De messias van de T'NaCH

[coby]

nou dat was lacheu!
niemand die hier doorheeft dat het altijd gaat om wat mensen in hun hart bedenken.
of dat nu satan, paulus de boskabouter, boedha, of pan is, het is het is alles behalve Hem.
Deze nepgoden zijn ook niet reeel maar wel voor de mensen die er in geloven.
maar geen punt iedereen zijn /haar eigen meug.

Ik en mijn huis, wij zullen JHWH dienen.

Ja, iedereen die gelooft beweert dat z'n eigen God echt bestaat en de andere goden niet. De vraag is natuurlijk: hoe weet je zo zeker dat Hij echt bestaat? Daar heb ik nog antwoord op gehoord. Als je dat claimt, dan zul je dat moeten onderbouwen. Een claim op zich zegt niets. Je kunt wel zoveel zeggen.

Als je wilt weten of God bestaat dan moet je gewoon vragen of Hij Zich aan je wil laten zien of vraag om een wonder of zo. Dreigen helpt ook goed. Als dit niet gebeurt, geloof ik niet in God.

Soms laat onze Lieve Heer zich dit inderdaad welgevallen door een van Zijn kinderen, zoals men dit ook in een aantal voorbeelden in de Heilige Schrift kan lezen. Maar toch zou ik er maar voor waken Gode te verzoeken. Er is meer tussen hemel en aarde dan alleen God en de mens. Een volwassen, doorleefd geloof dient niet op afdwingen te berusten. Dat is uiteindelijk vragen om moeilijkheden. Zo zou men ook niet omgaan met zijn menselijke partner. Laat staan dus met de Allerhoogste. De Persoonlijke relatie is gebaseerd op Liefde en Vertrouwen. Niet op afdwingen.

'Gelijk de grootte van een boom afhangt van de diepte van zijn wortels, zo verheft zich alle hoogte van dit leven uit de bodem der deemoedigheid.' (Johannes Tauler)

Hij was dan ook m'n partner niet. Ik wou alleen weten of Hij bestond.

[Zolderworm]

Ja als je het gewoon oprecht wilt weten, zoek en gij zult vinden, klop en u zal opengedaan worden. Ik was wat onbeschoft, maar ik dacht serieus Hij bestaat toch niet, dus wat maakt het dan uit.

Tijd om weer eens flink te kloppen........

Ik heb veel pogingen gedaan om met het roken te stoppen. Telkens mislukking.

Op een dag heb ik een dankgebed gedaan : "Dank U God, dat ik na deze sigaret nooit meer een sigaret zal opsteken, nooit meer naar een sigaret zal verlangen en dat ik geen enkel afkickverschijnsel zal ervaren. Dank U dat U dit voor me mogelijk maakt."

En aldus geschiedde. Ben nu na dat gebed al ruim 13 jaar van het roken af en heb geen moment ernaar terug verlangd. Ik rookte 2 pakjes per dag.

God als anti-rook-coach? Dat vind ik nou echt een belediging van God. God voor je eigen karretje spannen. Welkom slaaf God. Help mij van het roken af.
Nou, misschien kan de gedachte dat God er zich mee bemoeit, wel helpen. Maar ik vind het wel de val van de religie.

[Messenger]

Ja als je het gewoon oprecht wilt weten, zoek en gij zult vinden, klop en u zal opengedaan worden. Ik was wat onbeschoft, maar ik dacht serieus Hij bestaat toch niet, dus wat maakt het dan uit.

Tijd om weer eens flink te kloppen........

Ik heb veel pogingen gedaan om met het roken te stoppen. Telkens mislukking.

Op een dag heb ik een dankgebed gedaan : "Dank U God, dat ik na deze sigaret nooit meer een sigaret zal opsteken, nooit meer naar een sigaret zal verlangen en dat ik geen enkel afkickverschijnsel zal ervaren. Dank U dat U dit voor me mogelijk maakt."

En aldus geschiedde. Ben nu na dat gebed al ruim 13 jaar van het roken af en heb geen moment ernaar terug verlangd. Ik rookte 2 pakjes per dag.

God als anti-rook-coach? Dat vind ik nou echt een belediging van God. God voor je eigen karretje spannen. Welkom slaaf God. Help mij van het roken af.
Nou, misschien kan de gedachte dat God er zich mee bemoeit, wel helpen. Maar ik vind het wel de val van de religie.

Ik geloof in een God van onvoorwaardelijke liefde die mij een vrije wil geeft en tegen me zegt : "Jouw wil is Mijn wil." En als beste vriend : "Gebruik Mij."

Het is wel van belang een duidelijke keuze te maken die niet gehinderd wordt door ondermijnende gedachten die de keuze verzwakken.
Het is zaak dat je alleen ondersteunende gedachten hebt die de keuze versterken.

God is dus als de geest uit de fles.

[Zolderworm]

Ja als je het gewoon oprecht wilt weten, zoek en gij zult vinden, klop en u zal opengedaan worden. Ik was wat onbeschoft, maar ik dacht serieus Hij bestaat toch niet, dus wat maakt het dan uit.

Tijd om weer eens flink te kloppen........

Ik heb veel pogingen gedaan om met het roken te stoppen. Telkens mislukking.

Op een dag heb ik een dankgebed gedaan : "Dank U God, dat ik na deze sigaret nooit meer een sigaret zal opsteken, nooit meer naar een sigaret zal verlangen en dat ik geen enkel afkickverschijnsel zal ervaren. Dank U dat U dit voor me mogelijk maakt."

En aldus geschiedde. Ben nu na dat gebed al ruim 13 jaar van het roken af en heb geen moment ernaar terug verlangd. Ik rookte 2 pakjes per dag.

God als anti-rook-coach? Dat vind ik nou echt een belediging van God. God voor je eigen karretje spannen. Welkom slaaf God. Help mij van het roken af.
Nou, misschien kan de gedachte dat God er zich mee bemoeit, wel helpen. Maar ik vind het wel de val van de religie.

Ik geloof in een God van onvoorwaardelijke liefde die mij een vrije wil geeft en tegen me zegt : "Jouw wil is Mijn wil." En als beste vriend : "Gebruik Mij."

Het is wel van belang een duidelijke keuze te maken die niet gehinderd wordt door ondermijnende gedachten die de keuze verzwakken.
Het is zaak dat je alleen ondersteunende gedachten hebt die de keuze versterken.

God is dus als de geest uit de fles.

Ik zie het dan meer als een vorm van psychotherapie. Het is dan jammer voor mensen die echt in de religieuze dimensie geloven. Die worden dan een beetje aan de kant geschoven.

https://www.mupload.nl/img/nj8cx647.jpg

[Messenger]

Tijd om weer eens flink te kloppen........

Ik heb veel pogingen gedaan om met het roken te stoppen. Telkens mislukking.

Op een dag heb ik een dankgebed gedaan : "Dank U God, dat ik na deze sigaret nooit meer een sigaret zal opsteken, nooit meer naar een sigaret zal verlangen en dat ik geen enkel afkickverschijnsel zal ervaren. Dank U dat U dit voor me mogelijk maakt."

En aldus geschiedde. Ben nu na dat gebed al ruim 13 jaar van het roken af en heb geen moment ernaar terug verlangd. Ik rookte 2 pakjes per dag.

God als anti-rook-coach? Dat vind ik nou echt een belediging van God. God voor je eigen karretje spannen. Welkom slaaf God. Help mij van het roken af.
Nou, misschien kan de gedachte dat God er zich mee bemoeit, wel helpen. Maar ik vind het wel de val van de religie.

Ik geloof in een God van onvoorwaardelijke liefde die mij een vrije wil geeft en tegen me zegt : "Jouw wil is Mijn wil." En als beste vriend : "Gebruik Mij."

Het is wel van belang een duidelijke keuze te maken die niet gehinderd wordt door ondermijnende gedachten die de keuze verzwakken.
Het is zaak dat je alleen ondersteunende gedachten hebt die de keuze versterken.

God is dus als de geest uit de fles.

Ik zie het dan meer als een vorm van psychotherapie. Het is dan jammer voor mensen die echt in de religieuze dimensie geloven. Die worden dan een beetje aan de kant geschoven.

https://www.mupload.nl/img/nj8cx647.jpg

Religieuze mensen zijn geneigd zich zelf aan de kant te schuiven ten opzichte van God. Vaak denken ze dat het hun taak is God te behagen, maar bekijk het nu eens andersom. Een almachtige God van zuivere liefde heeft niets van de mensen nodig maar kan zo ontzettend veel aan de mensen geven.

[Zolderworm]

Ik zie het dan meer als een vorm van psychotherapie. Het is dan jammer voor mensen die echt in de religieuze dimensie geloven. Die worden dan een beetje aan de kant geschoven.

https://www.mupload.nl/img/nj8cx647.jpg

Religieuze mensen zijn geneigd zich zelf aan de kant te schuiven ten opzichte van God. Vaak denken ze dat het hun taak is God te behagen, maar bekijk het nu eens andersom. Een almachtige God van zuivere liefde heeft niets van de mensen nodig maar kan zo ontzettend veel aan de mensen geven.

Om te beginnen is al zonder meer duidelijk, dat hij dat niet doet, gezien de ellende op de wereld. Dus dat roept al de vraag op of zo'n God wel echt bestaat. Velen die bidden krijgen toch geen hulp.
Aan de andere kant blijf ik er dan toch bij, dat je dan God voor je eigen karretje wil spannen. Waarom zou God jou wel moeten helpen en een ander niet? Omdat jij het hem vraagt? Moet je een liefdevolle God erom vragen? Waarom doet hij het niet ook als je het hem niet vraagt? Het is dan toch weer een voorwaardelijke liefde. Een voorwaarde is dan immers ook dat je in hem moet geloven.

[Messenger]

Ik zie het dan meer als een vorm van psychotherapie. Het is dan jammer voor mensen die echt in de religieuze dimensie geloven. Die worden dan een beetje aan de kant geschoven.

https://www.mupload.nl/img/nj8cx647.jpg

Religieuze mensen zijn geneigd zich zelf aan de kant te schuiven ten opzichte van God. Vaak denken ze dat het hun taak is God te behagen, maar bekijk het nu eens andersom. Een almachtige God van zuivere liefde heeft niets van de mensen nodig maar kan zo ontzettend veel aan de mensen geven.

Om te beginnen is al zonder meer duidelijk, dat hij dat niet doet, gezien de ellende op de wereld. Dus dat roept al de vraag op of zo'n God wel echt bestaat. Velen die bidden krijgen toch geen hulp.

Ik denk dat God precies geeft wat we (collectief) kiezen. Dat het niet de beste uitkomsten zijn, is denk ik gelegen in de diversiteit van religies en haaks op elkaar staande wensen. Neem daarbij ook de ondermijnende gedachten die we collectief hebben (bijvoorbeeld een gedachte als : we verdienen het niet want we zijn slecht/zondaars). Geen wonder dat de uitkomsten dan een zooitje worden.

Aan de andere kant blijf ik er dan toch bij, dat je dan God voor je eigen karretje wil spannen. Waarom zou God jou wel moeten helpen en een ander niet? Omdat jij het hem vraagt? Moet je een liefdevolle God erom vragen? Waarom doet hij het niet ook als je het hem niet vraagt?

Ik vraag God niets (God ik wil dit of dat), want daarmee geef ik aan dat het mij aan iets ontbreekt en dat het niet binnen mijn mogelijkheden ligt.
Ik dank God voor het resultaat nog voordat het zich in mijn werkelijkheid manifesteert, ervan uitgaande dat het wel binnen mijn mogelijkheden ligt. Het dankgebed beschouw ik als het meest krachtige gebed om keuzes te laten slagen.

[HJW]

Om te beginnen is al zonder meer duidelijk, dat hij dat niet doet, gezien de ellende op de wereld. Dus dat roept al de vraag op of zo'n God wel echt bestaat. Velen die bidden krijgen toch geen hulp.
Aan de andere kant blijf ik er dan toch bij, dat je dan God voor je eigen karretje wil spannen. Waarom zou God jou wel moeten helpen en een ander niet? Omdat jij het hem vraagt? Moet je een liefdevolle God erom vragen? Waarom doet hij het niet ook als je het hem niet vraagt? Het is dan toch weer een voorwaardelijke liefde. Een voorwaarde is dan immers ook dat je in hem moet geloven.

Zeer terechte vragen. Helemaal met je eens.

[HJW]

Ik denk dat God precies geeft wat we (collectief) kiezen.

Maar dit staat haaks op de gedachte dat wij God zijn die zichzelf zo breed mogelijk wil ervaren.
Als we nu dus collectief kiezen dat we geen gruwelijkheden meer willen, dan krijgen we dat van God. Maar dat houdt dan weer in dat het ervaren wel een stuk ingeperkt wordt.

Neem daarbij ook de ondermijnende gedachten die we collectief hebben (bijvoorbeeld een gedachte als : we verdienen het niet want we zijn slecht/zondaars). Geen wonder dat de uitkomsten dan een zooitje worden.

Als wij God zijn die zichzelf wil ervaren, kan het nooit een zootje zijn. Het is dan precies wat er bedoeld is.

[Zolderworm]

Ik zie het dan meer als een vorm van psychotherapie. Het is dan jammer voor mensen die echt in de religieuze dimensie geloven. Die worden dan een beetje aan de kant geschoven.

https://www.mupload.nl/img/nj8cx647.jpg

Religieuze mensen zijn geneigd zich zelf aan de kant te schuiven ten opzichte van God. Vaak denken ze dat het hun taak is God te behagen, maar bekijk het nu eens andersom. Een almachtige God van zuivere liefde heeft niets van de mensen nodig maar kan zo ontzettend veel aan de mensen geven.

Om te beginnen is al zonder meer duidelijk, dat hij dat niet doet, gezien de ellende op de wereld. Dus dat roept al de vraag op of zo'n God wel echt bestaat. Velen die bidden krijgen toch geen hulp.

Ik denk dat God precies geeft wat we (collectief) kiezen. Dat het niet de beste uitkomsten zijn, is denk ik gelegen in de diversiteit van religies en haaks op elkaar staande wensen. Neem daarbij ook de ondermijnende gedachten die we collectief hebben (bijvoorbeeld een gedachte als : we verdienen het niet want we zijn slecht/zondaars). Geen wonder dat de uitkomsten dan een zooitje worden.

Als God werkelijk liefdevol was, dan zou hij ons hiervoor behoed hebben. Of sterker nog: hij zou ons nooit geschapen hebben, wetende dat wij in de ellende zouden komen.

Aan de andere kant blijf ik er dan toch bij, dat je dan God voor je eigen karretje wil spannen. Waarom zou God jou wel moeten helpen en een ander niet? Omdat jij het hem vraagt? Moet je een liefdevolle God erom vragen? Waarom doet hij het niet ook als je het hem niet vraagt?

Ik vraag God niets (God ik wil dit of dat), want daarmee geef ik aan dat het mij aan iets ontbreekt en dat het niet binnen mijn mogelijkheden ligt.

Ik denk dan: je weet dondersgoed dat je het feitelijk vraagt. De mooie verpakking is dan een stukje zelfbedrog om jezelf te verschonen. Het is een trucje om het te vragen zonder dat je het vraagt.

Ik dank God voor het resultaat nog voordat het zich in mijn werkelijkheid manifesteert, ervan uitgaande dat het wel binnen mijn mogelijkheden ligt. Het dankgebed beschouw ik als het meest krachtige gebed om keuzes te laten slagen.

Ik zie het dan nog steeds als psychotherapie ten behoeve van het ego. Maar je kunt het natuurlijk mooi verpakken.

[Messenger]

Ik denk dat God precies geeft wat we (collectief) kiezen.

Maar dit staat haaks op de gedachte dat wij God zijn die zichzelf zo breed mogelijk wil ervaren.
Als we nu dus collectief kiezen dat we geen gruwelijkheden meer willen, dan krijgen we dat van God. Maar dat houdt dan weer in dat het ervaren wel een stuk ingeperkt wordt.

We hebben de ervaring van gruwelijkheden al gehad. God heeft zich al zo breed mogelijk ervaren. We kunnen collectief kiezen geen nieuwe gruwelijkheden te ervaren, omdat de reeds opgedane ervaring al meer dan genoeg is. Verdere gruwelijkheden kun je conceptueel kennen maar deze opnieuw te ervaren is niet nodig.

Neem daarbij ook de ondermijnende gedachten die we collectief hebben (bijvoorbeeld een gedachte als : we verdienen het niet want we zijn slecht/zondaars). Geen wonder dat de uitkomsten dan een zooitje worden.

Als wij God zijn die zichzelf wil ervaren, kan het nooit een zootje zijn. Het is dan precies wat er bedoeld is.

Het is precies wat we als individuaties van God gekozen hebben.

[Messenger]

Ik zie het dan meer als een vorm van psychotherapie. Het is dan jammer voor mensen die echt in de religieuze dimensie geloven. Die worden dan een beetje aan de kant geschoven.

https://www.mupload.nl/img/nj8cx647.jpg

Religieuze mensen zijn geneigd zich zelf aan de kant te schuiven ten opzichte van God. Vaak denken ze dat het hun taak is God te behagen, maar bekijk het nu eens andersom. Een almachtige God van zuivere liefde heeft niets van de mensen nodig maar kan zo ontzettend veel aan de mensen geven.

Om te beginnen is al zonder meer duidelijk, dat hij dat niet doet, gezien de ellende op de wereld. Dus dat roept al de vraag op of zo'n God wel echt bestaat. Velen die bidden krijgen toch geen hulp.

Ik denk dat God precies geeft wat we (collectief) kiezen. Dat het niet de beste uitkomsten zijn, is denk ik gelegen in de diversiteit van religies en haaks op elkaar staande wensen. Neem daarbij ook de ondermijnende gedachten die we collectief hebben (bijvoorbeeld een gedachte als : we verdienen het niet want we zijn slecht/zondaars). Geen wonder dat de uitkomsten dan een zooitje worden.

Als God werkelijk liefdevol was, dan zou hij ons hiervoor behoed hebben. Of sterker nog: hij zou ons nooit geschapen hebben, wetende dat wij in de ellende zouden komen.

Het probleem is dat de mensheid verschillend denkt over God en zichzelf en dat de neuzen dus alle kanten op staan als we collectief keuzes moeten maken. Het godsbeeld is wel algemeen maar de invulling daarvan is niet in verhouding.
We houden in het algemeen vast aan onze spiritualiteit en passen deze niet aan naar de voortschrijdende inzichten. De algemeen heersende gedachte is dat God in het Enige Heilige Schrift voor het laatst tot de mensen gesproken heeft en dat alle antwoorden alleen daarin te vinden zijn. Buiten dat gebaande pad gaan wordt gezien als heiligschennis.

Aan de andere kant blijf ik er dan toch bij, dat je dan God voor je eigen karretje wil spannen. Waarom zou God jou wel moeten helpen en een ander niet? Omdat jij het hem vraagt? Moet je een liefdevolle God erom vragen? Waarom doet hij het niet ook als je het hem niet vraagt?

Ik vraag God niets (God ik wil dit of dat), want daarmee geef ik aan dat het mij aan iets ontbreekt en dat het niet binnen mijn mogelijkheden ligt.

Ik denk dan: je weet dondersgoed dat je het feitelijk vraagt. De mooie verpakking is dan een stukje zelfbedrog om jezelf te verschonen. Het is een trucje om het te vragen zonder dat je het vraagt.

Ik dank God voor het resultaat nog voordat het zich in mijn werkelijkheid manifesteert, ervan uitgaande dat het wel binnen mijn mogelijkheden ligt. Het dankgebed beschouw ik als het meest krachtige gebed om keuzes te laten slagen.

Ik zie het dan nog steeds als psychotherapie ten behoeve van het ego. Maar je kunt het natuurlijk mooi verpakken.

Het is geen trucje. Het is meer een handvat. Stoppen met roken ligt binnen ieders vermogen. Dus ook binnen dat van mij. Als ik iets op dezelfde wijze gekozen had waarvan ik zeker wist dat die mogelijkheid niet in mijn realiteit kan bestaan, zou ik de boel in de maling nemen en dan neem ik ook mezelf in de maling.

[HJW]

We hebben de ervaring van gruwelijkheden al gehad. God heeft zich al zo breed mogelijk ervaren.

Dan kunnen we dus met elke ervaring wel stoppen.
Maar blijkbaar hadden we in het begin niet de keuze. Toen moesten we door de gruwelijkheden heen. Dus gruwelijkheden hoorden er blijkbaar wel bij.

Het is precies wat we als individuaties van God gekozen hebben.

Wanneer stoppen we met deze keuzes en wat is ervoor nodig om deze keuze te maken ?
Heb jij die keuze al gemaakt, en is daarmee al het negatieve uit je leven verdwenen ?

[HJW]

We houden in het algemeen vast aan onze spiritualiteit en passen deze niet aan naar de voortschrijdende inzichten. De algemeen heersende gedachte is dat God in het Enige Heilige Schrift voor het laatst tot de mensen gesproken heeft en dat alle antwoorden alleen daarin te vinden zijn. Buiten dat gebaande pad gaan wordt gezien als heiligschennis.

Volgens mij denken 5 miljard mensen daar anders over.

Het is geen trucje. Het is meer een handvat. Stoppen met roken ligt binnen ieders vermogen. Dus ook binnen dat van mij. Als ik iets op dezelfde wijze gekozen had waarvan ik zeker wist dat die mogelijkheid niet in mijn realiteit kan bestaan, zou ik de boel in de maling nemen en dan neem ik ook mezelf in de maling.

Wat valt er nog meer in ieders vermogen ? Van kanker genezen ? Vliegen ?
Waar ligt de grens en hoe weten wat er binnen die grens valt ?

[Zolderworm]

Religieuze mensen zijn geneigd zich zelf aan de kant te schuiven ten opzichte van God. Vaak denken ze dat het hun taak is God te behagen, maar bekijk het nu eens andersom. Een almachtige God van zuivere liefde heeft niets van de mensen nodig maar kan zo ontzettend veel aan de mensen geven.

Om te beginnen is al zonder meer duidelijk, dat hij dat niet doet, gezien de ellende op de wereld. Dus dat roept al de vraag op of zo'n God wel echt bestaat. Velen die bidden krijgen toch geen hulp.

Ik denk dat God precies geeft wat we (collectief) kiezen. Dat het niet de beste uitkomsten zijn, is denk ik gelegen in de diversiteit van religies en haaks op elkaar staande wensen. Neem daarbij ook de ondermijnende gedachten die we collectief hebben (bijvoorbeeld een gedachte als : we verdienen het niet want we zijn slecht/zondaars). Geen wonder dat de uitkomsten dan een zooitje worden.

Als God werkelijk liefdevol was, dan zou hij ons hiervoor behoed hebben. Of sterker nog: hij zou ons nooit geschapen hebben, wetende dat wij in de ellende zouden komen.

Het probleem is dat de mensheid verschillend denkt over God en zichzelf en dat de neuzen dus alle kanten op staan als we collectief keuzes moeten maken. Het godsbeeld is wel algemeen maar de invulling daarvan is niet in verhouding.
We houden in het algemeen vast aan onze spiritualiteit en passen deze niet aan naar de voortschrijdende inzichten. De algemeen heersende gedachte is dat God in het Enige Heilige Schrift voor het laatst tot de mensen gesproken heeft en dat alle antwoorden alleen daarin te vinden zijn. Buiten dat gebaande pad gaan wordt gezien als heiligschennis.

Ik denk dat de werkelijk liefdevolle God niet maalt om het beeld dat de bij voorbaat dankbare mens van hem heeft. Als dat wel zo was, dan was zijn liefde niet onvoorwaardelijk.

Aan de andere kant blijf ik er dan toch bij, dat je dan God voor je eigen karretje wil spannen. Waarom zou God jou wel moeten helpen en een ander niet? Omdat jij het hem vraagt? Moet je een liefdevolle God erom vragen? Waarom doet hij het niet ook als je het hem niet vraagt?

Ik vraag God niets (God ik wil dit of dat), want daarmee geef ik aan dat het mij aan iets ontbreekt en dat het niet binnen mijn mogelijkheden ligt.

Ik denk dan: je weet dondersgoed dat je het feitelijk vraagt. De mooie verpakking is dan een stukje zelfbedrog om jezelf te verschonen. Het is een trucje om het te vragen zonder dat je het vraagt.

Ik dank God voor het resultaat nog voordat het zich in mijn werkelijkheid manifesteert, ervan uitgaande dat het wel binnen mijn mogelijkheden ligt. Het dankgebed beschouw ik als het meest krachtige gebed om keuzes te laten slagen.

Ik zie het dan nog steeds als psychotherapie ten behoeve van het ego. Maar je kunt het natuurlijk mooi verpakken.

Het is geen trucje. Het is meer een handvat. Stoppen met roken ligt binnen ieders vermogen. Dus ook binnen dat van mij. Als ik iets op dezelfde wijze gekozen had waarvan ik zeker wist dat die mogelijkheid niet in mijn realiteit kan bestaan, zou ik de boel in de maling nemen en dan neem ik ook mezelf in de maling.

Ik weet niet wat dat te maken heeft met mijn opmerking dat ik het als psychotherapie ten behoeve van het ego zie. Uiteraard kies je niet voor iets wat onmogelijk is. Maar je gebruikt het als psychotherapie-middel om iets te bereiken wat je wel kunt, in principe, maar wat nog even niet wil lukken.

[Messenger]

Het is precies wat we als individuaties van God gekozen hebben.

Wanneer stoppen we met deze keuzes en wat is ervoor nodig om deze keuze te maken ?
Heb jij die keuze al gemaakt, en is daarmee al het negatieve uit je leven verdwenen ?

Ik denk dat de mensheid moet wakker worden. Een spiritueel ontwaken op de eerste plaats.

Mijn leven bezie ik zonder negativiteit. Wat ik eerder als negatief zag is door een andere perceptie niet langer negatief.
Ik heb ervoor gekozen door de hemel te gaan in plaats van door de hel. Ik zegen iedere omstandigheid en elke persoon die ik tegen kom.
Doorgaans ben ik erg vrolijk, uiterst zelden droevig.

[Zolderworm]

Het is precies wat we als individuaties van God gekozen hebben.

Wanneer stoppen we met deze keuzes en wat is ervoor nodig om deze keuze te maken ?
Heb jij die keuze al gemaakt, en is daarmee al het negatieve uit je leven verdwenen ?

Ik denk dat de mensheid moet wakker worden. Een spiritueel ontwaken op de eerste plaats.

Mijn leven bezie ik zonder negativiteit. Wat ik eerder als negatief zag is door een andere perceptie niet langer negatief.
Ik heb ervoor gekozen door de hemel te gaan in plaats van door de hel. Ik zegen iedere omstandigheid en elke persoon die ik tegen kom.
Doorgaans ben ik erg vrolijk, uiterst zelden droevig.

Nou, iedere omstandigheid? De omstandigheden moeten wel meewerken. Kijk maar eens naar "Danny in de buitenwijken", vanavond op NPO 3 om 21:10.

[Messenger]

Ik denk dat de werkelijk liefdevolle God niet maalt om het beeld dat de bij voorbaat dankbare mens van hem heeft. Als dat wel zo was, dan was zijn liefde niet onvoorwaardelijk.

Dat denk ik ook.

Ik weet niet wat dat te maken heeft met mijn opmerking dat ik het als psychotherapie ten behoeve van het ego zie. Uiteraard kies je niet voor iets wat onmogelijk is. Maar je gebruikt het als psychotherapie-middel om iets te bereiken wat je wel kunt, in principe, maar wat nog even niet wil lukken.

Je kunt het inderdaad ook zien als psychotherapie. Een verandering van mindset door een andere (spirituele) perceptie is dat in feite ook.

[Messenger]

Wat valt er nog meer in ieders vermogen ? Van kanker genezen ? Vliegen ?
Waar ligt de grens en hoe weten wat er binnen die grens valt ?

Ik heb gehoord van mensen die spontaan genazen van ernstige ziekten zoals kanker. Ik ken de precieze achtergronden niet, maar artsen hadden daar geen verklaring voor.

Vliegen denk ik niet. Maar misschien is over water lopen wel weer mogelijk. Ik heb het, behalve dan door illusionisten met hun trukendoos, niemand zien doen.

[Zolderworm]

Ik denk dat de werkelijk liefdevolle God niet maalt om het beeld dat de bij voorbaat dankbare mens van hem heeft. Als dat wel zo was, dan was zijn liefde niet onvoorwaardelijk.

Dat denk ik ook.

In dat geval klopt dus jouw redenering niet:
"Ik denk dat God precies geeft wat we (collectief) kiezen. Dat het niet de beste uitkomsten zijn, is denk ik gelegen in de diversiteit van religies en haaks op elkaar staande wensen. Neem daarbij ook de ondermijnende gedachten die we collectief hebben (bijvoorbeeld een gedachte als : we verdienen het niet want we zijn slecht/zondaars). Geen wonder dat de uitkomsten dan een zooitje worden."
Als het gaat om de hulp van God, dan zou de diversiteit van religies geen rol moeten spelen, als je denkt dat het klopt dat God niet om de verschillende beelden maalt. Als het om stoppen met roken gaat of genezing van ziekten, dan willen we allemaal hetzelfde.

Ik weet niet wat dat te maken heeft met mijn opmerking dat ik het als psychotherapie ten behoeve van het ego zie. Uiteraard kies je niet voor iets wat onmogelijk is. Maar je gebruikt het als psychotherapie-middel om iets te bereiken wat je wel kunt, in principe, maar wat nog even niet wil lukken.

Je kunt het inderdaad ook zien als psychotherapie. Een verandering van mindset door een andere (spirituele) perceptie is dat in feite ook.

Ja, maar dan heeft het dus geen religieuze dimensie, terwijl je dat uitdrukkelijk wel stelt, eerder in dit topic. Weliswaar spreek je van "ook". Maar volgens mij is het toch het een of het ander. Maar als je beide dimensie bevestigt, dan zit je altijd goed. Dan wordt dat een truc om altijd goed te zitten.

[coby]

Als God werkelijk liefdevol was, dan zou hij ons hiervoor behoed hebben. Of sterker nog: hij zou ons nooit geschapen hebben, wetende dat wij in de ellende zouden komen.

Ja zo denken wij en ik ook. Ik heb een keer geprobeerd te bewijzen dat God niet had kunnen weten dat Lucifer zou gaan zondigen omdat je dat niet kunt weten als je algoed bent. Feitelijk had ik God naar mijn beeld geschapen, als een naieve onnozele hals. Later las ik een uitleg van Derek Prince. Hij zei dat God die toestand met die boom toestond omdat we niet geschapen zijn om maar wat lol te hebben, maar om te heersen en het kwaad te overwinnen en net zo te worden als Hij. Er zijn er die dat echt nooit willen. Dan zou ik inderdaad hebben gezegd: dan maar helemaal geen mensen, maar God is mij niet. Kennelijk vond Hij degenen die Hem wel aan zullen nemen belangrijker dan Zijn vijanden en nam Hij dat op de koop toe.

[Zolderworm]

Als God werkelijk liefdevol was, dan zou hij ons hiervoor behoed hebben. Of sterker nog: hij zou ons nooit geschapen hebben, wetende dat wij in de ellende zouden komen.

Ja zo denken wij en ik ook. Ik heb een keer geprobeerd te bewijzen dat God niet had kunnen weten dat Lucifer zou gaan zondigen omdat je dat niet kunt weten als je algoed bent. Feitelijk had ik God naar mijn beeld geschapen, als een naieve onnozele hals. Later las ik een uitleg van Derek Prince. Hij zei dat God die toestand met die boom toestond omdat we niet geschapen zijn om maar wat lol te hebben, maar om te heersen en het kwaad te overwinnen en net zo te worden als Hij. Er zijn er die dat echt nooit willen. Dan zou ik inderdaad hebben gezegd: dan maar helemaal geen mensen, maar God is mij niet. Kennelijk vond Hij degenen die Hem wel aan zullen nemen belangrijker dan Zijn vijanden en nam Hij dat op de koop toe.

Zonder mensen zat God maar een beetje verveeld op een houtje te bijten. Daarom maakte hij van het houtje een appelboom.

[peda]

Als God werkelijk liefdevol was, dan zou hij ons hiervoor behoed hebben. Of sterker nog: hij zou ons nooit geschapen hebben, wetende dat wij in de ellende zouden komen.

Ja zo denken wij en ik ook. Ik heb een keer geprobeerd te bewijzen dat God niet had kunnen weten dat Lucifer zou gaan zondigen omdat je dat niet kunt weten als je algoed bent. Feitelijk had ik God naar mijn beeld geschapen, als een naieve onnozele hals. Later las ik een uitleg van Derek Prince. Hij zei dat God die toestand met die boom toestond omdat we niet geschapen zijn om maar wat lol te hebben, maar om te heersen en het kwaad te overwinnen en net zo te worden als Hij. Er zijn er die dat echt nooit willen. Dan zou ik inderdaad hebben gezegd: dan maar helemaal geen mensen, maar God is mij niet. Kennelijk vond Hij degenen die Hem wel aan zullen nemen belangrijker dan Zijn vijanden en nam Hij dat op de koop toe.

Zonder mensen zat God maar een beetje verveeld op een houtje te bijten. Daarom maakte hij van het houtje een appelboom.

Het blijft inderdaad een immens raadsel waarom de Volkomene, aan Wie het niets Ontbrak, is overgegaan op schepping of op emanatie. Een werkelijk bevredigend antwoord ben ik nog niet in de literatuur tegen gekomen. De ervaringen waar Messenger op wijst, passen niet op de Volkomene, Die heeft geen ervaring nodig. Ook de Relatie met de schepping, het kernthema van de bijbel, past niet bij de Volkomene, Die geen enkele relatie nodig heeft en in Zich Volheid heeft. Kortom het blijft een Raadsel. In dit opzicht hebben de naturalisten, vanuit menselijk gezichtspunt beter te begrijpen kaarten. Zij koppelen de Eerste Oorzaak niet aan Volkomenheid, Almacht, Alheiligheid etc. In het Hindoeisme "' Ontwaakt "' het Brahman periodiek en begint de hele miljarden jaren durende cyclus steeds weer opnieuw. Waarom het Brahman "' Ontwaakt "' door een Overstijgende Kosmische Wet of Anderszins wordt ook niet verklaard.

[coby]

Als God werkelijk liefdevol was, dan zou hij ons hiervoor behoed hebben. Of sterker nog: hij zou ons nooit geschapen hebben, wetende dat wij in de ellende zouden komen.

Ja zo denken wij en ik ook. Ik heb een keer geprobeerd te bewijzen dat God niet had kunnen weten dat Lucifer zou gaan zondigen omdat je dat niet kunt weten als je algoed bent. Feitelijk had ik God naar mijn beeld geschapen, als een naieve onnozele hals. Later las ik een uitleg van Derek Prince. Hij zei dat God die toestand met die boom toestond omdat we niet geschapen zijn om maar wat lol te hebben, maar om te heersen en het kwaad te overwinnen en net zo te worden als Hij. Er zijn er die dat echt nooit willen. Dan zou ik inderdaad hebben gezegd: dan maar helemaal geen mensen, maar God is mij niet. Kennelijk vond Hij degenen die Hem wel aan zullen nemen belangrijker dan Zijn vijanden en nam Hij dat op de koop toe.

Zonder mensen zat God maar een beetje verveeld op een houtje te bijten. Daarom maakte hij van het houtje een appelboom.

Het blijft inderdaad een immens raadsel waarom de Volkomene, aan Wie het niets Ontbrak, is overgegaan op schepping of op emanatie. Een werkelijk bevredigend antwoord ben ik nog niet in de literatuur tegen gekomen. De ervaringen waar Messenger op wijst, passen niet op de Volkomene, Die heeft geen ervaring nodig. Ook de Relatie met de schepping, het kernthema van de bijbel, past niet bij de Volkomene, Die geen enkele relatie nodig heeft en in Zich Volheid heeft. Kortom het blijft een Raadsel. In dit opzicht hebben de naturalisten beter te begrijpen kaarten. Zij gaan niet uit van Volkomenheid, Almacht, Alheiligheid etc.

Omdat het ongezellig is in je eentje.
Had mij ff gevraagd. Dan had je al die boeken niet hoeven lezen. Dat was zo leuk altijd toen m'n zoon 5 was en allemaal van die moeilijke vragen stelde. Dan gaf ik zo'n simpel nou daarom antwoord en moeders weet alles dus dat was dan gewoon goed. Oh ja! Bedankt.

[peda]

Als God werkelijk liefdevol was, dan zou hij ons hiervoor behoed hebben. Of sterker nog: hij zou ons nooit geschapen hebben, wetende dat wij in de ellende zouden komen.

Ja zo denken wij en ik ook. Ik heb een keer geprobeerd te bewijzen dat God niet had kunnen weten dat Lucifer zou gaan zondigen omdat je dat niet kunt weten als je algoed bent. Feitelijk had ik God naar mijn beeld geschapen, als een naieve onnozele hals. Later las ik een uitleg van Derek Prince. Hij zei dat God die toestand met die boom toestond omdat we niet geschapen zijn om maar wat lol te hebben, maar om te heersen en het kwaad te overwinnen en net zo te worden als Hij. Er zijn er die dat echt nooit willen. Dan zou ik inderdaad hebben gezegd: dan maar helemaal geen mensen, maar God is mij niet. Kennelijk vond Hij degenen die Hem wel aan zullen nemen belangrijker dan Zijn vijanden en nam Hij dat op de koop toe.

Zonder mensen zat God maar een beetje verveeld op een houtje te bijten. Daarom maakte hij van het houtje een appelboom.

Het blijft inderdaad een immens raadsel waarom de Volkomene, aan Wie het niets Ontbrak, is overgegaan op schepping of op emanatie. Een werkelijk bevredigend antwoord ben ik nog niet in de literatuur tegen gekomen. De ervaringen waar Messenger op wijst, passen niet op de Volkomene, Die heeft geen ervaring nodig. Ook de Relatie met de schepping, het kernthema van de bijbel, past niet bij de Volkomene, Die geen enkele relatie nodig heeft en in Zich Volheid heeft. Kortom het blijft een Raadsel. In dit opzicht hebben de naturalisten beter te begrijpen kaarten. Zij gaan niet uit van Volkomenheid, Almacht, Alheiligheid etc.

Omdat het ongezellig is in je eentje.
Had mij ff gevraagd. Dan had je al die boeken niet hoeven lezen. Dat was zo leuk altijd toen m'n zoon 5 was en allemaal van die moeilijke vragen stelde. Dan gaf ik zo'n simpel nou daarom antwoord en moeders weet alles dus dat was dan gewoon goed. Oh ja! Bedankt.

Dan is God Onvolkomen als Hij ongezelligheid kent. Jij geeft een menselijk antwoord en dat tref ik de gehele bijbel door. God is boos, jaloers, blij, trouw, verdrietig, onverzoenlijk enz,. Hij ondervindt dus in de bijbelverhalen allerhande menselijke goede en slechte emoties. Dat is niet de Almachtige, de Volkomene, de Alwetende, maar het zijn menselijke emotionele attributen gestoken in een Goddelijke Robe. Zelf heb ik afscheid genomen van zulke mens -vormigheid en laat het over aan diegenen die naar God kijken als een Uitvergrote Mensachtige. Het probleem van de Volkomene Die patrouilleert in een onvolkomen geschapen omgeving.