Inktvlam schreef: ↑12 mei 2021, 20:16
Omdat Israël meer dan tien keer voorkomt in Jesaja, kan het niet over
de Messias gaan. Wat is dat voor argument? Dat raakt kant noch wal. Jezus
de Messias spat
van die teksten af, “om onze zonden werd hij doorboord” enz. Hij wordt vernederd, heeft geleden, is zonder zonden en rechtvaardig en is uiteindelijk succesvol en wordt verheerlijkt.
We hebben het niet over Jezus. Waar staat in
de T'NaCH dat
de masjiach om onze zonden werd doorboord, zou worden vernederd, heeft geleden, zonder zonden is en uiteindelijk succesvol wordt en zal worden verheerlijkt? Alleen indien je er bij voorbaat
van uitgaat dat Jezus
de messias is en
de עבד (die in hetzelfde boek
van Jesaja telkens - meer dan 10 maal - naar Israël verwijst) en בְּחִירִ֖י (dat in hetzelfde boek
van Jesaja eveneens naar Israël verwijst) ineens op
de masjiach zou moeten slaan, zou die vlieger opgaan.
Mart schreef:Ten tweede: Je komt grammaticaal nogal in een benarde positie indien je wilt stellen dat een enkeling de schuld droeg, aangezien למו ("lamo") letterlijk betekent "aan/op hun" (meervoud) ...
Vers 5 gaat het toch om? Je komt zelf met
de Engelse vertaling waar het in het enkelvoud staat.
5 But he was pained because of our transgressions, crushed because of our iniquities; the chastisement of our welfare was upon him, and with his wound we were healed.
Ik ken geen enkele vertaling waar het in meervoud staat. En dat meervoud zou ook volledig onjuist, zijn want overal in dat hoofdstuk staat
de lijdende dienaar in
de derde persoon enkelvoud. Als je
van dat ene woord meervoud maakt, zou
de zin niet meer kloppen. Dus die drukte over één woordje slaat nergens op. Verder had je ook een keer geschreven over “lamo”, jouw woorden:
“Daar valt grammaticaal wel een mouw aan te passen, door de term ''naga'', die ervoor komt, mee te nemen in de betekenis van het woord, zodat ook de individuele interpretatie niet onmogelijk wordt.”
viewtopic.php?p=213575#p213575
Dus wat wil je nou eigenlijk aantonen?
Exact, in
de christelijke vertalingen wordt
de term elders in
de T'NaCH altijd correct meervoudig vertaald, maar in Jesaja 53 ineens zeer bewust in het enkelvoud vertaald door er een mouw aan te passen en
de term ''naga'', die ervoor komt, mee te nemen in
de betekenis
van het woord, zodat ook
de individuele interpretatie niet onmogelijk wordt, maar allesbehalve grammaticaal
de voorkeur heeft. Je komt grammaticaal nogal in een benarde positie indien je wilt stellen dat een enkeling
de schuld droeg, aangezien למו ("lamo") letterlijk betekent "aan/op hun" (meervoud), zoals
de Joodse vertalingen hebben:
klik. Telkens als Jesaja
de term למו ("lamo") gebruikt, wordt het door Christelijke Bijbels correct
meervoudig vertaald als ''op/voor/aan
hen'': zie Jesaja 16:4 (voor
hen), Jesaja 23:1 (aan
hen), Jesaja 26:14 (op
hen), Jesaja 26:16 (voor
hen), Jesaja 35:8 (voor
hen), Jesaja 43:8 (voor wie aan
hen), Jesaja 44:7 (voor
hen), Jesaja 48:21 (voor
hen). Maar in Jesaja 53 vertaalt men het plots enkelvoudig vertaald: op
hem. Nergens blijkt dat
de p'sjat
de mashiach betreft, tenzij je er eerst
van uitgaat dat Jezus
de messias is.
Idem dito met
de term זרע, die verwijst naar biologisch nakomelingschap. Het kan welliswaar metaforisch worden opgevat (zoals bijv. God eveneens zera had), maar voor spirituele volgelingen of "figuurlijke" kinderen bestaat
de term בן. Een stukje verderop in hetzelfde Boek
van Jesaja wordt deze figuurlijke term gehanteerd ( "Zing vrolijk, jij onvruchtbare, [die] niet gebaard hebt! maak geschal met vrolijk gezang, en juich, [die] geen barensnood gehad hebt! want
de kinderen (בני)
van de eenzame zijn meer, dan
de kinderen (מבני)
van de getrouwde, zegt JHWH.").
Als je kijkt hoevaak זרע verwijst naar naar biologische nakomelingen (al dan niet metaforisch), of echt zaad (al dan niet metaforisch, zoals in het geval
van Jeremiah) en dit afweegt tegenover het aantal keren dat het gebruikt wordt om discipelen mee aan te duiden, dan kom je op ongeveer 200 tegen 0 in het voordeel
van biologisch nakomelingschap, of echt zaad. Dat is een uitslag waar ieder voetbalteam jaloers op zou zijn. Als je het specifieker gaat bekijken en je alleen concentreert op het Boek Jesaja, dan is
de uitslag ongeveer 20-0; ook daar hoeft een voetbalploeg zich niet voor te schamen. En als je het nog specifieker gaat bekijken, en je je alleen concentreert op die instanties waar זרע naar fysiek nakomelingschap verwijst versus het aantal maal dat het refereert aan discipelen, dan is het 15-0 (zie Jesaja 65:9, , Jesaja 41:8, Jesaja 66:22, Jesaja 43:5, Jesaja 44:3, Jesaja 45:19, Jesaja 45:25, Jesaja 48:19, Jesaja 54:3, Jesaja 57:3, Jesaja 57:4, Jesaja 65:23, Jesaja 1:4, Jesaja 59:21, Jesaja 61:9).
Vooral imposant is, dat
de tegenstander geen enkel punt heeft kunnen maken in deze wedstrijd: nergens wordt זרע gebruikt als referentie naar discipelen. Ook dit pleit weer in voordeel voor
de interpretatie waarin
de knecht naar Israël, of een representatief deel
van Israël verwijst.
En idem dito met
de term במותיו (b'motav) welke eveneens meervoudig is – dat betekent: "in zijn doden"/"in zijn soorten dood'', en niet: "in zijn dood". "In zijn dood" is in het Hebreeuws במותו (b'moto).
De enige manier waarop dit woord
de enkelvoudige vorm aan kan nemen, is vanwege het feit dat een meervoudig zelfstandig naamwoord in het Hebreeuws soms enkelvoudig kan worden begrepen. Toon gewoon aan dat het
de masjiach betreft.
Zionisme: de succesvolle herovering van wat van ons is – rechtvaardig, onvermijdelijk, onmiskenbaar.
