Gaitema schreef:Anja schreef:Wilsophie schreef:Gaitema schreef:Zo'n verschijning zoals bijna dood ervaringen zijn niet te verklaren. Het is een verschijning, onverklaarbaar. Wat het kritiek er ook op is, het blijft een verschijning. Dat is wat hij mee gaf.
"
De Heer was geen verschijning en het gaat niet om een bijna dood ervaring! Het gaat om een lichamelijke opstanding, die nog nooit eerder had plaatsgevonden want Hij was de Eersteling van een nieuwe schepping.
De Heer openbaarde Zich niet als een soort Geest aan de beide Maria"s integendeel want juist uit Maria waren 7 boze geesten uitgevaren.
! Kor. 15 leert dat er zonder lichamelijke opstanding geen behoud is.
Dan waren wij nog in onze zonden.
Als men niet gelooft in de lichamelijke opstanding dan is het geloof leeg/ijdel.
Het gaat helemaal niet om een onverklaarbare verschijning.
Het gaat om een realiteit door een Persoon namelijk Jezus Christus de Gezalfde Die onverderfelijkheid aan het Licht heeft gebracht.
Het gaat om Jezus van Nazareth die gesteld werd bij de opstanding tot Jehovah.
Het gaat om een grote uitzondering op de opstandingen die men kende ( JOhannes 11 ) want men wist van een opstanding ten laatste dagen.
Dat heeft niets met verschijningen te maken. Dat wist men heel goed.
Echter er is één uitzondering op de regel en dat zijn wij als Gemeente, want wij die delen in de opstanding gaan niet naar het dodenrijk maar naar de hemel.
Wij wachten ook niet op de jongste dag, wij wachten op dat wat de Here Jezus is overkomen ( niet het juiste woord) namelijk op de verandering van ons lichaam.
Dat gebeurde n.l. bij de opstanding, Zijn lichaam werd niet alleen opgewekt maar ook veranderd, en dat zal ons ook gebeuren.
Lees 2 Thess 2 .
Geen verschijning, maar een veranderd lichaam. Hij is gezien van 500 mensen nà de 12 discipelen die hebben Hem echt gezien, geen spook.
Verschijningen van Jezus Christus komen nog steeds voor, en zijn ook ook in de Bijbel reeds voorgekomen in zijn transcendente - dus niet menselijke - vorm.
(...)
Daniël heeft tijdens zijn slaap een droom waarvan hij de beelden opschrijft. Hij beschrijft God ook summier en geeft net als Jesaja in Dan.7:9-28 een beschrijving.
Zo vat ik het ook op
De dominee doelde op dat er staat in het Evangelie: "Jezus 'verscheen' aan Maria"
De ervaringen van mensen in deze tijd met verschijningen was ter vergelijk daarmee.
een verschijning kan van alles van gevonden worden, maar het blijft altijd een verschijning aan deze mensen.
Voor deze mensen doet het commentaar erop er niet toe. Het haalt dat wat ze gezien hebben niet onderuit.
Dat is juist hoor. Sterker nog zelfs. Christus Jezus geeft bij Zijn Verschijning als het ware zo'n diepe afdruk in je hele wezen, het is álles doordringend, en zó vol Respect en Liefde, dat je die nimmer meer vergeet, en je het jezelf alleen nog maar hoeft te herinneren om in elke vezel van je wezen te Weten. En zelfs het herinneren doe ik niet zelf, dat gebeurt gewoon.
Toen het gebeurde was mijn reactie er een van intense nederigheid, en nietigheid. De Allerhoogste staat voor je, en of je nu van Christus weet of niet (ik ben in retrospectief altijd gelovig geweest, maar in God, Jezus kende ik niet, ja, vaag, zoals ieder mens wel eens van Hem heeft gehoord), je weet op slag dat de Allerhoogste voor je staat, dat er niets is, geen filosofie, geen wezen, helemaal N-I-E-T-S is dat meer verheven is, dan Hij. En dat brengt automatisch de eerste reactie van het voelen van je nietigheid, van de neiging tot inkrimping, en een enorme , onbeschrijflijke Hoogachting voor Hem. Maar voordat die neiging tot inkrimping door kan zetten, geeft Hij je exact hetzelfde terug. Van Respect, Liefde, Achting, op gelijkwaardig niveau. Dat is echt onvoorstelbaar, gewoon écht Hetzelfde geeft Hij je terug. En dat je door Hem geliefd bent en gerespecteerd en helemaal aanvaard, dat wordt als het ware in je afgedrukt. Dat is op slag weten. En dat kan niemand je roven. Dat is geheel onmogelijk zelfs. Werkelijk uitgesloten.
De Verschijning kwam als een antwoord op een voor mij heel belangrijke levensvraag. En ik geloofde destijds wel in God, maar kende Jezus nog niet. Ik worstelde ergens mee, stond voor een keuze, en stelde innerlijk aan God de vraag of iets nou eigenlijk wel Zijn bedoeling was voor mijn leven, omdat ik het gevoel had dat het dat niet was, maar dit kwam niet overeen met wat algemeen gebruikelijk is in deze wereld. Ik wil hier beslist niet geheimzinnig doen, alleen mijn hele levensgeschiedenis hangt hiermee samen, en dat wil ik niet op een forum of wat dan ook zetten. Veel te vermoeiend, hoe mensen andermans privé leven door het slijk halen met hun eigengerechtige oordelen, en de oorlog die daaromtrent dan ontstaat. Heb ik helemaal geen zin in.
Ook nadat ik mijn ervaring heb beschreven aan een paar wetenschappers (overigens
niet aan de mevrouw die dat boek schreef; dat boek kwam per "toeval" op mijn pad
) heb ik lange tijd er niet over gesproken, want ik wist niet hoe het dan zat met mensen die Hem niet hadden gezien. Ik was bang dat ik mensen ongerust zou maken, en ik was zelf ook ongerust over die mensen en de mogelijke betekenis als mensen Hem niet hadden gezien. Op een gegeven moment gaf God mij antwoord. Ik werd geleid naar een tekst uit de Bijbel (niet in de bijbel zelf, maar een boekje met voor elke dag een Bijbeltekst). Namelijk "zalig zij die niet gezien hebben en toch zullen geloofd hebben". Dus daarom weet ik dat het geen voorwaarde is dat men Hem gezien zou moeten hebben. En ook dat het geen voorwaarde is dat men Hem NIET heeft gezien (wat ik hier bij een enkeling zie gebeuren). Het sluit elkaar niet uit.
Paulus schrijft in de Korinthebrief dat Petrus een individuele ontmoeting had met Jezus. Lucas verhaalt daar ook van. Ook haalt Paulus Zijn Verschijning aan 500 mensen aan. Lucas doet dat niet, maar heeft het wel over Zijn Verschijning aan "metgezellen" (niet hoeveel).
De christelijke traditie vanaf de tweede eeuw na Christus maakt ook gewag van Verschijningen. De Verschijningservaringen zijn gewoon doorgegaan, ook nadat de Bijbel formeel afgesloten en vastgesteld was. In de gehele christelijke traditie komen mensen voor die Christus op bijzondere wijze hebben ontmoet. Denk maar aan Franciscus, Hadewijch, Theresia van Avilla, maar ook Emanuel Swedenborg, en bijvoorbeeld William James (grondlegger van de godsdienstpsychologie) doet verslag van een man in Oxford aan wie de Zoon verscheen. En in de moderne tijd zijn er ook mensen met een Christuservaring, sommige zien Hem, anderen hebben een anderssoortige ontmoeting met hem: Rudolf Steiner (ik ben het met zijn antroposofische visie niet eens, maar dat doet aan zijn genade-ervaring niets af), Albert Schweizer (die zag weliswaar geen Verschijning, maar had wel een Christuservaring, waarna hij zichzelf aan Christus overgaf), Dag Hammarskjöld.
En Henri Nouwen (was priester van het aartsbisdom Utrecht en hoogleraar pastorale theologie) heeft een BDE (bijnadoodervaring) gehad waarin hij Christus heeft ontmoet.
En er zijn dus ook hedendaags behoorlijk wat mensen die de Verschijning van Christus-Jezus meemaken. Daar is onderzoek naar gedaan. En ik denk dat dit fenomeen alleen maar zal toenemen. Uiteindelijk zal het voor iedereen bewezen worden.
- 
