Wederom geboren worden (Bijbelstudie)

[BdO]

Wat >> een sluitende exegese
Waarom >> symboliek is slecht te verifiëren en nooit onomstotelijk eenduidig

[jaapo]

Tja, ik vind het meestal allemaal wat simpeler. Wedergeboorte is voor mij, dat je je tijdens je aardse leven bekeert: je ziet in, dat je tot nu toe op het verkeerde spoor zat en door Jezus te leren kennen en de wil tot hem navolgen, word je een ander mens, opnieuw geboren als het ware. De doop van een kind, is een teken, dat de ouders het willen opdragen aan God, maar ook onder de aandacht van de gemeente willen brengen. Het kind zelf beslist hier niets over, dus de kinderdoop heeft niets te maken met wedergeboorte. De volwassenendoop door onderdompeling kan wel begrepen worden als symbool van de wedergeboorte. Je wordt ondergedompeld in het symbool van de dood en rijst er weer uit op als wedergeborene met een nieuw leven. Hoe simpel kan het zijn? En sorry, ik houd onverkort vast, dat het water van de zee of van grote meren in het NT een dreigend symbool van de dood was. Jezus die op het water liep, is dus een symbolisch opstandingsverhaal; hij heeft de dood overwonnen en wij kunnen met hem daarom een nieuw leven beginnen. Veel dingen uit de bijbel zijn ingewikkelder dan het op het eerste gezicht lijkt, maar het omgekeerde komt ook veel voor in de Schriften. Ik vind het dikwijls niet al te moeilijk. Daarom mijn motto. Ik ga het echt niet afdrukken hier, het is op internet moeiteloos te vinden.

[Adinomis]

Tja, ik vind het meestal allemaal wat simpeler. Wedergeboorte is voor mij, dat je je tijdens je aardse leven bekeert: je ziet in, dat je tot nu toe op het verkeerde spoor zat en door Jezus te leren kennen en de wil tot hem navolgen, word je een ander mens, opnieuw geboren als het ware. De doop van een kind, is een teken, dat de ouders het willen opdragen aan God, maar ook onder de aandacht van de gemeente willen brengen. Het kind zelf beslist hier niets over, dus de kinderdoop heeft niets te maken met wedergeboorte. De volwassenendoop door onderdompeling kan wel begrepen worden als symbool van de wedergeboorte. Je wordt ondergedompeld in het symbool van de dood en rijst er weer uit op als wedergeborene met een nieuw leven. Hoe simpel kan het zijn? En sorry, ik houd onverkort vast, dat het water van de zee of van grote meren in het NT een dreigend symbool van de dood was. Jezus die op het water liep, is dus een symbolisch opstandingsverhaal; hij heeft de dood overwonnen en wij kunnen met hem daarom een nieuw leven beginnen. Veel dingen uit de bijbel zijn ingewikkelder dan het op het eerste gezicht lijkt, maar het omgekeerde komt ook veel voor in de Schriften. Ik vind het dikwijls niet al te moeilijk. Daarom mijn motto. Ik ga het echt niet afdrukken hier, het is op internet moeiteloos te vinden.

Ik kan wel met deze uitleg meegaan. Water heeft in de bijbel verschillende betekenissen. Als er gesproken wordt over "levend water" verwijst dat naar het leven.
Maar bij de doop laten we ons met Christus begraven. Het is een watergraf. Sterven aan onszelf is een bijbels gegeven. We sterven met Christus, worden begraven in de doop. Maar we mogen daaruit opstaan, ook met Christus tot een "nieuw leven". En ja, dat is wedergeboorte.

Galaten 2: 20 Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik, (dat is), niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij. En voor zover ik nu (nog) in het vlees leef leef ik door het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven
Romeinen 6:4 Wij zijn dan met hem begraven door de doop in Zijn dood, opdat gelijk Christus uit de dood opgewekt is door de majesteit van de Vader, zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen.

[HarryK]

Tja, ik vind het meestal allemaal wat simpeler. Wedergeboorte is voor mij, dat je je tijdens je aardse leven bekeert: je ziet in, dat je tot nu toe op het verkeerde spoor zat en door Jezus te leren kennen en de wil tot hem navolgen, word je een ander mens, opnieuw geboren als het ware. De doop van een kind, is een teken, dat de ouders het willen opdragen aan God, maar ook onder de aandacht van de gemeente willen brengen. Het kind zelf beslist hier niets over, dus de kinderdoop heeft niets te maken met wedergeboorte. De volwassenendoop door onderdompeling kan wel begrepen worden als symbool van de wedergeboorte. Je wordt ondergedompeld in het symbool van de dood en rijst er weer uit op als wedergeborene met een nieuw leven. Hoe simpel kan het zijn? En sorry, ik houd onverkort vast, dat het water van de zee of van grote meren in het NT een dreigend symbool van de dood was. Jezus die op het water liep, is dus een symbolisch opstandingsverhaal; hij heeft de dood overwonnen en wij kunnen met hem daarom een nieuw leven beginnen. Veel dingen uit de bijbel zijn ingewikkelder dan het op het eerste gezicht lijkt, maar het omgekeerde komt ook veel voor in de Schriften. Ik vind het dikwijls niet al te moeilijk. Daarom mijn motto. Ik ga het echt niet afdrukken hier, het is op internet moeiteloos te vinden.

Ik kan wel met deze uitleg meegaan. Water heeft in de bijbel verschillende betekenissen. Als er gesproken wordt over "levend water" verwijst dat naar het leven.
Maar bij de doop laten we ons met Christus begraven. Het is een watergraf. Sterven aan onszelf is een bijbels gegeven. We sterven met Christus, worden begraven in de doop. Maar we mogen daaruit opstaan, ook met Christus tot een "nieuw leven". En ja, dat is wedergeboorte.

Volgens mij gaat het in de bijbel bij wedergeboorte om "geboren worden uit water en geest".
Oftewel: gedoopt worden met water en gedoopt worden met de Geest.
En die 2 zijn niet hetzelfde, en horen ook niet automatisch bij elkaar.

[Zolderworm]

Tja, ik vind het meestal allemaal wat simpeler. Wedergeboorte is voor mij, dat je je tijdens je aardse leven bekeert: je ziet in, dat je tot nu toe op het verkeerde spoor zat en door Jezus te leren kennen en de wil tot hem navolgen, word je een ander mens, opnieuw geboren als het ware. De doop van een kind, is een teken, dat de ouders het willen opdragen aan God, maar ook onder de aandacht van de gemeente willen brengen. Het kind zelf beslist hier niets over, dus de kinderdoop heeft niets te maken met wedergeboorte. De volwassenendoop door onderdompeling kan wel begrepen worden als symbool van de wedergeboorte. Je wordt ondergedompeld in het symbool van de dood en rijst er weer uit op als wedergeborene met een nieuw leven. Hoe simpel kan het zijn? En sorry, ik houd onverkort vast, dat het water van de zee of van grote meren in het NT een dreigend symbool van de dood was. Jezus die op het water liep, is dus een symbolisch opstandingsverhaal; hij heeft de dood overwonnen en wij kunnen met hem daarom een nieuw leven beginnen. Veel dingen uit de bijbel zijn ingewikkelder dan het op het eerste gezicht lijkt, maar het omgekeerde komt ook veel voor in de Schriften. Ik vind het dikwijls niet al te moeilijk. Daarom mijn motto. Ik ga het echt niet afdrukken hier, het is op internet moeiteloos te vinden.

Ik kan wel met deze uitleg meegaan. Water heeft in de bijbel verschillende betekenissen. Als er gesproken wordt over "levend water" verwijst dat naar het leven.
Maar bij de doop laten we ons met Christus begraven. Het is een watergraf. Sterven aan onszelf is een bijbels gegeven. We sterven met Christus, worden begraven in de doop. Maar we mogen daaruit opstaan, ook met Christus tot een "nieuw leven". En ja, dat is wedergeboorte.

Volgens mij gaat het in de bijbel bij wedergeboorte om "geboren worden uit water en geest".
Oftewel: gedoopt worden met water en gedoopt worden met de Geest.
En die 2 zijn niet hetzelfde, en horen ook niet automatisch bij elkaar.

Tja, maar dan ben je nog niet wedergeboren.

[Biker]

De natuurlijke geboorte uit water is niet genoeg, men moet vervolgens ook geestelijk geboren (niet gedoopt) worden, niet alleen uit water, maar ook geest.

[Zolderworm]

De natuurlijke geboorte uit water is niet genoeg, men moet vervolgens ook geestelijk geboren (niet gedoopt) worden, niet alleen uit water, maar ook geest.

Ja, en hoe gaat dat precies in z'n werk?

[ineke-kitty]

De natuurlijke geboorte uit water is niet genoeg, men moet vervolgens ook geestelijk geboren (niet gedoopt) worden, niet alleen uit water, maar ook geest.

Ja, en hoe gaat dat precies in z'n werk?

Dat is al meerdere malen uitvoerig uitgelegd.

[ineke-kitty]

Zoals de Schrift leert: "Hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees, en hetgeen uit den Geest geboren is, dat is geest.
Verwonder u niet, dat Ik u gezegd heb: gijlieden moet wederom geboren worden".

Volgens Gen. 1:26,27 schiep God de mens naar Zijn beeld.
Wij, mensen, kunnen wel Zijn beeld gelijkvormig worden, maar daar is toch tenminste wedergeboorte voor nodig.
De natuurlijke mens lijkt in de verste verte niet op God en op Christus.
Christus Jezus is het afschijnsel en het uitgedrukte Beeld van Zijn Zelfstandigheid, Zijn Wezen, Zijn Ziel.
God drukt Zich dus uit door Christus , en alleen door wedergeboorte kunnen wij aan Zijn Beeld gelijkvormig worden.

Wie is dan die Nieuwe Mens?
Hij is de Eerstgeborene aller creatuur: de Eerstgeborene van de Nieuwe Schepping.
Niet de eerste Adam, maar de tweede Adam, namelijk Christus Jezus, de beloofde Verlosser, de Messias, de Gezalfde, Hij, Die door de dood is heengegaan, is het Beeld van de onzienlijke God.
Toen Jezus Christus aan het kruis hing, toen dus die Tweede Adam aan het kruis hing, werd met een speer Zijn zijde geopend en daaruit werd genomen: Water, dat is Woord van God, en Bloed, dat is Leven, eeuwig, onvergankelijk Leven.
1 Johannes 5:8 zegt dan ook: En drie zijn er, die getuigen de Geest, en het Water, en het Bloed; en die drie zijn tot EEN.
Zij getuigen eendrachtig van Gods Zoon, van Christus Jezus.

Het begint met de eerste getuige, de Heilige Geest, waardoor de tweede getuige, Gods Woord, van water tot wijn en dus tot die derde getuige, nieuw leven, wordt. Ze zijn samen EEN. Ze getuigen in eenheid van Jezus Christus.

[Anja (oud account)]

Zoals de Schrift leert: "Hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees, en hetgeen uit den Geest geboren is, dat is geest.
Verwonder u niet, dat Ik u gezegd heb: gijlieden moet wederom geboren worden".

Volgens Gen. 1:26,27 schiep God de mens naar Zijn beeld.
Wij, mensen, kunnen wel Zijn beeld gelijkvormig worden, maar daar is toch tenminste wedergeboorte voor nodig.
De natuurlijke mens lijkt in de verste verte niet op God en op Christus.
Christus Jezus is het afschijnsel en het uitgedrukte Beeld van Zijn Zelfstandigheid, Zijn Wezen, Zijn Ziel.
God drukt Zich dus uit door Christus , en alleen door wedergeboorte kunnen wij aan Zijn Beeld gelijkvormig worden.

Wie is dan die Nieuwe Mens?
Hij is de Eerstgeborene aller creatuur: de Eerstgeborene van de Nieuwe Schepping.
Niet de eerste Adam, maar de tweede Adam, namelijk Christus Jezus, de beloofde Verlosser, de Messias, de Gezalfde, Hij, Die door de dood is heengegaan, is het Beeld van de onzienlijke God.
Toen Jezus Christus aan het kruis hing, toen dus die Tweede Adam aan het kruis hing, werd met een speer Zijn zijde geopend en daaruit werd genomen: Water, dat is Woord van God, en Bloed, dat is Leven, eeuwig, onvergankelijk Leven.
1 Johannes 5:8 zegt dan ook: En drie zijn er, die getuigen de Geest, en het Water, en het Bloed; en die drie zijn tot EEN.
Zij getuigen eendrachtig van Gods Zoon, van Christus Jezus.

Het begint met de eerste getuige, de Heilige Geest, waardoor de tweede getuige, Gods Woord, van water tot wijn en dus tot die derde getuige, nieuw leven, wordt. Ze zijn samen EEN. Ze getuigen in eenheid van Jezus Christus.

Zeer hartelijk dank voor deze duidelijke verhelderende uiteenzetting!

[ineke-kitty]

Zoals de Schrift leert: "Hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees, en hetgeen uit den Geest geboren is, dat is geest.
Verwonder u niet, dat Ik u gezegd heb: gijlieden moet wederom geboren worden".

Volgens Gen. 1:26,27 schiep God de mens naar Zijn beeld.
Wij, mensen, kunnen wel Zijn beeld gelijkvormig worden, maar daar is toch tenminste wedergeboorte voor nodig.
De natuurlijke mens lijkt in de verste verte niet op God en op Christus.
Christus Jezus is het afschijnsel en het uitgedrukte Beeld van Zijn Zelfstandigheid, Zijn Wezen, Zijn Ziel.
God drukt Zich dus uit door Christus , en alleen door wedergeboorte kunnen wij aan Zijn Beeld gelijkvormig worden.

Wie is dan die Nieuwe Mens?
Hij is de Eerstgeborene aller creatuur: de Eerstgeborene van de Nieuwe Schepping.
Niet de eerste Adam, maar de tweede Adam, namelijk Christus Jezus, de beloofde Verlosser, de Messias, de Gezalfde, Hij, Die door de dood is heengegaan, is het Beeld van de onzienlijke God.
Toen Jezus Christus aan het kruis hing, toen dus die Tweede Adam aan het kruis hing, werd met een speer Zijn zijde geopend en daaruit werd genomen: Water, dat is Woord van God, en Bloed, dat is Leven, eeuwig, onvergankelijk Leven.
1 Johannes 5:8 zegt dan ook: En drie zijn er, die getuigen de Geest, en het Water, en het Bloed; en die drie zijn tot EEN.
Zij getuigen eendrachtig van Gods Zoon, van Christus Jezus.

Het begint met de eerste getuige, de Heilige Geest, waardoor de tweede getuige, Gods Woord, van water tot wijn en dus tot die derde getuige, nieuw leven, wordt. Ze zijn samen EEN. Ze getuigen in eenheid van Jezus Christus.

Zeer hartelijk dank voor deze duidelijke verhelderende uiteenzetting!

Dank je wel.

[ineke-kitty]

De apostel Paulus zegt in Romeinen 12:1 het volgende: " Ik bid u dan, broeders, door de ontfermingen Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande, welke is uw redelijke godsdienst".

En in vers 2: "En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij". [SV]
Paulus richt zich in vers 1 tot de gelovigen en zegt met andere woorden: als God dan zo barmhartig is, zouden wij dan rederlijkerwijs nog iets anders kunnen bedenken [ redelijk heeft met ons verstand te maken] , waarvan het denken vernieuwd wordt, dan om ons zondige lichaam beschikbaar te stellen, zodat Christus leeft in ons?

In vers 2 vervolgt hij met:"..... wordt niet aan deze wereld [ Grieks: eeuw] gelijkvormig...".
Een gelovige is opnieuw geboren in zijn oude zondige lichaam. Hij behoort dan echter niet meer tot "de kinderen van deze eeuw" , natuurlijke mensen, afvallig van God, kinderen van Adam, maar hij is een kind van God geworden.
Het oude lichaam verbindt ons nog aan deze eeuw en die kan nog flink trekken.
Dat moeten wij bedwingen, daar moeten wij van afzien. Dat kan alleen maar door de vernieuwing van ons denken.
Dit proces duurt ons leven lang , opdat wij steeds beter de wil van God gaan onderkennen.
Een proces van goed, tot welbehagelijk, tot volmaakt.
Tijdens dit proces hebben wij de strijd van het geloof; nemen wij het Woord van God, zoals het geschreven staat, serieus en laten wij ons opvoeden.
Alleen zo kan ons denken vernieuwd worden en is er sprake van de goede strijd, die bekroond wordt.
Dat is een leven tot eer van God.

[ineke-kitty]

Met de wedergeboorte begint het geestelijke leven.
In het begin mag je je voeden met de "gemakkelijke" dingen uit Gods Woord, waarna je steeds meer aan het vaste voedsel toekomt.
De Bijbel vergelijkt de groei die je als wedergeboren kind van God doormaakt, met de groei van een baby tot een volwassene. Je kunt een baby nog geen stevige maaltijd voorzetten.
Hij heeft nog geen tanden om mee te kauwen en z'n maag zou het ook nog niet kunnen verdragen.
Hij moet melk hebben.
Na een tijdje kan het kind wat "vast voedsel" verdragen en als hij dan uiteindelijk volwassen is, eet hij in principe wat de pot schaft.
Dit laatste is vaak pas na een lange weg van vele jaren bereikt; jaren waarin hij regelmatig van z'n ouders te horen kreeg, dat hij nu eindelijk z'n bord eens leeg moest eten.
Enkele Schriftplaatsen bevestigen dit ook zoals bijv. 1 Petrus 2:2: " En, als nieuwgeborene [= wedergeboren] kinderkens, zijt zeer begerig naar de redelijke onvervalste melk, opdat gij door dezelve moogt opwassen [= volwassen worden]". [SV].

Of 1 Kor. 3:1-2: " En ik, broeders, kon tot u niet spreken als tot geestelijken, maar als tot vleselijken, als tot jonge kinderen in Christus. Ik heb u met melk gevoed, en niet met vaste spijs; want gij vermocht toen nog niet; ja, gij vermoogt ook nu nog niet".

Of: Hebr. 5:12-13: " Want gij, daar gij leraars behoordet te zijn vanwege den tijd, hebt wederom van node, dat men u lere, welke de eerste beginselen zijn der woorden Gods; en gij zijt geworden, als die melk van node hebben, en niet vaste spijze. Want een iegelijk, die der melk deelachtig is, die is onervaren in het woord der gerechtigheid; want hij is een kind". [SV].

Duidelijk dat de apostel Paulus het hier heeft over het opgroeien van kind tot volwassene in geestelijke zin.
Dat kost weliswaar tijd, maar als je dan eenmaal opgegroeid bent en vast voedsel kunt verdragen, brengt dat ook de consequentie met zich mee, dat je een leraar behoort te zijn, en niet "terug" moet keren naar de "eerste beginselen" van de woorden Gods.

[ineke-kitty]

Nadat wij Christus aanvaard hebben, hebben wij niet een andere denkwijze of leer ontvangen, maar een Persoon.
Christus staat voorop. Hij is de Kurios, en in Kol. 2:12 staat dat wedergeboren gelovigen met Christus zijn opgewekt tot nieuw leven. Daar spreekt Paulus ook over in Efeze 2. Daar lezen we in vers 5 en 6 over wat God gedaan heeft.
God heeft ons:
* Met Christus levend gemaakt;
* Met Hem opgewekt en
* Met Hem een plaats gegeven in de hemelse gewesten.

Het is dan ook logisch dat gelovigen de dingen zoeken die boven zijn, zoals Paulus in Kol. 3:1 betoogt.
Daar is Christus namelijk, de Bron van leven. Hij is daar gezeten aan de rechter[hand] Gods, in de positie van de Allerhoogste.
Die plaats, boven alle overheid en macht, is ook onze plaats geworden.
Daar horen wij thuis, zodat de apostel vervolgt met: "Bedenk de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn" [vs.2].
Onze wandel is een hemelse wandel.
Daarover schreef Paulus ook al in hoofdstuk 2:6 en 7.
Deze verzen vormen de schakel tussen de theorie en de praktijk; tussen het onderwijs en de uitwerking daarvan in de praktijk; die twee moeten in balans zijn.

".... wandelt in Hem....". Dit wijst op een geestelijke instelling, waarbij we ons richten op de opgestane en verhoogde Heer.
Zo'n hemelse wandel duidt eigenlijk op 2 dingen:
1. Een wandel die zijn wortels heeft in de hemel zelf. Een wandel die verbonden is met de Levensbron, die in de
hemel is en
2. Een wandel die [daarom] gericht is op de hemelse dingen.

Belangrijk daarbij is te beseffen,
* dat je niet meer op aarde thuishoort, maar in de hemel [ Fil. 3:20 en 21];
* dat je niet meer van de wereld bent, maar van Christus [ Kol. 1:13];
* dat je levensader niet meer verbonden is met de aarde [ wereld] , maar met de hemel [ Kol. 2:7] en
* dat je leven niet beheerst wordt door aardse, wereldse principes, maar door hemelse [ Kol. 3:2].

De verandering van een aardse naar een hemelse gezindheid vloeit voort uit de eenwording met Christus in Zijn dood en opstanding: ".......de oude mens met zijn daden uitgetrokken, en met de nieuwe mens bekleed.

[ineke-kitty]

Zolang we nog in dit stoffelijk lichaam zijn, hoe dicht we ook in de gemeenschap met de Heer wandelen, altijd zal de zondenatuur aanwezig zijn en is alles wat wij doen gebrekkig, onvolmaakt en onvolkomen, hoe goed bedoeld ook.
Het zal een onvoorstelbare gewaarwording zijn als we straks de wonderbare eigenschappen van het opstandingslichaam zullen ervaren.
We zullen het beeld Zijns Zoons gelijkvormig worden, gelijkvormig dus ook aan Zijn verheerlijkt lichaam.
We mogen ook weten dat als deze aardse tent wordt afgebroken wij een gebouw bij God hebben, niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen.
Vrij van stof, van ruimte, vrij van tijd, en wij hebben een positie zo groot, dat engelen zelfs begerig zijn die in te zien.
Zo is ook de overgang van ongeloof tot geloof een overgang van duisternis naar licht. Van dood tot leven, maar de overgang straks van het sterfelijk naar het onsterfelijk lichaam, zal de hoogste verwachtingen overtreffen.

"Daarboven is een heerlijk oord" zegt een lied.
Ik ben blij dat ik het burgerschap van boven bezit. Dat mijn naam staat in het Boek des Levens.
Ik ben blij dat ik daar verwacht wordt, en ik ben blij dat ik zeker weet, dat mij daar een plaats bereid is.
Ik ben blij, dat ik door genade een kind van God ben, en tot de Goddelijke familie mag behoren.
Dat is beslist geen zaak waardoor ik mezelf op de borst kan kloppen, alsof ik dat verdiend zou hebben, want het is uitsluitend genade en nog eens genade.
Alle eer komt Hem alleen toe. Een zondaar, diep gezonken, en door wedergeboorte nu een kind van God en.... erfgenaam van God.

Ik wil nog graag een andere vreugde van de hemel beschrijven. De vreugde van het samenzijn als gelovigen, de gemeenschap der heiligen, organisch met elkaar verbonden, NU al.
En nu al is het een vreugde om gemeenschap met kinderen Gods te hebben.
Het doet er niet toe tot welke kerk of gemeenschap je behoort.
Als je met elkaar over Christus kunt spreken en hetzelfde heil deelachtig bent, dan heb je zo contact met elkaar.

[Anja (oud account)]

De natuurlijke geboorte uit water is niet genoeg, men moet vervolgens ook geestelijk geboren (niet gedoopt) worden, niet alleen uit water, maar ook geest.

Klopt. Eerder begrijpt men de Bijbel en het Christendom slecht tot niet.

Filippenzen 1: 21 zegt bijvoorbeeld:

[21] Want voor mij is leven Christus en sterven winst*. [22] Maar als blijven leven betekent dat ik vruchtbaar kan werken, dan zou ik niet weten wat ik moet kiezen. [23] Ik word naar twee kanten getrokken: ik heb het verlangen heen* te gaan en met Christus te zijn, want dat is verreweg het beste.

Iemand die in het leven niet spiritueel wordt (= geestelijk), niet proeft van zijn eeuwige zijn, die snapt hier geen bal van. Het feit dat je in de kerk zit, verandert daar niets aan. Het feit of je geestelijk geboren bent, zegt Paulus, dát verandert het. Er zijn een heleboel mensen die niet in de kerk zitten maar wel geestelijk geboren zijn. Paulus zegt: niet hij is een jood die naar de besnijdenis besneden is, maar hij is een jood die besneden is naar het hart. Het gaat erom of iemand een nieuwe schepping is, of ie geestelijk geboren is. Niet of ie in de kerk zit. (Het kan wel heel goed samengaan trouwens.)

[ineke-kitty]

Dat is helemaal waar wat je zegt @Anja. Ik ben b.v. zelf de eerste 20 jaar van mijn leven, elke zondag trouw naar de kerk gegaan, maar had geen idee wat wederom geboren worden inhield. Dat werd niet onderwezen, tenminste niet in de Oud Gereformeerde kerk waar ik deel van uitmaakte. Er werd vanzelfsprekend aangenomen dat als je lid was van die kerk, je geloofde in God. Dat was ook het 'probleem' niet, maar de Here Jezus Christus persoonlijk kennen, in de zin van een relatie met Hem hebben, kende ik niet. Dat is pas later in mijn leven gebeurd. Het gaat inderdaad om het hart.

[Anja (oud account)]

@Ineke, Bedankt voor het delen van je ervaring. Het lijkt me wel fijn dat je al zoveel bijbelkennis had toen je de wedergeboorte meemaakte.

Bij mij gebeurde het wederomgeboren worden (na in 2003 eerst een hele bijzondere ervaring, die het hart van het Evangelie blijkt te zijn en de betekenis van de Eucharistie is) in 2006, nadat ik enkele stukjes Bijbeltekst te horen had gekregen op college en de docent over Jezus sprak. Dat raakte me zo diep, dat ik me wederom vragen stelde (de verschijning van de Heer in 2003 had ook plaatsgevonden nadat ik een vraag aan God had gesteld, waar ik helemaal geen antwoord op had verwacht, maar het Antwoord Zelf verscheen) en in drie dagen en drie nachten (van vrijdag begin van de nacht, 1 december tot maandag vroeg in de morgen 4 december 2006) "Antwoord" kreeg. Weer kreeg ik Antwoord. Dit keer in de vorm van aan één stuk door bijzondere ervaringen (religieuze paranormale ervaringen, inhoudelijk letterlijk vergelijkbaar met die van Johannes in de Bijbel, toeval wil dat mijn voornaam in het echt Johanna is, mijn roepnaam is Anja maar in mijn paspoort staat Johanna; langs die weg leerde God mij Hem kennen). Dat begon met de Bruiloft van het Lam op zaterdagmorgen (Godzijgedankt, want ik had wat daarna kwam niet overleefd zonder die ervaring) en daarna kreeg ik te zien, horen en weten wat er in de wereld zou gaan gebeuren en ook een terugblik op het verleden, wat later ook allemaal in de Bijbel bleek te staan. Dat is tot nu toe allemaal uitgekomen. Dat waren met name de islamisering en de aanslagen in Europa, en alle rampen, olierampen, kernrampen, overstromingen, en nog meer narigheid dat nog gebeuren moet, die ik niet ga noemen.

Dezelfde docent (een zeer integer theoloog met drie doctoraaltitels, theologie, godsdienstpsychologie en filosofie) heeft me geholpen overeind te blijven en me gewezen op de Bijbel. Ook gaf hij me een boek met het verzamelde werk van een Duitse pater, waarin hij de private profetieën van katholieke zieners - monniken en nonnen dus die in kloosters leefden - uit vele vele eeuwen had verzameld. Dat heb ik voor hem vertaald. Hij gaf me dat bewust, opdat ik wist dat wat ik had meegemaakt geen onzin is en door vele gelovige mensen is waargenomen door de eeuwen heen. Inmiddels is dan ook wel vast komen te staan dat het geen onzin was, want het is voor eebn belangrijk deel al uitgekomen.

Hierna verruilde ik mijn studie energetisch therapeut (waarin de betreffende docent de Bijbelcitaten had gegeven) voor een vrije studierichting met onderdelen uit vooral zingeving&spiritualiteit en religiestudies (waarin bijbelwetenschappen en godsdienstwetenschappen, wereldgodsdiensten, etc.), en ook de theorie-onderdelen van energetisch therapeut, zoals parapsychologie. En hield ik me thuis voornamelijk bezig met Bijbelstudie en het tot me nemen van de kennis van vele voorgangers uit verschillende kerken via boeken, cd's, lezingen op dvd's, en Bijbelfilms.

Steeds kwam ik op een punt dat ik overwoog lid te worden van een kerk, maar de Heer liet me telkens weten dat ik dat in mijn geval niet moest doen. Ik begrijp nu waarom (om meerdere redenen, maar 1 is deze): ik heb vrijelijk kunnen 'nemen' van alle denominaties. Frank Ouweneel, Jan van Barneveld, Bert de Haan, Ed Meenderink, Tim Keller, Anselm Grün, Sam Janse, en nog vele meer. Een andere belangrijke reden was dat ik de wedergeboorte zonder rituelen en zonder kerk heb meegemaakt en dat Jezus verscheen in 2003. Dit maakte dat ik me niet kon laten dopen, omdat ik daarmee zou moeten doen alsof dat niet allang was gebeurd. En ik begrijp wel dat mensen dan zeggen, dat het een bevestiging is van wat al is gebeurd, maar dat lag voor mij anders en ik had die bevestiging van mensen niet nodig, de bevestiging was al-overweldigend en ik moest juist nog verder leren vertrouwen in het wandelen met God Zelf. Voor mij persoonlijk zou het achteruitgang zijn geweest en geen vooruitgang. Maar ik ben de kerken wel erkentelijk want ik heb van hun diensten, lezingen en materiaal wel gebruik gemaakt, vanaf de zijlijn.

[ineke-kitty]

@Anja

Heel bijzonder, en bedankt voor het delen van persoonlijke dingen die jouw tot wedergeboorte hebben geleid. God gaat met ieder van ons Zijn weg, om ons tot Hem te trekken, en daarom ben ik ook overtuigd van de "veelkleurigheid" Gods. Mijn oudste broer heeft me wel eens 'vermaand' met de woorden: " Het Leven met de Heer is niet zwart/wit maar veelkleurig.

[Peter79]

@Ineke, Bedankt voor het delen van je ervaring. Het lijkt me wel fijn dat je al zoveel bijbelkennis had toen je de wedergeboorte meemaakte.

Bij mij gebeurde het wederomgeboren worden (na in 2003 eerst een hele bijzondere ervaring, die het hart van het Evangelie blijkt te zijn en de betekenis van de Eucharistie is) in 2006, nadat ik enkele stukjes Bijbeltekst te horen had gekregen op college en de docent over Jezus sprak. Dat raakte me zo diep, dat ik me wederom vragen stelde (de verschijning van de Heer in 2003 had ook plaatsgevonden nadat ik een vraag aan God had gesteld, waar ik helemaal geen antwoord op had verwacht, maar het Antwoord Zelf verscheen) en in drie dagen en drie nachten (van vrijdag begin van de nacht, 1 december tot maandag vroeg in de morgen 4 december 2006) "Antwoord" kreeg. Weer kreeg ik Antwoord. Dit keer in de vorm van aan één stuk door bijzondere ervaringen (religieuze paranormale ervaringen, inhoudelijk letterlijk vergelijkbaar met die van Johannes in de Bijbel, toeval wil dat mijn voornaam in het echt Johanna is, mijn roepnaam is Anja maar in mijn paspoort staat Johanna; langs die weg leerde God mij Hem kennen). Dat begon met de Bruiloft van het Lam op zaterdagmorgen (Godzijgedankt, want ik had wat daarna kwam niet overleefd zonder die ervaring) en daarna kreeg ik te zien, horen en weten wat er in de wereld zou gaan gebeuren en ook een terugblik op het verleden, wat later ook allemaal in de Bijbel bleek te staan. Dat is tot nu toe allemaal uitgekomen. Dat waren met name de islamisering en de aanslagen in Europa, en alle rampen, olierampen, kernrampen, overstromingen, en nog meer narigheid dat nog gebeuren moet, die ik niet ga noemen.

Dezelfde docent (een zeer integer theoloog met drie doctoraaltitels, theologie, godsdienstpsychologie en filosofie) heeft me geholpen overeind te blijven en me gewezen op de Bijbel. Ook gaf hij me een boek met het verzamelde werk van een Duitse pater, waarin hij de private profetieën van katholieke zieners - monniken en nonnen dus die in kloosters leefden - uit vele vele eeuwen had verzameld. Dat heb ik voor hem vertaald. Hij gaf me dat bewust, opdat ik wist dat wat ik had meegemaakt geen onzin is en door vele gelovige mensen is waargenomen door de eeuwen heen. Inmiddels is dan ook wel vast komen te staan dat het geen onzin was, want het is voor eebn belangrijk deel al uitgekomen.

Hierna verruilde ik mijn studie energetisch therapeut (waarin de betreffende docent de Bijbelcitaten had gegeven) voor een vrije studierichting met onderdelen uit vooral zingeving&spiritualiteit en religiestudies (waarin bijbelwetenschappen en godsdienstwetenschappen, wereldgodsdiensten, etc.), en ook de theorie-onderdelen van energetisch therapeut, zoals parapsychologie. En hield ik me thuis voornamelijk bezig met Bijbelstudie en het tot me nemen van de kennis van vele voorgangers uit verschillende kerken via boeken, cd's, lezingen op dvd's, en Bijbelfilms.

Steeds kwam ik op een punt dat ik overwoog lid te worden van een kerk, maar de Heer liet me telkens weten dat ik dat in mijn geval niet moest doen. Ik begrijp nu waarom (om meerdere redenen, maar 1 is deze): ik heb vrijelijk kunnen 'nemen' van alle denominaties. Frank Ouweneel, Jan van Barneveld, Bert de Haan, Ed Meenderink, Tim Keller, Anselm Grün, Sam Janse, en nog vele meer. Een andere belangrijke reden was dat ik de wedergeboorte zonder rituelen en zonder kerk heb meegemaakt en dat Jezus verscheen in 2003. Dit maakte dat ik me niet kon laten dopen, omdat ik daarmee zou moeten doen alsof dat niet allang was gebeurd. En ik begrijp wel dat mensen dan zeggen, dat het een bevestiging is van wat al is gebeurd, maar dat lag voor mij anders en ik had die bevestiging van mensen niet nodig, de bevestiging was al-overweldigend en ik moest juist nog verder leren vertrouwen in het wandelen met God Zelf. Voor mij persoonlijk zou het achteruitgang zijn geweest en geen vooruitgang. Maar ik ben de kerken wel erkentelijk want ik heb van hun diensten, lezingen en materiaal wel gebruik gemaakt, vanaf de zijlijn.

Dank je wel Anja voor deze openheid. Er schuilt echt een profeet in jou

[Anja (oud account)]

@ Ineke en Peter: zeer veel dank voor jullie lieve en helende antwoorden.

[Zolderworm]

@Ineke, Bedankt voor het delen van je ervaring. Het lijkt me wel fijn dat je al zoveel bijbelkennis had toen je de wedergeboorte meemaakte.

Bij mij gebeurde het wederomgeboren worden (na in 2003 eerst een hele bijzondere ervaring, die het hart van het Evangelie blijkt te zijn en de betekenis van de Eucharistie is) in 2006, nadat ik enkele stukjes Bijbeltekst te horen had gekregen op college en de docent over Jezus sprak. Dat raakte me zo diep, dat ik me wederom vragen stelde (de verschijning van de Heer in 2003 had ook plaatsgevonden nadat ik een vraag aan God had gesteld, waar ik helemaal geen antwoord op had verwacht, maar het Antwoord Zelf verscheen) en in drie dagen en drie nachten (van vrijdag begin van de nacht, 1 december tot maandag vroeg in de morgen 4 december 2006) "Antwoord" kreeg. Weer kreeg ik Antwoord. Dit keer in de vorm van aan één stuk door bijzondere ervaringen (religieuze paranormale ervaringen, inhoudelijk letterlijk vergelijkbaar met die van Johannes in de Bijbel, toeval wil dat mijn voornaam in het echt Johanna is, mijn roepnaam is Anja maar in mijn paspoort staat Johanna; langs die weg leerde God mij Hem kennen). Dat begon met de Bruiloft van het Lam op zaterdagmorgen (Godzijgedankt, want ik had wat daarna kwam niet overleefd zonder die ervaring) en daarna kreeg ik te zien, horen en weten wat er in de wereld zou gaan gebeuren en ook een terugblik op het verleden, wat later ook allemaal in de Bijbel bleek te staan. Dat is tot nu toe allemaal uitgekomen. Dat waren met name de islamisering en de aanslagen in Europa, en alle rampen, olierampen, kernrampen, overstromingen, en nog meer narigheid dat nog gebeuren moet, die ik niet ga noemen.

Dezelfde docent (een zeer integer theoloog met drie doctoraaltitels, theologie, godsdienstpsychologie en filosofie) heeft me geholpen overeind te blijven en me gewezen op de Bijbel. Ook gaf hij me een boek met het verzamelde werk van een Duitse pater, waarin hij de private profetieën van katholieke zieners - monniken en nonnen dus die in kloosters leefden - uit vele vele eeuwen had verzameld. Dat heb ik voor hem vertaald. Hij gaf me dat bewust, opdat ik wist dat wat ik had meegemaakt geen onzin is en door vele gelovige mensen is waargenomen door de eeuwen heen. Inmiddels is dan ook wel vast komen te staan dat het geen onzin was, want het is voor eebn belangrijk deel al uitgekomen.

Hierna verruilde ik mijn studie energetisch therapeut (waarin de betreffende docent de Bijbelcitaten had gegeven) voor een vrije studierichting met onderdelen uit vooral zingeving&spiritualiteit en religiestudies (waarin bijbelwetenschappen en godsdienstwetenschappen, wereldgodsdiensten, etc.), en ook de theorie-onderdelen van energetisch therapeut, zoals parapsychologie. En hield ik me thuis voornamelijk bezig met Bijbelstudie en het tot me nemen van de kennis van vele voorgangers uit verschillende kerken via boeken, cd's, lezingen op dvd's, en Bijbelfilms.

Steeds kwam ik op een punt dat ik overwoog lid te worden van een kerk, maar de Heer liet me telkens weten dat ik dat in mijn geval niet moest doen. Ik begrijp nu waarom (om meerdere redenen, maar 1 is deze): ik heb vrijelijk kunnen 'nemen' van alle denominaties. Frank Ouweneel, Jan van Barneveld, Bert de Haan, Ed Meenderink, Tim Keller, Anselm Grün, Sam Janse, en nog vele meer. Een andere belangrijke reden was dat ik de wedergeboorte zonder rituelen en zonder kerk heb meegemaakt en dat Jezus verscheen in 2003. Dit maakte dat ik me niet kon laten dopen, omdat ik daarmee zou moeten doen alsof dat niet allang was gebeurd. En ik begrijp wel dat mensen dan zeggen, dat het een bevestiging is van wat al is gebeurd, maar dat lag voor mij anders en ik had die bevestiging van mensen niet nodig, de bevestiging was al-overweldigend en ik moest juist nog verder leren vertrouwen in het wandelen met God Zelf. Voor mij persoonlijk zou het achteruitgang zijn geweest en geen vooruitgang. Maar ik ben de kerken wel erkentelijk want ik heb van hun diensten, lezingen en materiaal wel gebruik gemaakt, vanaf de zijlijn.

Het is geen wonder dat als je vraagt vanuit de geest van de Bijbel en het christendom een antwoord krijgt in de geest van de Bijbel en het christendom. Zoals iemand die vraagt vanuit de geest van het hindoeïsme antwoord krijgt in de geest van het hindoeïsme. De menselijke geest bereidt dan als het ware zelf het antwoord voor. En in dit geval is het dan logisch dat de conclusie is: de Bijbel is juist, de christelijke God bestaat enzovoort. Echter die conclusie is door je eigen geest voorgebakken. Zo schept de geest zelf de beelden die zij graag wil zien, en vindt daarin een bevestiging die zij zelf al van tevoren heeft klaargestoomd. Over het waarheidsgehalte van het christelijke wereldbeeld zegt dit natuurlijk niets. Om dat te kunnen vaststellen zou men voorbij de beelden-scheppende geest moeten kunnen kijken.

[Anja (oud account)]

@Ineke, Bedankt voor het delen van je ervaring. Het lijkt me wel fijn dat je al zoveel bijbelkennis had toen je de wedergeboorte meemaakte.

Bij mij gebeurde het wederomgeboren worden (na in 2003 eerst een hele bijzondere ervaring, die het hart van het Evangelie blijkt te zijn en de betekenis van de Eucharistie is) in 2006, nadat ik enkele stukjes Bijbeltekst te horen had gekregen op college en de docent over Jezus sprak. Dat raakte me zo diep, dat ik me wederom vragen stelde (de verschijning van de Heer in 2003 had ook plaatsgevonden nadat ik een vraag aan God had gesteld, waar ik helemaal geen antwoord op had verwacht, maar het Antwoord Zelf verscheen) en in drie dagen en drie nachten (van vrijdag begin van de nacht, 1 december tot maandag vroeg in de morgen 4 december 2006) "Antwoord" kreeg. Weer kreeg ik Antwoord. Dit keer in de vorm van aan één stuk door bijzondere ervaringen (religieuze paranormale ervaringen, inhoudelijk letterlijk vergelijkbaar met die van Johannes in de Bijbel, toeval wil dat mijn voornaam in het echt Johanna is, mijn roepnaam is Anja maar in mijn paspoort staat Johanna; langs die weg leerde God mij Hem kennen). Dat begon met de Bruiloft van het Lam op zaterdagmorgen (Godzijgedankt, want ik had wat daarna kwam niet overleefd zonder die ervaring) en daarna kreeg ik te zien, horen en weten wat er in de wereld zou gaan gebeuren en ook een terugblik op het verleden, wat later ook allemaal in de Bijbel bleek te staan. Dat is tot nu toe allemaal uitgekomen. Dat waren met name de islamisering en de aanslagen in Europa, en alle rampen, olierampen, kernrampen, overstromingen, en nog meer narigheid dat nog gebeuren moet, die ik niet ga noemen.

Dezelfde docent (een zeer integer theoloog met drie doctoraaltitels, theologie, godsdienstpsychologie en filosofie) heeft me geholpen overeind te blijven en me gewezen op de Bijbel. Ook gaf hij me een boek met het verzamelde werk van een Duitse pater, waarin hij de private profetieën van katholieke zieners - monniken en nonnen dus die in kloosters leefden - uit vele vele eeuwen had verzameld. Dat heb ik voor hem vertaald. Hij gaf me dat bewust, opdat ik wist dat wat ik had meegemaakt geen onzin is en door vele gelovige mensen is waargenomen door de eeuwen heen. Inmiddels is dan ook wel vast komen te staan dat het geen onzin was, want het is voor eebn belangrijk deel al uitgekomen.

Hierna verruilde ik mijn studie energetisch therapeut (waarin de betreffende docent de Bijbelcitaten had gegeven) voor een vrije studierichting met onderdelen uit vooral zingeving&spiritualiteit en religiestudies (waarin bijbelwetenschappen en godsdienstwetenschappen, wereldgodsdiensten, etc.), en ook de theorie-onderdelen van energetisch therapeut, zoals parapsychologie. En hield ik me thuis voornamelijk bezig met Bijbelstudie en het tot me nemen van de kennis van vele voorgangers uit verschillende kerken via boeken, cd's, lezingen op dvd's, en Bijbelfilms.

Steeds kwam ik op een punt dat ik overwoog lid te worden van een kerk, maar de Heer liet me telkens weten dat ik dat in mijn geval niet moest doen. Ik begrijp nu waarom (om meerdere redenen, maar 1 is deze): ik heb vrijelijk kunnen 'nemen' van alle denominaties. Frank Ouweneel, Jan van Barneveld, Bert de Haan, Ed Meenderink, Tim Keller, Anselm Grün, Sam Janse, en nog vele meer. Een andere belangrijke reden was dat ik de wedergeboorte zonder rituelen en zonder kerk heb meegemaakt en dat Jezus verscheen in 2003. Dit maakte dat ik me niet kon laten dopen, omdat ik daarmee zou moeten doen alsof dat niet allang was gebeurd. En ik begrijp wel dat mensen dan zeggen, dat het een bevestiging is van wat al is gebeurd, maar dat lag voor mij anders en ik had die bevestiging van mensen niet nodig, de bevestiging was al-overweldigend en ik moest juist nog verder leren vertrouwen in het wandelen met God Zelf. Voor mij persoonlijk zou het achteruitgang zijn geweest en geen vooruitgang. Maar ik ben de kerken wel erkentelijk want ik heb van hun diensten, lezingen en materiaal wel gebruik gemaakt, vanaf de zijlijn.

Het is geen wonder dat als je vraagt vanuit de geest van de Bijbel en het christendom een antwoord krijgt in de geest van de Bijbel en het christendom.

Ik kende de Bijbel niet, Zolderworm, maar ik zocht God wel oprecht. Als kind al, zonder imput van school of ouders, integendeel zelfs.

Op dat moment vroeg ik mij iets af en ik legde dat aan God voor. God was voor mij toen nog "iets" , en heel ver weg, een almachtige kracht, ergens ver weg.

[Anja (oud account)]

De menselijke geest kan overigens helemaal niks "scheppen", noch beelden creëren, als de Allerhoogste voor hem staat. Al dat soort flauwekul over wat een mens allemaal wel niet zou 'scheppen', is illusie. Zijn Glorie is zo verschrikkelijk groot, dat je maar 1 ding kunt doen als Hij Verschijnt, en zelfs dat doe je niet, dat gebeurt gewoon en daar heb je niks in te zeggen. Je krimpt innerlijk ineen en als dat doorgaat blijft er helemaal niets van je over. Maar Jezus Christus Onze Heer voorkwam dat door dezelfde eerbiediging in mij te leggen als die in mij voor Hem ontstond. Je kunt als je Hem ziet, als Hij dus verschijnt, niets anders dan Hem eerbiedigen en je kunt niets anders dan innerlijk totaal ineenkrimpen. Dat gaat volautomatisch.

[Zolderworm]

De menselijke geest kan overigens helemaal niks "scheppen", noch beelden creëren, als de Allerhoogste voor hem staat. Al dat soort flauwekul over wat een mens allemaal wel niet zou 'scheppen', is illusie. Zijn Glorie is zo verschrikkelijk groot, dat je maar 1 ding kunt doen als Hij Verschijnt, en zelfs dat doe je niet, dat gebeurt gewoon en daar heb je niks in te zeggen. Je krimpt innerlijk ineen en als dat doorgaat blijft er helemaal niets van je over. Maar Jezus Christus Onze Heer voorkwam dat door dezelfde eerbiediging in mij te leggen als die in mij voor Hem ontstond. Je kunt als je Hem ziet, als Hij dus verschijnt, niets anders dan Hem eerbiedigen en je kunt niets anders dan innerlijk totaal ineenkrimpen. Dat gaat volautomatisch.

Met mensen die alles zogenaamd zo zeker weten kan ik niks. Het komt op mij over als uit-de-duimzuigerij. Mijn moeder zie altijd: des te zekerder mensen doen, des te verder zijn ze verwijderd van werkelijk inzicht.

Strijden over de aard van ervaringen is zinloos. Wat moeders heeft gezegd getuigt van haar geloof. Dat geeft je geen enkele legitimatie andere inzichten en overtuigingen de maat te nemen. Als je ergens niets mee kan, staak dan het gesprek of zoek naar een constructieve wending. Ervaringen afdoen als uit de duim gezogen verzinsels daarentegen is niet de bedoeling. - mod pyro