De knecht van de Heer?

[Wilsophie]

Met name in Jesaja en een link naar Romeinen ter bevestiging, is het opmerkelijk, hoe vaak het gaat over een kind, een knecht die alsnog tot zoon wordt gesteld.
Als prachtige illustratie kennen we de gelijkenis van de verloren zoon, uiteraard een beeld van de 10 stammen, een zoon die terugkwam en alsnog vroeg om aanstelling tot knecht. De vader deed dat niet, integendeel.
Dat het hier gaat om de 10 stammen dus het Huis Israël is overduidelijk want die ander zoon is een beeld van het huis van Juda.
Wat ik geloof is dat de Knecht des Heeren het hoogste niveau is van de definitie die dan Christus toekomt en op een lager niveau het volk zoals Galaten 3 ook aangeeft.
En àls je deze formule loslaat op Israël betreft het volgens Jesaja het gelovige overblijfsel.
Op vele plaatsen in de Bijbel wordt aangetoond dat de Knecht, de Here Jezus aangesteld wordt tot zoon en dus erfgenaam.
Jesaja 42 vers 1 spreekt over een volk die de Geest heeft ontvangen dat is dus een volk nà de opstanding.
Het gaat in Jesaja 42 over meerdere toepassingen, de Bijbel is zo duidelijk dat een toepassing nooit éénmalig of op 1 persoon of volk is, er zijn a.h.w. "lagen" van gradatie.
Psakm 42 vers 1 en Mattheus 3 vers 17 o.a. spreken over de aanstelling van Knecht tot Zoon en ook Israël zal die aanstelling ontvangen, echter nadat men tot geloof is gekomen in de Zoon Die voordien tijdens Zijn bediening op aarde, de Knecht van Jehovah ( HEERE) was.


Dat de Knecht des Heeren ook een profeet is wat ik eerder suggereerde leert Jesaja 44 vers 26, "boden" in die tekst is het woord "angel" en Cores betekent "Herder".

De Knecht staat met een hoofdletter omdat het in het NT herhaald wordt, naar mijn oprecht geloof is dat Christus zie Jesaja 52 vers 13, en vers 11.
Er is onderscheid tussen aanstellingen , "de Jure" en "de Facto".

Het prachtige is dat de Knecht in de Bijbel tot Zoon wordt gesteld : "nadat de Geest op hem is gelegd". Mattheus 3 vers 17, een citaat uit de Psalmen.
Beide uitspraken over de Knecht van Jehovah, want in dit topic moet eigenlijk staan: "De Knecht van Jehovah?" , is van toepassing op de Here Jezus Christus en op een gelovige natie die als Knecht des Heeren, het Woord zou bewaren en verkondigen.
Dat hebben zij tot nu toe niet gedaan, maar in de toekomst nadat zij tot geloof komen zullen zij,, eerst vertegenwoordigd door de 144.000 als nog hun taak als Knecht des Heeren invullen en voltooien.
Dat de Heer dat al deed tijdens Zijn bediening op aarde moge duidelijk zijn en dit als voorbeeld voor het volk van God die niet uitverkoren was of werd om een soort van voorrecht te hebben tot behoud, nee zij waren verkoren om de Woorden Gods of de Thora te verkondingen aan de wereld en die taak waartoe zij was uitverkoren hebben zij nagelaten. Maar krijgen straks alle gelegenheid, maar helaas na nog een hele loutering, die Jesaja ook voorzegt.

[Adinomis]

Met name in Jesaja en een link naar Romeinen ter bevestiging, is het opmerkelijk, hoe vaak het gaat over een kind, een knecht die alsnog tot zoon wordt gesteld.
Als prachtige illustratie kennen we de gelijkenis van de verloren zoon, uiteraard een beeld van de 10 stammen, een zoon die terugkwam en alsnog vroeg om aanstelling tot knecht. De vader deed dat niet, integendeel.
Dat het hier gaat om de 10 stammen dus het Huis Israël is overduidelijk want die ander zoon is een beeld van het huis van Juda.
Wat ik geloof is dat de Knecht des Heeren het hoogste niveau is van de definitie die dan Christus toekomt en op een lager niveau het volk zoals Galaten 3 ook aangeeft.

Fijn dat je er weer bent!
Ik lees dat onderscheid van Knecht en Zoon eigenlijk niet in Galaten 3. Geeft de titel "Knecht des Heren" niet de volkomen gehoorzaamheid weer van de Zoon aan de Vader?

En àls je deze formule loslaat op Israël betreft het volgens Jesaja het gelovige overblijfsel.
Op vele plaatsen in de Bijbel wordt aangetoond dat de Knecht, de Here Jezus aangesteld wordt tot zoon en dus erfgenaam.
Jesaja 42 vers 1 spreekt over een volk die de Geest heeft ontvangen dat is dus een volk nà de opstanding.
Het gaat in Jesaja 42 over meerdere toepassingen, de Bijbel is zo duidelijk dat een toepassing nooit éénmalig of op 1 persoon of volk is, er zijn a.h.w. "lagen" van gradatie.
Psakm 42 vers 1 en Mattheus 3 vers 17 o.a. spreken over de aanstelling van Knecht tot Zoon en ook Israël zal die aanstelling ontvangen, echter nadat men tot geloof is gekomen in de Zoon Die voordien tijdens Zijn bediening op aarde, de Knecht van Jehovah ( HEERE) was.

Je gebruikt vaker de uitdrukking "aanstelling tot zoon". Ik ken die uitdrukking niet, de bijbel gebruikt die uitdrukking volgens mij ook niet. Wil je daarmee zeggen dat iemand eerst geen zoon is, maar dan als zoon benoemd wordt?
Math. 3:17 En ziet, een stem uit de hemelen, zeggende: Deze is Mijn Zoon, Mijn Geliefde, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb!

God zegt hier dat Jezus zijn zoon is, niet dat Hij zijn zoon wordt. Ik denk in dit verband ook aan Psalm 2:7 Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd. (of verwekt). Dit is toch vanaf de oudheid, vóór de menswording. Bedoel je dan dat iemand eerst knecht is en daarna zoon? Ik zie in die teksten niet een specifieke "aanstelling". Waarom vind je dat zo belangrijk?

Je noemt ook nog Psalm 42, maar ik denk dat dit niet klopt.

Dat de Knecht des Heeren ook een profeet is wat ik eerder suggereerde leert Jesaja 44 vers 26, "boden" in die tekst is het woord "angel" en Cores betekent "Herder".

De Knecht staat met een hoofdletter omdat het in het NT herhaald wordt, naar mijn oprecht geloof is dat Christus zie Jesaja 52 vers 13, en vers 11.
Er is onderscheid tussen aanstellingen , "de Jure" en "de Facto".

Ik heb even gegoogled naar "Jure" en "Facto". Het zit al wel opgesloten in de woorden.

De jure (in klassiek Latijn gespeld als de iure) is een uitdrukking die "volgens het recht" betekent. De uitdrukking is het tegengestelde met de facto, dat "in feite" ...

Het prachtige is dat de Knecht in de Bijbel tot Zoon wordt gesteld : "nadat de Geest op hem is gelegd". Mattheus 3 vers 17, een citaat uit de Psalmen.
Beide uitspraken over de Knecht van Jehovah, want in dit topic moet eigenlijk staan: "De Knecht van Jehovah?" , is van toepassing op de Here Jezus Christus en op een gelovige natie die als Knecht des Heeren, het Woord zou bewaren en verkondigen.

Kunnen die titels niet naast elkaar bestaan? Zoon, Knecht, Profeet, Priester, Leraar enz. enz.?

Dat hebben zij tot nu toe niet gedaan, maar in de toekomst nadat zij tot geloof komen zullen zij,, eerst vertegenwoordigd door de 144.000 als nog hun taak als Knecht des Heeren invullen en voltooien.

Nou, hoe komt het dan dat het evangelie de wereld is overgegaan? Wie hebben al die boeken van de bijbel geschreven? De zendingsreizen.... het is allemaal door de Joden gedaan. Maar ze hebben hun taak niet voltooid.
Dat de 144.000 dit gaan afmaken, dat geloof ik ook. Het evangelie zal eens ook nog op een bovennatuurlijke manier door een engel worden verkondigd: Op.14:6 En ik zag een andere engel, die hoog aan de hemel vloog. En hij had het eeuwige Evangelie, om dat te verkondigen aan hen die op de aarde wonen, en aan elke natie, stam, taal en volk.

Dat de Heer dat al deed tijdens Zijn bediening op aarde moge duidelijk zijn en dit als voorbeeld voor het volk van God die niet uitverkoren was of werd om een soort van voorrecht te hebben tot behoud, nee zij waren verkoren om de Woorden Gods of de Thora te verkondingen aan de wereld en die taak waartoe zij was uitverkoren hebben zij nagelaten. Maar krijgen straks alle gelegenheid, maar helaas na nog een hele loutering, die Jesaja ook voorzegt.

mee eens.

[Wilsophie]

Ik lees dat onderscheid van Knecht en Zoon eigenlijk niet in Galaten 3. Geeft de titel "Knecht des Heren" niet de volkomen gehoorzaamheid weer van de Zoon aan de Vader?]

Ik geef er antwoord op.

[Wilsophie]

e gebruikt vaker de uitdrukking "aanstelling tot zoon". Ik ken die uitdrukking niet, de bijbel gebruikt die uitdrukking volgens mij ook niet. Wil je daarmee zeggen dat iemand eerst geen zoon is, maar dan als zoon benoemd wordt?
Math. 3:17 En ziet, een stem uit de hemelen, zeggende: Deze is Mijn Zoon, Mijn Geliefde, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb!

God zegt hier dat Jezus zijn zoon is, niet dat Hij zijn zoon wordt. Ik denk in dit verband ook aan Psalm 2:7 Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd. (of verwekt). Dit is toch vanaf de oudheid, vóór de menswording. Bedoel je dan dat iemand eerst knecht is en daarna zoon? Ik zie in die teksten niet een specifieke "aanstelling". Waarom vind je dat zo belangrijk?

Je noemt ook nog Psalm 42, maar ik denk dat dit niet klopt.

Ik kom met een reactie.

[Wilsophie]

Kunnen die titels niet naast elkaar bestaan? Zoon, Knecht, Profeet, Priester, Leraar enz. enz.?
Natuurlijk maar in de Persoon van Jezus Christus.

Nou, hoe komt het dan dat het evangelie de wereld is overgegaan? Wie hebben al die boeken van de bijbel geschreven? De zendingsreizen.... het is allemaal door de Joden gedaan. Maar ze hebben hun taak niet voltooid.
Dat de 144.000 dit gaan afmaken, dat geloof ik ook. Het evangelie zal eens ook nog op een bovennatuurlijke manier door een engel worden verkondigd: Op.14:6 En ik zag een andere engel, die hoog aan de hemel vloog. En hij had het eeuwige Evangelie, om dat te verkondigen aan hen die op de aarde wonen, en aan elke natie, stam, taal en volk.

De Bijbel is niet geschreven door de Joden, en de zendingsreizen waren ook geen Joden, maar gelovigen uit Jood en heiden. De 144.000 zijn lang voor Openbaring 14 aan het woord, namelijk vlak na de getuigenis van Mozes en Elia en wat jij citeert is veel later.
De 144.000 komen tot geloof op grond van het getuigenis van Mozes en Elia vlak nadat de Gemeente is opgenomen zijn zij nog de enige gelovigen op deze aarde. Vandaar hun bediening.

[Adinomis]

De Bijbel is niet geschreven door de Joden, en de zendingsreizen waren ook geen Joden, maar gelovigen uit Jood en heiden.

Gelovigen uit de heidenen hebben dat niet gedaan.
Rom.9;4 Zij zijn immers Israëlieten; voor hen geldt de aanneming tot kinderen en de heerlijkheid en de verbonden en de wetgeving en de eredienst en de beloften.
5 Tot hen behoren de vaderen, en uit hen is, wat het vlees betreft, de Christus voortgekomen, Die God is, boven alles, te prijzen tot in eeuwigheid. Amen!

De 144.000 zijn lang voor Openbaring 14 aan het woord, namelijk vlak na de getuigenis van Mozes en Elia en wat jij citeert is veel later.

Ik heb het ook niet over een volgorde.

De 144.000 komen tot geloof op grond van het getuigenis van Mozes en Elia vlak nadat de Gemeente is opgenomen zijn zij nog de enige gelovigen op deze aarde. Vandaar hun bediening.

Het wordt meestal aangenomen dat het om Mozes en Elia gaat. En dat lijkt me inderdaad goed mogelijk. Ze waren er ook beiden bij de verheerlijking op de berg. De twee getuigen worden niet met name genoemd in de bijbel. Toch zou het ook nog Henoch kunnen zijn i.p.v. Mozes.
Henoch werd opgenomen en is ook een type van de opname. Van Mozes wordt vermeld dat hij door God werd begraven.

[Wilsophie]

Beiden worden omschreven in Openbaring en Mozes en Elia voldoen aan die omschrijving en Henoch niet.

[Wilsophie]

e gebruikt vaker de uitdrukking "aanstelling tot zoon". Ik ken die uitdrukking niet, de bijbel gebruikt die uitdrukking volgens mij ook niet. Wil je daarmee zeggen dat iemand eerst geen zoon is, maar dan als zoon benoemd wordt?
Math. 3:17 En ziet, een stem uit de hemelen, zeggende: Deze is Mijn Zoon, Mijn Geliefde, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb!

God zegt hier dat Jezus zijn zoon is, niet dat Hij zijn zoon wordt. Ik denk in dit verband ook aan Psalm 2:7 Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd. (of verwekt). Dit is toch vanaf de oudheid, vóór de menswording. Bedoel je dan dat iemand eerst knecht is en daarna zoon? Ik zie in die teksten niet een specifieke "aanstelling". Waarom vind je dat zo belangrijk?

Je noemt ook nog Psalm 42, maar ik denk dat dit niet klopt.

Zoon is in de Bijbel altijd een titel in relatie tot het erfrecht. God wijst op Zijn Zoon en omdat het gaat over het oude verbond vliegt later die duif boven Zijn hoofd om te wijzen naar de vervulling met de Geest onder het nieuwe verbond en de uitspraak van God in de Psalmen wijzen naar Christus bij Zijn opstanding.
Hij is Zijn Zoon, maar in andere talen is "zijn" en "worden" hetzelfde woord.
Hij werd Knecht in Zijn bediening op aarde en werd de Zoon bij de opstanding. Heden heb Ik U gegenereerd wijst op de dag van de opstanding, dat is heden heb Ik U opgewekt.
Belangrijk is het omdat ons als gelovigen die aanstelling tot zoon ook wacht.
Jesaja 53 spreekt ook over "de lijdende Knecht des Heeren".
Jesaja spreekt ook in 52 vers 13 over de Knecht des Heeren en het gaat onmiskenbaar over Christus.
Zo ook Jesaja 53 vers 11 spreekt over de Rechtvaardige die rechtvaardig zal maken, dat kàn niet over iets of iemand anders gaan dan over de Here Jezus als de Knecht des Heeren. Hij droeg volgens dat vers onze ongerechtigheden.

Psalm 42 heb ik denk ik niet goed. Het gaat om een tekst uit Mattheus 3 vers 17 en komt uit Psalm 2, wat ik al uitlegde dat de Geest op Hem kwam. Dat is precies wat de aanstelling tot Zoon betekent. Het gaat om "terstond" in die tekst en dat is op de 3e dag en niet de Jongste Dag.

Anders gezegd , wij zijn het gelovig overblijfsel uit Israël en de bekering van Israël zal gepaard gaan met de wederkomst en gaan zij ook het evangelie verspreiden. En wij zijn die lieden van belachelijke lippen n.l. het NT is in het Grieks geschreven en niet in het Hebreeuws.
Er is door heidenen met belachelijke lippen het evangelie verspreid en niet door de Joden, tot op de dag van vandaag niet.

[Wilsophie]

Rom.9;4 Zij zijn immers Israëlieten; voor hen geldt de aanneming tot kinderen en de heerlijkheid en de verbonden en de wetgeving en de eredienst en de beloften.
5 Tot hen behoren de vaderen, en uit hen is, wat het vlees betreft, de Christus voortgekomen, Die God is, boven alles, te prijzen tot in eeuwigheid. Amen!

Ik lees juist in dit gedeelte gelovigen zoals Ruth, Rachab die toetraden tot het "Bestuur binnen de poorten". Het gaat om de aanneming tot zonen, er staat "huothesos" dus het zoonschap. Zie Romeinen 3 vers 1 over het nut van de besnijdenis. Zie ook Efeze 2 vers 12, Romeinen 9 spreekt over hen die eertijds heidenen waren. Dat zijn de verwijsteksten van Romeinen 9 en ik denk dat je tekst met tekst moet vergelijken.
De norm is niet de Jood, maar de heiden zegt Galaten 2 vers 14-16.
Galaten 3 leert ook dat wij geen kinderen van Mozes zijn, maar zonen van Abraham, want dat zijn kinderen uit het geloof die de zoonstelling hebben ontvangen.
De Heilige Geest kwam immers nà de wet., de wet hield juist de beloften tegen. Wet en vrijheid kunnen niet samengaan. En wij heidenen leven uit de beloftenissen gegeven aan Abraham. Heel Galaten 3 legt dat uit. De beloften gaan over de wet heen over de 4e bedeling.

[Wilsophie]

Kunnen die titels niet naast elkaar bestaan? Zoon, Knecht, Profeet, Priester, Leraar enz. enz.?

Ik zou zeggen dat Jesaja 53 dat zegt. Want een Kind is ons geboren en een ZOON is ons GEGEVEN en van een Kind werd Hij een Zoon en bij de opstanding kreeg Hij een aantal titels naast elkaar, Hogepriester, Zoon dus Erfgenaam en de Gezalfde.
Verder wordt de Heer een Profeet genoemd.
En uiteindelijk zal de Knecht na de Zoonstelling zelfs tot Koning gezalfd worden.
Galaten 4 leert dat ook en ook wij zijn een volk van Koningen en Priesters en beiden worden/werden gezalfd met zo een kruikje, een onderdeel van een beest wat eerst gestorven is. Gevuld wordt met olie en dan worden wij/zij gezalfd.
Openbaring 5 vers 10 , maar heel het hoofdstuk spreekt over Christus, waar de 24 oudsten een beeld zijn van de Gemeente met een dubbel deel( Efraim uit Jozef).

[Adinomis]

Beiden worden omschreven in Openbaring en Mozes en Elia voldoen aan die omschrijving en Henoch niet.

Klopt. Het sluiten van de hemel voor regen verwijst naar Elia en het water in bloed veranderen naar Mozes.

[Adinomis]

Zoon is in de Bijbel altijd een titel in relatie tot het erfrecht.

Het is vanzelfsprekend dat een zoon erfgenaam is van de vader. Dat recht heeft een zoon vanaf zijn geboorte, maar treedt pas in werking na de dood van zijn vader.

God wijst op Zijn Zoon en omdat het gaat over het oude verbond vliegt later die duif boven Zijn hoofd om te wijzen naar de vervulling met de Geest onder het nieuwe verbond en de uitspraak van God in de Psalmen wijzen naar Christus bij Zijn opstanding.

Welke psalm bedoel je?

Hij is Zijn Zoon, maar in andere talen is "zijn" en "worden" hetzelfde woord.

Dat is inderdaad bij sommige talen zo. Maar In mijn Hebreeuwse woordenboek staat bij "worden" een ander woord dan bij het werkwoord "zijn". Hoe dat in het Grieks is weet ik niet.

Hij werd Knecht in Zijn bediening op aarde en werd de Zoon bij de opstanding. Heden heb Ik U gegenereerd wijst op de dag van de opstanding, dat is heden heb Ik U opgewekt.
Belangrijk is het omdat ons als gelovigen die aanstelling tot zoon ook wacht.

Dat zou betekenen dat het in alle vertalingen verkeerd is vertaald.
Als jij zegt dat de aanstelling tot zoon nog moet komen, dan is dat m.i. niet volgens de bijbel. Het is wel zo dat de erfenis nog moet komen. We zijn door Christus al kinderen (zonen en dochters) van God.
Rom. 8:14 Immers, zovelen als er door de Geest van God geleid worden, die zijn kinderen van God. Of lees jij hier ook "worden"?
Waar staat het expliciet dat die "zoonstelling" nog moet komen? Dat kan gewoon niet. Zie onderstaande teksten:

1 Joh.3:10 Hieraan zijn de kinderen van God en de kinderen van de duivel te herkennen. Ieder die de rechtvaardigheid niet doet, is niet uit God, evenmin als hij die zijn broeder niet liefheeft.
Rom. 8:14 Immers, zovelen als er door de Geest van God geleid worden, die zijn kinderen van God.
15 Want u hebt niet de Geest van slavernij ontvangen, die opnieuw tot angst leidt, maar u hebt de Geest van aanneming tot kinderen ontvangen, door Wie wij roepen: Abba, Vader!
16 De Geest Zelf getuigt met onze geest dat wij kinderen van God zijn.
17 En als wij kinderen zijn, dan zijn wij ook erfgenamen: erfgenamen van God en mede-erfgenamen van Christus; wanneer wij althans met Hem lijden, opdat wij ook met Hem verheerlijkt worden.

Als er twijfel is over het zoonschap dan kan je van een vaststelling van het zoonschap spreken. Maar dat is wat anders als "aanstelling".

Jesaja 53 spreekt ook over "de lijdende Knecht des Heeren".
Jesaja spreekt ook in 52 vers 13 over de Knecht des Heeren en het gaat onmiskenbaar over Christus.
Zo ook Jesaja 53 vers 11 spreekt over de Rechtvaardige die rechtvaardig zal maken, dat kàn niet over iets of iemand anders gaan dan over de Here Jezus als de Knecht des Heeren. Hij droeg volgens dat vers onze ongerechtigheden.

Mee eens. Dat staat ook niet ter discussie.

Psalm 42 heb ik denk ik niet goed. Het gaat om een tekst uit Mattheus 3 vers 17 en komt uit Psalm 2, wat ik al uitlegde dat de Geest op Hem kwam. Dat is precies wat de aanstelling tot Zoon betekent. Het gaat om "terstond" in die tekst en dat is op de 3e dag en niet de Jongste Dag.

In Math.3:17 zegt God met een hoorbare stem: " Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb! " Als je jouw manier van denken volgt zou hier moeten staan: "Dit wordt mijn geliefde Zoon, waarin ik mijn welbehagen zal hebben". Hij werd geleid door de Heilige Geest en daaraan is het zoonschap voor ons mensen te herkennen, waarom bij Jezus dan niet?
Nu is het wel zo dat de doop naar de opstanding verwijst. Maar die doop is ook van betekenis! Er gebeurt wat! Ef. 1:3 en 4 zegt dat we verzegeld zijn met de Heilige Geest van de belofte, Die het onderpand is van onze erfenis.
In Psalm 2 gaat het om het woord "verwekken". Daar gaar het ook om in Mat. 1:20 daar wordt Jezus door de Heilige Geest "verwekt" evenals de vermelding bij Psalm 2. Bij het woord "ontvangen" staat een noot met de aantekening "1:20 ontvangen - Letterlijk: verwekt.". In Hebr. 1: 6 wordt gezegd dat God de Eerstgeborene in de wereld brengt, dan kan dat toch niet anders dan Zijn Zoon zijn?

Anders gezegd , wij zijn het gelovig overblijfsel uit Israël en de bekering van Israël zal gepaard gaan met de wederkomst en gaan zij ook het evangelie verspreiden.

Wij zijn niet het gelovig overblijfsel van Israël, maar het gelovig overblijfsel van de gelovigen uit de heidenen. De bekering van Israël zal komen als de voeten van Jezus op de Olijfberg staan. En ja, zij gaan inderdaad het evangelie verspreiden.

En wij zijn die lieden van belachelijke lippen n.l. het NT is in het Grieks geschreven en niet in het Hebreeuws.
Er is door heidenen met belachelijke lippen het evangelie verspreid en niet door de Joden, tot op de dag van vandaag niet.

Het is waar dat wij uit de volken degenen zijn met de onbegrijpelijke taal. Dit is de vervulling van Jesaja 28 vs 11 en 12. De Joden moesten aanvaarden dat God zich met de heidenen ging bemoeien. Dat was iets wat ondenkbaar was voor Israël. Jahweh was uitsluitend de God van de Joden en niet van die onreine heidenen. We hoeven maar te denken aan de tegenstribbelende Jona, om met Gods boodschap naar de heidenen te gaan. De Joden hadden kennelijk moeite daarmee. Maar na de uitstorting van de Heilige Geest waren een aantal Joden wel bereid te gaan. Toen ik schreef over de Joden die het evangelie de wereld in hadden gebracht, bedoelde ik in de tijd van de bijbel. Toen waren het Paulus, Silas, Barnabas, Petrus, Apollos, Aquila en Priscilla enz. Dat is de eerste aanzet geweest om het evangelie de wereld in te brengen. De Joden hebben het buiten Israël gebracht. Later is dit door gelovigen uit de heidenen overgenomen.

[Wilsophie]

Het is vanzelfsprekend dat een zoon erfgenaam is van de vader. Dat recht heeft een zoon vanaf zijn geboorte, maar treedt pas in werking na de dood van zijn vader.

Dat is normaal gesproken ongetwijfeld zo, en dat betreft de eerstgeboren zoon, dat had ik er bij moeten zeggen, maar de Bijbel spreekt een aantal keren dat de oudste zoon niet de erfgenaam werd, maar de tweede zoon. Ik denk aan Ezau en Jacob, en bij Jozef en ook de knecht werd aangesteld toen er nog geen zoon ( Izak) was en de knecht was Eliëzer bij Abraham. Het treedt zeker pas in werking bij de dood van de erflater.

Welke psalm bedoel je?

Ik bedoel Psalm 2

Dat zou betekenen dat het in alle vertalingen verkeerd is vertaald.
Als jij zegt dat de aanstelling tot zoon nog moet komen, dan is dat m.i. niet volgens de bijbel. Het is wel zo dat de erfenis nog moet komen. We zijn door Christus al kinderen (zonen en dochters) van God.

De erfenis is voor ons weggelegd en wordt bewaard, maar wij hebben een onderpand toch?

Laat die vertaling van "zijn" en "worden" maar even voor wat het is, want in de tekst die je citeert Rom 8 vers 14 staat (en pak het engels erbij.) "Want zovelen als er door de Geest Gods geleid worden die worden zonen Gods, en vers 15 spreekt over de "zoonsteling", die plaats zal vinden bij de Opname van de Gemeente naar mijn overtuiging.

Wij zijn niet het gelovig overblijfsel van Israël, maar het gelovig overblijfsel van de gelovigen uit de heidenen. De bekering van Israël zal komen als de voeten van Jezus op de Olijfberg staan. En ja, zij gaan inderdaad het evangelie verspreiden.

Ik zeg precies hetzelfde, maar ons verschil/onderscheid ligt in het begrip "Israël" wat en wie is "Israël. En ik heb het niet over een natie die tot bekering zal komen. Dat is iets anders.

En wij zijn die lieden van belachelijke lippen n.l. het NT is in het Grieks geschreven en niet in het Hebreeuws.
Er is door heidenen met belachelijke lippen het evangelie verspreid en niet door de Joden, tot op de dag van vandaag niet.

="Adinomis"]Het is waar dat wij uit de volken degenen zijn met de onbegrijpelijke taal. Dit is de vervulling van Jesaja 28 vs 11 en 12. De Joden moesten aanvaarden dat God zich met de heidenen ging bemoeien. Dat was iets wat ondenkbaar was voor Israël. Jahweh was uitsluitend de God van de Joden en niet van die onreine heidenen. We hoeven maar te denken aan de tegenstribbelende Jona, om met Gods boodschap naar de heidenen te gaan. De Joden hadden kennelijk moeite daarmee. Maar na de uitstorting van de Heilige Geest waren een aantal Joden wel bereid te gaan. Toen ik schreef over de Joden die het evangelie de wereld in hadden gebracht, bedoelde ik in de tijd van de bijbel. Toen waren het Paulus, Silas, Barnabas, Petrus, Apollos, Aquila en Priscilla enz. Dat is de eerste aanzet geweest om het evangelie de wereld in te brengen. De Joden hebben het buiten Israël gebracht. Later is dit door gelovigen uit de heidenen overgenomen.

De joden die tot geloof kwamen na de uitstorting van de Heilige Geest behoren tot de Gemeente van Eerstelingen en dat is het Lichaam van Christus, zij blijven uiteraard Jood als zijnde hun afkomst, ik blijf ook Hollander, maar ze behoren niet meer tot het religieuze Jodendom, want daar zijn ze van verlost.
En zij prediken als gelovigen uit de Joden maar hun positie is gelijk aan die van de gelovigen uit de heidenen. En daarbij zijn het wat mij betreft de gelovige joden die het evangelie hebben gepredikt, maar vergeet niet dat er een engelse prinses en nog iemand van het Britse Koningshuis die verbannen waren in Rome tot de Heer zijn gekomen en dit evangelie als eerste naar het grote Britse rijk ging en van daaruit naar overige landen. Afgezien nog van de 10 stammen die overal hun cultuur mee naar toe namen en het huidige Iberia is toch echt het woord voor Hebreeën en ScanDANavië herbergt toch echt de stam van Dan.
En de Scyten zijn toch zeer belangrijk geweest in de verspreiding van het evangelie. Maar dat is eigenlijk niet het onderwerp.
Paulus groet in ieder geval de leden van het Koninklijke huis in zijn brieven.

[Adinomis]

De erfenis is voor ons weggelegd en wordt bewaard, maar wij hebben een onderpand toch?

Zeker, wij hebben de gave van de Heilige Geest tot onderpand. En die erfenis ontvangen we omdat we "geadopteerde" kinderen van God zijn.

Laat die vertaling van "zijn" en "worden" maar even voor wat het is, want in de tekst die je citeert Rom 8 vers 14 staat (en pak het engels erbij.) "Want zovelen als er door de Geest Gods geleid worden die worden zonen Gods, en vers 15 spreekt over de "zoonsteling", die plaats zal vinden bij de Opname van de Gemeente naar mijn overtuiging.

Ik heb de King James Version er even bij gepakt.

Rom.8:14 For as many as are led by the Spirit of God, they are the sons of God. 15 For ye have not received the spirit of bondage again to fear; but ye have received the Spirit of adoption, whereby we cry, Abba, Father. 16 The Spirit itself beareth witness with our spirit, that we are the children of God:

Ik heb er nog vijf andere Engelse vertalingen op nagezocht en ik kon alleen in de Contemporary English Version, 1999 het woordje "become" vinden in plaats van "are". Maar voor ons mensenkinderen is het ook vanzelfsprekend dat wij van nature geen kinderen van God zijn, maar het door het geloof in Christus worden. Maar dat worden we nu, niet later. We mogen nu al zeggen "Abba Vader". Maar voor Jezus is dat anders. Hij is door God verwekt als zijn eniggeboren zoon. Dat maakt Jezus tot Zoon en tot erfgenaam. Jezus zegt niet voor niets op twaalfjarige leeftijd tegen zijn ouders: " Wist u niet dat Ik moet zijn in de dingen van mijn Vader?" Dat was nog vóór de doop in de Jordaan.

De joden die tot geloof kwamen na de uitstorting van de Heilige Geest behoren tot de Gemeente van Eerstelingen en dat is het Lichaam van Christus, zij blijven uiteraard Jood als zijnde hun afkomst, ik blijf ook Hollander, maar ze behoren niet meer tot het religieuze Jodendom, want daar zijn ze van verlost.

Het religieuze Jodendom is inderdaad fout. De zelfgemaakte regeltjes en wetten ontkrachtten de wet van God. Het was lippendienst en het hart was er verre van. Iets wat onder christenen niet minder voorkomt.
Maar ook het Joodse voorgeslacht, voor zover men rechtvaardig was in Gods ogen, behoort tot het Lichaam, de Bruid, de Edele Olijf. Ze zijn Abrahams nageslacht. De "geloofshelden" uit Hebr. 11 behoren ook daartoe. Zij allen vormen zelfs de basis en wij zijn daaraan toegevoegd.

En zij prediken als gelovigen uit de Joden maar hun positie is gelijk aan die van de gelovigen uit de heidenen.
En daarbij zijn het wat mij betreft de gelovige joden die het evangelie hebben gepredikt, maar vergeet niet dat er een engelse prinses en nog iemand van het Britse Koningshuis die verbannen waren in Rome tot de Heer zijn gekomen en dit evangelie als eerste naar het grote Britse rijk ging en van daaruit naar overige landen. Afgezien nog van de 10 stammen die overal hun cultuur mee naar toe namen en het huidige Iberia is toch echt het woord voor Hebreeën en ScanDANavië herbergt toch echt de stam van Dan.
En de Scyten zijn toch zeer belangrijk geweest in de verspreiding van het evangelie. Maar dat is eigenlijk niet het onderwerp.
Paulus groet in ieder geval de leden van het Koninklijke huis in zijn brieven.

Maar van wie heeft die Engelse prinses het gehoord? Het zijn waarschijnlijk de Joden Jezus en Jozef van Arimathea die het evangelie naar Engeland hebben gebracht.
Na de afsluiting van de bijbel, de vernietiging van de tempel in het jaar 70, is de prediking overgenomen door gelovigen uit de heidenen.

[Wilsophie]

Ik denk dat die Gladys het evangelie van Paulus heeft gehoord, maar die is uit de stam van Benjamin, maar het doet er verder niet toe als jij de joden de eer wil geven en de suggestie dat zij hierin hun opdracht om het Woord aan de wereld te verkondigen hebben waar gemaakt, dan is mij dat prima. Ik denk er anders over.

Wat dat werkwoord betreft, ging het mij om het woord. Hij was of hij werd en dan in het engels. Dus de aarde was woest en ledig ( geworden) kun je ook zeggen met de aarde werd woest en ledig en dat is voor mij belangrijk om zo te lezen dat er een oorzaak en gevolg was.

Dat de Here Jezus aangesteld werd tot Zoon als Erfgenaam doet niets af aan het feit dat Hij uiteraard over Zijn Vader sprak.
Ik neem aan dat Ezau ook zijn vader zo noemde toch was hij niet de erfgenaam.
Dat bedoel ik ermee te zeggen.

Ik geloof dat de zoonstelling nog plaats moet vinden van de Gemeente collectief. Maar ik ben het "strijden" een beetje moe.
Ik geloof niet dat God adoptiekinderen heeft omdat wij uit Hem geboren zijn in de wedergeboorte en dan spreek je toch echt van kinderen Gods.

[Adinomis]

Ik denk dat die Gladys het evangelie van Paulus heeft gehoord, maar die is uit de stam van Benjamin, maar het doet er verder niet toe als jij de joden de eer wil geven en de suggestie dat zij hierin hun opdracht om het Woord aan de wereld te verkondigen hebben waar gemaakt, dan is mij dat prima. Ik denk er anders over.

Wat dat werkwoord betreft, ging het mij om het woord. Hij was of hij werd en dan in het engels. Dus de aarde was woest en ledig ( geworden) kun je ook zeggen met de aarde werd woest en ledig en dat is voor mij belangrijk om zo te lezen dat er een oorzaak en gevolg was.

Dat de Here Jezus aangesteld werd tot Zoon als Erfgenaam doet niets af aan het feit dat Hij uiteraard over Zijn Vader sprak.
Ik neem aan dat Ezau ook zijn vader zo noemde toch was hij niet de erfgenaam.
Dat bedoel ik ermee te zeggen.

Ik geloof dat de zoonstelling nog plaats moet vinden van de Gemeente collectief. Maar ik ben het "strijden" een beetje moe.
Ik geloof niet dat God adoptiekinderen heeft omdat wij uit Hem geboren zijn in de wedergeboorte en dan spreek je toch echt van kinderen Gods.

Niet moe worden hoor! Je weet dat je tegengas krijgt op een forum. Hoewel ik het ook leuker vind om het samen eens te zijn. Daar verlang ik wel eens naar. Al die meningsverschillen kunnen je verdrietig maken.
Ik vind die uitdrukking "aangesteld worden tot Zoon" zo bijbelvreemd. Maar ik ben het wel met je eens dat "adoptiekinderen" geen goede benaming is. Ik had het ook tussen aanhalingstekens staan om even het verschil aan te geven met Jezus.

[Eliyahu]

Het is waar dat wij uit de volken degenen zijn met de onbegrijpelijke taal. Dit is de vervulling van Jesaja 28 vs 11 en 12. De Joden moesten aanvaarden dat God zich met de heidenen ging bemoeien. Dat was iets wat ondenkbaar was voor Israël. Jahweh was uitsluitend de God van de Joden en niet van die onreine heidenen. We hoeven maar te denken aan de tegenstribbelende Jona, om met Gods boodschap naar de heidenen te gaan. De Joden hadden kennelijk moeite daarmee. Maar na de uitstorting van de Heilige Geest waren een aantal Joden wel bereid te gaan. Toen ik schreef over de Joden die het evangelie de wereld in hadden gebracht, bedoelde ik in de tijd van de bijbel. Toen waren het Paulus, Silas, Barnabas, Petrus, Apollos, Aquila en Priscilla enz. Dat is de eerste aanzet geweest om het evangelie de wereld in te brengen. De Joden hebben het buiten Israël gebracht. Later is dit door gelovigen uit de heidenen overgenomen.

De joden hoefden niet te aanvaarden dat God zich met de heidenen (niet-joden) ging bemoeien, want God heeft zich altijd met de niet-joden bemoeit, en is daar nooit mee opgehouden.

Zie de profeet Jona die naar de heidenen gestuurd werden, zie de profeet Bilam, een niet-joodse profeet van de volkeren.

Voor het geven van de wet op de berg Sinai was iedereen een niet-jood, ook Noach, Adam en Eva, en God heeft zich intensief bemoeit met die niet-joden, en doet dat nog. En dat was allemaal bekend aan de joden.

Wel is het zo dat God een speciale band heeft met de joden: "gij zijt een volk, dat J-H-W-H, uw God, heilig is, en u heeft J-H-W-H uitverkoren om Hem een eigen volk te zijn uit al de volken, die op de aardbodem wonen."
Deut 14:2

"En gij zult Mij een koninkrijk van priesters zijn en een heilig volk. Dit zijn de woorden die gij tot de Israëlieten spreken zult."
Ex 19:6

[Eliyahu]

[Waarom noemde Jesaja de zoon dan de eeuwige?

'Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.' (Jes 9,6)

Het lijkt me voldoende aangetoond dat hij hiermee niet het volk als collectief bedoelde, maar de eeuwige. Dus je verklaring aangaande Spreuken is niet de enige mogelijke.
De zoon van David kan evengoed de eeuwige zoon bedoeld hebben, die niet van vlees en bloed is.

die tekst is de vervulling van Jesaja 7:14---het teken aan Achaz.
de vervulling daarvan vond plaats bij de geboorte van Hizkia zijn zoon.... zijn naam betekent Sterke God..
Hizkia regeerde 29 jaar en deed wat goed was in de ogen van God....

Ik geloof best dat Jesaja toen deels vervuld is maar 29 jaar is nieuw eeuwig.

Bs'd

Zoals ik al zei:

Een naam is slechts dat: Een naam. Het is geen beschrijving van de drager van de naam. Een voorbeeld hiervan: Buffalo Bill was geen buffel. Het indianen opperhoofd Sitting Bull was geen stier. Vele malen in de bijbel hebben mensen in hun naam het woord God, of de naam van God, maar dat betekent dan niet dat die mensen God zijn. Bijvoorbeeld, in Exodus 6:23 wordt gesproken over een man genaamd "Elazar". Dat betekent "God is een helper", of "Helpende God". Maar dat betekent dus niet dat die man ook God was. Exodus 6:24, "Elkanah", dat betekent "God verworf", of "Verwervende God". II Samuel 22:19; Elchanan, "God is genadig", of "Genadige God". Maar deze mannen waren niet God, net zoals het kind in Jesaja 9 niet God was.