Liefde is absoluut onpersoonlijk. Het kan alleen gekend worden door het te zijn. Dat is ook deel van mijn grootste kritiek op het christendom. God is liefde zeggen ze. Om vervolgens te beweren dat ze liefde hebben voor God. Liefde hebben voor de liefde? Dat klinkt erg mal in mijn oren. Ik zie al die verafgoding niet zitten en luister liever naar Jezus dan naar christenen. Ik en de Vader zijn één zei Jezus.peda schreef: 11 dec 2020, 15:52Interessant,hopper schreef: 11 dec 2020, 15:38
De Ene is het niet-reflecterende. Het reflecteert niet op een ander. Dat is in ieder mens aanwezig. Maar gezien het feit dat de mens van reflecteren zijn geliefde bezigheid maakt ontgaat velen de Ene.
De Ene vergaat dan ook niet, maar ik als persoon wel. Toch is er iets wat onvergankelijk is in mij en wat individueel bepaald is. Dat is het 'zijn' (Atman: zelf, ziel, geest, diepere essentie van ik, bewustzijn.) De diepere essentie van 'ik' kan niet dood omdat bewustzijn geen stof is, maar waarnemend licht. Maar die diepere essentie kan niets weten over de toekomst omdat dat niet tot zijn mogelijkheden behoort. Juist omdat het 'zijn' zich niet bezig houdt met toekomst is het de diepere essentie!
Maar hoe is het met grote mate van zekerheid te weten dat het Hoogst Mogelijke Bewustzijn ( = de ENE ) niet Persoonsachtig is of nog beter niet Boven- Persoonsachtig. In het christendom is het Hoogste ( = God ) van Persoonsachtige Natuur, gekend door een Wil en Bedoeling neergelegd in Openbaring, met kennis over de toekomst omdat dit tot Zijn mogelijkheden behoort. In jouw overtuiging bestaat noch het Persoonsachtige noch de Wil en Bedoeling, noch bestaat er kennis over de toekomst. Een fundamenteel verschil in inzicht met de Abrahamitische Godsdiensten.
Ook kan ik Absolute Liefde niet gekoppeld aan een Persoonsachtige mij niet goed voorstellen. Een Onpersoonlijke Absolute Liefde ??
Jezus heeft het op veel plaatsen duidelijk over eenwording.
Personen zijn altijd 'twee' in mijn optiek. De ene persoon bepaalt zichzelf aan de hand van de andere persoon. Een persoonsachtige God wordt dus bepaald door de gelovige in kwestie: hij schept zichzelf een God! De gelovige plaatst God dan ook boven zichzelf. Daarmee schept hij een dualiteit. Maar dat is helemaal niet wat Jezus heeft onderwezen. Jezus onderwees non-dualiteit voor degenen die oren hebben om te horen.
De Ene heeft geen 'ander' om zich aan te spiegelen en is daarom het ongespiegelde zélf. Daarmee is de Ene ook egoloos: er zijn geen personen om op te reflecteren.