De Judas-brief

[Dessa]

Bij jou zit dat wandelen in ieder geval wel helemaal goed he?

Ja hoor. Bij jou ook?

Met vallen en opstaan.

[ineke-kitty]

Bij jou zit dat wandelen in ieder geval wel helemaal goed he?

Ja hoor. Bij jou ook?

Met vallen en opstaan.

Hoe zie jij dan de belofte uit Judas 24 waar staat: " Hem nu, Die machtig is u van struikelen te bewaren...."
Hier is geen sprake van "vallen en opstaan" , maar dat Hij ons zelfs van struikelen zal bewaren.

[Dessa]

Bij jou zit dat wandelen in ieder geval wel helemaal goed he?

Ja hoor. Bij jou ook?

Met vallen en opstaan.

Hoe zie jij dan de belofte uit Judas 24 waar staat: " Hem nu, Die machtig is u van struikelen te bewaren...."
Hier is geen sprake van "vallen en opstaan" , maar dat Hij ons zelfs van struikelen zal bewaren.

Dus je valt, struikelt etc nooit?

[Sanne]

Hoe zie jij dan de belofte uit Judas 24 waar staat: " Hem nu, Die machtig is u van struikelen te bewaren...."
Hier is geen sprake van "vallen en opstaan" , maar dat Hij ons zelfs van struikelen zal bewaren.

Aan Gods raad ligt het niet. Konden wij ons er maar volmaakt aan houden, dan vielen we inderdaad nooit. Maar ja, we zijn onvolmaakt. Ik kan in ieder geval niet zeggen dat ik nooit geen dingen heb gedaan of gezegd waar ik achteraf spijt van had. Ik vind het nogal geruststellend dat in Spreuken 24:16 staat: "de rechtvaardige valt zevenmaal, doch staat weer op". Als we maar weer opstaan.

[ineke-kitty]

@Dessa

Ik heb uiteraard zo mijn "zwakheden" ja, maar dat is volgens mij wat anders dan "vallen en opstaan" .
Als ik de belofte aanneem dat Hij ons voor struikelen zal behoeden, betekent dat voor mij dat ik niet eens de kans krijg om te "vallen".
Als je wedergeboren bent, betekent dat nog niet dat je geen "fouten" meer zult maken, maar de Schrift zegt toch dat God ons niet [meer] in het vlees aanziet? D.w.z. geen "rekening meer houdt" met onze zwakheden?
Christus Jezus heeft toch voorgoed afgerekend met onze zonden?

[Adinomis]

Henoch had 300 jaar lang een ononderbroken relatie met de Here: " wandelde met God....driehonderd jaar.." [Gen. 5:22]. In die periode viel hij geen enkele keer terug in zijn oude leven. Dat betekent uiteraard niet dat hij geen zwakheden kende. Maar zijn leven was in alle aspecten op God gericht.

Het is inderdaad een prachtig getuigenis over Henoch. Als Henoch een "oud leven" had, zouden we ook kunnen zeggen dat er "wedergeboorte" heeft plaatsgevonden. Maar dit is een begrip uit het Nieuwe Testament.

Wat betekent het "met God leven?"
Henoch ontwaakte 's morgens met de Here en ging 's avonds slapen, denkend aan Hem. Hij werkte met God en in zijn gezin leefde hij met God. In zijn contact met vrienden en buren liet hij zich door God begeleiden. Hij liet zich in zijn gesprekken door God leiden en als hij eens faalde, verliet hij zich op God.
Iedereen wist waar hij bij Henoch aan toe was.
Het was Henochs levensopdracht om met God te wandelen in alle facetten van zijn leven.
Hij deed dit niet af en toe, maar voortdurend. Hij leefde met God tijdens klaarlichte dag en in de donkerste nacht; of hij daarbij alleen was of in gezelschap, dat maakte niet uit. God vormde altijd het middelpunt in Henochs leven.
Hoe is dat bij ons? Is het volgende vers ook op ons van toepassing: "hoewel strikken der goddelozen mij omgeven, ik vergeet Uw wet niet. Te middernacht sta ik op om U te loven wegens Uw rechtvaardige verordeningen" [ Ps. 119:61,62] ?

Details over het leven van Henoch geeft de bijbel niet. Maar jouw omschrijving lijkt me wel voor de hand liggend. De naam Henoch betekent ’toegewijd’, of ’ingewijd’.
Uit het geschrift van Judas blijkt dat Henoch had geprofeteerd. Er zal dan waarschijnlijk een geschrift verloren zijn gegaan, waarnaar in Judas verwezen wordt. Nu zijn er meerdere geschriften van de hand Henoch bekend, waarvan de authenticiteit niet bewezen is.
Ik citeer even een stukje uit een website van Franklin ter Horst:

Judas 1:14-15 Ook over hen heeft Henoch, de zevende van Adam af, geprofeteerd zeggende zie, de Here is gekomen met Zijn heilige tienduizenden om over allen de vierschaar te spannen en alle goddelozen te straffen voor al hun goddeloze werken, die zij goddeloos bedreven hebben, en voor al de harde taal, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben.

Hoe wist Judas nu wat Henoch had geprofeteerd? In de Bijbel wordt deze profetie nergens genoemd. Waar haalt Judas deze woorden dan vandaan? Sommige bijbeldeskundigen menen dat Judas dit door een openbaring van de Heilige Geest had ontvangen, maar een dergelijke gedachte is niet juist want deze profetie staat in werkelijkheid in hoofdstuk 1:9 van het Boek van Henoch vermeld, en Judas moet hiermee bekend zijn geweest. Hier liggen duidelijk de bewijzen dat de apostelen bepaalde profetieën uit dit boek hebben weergegeven. Het feit dat zelfs de discipelen van de Here Jezus daaruit vrijmoedig citeerden moet voldoende waarborg zijn dat dit boek door hen als volkomen betrouwbaar werd erkend. Bovendien blijkt uit historische bronnen overduidelijk dat het Boek van Henoch bij de eerste christenen de waarde bezat van een canoniek werk. Het Concilie van Carthago stelde in 397 nC een definitieve lijst van de Canon op en kende alleen nog de daarop voorkomende geschriften goddelijke waarde toe. Waarom het Boek des Oprechten en het Boek van Henoch niet zijn opgenomen is voor vele bijbeldeskundigen nog steeds een raadsel.

Het lijkt erop dat ook Petrus het geschrift van Henoch heeft gekend. (2 Petr. 2:4 en 5) Ook wordt Henoch gezien als een beeld van de "opname". Dat zou heel goed kunnen, maar ik ben daar niet zeker van.
In ieder geval is het heel bijzonder dat er in die vroege geschiedenis al geprofeteerd wordt over het oordeel dat nu nog moet komen. Het eerste testament is daarom ook heel actueel voor onze tijd.
Hetgeen Henoch profeteerde wordt bevestigd in Matt. 16:27 en Matt. 24:31, hier wordt gesproken over de komst van Jezus met de engelen. In Daniël 7:10 lezen we dat God de mensen oordeelt in het bijzijn van miljoenen engelen.
Nu is er vlak na Henoch ook een groot oordeel geweest, namelijk de Zondvloed. Ik heb wel eens gelezen dat Henoch en Noach elkaar nog moeten hebben gekend.
Er waren in die tijd twee mannen die Henoch heetten. In Gen.4:17 is er een Henoch van Kaïn afstamt. In Genesis 5:19 wordt als vader Jered (uit het geslacht van Seth) genoemd en dat zal ongetwijfeld de Henoch zijn waarnaar in Judas verwezen wordt.
In ieder geval is het goed om onszelf te spiegelen aan het leven van de Henoch die met God wandelde en net als hij ook volledig toegewijd te zijn aan YHWH en Zijn Zoon Yeshua.

[ineke-kitty]

Henoch had 300 jaar lang een ononderbroken relatie met de Here: " wandelde met God....driehonderd jaar.." [Gen. 5:22]. In die periode viel hij geen enkele keer terug in zijn oude leven. Dat betekent uiteraard niet dat hij geen zwakheden kende. Maar zijn leven was in alle aspecten op God gericht.

Het is inderdaad een prachtig getuigenis over Henoch. Als Henoch een "oud leven" had, zouden we ook kunnen zeggen dat er "wedergeboorte" heeft plaatsgevonden. Maar dit is een begrip uit het Nieuwe Testament.

Wat betekent het "met God leven?"
Henoch ontwaakte 's morgens met de Here en ging 's avonds slapen, denkend aan Hem. Hij werkte met God en in zijn gezin leefde hij met God. In zijn contact met vrienden en buren liet hij zich door God begeleiden. Hij liet zich in zijn gesprekken door God leiden en als hij eens faalde, verliet hij zich op God.
Iedereen wist waar hij bij Henoch aan toe was.
Het was Henochs levensopdracht om met God te wandelen in alle facetten van zijn leven.
Hij deed dit niet af en toe, maar voortdurend. Hij leefde met God tijdens klaarlichte dag en in de donkerste nacht; of hij daarbij alleen was of in gezelschap, dat maakte niet uit. God vormde altijd het middelpunt in Henochs leven.
Hoe is dat bij ons? Is het volgende vers ook op ons van toepassing: "hoewel strikken der goddelozen mij omgeven, ik vergeet Uw wet niet. Te middernacht sta ik op om U te loven wegens Uw rechtvaardige verordeningen" [ Ps. 119:61,62] ?

Details over het leven van Henoch geeft de bijbel niet. Maar jouw omschrijving lijkt me wel voor de hand liggend. De naam Henoch betekent ’toegewijd’, of ’ingewijd’.
Uit het geschrift van Judas blijkt dat Henoch had geprofeteerd. Er zal dan waarschijnlijk een geschrift verloren zijn gegaan, waarnaar in Judas verwezen wordt. Nu zijn er meerdere geschriften van de hand Henoch bekend, waarvan de authenticiteit niet bewezen is.
Ik citeer even een stukje uit een website van Franklin ter Horst:

Judas 1:14-15 Ook over hen heeft Henoch, de zevende van Adam af, geprofeteerd zeggende zie, de Here is gekomen met Zijn heilige tienduizenden om over allen de vierschaar te spannen en alle goddelozen te straffen voor al hun goddeloze werken, die zij goddeloos bedreven hebben, en voor al de harde taal, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben.

Hoe wist Judas nu wat Henoch had geprofeteerd? In de Bijbel wordt deze profetie nergens genoemd. Waar haalt Judas deze woorden dan vandaan? Sommige bijbeldeskundigen menen dat Judas dit door een openbaring van de Heilige Geest had ontvangen, maar een dergelijke gedachte is niet juist want deze profetie staat in werkelijkheid in hoofdstuk 1:9 van het Boek van Henoch vermeld, en Judas moet hiermee bekend zijn geweest. Hier liggen duidelijk de bewijzen dat de apostelen bepaalde profetieën uit dit boek hebben weergegeven. Het feit dat zelfs de discipelen van de Here Jezus daaruit vrijmoedig citeerden moet voldoende waarborg zijn dat dit boek door hen als volkomen betrouwbaar werd erkend. Bovendien blijkt uit historische bronnen overduidelijk dat het Boek van Henoch bij de eerste christenen de waarde bezat van een canoniek werk. Het Concilie van Carthago stelde in 397 nC een definitieve lijst van de Canon op en kende alleen nog de daarop voorkomende geschriften goddelijke waarde toe. Waarom het Boek des Oprechten en het Boek van Henoch niet zijn opgenomen is voor vele bijbeldeskundigen nog steeds een raadsel.

Het lijkt erop dat ook Petrus het geschrift van Henoch heeft gekend. (2 Petr. 2:4 en 5) Ook wordt Henoch gezien als een beeld van de "opname". Dat zou heel goed kunnen, maar ik ben daar niet zeker van.
In ieder geval is het heel bijzonder dat er in die vroege geschiedenis al geprofeteerd wordt over het oordeel dat nu nog moet komen. Het eerste testament is daarom ook heel actueel voor onze tijd.
Hetgeen Henoch profeteerde wordt bevestigd in Matt. 16:27 en Matt. 24:31, hier wordt gesproken over de komst van Jezus met de engelen. In Daniël 7:10 lezen we dat God de mensen oordeelt in het bijzijn van miljoenen engelen.
Nu is er vlak na Henoch ook een groot oordeel geweest, namelijk de Zondvloed. Ik heb wel eens gelezen dat Henoch en Noach elkaar nog moeten hebben gekend.
Er waren in die tijd twee mannen die Henoch heetten. In Gen.4:17 is er een Henoch van Kaïn afstamt. In Genesis 5:19 wordt als vader Jered (uit het geslacht van Seth) genoemd en dat zal ongetwijfeld de Henoch zijn waarnaar in Judas verwezen wordt.
In ieder geval is het goed om onszelf te spiegelen aan het leven van de Henoch die met God wandelde en net als hij ook volledig toegewijd te zijn aan YHWH en Zijn Zoon Yeshua.

Persoonlijk vind ik het jammer dat het "Boek van Henoch" niet opgenomen is in de Canon van de Bijbel, maar zoals gezegd, heb ik het in bezit, en is ten minste interessant om te lezen .

[Dessa]

@Dessa

Ik heb uiteraard zo mijn "zwakheden" ja, maar dat is volgens mij wat anders dan "vallen en opstaan" .
Als ik de belofte aanneem dat Hij ons voor struikelen zal behoeden, betekent dat voor mij dat ik niet eens de kans krijg om te "vallen".
Als je wedergeboren bent, betekent dat nog niet dat je geen "fouten" meer zult maken, maar de Schrift zegt toch dat God ons niet [meer] in het vlees aanziet? D.w.z. geen "rekening meer houdt" met onze zwakheden?
Christus Jezus heeft toch voorgoed afgerekend met onze zonden?

Dat is precies wat ik bedoel met vallen en opstaan (zwakheden/fouten) en al wandelend leren we ons hele leven nog van alles en nog wat en leren is altijd met vallen en opstaan. Vallen in de zin die jij hier nu bedoelt is een heel ander iets.
Ik vind het een gevaarlijk punt van mensen om te denken dat ze volmaakt zijn en ook nog eens gaan aanwijzen wat anderen fout doen oid, dat is een groot struikelblok en kan een valkuil zijn.

[ineke-kitty]

@Dessa

Ik heb uiteraard zo mijn "zwakheden" ja, maar dat is volgens mij wat anders dan "vallen en opstaan" .
Als ik de belofte aanneem dat Hij ons voor struikelen zal behoeden, betekent dat voor mij dat ik niet eens de kans krijg om te "vallen".
Als je wedergeboren bent, betekent dat nog niet dat je geen "fouten" meer zult maken, maar de Schrift zegt toch dat God ons niet [meer] in het vlees aanziet? D.w.z. geen "rekening meer houdt" met onze zwakheden?
Christus Jezus heeft toch voorgoed afgerekend met onze zonden?

Dat is precies wat ik bedoel met vallen en opstaan (zwakheden/fouten) en al wandelend leren we ons hele leven nog van alles en nog wat en leren is altijd met vallen en opstaan. Vallen in de zin die jij hier nu bedoelt is een heel ander iets.
Ik vind het een gevaarlijk punt van mensen om te denken dat ze volmaakt zijn en ook nog eens gaan aanwijzen wat anderen fout doen oid, dat is een groot struikelblok en kan een valkuil zijn.

En toch leert de Schrift dat wij, als wedergeboren kinderen Gods, volmaakt zijn IN Christus Jezus.
In Johannes 17:22 en 23 staat: "En Ik heb hen de heerlijkheid gegeven, die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij EEN zijn, gelijk als Wij EEN zijn. Ik in hen, en Gij in Mij; opdat zij..... volmaakt zijn..... in EEN, en opdat de wereld bekenne, dat Gij Mij gezonden hebt, en hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt".
Wij zijn dus EEN met Christus en daarmee volmaakt IN hem.

[Adinomis]

Ik zie het zo dat we zeker niet volmaakt zijn. Want dan zouden we onszelf bedriegen zegt Johannes.
Maar God kan geen omgang hebben met onvolmaakte mensen. Daarom mogen we ons geestelijk gezien bekleden met Christus, overkleed worden staat er in de Korinthe brief. Hij is onze Middelaar, de Weg naar de Vader.
Als God dan naar ons ziet, dan ziet Hij Zijn Zoon. Zijn volmaakte leven wordt ons toegerekend. Onze positie voor God is derhalve volmaakt, dankzij het offer van Jezus!
Onder die bekleding van Christus zullen we wel steeds meer naar Hem gaan toegroeien en dus meer op Hem gaan lijken. Maar we mogen niet tegen elkaar zeggen dat we volmaakt zijn, want dan is het een leugen.

[Dessa]

@Dessa

Ik heb uiteraard zo mijn "zwakheden" ja, maar dat is volgens mij wat anders dan "vallen en opstaan" .
Als ik de belofte aanneem dat Hij ons voor struikelen zal behoeden, betekent dat voor mij dat ik niet eens de kans krijg om te "vallen".
Als je wedergeboren bent, betekent dat nog niet dat je geen "fouten" meer zult maken, maar de Schrift zegt toch dat God ons niet [meer] in het vlees aanziet? D.w.z. geen "rekening meer houdt" met onze zwakheden?
Christus Jezus heeft toch voorgoed afgerekend met onze zonden?

Dat is precies wat ik bedoel met vallen en opstaan (zwakheden/fouten) en al wandelend leren we ons hele leven nog van alles en nog wat en leren is altijd met vallen en opstaan. Vallen in de zin die jij hier nu bedoelt is een heel ander iets.
Ik vind het een gevaarlijk punt van mensen om te denken dat ze volmaakt zijn en ook nog eens gaan aanwijzen wat anderen fout doen oid, dat is een groot struikelblok en kan een valkuil zijn.

En toch leert de Schrift dat wij, als wedergeboren kinderen Gods, volmaakt zijn IN Christus Jezus.
In Johannes 17:22 en 23 staat: "En Ik heb hen de heerlijkheid gegeven, die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij EEN zijn, gelijk als Wij EEN zijn. Ik in hen, en Gij in Mij; opdat zij..... volmaakt zijn..... in EEN, en opdat de wereld bekenne, dat Gij Mij gezonden hebt, en hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt".
Wij zijn dus EEN met Christus en daarmee volmaakt IN hem.

Op die manier wel ja maar die manier bedoel ik (nu) totaal niet, we struikelen allemaal, niemand uitgezonderd.

[Dessa]

Onder die bekleding van Christus zullen we wel steeds meer naar Hem gaan toegroeien en dus meer op Hem gaan lijken. Maar we mogen niet tegen elkaar zeggen dat we volmaakt zijn, want dan is het een leugen.

Zo is dat ja.

[ineke-kitty]

Ik zie het zo dat we zeker niet volmaakt zijn. Want dan zouden we onszelf bedriegen zegt Johannes.
Maar God kan geen omgang hebben met onvolmaakte mensen. Daarom mogen we ons geestelijk gezien bekleden met Christus, overkleed worden staat er in de Korinthe brief. Hij is onze Middelaar, de Weg naar de Vader.
Als God dan naar ons ziet, dan ziet Hij Zijn Zoon. Zijn volmaakte leven wordt ons toegerekend. Onze positie voor God is derhalve volmaakt, dankzij het offer van Jezus!
Onder die bekleding van Christus zullen we wel steeds meer naar Hem gaan toegroeien en dus meer op Hem gaan lijken. Maar we mogen niet tegen elkaar zeggen dat we volmaakt zijn, want dan is het een leugen.

Het punt is dat wij IN Christus volmaakt zijn, want dat is de strekking van het volbrachte werk van Christus.
Wij zijn MET Hem een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, en het nieuwe is gekomen.

[Jaron]

Het punt is dat wij IN Christus volmaakt zijn, want dat is de strekking van het volbrachte werk van Christus.
Wij zijn MET Hem een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, en het nieuwe is gekomen.

Maar ondertussen lopen wij nog wel rond in de oude schepping rond en zijn wij volop onder de invloed daarvan... en vallen we zo nu en dan en struikelen we zo nu en dan. Er is GEEN MENS op deze wereld die nooit valt of struikelt. Gelukkig ziet God ons 'in Christus' en dat behoedt ons voor een (om het zo maar even te zeggen) 'eeuwige val' maar NIEMAND op deze aarde leeft zonder te vallen en te struikelen.

[ineke-kitty]

Judas 1,2 en Judas 24,25 vormen het begin en het einde van de Judasbrief en dus als het ware het raamwerk rondom de inhoud.
Dat betekent dat de christenen wel voortdurend door verzoekingen, verleiders en dwaalleringen worden bedreigd, maar uiteindelijk in Christus bewaard worden.
Het woord "bewaren" komt in de brief van Judas tweemaal voor, namelijk aan het begin [ vers 1] en aan het einde [vers 24]. De [ Duitse] Luthervertaling uit 1912 [ en de NBG] gebruikt in vers 24 het woord "behoeden" in plaats van "bewaren".
Dat doet mij denken aan de Here Jezus als de Goede Herder, die de Zijnen als schapen hoedt; de kudde wordt bedreigd door natuurlijke gevaren, giftige planten, valse herders en wilde dieren; maar de Goede Herder zal hen bewaren en naar de veilige stal leiden.
Psalm 23 zegt het zo mooi: " Ja, heil en goedertierenheid zullen mij volgen al de dagen van mijn leven; ik zal in het huis des Heren verblijven tot in lengte van dagen".

De harde boodschap van Judas is ingekaderd binnen de bewarende barmhartigheid van God voor hen die in Christus Jezus zijn. Zo dreigend Judas schrijft over dwaalleraren, zo liefdevol, vol vertrouwen en troostrijk schrijft hij aan de christenen.
Judas eindigt zijn brief met bemoedigende woorden tot de gelovigen en een verwijzing naar de macht van Christus.

Hij verkondigt Jezus als "Hem nu, die u voor struikelen kan behoeden en onberispelijk doen staan voor Zijn heerlijkheid in grote vreugde..." [vers 24].

[ineke-kitty]

@Adinomis

Ik geloof inderdaad dat Henoch een beeld is van de "opname van de Gemeente".
Het is duidelijk dat Henoch werd opgenomen naar de tegenwoordigheid van God.
Ook Elia werd door God rechtstreeks van deze aarde opgenomen naar de hemel. Elisa was daar getuige van. [ 2 Kon. 2:11-12].
Henoch werd in 1 moment veranderd en weggenomen, en hetzelfde deed God met Elia.
Het zal niet moeilijk zijn om in 1 ogenblik iedere levende gelovige te veranderen en op te nemen.
De apostel Paulus spreekt daarvan in 1 Korinthe 15, waar hij het woordje "wij" gebruikt: "Zie, ik deel u een geheimenis mede. Allen zullen wij niet ontslapen, maar allen zullen wij veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik" [ of: "in een punt des tijds" SV [ vs.51-52].

[Alpha]

Ik zie het zo dat we zeker niet volmaakt zijn. Want dan zouden we onszelf bedriegen zegt Johannes.
Maar God kan geen omgang hebben met onvolmaakte mensen. Daarom mogen we ons geestelijk gezien bekleden met Christus, overkleed worden staat er in de Korinthe brief. Hij is onze Middelaar, de Weg naar de Vader.
Als God dan naar ons ziet, dan ziet Hij Zijn Zoon. Zijn volmaakte leven wordt ons toegerekend. Onze positie voor God is derhalve volmaakt, dankzij het offer van Jezus!
Onder die bekleding van Christus zullen we wel steeds meer naar Hem gaan toegroeien en dus meer op Hem gaan lijken. Maar we mogen niet tegen elkaar zeggen dat we volmaakt zijn, want dan is het een leugen.

Het punt is dat wij IN Christus volmaakt zijn, want dat is de strekking van het volbrachte werk van Christus.
Wij zijn MET Hem een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, en het nieuwe is gekomen.

Wij kunnen door Jezus volmaakt worden. Hij heeft daar 1000 jaar voor uitgetrokken in het toekomstige 1000 jarig rijk..

[Alpha]

Judas 1,2 en Judas 24,25 vormen het begin en het einde van de Judasbrief en dus als het ware het raamwerk rondom de inhoud.
Dat betekent dat de christenen wel voortdurend door verzoekingen, verleiders en dwaalleringen worden bedreigd, maar uiteindelijk in Christus bewaard worden.
Het woord "bewaren" komt in de brief van Judas tweemaal voor, namelijk aan het begin [ vers 1] en aan het einde [vers 24]. De [ Duitse] Luthervertaling uit 1912 [ en de NBG] gebruikt in vers 24 het woord "behoeden" in plaats van "bewaren".
Dat doet mij denken aan de Here Jezus als de Goede Herder, die de Zijnen als schapen hoedt; de kudde wordt bedreigd door natuurlijke gevaren, giftige planten, valse herders en wilde dieren; maar de Goede Herder zal hen bewaren en naar de veilige stal leiden.
Psalm 23 zegt het zo mooi: " Ja, heil en goedertierenheid zullen mij volgen al de dagen van mijn leven; ik zal in het huis des Heren verblijven tot in lengte van dagen".

De harde boodschap van Judas is ingekaderd binnen de bewarende barmhartigheid van God voor hen die in Christus Jezus zijn. Zo dreigend Judas schrijft over dwaalleraren, zo liefdevol, vol vertrouwen en troostrijk schrijft hij aan de christenen.
Judas eindigt zijn brief met bemoedigende woorden tot de gelovigen en een verwijzing naar de macht van Christus.

Hij verkondigt Jezus als "Hem nu, die u voor struikelen kan behoeden en onberispelijk doen staan voor Zijn heerlijkheid in grote vreugde..." [vers 24].

Het gebruikte woord in vers 1 is tetērēmenois, in vers 24 echter phylaxai.

Het bewaard zijn heeft betrekking op de geroepenen, de 144.000.
Vandaar dat de Lv het zo weergeeft:

1. Judas, dienstknecht van Jezus Christus en broeder van Jacobus, aan de in God den Vader geliefde en voor Jezus Christus bewaarde uitverkorenen.

24. Aan Hem die bij machte is u voor struikelen te behoeden WV.

[Alpha]

@Adinomis

Ik geloof inderdaad dat Henoch een beeld is van de "opname van de Gemeente".
Het is duidelijk dat Henoch werd opgenomen naar de tegenwoordigheid van God.
Ook Elia werd door God rechtstreeks van deze aarde opgenomen naar de hemel. Elisa was daar getuige van. [ 2 Kon. 2:11-12].
Henoch werd in 1 moment veranderd en weggenomen, en hetzelfde deed God met Elia.
Het zal niet moeilijk zijn om in 1 ogenblik iedere levende gelovige te veranderen en op te nemen.
De apostel Paulus spreekt daarvan in 1 Korinthe 15, waar hij het woordje "wij" gebruikt: "Zie, ik deel u een geheimenis mede. Allen zullen wij niet ontslapen, maar allen zullen wij veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik" [ of: "in een punt des tijds" SV [ vs.51-52].

Toch zegt Jezus dit:

Joh 3:
13 Er is toch nooit iemand opgestegen naar de hemel behalve degene die uit de hemel is neergedaald: de Mensenzoon?* NBV
13 Niemand is ten hemel opgestegen dan hij die uit den hemel is neergedaald, de Mensenzoon. LV

[ineke-kitty]

@Adinomis

Ik geloof inderdaad dat Henoch een beeld is van de "opname van de Gemeente".
Het is duidelijk dat Henoch werd opgenomen naar de tegenwoordigheid van God.
Ook Elia werd door God rechtstreeks van deze aarde opgenomen naar de hemel. Elisa was daar getuige van. [ 2 Kon. 2:11-12].
Henoch werd in 1 moment veranderd en weggenomen, en hetzelfde deed God met Elia.
Het zal niet moeilijk zijn om in 1 ogenblik iedere levende gelovige te veranderen en op te nemen.
De apostel Paulus spreekt daarvan in 1 Korinthe 15, waar hij het woordje "wij" gebruikt: "Zie, ik deel u een geheimenis mede. Allen zullen wij niet ontslapen, maar allen zullen wij veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik" [ of: "in een punt des tijds" SV [ vs.51-52].

Toch zegt Jezus dit:

Joh 3:
13 Er is toch nooit iemand opgestegen naar de hemel behalve degene die uit de hemel is neergedaald: de Mensenzoon?* NBV
13 Niemand is ten hemel opgestegen dan hij die uit den hemel is neergedaald, de Mensenzoon. LV

Zoals gezegd: ik geloof in de opname van de Gemeente, waarin wij Hem tegemoet zullen gaan in de lucht.
Ik geloof dus wat de Schrift daarover zegt.

[Wajehie]

JHWH =Jehova en die kunnen wij als mensen soms gewoon zien.

???

Zie http://forum.geloofsgesprek.nl/viewtopi ... &start=125. Er staat dat Abraham Jehova zag.

Wanneer je terugleest, zie je dat het over engelen gaat. JHWH delegeert taken aan engelen. Niemand kan God zien en leven!

Heb het teruggelezen maar volgens mij staat het er niet.
En de bijbel spreekt zichzelf niet tegen. Dus wat zou het kunnen verklaren ?

GENESIS 17
1 Toen Abram negenennegentig jaar oud was, verscheen de HEERE (JEHOVA) aan Abram en zei tegen hem: Ik ben God (EEL) , de Almachtige! (SJADAI) Wandel voor Mijn aangezicht en wees oprecht. ....
22 Toen Hij geëindigd had met hem te spreken, voer God (ELOHIEM) van Abraham op.


GENESIS 18
1 Daarna verscheen de HEERE (JEHOVA) aan hem bij de eiken van Mamre, toen hij in de ingang van de tent zat en de dag heet werd.
2 Hij sloeg zijn ogen op, en keek, en zie, er stonden drie mannen voor hem. Toen hij hen zag, liep hij hun snel uit de ingang van de tent tegemoet
en boog zich ter aarde.
3 En hij zei: Mijn heer, als ik nu genade gevonden heb in uw ogen, ga dan uw dienaar toch niet voorbij.

16 Toen stonden de mannen vandaar op en keken in de richting van Sodom; en Abraham ging met hen mee om hen uitgeleide te doen.

GENESIS 19
1 De twee engelen kwamen 's avonds in Sodom aan, terwijl Lot in de poort van Sodom zat.

EXODUS 24
9 Vervolgens klommen Mozes en Aäron naar boven, en ook Nadab en Abihu met zeventig van de oudsten van Israël.
10 En zij zagen de God (ELOHIEM) van Israël. Onder Zijn voeten was er iets als plaveisel van saffier, zo helder als de hemel zelf.
11 Hij strekte Zijn hand niet uit naar de aanzienlijken van de Israëlieten. Nadat zij God (de ELOHIEM) gezien hadden, aten en dronken zij.

[Wajehie]

@Adinomis

Ik geloof inderdaad dat Henoch een beeld is van de "opname van de Gemeente".
Het is duidelijk dat Henoch werd opgenomen naar de tegenwoordigheid van God.
Ook Elia werd door God rechtstreeks van deze aarde opgenomen naar de hemel. Elisa was daar getuige van. [ 2 Kon. 2:11-12].
............

Toch zegt Jezus dit:

Joh 3:
13 Er is toch nooit iemand opgestegen naar de hemel behalve degene die uit de hemel is neergedaald: de Mensenzoon?* NBV
13 Niemand is ten hemel opgestegen dan hij die uit den hemel is neergedaald, de Mensenzoon. LV

Waarom quote je maar een deel van de zin ?
Niet onbelangrijk, wat er staat (SV) :

Joh 3:
13 En niemand is opgevaren naar de hemel dan Hij Die uit de hemel neergedaald is, namelijk de Zoon des mensen, Die in de hemel is.

[Wajehie]

De geest kan geen persoon zijn. De Hg is de kracht van de allerhoogste.

Deels mee eens maar het is niet de hele waarheid. Waarom is dit geschreven als de Heilige Geest alleen maar een kracht is. Kan men een kracht bedroeven etc. De grote escape is als het niet past in het plaatje dat men het symbolisch zou moeten opvatten.

JESAJA 63
10 Zíj daarentegen zijn ongehoorzaam geworden en hebben Zijn Heilige Geest bedroefd.

NT
maar wie gelasterd zal hebben tegen de Heilige Geest, die heeft geen vergeving in eeuwigheid, maar is schuldig en verdient het eeuwige oordeel.
Want zij zeiden: Hij heeft een onreine geest.

En Petrus zei: Ananias, waarom heeft de satan uw hart vervuld, zodat u gelogen hebt tegen de Heilige Geest en een deel achtergehouden hebt van de opbrengst van het stuk grond?

En bedroef de Heilige Geest van God niet, door Wie u verzegeld bent tot de dag van de verlossing


Daarom, zoals de Heilige Geest zegt: Heden, indien u Zijn stem hoort,

[Wajehie]

Misschien ligt het toch wat genuanceerder. Eigenlijk was Mozes wel een meervoud want wie spreekt er als mens tot de farao. Dat is de persoon Mozes/Aäron. Wet/Priester ?

De Wet was nog niet gegeven, even als het priesterschap aan de Levieten. Persoonlijk denk ik dat wanneer je iets wil weten, je ook moet kijken naar de oudste vertalingen, zodat je weet wat de bedoeling is geweest.

Mee eens men zou ook het hebreeuws lezen. Wat de bedoeling betreft; was de eerste Adam niet een voorafbeelding van de laatse Adam en dat lezen zonder NT lijkt me lastig.

[Jaron]

Er zijn wel meer teksten die laten zien dat de Geest niet simpelweg de kracht van God is. Romeinen 8:26-27 zou heel vreemd geformuleerd zijn als het niet over een aparte persoon ging. (Ik type dit op een iPad en daarop kan ik jammergenoeg niets kopiëren van de officiële NBG site... )