Gaitema schreef:Anja schreef:Gaitema schreef:Anja schreef:Wat betreft de topictitel en de vragen die rezen in de topic: tot welke denominatie het gezin exact behoort, wordt in de film niet duidelijk, maar het is in elk geval geen pinkstergemeente of iets dergelijks. Ook is het geen propaganda, want het heeft de dominee (de vader van het jongetje) de kop gekost in die gemeente. (Later komt dat wel weer goed als ik me goed herinner, maar het is geen zoetsappig kerkverhaal,integendeel). Bovendien wordt alle vertwijfeling t.a.v. God en de twijfel t.a.v. de ervaringen van zijn zoontje niet onder stoelen of banken gestoken.
Strikt genomen had de jongen geen BDE, want hij had geen vlak eeg en geen vlak ecg. Er zijn echter vele feiten in het verhaal, die met crossculturele constanten overeenkomen en die door externe verificatie aangetoond correct zijn, die alles bij elkaar de aanname rechtvaardigen dat hij daadwerkelijk in de hemel is geweest.
Voor sommige protestanten en bijvoorbeeld JG is dat niet te verteren, omdat als de hemel bestaat, de hel ook zal bestaan, en dat moet voor de genoemde groeperingen vooral een concept blijven. Zowel hemel- als hel-ervaringen komen namelijk voor in het BDE-onderzoek, en die zijn onafhankelijk van geloof. Ieder mens weet en kan weten dat helachtige domeinen, duisternisdomeinen, bestaan, want die komen ook op aarde voor. Als bijvoorbeeld JG de BDE zouden moeten erkennen, dan zouden ze ook meteen gedwongen zijn om hun vijandschap jegens de Moederkerk aanzienlijk bij te stellen, cq overboord te gooien. En dat kan natuurlijk niet, want dan stort de hele leer in elkaar.
Wat de Moederkerk is, dat is voor een ieder anders. Mijn Moederkerk is de Gereformeerde kerken Synodaal.
Dat bestaat inmiddels in zekere zin niet meer, behalve voor plaatselijke gemeentenamen.
De inhoud ben ik het hier wel mee eens, als ik op de film af ga.
Wat de hel betreft, dat was voor mij bij het lezen van het eerste boek over BDE die ik eens gelezen had, juist een struikelblok. Immers las ik erin dat de hel als woord niet genoemd werd, maar wel de situatie van het in duisternis gevangen zitten en de hemel niet te kunnen vinden. Op basis daarvan moest ik strijden met mijn gedachte dat de hel een locatie was waarin je gefolterd werd in het vagevuur. Zo werd me dat van huis uit bij gebracht, dat je daar letterlijk in brand staat en je lichaam door de vlammende voelt branden, zonder dat je verteerd wordt en dat voor eeuwig!
Gait, je bent niet de enige. En het protestantisme is daarin ook niet de enige kerkvorm die met hel en vagevuur dreigde. Ik heb als heiden die weinig tot niets van christendom wist, op een katholieke middelbare school gezeten. Destijds waren daar de leraren nog vrijwel allemaal katholiek, of in elk geval van katholieke huize gekomen. Wij hadden een hele gave steengoede leraar voor Economie II die regelmatig iets vertelde over hel en vagevuur. Op een ironische en soms licht sarcastische humorvolle wijze. Ook binnen de RKK heeft men de nodige vergissingen gemaakt. Maarja, zonder het maken van vergissingen komt geen mens ook maar één stap verder. En dat geldt ook voor de kerk. Zélfs voor de katholieke kerk
.
Dank je voor jouw openhartigheid. Herkenbaar, zoals je het beschrijft
Jij ook bedankt voor jouw openhartigheid over een stukje van jouw worsteling.
Gaitema schreef:Anja schreef:Gaitema schreef:Ik ervoer die worsteling met het beeld van wat die hel dan is met de bijbel in de hand.
Ik kwam er achter dat die omschrijving van het gevangen zitten in liefdeloosheid of weinig liefde ( een bestaand grijs gebied) en het niet kunnen vinden van de hemel, met een hang naar de materiële wereld in wezen dat gene was wat bijbels beschreven wordt als wat wij onder de hel verstaan.
Het dodenrijk is niet hetzelfde als de poel van vuur.......(dat is namelijk de twééde dood). En misschien blijft die wel leeg, op het kwaad, het beest, en de valse profeet na.
Dat onderscheid leerde ik weer later door een oudere pinksterbroeder met wie ik er over een briefwisselingscontact kreeg. Hij omschreef de poel van vuur als de plaats waar de mensen geklauterd worden, die Jezus niet volgen, een Aeón tot Aeón lang, dat zou staan voor een hele lange tijd. Echter wel met een einde. Ik geloof nu dat God daarna een tweede kans geeft. Dat werd trouwens in de Gereformeerde kerk bij ons in een preek door de dominee wel eens gezegd, dat hij geloofd in een tweede kans.
Ik weet het niet. Voor mij staat in elk geval vast dat het zogenaamde dodenrijk niet hetzelfde is als de hel, en dat er ook in de stof, dus onder de fysiek levende mensen, doden zijn, die dus bij leven al of nog tot het dodenrijk behoren. Dat illustreer ik altijd aan de hand van de uitspraak van Jezus dat men de doden hun doden moest laten begraven (toen men wilde wachten met het volgen van Jezus). Dat waren geen lopende lijken, maar levende mensen die geestelijk dood zijn. Wat betreft de tweede dood, geen mens weet wat er daarna gebeurt. Ik denk zelf dat het goed mogelijk is dat er mensen bestaan, die niet tot God willen terugkeren. Toen ik nog voor de klas stond, was er af en toe wel eens een leerling die gewoon niet wilde. Wat je ook voor hem of haar deed, hoeveel mogelijkheden je ook bood en al had geboden, hoeveel hulp je ook gaf, en hoe intelligent zo iemand ook echt was (want daar lag het dan vrijwel nooit aan), zo iemand wilde gewoon echt niet deugen, en had totaal geen inzicht en geen interesse in zijn eigen toestand. En zo iemand kon soms zelfs wel twéé keer blijven zitten, of juist naar een volgende klas "geholpen" worden, maar dat eindigde dan in een doodlopende weg. Schoolverlater. Zonder diploma's, zonder inzicht, zonder iets te willen, gewoon lethargie. Holle doelloze, inhoudsloze, geestelijk dode toestand. En zo vertrok zo iemand dan van school. Dit kwam gelukkig weinig voor, maar elk jaar was er toch wel eentje die het zo verging. Ik sluit niet uit dat er mensen zijn die daarin nooit veranderen. Maar ik sluit ook niet uit dat zulke mensen toch ooit tot inkeer komen. Ik weet het gewoon niet. Niemand weet waar de tweede dood toe leidt. Persoonlijk denk ik naar vernietiging. Naar een soort bewusteloze oersoep, zonder dat men tot realisatie is gekomen. Dan weet men dus niets meer, want men is dan geheel en al uiteengevallen. Niet alleen het lichaam maar ook de ziel. Dat is wat ik denk. Maar weten waar de tweede dood toe leidt, neen, dat doe ik niet. Ik vind het ook niet heel erg belangrijk. Wat ik wel belangrijk vind is te weten dat dat niet hetzelfde is als het dodenrijk. In het "dodenrijk"zijn vele bewustzijnsdomeinen, net als in de stoffelijke wereld. En een duisternisdomein zou je ook kunnen zien als een soort hel, maar dat is het niet. Er zijn ook gebieden op de wereld die wij een hel zouden kunnen noemen.
En misschien heb jij wel gelijk dat de tweede dood een plek van loutering is. Ik denk zelf van niet, maar dat wat die dominee jou vertelde, betrekking heeft op de eerste dood. Dus het dodenrijk. Wat je vagevuur zou kunnen noemen. De tweede dood is naar mijn idee definitief.
Mocht je een keer tijd en zin hebben, is het boek van Emanuel Swedenborg, "hemel en hel", misschien interessant om te lezen. Maar dat had ik al genoemd in de topic over het bestaan van de hel.