Het voorbeeld waar het mee van start ging was meen ik een levensverhaal van een stel waarvan ik het in een boek las, maar wat mijn eigen relaties betreft kan ik vanuit de eerste hand het beste reageren.pyro schreef:Tja het blijft een beetje speculeren natuurlijk, maar ik heb sterk het idee dat het type vrouw dat je je nu voorstelt op jou valt, eerder dan op Gait.Zolderworm schreef:Het gaat er niet om hoe dit bij Gait is, maar hoe een eventuele vrouw dit zou kunnen ervaren. En ik kan me voorstellen dat er vrouwen zijn, die dit als dwang ervaren en een indamming van de vrije keuze.pyro schreef:Tja. Ik dacht nog in mijn vorige bericht, 'zal ik het zeggen'. Maar heb het eerst voorzichtig gepeild.Zolderworm schreef: Volgens mij is de zin "Nu heb ik iemand gevonden die door God is aangewezen mijn vrouw te zijn" helder en duidelijk.
Je geeft het type reactie dat ik het moeilijkst vind.
(…) Ik zie alleen geen enkele reden er vanuit te gaan dat dit bij Gait zo zou zijn.
Je vraagt het nota bene niet eens, neem het aan als vanzelfsprekendheid.
Deze laatste heeft de neiging zijn vriendinnen in het eigen milieu te vinden. En voor zover ik dat milieu ken (vrij goed, sprak de gek) is het idee dat God je geliefde voor jou bestemd heeft een manier om het romantische gevoel te uiten dat zij bij jou hoort - zoals verliefde mensen dat kunnen hebben.
En nogmaals, ik blijf het gewoon proberen, de lading die het begrip 'God' in deze heeft is in de regel erg positief, God is immers liefde en het is volstrekt ongebruikelijk in Christelijke kring daarbij dwang te ervaren.
In mijn geval heb ik nooit met stellige zekerheid tegen een vrouw kunnen zeggen, dat ze met mij een relatie mag aangaan, omdat God mij heeft laten zien dat zij mijn vrouw is. Wel leg ik God altijd door mijn opvoeding voor of Hij mijn vrouw op mijn pad wil brengen. Echter dat gebeurd niet door op een stoel thuis te gaan zitten wachten, opdat de vrouw van mijn leven aan de bel komt en dat ik dan alleen de deur hoef open te doen. Tenzij ik stapel gek word op een Jehovagetuige of een deur aan deur verkoopster
Tja, dat kan ook natuurlijk
Kijk, alleen al door deze grap die ik maak kan je al zien, dat ik dan wel gek op haar moet worden en aan de smiley dat zij dat op mij moet worden.
Er zit dus duidelijk "love in the ear" van een cupido engel, dat ons tot elkaar laat aantrekken.
Het kan trouwens echt aangevuurd worden via engelen die je dan de gezonde dosis wijsheid en warmte ingeven om echt er voor haar dan te zijn en haar het hof te maken, of andersom natuurlijk.
Dat God er invloed op heeft laat het eerste verhaal van de bijbel over het eerste echtpaar al wel zien.
Het stelt me wel voor vragen hoor. Word je op een dag wakker en ligt er opeens een volwassen verliefde vrouw naast je en mis je spontaan een rib. Vraag je haar naar de leeftijd en is ze net die dag geboren.. Er zit een mysterie hier achter, waarvan we het fijne niet weten.
In de ervaringen met mijn vorige vriendinnen heb ik wel steeds gedacht dat God haar op mijn weg bracht en dat het daarom niet uit zou gaan.
Het ging dus wel uit en dat bracht me toen in verwarring. Waarom liet God dit in mijn leven gebeuren?
Achteraf kan ik zien dat dit nodig was om mij te ontwikkelen en het scherper voor ogen te krijgen wat "ik zelf" in een vrouw zoek.
Na te denken over wat liefde inhoudt en hoe je dat deelt in een relatie. Na te denken over wat ik er in kan geven en zij aan mij kan geven.
Wat een vrouw mij kan geven, wil het bij me passen. Zo zocht ik dus iemand die achteraf gezien wat meer durfde dan mijn eerste vriendin en iemand die wat milder in woorden was dan mijn tweede vriendin.
In mijn huidige relatie merk ik dat zij mij beter aanvoelt en ik een hoop van haar kan leren en haar evenzo beter begrijp.
Dwang is echt de valkuil. Als je dwingt iemand je partner te zijn, omdat God het zou gezegd hebben dat die dat is, dan gaat het niet werken.
Het moet echt vanuit de liefde gaan en dat is ook een proces.
In onze relatie geloven we dat we elkaar zijn voorbestemd en zien we op verschillende persoonlijke manieren hierin God als de gever van onze liefde en de Vader die ons aan elkaar gegeven heeft. Dat maakt het ook dat we meer voorwaardelijk voor elkaar kunnen gaan, maar dat kan alleen omdat we echt van elkaar houden.. Anders gaat dat echt niet. Het is niet altijd makkelijk. We moeten een hoop leren in vallen en opstaan. Maar de liefde maakt dat we er werkelijk gepassioneerd voor gaan
Mijn vriendin laat zich niet leiden door een uitspraak als: "maar God heeft mij gezegd dat jij mijn ware bent". Ik moet wel zeggen dat ik het wel geloof als zij tegen me zegt dat God het haar heeft duidelijk gemaakt. Dat heeft met onze karakters te maken, maar dan nog raak ik alleen overtuigd als het bewezen wordt door de "vrucht" in de relatie, de "liefde".(…) En dan kom jij heel stellig met je conclusies aanzetten. Je punt op zich is best interessant, maar imho ten onrechte aan Gait opgehangen en dan nog op een manier die althans op mij uitermate onplezierig overkomt.Je legt dan, vanuit de vrouw beschouwd, een enorme druk op de relatie. In dat geval is het dan geen wonder als de relatie uiteindelijk mislukt. Maar, nogmaals, ik weet natuurlijk niet of dit bij de vorige twee relaties een rol speelde. Maar het lijkt me niet geheel onwaarschijnlijk.
Ik weet best dat Gait dit niet verkeerd bedoelt. Hij is de liefste man van de wereld. Zelfs nog liever dan ik. Maar ik vraag me af hoe dat op zo'n vrouw over komt.
Echte liefde dwingt niet.. dat is absoluut een levensles. Als God spreekt, zit er ook geen dwang achter.Dat is een specifieke interpretatie van wat Gait heeft geschreven inderdaad. Een interpretatie die meer past bij sectarische groeperingen. Daar heb je nogal eens dat er in naam van God met macht wordt opgetreden om mensen in een keurslijf te persen wat hun persoonlijke leven betreft. Denk bijv. aan de Moon secte met hun massa huwelijken. Die zijn allemaal door iemand 'in naam van God' aan elkaar gekoppeld zonder iets in te kunnen brengen.Nee, ik zou echt zo reageren op zo’n vrouw (…) Ik moet er niet aan denken met zo'n vrouw te trouwen. Maar goed, dat is natuurlijk wel specifiek mijn reactie.Ik heb de indruk dat je heftig reageert, wat me doet vermoeden dat je een soort persoonlijke allergie hebt tegen, laten we zeggen, het idee dat God zich bemoeit met een mensenleven?Als een vrouw tegen mij zou zeggen dat ik door God ben aangewezen om haar man te zijn, dan zou mijn eerste gedachte zijn: "wat een griezel is dat"". Vervolgens zou ik haar een psychiater aanbevelen.
Ik geef toe dat Gait het niet zo handig geformuleerd heeft.
Maar in geloofsgemeenschappen zoals die van Gait - nee, ik weet zeker dat dat niet te vergelijken is.
God weet ook wie en hoe Hij hem of haar aanspreekt. Ieder mens is uniek en daarom zal God ook verschillend op verschillende mensen reageren.
Adam kreeg Eva haast letterlijk uit de lucht toegeworpen.
Ruth kreeg Aman door simpelweg aren te gaan lezen op zijn land en raad van Naomi op te volgen.
En Simson kon maar beter niet verliefd worden, want het maakte hem blind
Trouwens ook een raar verhaal... Haren geknipt. Kracht weg. Haren er weer aan, tempel in elkaar gedonderd
bron: deuraandeurverkoop.nl