Zonder dromen (oftewel de menselijke verbeeldingskracht) hadden we nog steeds in een grot naar het vuur zitten staren.
Het is juist die kracht waardoor we -nieuwsgierig zijn naar de andere kant van de heuvel- en ons over de aardbol verspreid hebben, de oceanen verkennen en de lucht in willen. Het zijn juist onze dromen die voor vooruitgang zorgen!
Denk ik aan Einstein:
Logica brengt je van A naar B. Verbeelding brengt je overal.
YEP!Mart schreef: ↑18 jul 2020, 12:52 Theoretisch is het geen probleem meer. Ruimte is niet gebonden aan een snelheids-limiet zoals materie is. Aangezien we nu zeker zijn van het bestaan van negatieve energie en negatieve massa, zijn we zeker van de theoretische mogelijkheid ruimte te kunnen gebruiken om supersnel te ''reizen'' zonder feitelijk hoeven te bewegen. In de praktijk liggen we echter enorm achter.[
YEP!
Las toevallig net een leuk artikel in de krant daarover. Let op de titel: er staat "wanneer " geen of.
We gaan Warpdriven ! Het enige wat nog nodig is is een beetje exotische materie. Nou hè.. moet lukken!
https://www.volkskrant.nl/wetenschap/sn ... ~b95ad0e3/
Sneller dan het licht vliegen zoals in Star Trek, wanneer kan dat?
En zelfs als we onze ruimteschepen sneller maken, lopen we tegen een grens op. Sneller vliegen dan het licht – dat beweegt met een grove miljard kilometer per uur – is namelijk onmogelijk. Reizen binnen ons sterrenstelsel, de Melkweg, wordt dan al behoorlijk lastig: die heeft een diameter van zo’n 100 duizend lichtjaar. Een afstand waar zelfs het licht 100 duizend jaar over doet.
Kan dat niet wat rapper? Ja, wel met een warpdrive, een apparaat dat tijd en ruimte kromt zodat je sneller op je bestemming bent.
Uit de relativiteitstheorie van Albert Einstein weten we dat onder meer zware massa’s ruimte en tijd inderdaad doen afbuigen. Dat gegeven gebruikte fysicus Miguel Alcubierre in een beroemd geworden artikel dat hij in 1994 publiceerde in het vakblad Classical and Quantum Gravity. Daarin perst hij ruimte en tijd voor het schip samen en rekt het achter het schip uit. ‘Het resultaat lijkt op de warpdrive uit sciencefiction’, schrijft hij – je kunt er zo snel als je maar wilt mee op je plek van bestemming komen.
Maar om ruimte en tijd zo naar je hand te zetten, is ‘gewoon’ een heel zwaar ding niet genoeg. Je hebt er exotische materie voor nodig, materie met een negatieve zwaartekracht. Of zoiets mafs echt bestaat, is voorlopig twijfelachtig.
Toch mogen we dankzij het artikel van Alcubierre, en de tientallen warpdrivepublicaties die daarop volgden, blijven dromen dat we als mensheid ooit, in een verre toekomst, ook de laatste kosmische kaap ronden. Dat we over die Final Frontier stappen, zoals Star Trek het zegt, en kunnen vliegen tussen de sterren. Dat we zullen gaan naar waar geen mens ooit eerder is geweest.