Erger?robert75 schreef:Pantheïsme is natuurlijk erger als het aanbidden van een God aangezien je indirect denkt en geloofd dat je deel uitmaakt van dat goddelijke.
Stel, dat alles in het universum deel uitmaakt van God, het lijkt mij pas erg als je dat niet ziet.
En volgens mij is dat zoals we leven: we zien het heilige niet. Met alle gevolgen van dien voor de schepping.
Bovennatuurlijk of natuurlijk?
Natuurlijk schijnen en beleven we veel dingen als bovennatuurlijk.
Maar is dat de realiteit?
Als God alleen bovennatuurlijk was, zou dat onontkoombaar beperktheid inhouden.
Wij zijn natuurlijk. In ons beperkte zijn.
Maar wil het absolute absoluut zijn kan het niet anders dan zowel het bovennatuurlijke en natuurlijke ZIJN.
Hoe komt het dat we uit DNA de afstammeling kan herkennen?
Ik geef je argumenten waarom ik dat niet geloof, want in hoeverre is het mogelijk dat als de schepper onderdeel uitmaakt van zijn eigen schepping dat hij het dan ook schapen. Hij maakt er toch onderdeel vanuit ? Dan komt de schepper en zijn schepping toch samen, dan komt het een toch met het ander? Juist door het feit dat God de schepper is van alles maakt hij er ook geen onderdeel vanuit. Zoals de tekenaar ook geen onderdeel uitmaakt van zijn tekening want anders hoeft hij het toch ook niet te tekenen. Hoe kan de maker onderdeel uitmaken van zijn eigen maaksel?
Omdat we bijna identiek zijn toch?
Dus ik begrijp die scheiding tussen schepper en schepping niet zo.
Je geeft trouwens een mooi voorbeeld.
De tekenaar.
Een kunstzinnig iets, dus in die zin een makkelijk voorbeeld.
Legt de kunstenaar niet zichzelf in het kunstwerk dat hij maakt?
Maar ik heb nog een ander voorbeeld.
De redenaar.
Is niet de redenaar hetzelfde als het woorden die hij spreekt?
In den beginne was het woord, en het woord was bij God, en het woord WAS God.