De Sabbat voor christenen

[Piebe Paulusma]

De Christus kan bestaan zonder dat Jezus ooit heeft bestaan.

Er is geen academicus te vinden die Jezus' bestaan nog in twijfel trekt. Het enige waarover discussie bestaat is zijn positie. Volgens het jodendom was hij een kleine profeet en volgens sommige stromingen van het christendom is hij naast zijn Vader de tweede God. Niet God de Vader zelf maar ook God, dus logischerwijs de tweede God. En anderen geloven dat Jezus naast de Zoon ook de Vader is, maar deze kleine groep is door de katholieke kerk verketterd en werd spottend 'patripassianen (= de Vader heeft geleden) genoemd'.

[callista]

Ja...begrijpelijk...maar als je het wel enigszins zou kunnen beschrijven ---een poging daartoe--- denk je dan dat het een Kracht is...uit een andere dimensie of daarbuiten?
En is die ervaring dan ergens mee te vergelijken?

Ik moet zeggen dat ik ooit een van de chakra's tijdens een uittreding heb ervaren. Die was van een geheel andere orde dan dat wat je kunt beschrijven. Echt totaal anders. Ik denk dat dat met God nog des te meer het geval is. Maar ik kan er geen zinnig woord over zeggen.

Ja...wat die chakra's betreft....dat kan heel heftig zijn zo'n ervaring,,,die 'opstijging' om het zo maar eens te zeggen....heel bijzonder
Dank je Zolder...toch weer wijzer geworden...

Nou, volgens mij was er bij mij een begin van dat proces. Daar had ik misschien ook m'n uittredingen aan te danken. Maar ik moest ermee stoppen. Het ging niet goed.

Is het ook zo denk je dat wanneer je bv. via bepaalde chakra's als het ware boven jezelf uitstijgt...dat je dan jezelf ook kunt verliezen of althans dat gevoel hebt.. en dat zoiets ook heel beangstigend of onwerkelijk kan zijn..dat er dan een soort vervreemding is?

[Zolderworm]

De Christus kan bestaan zonder dat Jezus ooit heeft bestaan.

Er is geen academicus te vinden die Jezus' bestaan nog in twijfel trekt. Het enige waarover discussie bestaat is zijn positie. Volgens het jodendom was hij een kleine profeet en volgens sommige stromingen van het christendom is hij naast zijn Vader de tweede God. Niet God de Vader zelf maar ook God, dus logischerwijs de tweede God. En anderen geloven dat Jezus naast de Zoon ook de Vader is, maar deze kleine groep is door de katholieke kerk verketterd en werd spottend 'patripassianen (= de Vader heeft geleden) genoemd'.

Ja, dit onderwerp hebben we al uitgebreid besproken in het verleden. Ik vind het nu wel even goed.

[HJW]

En dat begon maar zo zonder aanleiding of na bv. een heftige gebeurtenis ?

Zomaar zonder aanleiding. Vier keer gebeurd. Één keer daarvan zat ik gewoon achter mijn bureau op mijn werk en heb gedurende due ervaring ook gewoon doorgewerkt. Duurde ruim een half uur. Het was een simultaan gebeuren.

[HJW]

Nou, ik had op zich geen overdreven gevoelens tijdens uittredingen. Gewoon normale. Behalve als ik in een donker gebied terecht kwam. Dat was beangstigend. Of als ik contact had met de astrale sfeer. Dan ervoer ik allerlei emotievelden die daar hingen. Maar dat gebeurde niet zo vaak. Dan kwamen er ook allerlei symbolische representaties in beeld. En soms ervoer ik een soort sterk gevoel van liefde. Niet liefde voor iemand, maar gewoon liefde. Maar de meeste tijd zwierf ik gewoon een beetje rond in het huis en de omgeving, en zag dan een enkele keer mezelf liggen. Ik had dan niet speciale gevoelens of zo. Meer verbazing. Soms waren wel de dingen in huis geladen met emoties. Alsof ze feitelijk uit emoties bestonden. Voor mij is het ook lang geleden.

Mooi om te lezen.

[HJW]

Ja, dit onderwerp hebben we al uitgebreid besproken in het verleden. Ik vind het nu wel even goed.

Je hebt groot gelijk. Het is van een geheel andere orde.

[callista]

En dat begon maar zo zonder aanleiding of na bv. een heftige gebeurtenis ?

Zomaar zonder aanleiding. Vier keer gebeurd. Één keer daarvan zat ik gewoon achter mijn bureau op mijn werk en heb gedurende due ervaring ook gewoon doorgewerkt. Duurde ruim een half uur. Het was een simultaan gebeuren.

Vond je het angstig?
Of raakte je enigszins van in de war?

[Zolderworm]

Ja...begrijpelijk...maar als je het wel enigszins zou kunnen beschrijven ---een poging daartoe--- denk je dan dat het een Kracht is...uit een andere dimensie of daarbuiten?
En is die ervaring dan ergens mee te vergelijken?

Ik moet zeggen dat ik ooit een van de chakra's tijdens een uittreding heb ervaren. Die was van een geheel andere orde dan dat wat je kunt beschrijven. Echt totaal anders. Ik denk dat dat met God nog des te meer het geval is. Maar ik kan er geen zinnig woord over zeggen.

Ja...wat die chakra's betreft....dat kan heel heftig zijn zo'n ervaring,,,die 'opstijging' om het zo maar eens te zeggen....heel bijzonder
Dank je Zolder...toch weer wijzer geworden...

Nou, volgens mij was er bij mij een begin van dat proces. Daar had ik misschien ook m'n uittredingen aan te danken. Maar ik moest ermee stoppen. Het ging niet goed.

Is het ook zo denk je dat wanneer je bv. via bepaalde chakra's als het ware boven jezelf uitstijgt...dat je dan jezelf ook kunt verliezen of althans dat gevoel hebt.. en dat zoiets ook heel beangstigend of onwerkelijk kan zijn..dat er dan een soort vervreemding is?

Nou, ik denk dat alleen mij onderste chakra's meer geactiveerd waren. Tot aan de solar plexus. Ik heb niet echt het gevoel gehad boven mezelf uit te stijgen. Zo zou ik het niet willen noemen. Wel soms die mooie liefde-ervaringen of soms extatische gevoelens. Maar niet dat ik boven mezelf uitsteeg of zo. Zoals gezegd, was ik misschien wel 90 procent van de tijd gewoon in de buurt van het huis, zonder speciale gevoelens. En kwam ik soms in emotie-wolken terecht. Maar dat kun je niet boven jezelf uitstijgen noemen.
Maar een enkele keer ervoer ik een soort uitvloeien van mezelf, naar het universum, om het maar zo te zeggen. Dat was griezelig, als of je geen greep meer hebt op jezelf. Ik ging dan meestal weer snel terug, het lichaam in. Ik had dan zoiets van: het is goed dat ik een lichaam zit.

[HJW]

Vond je het angstig?

Nee. Ik heb alle vier de keren intens genoten.

[callista]

Vond je het angstig?

Nee. Ik heb alle vier de keren intens genoten.

Kijk...dat herken ik ook wel..heel goed zelfs.....terwijl wat ik beschrijf misschien iets heel anders is....Vreemd...toch..hoe ontstaat zoiets denk ik dan....als het je zomaar overkomt of misschien moet je dan zeggen...overvalt

[Piebe Paulusma]

De Christus kan bestaan zonder dat Jezus ooit heeft bestaan.

Er is geen academicus te vinden die Jezus' bestaan nog in twijfel trekt. Het enige waarover discussie bestaat is zijn positie. Volgens het jodendom was hij een kleine profeet en volgens sommige stromingen van het christendom is hij naast zijn Vader de tweede God. Niet God de Vader zelf maar ook God, dus logischerwijs de tweede God. En anderen geloven dat Jezus naast de Zoon ook de Vader is, maar deze kleine groep is door de katholieke kerk verketterd en werd spottend 'patripassianen (= de Vader heeft geleden) genoemd'.

Ja, dit onderwerp hebben we al uitgebreid besproken in het verleden. Ik vind het nu wel even goed.

Herhaling is de beste leermeester, daarom heb ik het even herhaald!

[Zolderworm]

De Christus kan bestaan zonder dat Jezus ooit heeft bestaan.

Er is geen academicus te vinden die Jezus' bestaan nog in twijfel trekt. Het enige waarover discussie bestaat is zijn positie. Volgens het jodendom was hij een kleine profeet en volgens sommige stromingen van het christendom is hij naast zijn Vader de tweede God. Niet God de Vader zelf maar ook God, dus logischerwijs de tweede God. En anderen geloven dat Jezus naast de Zoon ook de Vader is, maar deze kleine groep is door de katholieke kerk verketterd en werd spottend 'patripassianen (= de Vader heeft geleden) genoemd'.

Ja, dit onderwerp hebben we al uitgebreid besproken in het verleden. Ik vind het nu wel even goed.

Herhaling is de beste leermeester, daarom heb ik het even herhaald!

Goed, maar ik heb er even geen zin meer in.

[HJW]

Kijk...dat herken ik ook wel..heel goed zelfs.....terwijl wat ik beschrijf misschien iets heel anders is....Vreemd...toch..hoe ontstaat zoiets denk ik dan....als het je zomaar overkomt of misschien moet je dan zeggen...overvalt

Ik wil je er best iets over vertellen, maar dan via pb.

[callista]

Kijk...dat herken ik ook wel..heel goed zelfs.....terwijl wat ik beschrijf misschien iets heel anders is....Vreemd...toch..hoe ontstaat zoiets denk ik dan....als het je zomaar overkomt of misschien moet je dan zeggen...overvalt

Ik wil je er best iets over vertellen, maar dan via pb.

Oké......dank je..

[Zolderworm]

Kijk...dat herken ik ook wel..heel goed zelfs.....terwijl wat ik beschrijf misschien iets heel anders is....Vreemd...toch..hoe ontstaat zoiets denk ik dan....als het je zomaar overkomt of misschien moet je dan zeggen...overvalt

Ik wil je er best iets over vertellen, maar dan via pb.

Oké, stuur die PB's dan ook maar naar mij (alsjeblieft), als je dat wilt natuurlijk. Ik ben ook wel benieuwd. En wil jouw ervaringen graag vergelijken met die van mij.

[HJW]

Oké......dank je..

Komt vanavond

[HJW]

Oké, stuur die PB's dan ook maar naar mij (alsjeblieft), als je dat wilt natuurlijk. Ik ben ook wel benieuwd. En wil jouw ervaringen graag vergelijken met die van mij.

Komt er vanavond aan

[Zolderworm]

Oké, stuur die PB's dan ook maar naar mij (alsjeblieft), als je dat wilt natuurlijk. Ik ben ook wel benieuwd. En wil jouw ervaringen graag vergelijken met die van mij.

Komt er vanavond aan

Fijn. Bij voorbaat dank.

[callista]

Super HJW..

[peda]

Maar een enkele keer ervoer ik een soort uitvloeien van mezelf, naar het universum, om het maar zo te zeggen. Dat was griezelig, als of je geen greep meer hebt op jezelf. Ik ging dan meestal weer snel terug, het lichaam in. Ik had dan zoiets van: het is goed dat ik een lichaam zit.

Uitvloeien naar het universum. Dat heb ik vaker gelezen bij meditatie ervaringen. Proefpersonen werden tijdens het mediteren aangesloten op een hersenscan. Het bleek dat bepaalde hersenfuncties een sterkere activiteit vertoonden, andere hersenfuncties stopten hun activiteit ( nagenoeg ) geheel. Tot de stoppers behoorde het centrum in de hersenen dat ruimtelijke ervaringen regelt en controleert, dus o.m. aangeeft waar het eigen lichaam ruimtelijk stopt en het buiten het lichaam begint. Het zou best kunnen zijn dat er een verband bestaat tussen de ruimtelijke orientatie en het gevoel van uitvloeien. Sommige proefpersonen beschreven zelfs een volledig opgaan in het Alles, verlies van eigenheid.

[Zolderworm]

Maar een enkele keer ervoer ik een soort uitvloeien van mezelf, naar het universum, om het maar zo te zeggen. Dat was griezelig, als of je geen greep meer hebt op jezelf. Ik ging dan meestal weer snel terug, het lichaam in. Ik had dan zoiets van: het is goed dat ik een lichaam zit.

Uitvloeien naar het universum. Dat heb ik vaker gelezen bij meditatie ervaringen. Proefpersonen werden tijdens het mediteren aangesloten op een hersenscan. Het bleek dat bepaalde hersenfuncties een sterkere activiteit vertoonden, andere hersenfuncties stopten hun activiteit ( nagenoeg ) geheel. Tot de stoppers behoorde het centrum in de hersenen dat ruimtelijke ervaringen regelt en controleert, dus o.m. aangeeft waar het eigen lichaam ruimtelijk stopt en het buiten het lichaam begint. Het zou best kunnen zijn dat er een verband bestaat tussen de ruimtelijke oriëntatie en het gevoel van uitvloeien. Sommige proefpersonen beschreven zelfs een volledig opgaan in het Alles, verlies van eigenheid.

Ja, dat is op zich interessant. Ik wist dat eigenlijk niet. Bij mij was het niet echt een prettige ervaring. Met name omdat ik een universum ervoer vol heftige emoties, drama en dat alles in heden en verleden. En niet een opgaan in alles. Maar ik ging altijd ook zo snel mogelijk m'n lichaam weer in. Het was mij te eng. Nou, ik heb het maar een paar keer ervaren.

[peda]

Maar een enkele keer ervoer ik een soort uitvloeien van mezelf, naar het universum, om het maar zo te zeggen. Dat was griezelig, als of je geen greep meer hebt op jezelf. Ik ging dan meestal weer snel terug, het lichaam in. Ik had dan zoiets van: het is goed dat ik een lichaam zit.

Uitvloeien naar het universum. Dat heb ik vaker gelezen bij meditatie ervaringen. Proefpersonen werden tijdens het mediteren aangesloten op een hersenscan. Het bleek dat bepaalde hersenfuncties een sterkere activiteit vertoonden, andere hersenfuncties stopten hun activiteit ( nagenoeg ) geheel. Tot de stoppers behoorde het centrum in de hersenen dat ruimtelijke ervaringen regelt en controleert, dus o.m. aangeeft waar het eigen lichaam ruimtelijk stopt en het buiten het lichaam begint. Het zou best kunnen zijn dat er een verband bestaat tussen de ruimtelijke oriëntatie en het gevoel van uitvloeien. Sommige proefpersonen beschreven zelfs een volledig opgaan in het Alles, verlies van eigenheid.

Ja, dat is op zich interessant. Ik wist dat eigenlijk niet. Bij mij was het niet echt een prettige ervaring. Met name omdat ik een universum ervoer vol heftige emoties, drama en dat alles in heden en verleden. En niet een opgaan in alles. Maar ik ging altijd ook zo snel mogelijk m'n lichaam weer in. Het was mij te eng. Nou, ik heb het maar een paar keer ervaren.

Hallo Zolder,

Ik ken zulke ervaringen alleen uit de beleving van derden. Ik vind het goed dat meditatieve belevingen ook worden getraceerd in de stoffelijke hersenen. Het draagt voor mij bij tot het pogen te onderzoeken of en waar in de hersenen ( eventuele ) contacten tussen het materiele en niet -materiele te vinden zijn. Wie niet zoekt, vindt ook nooit iets.

[Zolderworm]

Maar een enkele keer ervoer ik een soort uitvloeien van mezelf, naar het universum, om het maar zo te zeggen. Dat was griezelig, als of je geen greep meer hebt op jezelf. Ik ging dan meestal weer snel terug, het lichaam in. Ik had dan zoiets van: het is goed dat ik een lichaam zit.

Uitvloeien naar het universum. Dat heb ik vaker gelezen bij meditatie ervaringen. Proefpersonen werden tijdens het mediteren aangesloten op een hersenscan. Het bleek dat bepaalde hersenfuncties een sterkere activiteit vertoonden, andere hersenfuncties stopten hun activiteit ( nagenoeg ) geheel. Tot de stoppers behoorde het centrum in de hersenen dat ruimtelijke ervaringen regelt en controleert, dus o.m. aangeeft waar het eigen lichaam ruimtelijk stopt en het buiten het lichaam begint. Het zou best kunnen zijn dat er een verband bestaat tussen de ruimtelijke oriëntatie en het gevoel van uitvloeien. Sommige proefpersonen beschreven zelfs een volledig opgaan in het Alles, verlies van eigenheid.

Ja, dat is op zich interessant. Ik wist dat eigenlijk niet. Bij mij was het niet echt een prettige ervaring. Met name omdat ik een universum ervoer vol heftige emoties, drama en dat alles in heden en verleden. En niet een opgaan in alles. Maar ik ging altijd ook zo snel mogelijk m'n lichaam weer in. Het was mij te eng. Nou, ik heb het maar een paar keer ervaren.

Hallo Zolder,

Ik ken zulke ervaringen alleen uit de beleving van derden. Ik vind het goed dat meditatieve belevingen ook worden getraceerd in de stoffelijke hersenen. Het draagt voor mij bij tot het pogen te onderzoeken of en waar in de hersenen ( eventuele ) contacten tussen het materiële en niet -materiele te vinden zijn. Wie niet zoekt, vindt ook nooit iets.

Ja, heel veel mensen zullen natuurlijk de gedachte hebben dat het zich alleen maar in de hersenen afspeelt. Maar als je je lichaam vanaf een afstandje bekijkt, dan kun je denken: gebeurt dat nou allemaal in die hersenen, die in dat hoofd zitten, waar ik naar kijk?
Het is wel zou dat ik tussendoor wel even snel naar de ervaring van het lichaam in bed kon terugschakelen om te voelen of ik er nog wel goed bij lag. Ik hoefde dan niet echt terug in het lichaam. Dus er was wel een voortdurende verbinding met het lichaam. Maar goed, ik ken vooral de praktijk. Over de theorie kan ik op zich niet veel zeggen.
Misschien is deze video wel interessant https://www.youtube.com/watch?v=ONvaOZo_l4A

[maritime]

Tjonge!!! totaal off topic reactie's.

[Martha]

Tjonge!!! totaal off topic reactie's.

Nu, zo off topic is het nu ook weer niet wat de heer Zolderworm schrijft. Zijn ervaring valt buiten uw denkraam, maar hij getuigt daarbij wel van enige wijsheid. Het besef dat ware vrijheid ligt in gebondenheid en niet in tomeloosheid. Gerichte vrijheid maakt gelukkig, ongerichte ongelukkig. Ongebreidelde vrijheid voert tot chaos, gebreidelde vrijheid tot orde. Gebonden vrijheid leidt tot rust en vrede (Sabbat), stilte en troost, kwetsbaarheid en weerloosheid. Ongebonden vrijheid leidt tot tot onrust en onvrede,lawaai en eenzaamheid, chaos.

'God is dood, hebben wij van Nietzsche geleerd, die vervolgens verdween in de chaos van de waanzin, terwijl God eenvoudigweg leeft, ook al zijn velen heden ten dage Nietzsche in een andere vorm van waanzin gevolgd. In onze dagen kent bijna niemand nog God. Bijna niemand mist God derhalve nog. Toch wijst besef van eigen zondigheid naar vrijheid in gebondenheid, terwijl benul omtrent eigen volmaaktheid naar vrijheid in tomeloosheid leidt. Wie God als de Absolute heeft mogen ervaren, kan niet langer leven in de ongeordendheid van het huidge bestaan, maar is des te meer weerbaar tegenover de huidige crisis die de crisis is van de ongehechte vrijheid die armelijk is gekleed - zonder oog voor de onthechte vrijheid die rijkelijk is getooid. ' (A. Bodar, Geheim van het Geloof, p. 79)