"Is geloof een overtuiging, een bewijs of een mening?"

[Martine]

Alsof hoop en vertrouwen niet bij elkaar horen. Iemand die wanhoopt, is zijn vertrouwen kwijt.

Iemand zei eens: "als je de ander (kleine letter) niet kunt vertrouwen, hoe kun je dan de Ander (hoofdletter) vertrouwen?
Ja, nu ik erover nadenk, heb je gelijk, hoop en vertrouwen horen bij elkaar. Misschien is de hoop wel, dat er ooit (volledig) vertrouwen komt...
Kort geleden werd mij gelijk gegeven in een preek:
Paulus zegt: "geloof, hoop en liefde, maar het meeste van deze is de liefde". Ik zeg: 'maar het meeste van deze is de hoop' tegen ander (beter?) weten in blijven hopen.

[Vertrokken user_1]

Alsof hoop en vertrouwen niet bij elkaar horen. Iemand die wanhoopt, is zijn vertrouwen kwijt.

Ja, nu ik erover nadenk, heb je gelijk, hoop en vertrouwen horen bij elkaar. Misschien is de hoop wel, dat er ooit (volledig) vertrouwen komt...

Ja, Martine, daarvan ben ik overtuigd. Het kan lang duren - afhankelijk van de gevoeligheid voor de gedachten van de aanklager - maar op een zeker moment, dan is er niets meer waarachter hij (de aanklager) zijn vinger kan krijgen... Paulus zegt: "...opdat de satan op ons geen voordeel mocht behalen. Want zijn gedachten zijn ons niet onbekend".

[Dessa]

Paulus zegt: "geloof, hoop en liefde, maar het meeste van deze is de liefde". Ik zeg: 'maar het meeste van deze is de hoop' tegen ander (beter?) weten in blijven hopen.

Liefde blijft wel bovenaan staan imo, je kan van alles doen, zelfs in de naam van God maar zonder Liefde is het allemaal niks.

Het gaat om de volgende tekst meer waarin geloof een zekerheid en een bewijs is.
Hebreeën 11:1 Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet.

[Martine]

Paulus zegt: "geloof, hoop en liefde, maar het meeste van deze is de liefde". Ik zeg: 'maar het meeste van deze is de hoop' tegen ander (beter?) weten in blijven hopen.

Liefde blijft wel bovenaan staan imo, je kan van alles doen, zelfs in de naam van God maar zonder Liefde is het allemaal niks.

Het gaat om de volgende tekst meer waarin geloof een zekerheid en een bewijs is.
Hebreeën 11:1 Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet.

Ik heb een deel van de tekst uit Hebreeën 11 er even uitgelicht.
Soms is het in het leven hopen tegen de klippen op. Er is een vermoeden dat het anders kan, is, moet en daar blijf je op hopen. Doordenkend zou het Gods liefde kunnen zijn die die hoop levend houdt.

[Dessa]

Dat laatste zeg je mooi ja.
Het is denk ik meer een weten dat God wel alles weet ondanks (ogenschijnlijke) tegenslagen en stormen, dat is ook hoop.

[Vertrokken user_1]

Dat laatste zeg je mooi ja.
Het is denk ik meer een weten dat God wel alles weet ondanks (ogenschijnlijke) tegenslagen en stormen, dat is ook hoop.

En zo ontwikkelt het Geloof (jawel hoofdletter) zich van een mening (het kan vriezen of dooien) via een bewijs (tot nu toe heeft God mij niet in de steek gelaten) tot de Overtuiging dat niets en niemand ons kan roven uit Gods hand, omdat Hij Zijn liefde in onze harten heeft uitgestort.

Op dit moment krijgt het getuigenis van Christus IN het leven van deze gelovige als het ware vleugels...

[Wilsophie]

Alles even teruglrezend mis ik toch de vertaling van het woord "truth" . I trust in God is voor mij vertrouwen op God, en truth = waarheid. Geloof is voor mij vertrouwen op de Waarheid. De enige Waarheid.
Thora is wellicht ook hierin te vinden of andersom.

Lastig wordt het als men zegt in bepaalde kerken dat het geloof je gegeven wordt. Want waar hebben wij het dan over?, dan kunnen we dit hele vraagstuk bij de Gever neerleggen en erop vertrouwen dat wat Hij heeft gegeven een volmaakte Waarheid is en als blijkt dat wat Hij gegeven heeft niet de Waarheid is, dan kunnen we God de schuld geven, want Hij gaf geen Waarheid, maar een leugen.
Als we dus niet geloven of vertrouwen dan kunnen we altijd zeggen dat het "ons niet gegeven is".

Geen tekst zo omstreden als die tekst uit Efeze waaruit de vraag ontstaat: of God nu de genade geeft of geloof en aan wie geeft Hij het dan?
Daar staat tegenover dat in Titus staat: "De genade Gods is verschenen aan alle mensen".
Vul je hier in dat geloof is verschenen aan alle mensen dan staat dit in contrast met de volgende tekst: "maar onderwijst "ONS". Ons is de aanduiding van de gelovigen aan wie geschreven wordt.
Als onderwijs gelijk staat aan "thora" dan zou het kringetje rond kunnen zijn.

[Vertrokken user_1]

Alles even teruglrezend mis ik toch de vertaling van het woord "truth" . I trust in God is voor mij vertrouwen op God, en truth = waarheid. Geloof is voor mij vertrouwen op de Waarheid. De enige Waarheid.
Thora is wellicht ook hierin te vinden of andersom.

Lastig wordt het als men zegt in bepaalde kerken dat het geloof je gegeven wordt. Want waar hebben wij het dan over?, dan kunnen we dit hele vraagstuk bij de Gever neerleggen en erop vertrouwen dat wat Hij heeft gegeven een volmaakte Waarheid is en als blijkt dat wat Hij gegeven heeft niet de Waarheid is, dan kunnen we God de schuld geven, want Hij gaf geen Waarheid, maar een leugen.
Als we dus niet geloven of vertrouwen dan kunnen we altijd zeggen dat het "ons niet gegeven is".

Geen tekst zo omstreden als die tekst uit Efeze waaruit de vraag ontstaat: of God nu de genade geeft of geloof en aan wie geeft Hij het dan?
Daar staat tegenover dat in Titus staat: "De genade Gods is verschenen aan alle mensen".
Vul je hier in dat geloof is verschenen aan alle mensen dan staat dit in contrast met de volgende tekst: "maar onderwijst "ONS". Ons is de aanduiding van de gelovigen aan wie geschreven wordt.
Als onderwijs gelijk staat aan "thora" dan zou het kringetje rond kunnen zijn.

Geloof en genade zijn niet hetzelfde. Gods genade geldt voor ieder mens; geloof is enkel voor die persoon, die uit God is geboren. Inderdaad kan een persoon die niet gelooft of vertrouwt op God zeggen: dat het 'm niet is gegeven. Helemaal correct.

[BdO]

Wat ik als Nederlander versta onder het word hopen staat los van geloven, vertrouwen, weten etc. Hopen geeft slechts een wens aan.

Geloven is volgens mij dat je aanneemt dat iets waar is, overtuigd zijn. Wat dat betreft is het woord eigenlijk iets te beperkt voor wat met religieus geloven wordt bedoelt, faith is inderdaad beter dan. Geloof als bewijs van de dingen die men niet ziet (waarneemt) mag in de bijbel staan, maar kloppen doet het natuurlijk niet, tenzij je tevreden zou zijn met het begrip "bewijs" als een volstrekt subjectief iets.

Vertrouwen gaat meestal over personen (niet altijd), dus dat veronderstelt al een God die ook persoon is.

[vrolijke]

Vertrouwen gaat meestal over personen (niet altijd), dus dat veronderstelt al een God die ook persoon is.

Zou ik zo niet zeggen.
Vertrouwen in het weer, op de stabilitijd van een huis, de tijden van de spoorweg, enz enz.

In jou zin, schrijf jij "meestal", en schrijft daarna "dus". Dat klopt helemaal niet.

[Vertrokken user_1]

Wat ik als Nederlander versta onder het word hopen staat los van geloven, vertrouwen, weten etc. Hopen geeft slechts een wens aan.

Geloven is volgens mij dat je aanneemt dat iets waar is, overtuigd zijn. Wat dat betreft is het woord eigenlijk iets te beperkt voor wat met religieus geloven wordt bedoelt, faith is inderdaad beter dan. Geloof als bewijs van de dingen die men niet ziet (waarneemt) mag in de bijbel staan, maar kloppen doet het natuurlijk niet, tenzij je tevreden zou zijn met het begrip "bewijs" als een volstrekt subjectief iets.

Vertrouwen gaat meestal over personen (niet altijd), dus dat veronderstelt al een God die ook persoon is.

Als je het geloof, zoals omschreven in Hebr. 11 ziet als iets dat je van God krijgt, dan is dít geloof wel degelijk een bewijs: God bewijst het geloof door de zekerheid in je hart te leggen.

Dat geldt ook voor 'hoop', als dit door het geloof dat je van God krijgt wordt opgewekt. Hoop heeft dan betrekking op iets dat nog niet ten volle is gerealiseerd. Het stijgt hiermee dus uit boven de wens, omdat dat wat je wenst weer wordt gevoed door het geloof dat je van God krijgt. Denk aan de tekst in Filippenzen 2:13 "want God is het, die om zijn welbehagen zowel het willen als het werken in u werkt". Het willen is dan het gevolg van de hoop en het werken het gevolg van het geloof dat jou in beweging brengt.

Het bijzondere is dat God op deze manier totaal voorbij gaat aan alles wat de mens zelf kan inbrengen, door het complete functioneren als het ware op te nemen in het 'willen' en 'werken' dat Hij uitwerkt.

[Wilsophie]

Geloof en genade zijn niet hetzelfde. Gods genade geldt voor ieder mens; geloof is enkel voor die persoon, die uit God is geboren. Inderdaad kan een persoon die niet gelooft of vertrouwt op God zeggen: dat het 'm niet is gegeven. Helemaal correct

Dat heb ik ook niet beweerd, dat geloof en genade hetzelfde is.
Geloof is niet enkel voor die persoon die uit God geboren is. Het is het startpuntvan het "uit God geboren zijn> of het 'van Boven" geboren zijn. Wedergeboorte genaamd in de Bijbel en wedergeboorte heeft alles van doen met dood en opstanding.
Een persoon die niet gelooft of vertrouwt op God kan zeggen dat het hem of haar niet gegeven is, dat dat correct is, heb ik ook niet beweerd. Dan moet je eerst vaststellen of het correct is dat God geloof geeft en dan pas kun je concluderen of degene die dat zegt gelijk heeft.

Overigens is wedergeboorte wel "dat van Godswege bewerkstelligd wordt" en uitsluitend op grond van geloof. Hoewel wedergeboorte pas mogelijk werd na de opstanding van Christus en het heeft alles te maken met de inwoning van de Heilige Geest. ( niet de uitstorting, en ook niet de aanwezigheid van Heilige Geest onder het oude verbond) .

Altijd was er onder het oude verbond een rechtvaardigmaking op grond van geloof, maar hun wedergeboorte is nog toekomst , n.l. bij de opstanding op de Jongste Dag en zo zie je maar weer dat het antwoord op de vraag niet uitsluitend levensbeschouwelijk is maar ook Bijbelstudie wat mij betreft, want deze belofte is nog niet vervuld.

[Zolderworm]

Wat ik als Nederlander versta onder het word hopen staat los van geloven, vertrouwen, weten etc. Hopen geeft slechts een wens aan.

Geloven is volgens mij dat je aanneemt dat iets waar is, overtuigd zijn. Wat dat betreft is het woord eigenlijk iets te beperkt voor wat met religieus geloven wordt bedoelt, faith is inderdaad beter dan. Geloof als bewijs van de dingen die men niet ziet (waarneemt) mag in de bijbel staan, maar kloppen doet het natuurlijk niet, tenzij je tevreden zou zijn met het begrip "bewijs" als een volstrekt subjectief iets.

Vertrouwen gaat meestal over personen (niet altijd), dus dat veronderstelt al een God die ook persoon is.

Als je het geloof, zoals omschreven in Hebr. 11 ziet als iets dat je van God krijgt, dan is dít geloof wel degelijk een bewijs: God bewijst het geloof door de zekerheid in je hart te leggen.

Dat geldt ook voor 'hoop', als dit door het geloof dat je van God krijgt wordt opgewekt. Hoop heeft dan betrekking op iets dat nog niet ten volle is gerealiseerd. Het stijgt hiermee dus uit boven de wens, omdat dat wat je wenst weer wordt gevoed door het geloof dat je van God krijgt. Denk aan de tekst in Filippenzen 2:13 "want God is het, die om zijn welbehagen zowel het willen als het werken in u werkt". Het willen is dan het gevolg van de hoop en het werken het gevolg van het geloof dat jou in beweging brengt.

Het bijzondere is dat God op deze manier totaal voorbij gaat aan alles wat de mens zelf kan inbrengen, door het complete functioneren als het ware op te nemen in het 'willen' en 'werken' dat Hij uitwerkt.

Het is wel weer grappig om te zien hoe deze discussie totaal ontspoort in iets waarin bepaalde geloofsinhouden voor zekerheden worden gehouden, terwijl het bij deze discussie juist om de status van de geloofsinhouden gaat. Zo vervalt met telkens weer in dezelfde fout. Blijkbaar is het toch heel moeilijk om de eigen geloofsinhouden daadwerkelijk vanaf een afstandje te kunnen beschouwen.

[Peter79]

Ga je mee rollebollen, Zolderworm?

Uit de topicstart:

Maar wat vind je van het idee om eens te rollebollen over wat definities? Ik heb er zelf nog niet écht over nagedacht. Het was echt tijdens onze gesprekken, dat ik dacht: weten we nu met elkaar wel echt wat een overtuiging is en waar het vandaan komt? Maar ik bedoel dan echt praten, hé. Niet vanuit een encyclopedie of via dat wat anderen er van zeggen. Maar gewoon fris van de lever en recht zo 'ie komt. Ik denk dat Zolderworm en anderen - ook degenen die zich nu niet direct gelovig noemen - vast wel een mening over het begrip overtuiging in relatie tot mening, bewijs en geloof hebben.

[Zolderworm]

Ga je mee rollebollen, Zolderworm?

Uit de topicstart:

Maar wat vind je van het idee om eens te rollebollen over wat definities? Ik heb er zelf nog niet écht over nagedacht. Het was echt tijdens onze gesprekken, dat ik dacht: weten we nu met elkaar wel echt wat een overtuiging is en waar het vandaan komt? Maar ik bedoel dan echt praten, hé. Niet vanuit een encyclopedie of via dat wat anderen er van zeggen. Maar gewoon fris van de lever en recht zo 'ie komt. Ik denk dat Zolderworm en anderen - ook degenen die zich nu niet direct gelovig noemen - vast wel een mening over het begrip overtuiging in relatie tot mening, bewijs en geloof hebben.

Nou ja, geloof is voor mij een overtuiging. Ik vind dat je geloof niet een mening kunt noemen. Dat begrip gebruiken we toch meer in het licht van bijvoorbeeld bepaalde politieke zaken. "Veurts, meneer de veurzitter, ben ik van mening dat..." Overtuiging gaat mijns inziens ook veel verder dan mening. Je kunt vrij gemakkelijk van mening veranderen, indien iemand met goede argumenten komt tegen jouw mening, omdat het vaak om meer concrete zaken gaat. "Ja, dat zeg je nu wel, maar het blijkt dat zoveel procent van de drugsverslaafden enzovoort....'' "O, als dat echt zo is, dan denk ik dat ik mijn mening moet herzien." Bij het geloof gaat het toch over het algemeen over dingen die je niet direct kunt waarnemen of onderzoeken. Dan spreekt men toch eerder van een overtuiging.
Geloof is uiteraard totaal geen bewijs, of beter nog: totaal niet gebaseerd op bewijs. Daarom is het ook een ontsporing te praten alsof geloofsinhouden zekerheden zijn, dat wil zeggen: bewezen feiten. En dat is wat we hier langzamerhand weer zien gebeuren. Als vanouds.

[Dessa]

Dat laatste zeg je mooi ja.
Het is denk ik meer een weten dat God wel alles weet ondanks (ogenschijnlijke) tegenslagen en stormen, dat is ook hoop.

En zo ontwikkelt het Geloof (jawel hoofdletter) zich van een mening (het kan vriezen of dooien) via een bewijs (tot nu toe heeft God mij niet in de steek gelaten) tot de Overtuiging dat niets en niemand ons kan roven uit Gods hand, omdat Hij Zijn liefde in onze harten heeft uitgestort.

Op dit moment krijgt het getuigenis van Christus IN het leven van deze gelovige als het ware vleugels...

Zoals hier zo mooi beschreven wordt bijv:
"maar wie de HERE verwachten, putten nieuwe kracht; zij varen op met vleugelen als arenden; zij lopen, maar worden niet moede; zij wandelen, maar worden niet mat"

Geloof is uiteraard totaal geen bewijs, of beter nog: totaal niet gebaseerd op bewijs. Daarom is het ook een ontsporing te praten alsof geloofsinhouden zekerheden zijn, dat wil zeggen: bewezen feiten. En dat is wat we hier langzamerhand weer zien gebeuren. Als vanouds.

Dat verschilt per persoon hoe die daarover denkt en hoe die dat gelooft maar dat betekent niet gelijk dat het dan een ontsporing zou zijn, of je moet tegen de stroom oplopen of op een smal pad lopen ontsporing willen noemen.

[Vertrokken user_1]

Geloof en genade zijn niet hetzelfde. Gods genade geldt voor ieder mens; geloof is enkel voor die persoon, die uit God is geboren. Inderdaad kan een persoon die niet gelooft of vertrouwt op God zeggen: dat het 'm niet is gegeven. Helemaal correct

Geloof is niet enkel voor die persoon die uit God geboren is. Het is het startpunt van het "uit God geboren zijn> of het 'van Boven" geboren zijn.

Waar komt de wedergeboorte vandaan?

Een persoon die niet gelooft of vertrouwt op God kan zeggen dat het hem of haar niet gegeven is, dat dat correct is, heb ik ook niet beweerd.

Nee, maar ik wel! Ik kan het je nog sterker vertellen: je kunt zelfs niet tot Jezus komen, tenzij God dat persoonlijk voor jou mogelijk maakt. Johannes 6:45 Er is geschreven in de profeten: En zij zullen allen door God geleerd zijn. Een ieder, die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, komt tot Mij. Met andere woorden: degene die tot Jezus komt, heeft daarvoor al het geloof van de Vader ontvangen. Dat principe maakt in feite elke discussie overbodig: niemand is te overtuigen, tenzij al van te voren overtuigd door de Vader.

Dan moet je eerst vaststellen of het correct is dat God geloof geeft en dan pas kun je concluderen of degene die dat zegt gelijk heeft.

Dat heb ik vastgesteld. Johannes 6:29 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Dit is het werk Gods, dat gij gelooft in Hem, die Hij gezonden heeft.

Overigens is wedergeboorte wel "dat van Godswege bewerkstelligd wordt" en uitsluitend op grond van geloof.

Nee, wedergeboorte heeft niets met geloof te maken in die zin, dat het er aan vooraf gaat. Johannes 3:6 "Wat uit het vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest". Dit komt weer overeen met het principe, dat Paulus uiteenzet: Romeinen 8:5+9 "Want zij, die naar het vlees zijn, hebben de gezindheid van het vlees, en zij, die naar de Geest zijn, hebben de gezindheid van de Geest.(...) Gij daarentegen zijt niet in het vlees, maar in de Geest, althans, indien de Geest Gods in u woont. Indien iemand echter de Geest van Christus niet heeft, die behoort Hem niet toe".

Als de Geest in je woont, krijg je het geloof er gratis en voor niets bij. Dus ook in dit opzicht is het hele proces de verantwoording van God zelf.

[Peter79]

Het punt met bewijs is dat bewijs aanvaard moet worden.

Bewijs dat onrechtmatig of niet controleerbaar wordt verkregen, wordt vaak niet aanvaard. Journalisten geven soms hun bron niet prijs. Dan zijn hun beweringen niet verifieerbaar. Dan is het een kwestie van of je die journalist op zijn woord gelooft.

Zo is ook geloof geen bewijs voor wie niet gelooft. Wat God in een mens doet, is niet controleerbaar of verifieerbaar. Wat wel verifieerbaar of controleerbaar is, bijvoorbeeld dat iemand zijn platenverzameling wegdoet na een bekering, is voor meer dan één uitleg vatbaar.

Voor mij heeft het geloof de waarde van bewijs en intern onder christenen, zoals de Hebreeënbrief doet, is geloof bij wijze van spreken het bewijs. Maar naar een niet-gelovige toe is het geloof geen bewijs en is het, vind ik, verwarrend om het wel zo te noemen. Het geloof is dus geen bewijs om anderen te overtuigen.

[meribel]

dat ben ik helemaal eens met Peter79,

dat er voor míj persoonlijk bewijs is en dat ik daarom in God geloof, dat is geen algemeen bewijs, want er ís geen algemeen bewijs, en daarom noem je het ook geloof. ( en daarom is wat ik voor mij persoonlijk 'bewijs' noem, ook een verkeerd woord ervoor )
En daarom zal ik nooit zeggen dat je Gods bestaan of wat dan ook kan bewijzen, want dat kan gewoon niet.
Je kan het alleen geloven.

[Dessa]

Voor mij heeft het geloof de waarde van bewijs en intern onder christenen, zoals de Hebreeënbrief doet, is geloof bij wijze van spreken het bewijs. Maar naar een niet-gelovige toe is het geloof geen bewijs en is het, vind ik, verwarrend om het wel zo te noemen. Het geloof is dus geen bewijs om anderen te overtuigen.

Maar dan kan je daar dus alleen onder christenen over discussieren/praten vind je? Dan vallen er wel veel dingen af als je alleen onderling over dit soort onderwerpen kan praten toch? Iedereen mag toch zeggen wat die gelooft en vindt? Zo ook of je het voor jezelf een bewijs vindt vind ik

[meribel]

nee je kan er wel met iedereen over praten, maar praten is wat anders dan de ander proberen te overtuigen
en als een atheist met mij praat en ik zie God in de schepping bijv. , en hij lacht me dan uit...tsja..ik vind dat helemaal niet erg, maar dan is er weinig gesprek.
En dat is andersom ook trouwens,
als een atheist verteld over de evolutie en hoe die dat ziet, en ik als christen herhaal alleen maar als een robot; kannie, kannie, kannie, zonder echt te willen luisteren
Ja..dan is dat gesprek ook gauw over natuurlijk.

[Peter79]

Maar dan kan je daar dus alleen onder christenen over discussiëren/praten vind je? Dan vallen er wel veel dingen af als je alleen onderling over dit soort onderwerpen kan praten toch? Iedereen mag toch zeggen wat die gelooft en vindt? Zo ook of je het voor jezelf een bewijs vindt vind ik

Nee, je kan er met iedereen over praten, maar je definitie van bewijs moet in het gesprek wel hetzelfde zijn. Anders praat je langs elkaar heen. Zo interpreteer ik de topicstart ook. Als jij geloof een bewijs noemt en iemand anders niet, dan krijg je daar alleen maar discussie over en kom je aan de inhoud niet meer toe.

Praat alsjeblief over waarom je gelooft en wat jou overtuigt. Misschien blijkt wel dat de zekerheid van jouw geloof helemaal niet gebaseerd is op zaken die te bewijzen zijn, maar dat het te maken heeft met wat je meegemaakt hebt, wat je mooi of waardevol of aansprekend vindt, voorbeelden, etc.

[Dessa]

nee je kan er wel met iedereen over praten, maar praten is wat anders dan de ander proberen te overtuigen
en als een atheist met mij praat en ik zie God in de schepping bijv. , en hij lacht me dan uit...tsja..ik vind dat helemaal niet erg, maar dan is er weinig gesprek.
En dat is andersom ook trouwens,
als een atheist verteld over de evolutie en hoe die dat ziet, en ik als christen herhaal alleen maar als een robot; kannie, kannie, kannie, zonder echt te willen luisteren
Ja..dan is dat gesprek ook gauw over natuurlijk.

Vind je dat dat gebeurt in dit topic dan? Zo ervaar ik het niet, volgens mij wordt er nergens iets opgedrongen, er wordt uitgewisseld imo.

[meribel]

vooralsnog in dít topic niet nee

[Vertrokken user_1]

Zo is ook geloof geen bewijs voor wie niet gelooft. Wat God in een mens doet, is niet controleerbaar of verifieerbaar. Wat wel verifieerbaar of controleerbaar is, bijvoorbeeld dat iemand zijn platenverzameling wegdoet na een bekering, is voor meer dan één uitleg vatbaar.

Daarom hamert de Bijbel er ook zo op, dat een ware gelovige te herkennen is aan de vrucht die wordt voortgebracht. Lukas 6:44 Want elke boom wordt aan zijn eigen vrucht gekend. Want van dorens leest men geen vijgen, en van een braamstruik oogst men geen druif. Als het om de Geest gaat, betreft het de volgende vrucht: Galaten 5:22 "Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing".

Velen onder ons, kennen dit lijstje waarschijnlijk uit hun hoofd.... Maar er staat niet, dat WIJ die vrucht voortbrengen, maar de Geest zelf! Zo kan men dus in feite in de spiegel kijken en voor zichzelf de vraag beantwoorden, of de Geest in de persoon woont, die men in de spiegel ziet.

[modbreak Trajecto] Wordt off-topic