Vrijheid van geloof

[Vertrokken_user_6]

Ja...maar dat zegt niets.
Anderen menen ook dat ze het ware geloof hebben...en dat zijn er nogal wat.\
Zeker wereldwijd...

Voor mij zegt dat alles. Want als het geloof van Hem is, verklaart dat ook het zogenaamde fundament, en alles over Hem in ons.

Rom. 3 SV
22 Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.

23 Want zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods;

24 En worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing, die in Christus Jezus is;

Ja.....voor jou zegt dat alles, maar dat wil niet zeggen dat dat HET ware geloof is.
En dat was de vraag...
Voor jou is dat het ware geloof...

Hmm.. het woordje 'van' in plaats van 'in' vind ik niet misplaatst. En daarbij kan niemand persoonlijk of als instituut of kerk het geloof claimen als het 'gewoon' van Hem is.

Wel zo rustgevend. Want alleen dán moet wel alles op Hem slaan, om Hem gaan. En dat blijkt wel uit de teksten; alles uit, door, tot, in, en daarmee om Hem.

Dus om Hem in ons.

[hopper]

Onderdrukking geschiedt ook door niet-gelovigen. Het is geen kwestie van religie maar van houding. Het opleggen van gedachtegoed (mening) geschiedt binnen en bouten de kerk. Christenen weten dat ze fouten maken en nemen daarom het offer van Christus aan en vinden op die manier vergeving. Op die manier vinden zij verlichting en het leven wordt draaglijk. Maar de houding komt ook voor bij niet-gelovigen. Bijvoorbeeld bij het denken over homosexualiteit wordt doorgaans niet geaccepteerd dat iemand het afkeurt. Als je er over praat dan kan men de gedachten van een ander niet verdragen. onverdraagzaamheid daar was Paulus ook mee bekend. Hij vervolgde de kerk van christus, zo doen ook veel ongelovigen heden ten dage. Het is dus geen kerk-kwestie maar een mens-kwestie, of ze nou gelovig zijn of niet. Maar aan Paulus kun je zien hoe dat in zijn werk gaat. Paulus was er zelf van overtuigd dat hij goed deed. dat was zijn fout. Maar later is hij het omgekeerde geworden.

Het is prima te verdragen dat iemand homoseksualiteit afkeurt, maar het is in strijd met de oorsponkelijkheid.
Christenen die homoseksualiteit afkeuren zijn verscheurde mensen waar mededogen past.
Maar als maatschappij moeten we wel een streep in het zand zetten. Voor je het weet mondt het uit in vervolgingen zoals we in andere landen zien.
Begrijp me goed, veel christenen keuren ook die homofobe houding van sommige christenen af. Maar we kunnen nu eenmaal niet toe staan dat een deel van de christenen een discriminerende levenshouding hebben. Dat sommige christenen de oorspronkelijkheid verwerpen en in afgescheidenheid leven moeten ze zelf weten.

[hopper]

En al zou ik van gelovigen geen vrijheid van geloof krijgen? Wat kan het mij schelen wat Paulus er van vond?
Zeker, de kerk(en) hebben ons eeuwenlang onderdrukt. Maar dat lukt niet meer in seculier Nederland.

Volgens mij is het andersom net zo. De kerk wordt zwaar onderdrukt door de seculiere maatschappij.

De kerken hebben meer priveleges dan anderen, dat blijkt maar weer in corona-tijd.
Waar men voetbal-stadions sloot daar bleven de kerken open.

[hopper]

Want wie bepaald wat het ware geloof is?

Een goede vraag waar je zelf eens bij stil zou kunnen staan.

Iemand een antwoord?

Ja, dat is een goede vraag. Mijn definitieve antwoord er op is dat het ware geloof niet bestaat.

[Vertrokken_user_6]

Want wie bepaald wat het ware geloof is?

Een goede vraag waar je zelf eens bij stil zou kunnen staan.

Iemand een antwoord?

Ja, dat is een goede vraag. Mijn definitieve antwoord er op is dat het ware geloof niet bestaat.

Of zou de definitie van geloof wellicht een wending hebben gekregen, van een bezit naar een aanname van regels, van een hartzaak naar een hoofdzaak.

Van een innerlijke stemvork naar de uiterlijke letter.

En de vraag (weer) moet luiden richting innerlijk bewustzijn van een bezit, in plaats van boeken vol denkbeelden en aannames, regels en wetten.

[hopper]

Want wie bepaald wat het ware geloof is?

Een goede vraag waar je zelf eens bij stil zou kunnen staan.

Iemand een antwoord?

Ja, dat is een goede vraag. Mijn definitieve antwoord er op is dat het ware geloof niet bestaat.

Of zou de definitie van geloof wellicht een wending hebben gekregen, van een bezit naar een aanname van regels, van een hartzaak naar een hoofdzaak.

Van een innerlijke stemvork naar de uiterlijke letter.

En de vraag (weer) moet luiden richting innerlijk bewustzijn van een bezit, in plaats van boeken vol denkbeelden en aannames, regels en wetten.

Geloof staat altijd gepositioneerd ten opzichte van de waarheid. Geloof stelt altijd voorwaarden aan de waarheid. Geloof is de relativiteit zelve waardoor zij eeuwigdurend onderworpen is aan de waarheid.

De waarheid zelve kan nergens op gericht zijn, want anders zou de waarheid zich delen in twee delen welke beiden onwaar zijn.

Waar geloof is dus met zichzelf in tegenspraak.

[peda]

In de dualiteit bestaan Waar en Onwaar keurig naast elkaar. Jezus is de Goddelijke Verlosser, is ofwel Waar of het is Onwaar. Het probleem is evenwel het vaststellen van de toets-norm om een juiste uitspraak te doen. Dat is niet mogelijk, het vraagstuk is niet oplosbaar. Niet oplosbaar betekent uiteraard niet dat de dualiteit- geloofswereld niet bestaat.

[Vertrokken_user_6]

Want wie bepaald wat het ware geloof is?

Een goede vraag waar je zelf eens bij stil zou kunnen staan.

Iemand een antwoord?

Ja, dat is een goede vraag. Mijn definitieve antwoord er op is dat het ware geloof niet bestaat.

Of zou de definitie van geloof wellicht een wending hebben gekregen, van een bezit naar een aanname van regels, van een hartzaak naar een hoofdzaak.

Van een innerlijke stemvork naar de uiterlijke letter.

En de vraag (weer) moet luiden richting innerlijk bewustzijn van een bezit, in plaats van boeken vol denkbeelden en aannames, regels en wetten.

Geloof staat altijd gepositioneerd ten opzichte van de waarheid. Geloof stelt altijd voorwaarden aan de waarheid. Geloof is de relativiteit zelve waardoor zij eeuwigdurend onderworpen is aan de waarheid.

De waarheid zelve kan nergens op gericht zijn, want anders zou de waarheid zich delen in twee delen welke beiden onwaar zijn.

Waar geloof is dus met zichzelf in tegenspraak.

Wanneer het geloof als de stemvork functioneert, als basis-toon, van de wedergeboren Ziel, de afstemmer op alles vanuit Hem, dan is het voor mij een connectie van het geloof en de Verlosser; Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.

En is het schrijven geloof van Jezus Christus zo passend, zoals Paulus het in de Rom. doet in de SV.

Niets van de mens zelf bij, niets van de dogmatiek, niets van opgelegde of aangeleerde aannames, maar een pure her-verbinding met wat uit God is.

Dus wat de mens die tot geloof gekomen is wil horen, is de vibratie van de Waarheid waar het hart dat het geloof heeft zich tot richten zal, totdat deze uiteindelijk door hem-Zelf geopenbaard wordt. Dan is de Geest werkzaam doorheen de Zoon.

[hopper]

Wanneer het geloof als de stemvork functioneert, als basis-toon, van de wedergeboren Ziel, de afstemmer op alles vanuit Hem, dan is het voor mij een connectie van het geloof en de Verlosser; Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.

En is het schrijven geloof van Jezus Christus zo passend, zoals Paulus het in de Rom. doet in de SV.

Niets van de mens zelf bij, niets van de dogmatiek, niets van opgelegde of aangeleerde aannames, maar een pure her-verbinding met wat uit God is.

Dus wat de mens die tot geloof gekomen is wil horen, is de vibratie van de Waarheid waar het hart dat het geloof heeft zich tot richten zal, totdat deze uiteindelijk door hem-Zelf geopenbaard wordt. Dan is de Geest werkzaam doorheen de Zoon.

Als je schrijft over dát wat doet her-verbinden (het Mij) dan zit daar idd niets van de mens zelf bij, geen enkele dogmatiek of aanname.

Dat is een niet-geloof, de staat van ontkenning waarin de mens zich kan manouvreren. De ontkenning valt alleen te omschrijven als een niet-staat van zijn. Het is (ver) voorbij al het geloof: de zelf-lediging waarin de mens plaats maakt door zichzelf van het zelf te ledigen.

[Vertrokken_user_6]

Wanneer het geloof als de stemvork functioneert, als basis-toon, van de wedergeboren Ziel, de afstemmer op alles vanuit Hem, dan is het voor mij een connectie van het geloof en de Verlosser; Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.

En is het schrijven geloof van Jezus Christus zo passend, zoals Paulus het in de Rom. doet in de SV.

Niets van de mens zelf bij, niets van de dogmatiek, niets van opgelegde of aangeleerde aannames, maar een pure her-verbinding met wat uit God is.

Dus wat de mens die tot geloof gekomen is wil horen, is de vibratie van de Waarheid waar het hart dat het geloof heeft zich tot richten zal, totdat deze uiteindelijk door hem-Zelf geopenbaard wordt. Dan is de Geest werkzaam doorheen de Zoon.

Als je schrijft over dát wat doet her-verbinden (het Mij) dan zit daar idd niets van de mens zelf bij, geen enkele dogmatiek of aanname.

Dat is een niet-geloof, de staat van ontkenning waarin de mens zich kan manouvreren. De ontkenning valt alleen te omschrijven als een niet-staat van zijn. Het is (ver) voorbij al het geloof: de zelf-lediging waarin de mens plaats maakt door zichzelf van het zelf te ledigen.

Het is een bewust worden van de Ander in ons, van de andere natuur, de goddelijke; een glimp, of inslag van het Licht, tot het Licht, het Zijne, wat ontwaakt.

En dan knallen dit soort teksten er wel in; 1 Joh. 5
10 Die in den Zoon van God gelooft, heeft de getuigenis in zichzelven; die God niet gelooft, heeft Hem tot een leugenaar gemaakt, dewijl hij niet geloofd heeft de getuigenis, die God getuigd heeft van Zijn Zoon.

11 En dit is de getuigenis, namelijk dat ons God het eeuwige leven gegeven heeft; en ditzelve leven is in Zijn Zoon.

12 Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet.

[hopper]

Het is een bewust worden van de Ander in ons, van de andere natuur, de goddelijke; een glimp, of inslag van het Licht, tot het Licht, het Zijne, wat ontwaakt.

Nee, daar ben ik het niet mee eens. Het enige wat ontwaken kan in de mens is het 'zelf' welke zich juist niet onderscheid van 'de ander'.
Zoals ik het ervaren heb is de mens een zelf (de Christus) welke identiek is aan alle andere zelven.
Met het wegvallen van de persoon (kruisiging) valt ieder onderscheid tussen mij en alle andere zelven weg.
Zodat men kan 'herrijzen' in de ons bekende wereld waar alle zelven toch weer te onderscheiden zijn.

Dan is 'de ander' een zelf zoals ik ook ben. Iedere vorm van racisme, seksisme, homofobie enz zijn allemaal vormen van "ik en de ander" beleving.
Ook het christen-zijn(als identiteit) is een "ik en de ander" beleving.
Zodoende is het ook logisch dat Jezus naastenliefde predikte. Er is maar één zelf welke in allen leeft.

[Vertrokken_user_6]

Het is een bewust worden van de Ander in ons, van de andere natuur, de goddelijke; een glimp, of inslag van het Licht, tot het Licht, het Zijne, wat ontwaakt.

Nee, daar ben ik het niet mee eens. Het enige wat ontwaken kan in de mens is het 'zelf' welke zich juist niet onderscheid van 'de ander'.
Zoals ik het ervaren heb is de mens een zelf (de Christus) welke identiek is aan alle andere zelven.
Met het wegvallen van de persoon (kruisiging) valt ieder onderscheid tussen mij en alle andere zelven weg.
Zodat men kan 'herrijzen' in de ons bekende wereld waar alle zelven toch weer te onderscheiden zijn.

Dan is 'de ander' een zelf zoals ik ook ben. Iedere vorm van racisme, seksisme, homofobie enz zijn allemaal vormen van "ik en de ander" beleving.
Zodoende is het ook logisch dat Jezus naastenliefde predikte. Er is maar één zelf welke in allen leeft.

Joh. 17 schrijft het zo;5 En nu verheerlijk Mij, Gij Vader, bij Uzelven, met de heerlijkheid, die Ik bij U had, eer de wereld was.

6 Ik heb Uw Naam geopenbaard den mensen, die Gij Mij uit de wereld gegeven hebt. Zij waren Uw, en Gij hebt Mij dezelve gegeven; en zij hebben Uw woord bewaard.

7 Nu hebben zij bekend, dat alles, wat Gij Mij gegeven hebt, van U is.

Hierin lees ik de her-kenning of her-innering, het ge-weten, van wat 'eer de wereld was' in diegenen die Hem aangenomen hebben; omdat wat in deze wereld is, oorspronkelijk uit Hem is; Zij waren Uw. Dát is de 'zoals ik ben'. Maar in onze Oorspronkelijke hoedanigheid. En zo is de Ander zowel in ons, als in de ander, wanneer ingezien wordt dat wij allen uit Hem voortkomen, of door Hem.. in ons.

[Petra]

En zo is de Ander zowel in ons, als in de ander, wanneer ingezien wordt dat wij allen uit Hem voortkomen, of door Hem.. in ons.

En dan?
Wat gebeurt er met jou nadat jij dat hebt ingezien?
Leef je anders? Doe je anders dan je zou doen zonder dat inzicht?
Is het voor jou belangrijk of het een Hem of Haar of Het is?

[Vertrokken_user_6]

En zo is de Ander zowel in ons, als in de ander, wanneer ingezien wordt dat wij allen uit Hem voortkomen, of door Hem.. in ons.

En dan?
Wat gebeurt er met jou nadat jij dat hebt ingezien?
Leef je anders? Doe je anders dan je zou doen zonder dat inzicht?
Is het voor jou belangrijk of het een Hem of Haar of Het is?

Ja dan leef je anders. Dan kom je tot inkeer zoals dat heet en richt je je leven op de innerlijke ontwikkelingen; je gaat ervaren dat er iets veel belangrijkers is dan dit leven alleen wat geleefd wordt. Iets heel anders dan dat dit leven voor zou moeten stellen huisje boompje beestje. Hoewel dat ook aangenaam kan zijn uiteraard.

Mijn leven is wel veranderd en ik leef anders naar mezelf en anderen dan dat ik eerst deed. Daarvoor het standaard leefpatroon van gezin en de luxe, de maatschappij wat belangrijk leek, en de kroeg. Nu, en wordt het ook met die corona-kul gemakkelijker, een intensievere beleving doordat alles zich in een trechter lijkt gestort te worden qua versnelling van de tijd.

Hem of Haar is totaal onbelangrijk, maar Hem is in principe een gevende Kracht, en Haar een ontvangende. En daar kan weer van alles over geschreven worden. En Het, tja waarom niet.

Het manlijke en vrouwelijke principe, het Yin Yang houdt deze wereld draaiende; geefkracht en ontvangbegeerte. Geven en aantrekken. Het is zoals het is. Maak van de twee één en daar is de balans in evenwicht; de weg door het midden open.

[Keessen]

Het manlijke en vrouwelijke principe, het Yin Yang houdt deze wereld draaiende; geefkracht en ontvangbegeerte. Geven en aantrekken. Het is zoals het is. Maak van de twee één en daar is de balans in evenwicht; de weg door het midden open.

Ik weet het niet zo, maar, de wereld lijkt me ook wel door te draaien zonder Yin Yang. Geefkracht en ontvangbegeerte zijn wel hele mooie termen! Daar kan ik me heel goed in vinden.

[Petra]

En zo is de Ander zowel in ons, als in de ander, wanneer ingezien wordt dat wij allen uit Hem voortkomen, of door Hem.. in ons.

En dan?
Wat gebeurt er met jou nadat jij dat hebt ingezien?
Leef je anders? Doe je anders dan je zou doen zonder dat inzicht?
Is het voor jou belangrijk of het een Hem of Haar of Het is?

Ja dan leef je anders. Dan kom je tot inkeer zoals dat heet en richt je je leven op de innerlijke ontwikkelingen; je gaat ervaren dat er iets veel belangrijkers is dan dit leven alleen wat geleefd wordt. Iets heel anders dan dat dit leven voor zou moeten stellen huisje boompje beestje. Hoewel dat ook aangenaam kan zijn uiteraard.

Mijn leven is wel veranderd en ik leef anders naar mezelf en anderen dan dat ik eerst deed. Daarvoor het standaard leefpatroon van gezin en de luxe, de maatschappij wat belangrijk leek, en de kroeg. Nu, en wordt het ook met die corona-kul gemakkelijker, een intensievere beleving doordat alles zich in een trechter lijkt gestort te worden qua versnelling van de tijd.

Hem of Haar is totaal onbelangrijk, maar Hem is in principe een gevende Kracht, en Haar een ontvangende. En daar kan weer van alles over geschreven worden. En Het, tja waarom niet.

Het manlijke en vrouwelijke principe, het Yin Yang houdt deze wereld draaiende; geefkracht en ontvangbegeerte. Geven en aantrekken. Het is zoals het is. Maak van de twee één en daar is de balans in evenwicht; de weg door het midden open.

Ik vind het ook wel mooi beschreven.

Imo kun je zonder God/Allah (of welke Godheid dan ook) je heel prima met innerlijke ontwikkeling bezig houden; Yin/Yang idd.
Maar als ik het goed begrijp ben jij gelovig geworden en je toen op innerlijke ontwikkeling gaan richten.
Was je daarvoor atheïst?
Wat is het wat voor jou zoveel belangrijker is dan dit leven te leven?

[Vertrokken_user_6]

Ik vind het ook wel mooi beschreven.

Imo kun je zonder God/Allah (of welke Godheid dan ook) je heel prima met innerlijke ontwikkeling bezig houden; Yin/Yang idd.
Maar als ik het goed begrijp ben jij gelovig geworden en je toen op innerlijke ontwikkeling gaan richten.
Was je daarvoor atheïst?
Wat is het wat voor jou zoveel belangrijker is dan dit leven te leven?

Wat mij vooral verbijsterde, is de bewustwording van de andere natuur in mij. Het tot geloof komen zeg maar, het aha moment voor mij. En dat voelde ook zo; ah.. nu zie ik het, het is allemaal een innerlijk gebeuren!

Ik ben zeer gelovig opgevoed, vanaf mijn 8e jaar geïndoctrineerd kan ik wel schrijven. En rond mijn 18e alles de rug toegekeerd, het kwam niet binnen, of; het bleef buiten. En heb deze manier van geloven 30 jaar lang gemeden als de pest.

Totdat ik toch weer ging zoeken, ik gewezen werd op de Gnosis, via de Gita en Veda's, Rumi, en Thomas Evangelie, ook, en eerst met tegenzin, de Bijbel. Maar nu ook opeens de schoonheid van de teksten las, de Geest achter de letter mij raakte.

In plaats van de Verlosser buiten ons te zien, is dit een innerlijk gebeuren wat de mens verandert, van een natuurlijk wezen, in een goddelijk, van mens tot Mens-wording.

En dat lees ik in alle teksten, vooral die ik plaats; het gaat om de Verlosser in ons zelf; de wedergeboren Ziel, het Zijne, het Oorspronkelijke Leven.

En noem dat maar eens 'zonder God'. Het is de Ander, de Heere uit de Hemel zoals 1 Kor. 15 schrijft, die Zich roert in de mens die tot geloof gekomen is. Dat houdt mij elk moment bezig, als innerlijk proces van ont-wikkeling.

Het proces van Yin Yang, houdt de wereld draaiende, maar door de begeerte naar het vlees, van het vlees, de wereld van de gevallen ziel, het tijdelijke.

De begeerte tot God, is de aantrekking van het ware Leven. Hetzelfde principe van geven en nemen, maar dan vanuit wat uit God geboren is.

2 naturen, maar haaks op elkaar werkend. Als een kruis, dat is de mens, met in het centrum, het hart, de strijd in of om de tot geloof gekomen mens; de ene natuur moet zich overgeven aan de Ander.

[Petra]

Mooi Thom en goed uitgelegd

[Yours]

Thom schreef:

Het manlijke en vrouwelijke principe, het Yin Yang houdt deze wereld draaiende; geefkracht en ontvangbegeerte. Geven en aantrekken. Het is zoals het is. Maak van de twee één en daar is de balans in evenwicht; de weg door het midden open.

Evenals:

Het proces van Yin Yang, houdt de wereld draaiende, maar door de begeerte naar het vlees, van het vlees, de wereld van de gevallen ziel, het tijdelijke.

De begeerte tot God, is de aantrekking van het ware Leven. Hetzelfde principe van geven en nemen, maar dan vanuit wat uit God geboren is.

2 naturen, maar haaks op elkaar werkend. Als een kruis, dat is de mens, met in het centrum, het hart, de strijd in of om de tot geloof gekomen mens; de ene natuur moet zich overgeven aan de Ander.

Inderdaad.

De bijbelse slang in het paradijs staat dan ook symbool voor het (opgerichte) geslachtsdeel van de man/Adam: de geefkracht van zijn kant en de ontvangbegeerte van de vrouw/Eva aan de andere kant. Daar is niets mis mee, want het opdoen van ervaringen, o.a. het vaderschap en het moederschap, is nodig voor onze bewustwording. Maar als de balans verstoord raakt door steeds meer aan deze vleselijke natuur toe te geven, kan het zijn dat er een steeds verdere verwijdering komt van onze oorspronkelijke goddelijke natuur. En dat men daar zelfs los van raakt. Dan moet o.a. de zelfbeperking er aan te pas komen om de balans weer te herstellen. Zoals dat voor alle zaken geldt waarin er te ver wordt gegaan.

De bijbelschrijvers hebben met hun slang als een aparte entiteit de schuld in de schoenen van de vrouw geschoven. Echter: waar beiden tezamen zijn, zijn er ook 2 verantwoordelijk.

[hopper]

Wat mij vooral verbijsterde, is de bewustwording van de andere natuur in mij. Het tot geloof komen zeg maar, het aha moment voor mij. En dat voelde ook zo; ah.. nu zie ik het, het is allemaal een innerlijk gebeuren!

Hoe kun je die bewustwording van de andere natuur een geloof noemen? Dat die andere natuur ronduit verbijsterend is, ben ik met je eens.
Maar dat is juist omdat het géén geloof betreft.

[hopper]

T

De bijbelse slang in het paradijs staat dan ook symbool voor het (opgerichte) geslachtsdeel van de man/Adam: de geefkracht van zijn kant en de ontvangbegeerte van de vrouw/Eva aan de andere kant. Daar is niets mis mee, want het opdoen van ervaringen, o.a. het vaderschap en het moederschap, is nodig voor onze bewustwording. Maar als de balans verstoord raakt door steeds meer aan deze vleselijke natuur toe te geven, kan het zijn dat er een steeds verdere verwijdering komt van onze oorspronkelijke goddelijke natuur. En dat men daar zelfs los van raakt. Dan moet o.a. de zelfbeperking er aan te pas komen om de balans weer te herstellen. Zoals dat voor alle zaken geldt waarin er te ver wordt gegaan.

De bijbelschrijvers hebben met hun slang als een aparte entiteit de schuld in de schoenen van de vrouw geschoven. Echter: waar beiden tezamen zijn, zijn er ook 2 verantwoordelijk.

Als je spreekt over geven en ontvangen, hoe kan er dan sprake zijn van schuld? Symboliseert man/vrouw als geheel niet juist die eenheid?
Is het niet iedereen duidelijk dat mannen en vrouwen complementair zijn? De man kan niet zonder de vrouw (voort)bestaan en vice versa.

In het wezen(lijke) van het geslacht ligt al de openbaring van het 'ene' besloten. Een open'baring welke gesloten blijft als de man over de vrouw wil heersen of andersom.

[Yours]

Als je spreekt over geven en ontvangen, hoe kan er dan sprake zijn van schuld? Symboliseert man/vrouw als geheel niet juist die eenheid?
Is het niet iedereen duidelijk dat mannen en vrouwen complementair zijn? De man kan niet zonder de vrouw (voort)bestaan en vice versa.

Hier gaat het over stoffelijke zaken.

In tegenstelling tot het volgende wat je schrijft waar het gaat over geestelijke zaken, waarbinnen zowel in de man als in de vrouw beiden de mannelijke en vrouwelijke eigenschappen, al dan niet in balans, besloten liggen:

In het wezen(lijke) van het geslacht ligt al de openbaring van het 'ene' besloten. Een open'baring welke gesloten blijft als de man over de vrouw wil heersen of andersom.

[Vertrokken_user_6]

Wat mij vooral verbijsterde, is de bewustwording van de andere natuur in mij. Het tot geloof komen zeg maar, het aha moment voor mij. En dat voelde ook zo; ah.. nu zie ik het, het is allemaal een innerlijk gebeuren!

Hoe kun je die bewustwording van de andere natuur een geloof noemen? Dat die andere natuur ronduit verbijsterend is, ben ik met je eens.
Maar dat is juist omdat het géén geloof betreft.

Het geloof van Jezus Christus.

[hopper]

@Yours

Ok. I.m.o. weerspiegelt het lichamelijke het geestelijke. Dwz dat het lichamelijke een afdruk vormt in het geestelijk domein.
En ook omgekeerd. Zodat ik zowel lichamelijk als geestelijk een androgyn wezen ben. Met uiteraard wel de vorm van een man (in mijn geval dan.)

[hopper]

Wat mij vooral verbijsterde, is de bewustwording van de andere natuur in mij. Het tot geloof komen zeg maar, het aha moment voor mij. En dat voelde ook zo; ah.. nu zie ik het, het is allemaal een innerlijk gebeuren!

Hoe kun je die bewustwording van de andere natuur een geloof noemen? Dat die andere natuur ronduit verbijsterend is, ben ik met je eens.
Maar dat is juist omdat het géén geloof betreft.

Het geloof van Jezus Christus.

Kun je dit voor mij verduidelijken? Want mss hebben we het beiden wel over een andere 'andere' natuur.