Willempie schreef: ↑06 feb 2022, 16:58
hopper schreef: ↑06 feb 2022, 15:38
Vanuit de christelijke visie begrijp ik dat ook wel, het is immers de identiteit welke in het hiernamaals moet verschijnen of opnieuw belichaamd moet worden.
Mijn visie is dat de identiteit gevormd is in deze wereld, in deze tijd. En daarmee hou ik de gangbare visie aan.
De ziel is opgebouwd uit lagen, allereerst is er de onveranderlijke 'zijnde' kern welke 'ziet'. (Ding an Sich)
Daarnaast is er het gemoed als laag bovenop het 'zijnde' : dat wat verlangt, begeert, wat wilt.
(En wat tijdens het leven getransformeerd kan worden)
En daar boven is dan nog weer de 'menner' van de verlangens, het begeren, de wil: de ratio.
Identiteit is slechts een geestelijk product als 'spiegelbeeld' van "Dat Ding für Mich".
Identiteit is er wel, maar ik
ben het niet.
Ergo: ik hecht er totaal geen waarde aan.
Onderschrijf je hier mee de (of een algemeen aanvaardbare) christelijke visie? De ziel is ons gevoel, verstand en wil? Dus wie je werkelijk bent? Onder deze drie termen vallen uiteraard ontelbare andere zaken.
Wat ik met ziel bedoel is dat ik in mijn innerlijk afdaal en het "ik wil iets, ik voel iets, ik denk iets" als zodanig waarneem.
Een onveranderlijke bewustheid welke zich van genoemde zaken zich bewust is.
Je kunt het 'willen' als zodanig waarnemen, dus niet
wat je wilt.
Maar dat zielsbegrip bevat nadrukkelijk geen identiteit, wie de eigen ziel (het waarnemen) én bezieling (willen, voelen, denken) wenst te kennen dient dat te scheiden van de identiteit (het zelfbeeld).
Dan neemt de ziel zichzelf waar zonder bewustzijnsinhoud (identiteit is inhoud). Of dat christelijk is weet ik niet. Naar de letter wel, maar veel christenen zijn meer met de identiteit bezig dan met waar het werkelijk om gaat.