Let op: Het gedeelte Geloof is uitdrukkelijk niet voor forummers die elke vorm van geloof en of spirituele gebieden etc. afwijzen. Grappen maken over geloofstermen en of begrippen die in religie dan wel filosofie gebruikelijk zijn, of ze inhoudsloos verklaren, is verboden.
Het is typische misleiding. Men wil de mooie gevoelens. Net alsof er alleen maar mooie gevoelens in het gemoed zich voor doen.
Er blijft voor de laatste mensen weinig anders over dan zich vast te houden aan “mooie gevoelens” als zin van het (ego)bestaan.
Ik heb ook bij van die clubjes gezeten die ontspanningsoefeningen deden. Natuurlijk is het fijn om relaxt naar huis te gaan. En wie ervaart niet dat een-zijn met de natuur als je in de natuur wandelt? De essentie is echter dat je stopt met de vereenzelviging met je gevoelens. Dan verhuizen je gevoelens van de subject-zijde naar de objectzijde. Alleen dan kun je afdalen in je eigen gevoel en daarmee in je eigen wezen als natuurlijke mens. Je vereenzelvigt/identificeert je niet meer met je eigen gevoelens. Daar in de diepte -als je van je private gevoelens bent ontdaan- ontmoet je het wezenlijke in jezelf en daarmee het wezenlijke in ieder mens.
De praktijk echter is die van mensen die blijven hangen in de "mooie gevoelens" en daar het etiketje Zijn aan plakken en dat dan zelfrealisatie noemen.
De paradox van het denken is de poging om iets te ontdekken dat gedachten niet kunnen denken.
sapias, vina liques, et spatio brevi
spem longam reseces. dum loquimur, fugerit invida
aetas: carpe diem quam minimum credula postero.
vertaling: wees wijs, klaar de wijn en zet je toekomstdroom af tegen
de korte tijd die je gegeven is. Terwijl wij praten is de jaloerse
tijd al gevlogen: pluk de dag en reken zo min mogelijk op morgen.
En Jezus: Zijt dan niet bezorgd tegen den morgen; want de morgen zal voor het zijne zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn zelfs kwaad. (Matt. 6:24)
Laatst gewijzigd door J-W op 31 aug 2025, 19:30, 1 keer totaal gewijzigd.
Er blijft voor de laatste mensen weinig anders over dan zich vast te houden aan “mooie gevoelens” als zin van het (ego)bestaan.
Ik heb ook bij van die clubjes gezeten die ontspanningsoefeningen deden. Natuurlijk is het fijn om relaxt naar huis te gaan. En wie ervaart niet dat een-zijn met de natuur als je in de natuur wandelt? De essentie is echter dat je stopt met de vereenzelviging met je gevoelens. Dan verhuizen je gevoelens van de subject-zijde naar de objectzijde. Alleen dan kun je afdalen in je eigen gevoel en daarmee in je eigen wezen als natuurlijke mens. Je vereenzelvigt/identificeert je niet meer met je eigen gevoelens. Daar in de diepte -als je van je private gevoelens bent ontdaan- ontmoet je het wezenlijke in jezelf en daarmee het wezenlijke in ieder mens.
De praktijk echter is die van mensen die blijven hangen in de "mooie gevoelens" en daar het etiketje Zijn aan plakken en dat dan zelfrealisatie noemen.
Het grootste gevaar van 'gewone goede gevoelens' ongeschikt verklaren voor "zelfrealisatie" is dat zelfmedelijden ervoor in de plaats komt. Dat is absoluut niet wenselijk. Dan laat ik het liever en begin alleen een discussie over wat "gewoon" is.
Gewoon betekent namelijk niet dat iedereen evenveel toegang heeft tot goede gevoelens, en dat zoiets als een drug of medicijn vaak in de plaats komt. Soms zit er iets tegen.
Ik heb ook bij van die clubjes gezeten die ontspanningsoefeningen deden. Natuurlijk is het fijn om relaxt naar huis te gaan. En wie ervaart niet dat een-zijn met de natuur als je in de natuur wandelt? De essentie is echter dat je stopt met de vereenzelviging met je gevoelens. Dan verhuizen je gevoelens van de subject-zijde naar de objectzijde. Alleen dan kun je afdalen in je eigen gevoel en daarmee in je eigen wezen als natuurlijke mens. Je vereenzelvigt/identificeert je niet meer met je eigen gevoelens. Daar in de diepte -als je van je private gevoelens bent ontdaan- ontmoet je het wezenlijke in jezelf en daarmee het wezenlijke in ieder mens.
De praktijk echter is die van mensen die blijven hangen in de "mooie gevoelens" en daar het etiketje Zijn aan plakken en dat dan zelfrealisatie noemen.
Het grootste gevaar van 'gewone goede gevoelens' ongeschikt verklaren voor "zelfrealisatie" is dat zelfmedelijden ervoor in de plaats komt. Dat is absoluut niet wenselijk. Dan laat ik het liever en begin alleen een discussie over wat "gewoon" is.
Gewoon betekent namelijk niet dat iedereen evenveel toegang heeft tot goede gevoelens, en dat zoiets als een drug of medicijn vaak in de plaats komt. Soms zit er iets tegen.
De natuurlijke mens is de verloren zoon. En als deze mens zich onttrekt van het aardse gewoel door louter in tegenwoordigheid te verblijven dan ziet de mens hoe emotioneel de natuurlijke mens er in staat. Als verloren zoon zijnde kan de mens een unheimisch gevoel krijgen, een zich verloren voelen. En dat is goed ! Het Huis van de Vader is nergens te bekennen in de wereld , en er moet toch een soort van verlangen of heimwee naar dat Huis binnen de mens tot stand komen. Dat is geen fijn gevoel, dat is een rot, depressief gevoel wat alleen maar toeneemt naarmate de mens het Huis nadert. Dat heeft als oorzaak dat je aan het ontwortelen bent aan je geschapenheid.
De paradox van het denken is de poging om iets te ontdekken dat gedachten niet kunnen denken.
Het grootste gevaar van 'gewone goede gevoelens' ongeschikt verklaren voor "zelfrealisatie" is dat zelfmedelijden ervoor in de plaats komt. Dat is absoluut niet wenselijk. Dan laat ik het liever en begin alleen een discussie over wat "gewoon" is.
Gewoon betekent namelijk niet dat iedereen evenveel toegang heeft tot goede gevoelens, en dat zoiets als een drug of medicijn vaak in de plaats komt. Soms zit er iets tegen.
De natuurlijke mens is de verloren zoon. En als deze mens zich onttrekt van het aardse gewoel door louter in tegenwoordigheid te verblijven dan ziet de mens hoe emotioneel de natuurlijke mens er in staat. Als verloren zoon zijnde kan de mens een unheimisch gevoel krijgen, een zich verloren voelen. En dat is goed ! Het Huis van de Vader is nergens te bekennen in de wereld , en er moet toch een soort van verlangen of heimwee naar dat Huis binnen de mens tot stand komen. Dat is geen fijn gevoel, dat is een rot, depressief gevoel wat alleen maar toeneemt naarmate de mens het Huis nadert. Dat heeft als oorzaak dat je aan het ontwortelen bent aan je geschapenheid.
Ik had al langer de indruk dat jij een prettig maar wel verantwoord leven niet kan combineren met jouw geloof, jammer.
De natuurlijke mens is de verloren zoon. En als deze mens zich onttrekt van het aardse gewoel door louter in tegenwoordigheid te verblijven dan ziet de mens hoe emotioneel de natuurlijke mens er in staat. Als verloren zoon zijnde kan de mens een unheimisch gevoel krijgen, een zich verloren voelen. En dat is goed ! Het Huis van de Vader is nergens te bekennen in de wereld , en er moet toch een soort van verlangen of heimwee naar dat Huis binnen de mens tot stand komen. Dat is geen fijn gevoel, dat is een rot, depressief gevoel wat alleen maar toeneemt naarmate de mens het Huis nadert. Dat heeft als oorzaak dat je aan het ontwortelen bent aan je geschapenheid.
Dat lukt beter bij mensen die geen 'geluk' hebben. De 'rijkeren' onder ons zullen het niet aanvaarden en bezig blijven met 'normale' behoeftenbevrediging.
Ik heb ook bij van die clubjes gezeten die ontspanningsoefeningen deden. Natuurlijk is het fijn om relaxt naar huis te gaan. En wie ervaart niet dat een-zijn met de natuur als je in de natuur wandelt? De essentie is echter dat je stopt met de vereenzelviging met je gevoelens. Dan verhuizen je gevoelens van de subject-zijde naar de objectzijde. Alleen dan kun je afdalen in je eigen gevoel en daarmee in je eigen wezen als natuurlijke mens. Je vereenzelvigt/identificeert je niet meer met je eigen gevoelens. Daar in de diepte -als je van je private gevoelens bent ontdaan- ontmoet je het wezenlijke in jezelf en daarmee het wezenlijke in ieder mens.
De praktijk echter is die van mensen die blijven hangen in de "mooie gevoelens" en daar het etiketje Zijn aan plakken en dat dan zelfrealisatie noemen.
Het grootste gevaar van 'gewone goede gevoelens' ongeschikt verklaren voor "zelfrealisatie" is dat zelfmedelijden ervoor in de plaats komt. Dat is absoluut niet wenselijk. Dan laat ik het liever en begin alleen een discussie over wat "gewoon" is.
Gewoon betekent namelijk niet dat iedereen evenveel toegang heeft tot goede gevoelens, en dat zoiets als een drug of medicijn vaak in de plaats komt. Soms zit er iets tegen.
Het is echt niet nodig om mooie gevoelens uit de weg te gaan uit angst in extremen te vallen, daar ben je zelf bij.
Het grootste gevaar van 'gewone goede gevoelens' ongeschikt verklaren voor "zelfrealisatie" is dat zelfmedelijden ervoor in de plaats komt. Dat is absoluut niet wenselijk. Dan laat ik het liever en begin alleen een discussie over wat "gewoon" is.
Gewoon betekent namelijk niet dat iedereen evenveel toegang heeft tot goede gevoelens, en dat zoiets als een drug of medicijn vaak in de plaats komt. Soms zit er iets tegen.
Het is echt niet nodig om mooie gevoelens uit de weg te gaan uit angst in extremen te vallen, daar ben je zelf bij.
Het is echt niet nodig om mooie gevoelens uit de weg te gaan uit angst in extremen te vallen, daar ben je zelf bij.
Ik begrijp dat je dat zegt, voor jou is dat zo.
Nogmaals niet iedereen is zoals jij.
Ik ben ook maar een mens hoor maar ik doe mijn best.
Gisteren via MP wat opgehaald. De verkoper bleek een klein jongetje te zijn. Gaf hem wat extra en hij opgetogen gelijk naar binnen rennend. Zo maar een voorbeeld van een mooi gevoel bij een ongelovige wat echt niet tot gevolg zal hebben als de verloren zoon te worden wat Tufkah gelijk aan mooie gevoelens koppelt: "Een mooi gevoel = werelds"" Niet alles laat zich beredeneren, dat maakt een mens kil en koel.
De natuurlijke mens is de verloren zoon. En als deze mens zich onttrekt van het aardse gewoel door louter in tegenwoordigheid te verblijven dan ziet de mens hoe emotioneel de natuurlijke mens er in staat. Als verloren zoon zijnde kan de mens een unheimisch gevoel krijgen, een zich verloren voelen. En dat is goed ! Het Huis van de Vader is nergens te bekennen in de wereld , en er moet toch een soort van verlangen of heimwee naar dat Huis binnen de mens tot stand komen. Dat is geen fijn gevoel, dat is een rot, depressief gevoel wat alleen maar toeneemt naarmate de mens het Huis nadert. Dat heeft als oorzaak dat je aan het ontwortelen bent aan je geschapenheid.
Dat lukt beter bij mensen die geen 'geluk' hebben. De 'rijkeren' onder ons zullen het niet aanvaarden en bezig blijven met 'normale' behoeftenbevrediging.
Dat is zeker waar. Tegenwind in mijn leven was noodzakelijk om tot de liefde van de Vader te komen. Zou ik huisje-boompje-beestje gelukkig zitten te zijn met allerlei instant-behoefte bevrediging dan was mijn leven anders verlopen. Het is geen eigen verdienste geweest, behalve dan dat ik het dak heb gerepareerd toen de zon in mijn leven nog scheen.
Hoe zal ik het zeggen? De Trooster is werkloos als er niks te troosten valt. Dan kun je ook nooit kennis krijgen hoe de Trooster te werk gaat. Je kunt niet in je eigen wezen afdalen als er geen innerlijke angst is, de angst is noodzakelijk, anders kun je de angst niet overwinnen. Agonie is zwaarder te dragen dan depressie, maar agonie is noodzakelijk. Agonie is het scherp snijdend zwaard uit Matteüs 10. Jezus is niet altijd de aardige kindervriend.
Het ergste wat je kan overkomen is dat je gelukkig zit te wezen in je doorzonwoning met 2 kinderen en een hond, auto voor de deur, een gelukkig huwelijk en 2 goedbetaalde banen.
De paradox van het denken is de poging om iets te ontdekken dat gedachten niet kunnen denken.
Dat lukt beter bij mensen die geen 'geluk' hebben. De 'rijkeren' onder ons zullen het niet aanvaarden en bezig blijven met 'normale' behoeftenbevrediging.
Dat is zeker waar. Tegenwind in mijn leven was noodzakelijk om tot de liefde van de Vader te komen. Zou ik huisje-boompje-beestje gelukkig zitten te zijn met allerlei instant-behoefte bevrediging dan was mijn leven anders verlopen. Het is geen eigen verdienste geweest, behalve dan dat ik het dak heb gerepareerd toen de zon in mijn leven nog scheen.
Hoe zal ik het zeggen? De Trooster is werkloos als er niks te troosten valt. Dan kun je ook nooit kennis krijgen hoe de Trooster te werk gaat. Je kunt niet in je eigen wezen afdalen als er geen innerlijke angst is, de angst is noodzakelijk, anders kun je de angst niet overwinnen. Agonie is zwaarder te dragen dan depressie, maar agonie is noodzakelijk. Agonie is het scherp snijdend zwaard uit Matteüs 10. Jezus is niet altijd de aardige kindervriend.
Het ergste wat je kan overkomen is dat je gelukkig zit te wezen in je doorzonwoning met 2 kinderen en een hond, auto voor de deur, een gelukkig huwelijk en 2 goedbetaalde banen.
Dat is vooral erg omdat je dan angst kan krijgen om alles kwijt te raken. Je gaat “hechten” en het gaat “pijn” doen als je moet “inleveren”.
Maar het kan zeker een poosje goed gaan, zodat je nog meer gewend raakt, wee jou, alles is vergankelijk.
Je kunt er misschien beter op gewezen worden dat je niet “hebt”, alles “leent”.
Tufkah schreef: 31 aug 2025, 23:16
.............Het ergste wat je kan overkomen is dat je gelukkig zit te wezen in je doorzonwoning met 2 kinderen en een hond, auto voor de deur, een gelukkig huwelijk en 2 goedbetaalde banen.
Wat ben je weer zwartgallig, ontzettend, alsof het één niet met het ander te combineren is. Jij hebt wat je opsomt blijkbaar altijd moeten missen en je geluk in de negatieve theologie gezocht en als we je moeten geloven gevonden. Prima dan voor jou en houden zo Tufkah maar oordeel niet over andermans keuzes en geluk. Jij ziet slechts wat voor ogen is, de buitenkant van je medemens, maar de HEERE ziet het hart aan (1 Sam 16:7)
Tufkah schreef: 31 aug 2025, 23:16
Het ergste wat je kan overkomen is dat je gelukkig zit te wezen in je doorzonwoning met 2 kinderen en een hond, auto voor de deur, een gelukkig huwelijk en 2 goedbetaalde banen.
Ik denk dat als buitenstaanders dit lezen ze denken dat je knettergek geworden bent.
Misschien wil jij je huis en tuin als je zo denkt trouwens wel beschikbaar stellen aan anderen.
Adriaan bijvoorbeeld woont tussen de ratten onder een brug in Alkmaar. Die heeft ècht geen boodschap aan de negatieve theologie, maar zou God waarschijnlijk op zijn blote knieën danken als hij eindelijk weer een dak boven zijn hoofd heeft. En tekent dus ècht voor een eigen plek. https://nos.nl/r/669065
Reïncarnatie is de verbindende factor binnen het bewustzijnsproces van de mens
Dat lukt beter bij mensen die geen 'geluk' hebben. De 'rijkeren' onder ons zullen het niet aanvaarden en bezig blijven met 'normale' behoeftenbevrediging.
Dat is zeker waar. Tegenwind in mijn leven was noodzakelijk om tot de liefde van de Vader te komen. Zou ik huisje-boompje-beestje gelukkig zitten te zijn met allerlei instant-behoefte bevrediging dan was mijn leven anders verlopen. Het is geen eigen verdienste geweest, behalve dan dat ik het dak heb gerepareerd toen de zon in mijn leven nog scheen.
Hoe zal ik het zeggen? De Trooster is werkloos als er niks te troosten valt. Dan kun je ook nooit kennis krijgen hoe de Trooster te werk gaat. Je kunt niet in je eigen wezen afdalen als er geen innerlijke angst is, de angst is noodzakelijk, anders kun je de angst niet overwinnen. Agonie is zwaarder te dragen dan depressie, maar agonie is noodzakelijk. Agonie is het scherp snijdend zwaard uit Matteüs 10. Jezus is niet altijd de aardige kindervriend.
Het ergste wat je kan overkomen is dat je gelukkig zit te wezen in je doorzonwoning met 2 kinderen en een hond, auto voor de deur, een gelukkig huwelijk en 2 goedbetaalde banen.
Inderdaad. Het ego op de troon. En gezellig samen voor de grot-televisie.
Tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk Gods niet zien. (Joh. 3:3)
Dat is zeker waar. Tegenwind in mijn leven was noodzakelijk om tot de liefde van de Vader te komen. Zou ik huisje-boompje-beestje gelukkig zitten te zijn met allerlei instant-behoefte bevrediging dan was mijn leven anders verlopen. Het is geen eigen verdienste geweest, behalve dan dat ik het dak heb gerepareerd toen de zon in mijn leven nog scheen.
Hoe zal ik het zeggen? De Trooster is werkloos als er niks te troosten valt. Dan kun je ook nooit kennis krijgen hoe de Trooster te werk gaat. Je kunt niet in je eigen wezen afdalen als er geen innerlijke angst is, de angst is noodzakelijk, anders kun je de angst niet overwinnen. Agonie is zwaarder te dragen dan depressie, maar agonie is noodzakelijk. Agonie is het scherp snijdend zwaard uit Matteüs 10. Jezus is niet altijd de aardige kindervriend.
Het ergste wat je kan overkomen is dat je gelukkig zit te wezen in je doorzonwoning met 2 kinderen en een hond, auto voor de deur, een gelukkig huwelijk en 2 goedbetaalde banen.
Inderdaad. Het ego op de troon. En gezellig samen voor de grot-televisie.
Wie doen het in jouw omgeving wel goed in jouw ogen behalve jijzelf?
Tufkah schreef: 31 aug 2025, 23:16
Het ergste wat je kan overkomen is dat je gelukkig zit te wezen in je doorzonwoning met 2 kinderen en een hond, auto voor de deur, een gelukkig huwelijk en 2 goedbetaalde banen.
Ik denk dat als buitenstaanders dit lezen ze denken dat je knettergek geworden bent.
Misschien wil jij je huis en tuin als je zo denkt trouwens wel beschikbaar stellen aan anderen.
Adriaan bijvoorbeeld woont tussen de ratten onder een brug in Alkmaar. Die heeft ècht geen boodschap aan de negatieve theologie, maar zou God waarschijnlijk op zijn blote knieën danken als hij eindelijk weer een dak boven zijn hoofd heeft. En tekent dus ècht voor een eigen plek. https://nos.nl/r/669065
Het antwoord zit in datgene wat niet verteld wordt. Ook in het artikel dat je noemt.
Het is prettiger als je een dergelijke ervaring niet nodig hebt. Maar het is fijn dat je hem hier op aarde kunt ontvangen als je hem wel nodig hebt. Beter dan je blijven blindstaren op de grottelevisie.
Tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk Gods niet zien. (Joh. 3:3)
Deze les staat bekend als De Eerste Wenteling van het Rad van Dharma.[3] Hij zette in de les de beginselen uiteen van de Vier Edele Waarheden. De Boeddha onderwijst in deze les 'het belang van de erkenning van de fundamenteel onbevredigende natuur van ons bestaan, alsook van het inzicht dat lijden en pijn integraal van dat geconditioneerde bestaan deel uitmaken.'
Ik denk dat als buitenstaanders dit lezen ze denken dat je knettergek geworden bent.
Misschien wil jij je huis en tuin als je zo denkt trouwens wel beschikbaar stellen aan anderen.
Adriaan bijvoorbeeld woont tussen de ratten onder een brug in Alkmaar. Die heeft ècht geen boodschap aan de negatieve theologie, maar zou God waarschijnlijk op zijn blote knieën danken als hij eindelijk weer een dak boven zijn hoofd heeft. En tekent dus ècht voor een eigen plek. https://nos.nl/r/669065
Het antwoord zit in datgene wat niet verteld wordt. Ook in het artikel dat je noemt.
Het is prettiger als je een dergelijke ervaring niet nodig hebt. Maar het is fijn dat je hem hier op aarde kunt ontvangen als je hem wel nodig hebt. Beter dan je blijven blindstaren op de grottelevisie.
Mee eens. Daarom zei Jezus ook laat mensen in nood maar aan hun lot over, alleen maar goed die ervaringen voor hen.
(Dubbele moraal hoor, die "geestelijke" mensen op dit forum, of ze zijn door hun geloof inderdaad knettergek geworden)
Het antwoord zit in datgene wat niet verteld wordt. Ook in het artikel dat je noemt.
Het is prettiger als je een dergelijke ervaring niet nodig hebt. Maar het is fijn dat je hem hier op aarde kunt ontvangen als je hem wel nodig hebt. Beter dan je blijven blindstaren op de grottelevisie.
Mee eens. Daarom zei Jezus ook laat mensen in nood maar aan hun lot over, alleen maar goed die ervaringen voor hen.
(Dubbele moraal hoor, die "geestelijke" mensen op dit forum, of ze zijn door hun geloof inderdaad knettergek geworden)
Een mens heeft zijn ervaringen niet voor het uitkiezen. Die komen als cadeautjes langsdrijven in de rivier des levens. Af en toe komt er een pakje langs met je naam erop. Het is dan aan jou hoe je ermee omgaat. Hoe je ermee omgaat, hoe je erop reageert, daar heb je wel een keuze in. Dat bepaal je zelf.
Tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk Gods niet zien. (Joh. 3:3)
Ik denk dat als buitenstaanders dit lezen ze denken dat je knettergek geworden bent.
Misschien wil jij je huis en tuin als je zo denkt trouwens wel beschikbaar stellen aan anderen.
Adriaan bijvoorbeeld woont tussen de ratten onder een brug in Alkmaar. Die heeft ècht geen boodschap aan de negatieve theologie, maar zou God waarschijnlijk op zijn blote knieën danken als hij eindelijk weer een dak boven zijn hoofd heeft. En tekent dus ècht voor een eigen plek. https://nos.nl/r/669065
Het antwoord zit in datgene wat niet verteld wordt. Ook in het artikel dat je noemt.
Het is prettiger als je een dergelijke ervaring niet nodig hebt. Maar het is fijn dat je hem hier op aarde kunt ontvangen als je hem wel nodig hebt. Beter dan je blijven blindstaren op de grottelevisie.
Deze les staat bekend als De Eerste Wenteling van het Rad van Dharma.[3] Hij zette in de les de beginselen uiteen van de Vier Edele Waarheden.De Boeddha onderwijst in deze les 'het belang van de erkenning van de fundamenteel onbevredigende natuur van ons bestaan, alsook van het inzicht dat lijden en pijn integraal van dat geconditioneerde bestaan deel uitmaken.'
Welzijn ofwel het welbevinden van een individueel mens in materieel en geestelijk opzicht, is voor mij zo subjectief als maar mogelijk is.
Wat de ene quasi adoreert, is voor de ander de moeite van het bekijken niet waard. Natuurlijk is een miserabele gezondheid of het leven in armoede, angst en schrik wel voor iedereen een abominabele aangelegenheid, maar ook op dit laddereinde, beleven mensen hun situatie nog verschillend.
Opnieuw dus specifieke theemuts-beleving, waarbij diegenen die gelukkig bivakkeren onder theemuts A niet weten hoe snel zij moeten wegvluchten van theemuts B.
De persoonlijk prettige theemuts ook anderen voorspiegelen als een bij hen passende prima theemuts lukt gewoon nooit.
Zelf zie ik de hele reeks aan theemutsen als quasi tuin objekten die een specifiek tuintje opsieren maar in een ander tuintje totaal niet passen.
Dat maakt voor mij het leunen op velerlei tuinhekjes mogelijk en daar voel ik mij goed bij ( welbevinden ) maar een ander vindt het leunen op velerlei tuinhekjes weer afschuwelijk en zit liever met gelijkgezinden onder een specifieke theemuts.
Mijn leunen kan dan als vervelend worden ervaren, waar tegenover het praten over de eigen theemuts dan als voor iedereen hoogst interessant en vol van wezenlijke betekenis wordt gezien. Zo blijf je wel onderling bezig en dat is ook prima, althans voor mij.
Dat is zeker waar. Tegenwind in mijn leven was noodzakelijk om tot de liefde van de Vader te komen. Zou ik huisje-boompje-beestje gelukkig zitten te zijn met allerlei instant-behoefte bevrediging dan was mijn leven anders verlopen. Het is geen eigen verdienste geweest, behalve dan dat ik het dak heb gerepareerd toen de zon in mijn leven nog scheen.
Hoe zal ik het zeggen? De Trooster is werkloos als er niks te troosten valt. Dan kun je ook nooit kennis krijgen hoe de Trooster te werk gaat. Je kunt niet in je eigen wezen afdalen als er geen innerlijke angst is, de angst is noodzakelijk, anders kun je de angst niet overwinnen. Agonie is zwaarder te dragen dan depressie, maar agonie is noodzakelijk. Agonie is het scherp snijdend zwaard uit Matteüs 10. Jezus is niet altijd de aardige kindervriend.
Het ergste wat je kan overkomen is dat je gelukkig zit te wezen in je doorzonwoning met 2 kinderen en een hond, auto voor de deur, een gelukkig huwelijk en 2 goedbetaalde banen.
Dat is vooral erg omdat je dan angst kan krijgen om alles kwijt te raken. Je gaat “hechten” en het gaat “pijn” doen als je moet “inleveren”.
Maar het kan zeker een poosje goed gaan, zodat je nog meer gewend raakt, wee jou, alles is vergankelijk.
Je kunt er misschien beter op gewezen worden dat je niet “hebt”, alles “leent”.
Het 'hebben' kan langzamerhand veranderen in 'zijn' en dan bemerk je dat hebben en zijn geen tegengestelden zijn, maar dat 'hebben' een corrupte natuur is. De wensnatuur welke in de menselijk geest aanwezig is of aanwezig kan zijn.
De paradox van het denken is de poging om iets te ontdekken dat gedachten niet kunnen denken.
Tufkah schreef: 31 aug 2025, 23:16
Het ergste wat je kan overkomen is dat je gelukkig zit te wezen in je doorzonwoning met 2 kinderen en een hond, auto voor de deur, een gelukkig huwelijk en 2 goedbetaalde banen.
Ik denk dat als buitenstaanders dit lezen ze denken dat je knettergek geworden bent.
Wat buitenstaanders oordelen dat moeten zij maar weten. Je weet mijn reactie in het weggehaalde vervolg ook weer aardig uit zijn verband te trekken. De essentie is dat een mens tegenslag nodig heeft om vooruit te komen.
De paradox van het denken is de poging om iets te ontdekken dat gedachten niet kunnen denken.
Het antwoord zit in datgene wat niet verteld wordt. Ook in het artikel dat je noemt.
Het is prettiger als je een dergelijke ervaring niet nodig hebt. Maar het is fijn dat je hem hier op aarde kunt ontvangen als je hem wel nodig hebt. Beter dan je blijven blindstaren op de grottelevisie.
Mee eens. Daarom zei Jezus ook laat mensen in nood maar aan hun lot over, alleen maar goed die ervaringen voor hen.
(Dubbele moraal hoor, die "geestelijke" mensen op dit forum, of ze zijn door hun geloof inderdaad knettergek geworden)
Een mens heeft zijn ervaringen niet voor het uitkiezen. Die komen als cadeautjes langsdrijven in de rivier des levens. Af en toe komt er een pakje langs met je naam erop. Het is dan aan jou hoe je ermee omgaat. Hoe je ermee omgaat, hoe je erop reageert, daar heb je wel een keuze in. Dat bepaal je zelf.
Hoe ik met een dakloze omga is verschillend. Hangt van de persoon af. Er staan er soms bij met de straatkrant in de hand, waar de dwingende verslaving aan de begeertenatuur vanaf straalt. Die help ik niet door te geven en dat doe ik dan ook niet. Er zijn er ook bij die gestorven zijn. Die zijn geestelijk dus aan de beterende hand. Die help ik wel door te geven en dat doe ik dan ook, naar vermogen. Maar altijd in de naam van Jezus en door de geestelijke leiding. Paar jaar geleden, na corona, zat er zo iemand op ons winkelcentrum. In vier opeenvolgende weken heb ik hem 60 Euro gegeven. Twee keer twintig en twee keer tien. Daarbij bracht ik hem ook voedsel dat ik vers kocht in de supermarkt. En de laatste keer heb ik hem eerst gevraagd óf ik iets voor hem mee kon brengen uit de supermarkt. Hij zei toen “ iets om mee te douchen en mijn haren te wassen”. Dat ben ik toen gaan kopen in de supermarkt (hij zat een paar meter van de ingang af). En Jezus volgend heb ik niet de goedkoopste maar de duurdere shampoo en douchegel genomen. En ook wat te eten en dat samen in een plastic Albert Heijn tasje gedaan en hem overhandigd. En “bedank mij niet, dank Jezus”. En doorgelopen. Want ik heb niets. Alles wat ik “heb” heb ik van God ontvangen. Alles in bruikleen.
De volgende week zat hij er niet meer en ik ben hem nooit meer tegengekomen. Vermoedelijk was dit het laatste zetje dat hij nodig had om weer boven Jan te komen. Dat weet ik niet, en dat is verder ook mijn zaak niet.
Laatst gewijzigd door Jon op 01 sep 2025, 10:05, 1 keer totaal gewijzigd.
Tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk Gods niet zien. (Joh. 3:3)
De betreffende zwerver was er overigens fysiek slechter aan toe dan de ongestorven straatkrant-dragers die ik voorbijloop. In de zin van hoognodig aan een wasbeurt toe. En er zijn er ook die nog niet zijn gestorven maar wel zachtmoedig zijn. Die geef ik in voorkomende gevallen 2 euro. Ik zorg er altijd voor wat brief en kleingeld bij me te dragen voor zulke gevallen.
Tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk Gods niet zien. (Joh. 3:3)
