¦LB¦ Dood gaan

[Zolderworm]

Mijn interesse is nu wel gewekt: hoe en wanneer ervaar je dat dan? Gaat zoiets spontaan? Wek je het op? Hoe vaak gebeurt het?
Zeer nieuwsgierig

Oei, dat vraagt een lange reactie. Dat doe ik een andere keer, als je het niet erg vindt, want ik ga nu voor vandaag met het forum stoppen. Ik kom erop terug.

[DeZoeker]

Oke ik zie het wel...

[Gaitema]

Volgens de (meeste) religies gaat het leven na de dood verder.

Als ik sterf, vind ik dat wel niet prikkelend, maar wil niet percé verderleven. Ik ben blij dat ik mocht leven. Maar daarnaa wil ik gewoon sterven.

Bestaat er een mogelijkheid daaraan te ontkomen?
Bestaat er een mogelijkheid gewoon dood te gaan?

Zal ik het je vertellen? Ik ben op een dag even van de overtuiging geweest dat God niet zou bestaan en wat het bij mij opleverde was een enorm benauwende angst, met als reden: "ik moet alles alleen doen, krijg geen hulp van boven, wordt niet geleidt en alles kan mislukken als ik niet bij machte ben te bedenken hoe ik het goed moet doen, dus mijn leven kan verschrikkelijk eindigen."
Die angst speelt aan mee dat ik erg lijk op mijn opa, die door zelfdoding om het leven kwam. Mijn grootste angst is om je leven zo eenzaam en mislukt te zien eindigen, als dat het met hem gegaan is. Dat speelt dus mee.

De troost was echter de sterfbedvisioen die mijn tante had, die ze overigens niet uite. Ze begon alleen heel gelukkig te stralen op haar ziekbed en deed haar ogen open. Ze riep het uit: "nu weet ik het zeker" terwijl ze aangevreten door kanker dagen ervoor totaal uitgeput was en alleen maar sliep. Wat hummelde als haar man wat tegen haar zei, maar meer niet. Nu echter haar man vroeg: "wat dan?"
Riep ze voluit: "er is één God!"

Die nacht zei ze tegen haar man: "ik sterf vanavond." Even later: "nee, ik sterf morgen."
Ze stierf die nacht.

Wij spreken niet op dezelfde golflengte.

Dat jij angst hebt, als er geen god bestaat, is een gedachtengang die voor mij niet na te volgen is. Mij maakt het in ieder geval geen angst.
Angst is geen goede levensbegelijder.

Of jou opa zijn leven "mislukt" was, weet ik niet. Ik weet ook niet, of jij dat kan weten.
Wat is een "mislukt" leven?
Het komt helemaal erop aan, wat men van het leven verwacht.
Misschien waren zijn verwachtingen te hoog?
Als ik merk, dat mijn leven meer nagatieve als positieve kanten heeft, kan ik er tog uitstappen. Voor mij is dat geen teken van "mislukking".
Mijn moeder stopte ook met eten, en stierf, als zij niet meer wilde. Ik vond haar leven helemaal geen mislukking.

Dat vind ik dus al angstaanjagend. Die gedachte, dat je leven dus onder eigen controle en beoordeling ligt en alle zorgen dus ook je eigen zorgen zijn. Het voordeel van het "echt overtuigd zijn" van Gods leiding over je leven, dat wanneer je op Hem vertrouwd en gewoon je best doet, is dat alles dan precies zo gaat als dat het zal moeten gaan volgens Zijn plan. Dat je dan niets waardevols mis loopt. Ik merk aan mijn minder gelovige vrienden dat zij echt de angst kennen en denken dat zij zaken hebben misgelopen in hun leven door eigen of andermans schuld. Dat heb ik zelf niet. Ik heb niets misgelopen door eigen of andermans schuld. Mijn leven is zo geleid en het hoort gewoon bij mijn geestelijke ontwikkeling die God met mij gaat en dat maakt dat ik vrijwel nooit angsten meer ken, behalve als ik even vergeet dat God alles in de hand heeft.

[Gaitema]

Ik ben niet echt christelijk in de zin van hoe de meesten hier christelijk zijn.

Ik blijf het altijd vreemd vinden dat je wel je eigen ervaringen geloofd, maar niet de christelijke ervaringen.
Dat komt naïef op mij over. Uitredingen zouden dan echt zijn, maar de sterfbedvisioenen en de bijna doodervaringen in het christendom zijn dus weer niet echt. Daarbij komt het christendom van Jezus, zou die dan niet hebben bestaan?

[Zolderworm]

Oke ik zie het wel...

Ik kom er, met een beetje geluk, morgen (woensdag) aan toe. Vandaag (dinsdag) heb ik niet zoveel tijd voor het forum. Ik geef dan ook een antwoord op bovenstaand bericht van Gaitema, dat ik een belangrijke vraag vind.

[Gaitema]

Heel goed. Dank je wel dat je het niet negatief opvat.
Ik stelde het misschien wat scherp. Echter zeg ik dit ook met de ervaring van mijn overleden tante in het achterhoofd, maar ook met
de bijna dood ervaringen van anderen. Ook trouwens dat mensen engelen en overleden dierbaren aan hun sterfbed zien, die hen komen halen. Dat zien heel veel mensen in onze gemeente.

mensen zien ook Jezus als een liefdevol mens in dromen. Een meisje op de tienerclub liet me over de mail weten eens te dromen dat Jezus haar op schoot nam en haar alles vertelde over haar leven. De goede dingen en de verkeerde dingen die ze deed, maar alles met zo'n liefde, dat ze er compleet opgewekt van werd. een andere keer droomde ze dat zij samen met haar broer op een regenboog liep. Rondom was het verder helemaal donker, maar boven aan de regenboog was er het licht, waar ze naar toe wandelden.

Er is hier ook in het dorp het verhaal bekend van een echtpaar die tijdens een wandeling op de Sallandse Heuvelrug omkwamen doordat ze door de bliksem getroffen zijn. De man van de stel had in zijn leven verteld een bijzondere droom te hebben gehad. Hij droomde dat Jezus op de Nijverdalse berg (de heuvel aan Nijverdal) stond en huilde over Nijverdal, omdat het licht aan het verdwijnen was.

Dergelijke unieke beelden van dromen, bijna doodervaringen, sterfbedvisioenen en engelenverschijningen hoor ik zo af en toe.

[Itamar]

"laat maar.."

Beste Jerommel,

laat maar..

Wat laat maar!!
Heb je al een antwoord voor Vrolijke en DeZoeker??
Doe je best he.

Een hartelijke groet.

[Piebe]

Ook trouwens dat mensen engelen en overleden dierbaren aan hun sterfbed zien,

Dat mensen op hun sterfbed overleden dierbaren zien heb ik meerdere keren meegemaakt, maar engelen heb ik ze niet over gehoord.

Er is hier ook in het dorp het verhaal bekend van een echtpaar die tijdens een wandeling op de Sallandse Heuvelrug omkwamen doordat ze door de bliksem getroffen zijn. De man van de stel had in zijn leven verteld een bijzondere droom te hebben gehad. Hij droomde dat Jezus op de Nijverdalse berg (de heuvel aan Nijverdal) stond en huilde over Nijverdal, omdat het licht aan het verdwijnen was.

Ja, hij zal het wel niet verteld hebben nadat ie door de bliksem geraakt was, want dat vertel je niet na.

Waarom zou Jezus huilen over Nijverdal als hij ook Leeuwarden heeft?

[marianne]

Wat vinden jullie hiervan: http://www.youtube.com/watch?v=01EiEJgu6TE (of is dat te off topic?)

[Jerommel]

"laat maar.."

Beste Jerommel,

laat maar..

Wat laat maar!!

Dit laat maar:

Als je Gods Woord goed hebt bestudeerd, dan had ik verwacht dat je dit geweten zou hebben!

Wat geweten zou hebben?
Zeg eens wat je bedoelt, kerel.

Een tip: Denk aan, wie de vloek in de Hof van Eden veroorzaakt heeft!

Tja, dan kan je dus kiezen uit:
God
de mens
de serpent.
Zeg toch eens wat je bedoelt!

[Itamar]

"laat maar.."

Beste Jerommel,

laat maar..

Wat laat maar!!

Dit laat maar:

Als je Gods Woord goed hebt bestudeerd, dan had ik verwacht dat je dit geweten zou hebben!

Wat geweten zou hebben?
Zeg eens wat je bedoelt, kerel.

Een tip: Denk aan, wie de vloek in de Hof van Eden veroorzaakt heeft!

Tja, dan kan je dus kiezen uit:
God
de mens
de serpent.
Zeg toch eens wat je bedoelt!

Beste Jerommel,
Enne, als niemand iets heeft in te brengen over zichzelf, en het is een kwelling, wie is dan de kweller!
Het is De Mens zelf. ["God noemde hem MENS"]
De mens is zelf zijn eigen kwelgeest.
En wordt door Satan aangespoord, om steeds weer tegen God in opstand te komen.

Een hartelijke groet.

[Jerommel]

Ah, kijk, dat bedoel je dus.
Ja, dat klopt op zich wel.
Maar...
De mens maakte niet zichzelf, en plaatst niet zichzelf in de situatie waarin ie zich bevindt.
Het overkomt de mens toch ook allemaal maar.
We worden van God verwijderd geboren.
Voor de één is het een kwelling, voor een ander niet.

Alles komt tenslotte voort uit God.

(PS: Ik bedoelde natuurlijk "beste kerel" )

[vrolijke]

Volgens de (meeste) religies gaat het leven na de dood verder.

Als ik sterf, vind ik dat wel niet prikkelend, maar wil niet percé verderleven. Ik ben blij dat ik mocht leven. Maar daarnaa wil ik gewoon sterven.

Bestaat er een mogelijkheid daaraan te ontkomen?
Bestaat er een mogelijkheid gewoon dood te gaan?

Zal ik het je vertellen? Ik ben op een dag even van de overtuiging geweest dat God niet zou bestaan en wat het bij mij opleverde was een enorm benauwende angst, met als reden: "ik moet alles alleen doen, krijg geen hulp van boven, wordt niet geleidt en alles kan mislukken als ik niet bij machte ben te bedenken hoe ik het goed moet doen, dus mijn leven kan verschrikkelijk eindigen."
Die angst speelt aan mee dat ik erg lijk op mijn opa, die door zelfdoding om het leven kwam. Mijn grootste angst is om je leven zo eenzaam en mislukt te zien eindigen, als dat het met hem gegaan is. Dat speelt dus mee.

De troost was echter de sterfbedvisioen die mijn tante had, die ze overigens niet uite. Ze begon alleen heel gelukkig te stralen op haar ziekbed en deed haar ogen open. Ze riep het uit: "nu weet ik het zeker" terwijl ze aangevreten door kanker dagen ervoor totaal uitgeput was en alleen maar sliep. Wat hummelde als haar man wat tegen haar zei, maar meer niet. Nu echter haar man vroeg: "wat dan?"
Riep ze voluit: "er is één God!"

Die nacht zei ze tegen haar man: "ik sterf vanavond." Even later: "nee, ik sterf morgen."
Ze stierf die nacht.

Wij spreken niet op dezelfde golflengte.

Dat jij angst hebt, als er geen god bestaat, is een gedachtengang die voor mij niet na te volgen is. Mij maakt het in ieder geval geen angst.
Angst is geen goede levensbegelijder.

Of jou opa zijn leven "mislukt" was, weet ik niet. Ik weet ook niet, of jij dat kan weten.
Wat is een "mislukt" leven?
Het komt helemaal erop aan, wat men van het leven verwacht.
Misschien waren zijn verwachtingen te hoog?
Als ik merk, dat mijn leven meer nagatieve als positieve kanten heeft, kan ik er tog uitstappen. Voor mij is dat geen teken van "mislukking".
Mijn moeder stopte ook met eten, en stierf, als zij niet meer wilde. Ik vond haar leven helemaal geen mislukking.

Dat vind ik dus al angstaanjagend. Die gedachte, dat je leven dus onder eigen controle en beoordeling ligt en alle zorgen dus ook je eigen zorgen zijn. Het voordeel van het "echt overtuigd zijn" van Gods leiding over je leven, dat wanneer je op Hem vertrouwd en gewoon je best doet, is dat alles dan precies zo gaat als dat het zal moeten gaan volgens Zijn plan. Dat je dan niets waardevols mis loopt. Ik merk aan mijn minder gelovige vrienden dat zij echt de angst kennen en denken dat zij zaken hebben misgelopen in hun leven door eigen of andermans schuld. Dat heb ik zelf niet. Ik heb niets misgelopen door eigen of andermans schuld. Mijn leven is zo geleid en het hoort gewoon bij mijn geestelijke ontwikkeling die God met mij gaat en dat maakt dat ik vrijwel nooit angsten meer ken, behalve als ik even vergeet dat God alles in de hand heeft.

Zei ik dus; wij zitten op totaal verschillende golflengtes.
Ik vind het best goed, dat jij je geluk op jou manier vindt.

[Gaitema]

Ik zal denk ik mensen die geen geloof hebben nooit begrijpen

[vrolijke]

Ik zal denk ik mensen die geen geloof hebben nooit begrijpen

Ik heb een geloof.
Toegegeven. Een ander als dat van jou.

[Gaitema]

Dat mensen op hun sterfbed overleden dierbaren zien heb ik meerdere keren meegemaakt, maar engelen heb ik ze niet over gehoord.

Mijn moeder vertelde me het verhaal over een man die een niet gelovige vrouw had. Op zijn sterfbed zag die engelen. Zijn vrouw vroeg toen wat die dan wilden: "ze willen dat ik mee ga" zei hij. "Ga dan!" zei de vrouw en hierdoor kwam de vrouw tot geloof.
Op de sterfbed van haar man.

Er is hier ook in het dorp het verhaal bekend van een echtpaar die tijdens een wandeling op de Sallandse Heuvelrug omkwamen doordat ze door de bliksem getroffen zijn. De man van de stel had in zijn leven verteld een bijzondere droom te hebben gehad. Hij droomde dat Jezus op de Nijverdalse berg (de heuvel aan Nijverdal) stond en huilde over Nijverdal, omdat het licht aan het verdwijnen was.

Ja, hij zal het wel niet verteld hebben nadat ie door de bliksem geraakt was, want dat vertel je niet na.

Er zijn mensen die met dode mensen kunnen spreken "I see dead people!"

Waarom zou Jezus huilen over Nijverdal als hij ook Leeuwarden heeft?

Tja, er ging toch niets boven Groningen?

[Gaitema]

Ik zal denk ik mensen die geen geloof hebben nooit begrijpen

Ik heb een geloof.
Toegegeven. Een ander als dat van jou.

Ik bedoel dan ook het geloof in een maker van dit alles.

[vrolijke]

Ik zal denk ik mensen die geen geloof hebben nooit begrijpen

Ik heb een geloof.
Toegegeven. Een ander als dat van jou.

Ik bedoel dan ook het geloof in een maker van dit alles.

Jij ziet de maker buiten alles.
Ik zie mij als een deel van de maker = alles.

[Zolderworm]

Wat vinden jullie hiervan: http://www.youtube.com/watch?v=01EiEJgu6TE (of is dat te off topic?)

Zeer interressante video. Maar hoe kan het dat blijkbaar elk mens die naar zijn zeggen de hel heeft ervaren, iets totaal anders heeft ervaren dan de anderen? Dat kan gewoon niet kloppen. Blijkbaar hebben zij toch allen een soort zelfgeschapen nachtmerrie ervaren en niet zoiets als de feitelijke hel. En is dat dan het uitgangspunt om mensen die niet geloven, het mes op de keel te zetten en te roepen: geloof of je moet eeuwig lijden? Dat is net zoiets als dat in de eerste eeuwen na christus nogal eens zogenaamde heidenen werd voorgehouden: geloof in Jezus-Christus of we maken je ter plekke dood. Dat is geloofswerving met het mes op de keel. En dan rest mij maar één woord: Bah.

[callista]

Wat vinden jullie hiervan: http://www.youtube.com/watch?v=01EiEJgu6TE (of is dat te off topic?)

Zeer interressante video. Maar hoe kan het dat blijkbaar elk mens die naar zijn zeggen de hel heeft ervaren, iets totaal anders heeft ervaren dan de anderen? Dat kan gewoon niet kloppen. Blijkbaar hebben zij toch allen een soort zelfgeschapen nachtmerrie ervaren en niet zoiets als de feitelijke hel.

En is dat dan een uitgangspunt om mensen die niet geloven, het mes op de keel te zetten en te roepen: geloof of je moet eeuwig lijden? Dat is net zoiets als dat in de eerste eeuwen na christus nogal eens zogenaamde heidenen werd voorgehouden: geloof in christus of we maken je ter plekke dood.

Dat is geloofswerving met het mes op de keel.

mee eens.
dit soort filmpjes zijn propagandafilmpjes....
dit filmpje wordt trouwens op menige site regelmatig uit de mottenballen gehaald.....om mensen te bekeren door angst aan te jagen.
kwalijke zaak.....verwerpelijk i.m.o.

[Zolderworm]

Wat vinden jullie hiervan: http://www.youtube.com/watch?v=01EiEJgu6TE (of is dat te off topic?)

Zeer interressante video. Maar hoe kan het dat blijkbaar elk mens die naar zijn zeggen de hel heeft ervaren, iets totaal anders heeft ervaren dan de anderen? Dat kan gewoon niet kloppen. Blijkbaar hebben zij toch allen een soort zelfgeschapen nachtmerrie ervaren en niet zoiets als de feitelijke hel.

En is dat dan een uitgangspunt om mensen die niet geloven, het mes op de keel te zetten en te roepen: geloof of je moet eeuwig lijden? Dat is net zoiets als dat in de eerste eeuwen na christus nogal eens zogenaamde heidenen werd voorgehouden: geloof in christus of we maken je ter plekke dood.

Dat is geloofswerving met het mes op de keel.

mee eens.
dit soort filmpjes zijn propagandafilmpjes....
dit filmpje wordt trouwens op menige site regelmatig uit de mottenballen gehaald.....om mensen te bekeren door angst aan te jagen.
kwalijke zaak.....verwerpelijk i.m.o.

Bovendien: wat er is er egocentrischer dan goed te gaan doen louter om jezelf te redden van de hel?

[marianne]

Zeer interressante video. Maar hoe kan het dat blijkbaar elk mens die naar zijn zeggen de hel heeft ervaren, iets totaal anders heeft ervaren dan de anderen? Dat kan gewoon niet kloppen. Blijkbaar hebben zij toch allen een soort zelfgeschapen nachtmerrie ervaren en niet zoiets als de feitelijke hel. En is dat dan het uitgangspunt om mensen die niet geloven, het mes op de keel te zetten en te roepen: geloof of je moet eeuwig lijden? Dat is net zoiets als dat in de eerste eeuwen na christus nogal eens zogenaamde heidenen werd voorgehouden: geloof in Jezus-Christus of we maken je ter plekke dood. Dat is geloofswerving met het mes op de keel. En dan rest mij maar één woord: Bah.

Ik weet ook echt niet wat ik er van denken moet, maar zelf moest ik denken aan 2 Kor. 5:11 Wij dan, wetende den schrik des Heeren, bewegen de mensen tot het geloof... enz.
Zelf zou ik ook niet 'het-mes-op-de-keel methode' gebruiken, een gedwongen geloof is helemaal geen geloof.

Maar dan zou je ook geen waarde moeten hechten aan het tegenovergestelde 'licht aan het eind van de tunnel, vrede, bevrijding e.d.' Toch gaat dat er meestal in als koek heb ik begrepen.

[modbreak Trajecto] De quote in dit bericht is tekst van Zolderworm (er stond Vrolijke). Fout is hersteld.

[marianne]

Trouwens, in Luc. 16: 31 staat: Als zij niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen zij zich ook niet laten overtuigen, als iemand uit de doden zou opstaan.
als iemand uit de dood opstaat, dan moet hij eerst bewijzen dat hij echt dood is geweest. Probeer maar eens!
Verder is er net zoveel 'bewijs' om het filmpje te geloven als om het niet te geloven.

[Zolderworm]

Trouwens, in Luc. 16: 31 staat: Als zij niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen zij zich ook niet laten overtuigen, als iemand uit de doden zou opstaan.
als iemand uit de dood opstaat, dan moet hij eerst bewijzen dat hij echt dood is geweest. Probeer maar eens!
Verder is er net zoveel 'bewijs' om het filmpje te geloven als om het niet te geloven.

Nou , ik ben er beslist van overtuigd dat deze mensen deze ervaringen hebben gehad. Maar ik denk dat zij veeleer een superdroom hebben meegemaakt dan een echt verblijf in zoiets als de hel. Ik heb tijdens mijn uittredingen ook dit soort ervaringen gehad, alleen niet zo dramatisch, met uitzondering wellicht van de drukkende en beangstigende duisternis waarin ik ook zo af en toe terecht kwam. Maar ik heb de indruk dat de angst die ik daar ervoer toch gewoon mijn eigen projectie was, alsof je een soort driedimensionaal projectiescherm betreedt van je eigen gevoelens. Je gevoelens kunnen in zo'n sfeer beslist allerlei vormen aannemen, die levensecht overkomen, maar niet levensecht zijn. Het zijn altijd nog je eigen symbolische scheppingen. Het is nodig dat je dat proces op een bepaald moment leert doorzien. Dan verdwijnen de demonen, om het maar zo te zeggen.

[Zolderworm]

Mijn interesse is nu wel gewekt: hoe en wanneer ervaar je dat dan? Gaat zoiets spontaan? Wek je het op? Hoe vaak gebeurt het?
Zeer nieuwsgierig

Tegenwoordig heb ik geen uittredingen meer. Maar ik heb ze wel jarenlang gehad. Ik ben er zelf mee gestopt, omdat het echt gevaarlijk werd. Op een of andere manier kreeg ik toch onvoldoende bescherming en werd ik steeds vaker aangevallen door een soort demonische wezens, die zich als het ware aan mijn astrale lichaam vastkleefden om te voorkomen dat ik terug kon in mijn lichaam. Dat was soms een hele strijd. Een medium dat mij niet kende en niet wist dat ik uittredingen had, kwam toen naar mij toe en zei dat geesten hem vroegen mij te waarschuwen voor die uittredingen. Ik moest ermee stoppen. Ik denk dat die geesten mij in de uittredingen zelf niet konden bereiken. Dus moesten ze het via een medium doen.
Bij mij kwamen de uittredingen als gevolg van bepaalde ontspanningsoefeningen die ik deed. Daarbij voelde ik op een bepaald moment mijn lichaam niet meer. Op zo'n moment trad ik weliswaar niet direct uit, maar er was vermoedelijk wel een soort verbinding los geraakt waardoor ik gemakkelijk kon uittreden, meestal op momenten tussen waken en slapen in, hetzij 's avonds, hetzij 's morgens vroeg. De uittredingen 's avonds waren nooit prettig, maar de uittredingen 's morgens vroeg waren vaak geweldig. Maar het heeft ook een keerzijde en er zijn ook momenten waarop je in contact komt met demonen. Maar vaak ook trad ik gewoon uit in m'n eigen huis en dwaalde ik als een soort geest door m'n huis.
Het gebeurde destijds niet iedere dag, maar wel één of twee keer in de week. Ik had ook wel momenten overdag bij wakker zijn, waarin er vreemde dingen gebeurden met de waarneming. Ik ervoer dan bijvoorbeeld dingen die ver weg zijn als heel dichtbij en andersom. En soms werden alle kleuren heel intens. Ook had ik soms het gevoel dat ik horizontaal zweefde ter hoogte van m'n hoofd, maar dat m'n astrale hoofd nog wel in het stoffelijk lichaam zat. Ik voelde dan dus niet meer de stoel waarin ik zat, maar zweefde ter hoogte van m'n hoofd horizontaal in de kamer.
En er waren momenten dat de tijd zich uitstrekte, dat ik niet meer in de nauwe tijdsvissenkom zat. Die ervaringen mis ik nu wel heel erg. Maar het werd echt te gevaarlijk.