Hosea

[ineke-kitty]

Ineke K. en Wilsophie: Jullie gaan niet in op wat ik uit Gods Woord citeerde in mijn bericht van 10.08 u.
Maar het is prima als jullie er een andere mening op na houden. Ik ga daar geen ruzie over maken.

Nee, en jij gaat niet in op wat ik over Petrus heb gezegd. Geeft niet, en ruzie maken is niet aan de orde hier.

[Sanne]

Wat moeten we met dit hoofdstuk? Mopperen op die domme Israëlieten en denken dat we beter zijn? Dat is denk ik niet de bedoeling.
Ook bij ons is vermenging met de wereld een bedreiging voor ons geloof. Bedenk dat in dit hoofdstuk staat dat de mensen zelf niet in de gaten hadden dat ze zich op een heilloze weg bevonden.
Dat moet ons alert maken. Kunnen wij ook afdrijven zonder het in de gaten te hebben? Satan zal daar heus zijn best voor doen.
Laten we ons des te meer vastklemmen aan de Rots, Jezus Christus, Omgang met Hem, alles met Hem bespreken. Hij zal ons voor struikelen behoeden als we Hem tot doel in ons leven stellen.

Wij moeten ervoor oppassen dat we ons Bijbels denken niet aanpassen aan de manier van denken van deze tijd. Het bijbelse gedachtegoed moet juist naar onze tijd worden vertaald.
Als we dat niet doen gaan ook wij verloren op een heilloze weg. Dus de woorden van Hosea zijn ook van belang voor ons in deze moderne tijd.

De geschiedenis die we vinden in het OT, bevatten inderdaad wijze lessen voor ons. Zo zegt Paulus het ook in Romeinen 15:4: "Al wat namelijk tevoren geschreven is, werd tot ons onderricht geschreven, opdat wij in de weg der volharding en van de vertroosting der Schriften de hoop zouden vasthouden."

Om ons tegen Satans aanvallen te beschermen, zullen we de volledige wapenuitrusting aan moeten doen. Ef.6. Die uitrusting zullen we steeds moeten controleren. Ontbreekt er iets, dan kunnen we er wel zeker van zijn dat Satans pijlen daarop gericht zullen worden.

De Israëlieten in de tijd van Hosea pleegden niet alleen letterlijk overspel, maar ook in geestelijk opzicht. Door andere goden achterna te lopen, maar ook door steun te zoeken bij andere natiën. Bij Egypte en Assyrië - 7:11.
In Jak.4:4 staat de waarschuwing dat als wij vrienden zijn met de wereld of bij haar onze steun zoeken, dan zijn wij in Gods ogen ook "overspelers". Het is Gods Koninkrijk dat een oplossing zal gaan brengen voor alle problemen.

[Wilsophie]

Ineke K. en Wilsophie: Jullie gaan niet in op wat ik uit Gods Woord citeerde in mijn bericht van 10.08 u.
Maar het is prima als jullie er een andere mening op na houden. Ik ga daar geen ruzie over maken.

Ruzie? Hoe kom je daar nu bij en ik heb wel gereageerd op wat je schreef om 10.05, misschien vanuit een andere invalshoek, maar je neemt de autoriteit over van een profeet en daar reageer ik ook op.
Ik reageer ook op de "wij" vorm en ik reageer op het hoofdstuk op zich, en dat is uiteraard ook letterlijk geciteerd uit Gods Woord tenzij ik het verkeerde hoofdstuk te pakken had. Hoofdstuk 7 legt veel typologie neer over een koek die niet omgekeerd is en over het gezuurde deeg en over een duif zonder hart en over Gods toorn en over het onderscheid tussen de Gemeente en Israël.
Dat heeft niets met een andere mening te maken. Het gaat niet om een mening, het gaat om het bespreken van een hoofdstuk en om in gesprek te gaan. Jij wilt alleen maar doceren en dat is niet de bedoeling.

[Wilsophie]

Wat moeten we met dit hoofdstuk? Mopperen op die domme Israëlieten en denken dat we beter zijn? Dat is denk ik niet de bedoeling.
Ook bij ons is vermenging met de wereld een bedreiging voor ons geloof. Bedenk dat in dit hoofdstuk staat dat de mensen zelf niet in de gaten hadden dat ze zich op een heilloze weg bevonden.
Dat moet ons alert maken. Kunnen wij ook afdrijven zonder het in de gaten te hebben? Satan zal daar heus zijn best voor doen.
Laten we ons des te meer vastklemmen aan de Rots, Jezus Christus, Omgang met Hem, alles met Hem bespreken. Hij zal ons voor struikelen behoeden als we Hem tot doel in ons leven stellen.

Wij moeten ervoor oppassen dat we ons Bijbels denken niet aanpassen aan de manier van denken van deze tijd. Het bijbelse gedachtegoed moet juist naar onze tijd worden vertaald.
Als we dat niet doen gaan ook wij verloren op een heilloze weg. Dus de woorden van Hosea zijn ook van belang voor ons in deze moderne tijd.

De geschiedenis die we vinden in het OT, bevatten inderdaad wijze lessen voor ons. Zo zegt Paulus het ook in Romeinen 15:4: "Al wat namelijk tevoren geschreven is, werd tot ons onderricht geschreven, opdat wij in de weg der volharding en van de vertroosting der Schriften de hoop zouden vasthouden."

Om ons tegen Satans aanvallen te beschermen, zullen we de volledige wapenuitrusting aan moeten doen. Ef.6. Die uitrusting zullen we steeds moeten controleren. Ontbreekt er iets, dan kunnen we er wel zeker van zijn dat Satans pijlen daarop gericht zullen worden.

De Israëlieten in de tijd van Hosea pleegden niet alleen letterlijk overspel, maar ook in geestelijk opzicht. Door andere goden achterna te lopen, maar ook door steun te zoeken bij andere natiën. Bij Egypte en Assyrië - 7:11.
In Jak.4:4 staat de waarschuwing dat als wij vrienden zijn met de wereld of bij haar onze steun zoeken, dan zijn wij in Gods ogen ook "overspelers". Het is Gods Koninkrijk dat een oplossing zal gaan brengen voor alle problemen.

Het is lastig als je niet uitgaat van bepaalde bedelingen, want dan kun je weten dat Hosea spreekt onder het oude verbond en wijst naar het nieuwe verbond, maar nog niet in hoofdstuk 7 , dat komt later aan de orde. Hosea schetst zoals je zegt het ongeloof van het joodse volk en noemt Efraim zeer duidelijk en Efraim is een beeld van de 10 stammen. Jacobus de schrijver van de brief richt zicht tot de 12 stammen in de verstrooiing en je kunt rustig vers 4 toepassen op hen die bevriend met de wereld zijn en dus vijanden van God. Maar wees voorzichtig om daar "wij" in te vullen, want "wij" zijn in Gods ogen ook overspelers?
Nee hoor, ik val niet onder "wij". En Gods Koninkrijk brengt geen oplossing voor deze problemen, want de overspelers gaan dat koninkrijk niet binnen en ik mag zeggen dat ik nu al deel uitmaak van een verborgen koninkrijk en dat mijn leven verborgen is bij God en in Christus Jezus en als deel van Zijn Lichaam dus vanuit die nieuwe natuur kan ik geen overspeler zijn want dan is Christus Zelf daar ook schuldig aan en dat kun je nooit zo stellen.

Je mag rustig namens ons en wij praten, maar dat heeft consequentie voor je positie en die positie die neem ik niet in, ik ben op grond van Zijn geloof en Zijn genade behouden van de toorn en geborgen in Hem. En die oude mens heeft God dood verklaard, die telt niet meer, Hij ziet ons aan in Christus.
Dat is geen mening, die afwijkt, maar dat is wat ik gewoon lees.
De brief aan de Jacobus zegt dat als ik me onderwerp aan God , dan zal de duivel van mij vlieden.
En Hosea spreekt niet over de Gemeente, want die bestond nog niet.
Het is tot lering en tot vermaning absoluut, maar ik denk meer voor hen die zich overspelers en ontrouw aan God weten. Dat zijn wat de Bijbel noemt ongelovigen.
Dat mag hier niet gebruikt noemen, dus zeg maar ontrouw aan Gods beloften, of hen die de God van de Bijbel afwijzen.

[Adinomis]

De geschiedenis die we vinden in het OT, bevatten inderdaad wijze lessen voor ons. Zo zegt Paulus het ook in Romeinen 15:4: "Al wat namelijk tevoren geschreven is, werd tot ons onderricht geschreven, opdat wij in de weg der volharding en van de vertroosting der Schriften de hoop zouden vasthouden."

Gods Woord spreekt hier ook in de "wij"-vorm. Het werd tot "ons" onderricht geschreven. Het is goed dat je deze tekst eraan toevoegt. Er staan zoveel "wij" teksten in de bijbel, zoals “Laten wij niet moe worden goed te doen, want, wanneer het eenmaal tijd is, zullen wij oogsten, als wij niet verslappen” (Galaten 6:9). We hebben deze waarschuwingen en dit onderricht nodig.

De Israëlieten in de tijd van Hosea pleegden niet alleen letterlijk overspel, maar ook in geestelijk opzicht. Door andere goden achterna te lopen, maar ook door steun te zoeken bij andere natiën. Bij Egypte en Assyrië - 7:11.
In Jak.4:4 staat de waarschuwing dat als wij vrienden zijn met de wereld of bij haar onze steun zoeken, dan zijn wij in Gods ogen ook "overspelers". Het is Gods Koninkrijk dat een oplossing zal gaan brengen voor alle problemen.

In dit hoofdstuk van Hosea wordt ook gesproken dat God "zijn net over hen zal uitspreiden". Dit houdt in dat God hun zal laten merken dat deze weg uiteindelijk heilloos is. Het is een oordeel. Die uitdrukking "een net over hen uitspreiden" komen we ook driemaal tegen in Ezechiël. Ez. 12:13 (Zedekia), Ez. 17:20, Ez. 32:3 (Farao), Het betekent dat men vastloopt op die weg. Ik moest toen ook denken aan een andere tekst, waar God zegt dat Hij zijn "tent" over hen zal uitspreiden. Dat staat in Op. 7:15. Het uitspreiden van zijn tent (of tabernakel) overschaduwt de mens tegen de hitte van de zon. Dat gebeurt als de verontreiniging van de zonde voorbij is. Dan kan God bij de mensen wonen. Dat is inderdaad de oplossing van het Koninkrijk van God.

[Wilsophie]

Ik vrees dat je me niet begrijpt over de "wij" vorm. Paulus richt zich uitsluitend tot zijn broeders, zijn medebroeders, de huisgenoten Gods. Dat is een mooi woord voor gelovigen. De huisgenoten Gods en ik blijf erbij dat je juist daarom voorzichtig moet zijn om als je niet citeert alles te betrekken op jezelf.
Simpel omdat het altijd gaat over wedergeborenen en er zijn vele Christenen die zichzelf daar niet onder rekenen, sterker nog, er zijn kerken die zeggen dat ze in de plaats van Israël zijn gekomen en alle profetiën toepassen op hun kerk en dan in de wij vorm spreken.
Aangezien ik Israël duidelijk als Gods volk zie, met een heilsplan dat God nog niet heeft afgerond, blijf ik de Gemeente als het Lichaam van Christus daarvan onderscheiden.
Dat is ook voor mij het beste om Hosea in de komende hoofdstukken een plaats te geven in Gods plan met Zijn uitverkoren volk, alle 12 stammen.

[Adinomis]

Ik vrees dat je me niet begrijpt over de "wij" vorm. Paulus richt zich uitsluitend tot zijn broeders, zijn medebroeders, de huisgenoten Gods. Dat is een mooi woord voor gelovigen. De huisgenoten Gods en ik blijf erbij dat je juist daarom voorzichtig moet zijn om als je niet citeert alles te betrekken op jezelf.
Simpel omdat het altijd gaat over wedergeborenen en er zijn vele Christenen die zichzelf daar niet onder rekenen, sterker nog, er zijn kerken die zeggen dat ze in de plaats van Israël zijn gekomen en alle profetiën toepassen op hun kerk en dan in de wij vorm spreken.

Waarschijnlijk bedoel je dat in een ander verband, maar als ik de "wij" vorm van de bijbel overneem, dan heb ik het niet uitsluitend over mezelf. Ook zijn dat geen citaten om "mijn" of "onze" inzichten aan te prijzen, maar meer om ons te verootmoedigen en mezelf en onszelf steeds de spiegel van Gods Woord voor te houden. De bijbel met zijn "wij" uitspraken wordt - net zo als de berichten op het forum - ook gelezen door degenen die zich niet onder de "wedergeborenen" rekenen.
Maar als lezers daarmee kunnen instemmen heeft dat m.i. een goede uitwerking. Ik geloof zelfs dat de Heilige Geest daardoor inzicht kan geven. Maar lezers zijn zelf ervoor verantwoordelijk hoe ze omgaan met wat hen wordt aangereikt. Alles kan ten kwade en ten goede worden gebruikt.

Aangezien ik Israël duidelijk als Gods volk zie, met een heilsplan dat God nog niet heeft afgerond, blijf ik de Gemeente als het Lichaam van Christus daarvan onderscheiden.
Dat is ook voor mij het beste om Hosea in de komende hoofdstukken een plaats te geven in Gods plan met Zijn uitverkoren volk, alle 12 stammen.

Tot op zekere hoogte kan ik daarin meegaan. We weten van elkaar dat we daar enigszins verschillend in staan. Maar dat is niet erg. Vooral als het om toekomstige dingen gaat moeten we er rekening mee houden dat zaken zich wel eens anders kunnen ontwikkelen dan we denken. Want Gods gedachten zijn hoger dan onze gedachten.
Je zult ook vast wel bedoelen dat niet wij Hosea een plaats geven in Gods heilsplan met Israël, maar dat die plaats al door God is bepaald.

[Adinomis]

Ook dit hoofdstuk is weer een opsomming van wandaden! Je wordt er moe van als je het leest.

* Verbond overtreden
*In opstand tegen Gods wet
*Ze doen alsof ze God kennen
*Ze hebben het goede afgewezen
*Ze benoemen koningen en vorsten zonder God te raadplegen
*Afgodsbeelden van zilver en goud (kalf)
*Ze zoeken hulp bij minnaars
*Altaren gebouwd om te zondigen
*Ze staan vreemd tegenover Gods wet
*Ze eten het offervlees wat voor God bestemd was
*Israël vergat zijn Maker
*Juda maakte talrijke versterkte steden. (Wat zou hier mis mee zijn?)

Onze uitdrukking “wie wind zaait zal storm oogsten” komt kennelijk uit dit hoofdstuk.
Als Israël de gevolgen van zijn zonden ervaart zegt men: “Mijn God! Wij Israël kennen U!”
God kent hun diepste drijfveer en weet dat dit geen echte verootmoediging is maar lippentaal.
God herinnert hen eraan dat Hij geen Koning over hen mocht zijn en dat ze Saul tot koning begeerden. Later was het koning Jerobeam die de kalverendienst had ingesteld. Maar de zelfgemaakte kalveren van goud en zilver laten hen nu in de steek. “uw kalf Samaria heeft u verstoten”. (vs.8)
Het was ook de vermenging met de omliggende wereld. God wilde dat zij een afgezonderd volk waren met eigen normen en wetten. Dat gevaar is ook levensgroot aanwezig voor de gelovigen van vandaag. Hier zien we dat Israël zich bijv. tot Assur wendde, die vergeleken wordt met een woudezel, die alleen voor zichzelf is. Efraïm zond geschenken aan Assur. Maar met die woudezel kwamen ze beschaamd uit, evenals met hun gouden kalveren.
Efraïm had de altaren vermenigvuldigd. In de dienst van YHWH was er maar één gouden altaar in Heilige en het koperen brandofferaltaar in de voorhof. Elk ander altaar, voor wie het ook bestemd zou zijn, illustreerde ongehoorzaamheid aan God.
Er valt niets positiefs te zeggen over dit hoofdstuk. Hoe groot moet het verdriet en de boosheid zijn van God, die hen als zijn als zijn “eerstgeboren zoon” (Ex. 4:22) ziet, die hen vol liefde en ontferming zag trappelen in het bloed van zijn geboorte. Hoe is Hij op zijn vaderhart getrapt. Het kan niet erger.

[Sanne]

Er is toch iets positiefs te vinden. En dat is namelijk dat Gods Woord altijd uitkomt. In 8:8 en 8:14 wordt er namelijk een oordeel uitgesproken. En deze woorden zijn uitgekomen. Samaria werd ingenomen door Assyrië. 2 Kon.17:3-6. En Juda werd ingenomen door de Babyloniërs. De woontorens werden daarbij verbrand zoals voorzegd. - 2 Kron.36:19.

Hoe belangrijk is het dat we nadenken over onze keuzes. Als we goede dingen zaaien, dan zullen we dat ook oogsten. Zaaien we wind, dan zullen we storm oogsten. Het is een principe dat altijd opgaat.

[Adinomis]

Er is toch iets positiefs te vinden. En dat is namelijk dat Gods Woord altijd uitkomt. In 8:8 en 8:14 wordt er namelijk een oordeel uitgesproken. En deze woorden zijn uitgekomen. Samaria werd ingenomen door Assyrië. 2 Kon.17:3-6. En Juda werd ingenomen door de Babyloniërs. De woontorens werden daarbij verbrand zoals voorzegd. - 2 Kron.36:19.

Hoe belangrijk is het dat we nadenken over onze keuzes. Als we goede dingen zaaien, dan zullen we dat ook oogsten. Zaaien we wind, dan zullen we storm oogsten. Het is een principe dat altijd opgaat.

Ja dat is inderdaad positief. Want als de aangekondigde oordelen plaatsvinden zoals God heeft gezegd, zullen ook de aangekondigde beloften in vervulling gaan.
Dat mag ons zekerheid geven dat Gods Woord betrouwbaar is.

En nadenken over onze keuzes is zeker belangrijk. Ik zou er nog aan willen toevoegen om bij onze keuzes God te raadplegen.

[Gaitema]

Nu we de koppeling naar onszelf maken, daar werden we vanmorgen in de ochtenddienst van de Teborkerk opgewezen.
Even voor de duidelijkheid, ik was op bezoek bij de vrije babtisten in Wierden, die deze maand verhuist zijn van Notter (tussen Rijssen en Wierden, een buurtschap) naar de voormalige hervormde Taborkerk in Wierden. In de best wel volle kerk met meer dan 300 bezoekers (vorig jaar denk ik 200) werd gepreekt over de terugkeer van Israël uit de ballingschap en Nehemia's herstelplan van de muren van Jeruzalem.
Hij maakte de vergelijking met het huwen in die tijd van joden met niet-joodse buitenlanders, waardoor de afgoderij in Israël kwam.

Hij zei dat in de partnerkeuze christenen beter ook een christen kunnen kiezen, want ondanks de mooie voorbeelden van koppels waarbij de niet-gelovige christen wordt, zie je dat in 99 procent van de gevallen de christen juist afglijdt en steeds minder aan het geloof gaat doen.

Ze durven het er wel te benoemen, daar in Wierden!
Ook opperden ze het idee om eens op de zondagmorgen de deur op slot te doen, met de mededeling:
"vandaag geen dienst, want we zijn de dorp in om kerk te zijn."
Dat wilden ze niet zo letterlijk uitvoeren, maar er werden creatieve plannen genoemd om met het geloof de wijk in te gaan, de ouderen te bezoeken, de asielzoekerscentra en de poolse vrachtwagenchauffeurs te bezoeken rond kerst.
Hoe volg je Jezus en houd je de wereld buiten je eigen bestaan, was een uitdagend thema.

En ik moet zeggen, ik heb zin om volgende week weer te gaan , maar mijn verstand houdt me ook verbonden met onze gemeente.
Deze Wierdense gemeente is vooral een familiebezoek

[Adinomis]

Inderdaad wordt in Hosea 7 vs 8 en 9 de vermenging met andere volken aan de kaak gesteld. Vreemden hebben hun kracht verteerd zonder dat ze het merkten.
Ook de gemeente van Christus wordt hiervoor gewaarschuwd.

2 Kor. 6:14 Vormt geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeen met wetteloosheid, of welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis?
15 Welke overeenstemming is er tussen Christus en Belial, of welk deel heeft een gelovige samen met een ongelovige?
16 Welke gemeenschappelijke grondslag heeft de tempel Gods met afgoden? Wij toch zijn de tempel van de levende God, gelijk God gesproken heeft:
Ik zal onder hen wonen en wandelen, en Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn.
17 Daarom gaat weg uit hun midden,en scheidt u af, spreekt de Here,en houdt niet vast aan het onreine.
18 en Ik zal u aannemen, en Ik zal u tot Vader zijn en gij zult Mij tot zonen en dochters zijn,zegt de Here, de Almachtige.

In onze tijd vervagen de grenzen tussen gelovigen en ongelovigen. Het gevaar is dus zeker aanwezig. De kracht van het geloof wordt verteerd, zonder dat we het in de gaten hebben.
Net zo als in de tijd van Hosea.

[Gaitema]

Inderdaad, en dat stelt ons best wel eens voor lastige vragen.
Wat voor anderen heel gewoon zijn, zijn het dan niet voor ons en andersom.

[Sanne]

In onze tijd vervagen de grenzen tussen gelovigen en ongelovigen. Het gevaar is dus zeker aanwezig. De kracht van het geloof wordt verteerd, zonder dat we het in de gaten hebben.
Net zo als in de tijd van Hosea.

Grenzen vervagen inderdaad. Of we dat bij onszelf laten gebeuren, hebben we wel zelf in de hand. Het vraagt wel moed om anders durven te zijn en naar Bijbelse principes te leven. Net als Noach en zijn gezin bijvoorbeeld heel anders waren dan de mensen om hen heen die gewelddadig en immoreel waren. Bovendien mogen we daarbij altijd om de heilige geest vragen.-Luk.11:13.
Door geloof, moed en met hulp van de heilige geest zal men "het onderscheid zien tussen de rechtvaardige en de goddeloze; tussen wie God dient, en wie hem niet dient". - Mal.3:18.

[Adinomis]

Grenzen vervagen inderdaad. Of we dat bij onszelf laten gebeuren, hebben we wel zelf in de hand. Het vraagt wel moed om anders durven te zijn en naar Bijbelse principes te leven. Net als Noach en zijn gezin bijvoorbeeld heel anders waren dan de mensen om hen heen die gewelddadig en immoreel waren. Bovendien mogen we daarbij altijd om de heilige geest vragen.-Luk.11:13.
Door geloof, moed en met hulp van de heilige geest zal men "het onderscheid zien tussen de rechtvaardige en de goddeloze; tussen wie God dient, en wie hem niet dient". - Mal.3:18.

Dat vereist geloof om "alleen te staan". Maar we hebben elkaar ook nodig om te bemoedigen en aan te vuren, naarmate we de dag zien naderen!

[Adinomis]

Hosea 9. Zoals in het hele geschrift van Hosea zien we overal de vermenging van enerzijds het verdriet over de onbeantwoorde liefde van God en anderzijds het oordeel wat daarover wordt uitgesproken.
Hoofdstuk 9 begint met de waarschuwing aan Israël om zich niet te verheugen. Daar is ook helemaal geen reden voor als ze eerlijk naar zichzelf kijken. Natuurlijk is er vreugde in de dienst van God, zelfs “overvloed van vreugde”!

Gij maakt mij het pad des levens bekend; overvloed van vreugde is bij uw aangezicht, liefelijkheid is in uw rechterhand, voor eeuwig. Psalm 16: 11 ..

Geloven in God is geen sombere zaak. Integendeel, het geeft een blijdschap die ver uitgaat boven al het werelds genot. De blijdschap van Israël in vers 1 van dit hoofdstuk komt niet van de omgang met God, maar heeft een zondig karakter.
Het oordeel wordt aangekondigd. Ze zullen niet blijven wonen op het grondgebied dat God voor hen had bestemd. Ze zouden in ballingschap gaan en niet meer in het Huis van de Heer komen.(vs. 4) In de ballingschap zullen ze verlangen naar de feesten van de Heer (vs. 5), ze zullen onrein voedsel krijgen te eten (vs. 3).
De profeet behoort een wachter van God te zijn, die het volk de goede weg wijst, de verbindingsschakel tussen YHWH en Zijn volk. Maar in deze toestand is de profeet een “valstrik”. God geeft verwarring door hetgeen het ten goede zou moeten dienen.
Het zijn de “dagen van de vergelding” (vs. 7). Israël zal het ervaren, Die dagen van de vergelding werden ook door Jezus aangekondigd aan Juda, in Lukas 21:22.
In vers 6 lezen we dat het volk – behalve in Assyrië – ook in Egypte zal terechtkomen., Er wordt zelfs gesproken over de stad Mof. Dit is de naam voor de stad Memphis, een zeer oude stad en gedurende een bepaalde tijd de eerste stad van Egypte is geweest.
In vers 10 wordt de vijgenboom genoemd als een symbool van de vaderen. Dit beeld zien we terug in het Nieuwe Testament. In Mattheüs 24 wordt het uitbotten van de vijgenboom een teken genoemd van de komst van Jezus. De vijgenboom die verdord was tot aan de wortel. Zo ziet het Israël van Hosea 9 er uit. Dat herstel van Israël zien we in deze tijd en Jezus noemt dat dan ook het teken waarop we moeten letten. Dit is heel actueel in onze tijd.
Hoofdstuk 9 eindigt met het oordeel van vruchteloosheid. En dat alles omdat zij niet naar God hebben geluisterd. Laat het voor ons een lering zijn.,
“Mijn volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis”. (Hosea 4:6)

[Gaitema]

Machtig interessante uitkomst!
Dat lijkt wel het antwoord te zijn ja. Israël is de vijgenboom. Het was van de kaart verdwenen, maar weer terug.
God laat de vijgenboom weer uitbotten!

Niet dat het volk nu zuiver is, maar kinderen moeten ook opgevoed worden.
Daar is God de hele schepping al mee bezig en Hij is niet gestopt met zijn schepping.
We leven nog steeds op de 6de dag. Gods rust komt nog.

[Adinomis]

In hoofdstuk 9 komen we het beeld van de vijgenboom tegen als symbool voor Israël. Maar God gebruikt in Zijn Woord meerdere metaforen uit de natuur.
We kennen het beeld van de olijfboom uit Romeinen 11. In hoofdstuk 10 van Hosea wordt Israël vergeleken met een wijnstok. Het was oorspronkelijk een "welige" wijnstok die veel vrucht voortbracht.
Maar met het toenemen van de welvaart nam ook de geloofsafval toe. Een proces dat van alle tijden is. In Jesaja 5 en Psalm 80:9 wordt de wijnstok ook als beeld van Israël gebruikt. In Jesaja 5 wordt hetzelfde tegen Juda gezegd.
God had er alles aan gedaan, maar er kwamen stinkende vruchten aan de wijnstok, waarin God niet verheerlijkt wordt. Ook in het nieuwe testament lezen we hoe God soms moet snoeien om ons goede vruchten te laten voortbrengen. (Joh.15)

Jesaja 5:4 Wat was er nog aan mijn wijngaard te doen, dat Ik er niet aan gedaan heb? Waarom verwachtte Ik, dat hij goede druiven zou voortbrengen, en bracht hij wilde druiven voort?

Ook is er in dat beeld een bepaalde vereenzelviging van Israël en Jezus, die we vaker tegenkomen in Gods Woord. Jezus zegt van Zichzelf: "Ik ben de ware wijnstok". Met Zijn vruchten werd de Landman/de Vader verheerlijkt.
Yeshua heeft voor Zijn volk volbracht, wat het zelf niet kon volbrengen.

Ja er werden heel veel altaren gebouwd. Maar die waren bestemd voor de afgoden. Maar in vers 2 van ons hoofdstuk staat de vernietiging van die altaren aangekondigd. Het oordeel kan niet uitblijven.
Em dat wordt in de verzen 5-8 dan ook aangekondigd. De Syrische koning Strijdlust (in de statenvertaling Jareb) krijgt het Kalf van Bet-Awen als geschenk. Dat zal wel een opgeëist geschenk zijn, een soort belasting. De afgodpriesters hebben er zo'n verdriet van en ook het volk treurde om zijn zogenaamde kalfsgod. Maar ..... over de God van Israël YHWH bekommerden ze zich helemaal niet.
Je ziet hier een voorafschaduwing van het oordeel waarvan Jezus in Lukas 23:30 spreekt en wat ook in Openbaring 6:16 genoemd wordt: "en zij zullen zeggen tot de bergen: Bedekt ons, en tot de heuvelen: Valt op ons!"
De mensen zullen de dood zoeken. Wat vreselijk!

In Hosea wordt nogal eens teruggegrepen naar die afschuwelijke geschiedenis in Gibea. Het is te lezen in Richteren 19:1-30. Die jonge vrouw die met haar man onderweg naar huis overnachtte en die door verschillende mannen uit de stam Benjamin verkracht werd tot de dood erop volgde. En dan die tenenkrommende manier waarop er actie werd ondernomen. Ik word er onpasselijk van als ik dat allemaal lees. Voor mij is het ook een vraag waarom dit met het tienstammrenrijk Efraïm in verband wordt gebracht. De stam Benjamin wordt altijd bij Juda gerekend.
We lezen in hoofdstuk 10 tussen al het onheil door een vers van hoop zowel voor Israël en Juda:

Hosea 5:11 Efraim was een afgerichte jonge koe, die gewillig dorste; Ik heb haar schone hals gespaard. Ik ga Efraim inspannen, Juda zal ploegen, Jakob eggen.
12 Zaait in gerechtigheid, oogst in liefde, ontgint u nieuw land. Dan is het tijd om de Here te vragen, totdat Hij komt en voor u gerechtigheid laat regenen

Dat lezen we altijd in de bijbel: het troostvolle woordje "totdat". Er komt gerechtigheid, God laat de gerechtigheid regenen. De late regen!
Efraïm voelde zich vrij om zijn eigen weg te gaan. Maar nu zou God ze opnieuw inspannen voor de ploeg. Het ploegen en eggen zouden voren maken waarin het zaad gezaaid kon worden. Dat is een beeld van het Woord van God dat in het hart moet worden gezaaid. Maar daarvoor moet het ijzer wel diep de grond in gaan. Op de akker van hun hart zal gerechtigheid worden gezaaid zodat het een oogst wordt die de Here welgevallig is. Het komt goed met Israël!

Met deze hoopvolle woorden eindigt dit hoofdstuk net niet. In de laatste verzen 13 tot 15 klinkt weer het oordeel. De gevolgen van leugen, afgoderij. De profeet spreekt over de verwoesting van Bet-Arbel door Salman, Daar heeft waarschijnlijk een verschrikkelijke veldslag plaatsgevonden. De afval is uiteindelijk allemaal begonnen met de kalverendienst in Dan en Bethel onder koning Jerobeam begonnen.
Wie die koning is die in de morgenstond voorgoed wordt verdelgd (vers 15) is me niet duidelijk. In vers 7 wordt de koning "een spaander op het wateroppervlak" genoemd. In andere vertaling noemen ze hem "schuim op het water". Het is wel zo bedoeld dat deze koning in Gods ogen geen enkele waarde had. Volgens een lijstje in mijn Bijbels woordenboek had de laatste koning van het tienstammenrijk ook de naam "Hosea".

[Gaitema]

In Hosea 5 wordt ook Gibea aangehaald, maar waar jij uit citeert is Hosea 10 en niet 5

Maar inderdaad, wat een gruwelijkheid. In tegenstelling tot het gebeuren in Sodom en Gemorra werden de belagers nu niet verblindt.
Eigenlijk waren de belagers van Sodom en Gemorra er nog genadig ervan af gekomen, omdat God hen verhinderd had tot de misdaden over te gaan, maar Benjamin spaarde God niet. Ze zouden als afschrikkende voorbeeld voor de wereld het moeten ontgelden van heel hun wreedheden. Ik snap trouwens niet dat ze de gewoonte hadden in Israël van Abraham tot in Hosea om de vrouwen maar aan de verkrachters en moordenaars prijs te geven. Je zou verwachten dat de vader en de man van de vrouwen hun vrouwen zouden beschermen.
Soms is het echt niet te begrijpen wat er allemaal gebeurd in het oude testament, net als al die doden onder het Israëlische leger.
Waar was dat nu goed voor? En was er in Gibea geen enkel rechtvaardige mens meer te vinden?

[Adinomis]

In Hosea 5 wordt ook Gibea aangehaald, maar waar jij uit citeert is Hosea 10 en niet 5

Maar inderdaad, wat een gruwelijkheid. In tegenstelling tot het gebeuren in Sodom en Gemorra werden de belagers nu niet verblindt.
Eigenlijk waren de belagers van Sodom en Gemorra er nog genadig ervan af gekomen, omdat God hen verhinderd had tot de misdaden over te gaan, maar Benjamin spaarde God niet. Ze zouden als afschrikkende voorbeeld voor de wereld het moeten ontgelden van heel hun wreedheden. Ik snap trouwens niet dat ze de gewoonte hadden in Israël van Abraham tot in Hosea om de vrouwen maar aan de verkrachters en moordenaars prijs te geven. Je zou verwachten dat de vader en de man van de vrouwen hun vrouwen zouden beschermen.
Soms is het echt niet te begrijpen wat er allemaal gebeurd in het oude testament, net als al die doden onder het Israëlische leger.
Waar was dat nu goed voor? En was er in Gibea geen enkel rechtvaardige mens meer te vinden?

In Hosea 10:9 en 10 wordt ook over Gibea gesproken. Daarom bracht ik het nog even in verband met Hosea 5.

[Gaitema]

Zo doende,
je hebt me wel een nieuwe gedeelte leren kennen en zo krijgen namen die langskomen opeens een heel verhaal met zich mee, waar ik weer van leren kan.
Ik volg met interesse deze studie

[Adinomis]

Hosea 11.
Het begin van dit hoofdstuk spreekt weer over de diepe liefde die God voor Israël had, maar ook nog heeft. Wat hier beschreven staat is zo herkenbaar voor elke ouder in zijn relatie tot zijn kind. Hier spreekt het Vaderhart van God.
Ja Israël wat had ik je lief toen je nog een kind was! Met geen pen te beschrijven! Ik heb je leren lopen, weet je nog wel? Als Papa zijn peutertje bij de hand houdt als hij zijn eerste stapjes zet. En als je viel, nou dan nam ik je op in Mijn armen!
Dan zegt God: “Ik heb je uit Egypte geroepen”. Dat verwijst naar het slavenbestaan dat Israël in Egypte onderging. Deze tekst komen we ook tegen in Matth.2:15 en dan gaat het over Jezus. Beide teksten hebben betrekking op elkaar. We kunnen beide teksten ook pas begrijpen als we ze met elkaar in verband brengen. Er zijn zoveel overeenkomsten tussen de persoon van Jezus en het volk Israël, wat hun positie betreft. Als Jozef en Maria naar Egypte vluchten, blijven ze daar tot de dood van Herodes.

Matth. 2:15
………………..opdat vervuld zou worden hetgeen de Here door de profeet gesproken heeft, toen hij zeide: Uit Egypte heb Ik mijn Zoon geroepen.

Dan gaat het hoofdstuk weer verder als een jammerklacht over het gedrag van Efraïm. Je proeft het verdriet van God. Maar je herkent ook boosheid als God zegt: “Zal hij niet naar het land Egypte terugkeren?” Moeten ze weer terug in de slavernij? Dat hebben ze toch verdiend met hun ondankbaarheid? Nee, ze gaan niet terug naar Egypte, maar komen in de macht van de koning van Assur. En de wreedheid van deze vorst is ten hemel schreiend. Er valt wel het één en ander over te lezen.
Zie deze website.
Maar dan in vers 8 zien we de Vaderliefde weer. Het gaat Hem aan het hart. “Hoe zou ik je prijsgeven, Efraïm, je uitleveren Israël? Mijn hart keert zich in Mij om, al Mijn medelijden is opgewekt.” Die woorden, die zo prachtig Gods liefde uitbeelden, gaan nog verder. God richt ze niet te gronde. De situatie zal veranderen.
“Ze zullen komen en achter YHWH aangaan” ze zullen overal vandaan komen. En niet alleen uit Assyrië of uit de andere landen van de ballingschap.Egypte is het Zuiden, Babel en Assur is vanuit Israël gezien uit het Noorden en Oosten. Nee ze komen ook uit de richting van de zee, uit het westen. Uit Europa, uit Amerika….

Hosea 11: 10 Zij zullen achter de Here aan gaan, als een leeuw zal Hij brullen. Wanneer Hij brult, dan zullen zonen uit het westen bevend komen.

Aan het eind van dit hoofdstuk zegt God:

Ik zal hen doen wonen in hun huizen, luidt het woord des Heren.

In de afgelopen eeuw hebben we dat zien gebeuren: Israël keert terug van alle windstreken van de aarde. En door het huidig opkomende antisemitisme – wat God laat meewerken tot Zijn doel – keren er nog meer Joden terug naar hun land, waar ze mogen wonen in hun huizen.

[Sanne]

Hosea 11.
Het begin van dit hoofdstuk spreekt weer over de diepe liefde die God voor Israël had, maar ook nog heeft. Wat hier beschreven staat is zo herkenbaar voor elke ouder in zijn relatie tot zijn kind. Hier spreekt het Vaderhart van God.
Ja Israël wat had ik je lief toen je nog een kind was! Met geen pen te beschrijven! Ik heb je leren lopen, weet je nog wel? Als Papa zijn peutertje bij de hand houdt als hij zijn eerste stapjes zet. En als je viel, nou dan nam ik je op in Mijn armen!

Hos.11:3: ''Ik leerde Efraïm lopen".

Ik vind het interessant dat we de uitdrukking "wandelen met God" vaker in de Bijbel tegen komen. Dat geeft inderdaad het beeld dat Hij heel dichtbij is en ons als het ware bij de hand houdt om ons door het leven te leiden. - Micha 6:8.

Van Noach en Henoch wordt bijvoorbeeld ook gezegd dat zij wandelden met God. Gen.5:24, 6:9. Het kwam erop neer dat ze niet hun eigen weg bepaalden, maar dat ze naar God opkeken voor leiding en raad en hem gehoorzaamden. Dat kunnen wij ook en het betekent "rust voor uw ziel". -Jer.6:16. Innerlijke rust is wel een grote zegen. En dan ook nog het vooruitzicht om voor eeuwig met God te mogen wandelen.
God dwingt niemand, iedereen mag zijn eigen weg bepalen en wandelen met wie hij wil. Maar ik kan instemmen met de woorden in Micha 4:5: "Want alle volken, van hun kant, zullen elk in de naam van hun god wandelen; maar wij, van onze kant, zullen wandelen in de naam van Jehovah, onze God, tot onbepaalde tijd, ja voor eeuwig".

[Adinomis]

Hos.11:3: ''Ik leerde Efraïm lopen".

Ik vind het interessant dat we de uitdrukking "wandelen met God" vaker in de Bijbel tegen komen. Dat geeft inderdaad het beeld dat Hij heel dichtbij is en ons als het ware bij de hand houdt om ons door het leven te leiden. - Micha 6:8.

Van Noach en Henoch wordt bijvoorbeeld ook gezegd dat zij wandelden met God. Gen.5:24, 6:9. Het kwam erop neer dat ze niet hun eigen weg bepaalden, maar dat ze naar God opkeken voor leiding en raad en hem gehoorzaamden. Dat kunnen wij ook en het betekent "rust voor uw ziel". -Jer.6:16. Innerlijke rust is wel een grote zegen. En dan ook nog het vooruitzicht om voor eeuwig met God te mogen wandelen.
God dwingt niemand, iedereen mag zijn eigen weg bepalen en wandelen met wie hij wil. Maar ik kan instemmen met de woorden in Micha 4:5: "Want alle volken, van hun kant, zullen elk in de naam van hun god wandelen; maar wij, van onze kant, zullen wandelen in de naam van Jehovah, onze God, tot onbepaalde tijd, ja voor eeuwig".

Dat is inderdaad een goede beslissing met eeuwigheidswaarde. Daarover zal God zich verblijden! Ik vind Micha 4 een heel mooi hoofdstuk, wat ook aansluit op de beloften in Hosea 11. Het spreekt van het komende Vrederijk, Efraïm dat verdreven was door God zal gesteld worden tot een machtig volk en YHWH zal Koning over hen zijn op de berg Sion. De wet zal uit Sion uitgaan!

[Gaitema]

Nou weet ik waar Jamaica haar nummer 1 Gospelsong van heeft, van Micha 4 !
Dit geweldige nummer:
https://www.youtube.com/watch?v=JTJpvDmQyxc