Hoeveel mensen gaan er naar de hemel?

[Peter79]

Toch zie ik wel een mogelijkheid voor alverzoening.
Straf is er niet omdat God er blij van wordt. Straf is er als genoegdoening. Mensen die geleden hebben onder gruwelijke dingen willen de daders gestraft zien. Wat nu als Jezus' boodschap ertoe leidt dat alle slachtoffers hun daders vergeven? Dan is er geen plaats meer voor straf. En dan blijft de hel leeg, zoals de Rooms-katholieken zouden kunnen zeggen.

Lucas 23 vers 34 "En Jezus zeide: Vader, vergeef het hun; want zij weten niet, wat zij doen."

Dit vers lijkt me duidelijk. Jezus wil de mens vergeven. Oordeel en straf komen er niet en de hel blijft leeg. Sterker, de hel wordt nooit geschapen.

Vergeving kan eenzijdig, verzoening niet.

Er is geen verzoening nodig (Al in Al).

Ok, maar je tekstverwijzing helpt je dus niet, je gebruikt andere bronnen als gezaghebbend.

[peda]

Ik vergelijk het met de gelijkenis van de talenten. Wie de Bijbeltekst laat staan, zonder daar in het leven iets mee te doen, begraaft zijn talent in de grond. Wie aan de slag gaat, het risico neemt om fouten te maken, maar dus doet met het talent waarvoor het gegeven is, die vermeerdert het en zal rijk worden beloond. Mijn vraag aan de moderne theologie blijft, dat zij duidelijkheid moet geven of zij nog christelijk te noemen is. Gaat Christus in het proces verloren? Verlies je dan niet het ankerpunt voor die andere wereld waarvoor Christus staat en komt het dan niet neer op humanisme?

Deze mooie volzin van jou over het "'christelijk"' gehalte van de moderne theologie ( richting universalisme ) is een eigen topic waard.

[Messenger]

Toch zie ik wel een mogelijkheid voor alverzoening.
Straf is er niet omdat God er blij van wordt. Straf is er als genoegdoening. Mensen die geleden hebben onder gruwelijke dingen willen de daders gestraft zien. Wat nu als Jezus' boodschap ertoe leidt dat alle slachtoffers hun daders vergeven? Dan is er geen plaats meer voor straf. En dan blijft de hel leeg, zoals de Rooms-katholieken zouden kunnen zeggen.

Lucas 23 vers 34 "En Jezus zeide: Vader, vergeef het hun; want zij weten niet, wat zij doen."

Dit vers lijkt me duidelijk. Jezus wil de mens vergeven. Oordeel en straf komen er niet en de hel blijft leeg. Sterker, de hel wordt nooit geschapen.

Vergeving kan eenzijdig, verzoening niet.

Er is geen verzoening nodig (Al in Al).

Ok, maar je tekstverwijzing helpt je dus niet, je gebruikt andere bronnen als gezaghebbend.

Het is een grote misvatting te denken dat de Bijbel gezaghebbend is. Het is een menselijk werk. En als je je blindstaart op alleen de Bijbel, mis je de pointe.

[Messenger]

Ik vergelijk het met de gelijkenis van de talenten. Wie de Bijbeltekst laat staan, zonder daar in het leven iets mee te doen, begraaft zijn talent in de grond. Wie aan de slag gaat, het risico neemt om fouten te maken, maar dus doet met het talent waarvoor het gegeven is, die vermeerdert het en zal rijk worden beloond. Mijn vraag aan de moderne theologie blijft, dat zij duidelijkheid moet geven of zij nog christelijk te noemen is. Gaat Christus in het proces verloren? Verlies je dan niet het ankerpunt voor die andere wereld waarvoor Christus staat en komt het dan niet neer op humanisme?

Deze mooie volzin van jou over het "'christelijk"' gehalte van de moderne theologie ( richting universalisme ) is een eigen topic waard.

Ja dat vind ik ook een eigen topic waard.
Wat is de noodzaak om in Christus te geloven? Is dat, omdat de liefde van Christus en God dan beantwoord wordt?
Is dat het hele eieren eten? Dat Christus en God liefde terug willen ontvangen, en erkenning dat zij bestaan?

[Peter79]

Het gaat er in mijn optiek om of het ( juiste ) geloof, verbonden met het juiste gedrag in het aardse leven beslissend zijn voor de eeuwige toekomst. Zoals de boom valt enz. Bonting wees reeds op de mogelijkheid van een herkansing na de dood. Er zijn in de bijbel teksten die zo'n herkansing weinig plausibel maken, maar wanneer het aardse leven slechts een ( kleine ) stap is in de eeuwigheid, vind ik de gedachte van Bonting het overdenken waard. Het komt ook tegemoet aan de bezwaren tegen onmiddellijke Alverzoening na de dood voor Allen. Je kunt dan denken aan een geleidelijk proces, waarbij het voor de ene ziel langer zal gaan duren als voor de andere. Rahner met zijn idee van de anonieme christen vind ik in dit verband ook een interessante. Kortom overdenken en niet onmiddellijk platslaan zoals eigenlijk Ouweneel in mijn ogen doet en het onacceptabel roepen met uitroepteken.

Ik heb Ouweneel daarover niet gelezen, dus ik weet niet hoe hij platslaat.

Waar ik me tegen keer, is dat een focus op de eeuwigheid afleidt van het leven hier en nu. Het maakt van de christen een egoïstisch persoon die met zijn eigen zieleheil bezig is en daarom het juiste gedrag vertoont.
Het positieve daaraan is dan nog inderdaad dat iemand tot actie komt, maar met de alverzoening wordt ook daar de prikkel uit gehaald.
Alles vervaagt, alles is relatief, niets wat we doen, doet er nog toe.

Dat is in schril contrast met de realiteit. Mensen ondernemen dingen, zij voelen. Mensen vertonen juist gedrag, niet omdat het moet, maar omdat ze aanvoelen dat het juist is en dat het doen daarvan een goed gevoel geeft. In plaats van te zeggen dat het niet uitmaakt, kies ik daarin positie en moedig ik de mensen aan die goede dingen doen, maar de mensen die deze wereld naar de haaien helpen, verzet ik me tegen. De mensen die het opgegeven hebben en cynisch zijn geworden, begrijp ik, maar tegelijkertijd heb ik ook niets aan die mensen. Die komen pas weer in beweging als ze zien dat goedwillenden dingen voor elkaar boksen.

Jezus komt in het verhaal omdat al die goedwillende actie tekort schiet voor een betere wereld. Want er blijft steeds buiten beschouwing dat de mens niet in vrede leeft met zijn Schepper. De mens denkt het buiten de Schepper om te kunnen doen. Jezus heeft de mensheid al vergeven, maar de dringende vraag aan de mensheid is: laat u met God verzoenen. Dat is m.i. christelijk geloven. "Het eeuwige leven is dat zij U kennen".
Niemand kent de toekomst, hopelijk ligt er alverzoening aan het eind. Maar wie zich op die alverzoening concentreert, heeft zich er al bij neergelegd dat mensen niet tot geloof komen en beschouwt vandaag de dag als een gelopen race. De alverzoeningsleer doet geen appèl op de mens en heeft daarom geen enkele meerwaarde voor het nu.

[Peter79]

Lucas 23 vers 34 "En Jezus zeide: Vader, vergeef het hun; want zij weten niet, wat zij doen."

Dit vers lijkt me duidelijk. Jezus wil de mens vergeven. Oordeel en straf komen er niet en de hel blijft leeg. Sterker, de hel wordt nooit geschapen.

Vergeving kan eenzijdig, verzoening niet.

Er is geen verzoening nodig (Al in Al).

Ok, maar je tekstverwijzing helpt je dus niet, je gebruikt andere bronnen als gezaghebbend.

Het is een grote misvatting te denken dat de Bijbel gezaghebbend is. Het is een menselijk werk. En als je je blindstaart op alleen de Bijbel, mis je de pointe.

Wat is jouw alternatief?

Voor mij is het bemoedigend dat de Bijbel een menselijk werk is. God heeft de mens goed gemaakt en daar hou ik me aan vast. De ellende begon en duurt voort, omdat mensen de menselijke maat verliezen, beter willen zijn dan ze zijn, de andere mens niet meer in de ogen willen zien, etc.

[callista]

Voor mij is het bemoedigend dat de Bijbel een menselijk werk is.
God heeft de mens goed gemaakt en daar hou ik me aan vast.

De ellende begon en duurt voort, omdat mensen de menselijke maat verliezen, beter willen dan ze zijn, de andere mens niet meer in de ogen willen zien, etc.

Is dat zo?
Dat God de mens goed gemaakt heeft?
En dat Hij dat zelf ook van overtuigd was?

Genesis 6
5 De Heer zag dat de mensen op de aarde erg slecht waren.
Alles wat ze bedachten en deden was slecht. 6 Daarom had de Heer er spijt van dat Hij de mensen had gemaakt.

Hij had veel verdriet over wat ze deden.
7 Daarom besloot Hij: "Ik zal de mensen die Ik heb gemaakt allemaal doden. En niet alleen de mensen, maar ook alle dieren. Want Ik heb er spijt van dat Ik hen heb gemaakt

Kennelijk had hij dat van tevoren niet zien aankomen
Foutje...misrekening dus

[Peter79]

Ik vergelijk het met de gelijkenis van de talenten. Wie de Bijbeltekst laat staan, zonder daar in het leven iets mee te doen, begraaft zijn talent in de grond. Wie aan de slag gaat, het risico neemt om fouten te maken, maar dus doet met het talent waarvoor het gegeven is, die vermeerdert het en zal rijk worden beloond. Mijn vraag aan de moderne theologie blijft, dat zij duidelijkheid moet geven of zij nog christelijk te noemen is. Gaat Christus in het proces verloren? Verlies je dan niet het ankerpunt voor die andere wereld waarvoor Christus staat en komt het dan niet neer op humanisme?

Deze mooie volzin van jou over het "'christelijk"' gehalte van de moderne theologie ( richting universalisme ) is een eigen topic waard.

Ja dat vind ik ook een eigen topic waard.
Wat is de noodzaak om in Christus te geloven? Is dat, omdat de liefde van Christus en God dan beantwoord wordt?
Is dat het hele eieren eten? Dat Christus en God liefde terug willen ontvangen, en erkenning dat zij bestaan?

Als mijn kinderen mij zouden negeren, zou ik er ook alles aan doen om de relatie weer goed te krijgen. Maar niet alleen ik zou last hebben, ook mijn kinderen zouden lijden aan het gemis van hun vader. Dat hebben ze dan zelf niet door, maar toch zou er een stukje in hun leven missen, denk ik. Ik zou hopen dat het weer goed werd. Het kan echter heel onbevredigend eindigen, in dit leven is er zeker geen alverzoening.

[Messenger]

Vergeving kan eenzijdig, verzoening niet.

Er is geen verzoening nodig (Al in Al).

Ok, maar je tekstverwijzing helpt je dus niet, je gebruikt andere bronnen als gezaghebbend.

Het is een grote misvatting te denken dat de Bijbel gezaghebbend is. Het is een menselijk werk. En als je je blindstaart op alleen de Bijbel, mis je de pointe.

Wat is jouw alternatief?

Openstaan voor alle inzichten en niet bang zijn dat die niet corresponderen met de Bijbel. Uit alle inzichten je hoogste innerlijke waarheid kiezen. En dat kan dan net zo goed de Bijbel zijn zoals je die nu leest, het kan ook de Bijbel zijn met verrijking van inzichten of een totaal andere manier van geloven.

Voor mij is het bemoedigend dat de Bijbel een menselijk werk is. God heeft de mens goed gemaakt en daar hou ik me aan vast. De ellende begon en duurt voort, omdat mensen de menselijke maat verliezen, beter willen dan ze zijn, de andere mens niet meer in de ogen willen zien, etc.

De ellende waar je het over hebt, is denk ik het gevolg van de vrije wil en het niet herinneren van de verbinding met God.
Als de mensheid niet zou geloven in afgescheidenheid maar juist in eenheid met elkaar en met God, zou dat de wereld veranderen. Dat mensen zichzelf zien in elkaar en in al het leven en elkaar dan ook zodanig behandelen.

Als je beseft dat de ander een andere manifestatie is van jezelf, zul je de ander niet hetgeen aan doen dat je zelf ook niet wil ondergaan. De wereld zou daardoor verbeteren.

[Messenger]

Als mijn kinderen mij zouden negeren, zou ik er ook alles aan doen om de relatie weer goed te krijgen. Maar niet alleen ik zou last hebben, ook mijn kinderen zouden lijden aan het gemis van hun vader. Dat hebben ze dan zelf niet door, maar toch zou er een stukje in hun leven missen, denk ik. Ik zou hopen dat het weer goed werd. Het kan echter heel onbevredigend eindigen, in dit leven is er zeker geen alverzoening.

Je zou de deur voor je kinderen altijd open houden neem ik aan?

[Peter79]

Voor mij is het bemoedigend dat de Bijbel een menselijk werk is.
God heeft de mens goed gemaakt en daar hou ik me aan vast.

De ellende begon en duurt voort, omdat mensen de menselijke maat verliezen, beter willen dan ze zijn, de andere mens niet meer in de ogen willen zien, etc.

Is dat zo?
Dat God de mens goed gemaakt heeft?
En dat Hij dat zelf ook van overtuigd was?

God zag dat het zeer goed was, Genesis 1.

Genesis 6
5 De Heer zag dat de mensen op de aarde erg slecht waren.
Alles wat ze bedachten en deden was slecht. 6 Daarom had de Heer er spijt van dat Hij de mensen had gemaakt.

Hij had veel verdriet over wat ze deden.
7 Daarom besloot Hij: "Ik zal de mensen die Ik heb gemaakt allemaal doden. En niet alleen de mensen, maar ook alle dieren. Want Ik heb er spijt van dat Ik hen heb gemaakt

Kennelijk had hij dat van tevoren niet zien aankomen
Foutje...misrekening dus

Genesis 6 is de conclusie op een geweldsspiraal die begon met het verhaal van Kaïn en Abel. Het ging van kwaad tot erger. God had ook een regel gesteld: de zonde ligt op de loer, maar jij moet erover heersen. Zelfbeheersing is een goede menselijke eigenschap. Bij Paulus is die zonde uiteindelijk een zelfstandige macht.

Ik kan er ook spijt van hebben als de oogst van mijn moestuin verrot zonder dat ik er van gegeten heb. Dat is het gevoel dat je hebt op het moment dat het een stinkende bende is. Maar het volgend jaar kan ik gewoon weer overnieuw beginnen. En dat betekent dat mijn eerdere poging toch de moeite waard was, ondanks het verloren jaar.

[callista]

Ja...maar jij bent een mens en kunt dat van tevoren niet [in]zien
God wel........maar kennelijk dus ook niet...

[Peter79]

Openstaan voor alle inzichten en niet bang zijn dat die niet corresponderen met de Bijbel. Uit alle inzichten je hoogste innerlijke waarheid kiezen. En dat kan dan net zo goed de Bijbel zijn zoals je die nu leest, het kan ook de Bijbel zijn met verrijking van inzichten of een totaal andere manier van geloven.

Het alternatief ben jij dus zelf.

Net als ik, want ik heb er zelf voor gekozen om de Bijbel gezag toe te kennen boven andere boeken.

De ellende waar je het over hebt, is denk ik het gevolg van de vrije wil en het niet herinneren van de verbinding met God.
Als de mensheid niet zou geloven in afgescheidenheid maar juist in eenheid met elkaar en met God, zou dat de wereld veranderen. Dat mensen zichzelf zien in elkaar en in al het leven en elkaar dan ook zodanig behandelen.

Als je beseft dat de ander een andere manifestatie is van jezelf, zul je de ander niet hetgeen aan doen dat je zelf ook niet wil ondergaan. De wereld zou daardoor verbeteren.

Maar nog steeds een oplossing zoeken buiten de Schepper om, en vervolgens wel rekenen op alverzoening.
Ik geloof dat God er in dit leven ook al toe doet.

[Peter79]

Ja...maar jij bent een mens en kunt dat van tevoren niet [in]zien
God wel........maar kennelijk dus ook niet...

De auteur van Genesis laat ons wat dat betreft in raadselen.

[Peter79]

Als mijn kinderen mij zouden negeren, zou ik er ook alles aan doen om de relatie weer goed te krijgen. Maar niet alleen ik zou last hebben, ook mijn kinderen zouden lijden aan het gemis van hun vader. Dat hebben ze dan zelf niet door, maar toch zou er een stukje in hun leven missen, denk ik. Ik zou hopen dat het weer goed werd. Het kan echter heel onbevredigend eindigen, in dit leven is er zeker geen alverzoening.

Je zou de deur voor je kinderen altijd open houden neem ik aan?

Vanzelfsprekend.

[Messenger]

Als mijn kinderen mij zouden negeren, zou ik er ook alles aan doen om de relatie weer goed te krijgen. Maar niet alleen ik zou last hebben, ook mijn kinderen zouden lijden aan het gemis van hun vader. Dat hebben ze dan zelf niet door, maar toch zou er een stukje in hun leven missen, denk ik. Ik zou hopen dat het weer goed werd. Het kan echter heel onbevredigend eindigen, in dit leven is er zeker geen alverzoening.

Je zou de deur voor je kinderen altijd open houden neem ik aan?

Vanzelfsprekend.

Waarom zou dat voor God dan anders zijn?

[Messenger]

Openstaan voor alle inzichten en niet bang zijn dat die niet corresponderen met de Bijbel. Uit alle inzichten je hoogste innerlijke waarheid kiezen. En dat kan dan net zo goed de Bijbel zijn zoals je die nu leest, het kan ook de Bijbel zijn met verrijking van inzichten of een totaal andere manier van geloven.

Het alternatief ben jij dus zelf.

Net als ik, want ik heb er zelf voor gekozen om de Bijbel gezag toe te kennen boven andere boeken.

Okay je houdt vast aan de Bijbel en je laat andere invloeden niet toe.

En morgen komt God tot je in een andere vorm, spreekt op een andere manier tot je en dan zeg je:
"Sorry maar ik hou me vast aan de Bijbel en daar laat ik niets tussen komen."

En bovendien : "Andere inzichten moeten het werk van de duivel zijn."

Wat moet God in zo'n geval doen?

[Peter79]

Als mijn kinderen mij zouden negeren, zou ik er ook alles aan doen om de relatie weer goed te krijgen. Maar niet alleen ik zou last hebben, ook mijn kinderen zouden lijden aan het gemis van hun vader. Dat hebben ze dan zelf niet door, maar toch zou er een stukje in hun leven missen, denk ik. Ik zou hopen dat het weer goed werd. Het kan echter heel onbevredigend eindigen, in dit leven is er zeker geen alverzoening.

Je zou de deur voor je kinderen altijd open houden neem ik aan?

Vanzelfsprekend.

Waarom zou dat voor God dan anders zijn?

Dat is niet anders, dat is juist het punt - mensen willen van God niet weten.

[Messenger]

Als mijn kinderen mij zouden negeren, zou ik er ook alles aan doen om de relatie weer goed te krijgen. Maar niet alleen ik zou last hebben, ook mijn kinderen zouden lijden aan het gemis van hun vader. Dat hebben ze dan zelf niet door, maar toch zou er een stukje in hun leven missen, denk ik. Ik zou hopen dat het weer goed werd. Het kan echter heel onbevredigend eindigen, in dit leven is er zeker geen alverzoening.

Je zou de deur voor je kinderen altijd open houden neem ik aan?

Vanzelfsprekend.

Waarom zou dat voor God dan anders zijn?

Dat is niet anders, dat is juist het punt - mensen willen van God niet weten.

God weet wél van de mensen. En jij weet als vader wél van jouw kinderen die misschien niet van jou willen weten.
En evengoed staat bij jou altijd de deur voor je kinderen open.

[Peter79]

Okay je houdt vast aan de Bijbel en je laat andere invloeden niet toe.

Dat is dan weer een merkwaardige conclusie. De Bijbel is multi-interpretabel, je moet steeds bepalen wat plausibel is.
Als in de Bijbel staat dat je het goede, het welgevallige en het volkomene moet doen, dan doe je dat wat in je cultuur geldig is. Dat is ook aan veranderingen en invloed onderhevig.

En morgen komt God tot je in een andere vorm, spreekt op een andere manier tot je en dan zeg je:
"Sorry maar ik hou me vast aan de Bijbel en daar laat ik niets tussen komen."

Petrus maakte zoiets mee toen God hem gebood onreine dieren te eten. Het is ook verder een bekende kwestie binnen het christelijk geloof. Je kan God daar op testen door Hem de vraag nogmaals te stellen.

En bovendien : "Andere inzichten moeten het werk van de duivel zijn."

Wat moet God in zo'n geval doen?

Op dit forum is er vooral veel invloed om elke identificatie van God als persoon te ontkrachten. Het is daarmee precies het tegenovergestelde van het christelijk geloof, namelijk dat de onbekende god geidentificeerd kan worden als de God van Jezus Christus. Het komt overeen met Johannes die als toetssteen stelde: ieder persoon die belijdt dat Christus in het vlees is gekomen, is uit God. Die God herken ik, want ik ken Hem langer dan vandaag. Als ik dagelijks met Hem spreek, dan vallen vreemde dingen wel op hun plek.

[Peter79]

Je zou de deur voor je kinderen altijd open houden neem ik aan?

Vanzelfsprekend.

Waarom zou dat voor God dan anders zijn?

Dat is niet anders, dat is juist het punt - mensen willen van God niet weten.

God weet wél van de mensen. En jij weet als vader wél van jouw kinderen die misschien niet van jou willen weten.
En evengoed staat bij jou altijd de deur voor je kinderen open.

Dus impasse.

[Messenger]

Okay je houdt vast aan de Bijbel en je laat andere invloeden niet toe.

Dat is dan weer een merkwaardige conclusie. De Bijbel is multi-interpretabel, je moet steeds bepalen wat plausibel is.
Als in de Bijbel staat dat je het goede, het welgevallige en het volkomene moet doen, dan doe je dat wat in je cultuur geldig is. Dat is ook aan veranderingen en invloed onderhevig.

Ja maar je zoekt het antwoord op jouw vragen uitsluitend binnen de Bijbel.

En morgen komt God tot je in een andere vorm, spreekt op een andere manier tot je en dan zeg je:
"Sorry maar ik hou me vast aan de Bijbel en daar laat ik niets tussen komen."

Petrus maakte zoiets mee toen God hem gebood onreine dieren te eten. Het is ook verder een bekende kwestie binnen het christelijk geloof. Je kan God daar op testen door Hem de vraag nogmaals te stellen.

En dan? Je stelt de vraag nogmaals (of God komt tot je zonder dat je een vraag gesteld hebt) en wat moet God dan doen om Zich aan jou te openbaren?

[Messenger]

Vanzelfsprekend.

Waarom zou dat voor God dan anders zijn?

Dat is niet anders, dat is juist het punt - mensen willen van God niet weten.

God weet wél van de mensen. En jij weet als vader wél van jouw kinderen die misschien niet van jou willen weten.
En evengoed staat bij jou altijd de deur voor je kinderen open.

Dus impasse.

Jouw deur staat altijd open voor je kinderen.

God heeft de hemelpoort wagenwijd open staan.

[Peter79]

Waarom zou dat voor God dan anders zijn?

Dat is niet anders, dat is juist het punt - mensen willen van God niet weten.

God weet wél van de mensen. En jij weet als vader wél van jouw kinderen die misschien niet van jou willen weten.
En evengoed staat bij jou altijd de deur voor je kinderen open.

Dus impasse.

Jouw deur staat altijd open voor je kinderen.

God heeft de hemelpoort wagenwijd open staan.

Klopt,

In de gelijkenis dwingt de heer zelfs de zwervers van de straat naar binnen, nu de eerstgenodigden het laten afweten.
Maar dwang is tegenwoordig niet populair in verband met liefde.

[Peter79]

Okay je houdt vast aan de Bijbel en je laat andere invloeden niet toe.

Dat is dan weer een merkwaardige conclusie. De Bijbel is multi-interpretabel, je moet steeds bepalen wat plausibel is.
Als in de Bijbel staat dat je het goede, het welgevallige en het volkomene moet doen, dan doe je dat wat in je cultuur geldig is. Dat is ook aan veranderingen en invloed onderhevig.

Ja maar je zoekt het antwoord op jouw vragen uitsluitend binnen de Bijbel.

Ik zie de Bijbel meer als een wervende folder om God te leren kennen. Wie God was voor de mensen toen. Het echte leven is nu, ik ontmoet God in de mensen en in de natuur. Gaandeweg leer ik Hem meer kennen.

En morgen komt God tot je in een andere vorm, spreekt op een andere manier tot je en dan zeg je:
"Sorry maar ik hou me vast aan de Bijbel en daar laat ik niets tussen komen."

Petrus maakte zoiets mee toen God hem gebood onreine dieren te eten. Het is ook verder een bekende kwestie binnen het christelijk geloof. Je kan God daar op testen door Hem de vraag nogmaals te stellen.

En dan? Je stelt de vraag nogmaals (of God komt tot je zonder dat je een vraag gesteld hebt) en wat moet God dan doen om Zich aan jou te openbaren?

Als God een antwoord geeft, dan herken je dat wel. Maar het blijft een mens eigen om te blijven twijfelen of het God was of een eigen gedachtenspinsel. Wie weet ben ik al vele malen om gelopen, terwijl God me steeds een kortere weg wees. Maar ik vertrouw dat Hij ook op die omwegen met me mee gaat, want blijkbaar is dat voor mij nodig, dan ben ik traag van begrip, of er nog niet aan toe om volledig op Hem te vertrouwen.