Je ingraven met stelligheid

[Mart]

Zijn stelligheid is hier geheel terecht . Wat dat betreft staat hij op één lijn met de wetenschap: wanneer er in de evangeliën gesproken wordt van 'deze tijd' dan verwijst dat naar de de eerste eeuw, de tijd waarin de auteurs leefden.

Of van dit tijdperk, deze aeon, deze ''eeuwigheid'' van tijdelijkheid.

Zo'n uitspraak gaat dermate tegen de wetenschap in dat stelligheid misplaatst is.

[thom]

Of van dit tijdperk, deze aeon, deze ''eeuwigheid'' van tijdelijkheid.

Zo'n uitspraak gaat zodanig tegen de wetenschap in dat stelligheid misplaatst is.

Welke wetenschap?

Van deze wereld? Of de wetenschap van het tijdloze.

Joh. 17
14 Ik heb hun Uw woord gegeven; en de wereld heeft ze gehaat, omdat zij van de wereld niet zijn, gelijk als Ik van de wereld niet ben.

15 Ik bid niet, dat Gij hen uit de wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart van den boze.

16 Zij zijn niet van de wereld, gelijkerwijs Ik van de wereld niet ben.

[Mart]

Zo'n uitspraak gaat zodanig tegen de wetenschap in dat stelligheid misplaatst is.

Welke wetenschap?

De bijbelwetenschap met historie, archeologie en tekstkritiek.

[thom]

Welke wetenschap?

De bijbelwetenschap met historie, archeologie en tekstkritiek.

Ik heb net de vorige reactie aangevuld met een tekst; Bijbelwetenschap voor het hart, en het ge-weten.

[Mart]

De bijbelwetenschap met historie, archeologie en tekstkritiek.

Ik heb net de vorige reactie aangevuld met een tekst; Bijbelwetenschap voor het hart, en het ge-weten.

Gewoon de bijbelwetenschap. ''Bijbelwetenschap voor het hart en ge-weten'' is geen wetenschappelijke tak.

[thom]

Ik heb net de vorige reactie aangevuld met een tekst; Bijbelwetenschap voor het hart, en het ge-weten.

Gewoon de bijbelwetenschap. ''Bijbelwetenschap voor het hart en ge-weten'' is geen wetenschappelijke tak.

De wereld gaat ten onder aan kennis.

Kennis is een door de mens aangelegde en geordende verzameling van gegevens, verbanden en inzichten omtrent al hetgeen er in zijn omgeving is waar te nemen of af te leiden.

[small brother]

Wanneer Het ENE als "" NIETS "" in de schijnwerper wordt geplaatst en God als "" Iets "" , is "" Iets ""uiteraard kwetsbaarder als "" Niets "".
"' In "" Niets "" geloof je niet, over "" Niets "' heb je geen overtuiging, geen visie, geen mening, kortom over "" Niets "" valt niets te zeggen , behalve dat over "" Niets "" niets te zeggen valt. Maar ""NIets"' kent ook geen Waarheid omdat het altijd een "" Iets "" is dat met Waarheid wordt verbonden. Bij gebruik van het woord Waarheid gaat het bij "" Niets "' mis. Immers "" Niets "" is geen Waarheid. NIETS.

Tenzij God niets is.

Stel nu eens even, theoretisch, dat God geest is.
Materieel is dat niets; want materie is het niet.
Kwalificeert God dan als niets? Of als iets niets dat wel iets is en doet?

Als de aarde uit een knal komt, is dat gedaan door niet niets. En ook de meest goddeloze wetenschapper
rekent aan dat begin een kracht en een energie toe, die buiten elke natuurkundige beschrijving valt.
Is daarmee bewezen dat niets, toch iets kan zijn of doen? Dan is God bewezen, mogelijk te zijn.
Of is daarmee bewezen, dat dat niets, niet niets is, zodat het waarachtige niets, verdergaand niets is,
zodat we moeten onderscheiden in verschillende soortementen of niveaus van niets?
Wat is dan de waarheid? Dat wat ervan vast en zeker is.
Namelijk dat er iets is, waar niets was.
Dat schept een verbinding tussen niets en iets.

[hopper]

Zijn stelligheid is hier geheel terecht . Wat dat betreft staat hij op één lijn met de wetenschap: wanneer er in de evangeliën gesproken wordt van 'deze tijd' dan verwijst dat naar de de eerste eeuw, de tijd waarin de auteurs leefden.

Of van dit tijdperk, deze aeon, deze ''eeuwigheid'' van tijdelijkheid.

Je kan net zo goed schrijven: "deze droogte van water". Eeuwigheid en tijdelijkheid zijn tegengestelden.

[thom]

Of van dit tijdperk, deze aeon, deze ''eeuwigheid'' van tijdelijkheid.

Je kan net zo goed schrijven: "deze droogte van water". Eeuwigheid en tijdelijkheid zijn tegengestelden.

Eeuwigheid daarom tussen komma's.

''Deze tijd'' van Mart;

Als periode van de ziel in zijn bestaan, als een ''eeuwigheid'' in relatie tot de tijdelijkheid van de lichamen waarin de ziel zijn intrek steeds kan nemen.

En de periode, het tijdperk waarin de ziel de mogelijkheid krijgt zich om te keren van deze tijd.

[hopper]

Stel nu eens even, theoretisch, dat God geest is.
Materieel is dat niets; want materie is het niet.
Kwalificeert God dan als niets? Of als iets niets dat wel iets is en doet?

Als de aarde uit een knal komt, is dat gedaan door niet niets. En ook de meest goddeloze wetenschapper
rekent aan dat begin een kracht en een energie toe, die buiten elke natuurkundige beschrijving valt.
Is daarmee bewezen dat niets, toch iets kan zijn of doen? Dan is God bewezen, mogelijk te zijn.
Of is daarmee bewezen, dat dat niets, niet niets is, zodat het waarachtige niets, verdergaand niets is,
zodat we moeten onderscheiden in verschillende soortementen of niveaus van niets?
Wat is dan de waarheid? Dat wat ervan vast en zeker is.
Namelijk dat er iets is, waar niets was.
Dat schept een verbinding tussen niets en iets.

De mens kwalificeert zichzelf als 'iets'. Dat is niet vreemd, omdat de mens leeft tussen allerlei 'ietsen'.
Als ik een gedachte denk, dan is de gedachte 'iets'.
Als ik 'iets' wil dan wil ik 'iets'. Willen is dus beperkt tot 'iets' én de toekomst én het verleden (spijt).
Als ik 'iets' weet dan weet ik 'iets' over 'iets'.

En als ik stel dat God geest is, dan stel ik alweer 'iets' over 'iets'.

Kortom: over 'iets' valt altijd wel 'iets' te vertellen. Vinden het 'niets' is de grootste vondst die je kunt doen. Omdat je er niet naar kunt zoeken, je kunt alleen naar 'iets' zoeken. Daarom is het 'niets' een overgave van het 'iets'.

[hopper]

Je kan net zo goed schrijven: "deze droogte van water". Eeuwigheid en tijdelijkheid zijn tegengestelden.

Eeuwigheid daarom tussen komma's.

''Deze tijd''.

Als periode van de ziel in zijn bestaan, als een ''eeuwigheid'' in relatie tot de tijdelijkheid van de lichamen waarin de ziel zijn intrek steeds kan nemen.

En de periode, het tijdperk waarin de ziel de mogelijkheid krijgt zich om te keren van deze tijd.

Er is een omkering mogelijk, maar dat kan nooit een omkering binnen de tijd zijn.
Daar kom je uit bij een handicap van de eigen geest, die kan alleen maar denken in vroeger en straks.
Denken aan nu (eeuwigheid) is een onmogelijkheid.
Je zult iets moeten bedenken om om het denken zelf heen te werken.

[Willempie]

Gewoon de bijbelwetenschap. ''Bijbelwetenschap voor het hart en ge-weten'' is geen wetenschappelijke tak.

De wereld gaat ten onder aan kennis.

Kennis is een door de mens aangelegde en geordende verzameling van gegevens, verbanden en inzichten omtrent al hetgeen er in zijn omgeving is waar te nemen of af te leiden.

Nee, de wereld gaat ten onder aan gebrek aan kennis. Dit is althans wat de Bijbel ons vertelt.

[thom]

Eeuwigheid daarom tussen komma's.

''Deze tijd''.

Als periode van de ziel in zijn bestaan, als een ''eeuwigheid'' in relatie tot de tijdelijkheid van de lichamen waarin de ziel zijn intrek steeds kan nemen.

En de periode, het tijdperk waarin de ziel de mogelijkheid krijgt zich om te keren van deze tijd.

Er is een omkering mogelijk, maar dat kan nooit een omkering binnen de tijd zijn.
Daar kom je uit bij een handicap van de eigen geest, die kan alleen maar denken in vroeger en straks.
Denken aan nu (eeuwigheid) is een onmogelijkheid.
Je zult iets moeten bedenken om om het denken zelf heen te werken.

Exact!

Lees de teksten die ik gaf nog maar eens na..

En kijk uit hèh, want straks ga je nog geloven ook.

[hopper]

Er is een omkering mogelijk, maar dat kan nooit een omkering binnen de tijd zijn.
Daar kom je uit bij een handicap van de eigen geest, die kan alleen maar denken in vroeger en straks.
Denken aan nu (eeuwigheid) is een onmogelijkheid.
Je zult iets moeten bedenken om om het denken zelf heen te werken.

Exact!

Lees de teksten die ik gaf nog maar eens na..

En kijk uit hèh, want straks ga je nog geloven ook.

Nee, dat zou in tegenspraak zijn met mijn voorgaande reactie. Geloven is een beweging van het denkvermogen.
En daar moeten we juist omheen werken....

[thom]

De wereld gaat ten onder aan kennis.

Kennis is een door de mens aangelegde en geordende verzameling van gegevens, verbanden en inzichten omtrent al hetgeen er in zijn omgeving is waar te nemen of af te leiden.

Nee, de wereld gaat ten onder aan gebrek aan kennis. Dit is althans wat de Bijbel ons vertelt.

Ow.. dat was het. Maar er is kennis zoals boven aangehaald, en Kennis, van; gekend worden.

Joh. 14 SV

6 Jezus zeide tot hem: Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot den Vader, dan door Mij.

7 Indien gijlieden Mij gekend hadt, zo zoudt gij ook Mijn Vader gekend hebben; en van nu kent gij Hem, en hebt Hem gezien.

8 Filippus zeide tot Hem: Heere, toon ons den Vader, en het is ons genoeg.

9 Jezus zeide tot hem: Ben Ik zo langen tijd met ulieden, en hebt gij Mij niet gekend, Filippus? Die Mij gezien heeft, die heeft den Vader gezien; en hoe zegt gij: Toon ons den Vader?

10 Gelooft gij niet, dat Ik in den Vader ben, en de Vader in Mij is? De woorden, die Ik tot ulieden spreek, spreek Ik van Mijzelven niet, maar de Vader, Die in Mij blijft, Dezelve doet de werken.

11 Gelooft Mij, dat Ik in den Vader ben en de Vader in Mij is; en indien niet, zo gelooft Mij om de werken zelve.

12 Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Die in Mij gelooft, de werken, die Ik doe, zal hij ook doen, en zal meerder doen, dan deze; want Ik ga heen tot Mijn Vader.

13 En zo wat gij begeren zult in Mijn Naam, dat zal Ik doen; opdat de Vader in den Zoon verheerlijkt worde.

14 Zo gij iets begeren zult in Mijn Naam, Ik zal het doen.

[Leon]

Geloven is zomaar iets aannemen schrijf je. En dat je 100% Waarheid toont, met een hoofdletter.

Geloven in, omdat men het geloof van bewust is geworden. Het geloof is een bezit schrijf ik wel eens, een plotseling besef van 'onze' Oorsprong, van Dat wat IS.

Het geloof is van; de Weg, de Waarheid en het Leven.
Joh. 1 sv

12 Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;

13 Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn.

Het is het kenvermogen wat 'is'. Maar daar geloof ik niet in , want zou ik daar in geloven dan 'objectiveer' ik het kenvermogen.
Alles wat object is behoort weer tot het gekende.

Dat is ook mijn grootste bezwaar tegen het fenomeen wat we 'geloof' noemen. Alles waar je in gelooft dat objectiveer je.
(En dat beweer ik met stelligheid)

Als ik geloof dat Tokio bestaat (ik ben er nog nooit geweest) dan ben ik hier en is Tokio dáár.
Voor Tokio is dat geen probleem. Voor zaken als God, Jezus, hiernamaals enz is dat wel een probleem.
Wegens het objectiveren worden God, Jezus en hiernamaals nog onwaar ook.
Goed beschouwd is geloven in God blasfemie.
Maar nu dwaal ik af....

Als je geloofsobjecten verder beschouwt net als andere zaken, namelijk mogelijkheden, wordt het anders. De werkhypothese van het geloof is bijvoorbeeld een persoonlijke God die in je hart woont en die bijsturing geeft als dat nodig is. Dat is een hypothese die bevestigd kan raken of ontkracht, maar die je gewoon als werkhypothese kan hanteren zoals anderen een werkhypothese hebben dat kwantumvelden verstoringen hebben in de vorm van materie.

[thom]

Exact!

Lees de teksten die ik gaf nog maar eens na..

En kijk uit hèh, want straks ga je nog geloven ook.

Nee, dat zou in tegenspraak zijn met mijn voorgaande reactie. Geloven is een beweging van het denkvermogen.
En daar moeten we juist omheen werken....

Nog steeds de teksten niet gelezen begrijp ik uit je reactie.

[Willempie]

Exact!

Lees de teksten die ik gaf nog maar eens na..

En kijk uit hèh, want straks ga je nog geloven ook.

Nee, dat zou in tegenspraak zijn met mijn voorgaande reactie. Geloven is een beweging van het denkvermogen.
En daar moeten we juist omheen werken....

Je moet dus gewoon stoppen met denken! Geweldig advies hoor, Hopper.

[peda]

Als je geloofsobjecten verder beschouwt net als andere zaken, namelijk mogelijkheden, wordt het anders. De werkhypothese van het geloof is bijvoorbeeld een persoonlijke God die in je hart woont en die bijsturing geeft als dat nodig is. Dat is een hypothese die bevestigd kan raken of ontkracht, maar die je gewoon als werkhypothese kan hanteren zoals anderen een werkhypothese hebben dat kwantumvelden verstoringen hebben in de vorm van materie.

Zelfs wanneer een deelnemer geloofs"'objecten"' niet ziet als "'mogelijkheden, dan nog kan er volop gesproken worden over eigenlijk niets. Het forum getuigt van beleving, van inbreng, zelfs als het naar mening van sommigen onder ons nergens over gaat, volgt er toch een reeks aan eigen inbreng over datgene dat nergens op slaat. Prima toch !

[peda]

Nee, dat zou in tegenspraak zijn met mijn voorgaande reactie. Geloven is een beweging van het denkvermogen.
En daar moeten we juist omheen werken....

Je moet dus gewoon stoppen met denken! Geweldig advies hoor, Hopper.

Het ENE denkt niet, dus Hopper denkt niet. God denkt ( dat moge men aannemen ) dus God gelovigen denken. Simple comme bonjour.
Geloof je in God, ben je een denker. Geloof je niet in God ben je een denker. Ophouden met denken, weg geloof.

[Leon]

Als je geloofsobjecten verder beschouwt net als andere zaken, namelijk mogelijkheden, wordt het anders. De werkhypothese van het geloof is bijvoorbeeld een persoonlijke God die in je hart woont en die bijsturing geeft als dat nodig is. Dat is een hypothese die bevestigd kan raken of ontkracht, maar die je gewoon als werkhypothese kan hanteren zoals anderen een werkhypothese hebben dat kwantumvelden verstoringen hebben in de vorm van materie.

Zelfs wanneer een deelnemer geloofs"'objecten"' niet ziet als "'mogelijkheden, dan nog kan er volop gesproken worden over eigenlijk niets. Het forum getuigt van beleving, van inbreng, zelfs als het naar mening van sommigen onder ons nergens over gaat, volgt er toch een reeks aan eigen inbreng over datgene dat nergens op slaat. Prima toch !

Ja prima, geen probleem.

[Willempie]

Je moet dus gewoon stoppen met denken! Geweldig advies hoor, Hopper.

Het ENE denkt niet, dus Hopper denkt niet. God denkt ( dat moge men aannemen ) dus God gelovigen denken. Simple comme bonjour.
Geloof je in God, ben je een denker. Geloof je niet in God ben je een denker. Ophouden met denken, weg geloof.

Mijn complimenten hoor.

[small brother]

Stel nu eens even, theoretisch, dat God geest is.
Materieel is dat niets; want materie is het niet.
Kwalificeert God dan als niets? Of als iets niets dat wel iets is en doet?

Als de aarde uit een knal komt, is dat gedaan door niet niets. En ook de meest goddeloze wetenschapper
rekent aan dat begin een kracht en een energie toe, die buiten elke natuurkundige beschrijving valt.
Is daarmee bewezen dat niets, toch iets kan zijn of doen? Dan is God bewezen, mogelijk te zijn.
Of is daarmee bewezen, dat dat niets, niet niets is, zodat het waarachtige niets, verdergaand niets is,
zodat we moeten onderscheiden in verschillende soortementen of niveaus van niets?
Wat is dan de waarheid? Dat wat ervan vast en zeker is.
Namelijk dat er iets is, waar niets was.
Dat schept een verbinding tussen niets en iets.

De mens kwalificeert zichzelf als 'iets'. Dat is niet vreemd, omdat de mens leeft tussen allerlei 'ietsen'.
Als ik een gedachte denk, dan is de gedachte 'iets'.
Als ik 'iets' wil dan wil ik 'iets'. Willen is dus beperkt tot 'iets' én de toekomst én het verleden (spijt).
Als ik 'iets' weet dan weet ik 'iets' over 'iets'.

En als ik stel dat God geest is, dan stel ik alweer 'iets' over 'iets'.

Kortom: over 'iets' valt altijd wel 'iets' te vertellen. Vinden het 'niets' is de grootste vondst die je kunt doen. Omdat je er niet naar kunt zoeken, je kunt alleen naar 'iets' zoeken. Daarom is het 'niets' een overgave van het 'iets'.

De mens is god van zijn gedachten.
Halfgod eigenlijk, want de mens kan maar matig denken en visualiseren.
Niettemin is dat iets materieels dat zich vormt in de geest van de mens.
Als nu de mens in staat is om te creëren wat hij bedenkt, dan is hij god van z'n creatie.
Dat is toch wel iets. En vanuit het gecreëerde is het een schepping.

Waarom zou zo'n schepping zich niet kunnen overgeven aan zijn van iets?
Waarom is het vinden van zijn bestaan niet een waardevol iets?
Is dat zo bevindelijk? Je bent wie je bent.
En je maker is, wie je Maker is.
Elk ontgaan van die realiteit,
zoekt in ruimte en stof,
leven te denken.

Net als in godheid die je bent,
over je gedachten.
Het is niets.

[Inktvlam]

Daar hebben we ze weer de postmoderne beweringen, die zichzelf onderuit halen. Zoals: “waarheid is altijd relatief” (is dat een relatieve waarheid?) of “absolute waarheden bestaan niet” (ben je daar absoluut zeker van?).
Het relativisme verkondigt dat er geen absolute waarheden zijn, maar als dat waar is dan is die uitspraak een absolute waarheid.

Er zijn geen feiten. Alleen blokkades voor de openheid en onbepaaldheid.

Of je nu beweert dat de geschiedenis vast staat, of de gezondheidszorg geweldig is en mensen geneest. Het is niet feitelijk waar. Niets is feitelijk waar, er is alleen tijdelijke geldigheid binnen het verhaal van jezelf ingraven en blokkeren.

Deze uitspraak is innerlijk tegenstrijdig. Bovenstaande uitspraak wordt verkondigd als zijnde een feitelijke waarheid, maar tegelijkertijd wordt beweerd dat “niets feitelijk waar is”.

De bevrijding moet uit jezelf komen, met een acceptatie dat niets waar is wat je denkt dat waar is, dat alles fundamenteel onbepaald is.

Weer tegenstrijdig. Er wordt hier een waarheid verkondigd terwijl we moeten accepteren “dat niets waar is wat je denkt dat waar is”.

De realiteit bestaat uit mogelijkheden, niet uit waarheden.

Is dat de waarheid? Maar hoe kan dan tegelijkertijd de realiteit niet uit waarheden bestaan?

[Zolderworm]

Daar hebben we ze weer de postmoderne beweringen, die zichzelf onderuit halen. Zoals: “waarheid is altijd relatief” (is dat een relatieve waarheid?) of “absolute waarheden bestaan niet” (ben je daar absoluut zeker van?).
Het relativisme verkondigt dat er geen absolute waarheden zijn, maar als dat waar is dan is die uitspraak een absolute waarheid.

Er zijn geen feiten. Alleen blokkades voor de openheid en onbepaaldheid.

Of je nu beweert dat de geschiedenis vast staat, of de gezondheidszorg geweldig is en mensen geneest. Het is niet feitelijk waar. Niets is feitelijk waar, er is alleen tijdelijke geldigheid binnen het verhaal van jezelf ingraven en blokkeren.

Deze uitspraak is innerlijk tegenstrijdig. Bovenstaande uitspraak wordt verkondigd als zijnde een feitelijke waarheid, maar tegelijkertijd wordt beweerd dat “niets feitelijk waar is”.

De bevrijding moet uit jezelf komen, met een acceptatie dat niets waar is wat je denkt dat waar is, dat alles fundamenteel onbepaald is.

Weer tegenstrijdig. Er wordt hier een waarheid verkondigd terwijl we moeten accepteren “dat niets waar is wat je denkt dat waar is”.

De realiteit bestaat uit mogelijkheden, niet uit waarheden.

Is dat de waarheid? Maar hoe kan dan tegelijkertijd de realiteit niet uit waarheden bestaan?

Het gaat natuurlijk over de waarheid op zich tegenover het zich al of niet bewust zijn van de waarheid. Of de vraag in hoeverre wat je denkt over de waarheid tegenover de waarheid op zich. Jij doet alsof het om twee gelijkwaardige elementen gaat, maar dat is niet zo.