Samadhi, eenheid van subject en object.

[Tufkah]

De geestelijke wereld staat volledig buiten de fysieke waarneembare wereld. Daarom moeten we ook weer zijn als de kinderen. De kinderen zijn nog niet bedorven.

[Dat_beloof_ik]

Het is niet zo dat ik het zelf anders wil zien.
Maar ik wil wel de visie van een ander er op begrijpen.
Dat is dus die visie kennen en doorgronden, ook al ben ik het er niet mee eens.
In een ander kunnen verplaatsen.
Dan is het soms nodig om door te vragen en dat is wat ik hier doe.

Doorvragen is niet genoeg. Om de visie van een ander te begrijpen, zul je bereid moeten zijn het anders te zien. Als je vindt dat je je in een ander hebt verplaatst, maar je hebt nog dezelfde zienswijze, dan heb je je alleen verplaatst in een vooroordeel dat je toch al van de ander had.

Je hoeft het toch niet met een ander eens te zijn om hem te begrijpen?

[peda]

Wanneer het begrijpen van de ander niet verder reikt als het maken van de opmerking "' ik ben het er niet mee eens want er worden onstoffelijke metafysische aannames gemaakt en dat is onzin "', dan blijf je in mijn optiek buiten een metafysisch gedragen verhaal staan.
Wat blijft dan vervolgens nog over van het "' begrijpen "" van de ander ? Je begrijpt dan in mijn optiek slechts zelve dat de ander "' er niets van begrijpt "". Diegenen die er niets van begrijpen, moeten dan zo snel mogelijk worden overtuigd hun eigen begrijpen te vergeten en over te gaan op subliem anders begrijpen. Van begrijpen tot begrijpen. De lange liniaal van begrijpen.

[Pyro_123]

Doorvragen is niet genoeg. Om de visie van een ander te begrijpen, zul je bereid moeten zijn het anders te zien. Als je vindt dat je je in een ander hebt verplaatst, maar je hebt nog dezelfde zienswijze, dan heb je je alleen verplaatst in een vooroordeel dat je toch al van de ander had.

Je hoeft het toch niet met een ander eens te zijn om hem te begrijpen?

Nee, dat hoeft niet.
Het begrijpen hangt wel samen met de uitgangspunten die iemand hanteert. Als je vasthoudt aan je eigen uitgangspunten terwijl de ander niet dezelfde hanteert, ben je al snel uitgepraat.

[Mullog]

Je hoeft het toch niet met een ander eens te zijn om hem te begrijpen?

Nee, dat hoeft niet.
Het begrijpen hangt wel samen met de uitgangspunten die iemand hanteert. Als je vasthoudt aan je eigen uitgangspunten terwijl de ander niet dezelfde hanteert, ben je al snel uitgepraat.

Dat zou betekenen dat iedere discussie zinloos is. Een goed gesprek levert altijd nieuwe inzichten op zonder dat je je standpunt hoeft te veranderen. Althans, dat zou zo moeten zijn.

[peda]

Gesprekken die niet verder reiken als voortdurend het aap-noot-mies te herhalen, leveren in mijn optiek geen nieuwe inzichten/ gezichtspunten op, maar draaien om een vorm van "' bekering "' van de ander. De oproep om op de liniaal van begrijpen, een andere begrijpen-positie in te nemen.
Een mooi voorbeeld zijn de alhier gevoerde gesprekken met Alpha. Alpha wil gesprekken voeren vanuit de JG belevingswereld, maar diegenen die reageren, willen zulks niet en presenteren hun andere belevingswereld, vervolgens volgt er in mijn optiek aap-noot-mies inbreng, waarbij er volledig langs elkaar heen wordt gereageerd. Nergens nieuwe inzichten, nergens nieuwe gezichtspunten, althans zulks ontgaat mij, alleen 100 % over en weer eigen standpunt herhaling. Wanneer de bereidheid ten diepste ontbreekt om in het verhaal cq de belevingswereld van een ander te stappen, kan het m.i. ook niet anders.

[Pyro_123]

Nee, dat hoeft niet.
Het begrijpen hangt wel samen met de uitgangspunten die iemand hanteert. Als je vasthoudt aan je eigen uitgangspunten terwijl de ander niet dezelfde hanteert, ben je al snel uitgepraat.

Dat zou betekenen dat iedere discussie zinloos is. Een goed gesprek levert altijd nieuwe inzichten op zonder dat je je standpunt hoeft te veranderen. Althans, dat zou zo moeten zijn.

Als je een andere visie wilt begrijpen, dan helpt het niet als je de uitgangspunten waarop die visie gebaseerd is bij voorbaat diskwalificeert.

Dat betekent niet dat de discussie dan automatisch zinloos zou zijn of niet tot nieuwe inzichten zou kunnen leiden, of dat je je eigen standpunt moet veranderen.

[Dat_beloof_ik]

Je hoeft het toch niet met een ander eens te zijn om hem te begrijpen?

Nee, dat hoeft niet.
Het begrijpen hangt wel samen met de uitgangspunten die iemand hanteert. Als je vasthoudt aan je eigen uitgangspunten terwijl de ander niet dezelfde hanteert, ben je al snel uitgepraat.

Volgens mij heb je dan juist stof voor gesprek en kun je tot een situatie komen waarbij ieder zijn eigen uitgangspunten houdt, maar ook die van een ander respecteert.

[Pyro_123]

Nee, dat hoeft niet.
Het begrijpen hangt wel samen met de uitgangspunten die iemand hanteert. Als je vasthoudt aan je eigen uitgangspunten terwijl de ander niet dezelfde hanteert, ben je al snel uitgepraat.

Volgens mij heb je dan juist stof voor gesprek en kun je tot een situatie komen waarbij ieder zijn eigen uitgangspunten houdt, maar ook die van een ander respecteert.

Je beoordeelt zo het standpunt van een ander vanuit je eigen uitgangspunten, niet vanuit de basis die de ander hanteert.
Je begrip is dan gelimiteerd tot je eigen manier van denken, waarbij het voor jou bijvoorbeeld lijkt alsof de ander onzin praat cq fantaseert op kleuter niveau.
Dan kom je bij gebrek aan aanknopingspunten niet verder meer. Doorvragen betekent dan in feite alleen nog: jouw manier van denken doordrammen.

[peda]

Het punt is voor mij wel dat ik "' verandering van visie "' bij de ander wel zie als motivatie voor discussie deelname bij de deelnemers op verschillende forums.
Verander van Trump visie, verander van Israel visie, verander van neo kapitalistische visie, verander van Godsdienst visie, verander van consumptie visie, verander van Poetin visie, verander van complot denken visie ertc. Kortom de "' poging tot verander je visie "' zie ik op forums toch wel als hoofddoelstelling van deelnemers. Wanneer dan mijn conclusie was/is dat zuilks in de regel bij hard core, geestelijk volwassen overtuigde deelnemers niet gaat lukken, dan hagelde het in het verleden ook weer aan protesten in mijn richting. Ook weer begrijpelijk, het raakt immers aan de essentie van forum deelname.

[dingo]

Het feit dat ik niet van mijn geloofsovertuiging verander, betekent niet dat ik geen nieuwe inzichten op doe door de discussie met anderen. Tegelijkertijd is een forum toch wel vaak veel van hetzelfde als het al wat langer bestaat.

[peda]

Zelf neem ik nu juist deel aan een forum om nieuwe inzichten ( pareltjes ) te verkrijgen.
in de regel stap ik daarvoor nu juist wel in de verhalen van de ander, anders is er voor mij niets te ontdekken.
Dat bij mij in een verhaal stappen bij het ene overtuigingsverhaal beter lukt als bij een ander overtuigingsverhaal moge ook niet verbazen.
Bij sommige verhalen lukt het mij ook niet om in te stappen. Bij metafysica blijft de subjectiviteit en dus de ontvankelijkheid voor de boodschap nu eenmaal een grote rol spelen. Wat mij niet lukt, lukt een ander wellicht des te beter.

[Mullog]

Volgens mij heb je dan juist stof voor gesprek en kun je tot een situatie komen waarbij ieder zijn eigen uitgangspunten houdt, maar ook die van een ander respecteert.

Je beoordeelt zo het standpunt van een ander vanuit je eigen uitgangspunten, niet vanuit de basis die de ander hanteert.
Je begrip is dan gelimiteerd tot je eigen manier van denken, waarbij het voor jou bijvoorbeeld lijkt alsof de ander onzin praat cq fantaseert op kleuter niveau.
Dan kom je bij gebrek aan aanknopingspunten niet verder meer. Doorvragen betekent dan in feite alleen nog: jouw manier van denken doordrammen.

Volgens mij haal jij twee dingen door elkaar. Een gesprek voeren en daarbij visies, argumenten en verhalen uitwisselen en de discussie technieken zoals ene Alpha hier op het forum hanteert waarbij iedere vorm van gesprek gelijk doodslaat. Ik zie het eerste toch ook wel gebeuren. Bijvoorbeeld in deze conversatie.

[Pyro_123]

Je beoordeelt zo het standpunt van een ander vanuit je eigen uitgangspunten, niet vanuit de basis die de ander hanteert.
Je begrip is dan gelimiteerd tot je eigen manier van denken, waarbij het voor jou bijvoorbeeld lijkt alsof de ander onzin praat cq fantaseert op kleuter niveau.
Dan kom je bij gebrek aan aanknopingspunten niet verder meer. Doorvragen betekent dan in feite alleen nog: jouw manier van denken doordrammen.

Volgens mij haal jij twee dingen door elkaar. Een gesprek voeren en daarbij visies, argumenten en verhalen uitwisselen en de discussie technieken zoals ene Alpha hier op het forum hanteert waarbij iedere vorm van gesprek gelijk doodslaat. Ik zie het eerste toch ook wel gebeuren. Bijvoorbeeld in deze conversatie.

Ik heb het niet over Alpha, halen we die erbij dan gaan we dingen door elkaar halen.
Het ging wat mij betreft om de vraag in hoeverre je je in de gedachtengang van anderen moet kunnen/willen verplaatsen, als je hun denkbeelden wilt begrijpen.
Er werd gezegd, ik vraag gewoon door, om tot begrip te komen. Ik denk dat dat niet voldoende is in het geval de ander niet dezelfde uitgangspunten hanteert als jij. Je krijgt dan namelijk niet het soort antwoord terug dat in de lijn van de eigen redenaties ligt.
Als je dan vervolgens concludeert dat wat de ander te berde brengt niet valide is, tja, dan zie ik de aanknopingspunten voor een goed gesprek toch wegvallen.

[Mullog]

Volgens mij haal jij twee dingen door elkaar. Een gesprek voeren en daarbij visies, argumenten en verhalen uitwisselen en de discussie technieken zoals ene Alpha hier op het forum hanteert waarbij iedere vorm van gesprek gelijk doodslaat. Ik zie het eerste toch ook wel gebeuren. Bijvoorbeeld in deze conversatie.

Ik heb het niet over Alpha, halen we die erbij dan gaan we dingen door elkaar halen.
Het ging wat mij betreft om de vraag in hoeverre je je in de gedachtengang van anderen moet kunnen/willen verplaatsen, als je hun denkbeelden wilt begrijpen.
Er werd gezegd, ik vraag gewoon door, om tot begrip te komen. Ik denk dat dat niet voldoende is in het geval de ander niet dezelfde uitgangspunten hanteert als jij. Je krijgt dan namelijk niet het soort antwoord terug dat in de lijn van de eigen redenaties ligt.
Als je dan vervolgens concludeert dat wat de ander te berde brengt niet valide is, tja, dan zie ik de aanknopingspunten voor een goed gesprek toch wegvallen.

Ik vind dat nogal bekrompen maar zie het inderdaad wel gebeuren. Volgens mij hebben wij ook wel gesprekken gehad zonder dat we we elkaar ergens van hebben kunnen overtuigen. Het is maar net hoe je er zelf in gaat zitten.

[peda]

Verhaal bestrijding, overtuigingsbestrijding, godsbeeldbestrijding, het is allemaal mogelijk door middel van het leveren van goede argumentatie. Dat als argumentatie dan wetenschappelijk gefundeerde argumenten worden opgevoerd, is ook duidelijk. Creationisme, zondvloedverhaal en andere in de bijbel beschreven "" historische "' gegevenheden worden dan langs de wetenschappelijke liniaal gelegd en vervolgens beoordeeld. Lastig wordt het dan wel wanneer de wetenschap geen uitspraken doet, simpel omdat de wetenschap de metafysische ( godsbeeld ) uitspraak niet kan toetsen. Dat is bijvoorbeeld het geval bij "" wonderen "'. Een "' wonder "' kan wetenschappelijk niet op directe wijze worden onderzocht. Hetzelfde geldt voor de kosmologische processen tijdens of eventueel voorafgaande aan het big-bang gebeuren. Metafysische uitspraken daarover zijn niet met de wetenschappelijke methode in de hand te toetsen op al of niet juistheid van de uitspraak. Zo blijft bijvoorbeeld het vraagstuk van de de Aseïteit buiten bereik van de toetsing, een blijvend axioma. Er worden dan indirecte methoden ( bijvoorbeeld Ockham ) in de argumentatie voor het voetlicht gebracht, maar de methode Ockham heeft natuurlijk duidelijk minder gewicht als argumentatie gebaseerd op harde waarneming. De fase van hypothese uitwisseling is dan aangebroken, zeker interessant, maar wel een pat-situatie.
Ook dit topic met metafysische achtergrond is niet met behulp van de wetenschap uit de arena te verwijzen. Je doet mee met het verhaal of je laat het, een ieders keuze.

[Dat_beloof_ik]

Volgens mij heb je dan juist stof voor gesprek en kun je tot een situatie komen waarbij ieder zijn eigen uitgangspunten houdt, maar ook die van een ander respecteert.

Je beoordeelt zo het standpunt van een ander vanuit je eigen uitgangspunten, niet vanuit de basis die de ander hanteert.
Je begrip is dan gelimiteerd tot je eigen manier van denken, waarbij het voor jou bijvoorbeeld lijkt alsof de ander onzin praat cq fantaseert op kleuter niveau.
Dan kom je bij gebrek aan aanknopingspunten niet verder meer. Doorvragen betekent dan in feite alleen nog: jouw manier van denken doordrammen.

Het spijt me, maar dat is niet zo. Dat kan ik het best illustreren met een niet-religieus voorbeeld.
Ik ben opgegroeid in stadje A, en in mijn jeugd ging ik sporten en voetballen bij club FC A.
Daar heb ik mijn vriendenkring en sociale netwerk.
Ik heb er niets aan om in een andere stad bij FC B te gaan voetballen.
Iemand anders is opgegroeid in stadje B en voetbalt bij FC B.
Wij kunnen daar heel goed over spreken en begrijpen van elkaar waarom ik bij FC A voetbal, en de ander bij FC B.

Ook al blijf ik bij mijn eigen standpunten, dan nog begrijp ik hem heel goed.
En dat is ook waarom ik een niet-religieus voorbeeld pak. Bij religie werkt het om één of andere rare reden op zo'n moment anders, en vindt met dat de ander onzin praat of fantaseert op kleuter niveau.
Dat hoeft echter helemaal niet, dat laten talloze niet-religieuze voorbeelden zien.
Er is geen enkele reden waarom dat binnen religie ook niet zou kunnen.

[peda]

Wanneer evenwel een beschouwer zou beweren dat de voetbal club FC B niet bestaat en dat alle gepraat over de niet bestaande voetbal club B dus Onzin is, dan komt een gesprek rond voetbal club FC B niet van de grond. In de stoffelijke wereld is het niet zo moeilijk om uitsluitsel te krijgen over het al of niet bestaan van voetbal club FC B, maar in de metafysica is een "' bestaan "' van "' iets "" gewoon niet op harde wijze te leveren. De ene beschouwer tilt in de metafysica quasi de voetbal club FC B in de discussie arena en de andere beschouwer blijft maar roepen dat het harde bewijs van bestaan van de metafysische voetbal club niet geleverd wordt en dat uitspraken over zo'n club dus inhoudelijk niets te betekenen hebben. Een "' niets te betekenen "' gesprek, kan dan plaats vinden, maar wie trekt aan zo'n gesprek.

[Dat_beloof_ik]

Wanneer evenwel een beschouwer zou beweren dat de voetbal club FC B niet bestaat en dat alle gepraat over de niet bestaande voetbal club B dus Onzin is, dan komt een gesprek rond voetbal club FC B niet van de grond. In de stoffelijke wereld is het niet zo moeilijk om uitsluitsel te krijgen over het al of niet bestaan van voetbal club FC B, maar in de metafysica is een "' bestaan "' van "' iets "" gewoon niet op harde wijze te leveren. De ene beschouwer tilt in de metafysica quasi de voetbal club FC B in de discussie arena en de andere beschouwer blijft maar roepen dat het harde bewijs van bestaan van de metafysische voetbal club niet geleverd wordt en dat uitspraken over zo'n club dus inhoudelijk niets te betekenen hebben. Een "' niets te betekenen "' gesprek, kan dan plaats vinden, maar wie trekt aan zo'n gesprek.

Daarmee geef je precies aan waarom je jouw metafysica niet bij een gesprek moet betrekken.
In plaats van een ander te begrijpen en zijn beeld te gunnen, gaat men elkaar ineens aanvallen op het bestaan.

[peda]

Wanneer evenwel een beschouwer zou beweren dat de voetbal club FC B niet bestaat en dat alle gepraat over de niet bestaande voetbal club B dus Onzin is, dan komt een gesprek rond voetbal club FC B niet van de grond. In de stoffelijke wereld is het niet zo moeilijk om uitsluitsel te krijgen over het al of niet bestaan van voetbal club FC B, maar in de metafysica is een "' bestaan "' van "' iets "" gewoon niet op harde wijze te leveren. De ene beschouwer tilt in de metafysica quasi de voetbal club FC B in de discussie arena en de andere beschouwer blijft maar roepen dat het harde bewijs van bestaan van de metafysische voetbal club niet geleverd wordt en dat uitspraken over zo'n club dus inhoudelijk niets te betekenen hebben. Een "' niets te betekenen "' gesprek, kan dan plaats vinden, maar wie trekt aan zo'n gesprek.

Daarmee geef je precies aan waarom je jouw metafysica niet bij een gesprek moet betrekken.
In plaats van een ander te begrijpen en zijn beeld te gunnen, gaat men elkaar ineens aanvallen op het bestaan.

Is er dan in jouw optiek verschil tussen metafysica en peda-metafysica ?
Peda-metafysica = naturalisten bestrijdings metafysica ?

[Pyro_123]

Je beoordeelt zo het standpunt van een ander vanuit je eigen uitgangspunten, niet vanuit de basis die de ander hanteert.
Je begrip is dan gelimiteerd tot je eigen manier van denken, waarbij het voor jou bijvoorbeeld lijkt alsof de ander onzin praat cq fantaseert op kleuter niveau.
Dan kom je bij gebrek aan aanknopingspunten niet verder meer. Doorvragen betekent dan in feite alleen nog: jouw manier van denken doordrammen.

Het spijt me, maar dat is niet zo. Dat kan ik het best illustreren met een niet-religieus voorbeeld.
Ik ben opgegroeid in stadje A, en in mijn jeugd ging ik sporten en voetballen bij club FC A.
Daar heb ik mijn vriendenkring en sociale netwerk.
Ik heb er niets aan om in een andere stad bij FC B te gaan voetballen.
Iemand anders is opgegroeid in stadje B en voetbalt bij FC B.
Wij kunnen daar heel goed over spreken en begrijpen van elkaar waarom ik bij FC A voetbal, en de ander bij FC B.

Ook al blijf ik bij mijn eigen standpunten, dan nog begrijp ik hem heel goed.
En dat is ook waarom ik een niet-religieus voorbeeld pak. Bij religie werkt het om één of andere rare reden op zo'n moment anders, en vindt met dat de ander onzin praat of fantaseert op kleuter niveau.
Dat hoeft echter helemaal niet, dat laten talloze niet-religieuze voorbeelden zien.
Er is geen enkele reden waarom dat binnen religie ook niet zou kunnen.

Er is dus wel een reden waarom mensen met verschillende levensbeschouwelijke visies elkaar niet altijd begrijpen, maar jij vindt die redenen kennelijk raar, en dus bij voorbaat ongeldig?

[Yours]

Wanneer evenwel een beschouwer zou beweren dat de voetbal club FC B niet bestaat en dat alle gepraat over de niet bestaande voetbal club B dus Onzin is, dan komt een gesprek rond voetbal club FC B niet van de grond. In de stoffelijke wereld is het niet zo moeilijk om uitsluitsel te krijgen over het al of niet bestaan van voetbal club FC B, maar in de metafysica is een "' bestaan "' van "' iets "" gewoon niet op harde wijze te leveren. De ene beschouwer tilt in de metafysica quasi de voetbal club FC B in de discussie arena en de andere beschouwer blijft maar roepen dat het harde bewijs van bestaan van de metafysische voetbal club niet geleverd wordt en dat uitspraken over zo'n club dus inhoudelijk niets te betekenen hebben. Een "' niets te betekenen "' gesprek, kan dan plaats vinden, maar wie trekt aan zo'n gesprek.

Daarmee geef je precies aan waarom je jouw metafysica niet bij een gesprek moet betrekken.
In plaats van een ander te begrijpen en zijn beeld te gunnen, gaat men elkaar ineens aanvallen op het bestaan.

Ik heb mij door Peda nooit aangevallen gevoeld op mijn visie. En denk wat dat betreft dat wat jij hier schrijft (door mij vet gemaakt) juist op jezelf betrekking heeft. Het is tevens ten diepste de toon die de muziek maakt.

Daarnaast sta je er zodanig in dat het totaal geen zin heeft om er energie in te steken:

Het is niet zo dat ik het zelf anders wil zien.

[Tufkah]

Dat beloof ik zit vast in de de zelfbedachte illusie. Dat is op zich niks bijzonders, want dat doet bijna iedereen. De ironie is dat de zelfbedachte illusie ook per definitie van metafysische aard is. Gedachten zijn immers nooit fysiek. Of men deze illusie nu kent of ontkent doet ook nog niet eens ter zake, je weet immers pas dat iets een illusie is als je er uit bent. Daar gaat dit onderwerp feitelijk over. Aan de hand van de objecten bedenkt de mens zichzelf (in negatie!) een ik-object. Dan hebben we het over identificatie. Alles wat achter 'ik ben' komt (Ik ben een man, ik ben een Nederlander, ik ben een timmerman) is feitelijk niet meer dan een gedachte welke een tegenovergestelde gedachte kent:

Je kunt alleen man-zijn als een niet-vrouw. Je kunt alleen Nederlander-zijn als een niet-Belg. Je kunt alleen een timmerman zijn als een niet-loodgieter. (Enz enz). Iedere identificatie kent een 'tegen over zich'.

Maar wie de weg van Jezus bewandelt, die ontdoet zich van die identificatie. Of zoals Paulus zegt: Daarom leef ik zelf niet meer, maar Christus leeft in mij. Als Christus in een mens begint te leven dan is dat onvermijdelijk het einde van de gehechtheid aan de identificatie. Men krijgt ook inzicht in wat die identificatie voor betekenis heeft (Feitelijk niks). Subject (de ziel) en object (de mens zoals die verschijnt) worden in Christus een eenheid.

[peda]

Hallo Tufkah,

Zelf voel ik mij prettig als Identificatie-mens in de korte tijd dat ik op aarde mijn leven doorloop.
De reïncarnatie gedachte is niet datgene waar ik warm voor loop, dus dat "' mijn ik "' in een volgend leven de misstap van de huidige identificatie-mens zou moeten goed maken, is niet mijn insteek. Zeker weten, is er uiteraard voor mij niet bij, maar waarom mijn huidige leven anders inrichten wanneer ik niet geloof dat het voor mij persoonlijk zin heeft. Ik lees zelf wel graag de gedachten van anderen over het thema, maar de gedachten van anderen lezen, of de gedachten van anderen overnemen, dat is wel verschillende koek.

[Tufkah]

Hallo Tufkah,

Zelf voel ik mij prettig als Identificatie-mens in de korte tijd dat ik op aarde mijn leven doorloop.
De reïncarnatie gedachte is niet datgene waar ik warm voor loop, dus dat "' mijn ik "' in een volgend leven de misstap van de huidige identificatie-mens zou moeten goed maken, is niet mijn insteek. Zeker weten, is er uiteraard voor mij niet bij, maar waarom mijn huidige leven anders inrichten wanneer ik niet geloof dat het voor mij persoonlijk zin heeft. Ik lees zelf wel graag de gedachten van anderen over het thema, maar de gedachten van anderen lezen, of de gedachten van anderen overnemen, dat is wel verschillende koek.

Volgens de boeddhistische leer is het nu juist de identificatie-mens welke telkens reïncarneert. Volgens Jezus dan weer niet: "Want wie zijn leven wil behouden (lees: de identificatie-mens) , zal het verliezen."

Zelf ben ik in het geheel niet bezig met hiernamaals of andere levens. Daar waar geen identificatie is, zijn er ook geen zorgen over een toekomst. Mattheüs 11:29 spreekt van de rust van de zielen, die rust kan er alleen zijn als de ziel rust in zichzelf en daarmee in Christus. Vandaar uit -de ziel in rust- haak ik ook weer aan bij Kierkegaard. Het is de zelfverhouding welke zijn rust vindt.