De ijkstok

[Dat_beloof_ik]

Het Ware antwoord is heel makkelijk, alle ego’s betekenen uiteindelijk niets in de geschiedenis, iedereen is totaal irrelevant. Als optelsom van alle mensen versnellen of vertragen we een heel klein beetje de loop van de dingen. Waarschijnlijk versnelt de helft, en de andere helft vertraagt, zodat het toch weer het “normale” tempo is.

Dat past bij huidig weten over de uiteindelijke stoffelijke toekomst van het heelal. Alle materie "' verstraalt "" bij deze hypothese uiteindelijk en gaat als materie teniet. Een 100 % stralingsheelal is het EINDE.

Materie verstraalt? Waar haal je dat vandaan? Een hoezo is dat het einde?

[umit]

Dat past bij huidig weten over de uiteindelijke stoffelijke toekomst van het heelal. Alle materie "' verstraalt "" bij deze hypothese uiteindelijk en gaat als materie teniet. Een 100 % stralingsheelal is het EINDE.

Materie verstraalt? Waar haal je dat vandaan? Een hoezo is dat het einde?

Zowel materie als energie kunnen geproduceerd noch verbruikt worden.
Alleen God heeft die attributen.

[Leon]

Zo zie je maar dat fysische theorieën of hypothesen ook niet algemeen erkend worden. Maar voor het idee dat de ego onbetekenend weinig voorstelt op grote tijdschaal maakt het geen verschil. Je zou nog kunnen zeggen dat op kleine tijdschaal, nano- of picoseconden de ego misschien van absoluut belang is. Dat “red” je nog een beetje iets van belang voor de ego.

In ieder geval is het perspectief van de tijdsschaal natuurlijk een keuze. Als die keuze niet gedaan is, is het belang (van de ego) zeker onbepaald.
En dan is er niets te onderscheiden. Het is allemaal best eenvoudig.

[Jon]

Dat past bij huidig weten over de uiteindelijke stoffelijke toekomst van het heelal. Alle materie "' verstraalt "" bij deze hypothese uiteindelijk en gaat als materie teniet. Een 100 % stralingsheelal is het EINDE.

Materie verstraalt? Waar haal je dat vandaan? Een hoezo is dat het einde?

“ De eeuwigheid is geen opeenvolging van eeuwen. Zij is een kwaliteit van de materie, ook al is het erg moeilijk om zo'n begrip te definiëren... Ja, de eeuwigheid is een versmelting van de materie en de geest.

Wanneer we iets als eeuwigheid ervaren, gaat het om een gevoel dat we beleven. Als het ons mag gebeuren dat we gedurende enkele seconden een gevoel van eeuwigheid beleven, is het omdat we binnengetreden zijn in een hogere orde van de dingen; we zijn even in een wereld waar de materie bezield wordt door de hoogste vibraties van de geest.”


Omraam Mikhaël Aïvanhov, 'Het leven, meesterwerk van de geest', Synopsis 3, deel XI, hst. 2.


P.S. De eeuwigheid is geen “gevoel dat we ervaren” maar in retrospectief was dat in mij ooit wel de allereerste vorm van gewaarwording van de eeuwigheid. Dus ik vind het wel mooi beschreven.

[peda]

Dat past bij huidig weten over de uiteindelijke stoffelijke toekomst van het heelal. Alle materie "' verstraalt "" bij deze hypothese uiteindelijk en gaat als materie teniet. Een 100 % stralingsheelal is het EINDE.

Materie verstraalt? Waar haal je dat vandaan? Een hoezo is dat het einde?

Alle elementen ""verstralen/ vervallen"" uiteindelijk, niet alleen de radio actieve.
Met het einde bedoel ik dan het einde van stoffelijke materie. '
Het is de hypothese van de Hawking straling.
Wel een andere "" ijkstok "".

[Tufkah]

Materie verstraalt? Waar haal je dat vandaan? Een hoezo is dat het einde?

“ De eeuwigheid is geen opeenvolging van eeuwen. Zij is een kwaliteit van de materie, ook al is het erg moeilijk om zo'n begrip te definiëren... Ja, de eeuwigheid is een versmelting van de materie en de geest.

Wanneer we iets als eeuwigheid ervaren, gaat het om een gevoel dat we beleven. Als het ons mag gebeuren dat we gedurende enkele seconden een gevoel van eeuwigheid beleven, is het omdat we binnengetreden zijn in een hogere orde van de dingen; we zijn even in een wereld waar de materie bezield wordt door de hoogste vibraties van de geest.”


Omraam Mikhaël Aïvanhov, 'Het leven, meesterwerk van de geest', Synopsis 3, deel XI, hst. 2.


P.S. De eeuwigheid is geen “gevoel dat we ervaren” maar in retrospectief was dat in mij ooit wel de allereerste vorm van gewaarwording van de eeuwigheid. Dus ik vind het wel mooi beschreven.

Zoals het mij is vergaan heb ik "de Eeuwigheid" toch jaren als een gevoel ervaren. Iets wat ik niet begreep, wat in mijn nabijheid was en wat ik zelf niet was. Pas sedert een jaar of 5-6 ken ik het Eeuwige nu concreet als "Ik ben". En toen begreep ik het Evangelie volkomen. Ik heb vele jaren kerkelijk-hiernamaals-indoctrinatie moeten afschudden.

[Yours]

“ De eeuwigheid is geen opeenvolging van eeuwen. Zij is een kwaliteit van de materie, ook al is het erg moeilijk om zo'n begrip te definiëren... Ja, de eeuwigheid is een versmelting van de materie en de geest.

Wanneer we iets als eeuwigheid ervaren, gaat het om een gevoel dat we beleven. Als het ons mag gebeuren dat we gedurende enkele seconden een gevoel van eeuwigheid beleven, is het omdat we binnengetreden zijn in een hogere orde van de dingen; we zijn even in een wereld waar de materie bezield wordt door de hoogste vibraties van de geest.”


Omraam Mikhaël Aïvanhov, 'Het leven, meesterwerk van de geest', Synopsis 3, deel XI, hst. 2.


P.S. De eeuwigheid is geen “gevoel dat we ervaren” maar in retrospectief was dat in mij ooit wel de allereerste vorm van gewaarwording van de eeuwigheid. Dus ik vind het wel mooi beschreven.

Zoals het mij is vergaan heb ik "de Eeuwigheid" toch jaren als een gevoel ervaren. Iets wat ik niet begreep, wat in mijn nabijheid was en wat ik zelf niet was. Pas sedert een jaar of 5-6 ken ik het Eeuwige nu concreet als "Ik ben". En toen begreep ik het Evangelie volkomen. Ik heb vele jaren kerkelijk-hiernamaals-indoctrinatie moeten afschudden.

Voor degenen voor wie in dit leven dat gevoel van ‘Ik ben’ nog niet concreet is geworden, is daar het hiernamaals en de incarnatie in een nieuw leven zodat het ‘Ik ben’ dàn gerealiseerd kan worden. Het is dus Èn/Èn. Het bestaat naast elkaar: ‘zijn’ en ‘nog niet zijn’, afhankelijk van in welke ‘laag’ je je (nog) bevindt.

[Leon]

Zoals het mij is vergaan heb ik "de Eeuwigheid" toch jaren als een gevoel ervaren. Iets wat ik niet begreep, wat in mijn nabijheid was en wat ik zelf niet was. Pas sedert een jaar of 5-6 ken ik het Eeuwige nu concreet als "Ik ben". En toen begreep ik het Evangelie volkomen. Ik heb vele jaren kerkelijk-hiernamaals-indoctrinatie moeten afschudden.

Voor degenen voor wie in dit leven dat gevoel van ‘Ik ben’ nog niet concreet is geworden, is daar het hiernamaals en de incarnatie in een nieuw leven zodat het ‘Ik ben’ dàn gerealiseerd kan worden. Het is dus Èn/Èn. Het bestaat naast elkaar: ‘zijn’ en ‘nog niet zijn’, afhankelijk van in welke ‘laag’ je je (nog) bevindt.

zo zie ik dat ook.

[Tufkah]

Zoals het mij is vergaan heb ik "de Eeuwigheid" toch jaren als een gevoel ervaren. Iets wat ik niet begreep, wat in mijn nabijheid was en wat ik zelf niet was. Pas sedert een jaar of 5-6 ken ik het Eeuwige nu concreet als "Ik ben". En toen begreep ik het Evangelie volkomen. Ik heb vele jaren kerkelijk-hiernamaals-indoctrinatie moeten afschudden.

Voor degenen voor wie in dit leven dat gevoel van ‘Ik ben’ nog niet concreet is geworden, is daar het hiernamaals en de incarnatie in een nieuw leven zodat het ‘Ik ben’ dàn gerealiseerd kan worden. Het is dus Èn/Èn. Het bestaat naast elkaar: ‘zijn’ en ‘nog niet zijn’, afhankelijk van in welke ‘laag’ je je (nog) bevindt.

Mentaal heb ik nooit gelooft in het hiernamaals, maar door kerkelijke indoctrinatie zat er toch 'iets' van dat geloof in mij in het onbewuste.

Overtuigingen worden gevoed door het gemoed. Omdat ik de hiernamaals overtuiging nooit voeding heb gegeven is die overtuiging uitgehongerd. Dat is de werking van de Christus-kracht. Het is mede dankzij Jezus dat ik van het hiernamaals af ben. Mijn aandeel is dat ik die overtuiging geen voeding gaf. Daarom waarschuw ik hier ook tegen het geloof in een hiernamaals. Want het geloof in het hiernamaals versterkt alleen maar de zelf-illusie.

Nu ik weet wat de zelf-illusie is (de hele natuurlijke mens is illusie) weet ik ook dat een hiernamaals in het geheel niet aan de orde is. Op het moment dat ik fysiek sterf ben ik voorbereid op de agonie en ben ik bekend met "Ik ben". Het "Ik ben" gaat nergens heen want daar is het al. De natuurlijke mens Tufkah vergaat tot stof en die ziet niemand ooit meer terug.

Laat iedere serieuze gelovige er notie van nemen dat het vergankelijke (de natuurlijke mens) het onvergankelijke (Ik ben) niet zal beërven. Jezus spreekt nadrukkelijk van geboorte uit Geest.

Gelovigen die niet zijn wedergeboren zullen bemerken bij hun dood dat het "Ik ben" zich scheidt van de natuurlijke mens. Daarna gaan zij helaas de levens en sterfte pijnen in. Het "Ik ben" zit namelijk potentieel reeds in ieder mens die ter wereld komt en dat kan maar één kant op, daar waar het reeds is: nergens. Met 'nergens' bedoel ik een niet-plaats buiten ruimte en tijd.

De niet-opnieuw-geboren gelovige is de derde dienaar in de gelijkenis van de talenten. God heeft hem het talent (Ik ben) gegeven, maar hij heeft zijn talent begraven onder zijn eigen identiteit. Wie zijn talent (Ik ben) niet ontwikkelt tijdens zijn leven mag het na zijn dood terug geven aan God en dat is einde oefening. Sorry, ik geloof Jezus meer dan reïncarnatie........

[Yours]

Voor degenen voor wie in dit leven dat gevoel van ‘Ik ben’ nog niet concreet is geworden, is daar het hiernamaals en de incarnatie in een nieuw leven zodat het ‘Ik ben’ dàn gerealiseerd kan worden. Het is dus Èn/Èn. Het bestaat naast elkaar: ‘zijn’ en ‘nog niet zijn’, afhankelijk van in welke ‘laag’ je je (nog) bevindt.

Mentaal heb ik nooit gelooft in het hiernamaals, maar door kerkelijke indoctrinatie zat er toch 'iets' van dat geloof in mij in het onbewuste.

Overtuigingen worden gevoed door het gemoed. Omdat ik de hiernamaals overtuiging nooit voeding heb gegeven is die overtuiging uitgehongerd. Dat is de werking van de Christus-kracht. Het is mede dankzij Jezus dat ik van het hiernamaals af ben. Mijn aandeel is dat ik die overtuiging geen voeding gaf. Daarom waarschuw ik hier ook tegen het geloof in een hiernamaals. Want het geloof in het hiernamaals versterkt alleen maar de zelf-illusie.

Nu ik weet wat de zelf-illusie is (de hele natuurlijke mens is illusie) weet ik ook dat een hiernamaals in het geheel niet aan de orde is. Op het moment dat ik fysiek sterf ben ik voorbereid op de agonie en ben ik bekend met "Ik ben". Het "Ik ben" gaat nergens heen want daar is het al. De natuurlijke mens Tufkah vergaat tot stof en die ziet niemand ooit meer terug.

Laat iedere serieuze gelovige er notie van nemen dat het vergankelijke (de natuurlijke mens) het onvergankelijke (Ik ben) niet zal beërven. Jezus spreekt nadrukkelijk van geboorte uit Geest.

Gelovigen die niet zijn wedergeboren zullen bemerken bij hun dood dat het "Ik ben" zich scheidt van de natuurlijke mens. Daarna gaan zij helaas de levens en sterfte pijnen in. Het "Ik ben" zit namelijk potentieel reeds in ieder mens die ter wereld komt en dat kan maar één kant op, daar waar het reeds is: nergens. Met 'nergens' bedoel ik een niet-plaats buiten ruimte en tijd.

De niet-opnieuw-geboren gelovige is de derde dienaar in de gelijkenis van de talenten. God heeft hem het talent (Ik ben) gegeven, maar hij heeft zijn talent begraven onder zijn eigen identiteit. Wie zijn talent (Ik ben) niet ontwikkelt tijdens zijn leven mag het na zijn dood terug geven aan God en dat is einde oefening. Sorry, ik geloof Jezus meer dan reïncarnatie........

Zelf ben jij in dit leven ook vanuit een situatie van ‘nog niet zijn’ geïncarneerd: dat kan niet ontkend worden.

[peda]

Voor degenen voor wie in dit leven dat gevoel van ‘Ik ben’ nog niet concreet is geworden, is daar het hiernamaals en de incarnatie in een nieuw leven zodat het ‘Ik ben’ dàn gerealiseerd kan worden. Het is dus Èn/Èn. Het bestaat naast elkaar: ‘zijn’ en ‘nog niet zijn’, afhankelijk van in welke ‘laag’ je je (nog) bevindt.

zo zie ik dat ook.

Zelf spreekt mij de en/ en optie ook het meest aan.
De orthodoxe overtuiging ( Christendom/ Islam ) dat het persoonlijk Heil ja/ neen het finale resultaat is van het geheel aan overtuigingen/ gedragingen van/in de korte periode dat de mens op aarde rondloopt, is niet mijn favoriete overtuiging.
Een herkansing via reïncarnatie of via een voortgaande geestelijke ontwikkeling na de dood ( alverzoening ) is bij mij meer favoriet.
De concentratie op het "" wordt allemaal tijdens het korte biologische levenstijdperk "" bepaald, is een optie, maar deze optie is niet direkt mijn optie.
Het GG forum is het forum van de opties, in mijn ogen prima

[Tufkah]

Zelf ben jij in dit leven ook vanuit een situatie van ‘nog niet zijn’ geïncarneerd: dat kan niet ontkend worden.

Ik ben in het vlees in deze wereld gekomen (incarnatie). Reïncarnatie is opnieuw in het vlees komen. De zelf-illusie is alleen werkzaam van geboorte tot dood, louter en alleen wegens het zintuigelijk bewustzijn. Als de zintuigen uitvallen (de dood) houdt de illusie op te bestaan. Er is niks om opnieuw in het vlees te komen. De zelf-illusie is als een figuur wat je 's-nachts droomt. Zolang je droomt is hij er, als je ontwaakt is hij weg. De fysieke dood is een definitief ontwaken uit de droom......

[Yours]

Zelf ben jij in dit leven ook vanuit een situatie van ‘nog niet zijn’ geïncarneerd: dat kan niet ontkend worden.

Ik ben in het vlees in deze wereld gekomen (incarnatie).
Reïncarnatie is opnieuw in het vlees komen. De zelf-illusie is alleen werkzaam van geboorte tot dood, louter en alleen wegens het zintuigelijk bewustzijn. Als de zintuigen uitvallen (de dood) houdt de illusie op te bestaan. Er is niks om opnieuw in het vlees te komen. De zelf-illusie is als een figuur wat je 's-nachts droomt. Zolang je droomt is hij er, als je ontwaakt is hij weg. De fysieke dood is een definitief ontwaken uit de droom......

Als je beseft dat het ‘Zijn’ onze oorsprong is, en jij in dit leven met ‘nog niet zijn’ geïncarneerd bent, ben je dus wel degelijk (minstens 1 keer) gereïncarneerd.

[Leon]

zo zie ik dat ook.

Zelf spreekt mij de en/ en optie ook het meest aan.
De orthodoxe overtuiging ( Christendom/ Islam ) dat het persoonlijk Heil ja/ neen het finale resultaat is van het geheel aan overtuigingen/ gedragingen van/in de korte periode dat de mens op aarde rondloopt, is niet mijn favoriete overtuiging.
Een herkansing via reïncarnatie of via een voortgaande geestelijke ontwikkeling na de dood ( alverzoening ) is bij mij meer favoriet.
De concentratie op het "" wordt allemaal tijdens het korte biologische levenstijdperk "" bepaald, is een optie, maar deze optie is niet direkt mijn optie.
Het GG forum is het forum van de opties, in mijn ogen prima

Bij de bonte stoeters zijn ook mensen die het niet eens een “kans” noemen het leven. Een kort verblijf in het land der levenden, en dan weer losse deeltjes in plaats van een specifieke verzameling. Dat je dan geen FOMO krijgt is wonderbaarlijk. Ook lijkt genot dan het hoogste goed. Ik heb duidelijk een andere visie. FOMO interesseert me niet. Ik heb het idee van compleetheid. Genot vind ik zeker niet het hoogste goed. Iets verslavends eerder.
Herkansingen zouden ook FOMO kunnen tegengaan. In mijn beleving is echter niet zozeer sprake van herkansing, maar upgrade of downgrade. Dat wil zeggen dat het dus ook 50% van de tijd slechter kan zijn zo’n “herkansing”. Dat vind ik geen prettig vooruitzicht en de mogelijkheid om het te doorbreken door behouden te blijven als geestelijk mens, of virtueel te worden als natuurlijk mens, zie ik als belangrijke uitwegen.
Meest reeël is toch wel virtueel, dat je straks onderdeel bent van de intelligentie van een AI, en als persona geraadpleegd kan worden, voor wie dat nog wil.

[J-W]

.......... Het is mede dankzij Jezus dat ik van het hiernamaals af ben. Mijn aandeel is dat ik die overtuiging geen voeding gaf. Daarom waarschuw ik hier ook tegen het geloof in een hiernamaals. Want het geloof in het hiernamaals versterkt alleen maar de zelf-illusie.

Nu ik weet wat de zelf-illusie is (de hele natuurlijke mens is illusie) weet ik ook dat een hiernamaals in het geheel niet aan de orde is. Op het moment dat ik fysiek sterf ben ik voorbereid op de agonie en ben ik bekend met "Ik ben". Het "Ik ben" gaat nergens heen want daar is het al. De natuurlijke mens Tufkah vergaat tot stof en die ziet niemand ooit meer terug.......

Gelovigen die niet zijn wedergeboren zullen bemerken bij hun dood dat het "Ik ben" zich scheidt van de natuurlijke mens. Daarna gaan zij helaas de levens en sterfte pijnen in. Het "Ik ben" zit namelijk potentieel reeds in ieder mens die ter wereld komt en dat kan maar één kant op, daar waar het reeds is: nergens. Met 'nergens' bedoel ik een niet-plaats buiten ruimte en tijd...........

Het wordt voor mij steeds duidelijker dat Tufkah in zijn christelijke jeugd volwassenen heeft zien sterven met een grote angst voor de dood. En dat verklaart zijn kruistocht tegen het bestaan van een hiernamaals.
Ik heb geen idee of er inderdaad geen hiernamaals bestaat, nooit iemand gesproken die er is geweest, maar ik weet wel door dit op een forum dagelijks anderen maar vooral zichzelf voor te houden verandert dat niets aan een eventueel bestaan, als er een hiernamaals bestaat verdwijnt dat niet door het te ontkennen!

[Dat_beloof_ik]

Materie verstraalt? Waar haal je dat vandaan? Een hoezo is dat het einde?

Zowel materie als energie kunnen geproduceerd noch verbruikt worden.
Alleen God heeft die attributen.

Die attributen heeft de mens. Mensen kunnen ook materie en energie produceren. Maar dat is niet wat ik bedoeld. Mijn vraag was wat 'verstralen'. Is. Ik heb werkelijk geen idee.