Mart schreef: ↑30 nov 2019, 18:38
Petra schreef: ↑30 nov 2019, 04:15
Daarom weet Vrouwe Justitia gelukkig ook raad met hoever het recht op vrijheid en vrije meningsuiting kan gaan; er zitten wettelijke grenzen aan het toelaatbare.
Uiteindelijk is het macht dat bepaalt welke ethiek maatschappelijk als rechtmatig wordt behandeld. Ook de wet heeft zaken waartegen politiek kan en soms moet worden gestreden. Het immense en absurde verschil tussen arm en rijk is zo'n zaak waar m.i. stevig tegen op dient te worden getreden. En ik vraag me af wat het recht is van mensen die geen geld voor eten hebben ondanks dat ze er heel graag voor willen werken. Bedelen en stelen? En wat is het recht van al die gezinnen die hier in Spanje door de banken uit hun huis worden gezet en waar niemand naar omkijkt? Etc. Wereldwijd sterven dagelijks tienduizenden mensen aan hongergerelateerde oorzaken -- conform de wet. Moet men honger en dood van onschuldigen gewoon verdagen? Ouderen, minderheden en zwakkeren binnen de samenleving worden te vaak als weinig meer dan oud vuil opzij gezet, terwijl de rijken almaar rijker worden en tegenwoordig zelfs enorme belastingsvoordelen kunnen krijgen -- allemaal geheel conform de wet. Macht zit op de troon en moraal is z'n flexibele slaafje. Braaf verdraagzaam zijn naar de woorden van de romein Paulus in Romeinen 13?
Je hebt helemaal gelijk.
Wet en gebod (rechten en plichten) hebben te maken met moraal en ethiek. Het is en blijft dus mensenwerk.
In het ene land worden homoseksuelen berecht en ter dood veroordeeld in een ander land spreken ze daar schande van.
Ik denk als ik het over mijn 'heiligverklaring' van Vrouwe Justitia heb, dan heb ik het over het principe van gelijke rechten, burgerrechten, bewijslast en bezwaar en beroep.
Wat is moraal anders dan hetgeen wij goed of fout vinden/noemen.
Dus het gaat weer om de vraag.. Wie is de 'wij'?
Ik ben het niet altijd eens met die wij. Of beter gezegd.. niet met al die verschillende groepen 'wij' die zich die normering toegeëigend hebben. Sommigen weer juist wel. De
UVRM bijvoorbeeld, sta ik van harte achter.
Maar jah.. ik ben dan ook een kind van die paplepels.
Daarmee kom je al een heel eind. Maar idd. dan zijn 'we' er nog lange niet.
Mijn gedachte is dat de beste weg de weg van de globalisering is. De 'wij' groepen laten groeien dus, naast elkaar en in elkaar.
Net zolang tot die iedereen omvat.
Uiteindelijk komt het op moraal en ethiek aan, want.. hoe houd je iedereen overeind?
Dat is denk ik voor mij de hamvraag. Het geeft tevens aan waarom het makkelijker is om die 'wij groep klein(er) te houden.
Armoe, vluchtelingen.. roep maar alle ellende... we zien het wel, maar we wijzen altijd naar een ander om het probleem op te lossen (ook moi).
Maar hé.. er is altijd wel iemand rijker. Dus er komt geen end aan het ge-wijs. En hebben we dan uiteindelijk tot de hoogste top van de apenrots gewezen...dan blijken die zo stevig in het zadel te zitten dat we de moed opgeven. Want ondertussen zijn we uiteraard vooral razend druk met het laten overleven van ons eigen kleine wij clubje.. ons gezin, nageslacht. En die overleeft in deze wereld nou eenmaal het beste met meer geld. Dus willen we meer en daar hebben we een hoop voor over.
Hoe zit dat met verdraagzaamheid?
Ik ben hartstikke verdraagzaam... maar als de veiligheid van mij of de mijnen in het geding is... dan breekt de pleuris uit!
Kijk om je heen.. dat is de wereld.
De jacht op geld en al het andere gejaag... is een jacht op veiligheid.
Tolerantie betekend m.i ook niet ''alles maar goed vinden''.