peda schreef: ↑02 mei 2023, 11:00
Bij Volkomenheid is er logischerwijze noch plaats voor behoefte aan iets, noch verlangen naar iets, noch "'what-ever "'.
Het christendom kent hetzelfde probleem namelijk wat is de reden dat een Absoluut Volkomen God ooit is begonnen om naast Zich een niet-God-Gelijke-schepping te realiseren. Een goed uitgewerkte eenduidig antwoord, tref je in de bijbel niet aan, wel een aantal losse verzen die ook nog eens verschillende antwoorden geven. Hetzelfde probleem als met het theodicee-vraagstuk, waarop ook geen eenduidig antwoord gegeven wordt. Zo blijf je uiteraard wel bezig. Kent de Volkomene "" liefde "", "" spijt "", "" berouw "", "" woede "", "" behoefte "', "" verlangen "" en ga zo maar voort met het noemen van emoties die de mens eigen zijn. Wel degelijk, zo diegenen die de Relatie op de voorgrond plaatsen, zeker niet zo anderen die de Volkomenheid de hoogste prioriteit geven.
Jouw rekensommetje is fout. Volgens jouw redenatie:
-1- Volkomenheid betekent behoefte, verlangen, of whatever aan niets.
-2- God schept iets, dus dat betekent, God heeft er behoefte aan.
Dus God kan niet volkomen zijn.
Hier wordt de denkfout gemaakt dat als er iets geschapen wordt dat het komt uit behoefte, maar dat hoeft niet zo te zijn.
Zie het van de andere kant:
Een almachtige God Kan alles scheppen, maar mag dat niet doen omdat anders Zijn schepping denkt dat Hij dat uit behoefte geschapen heeft.
Ik bedoel, waar verwacht je dat een God zich mee bezig houdt dan?
Hij heeft toch zeker geen toestemming nodig van iemand om te mogen scheppen?
Dus God schept omdat dat zijn eigenschap is. Dat is zijn attribuut. Hij doet dat niet uit behoefte.