Een vraag voor de atheist

[Allie]

Goedenavond,

Ik heb me een tijd bezig gehouden met een vraag, aan atheïsten, die maar niet beantwoord wordt.
Ik wil deze vraag hier voorleggen en ik ben benieuwd of er een antwoord komt.
Deze vraag is voor de atheist die zegt dat God absoluut niet bestaat.

Dit is de vraag: Welke argumenten zijn er, om hard te maken dat atheïsme correct is?

Ik hoop dat er een serieus antwoord komt.

[Tin]

Het lijkt me dat de vraag toch wel vele malen is beantwoord.
Wat natuurlijk niet betekent dat de antwoorden helemaal doordacht zijn.
Laat staan dat jij met het antwoord eens bent.

Een atheïst zegt dat het beeld dat de atheïst heeft van dat wat God zou zijn niet bestaat.
Dat beeld vormt de atheïst uit wat volgens hem mensen die wel in God geloven geloven.
Hier gaat de discussie vaak al verkeerd.

Het beeld van zowel de atheïst als de gelovige is niet correct, wanneer men het woord God een inhoud geeft die niet met de werkelijkheid strookt.

Een atheïst zal vaak vinden dat "God" hem opgedrongen wordt.
Een leven zonder op het idee te komen dat er iets is dat anderen "God" noemen zullen velen hebben.
Dan is het hele idee dus afwezig.
Maar dan is men geen atheïst, men houdt zich eenvoudigweg niet bezig met iets van dien aard.
Op het moment dat de suggestie er is dat "God" een bepaald iets zou vertegenwoordigen, kan men pas zeggen of men datgene dat het dan zou vertegenwoordigen reeël of irreëel is.

[Allie]

Bij mij komt de vraag boven of het belangerijk is wat het beeld van God is. Ook al is God niet wat wij(gelovig of niet gelovig) verwachten, de vraag is of Hij kan bestaan of niet. Het standpunt van de atheist is dat God niet bestaat(of niet kan bestaan), wat zijn hier de argumenten voor?

[Piebe Paulusma]

Als je ergens niet in gelooft dan hoef je daar toch geen argumenten voor? Accepteer liever dat niet iedereen het gegeven is om te geloven en koester wat je zelf hebt gekregen.

[Allie]

Als je ergens niet in gelooft dan hoef je daar toch geen argumenten voor? Accepteer liever dat niet iedereen het gegeven is om te geloven en koester wat je zelf hebt gekregen.

Ik denk dat je dat verkeerd ziet. Als ik ergens in geloof en ik geef daar argumenten voor en je wijst die af, wil ik weten waarom. Dat klinkt toch logisch? Je kan toch niet zeggen, ik geloof dat niet en daarmee basta. Dat is gelijk aan blind geloof. Nee, je moet kunnen aangeven waarom je mijn argumenten verwerpt anders kan ik je niet serieus nemen. Logisch?

[Tin]

Bij mij komt de vraag boven of het belangerijk is wat het beeld van God is. Ook al is God niet wat wij(gelovig of niet gelovig) verwachten, de vraag is of Hij kan bestaan of niet. Het standpunt van de atheist is dat God niet bestaat(of niet kan bestaan), wat zijn hier de argumenten voor?

Wat bestaat er niet, als er geen beeld is van wat er niet bestaat?

[Allie]

Bij mij komt de vraag boven of het belangerijk is wat het beeld van God is. Ook al is God niet wat wij(gelovig of niet gelovig) verwachten, de vraag is of Hij kan bestaan of niet. Het standpunt van de atheist is dat God niet bestaat(of niet kan bestaan), wat zijn hier de argumenten voor?

Wat bestaat er niet, als er geen beeld is van wat er niet bestaat?

Hoe bedoel je "beeld"? Ik denk dat ik je begrijp, maar even voor de zekerheid.

[Allie]

En ik zei ook niet dat er geen beeld nodig is. Ik vind het beeld van God onbelangerijk voor de vraag.

[Piebe Paulusma]

Als je ergens niet in gelooft dan hoef je daar toch geen argumenten voor? Accepteer liever dat niet iedereen het gegeven is om te geloven en koester wat je zelf hebt gekregen.

Ik denk dat je dat verkeerd ziet. Als ik ergens in geloof en ik geef daar argumenten voor en je wijst die af, wil ik weten waarom. Dat klinkt toch logisch? Je kan toch niet zeggen, ik geloof dat niet en daarmee basta. Dat is gelijk aan blind geloof. Nee, je moet kunnen aangeven waarom je mijn argumenten verwerpt anders kan ik je niet serieus nemen. Logisch?

Zo werkt dat dus niet altijd Allie, want sommige mensen vinden helemaal niet dat ze argumenten hoeven te hebben voor het niet geloven in een god. Als je dat dan toch verlangt en daar voorwaarden aan koppelt krijg je alleen maar boze gezichten. Accepteer liever dat er over geloof niet te twisten valt.

[Anja (oud account)]

Bij mij komt de vraag boven of het belangerijk is wat het beeld van God is. Ook al is God niet wat wij(gelovig of niet gelovig) verwachten, de vraag is of Hij kan bestaan of niet. Het standpunt van de atheist is dat God niet bestaat(of niet kan bestaan), wat zijn hier de argumenten voor?

Wat bestaat er niet, als er geen beeld is van wat er niet bestaat?

Dit is precies de illusie die de atheist voorspiegelt, althans, de kernatheisten die op geloofsfora komen om te vertellen dat God niet bestaat . Want als er geen beeld is van wat er niet bestaat, kan er ook niets zijn om tegen te ageren. Met andere woorden, de kernatheist strijdt met zichzelf en projecteert dat op de ander. En wie dat woord projecteren niet wil gebruiken, kan het ook zo verwoorden dat de kernatheist in de overdracht zit, maar dat is dan weer therapeutische betiteling en dat is dan net weer niet de bedoeling. Maar ja, het is nou eenmaal zo dat iedere filosoof zichzelf meeneemt in zijn filosoferen, ook al zegt ie dat dat niet zo is, want als dat niet zo was, zou er niets zijn om over te filosoferen, noch zou er een filosoferend vermogen aanwezig zijn.

Nog een paar van deze (en andere ) topics en ik schiet zo ver de slappe lach in dat ik er de eerste paar dagen niet meer uitkom Ik zit veel op mijn handen hier tegenwoordig . Gelukkig maar, want 1 clown is wel genoeg hier.

[Allie]

Als je ergens niet in gelooft dan hoef je daar toch geen argumenten voor? Accepteer liever dat niet iedereen het gegeven is om te geloven en koester wat je zelf hebt gekregen.

Ik denk dat je dat verkeerd ziet. Als ik ergens in geloof en ik geef daar argumenten voor en je wijst die af, wil ik weten waarom. Dat klinkt toch logisch? Je kan toch niet zeggen, ik geloof dat niet en daarmee basta. Dat is gelijk aan blind geloof. Nee, je moet kunnen aangeven waarom je mijn argumenten verwerpt anders kan ik je niet serieus nemen. Logisch?

Zo werkt dat dus niet altijd Allie, want sommige mensen vinden helemaal niet dat ze argumenten hoeven te hebben voor het niet geloven in een god. Als je dat dan toch verlangt en daar voorwaarden aan koppelt krijg je alleen maar boze gezichten. Accepteer liever dat er over geloof niet te twisten valt.

Dan maken ze zich te schuldig aan blind geloof? Het punt van een discussie is dat je elkaars argumenten weegt en daar conclusies uit trekt. Als je zegt dat je geen argumenten nodig hebt, zeg je eigenlijk: ik heb gelijk en jij hebt ongelijk, ongeacht het argument wat je geeft en hoe sterk dit argument is. Dat is geen discussie, daar valt niet mee te redeneren. Ik kan dan niet zulke atheisten(als voorbeeld dan) als "open minded" beschouwen. Snap je wat ik bedoel?
Het ironische is dat wordt beweerd dat bijvoorbeeld christenen als gebrainwashte sukkels worden neergezet omdat ze "niet met goeie" argumenten komen. Dit vind ik het meest schrikbarende. De arrogantie van sommige atheisten, terwijl ze zelf niet de moeite nemen om argumenten in het voordeel van God te bestuderen. Maar goed, ik maak me misschien te druk hierover...misschien heb je wel gelijk.

[Zolderworm]

De belangrijkste fout die je maakt is dat het onmogelijk is om van iets waarvan je denkt dat niet bestaat te bewijzen dat het niet bestaat. Je kunt niet bewijzen dat iets niet bestaat. Zo kun je bijvoorbeeld niet bewijzen dat roze olifanten niet bestaan. Hoe zou je dat moeten doen? Je kunt dat alleen als je alle olifanten in het hele universum hebt bekeken en hebt vastgesteld dat er nergens, op geen enkele planeet, een roze olifant bestaat. Zo kun je ook nooit bewijzen dat God niet bestaat. Het kan niet. Door Immanuel Kant werd de these van het bestaan van God als een onbewijsbaar postulaat beschouwd.
Je kunt het wel voor waarschijnlijk houden dat God niet bestaat. Bijvoorbeeld door vast te stellen dat we tegenwoordig van de eventuele aanwezigheid van God niets merken. We merken er niets van.
Nergens is er een bewijs van het optreden, of zelfs maar te voorschijn komen van God. Je kunt wel bijvoorbeeld denken dat de ingewikkeldheid van het leven wijst op het bestaan van God. Maar dat is dan toch niet meer dan je eigen gedachte of je eigen conclusie. Het is zeker geen bewijs voor het wel bestaan van God. In de theologie is inmiddels algemeen aangenomen dat er geen afdoende bewijs is voor het bestaan van God. Het is noch Thomas van Aquino noch Anselmus gelukt afdoende godsbewijzen te geven.
Het is een typisch menselijke gedachte om te veronderstellen dat er in het universum een soort directeur van het universum moet zijn, zoals elk bedrijf een directeur heeft, en elke school een schoolhoofd en elke stad een burgemeester. De vraag is: waarom zou dit ook voor het universum gelden? Volgens mij is dit niet meer dan een extrapolatie van een typisch menselijke gedachte.
Bovendien wordt het beeld van God inmiddels ervan verdachte een projectie te zijn van het vader-archetype uit ons collectief onbewuste, in combinatie met de inhouden van het Ueber-ich zoals door Freud gepostuleerd. Het geloof in God is zeer goed psychologisch te duiden.
Maar waar het uiteindelijk op neerkomt is gewoon dat niemand, maar dan ook echt niemand, weet of er al of niet een God is. Het is allemaal speculatiewerk. En niemand heeft bewijzen voor of tegen het bestaan van God.

[Allie]

Bij mij komt de vraag boven of het belangerijk is wat het beeld van God is. Ook al is God niet wat wij(gelovig of niet gelovig) verwachten, de vraag is of Hij kan bestaan of niet. Het standpunt van de atheist is dat God niet bestaat(of niet kan bestaan), wat zijn hier de argumenten voor?

Wat bestaat er niet, als er geen beeld is van wat er niet bestaat?

Dit is precies de illusie die de atheist voorspiegelt, althans, de kernatheisten die op geloofsfora komen om te vertellen dat God niet bestaat . Want als er geen beeld is van wat er niet bestaat, kan er ook niets zijn om tegen te ageren. Met andere woorden, de kernatheist strijdt met zichzelf en projecteert dat op de ander. En wie dat woord projecteren niet wil gebruiken, kan het ook zo verwoorden dat de kernatheist in de overdracht zit, maar dat is dan weer therapeutische betiteling en dat is dan net weer niet de bedoeling. Maar ja, het is nou eenmaal zo dat iedere filosoof zichzelf meeneemt in zijn filosoferen, ook al zegt ie dat dat niet zo is, want als dat niet zo was, zou er niets zijn om over te filosoferen, noch zou er een filosoferend vermogen aanwezig zijn.

Nog een paar van deze (en andere ) topics en ik schiet zo ver de slappe lach in dat ik er de eerste paar dagen niet meer uitkom Ik zit veel op mijn handen hier tegenwoordig . Gelukkig maar, want 1 clown is wel genoeg hier.

Ik ben blij dat ik je heb laten lachen dan. Lachen is het medicijn voor de ziel. En God dan...

[Allie]

De belangrijkste fout die je maakt is dat het onmogelijk is om van iets waarvan je denkt dat niet bestaat te bewijzen dat het niet bestaat. Je kunt niet bewijzen dat iets niet bestaat. Zo kun je bijvoorbeeld niet bewijzen dat roze olifanten niet bestaan. Hoe zou je dat moeten doen? Je kunt dat alleen als je alle olifanten in het hele universum hebt bekeken en hebt vastgesteld dat er nergens, op geen enkele planeet, een roze olifant bestaat. Zo kun je ook nooit bewijzen dat God niet bestaat. Het kan niet. Door Immanuel Kant werd de these van het bestaan van God als een onbewijsbaar postulaat beschouwd.
Je kunt het wel voor waarschijnlijk houden dat God niet bestaat. Bijvoorbeeld door vast te stellen dat we tegenwoordig van de eventuele aanwezigheid van God niets merken. We merken er niets van.
Nergens is er een bewijs van het optreden, of zelfs maar te voorschijn komen van God. Je kunt wel bijvoorbeeld denken dat de ingewikkeldheid van het leven wijst op het bestaan van God. Maar dat is dan toch niet meer dan je eigen gedachte of je eigen conclusie. Het is zeker geen bewijs voor het wel bestaan van God. In de theologie is inmiddels algemeen aangenomen dat er geen afdoende bewijs is voor het bestaan van God. Het is noch Thomas van Aquino noch Anselmus gelukt afdoende godsbewijzen te geven.
Het is een typisch menselijke gedachte om te veronderstellen dat er in het universum een soort directeur van het universum moet zijn, zoals elk bedrijf een directeur heeft, en elke school een schoolhoofd en elke stad een burgemeester. De vraag is: waarom zou dit ook voor het universum gelden? Volgens mij is dit niet meer dan een extrapolatie van een typisch menselijke gedachte.
Bovendien wordt het beeld van God inmiddels ervan verdachte een projectie te zijn van het vader-archetype uit ons collectief onbewuste, in combinatie met de inhouden van het Ueber-ich zoals door Freud gepostuleerd. Het geloof in God is zeer goed psychologisch te duiden.
Maar waar het uiteindelijk op neerkomt is gewoon dat niemand, maar dan ook echt niemand, weet of er al of niet een God is. Het is allemaal speculatiewerk. En niemand heeft bewijzen voor of tegen God.

Ik kan bewijzen dat er geen getrouwde vrijgezel bestaat... Je statement gaat niet op... Een vrijgezel is immers per definitie niet getrouwd.

[Allie]

De belangrijkste fout die je maakt is dat het onmogelijk is om van iets waarvan je denkt dat niet bestaat te bewijzen dat het niet bestaat. Je kunt niet bewijzen dat iets niet bestaat. Zo kun je bijvoorbeeld niet bewijzen dat roze olifanten niet bestaan. Hoe zou je dat moeten doen? Je kunt dat alleen als je alle olifanten in het hele universum hebt bekeken en hebt vastgesteld dat er nergens, op geen enkele planeet, een roze olifant bestaat. Zo kun je ook nooit bewijzen dat God niet bestaat. Het kan niet. Door Immanuel Kant werd de these van het bestaan van God als een onbewijsbaar postulaat beschouwd.
Je kunt het wel voor waarschijnlijk houden dat God niet bestaat. Bijvoorbeeld door vast te stellen dat we tegenwoordig van de eventuele aanwezigheid van God niets merken. We merken er niets van.
Nergens is er een bewijs van het optreden, of zelfs maar te voorschijn komen van God. Je kunt wel bijvoorbeeld denken dat de ingewikkeldheid van het leven wijst op het bestaan van God. Maar dat is dan toch niet meer dan je eigen gedachte of je eigen conclusie. Het is zeker geen bewijs voor het wel bestaan van God. In de theologie is inmiddels algemeen aangenomen dat er geen afdoende bewijs is voor het bestaan van God. Het is noch Thomas van Aquino noch Anselmus gelukt afdoende godsbewijzen te geven.
Het is een typisch menselijke gedachte om te veronderstellen dat er in het universum een soort directeur van het universum moet zijn, zoals elk bedrijf een directeur heeft, en elke school een schoolhoofd en elke stad een burgemeester. De vraag is: waarom zou dit ook voor het universum gelden? Volgens mij is dit niet meer dan een extrapolatie van een typisch menselijke gedachte.
Bovendien wordt het beeld van God inmiddels ervan verdachte een projectie te zijn van het vader-archetype uit ons collectief onbewuste, in combinatie met de inhouden van het Ueber-ich zoals door Freud gepostuleerd. Het geloof in God is zeer goed psychologisch te duiden.
Maar waar het uiteindelijk op neerkomt is gewoon dat niemand, maar dan ook echt niemand, weet of er al of niet een God is. Het is allemaal speculatiewerk. En niemand heeft bewijzen voor of tegen het bestaan van God.

Maar je kan wel met argumenten komen die het bestaan geloofwaardig of ongeloofwaardig maken, toch?

[Allie]

En als je alles pas aanneemt als je echt bewijs hebt(bewijs dat alle twijfel wegneemt), maak je je leven wel heel moeilijk. Argumenten zijn in zoveel gevallen genoeg om je te overtuigen, ook al weet je het niet zeker.

[Allie]

http://www.peterkreeft.com/topics-more/ ... stence.htm


Om een idee te geven welke argumenten er zijn voor God's bestaan, klik hier boven...

[Zolderworm]

De belangrijkste fout die je maakt is dat het onmogelijk is om van iets waarvan je denkt dat niet bestaat te bewijzen dat het niet bestaat. Je kunt niet bewijzen dat iets niet bestaat. Zo kun je bijvoorbeeld niet bewijzen dat roze olifanten niet bestaan. Hoe zou je dat moeten doen? Je kunt dat alleen als je alle olifanten in het hele universum hebt bekeken en hebt vastgesteld dat er nergens, op geen enkele planeet, een roze olifant bestaat. Zo kun je ook nooit bewijzen dat God niet bestaat. Het kan niet. Door Immanuel Kant werd de these van het bestaan van God als een onbewijsbaar postulaat beschouwd.
Je kunt het wel voor waarschijnlijk houden dat God niet bestaat. Bijvoorbeeld door vast te stellen dat we tegenwoordig van de eventuele aanwezigheid van God niets merken. We merken er niets van.
Nergens is er een bewijs van het optreden, of zelfs maar te voorschijn komen van God. Je kunt wel bijvoorbeeld denken dat de ingewikkeldheid van het leven wijst op het bestaan van God. Maar dat is dan toch niet meer dan je eigen gedachte of je eigen conclusie. Het is zeker geen bewijs voor het wel bestaan van God. In de theologie is inmiddels algemeen aangenomen dat er geen afdoende bewijs is voor het bestaan van God. Het is noch Thomas van Aquino noch Anselmus gelukt afdoende godsbewijzen te geven.
Het is een typisch menselijke gedachte om te veronderstellen dat er in het universum een soort directeur van het universum moet zijn, zoals elk bedrijf een directeur heeft, en elke school een schoolhoofd en elke stad een burgemeester. De vraag is: waarom zou dit ook voor het universum gelden? Volgens mij is dit niet meer dan een extrapolatie van een typisch menselijke gedachte.
Bovendien wordt het beeld van God inmiddels ervan verdachte een projectie te zijn van het vader-archetype uit ons collectief onbewuste, in combinatie met de inhouden van het Ueber-ich zoals door Freud gepostuleerd. Het geloof in God is zeer goed psychologisch te duiden.
Maar waar het uiteindelijk op neerkomt is gewoon dat niemand, maar dan ook echt niemand, weet of er al of niet een God is. Het is allemaal speculatiewerk. En niemand heeft bewijzen voor of tegen het bestaan van God.

Maar je kan wel met argumenten komen die het bestaan geloofwaardig of ongeloofwaardig maken, toch?

Ja, maar dat blijkt altijd heel persoonlijk te zijn. Uiteindelijk gaat het er toch om wat je persoonlijk gelooft.

[Zolderworm]

http://www.peterkreeft.com/topics-more/ ... stence.htm

Om een idee te geven welke argumenten er zijn voor God's bestaan, klik hier boven...

Geweldige site. Nu nog een moment om de tekst te kunnen lezen.

[Allie]

De belangrijkste fout die je maakt is dat het onmogelijk is om van iets waarvan je denkt dat niet bestaat te bewijzen dat het niet bestaat. Je kunt niet bewijzen dat iets niet bestaat. Zo kun je bijvoorbeeld niet bewijzen dat roze olifanten niet bestaan. Hoe zou je dat moeten doen? Je kunt dat alleen als je alle olifanten in het hele universum hebt bekeken en hebt vastgesteld dat er nergens, op geen enkele planeet, een roze olifant bestaat. Zo kun je ook nooit bewijzen dat God niet bestaat. Het kan niet. Door Immanuel Kant werd de these van het bestaan van God als een onbewijsbaar postulaat beschouwd.
Je kunt het wel voor waarschijnlijk houden dat God niet bestaat. Bijvoorbeeld door vast te stellen dat we tegenwoordig van de eventuele aanwezigheid van God niets merken. We merken er niets van.
Nergens is er een bewijs van het optreden, of zelfs maar te voorschijn komen van God. Je kunt wel bijvoorbeeld denken dat de ingewikkeldheid van het leven wijst op het bestaan van God. Maar dat is dan toch niet meer dan je eigen gedachte of je eigen conclusie. Het is zeker geen bewijs voor het wel bestaan van God. In de theologie is inmiddels algemeen aangenomen dat er geen afdoende bewijs is voor het bestaan van God. Het is noch Thomas van Aquino noch Anselmus gelukt afdoende godsbewijzen te geven.
Het is een typisch menselijke gedachte om te veronderstellen dat er in het universum een soort directeur van het universum moet zijn, zoals elk bedrijf een directeur heeft, en elke school een schoolhoofd en elke stad een burgemeester. De vraag is: waarom zou dit ook voor het universum gelden? Volgens mij is dit niet meer dan een extrapolatie van een typisch menselijke gedachte.
Bovendien wordt het beeld van God inmiddels ervan verdachte een projectie te zijn van het vader-archetype uit ons collectief onbewuste, in combinatie met de inhouden van het Ueber-ich zoals door Freud gepostuleerd. Het geloof in God is zeer goed psychologisch te duiden.
Maar waar het uiteindelijk op neerkomt is gewoon dat niemand, maar dan ook echt niemand, weet of er al of niet een God is. Het is allemaal speculatiewerk. En niemand heeft bewijzen voor of tegen het bestaan van God.

Maar je kan wel met argumenten komen die het bestaan geloofwaardig of ongeloofwaardig maken, toch?

Ja, maar dat blijkt altijd heel persoonlijk te zijn. Uiteindelijk gaat het er toch om wat je persoonlijk gelooft.

Maar maakt dat het minder waar?

[Allie]

http://www.peterkreeft.com/topics-more/ ... stence.htm

Om een idee te geven welke argumenten er zijn voor God's bestaan, klik hier boven...

Geweldige site. Nu nog een moment om de tekst te kunnen lezen.

LOL... Tja.... Het hoeft niet allemaal vanavond hoor...

[Allie]

Ik heb ze eerlijk gezegd ook niet allemaal gelezen hoor, maar ik was er al met 7 bekend. Die hebben mij eigenlijk al overtuigd.

[Zolderworm]

De belangrijkste fout die je maakt is dat het onmogelijk is om van iets waarvan je denkt dat niet bestaat te bewijzen dat het niet bestaat. Je kunt niet bewijzen dat iets niet bestaat. Zo kun je bijvoorbeeld niet bewijzen dat roze olifanten niet bestaan. Hoe zou je dat moeten doen? Je kunt dat alleen als je alle olifanten in het hele universum hebt bekeken en hebt vastgesteld dat er nergens, op geen enkele planeet, een roze olifant bestaat. Zo kun je ook nooit bewijzen dat God niet bestaat. Het kan niet. Door Immanuel Kant werd de these van het bestaan van God als een onbewijsbaar postulaat beschouwd.
Je kunt het wel voor waarschijnlijk houden dat God niet bestaat. Bijvoorbeeld door vast te stellen dat we tegenwoordig van de eventuele aanwezigheid van God niets merken. We merken er niets van.
Nergens is er een bewijs van het optreden, of zelfs maar te voorschijn komen van God. Je kunt wel bijvoorbeeld denken dat de ingewikkeldheid van het leven wijst op het bestaan van God. Maar dat is dan toch niet meer dan je eigen gedachte of je eigen conclusie. Het is zeker geen bewijs voor het wel bestaan van God. In de theologie is inmiddels algemeen aangenomen dat er geen afdoende bewijs is voor het bestaan van God. Het is noch Thomas van Aquino noch Anselmus gelukt afdoende godsbewijzen te geven.
Het is een typisch menselijke gedachte om te veronderstellen dat er in het universum een soort directeur van het universum moet zijn, zoals elk bedrijf een directeur heeft, en elke school een schoolhoofd en elke stad een burgemeester. De vraag is: waarom zou dit ook voor het universum gelden? Volgens mij is dit niet meer dan een extrapolatie van een typisch menselijke gedachte.
Bovendien wordt het beeld van God inmiddels ervan verdachte een projectie te zijn van het vader-archetype uit ons collectief onbewuste, in combinatie met de inhouden van het Ueber-ich zoals door Freud gepostuleerd. Het geloof in God is zeer goed psychologisch te duiden.
Maar waar het uiteindelijk op neerkomt is gewoon dat niemand, maar dan ook echt niemand, weet of er al of niet een God is. Het is allemaal speculatiewerk. En niemand heeft bewijzen voor of tegen het bestaan van God.

Maar je kan wel met argumenten komen die het bestaan geloofwaardig of ongeloofwaardig maken, toch?

Ja, maar dat blijkt altijd heel persoonlijk te zijn. Uiteindelijk gaat het er toch om wat je persoonlijk gelooft.

Maar maakt dat het minder waar?

Je kunt nooit definitief vaststellen of het al of niet waar is. Dat zit ik juist de hele tijd te betogen. Lees je mijn berichten wel goed?

[Allie]

Ik bedoel het anders. Ook al geloof ik iets als enige en niemand gelooft mijn argumenten, dan kan ik nog steeds gelijk hebben. Ik had het idee dat je waarheid koppelt aan een hoeveelheid aanhangers.

[Allie]

De belangrijkste fout die je maakt is dat het onmogelijk is om van iets waarvan je denkt dat niet bestaat te bewijzen dat het niet bestaat. Je kunt niet bewijzen dat iets niet bestaat. Zo kun je bijvoorbeeld niet bewijzen dat roze olifanten niet bestaan. Hoe zou je dat moeten doen? Je kunt dat alleen als je alle olifanten in het hele universum hebt bekeken en hebt vastgesteld dat er nergens, op geen enkele planeet, een roze olifant bestaat. Zo kun je ook nooit bewijzen dat God niet bestaat. Het kan niet. Door Immanuel Kant werd de these van het bestaan van God als een onbewijsbaar postulaat beschouwd.
Je kunt het wel voor waarschijnlijk houden dat God niet bestaat. Bijvoorbeeld door vast te stellen dat we tegenwoordig van de eventuele aanwezigheid van God niets merken. We merken er niets van.
Nergens is er een bewijs van het optreden, of zelfs maar te voorschijn komen van God. Je kunt wel bijvoorbeeld denken dat de ingewikkeldheid van het leven wijst op het bestaan van God. Maar dat is dan toch niet meer dan je eigen gedachte of je eigen conclusie. Het is zeker geen bewijs voor het wel bestaan van God. In de theologie is inmiddels algemeen aangenomen dat er geen afdoende bewijs is voor het bestaan van God. Het is noch Thomas van Aquino noch Anselmus gelukt afdoende godsbewijzen te geven.
Het is een typisch menselijke gedachte om te veronderstellen dat er in het universum een soort directeur van het universum moet zijn, zoals elk bedrijf een directeur heeft, en elke school een schoolhoofd en elke stad een burgemeester. De vraag is: waarom zou dit ook voor het universum gelden? Volgens mij is dit niet meer dan een extrapolatie van een typisch menselijke gedachte.
Bovendien wordt het beeld van God inmiddels ervan verdachte een projectie te zijn van het vader-archetype uit ons collectief onbewuste, in combinatie met de inhouden van het Ueber-ich zoals door Freud gepostuleerd. Het geloof in God is zeer goed psychologisch te duiden.
Maar waar het uiteindelijk op neerkomt is gewoon dat niemand, maar dan ook echt niemand, weet of er al of niet een God is. Het is allemaal speculatiewerk. En niemand heeft bewijzen voor of tegen het bestaan van God.

Maar je kan wel met argumenten komen die het bestaan geloofwaardig of ongeloofwaardig maken, toch?[/quote]
Ja, maar dat blijkt altijd heel persoonlijk te zijn. Uiteindelijk gaat het er toch om wat je persoonlijk gelooft.[/quote]
Maar maakt dat het minder waar?[/quote]
Je kunt nooit definitief vaststellen of het al of niet waar is. Dat zit ik juist de hele tijd te betogen. Lees je mijn berichten wel goed?[/quote]

Jij bedoeld met bewijs, een verschijning van God? In de brede zin dan. Heb ik dat goed begrepen? Dat is absoluut waar.
Maar er zijn genoeg ontdekkingen in de wetenschap om God's bestaan te verdedigen. Net zoals je bij opgravingen, bijvoorbeeld, potten toeschrijft aan een mens. Je weet niets van die mens en je hebt hem/haar nooit gezien, maar je kan met 100% zeggen dat het vanuit een mens komt.