Belangenbehartiging heeft ook weinig met christendom te maken.vrolijke schreef:De moraliteit heeft toch bar weinig met het christendom te maken.
Toch zijn er christelijke werkgevers- en werknemersverenigingen, omdat mensen dat op een christelijke manier willen doen.
Als mensen hun moraliteit als 'christelijk' benoemen en ervaren en het helpt hen om moreel te handelen, wens ze succes, zou ik zeggen, en sla ze vooral niet al te veel om de oren met wat hun voorvaderen fout deden onder dezelfde noemer.
Ik ben niet bezig met het bepleiten of goedpraten van het christendom en al helemaal niet van het Middeleeuwse christendom of het christendom dat nog niet ontdekt had dat God geen slavernij wil.vrolijke schreef:Dat het christendom van de middeleeuwen een ander christendom is, als dat van nu, spreekt helemaal niet voor het christendom. Het spreekt er voor, dat de menselijkheid veranderd, en de christenen mee veranderen.
Ik legde slechts uit dat mijn vader het niet zo'n ramp vind dat moraliteit tegenwoordig niet meer als specifiek christelijk wordt beleefd.
Of een kat zwart of grijs genoemd wordt, als 'ie maar muizen vangt.
Als jij er bezwaar tegen hebt om de kat die tegenwoordig muizen vangt zwart te noemen, omdat er vroeger zwarte katten waren die géén muizen vingen, dan noem je hem toch lekker grijs!
Er zijn in de naam van het christendom vele misdaden gepleegd, maar degenen die daar een eind aan maakten lieten zich denk ik vaak door hun christendom inspireren (naast dat ze -net als de meerderheid in hun samenleving- als christen te boek stonden).
Christenen hebben (net als niet-christenen) heel lang slavernij gerechtvaardigd, maar degenen die er het hardst aan getrokken hebben om daar een eind aan te maken lieten zich bij mijn weten inspireren door hun christendom en niet door enige andere levensbeschouwing.
Met v&Vriendengroet,
Wim