BdO schreef:pyro schreef:Loyola_2 schreef:pyro schreef:
Klopt dat 'atheisme' maar 1 ding betekent, niet geloven in het bestaan van goden. Daarmee is je vergelijking:
'in naam van het atheisme wordt niet [vul in wat je afkeurenswaardig vindt] gedaan', maar in de naam van [vul je favoriete pispaal in] wel'
meteen ook betekenisloos, omdat je een op zichzelf staande eigenschap op dezelfde lijn stelt als levensovertuigingen en ideologieen.
Zo'n vergelijking levert dus een oneigenlijk gevoel van morele superioriteit op.
Atheisten moorden er natuurlijk lustig op los, soms omdat ze hun morele besef dat hun geloof hun gaf, met hun geloof overboord hebben gezet zodat de remmingen wegvielen. Andere atheisten snijden wel degelijk kelen van gelovigen door omdat die in god geloven. Zulke atheisten baseren zich dan op een ideologie waarin het atheisme bindend wordt opgelegd.
Let wel, zij doen dat niet in naam van het atheisme als zodanig, maar dat kan ook niet, want het atheisme is geen levensovertuiging of ideologie. Maar de opvatting dat atheisme dan dus superieur zou zijn, is misleiding. Atheisme weerhoudt geen enkele atheist om alles te doen wat god verboden heeft.
Precies dit.
Het modern atheïsme heeft vele gezichten. Op dit forum zie je vooral het 'militant atheïsme'. Het wil religie uitbannen en bedient zich daarbij vaak van onredelijke gedachtewisselingen, maar in existentieel opzicht hanteert men vaak het middel van onderdrukking, discriminatie en vervolging. In de westerse samenlevingen treft men ook vooral het indifferent atheïsme aan. Het is zelf vermoeid en in sterke mate onverschillig geworden. Het bestrijd de godsdiensten niet meer openlijk. Het godsgeloof is voor hen achterhaald en men wacht het afsterven van godsdienst wel gewoon af. Dan heb je nog oppervlakkig atheïsme, dat slechts aanneemt wat men met de zintuigen kan waarnemen of met het verstand kan bewijzen. Daarnaast bestaat er het atheïsme dat de vrijheid benadrukt: de mens moet bevrijd worden van elke vorm van afhankelijkheid, ook van een almachtige God, van een religieus 'systeem', dat de vrijheid versmalt en het leven onderdrukt. Het belangrijkst is het atheïsme dat geraakt is door de ervaring van het kwaad in de wereld en zich verzet tegen een God, die alwetend, almachtig en goed moet zijn en desondanks al dit zinloze lijden toelaat. De Vraag 'waarom lijd ik' geldt voor velen als de rots waarop het atheïsme gebouwd is. Tenslotte bestaat er ook nog het sceptisch/kritisch atheïsme dat gereserveerd staat tegenover alle laatste antwoorden. Religieuze vragen zijn niet te beantwoorden, daarom zijn zij zinloos. Over God kan men daarom slechts zwijgen.
Zoals je hierboven ook al aangeeft, is het een zinloze discussie die oneindig door kan gaan. De individuele atheïst X deed dit, maar niet in naam van het atheïsme, maar individu Y deed dat, maar deed dat niet in naam van het christendom. Atheïsme is inderdaad geen levensbeschouwing, dus men zou wel kunnen zeggen dat Stalin X, Y en Z deed in naam van het Marxisme. En het Marxisme heeft dan weer het atheïsme als ultiem grondprincipe.
De discussie zou dus over principes moeten gaan, niet over personen. We kunnen niet elke individuele atheïst of elke individuele christen hier gaan beoordelen. Dat is een oneindige, zinloze discussie. Het moet dus gaan over de principes van het atheïsme en de principes van het christendom, alleen dan kun je individuen moreel ter verantwoording roepen. En dan bedoel ik dus zuiver de principes, niet de randvoorwaarden... Hitler had een dominante moeder, of Stalin's vader was een alcoholist... We kunnen alleen moreel beoordelen of iemand zich houdt aan atheïstische principes, of aan christelijke principes.
Wat ik op dit forum almaar zie gebeuren is dat atheisten een nooit eindigende stroom kritiek en negativiteit richting geloof spuien, terwijl de principes waarop ze zich baseren verborgen blijven. Dan ben je niet aanspreekbaar. Je zou willen zeggen dat zo'n atheist een moreel onaantastbaar standpunt inneemt, dat hij zijn oordeel velt over religie als ware hij een god gezeten op zijn onwankelbare troon...
Nou, ik heb wel eens wat principes genoemd, maar daar wordt dan nooit zo op in gegaan.
Om uit te maken wat waar is probeer ik allereerst af te bakenen in hoeverre ik dat kan uitmaken. Ik baseer mij op empirie en logica. Je weet dan heel veel niet. Maar wat je weet, is wel verifieerbaar en daarvan weet je dan ook zeker dat het waar is.
Om uit te maken wat goed is ga ik uit van gelijkwaardigheid. Dit idee nader uitgewerkt vanuit de gedachte van de "The Original Position" door John Rawls. Dit is ook de basis van waaruit ik mijzelf aanspreek op wat ik doe.
Om uit te maken wat schoon is ga ik uit van mijn smaak, ervaring, beleving.
Kijk, het is echt niet zo dat als je atheïst bent je er verder geen overtuiging(en) op na houdt, en dat je dus niet aanspreekbaar zou zijn. Met alle respect, dat vindt ik nogal een uitspraak.
Dan heb ik jouw principes waarschijnlijk gemist. Ik ben hier ook nog maar heel sporadisch op dit forum te vinden, dus dat is goed mogelijk.
The Original Position van Rawls is inderdaad interessant en bied zeker aanknopingspunten. De veil of ignorance bijv. komt m.i. zeer overeen met het 'zonder aanziens des persoon' zoals opgetekend in de brief van de eerste paus (1 Petr 1:17). Maar er zijn natuurlijk ook knelpunten mbt katholieke moraaltheologie en dan vooral het spanningsveld tussen individu en communio, wat bij uitstek een katholiek kenmerk is. Ook de waarheidsclaim is ogenschijnlijk nauwelijks te verenigen met Rawls theorie.
Ikzelf ga (uiteraard) uit van katholieke moraaltheologie, maar dan niet zozeer de systematisch, dogmatische kant hier van, maar de eidetisch fenomenologische, existentieel antropologische interpretatie hiervan. Toe maar! Het is een hele mond vol, maar het komt er min of meer op neer dat je op een ethische manier handelt waarbij de waarde van de schepping en de waardigheid van de persoon - bevestigd of gekwetst in existentiële ervaringen- beschermd wordt. Er moet dus een vertaalslag worden gemaakt van geopenbaarde waarheden in een postmoderne wereld, waarbij het doel is om het christelijk inzicht in wat bijdraagt aan de volheid van leven mededeelbaar te maken. Het is gebaseerd op de antropologie van de van oorsprong joodse, maar katholiek geworden atheïste Edith Stein.
Zoals Viktor Frankl al zei: "door de dorst is er nog niets over de existentie van water gezegd - maar het bestaan van water is in elk geval zinvol." Zo is ook de existentie van God voor de mens zinvol.
