Hallo Carramba,carramba schreef:
Gevoelens zijn aantoonbaar en meetbaar in een lichaam aanwezig. Men weet hoe ze ontstaan en ook waar ze voor nodig zijn. Het zijn electrochemische reacties en instrumenten in beeld te brengen. Ze zijn dus wel materieel allemaal gestuurd vanuit het brein in interactie met organen, klieren en zenuwbanen. Het is de interpretatie waar het knelpunt ligt. Men weet niet precies hoe het brein te werk gaat en wat er precies gebeurt als je bijv. een idee of herinnering hebt. Maar het is onder de meeste wetenschappers geen vraag of het de werking van het brein is. Zonder brein geen gevoelens, ervaring, herinnering, idee, etc.
Hoe je bepaalde gevoelens interpreteert heeft veel zelf bijna alles te maken met levenservaring vooral in je jongere jaren. Religieuze ervaringen zullen eerder optreden bij religieus opgevoede individuen.
Tot nog toe is elke wetenschappelijke verklaring van bovennatuurlijke claims een natuurlijke gebleken. Dat zie je door hele geschiedenis van alle achterhaalde goden en wonderen die uiteindelijk een keer verklaard zijn. Donder, bliksem en regen zijn ook verklaard door wetenschap en bleken niet bovennatuurlijk. Uit dit verloop van wetenschappelijke verklaring kan je met zeer grote waarschijnlijkheid zeggen dat als er een verklaring gevonden zal worden voor een fenomeen het een natuurlijke zal zijn. Mocht er toch een bovennatuurlijke verklaring gevonden worden dan zal dat de grootste wetenschappelijke doorbraak ooit zijn. Kijk naar het verleden en doe op basis daarvan een toekomst verwachting dan is de kans het grootst dat je het bij het rechte eind hebt. Ik zet mijn geld er niet op.
Het is mij volkomen duidelijk dat de menselijke hersenfuncties er op autonome wijze voor zorgen dat er gedachten en gevoelens tot stand komen, daarover voer ik ook geen discussie. Maar hoe wil je met behulp van de wetenschappelijke methode ooit hard kunnen bewijzen dat een gedachten en gevoelswereld ophoudt te bestaan als de mens volkomen zou wegvallen. Volgens de metafysici bestond deze Bewustzijnswereld er reeds voordat de homo sapiens het levenslicht aanschouwde. Zelfs wanneer neurologisch wetenschappelijk onderzoek definitief zou aantonen dat de menselijke hersenen in een solo act het menselijk denk en gevoelsproces volledig veroorzaken, dan nog is niet bewezen dat buiten de menselijke hersenen om er Geen stoffelijke of onstoffelijke gedachten en gevoelswereld "' ergens "' bestaat. Het kan best zo zijn dat de wetenschappelijke methode blijvend grenzen heeft aangaande de bereikbaarheid van het domein "' waarheid '' en dat met die begrenzing geleefd moet worden. Dan kom je uiteindelijk nooit verder dan het hebben van ontoetsbare vermoedens over de afloop.