Christiaan schreef:Peter79 schreef:Christiaan schreef:
Moraliteit gaat over welzijn van wezens met een ontwikkeld (zelf)bewustzijn. Op basis daarvan kunnen we zeggen dat het stenigen van mensen, omdat ze seks hebben gehad vóór het huwelijk, fout is. Ongeacht cultuur, tijd of andere evt aspecten.
Zelfbewustzijn is dat je je kan afvragen of je je eigen gedrag of dat van anderen goed vindt. Jij en ik ontlenen je moraal (grotendeels) aan de wetenschap en de golden regel, maar andere mensen gebruiken daar weer andere bronnen voor.
Waarom stenigen niet kan omdat het over zelfbewuste wezens gaat, snap ik niet. Mensen doden dieren aan de lopende band. Wat is dan zelfbewustzijn, hebben dieren dat niet en waarom doet het ertoe dat iemand dat heeft?
Het kunnen beoordelen over moraliteit kan alleen door wezens met een (hoger) zelfbewustzijn zoals wij mensen. En moraliteit gaat over het welzijn van wezens met zo'n bewustzijn met de wil om een zo optimaal en volwaardig leven te leiden met het doel zo weinig mogelijk pijn te lijden, zoveel mogelijk geluk en liefde te ervaren, zoveel mogelijk te ontwikkelen op mentaal, lichamelijk en intellectueel gebied, etc.
Volgens mij kunnen we beiden concluderen dat het stenigen van mensen niet t.b.v. dat welzijn is.
Als je moraal zo definieert, nee.
Wij mensen doden idd dieren. Dat is t.b.v. ons welzijn, maar gaat wel ten koste van het welzijn van die dieren. Ook daar liggen morele vraagstukken. Maar volgens mij kunnen we het ook eens zijn dat het doden van een kip, die een volwaardig leven heeft gehad, consumptie 'beter' is dan het martelen van een hond voor je eigen 'plezier'.
Volgens mij kunnen we op basis van deze principes beoordelen of iets moreel juist of moreel onjuist is.
Er zijn inderdaad altijd gradaties. Vanuit de christelijke traditie werd vaak de grens mens-dier aangehouden, jij legt nu de grens bij zelfbewustzijn/niet zelfbewustzijn, evolutionair bekeken wist men liever het onderscheid mens-dier uit en kan bijvoorbeeld ook de mogelijkheid van pijn lijden erbij betrokken worden.
Volgens mij zijn er mensen die een moraal hanteren en omvat het domein van die moraal ook andere levende wezens, te beginnen bij kinderen, gehandicapten en dementerenden, vervolgens huisdieren, apen, etc. Wanneer iemand kwaad doet, bijvoorbeeld seriemoord, dan zijn er verschillende acties mogelijk. Iemand wordt gevangen gezet, om de maatschappij te beschermen. Nabestaanden krijgen daarmee hun geliefden niet terug. Zij willen genoegdoening. De seriemoordenaar moet lijden. Doodstraf, waaronder steniging, kwam daaraan tegemoet. Bovendien werd daarmee een afschrikwekkend voorbeeld gesteld. Hoewel weinigen de doodstraf bepleiten in NL, is er wel de roep om zwaardere straffen, vanuit het oogpunt van gerechtigheid en genoegdoening. Het lijkt mij dat dit wel degelijk relevant is voor de moraal en voor het welzijn van de slachtoffers. Steniging en doodstraf zijn wellicht achterhaald doordat men mensen langdurig in gevangenissen kan opbergen (ook al gaat ook dit ten koste van het welzijn van de seriemoordenaar).
Bij steniging is het vooral een kwestie van proportionaliteit. Vroeger was er een taboe op seks voor het huwelijk, tegenwoordig kennen we nog steeds taboes, zoals bijvoorbeeld pedofilie. Hoe zwaar we zo'n taboe ook wegen, we vinden deze straf nu te wreed, omdat we tegenwoordig de daders niet meer identificeren met het absolute kwaad, maar meewegen dat ze ook door bepaalde omstandigheden zover hebben kunnen komen. En waar vroeger de hele gemeenschap meedeed om het vonnis te voltrekken, laten we dat nu graag aan specialisten over.
Christiaan schreef:Het punt was ook niet dat Van der Staaij het zelfbeschikkingsrecht aanhangt (ik denk idd namelijk niet), maar dat dat argument ook veel door gelovigen wordt gebruikt om tegen de nieuwe donorwet te ageren. Ik zelf vind het zelfbeschikkingsrecht wél heel belangrijk. Dat is misschien onderdeel van de humanistische ideologie, maar ik vind de argumenten daarvoor zeer sterk.
Één van de reële problemen is dat mensen in angst moeten leven omdat ze dat zelfbeschikkingsrecht niet hebben. Ik zie dat als een fundamenteel recht van de mens.
Ik geloof toch dat de mens een gemeenschapsmens is en dat het zelfbeschikkingsrecht een manier is om onder de bemoeienis van anderen uit te komen. Ik vind het een goeie zaak dat beschikken over leven en dood niet gedecentraliseerd wordt, maar omdat ik leef in een land met veel mensen die zelfbeschikking aanhangen, heb ik er vrede mee dat de huidige euthanasiepraktijk er is.