peda schreef:JW88 schreef:Ik heb in dit topic nog maar weinig gelezen over de titel ''de denkwijze van atheïsten''
Dus nogmaals de vraag, waar baseert een atheïst volgens jullie zijn denkwijze op?
Laat de erkende atheist maar zijn denkwijze voor het voetlicht brengen. Ik ben benieuwd.
Mijn denkwijze komt voort uit rationaliteit en logica, ondersteund door wetenschap. De wetenschap heeft talloze onderzoeken gedaan naar heel veel verschillende zaken zoals evolutie, de ET is niet simpelweg een theorietje die je zo maar weg kan wuiven.
De gelovige vult in mijn optiek de gaten in (God van de gaten) met God, omdat hij of zij dan toch een antwoord heeft en het net kan accepteren dat het leven misschien wel doelloos is. Ik realiseer me heel goed dat er op bepaalde vragen geen antwoord is en ik vind dat ook helemaal niet erg.
Als iemand mij vraagt wat er gebeurd wanneer ik dood ga zeg ik, ''ik heb geen idee'' en hoe zou ik dat ook kunnen hebben?
Daarnaast is het voor mij overduidelijk dat God en goden niks meer zijn dan een product van de menselijke geest, een verzinsel, lang geleden verzonnen voor macht en om mensen in toom te houden. De diversiteit in religie toont voor mij ook gelijk de onwaarheid aan, een moslim gelooft net zo heilig in Allah dan een Christenen dat in de God van de bijbel doet, met de zelfde zekerheid weten ze zeker dat hun God bestaat, terwijl slechts 1 volledig gelijk kan hebben of helemaal geen 1.
Verder is het zo dat tot dat het moment dat God of iets anders bovennatuurlijks bewezen is met harde concrete feiten het standpunt dat God niet bestaat overeind blijft en dus ook de basis is, tot dat God bewezen wordt. Als er nu een overvloed aan bewijs was voor God of bovennatuurlijke zaken was ik al lang religieus geweest omdat, dat dan het meest rationele was om te doen.
Ik denk dat religie ook vaak ontstaat door sociale druk, indoctrinatie of een verplichting zoals in de meeste moslim landen, daarnaast kan het ook ontstaan vanwege angst voor de hel of de dood of vanwege het willen beantwoorden van onbeantwoordbare vragen.
Let wel dat ik erg voor de vrijheid van meningsuiting en religie ben, dus ik heb dan ook zeker niks tegen het geloof, maar van sommige aspecten ben ik zeker geen fan.
De logica die mij atheïst maakt is vrijwel niet uit te leggen aan gelovigen is mijn ervaring, aangezien het voor hun ook heel erg logisch is om wel in God te geloven. Als ik iets in mijn leven mee maak wat onnatuurlijk lijkt, dan trek ik niet gelijk de conclusie dat het ook onnatuurlijk is, dan analyseer ik het rationeel en kom tot een andere conclusie.
Het helpt ook niet mee dat heel erg veel claims over bovennatuurlijke zaken of paranormale krachten volledig ontkracht zijn en dat er genoeg mensen zijn ontmaskerd als oplichters. Verder wil de mens ook graag geloven in iets dat zogenaamd goed voor hun is, veel mensen zijn vrij naïef ingesteld en geloven daardoor alles wat je hun verteld, kijk maar eens naar mormonen of naar scientology.
Daarnaast vind ik de houding van streng gelovigen ten opzicht van bv Homo's, abortus of andere gelovigen ook zeer weerzinwekkend en zijn er al zoveel schandalen bij de kerk geconstateerd.
Als God echt zou bestaan snap ik ook niet waarom er zoveel ellende is in de wereld, wat zou het doel kunnen zijn van een kind van 5 kanker geven? Daar zou ik geen goede reden voor kunnen verzinnen.
Uiteindelijk moet iedereen geloven wat hij of zij zelf wil, maar dan moeten mensen ook tegen bepaalde kritiek kunnen of het kunnen accepteren dat andere bepaalde zaken in twijfel trekken, dat lijkt me ook niet meer dan normaal. Mijn ervaring is heel erg dat zodra je iets in twijfel trekt of een andere mening hebt de gelovige gelijk de handdoek in de ring gooit en de discussie staakt, niet meer ingaat op de inhoud maar zich terug trekt onder het motto ''met jou valt geen gesprek te houden'' of ''jij snapt er niks van'' ipv met inhoudelijke argumenten te komen en uit te leggen waarom men gelooft.
