peda schreef:Zou evolutie o.a. kunnen inhouden een manifestatie van een Hebbiaans ( naar D Hebb ) leerproces te zijn? R A Watson en E Szatmary hebben in december 2015 beschreven dat de ''doelgerichtheid "' in het evolutieproces mede door een Hebbiaans leerproces verklaard zou kunnen worden. Dus niet alleen de hersenen van mensen hebben het vermogen om uit "' ervaring "' te kunnen "' leren "', maar ook onbewuste materiele/biologische processen hebben die "'mogelijkheden"'. Of het verhaal van Watson en Szatmary klopt, kan ik niet beoordelen. Wel constateer ik dat onder wetenschappers nog steeds gekeken wordt of het hoofdstuk "' doelgerichtheid "' in de ET nog verder kan worden verfijnd. Daar is in mijn ogen ook niets op tegen, het zou zelfs een grote versterking van de ET kunnen zijn. Brengt zo'n verder onderzoek niets, is dat ook een vorm van weten
Ik zat even te googlen en zag al dat er discussie was rond dit onderzoek. Ik heb die discussie niet doorgenomen, maar geef mijn eigen ideeën even.
Ten eerste vraag ik me af of de behoefte aan doelgerichtheid terecht is. Het is een beetje achter gepraat. Vissen hebben heel doelgericht hun beweging geëvolueerd en walvissen tonen aan dat het ook anders kan. Is er echt doelgerichtheid geweest? En hoe vaak is het doel gemist? We weten dat er talloze afsplitsingen zijn geweest van de lijn van onze gemeenschappelijke voorouder met de apen tot ons. De meeste afsplitsingen zijn doodlopende, doelloze wegen geweest.
Dan even een beperking voor zoogdieren. De eitjes worden snel na de geboorte gemaakt en dan bewaard. Alle ervaringen van de vrouw kunnen niet meer aan het dna van de eitjes doorgegeven worden.
En hoe loopt de vertaling van het leren naar de mutatie. Onze leerervaring - fruit is best wel duur - is verdomd lastig om te zetten naar een mutatie om ons vitamine c gen weer te repareren. Hoe loopt dat proces.
De afgelopen jaren is de ET al aardig aangepast. Het blijkt bv dat een deel van ons DNA afkomstig is van virussen. Berekeningen over waarschijnlijkheid zoals we die wel gezien hebben die daarvoor gemaakt zijn, kunnen dus de prullenbak in. Zoals ik al zei, het dna is flexibel. Het zoekt en vind zijn doel wel. Of niet en dan zien we de soort niet meer.
Praten zonder inzicht, kan leiden tot rampen zonder uitzicht.
Peda.
Inzicht vergt verificatie.