Na het sterven linea recta naar de hemel

[pyro]

Over afgoderij gesproken Alsof God ons de afgod van ons geloof geschapen zou hebben om dat te verafgoden.

https://www.youtube.com/watch?v=IrBjAaslOQs

[pyro]

Iedereen kan geloven wat 'ie wil, natuurlijk. Nihil obstat. Wat ik opmerkelijk vind is dat je een soort ernstige allergie voor 'vergelding of boetedoening' aan de dag legt. Reïncarnatie is in oosterse religie en filosofie verbonden met karma. Een wetmatigheid van oorzaken en gevolgen. Als je bijvoorbeeld je medemens schade berokkent, heeft dat ook negatieve gevolgen voor jou. Het ervaren van die gevolgen kan je vergelding of boetedoening noemen, of niet. Maar de boodschap blijft dat wat je met het grote geheel doet, niet buiten jou zelf omgaat. Het komt tot je terug.

Vergelding en boetedoening zijn typisch een "de wens is de vader van de gedachte"-geval. Dus denk ik dat karma in die zin verzonnen is en geen realiteit.

Je blijft wel erg haken achter een paar woorden en de associaties die je daarbij begripsmatig hebt.
In mijn beleving is het onderscheid in een persoonlijke of een onpersoonlijke voorstelling helemaal niet zo cruciaal. In beide gevallen is het volgens mij erg verstandig in de gaten te houden of je voorstelling van een hiernamaals niet al te menselijk ingevuld is.

[Martha]

Tsja meneer Peda. Het is allemaal wat he, in de wereld zo vandaag. En meneer Pyro, ach, wat heet gelijk.

De wellevendheid is veelal zoekgeraakt onder de jonge mensen. En niet alleen onder de jonge mensen helaas. Laatst kwam ik bij een mevrouw die binnenkort naar een aanleunwoning verhuizen zal. Zij zat in haar appartement te wachten op een pakketje met wat benodigdheden voor haar verzorging. De postbode belde beneden aan en vroeg haar door de centrale telefoon om naar beneden te komen. Zij is pas aan haar heup geopereerd en niet meer zo vlot ter been en kon niet naar beneden komen. Zij vertelde hem dit. Er zijn twee liften in het gebouw, dus erg moe zal hij er niet van geworden zijn als hij het gewoon even boven had gebracht. Maar wat denkt u, welnee, hij heeft het pakketje gewoon mee terug genomen. De brievenbussen in de buurt zijn ook al gesloten. Als ze nu een kaartje naar haar kleinkind wil sturen, zal iemand het moeten meenemen met de auto of de bus. De mens is de mens niet meer.

In ware spiritualiteit, in spiritualiteit in de ware zin des woords, vieren wij niet onszelf maar eerst en vooral de Ander, God, in dankbaarheid om de schenking van de Spiritus Sanctus. En onmiddellijk van daaruit dienen wij de ander. Spiritualiteit berust altijd op altruïsme en nooit op egoïsme. Indien wij naar de Heilige Geest van God luisteren, ontdekken wij die spiritualiteit, die altijd is gericht op de Ander, de andere en het andere. Maar men noemt van alles en nog wat spiritueel tegenwoordig. Wat men heden ten dage allemaal spiritualiteit noemt is meestal een op zichzelf betrokken spiritualiteit die wordt voortgebracht uit de gevangenis van het eigen ik. Dat is geen spiritualiteit in zijn oorspronkelijke betekenis. Spiritualiteit die uit Gods liefde voorkomt, gaat gepaard met verantwoordelijkheid en dienstbaarheid. Het begin van ware spiritualiteit is elkaar te dienen. Elkaar te dienen in stilte voor Gods aangezicht, niet voor dat van mensen. En wanneer de mens niet dient, dient hij tot niets.

Spiritualiteit in de ware zin des woords doet zich voor dankzij de inspiratie door de Geest. Zonder de Geest bestaat er geen inspiratie. Dit te beseffen maakt de mens bescheiden en wekt hem tot dienstbaarheid. Doch wat zeggen sommige moderne mensen die zichzelf als enorm spiritueel zien, 'er is geen hel, er is geen oordeel, leve de lol, mijn daden en gedachten, mijn beslissingen hebben geen gevolgen'. Met andere woorden, men verheft het niets tot een god. De vraag rondom het begrip spiritualiteit is of het iets is of dat het niets is. Betekent het iets, dan heeft het van doen met Gods Geest. Betekent het niets, dan heeft het te maken met van alles en dus met niets. Ietsisme nodigt uit om tot God te geraken. Nietsisme leidt tot nihilisme. Het is niets en en het blijft dan niets.

En hoe zit dat dan met hemel en hel. Men doet veelal of de gelovige in de Duivel gelooft, maar ons geloof heeft niets met de Duivel te maken. De Duivel is haat. Ons geloof in hemel en hel heeft uitsluitend te maken met God, die de Liefde is. Gelovigen stellen geen belang in de Duivel. Zijn bestaan boezemt ons geen angst in. Als de Duivel niet zou bestaan, dan is dat prima. Maar zou God niet bestaan, dan past het de mens om te verdwijnen in het niets. Want God is al in al. Maar is Hij voor iemand niets, dan is alleen niets de keuze. De Westerse wereld van vandaag is vol van ietsisme en nietsisme. Zogenaamd zo verlichte hoogvliegers houden het op niets. Eenvoudige maar verwereldlijkte mensen houden het op iets. De uitnodiging blijft.

[peda]

Meneer Peda,

Wij begrijpen uw standpunt heel goed en hebben veel ervaring met mensen uit diverse geloofsrichtingen. Alleen is het wel zo dat wanneer zelfs het menselijk lijden wordt genegeerd als richtingwijzer, dan is men in onze optiek geen agnost meer maar nihilist geworden. Een mens die het menselijk lijden als richtingwijzer ontkent, doet evenmin goed aan het bloemenveld, als u begrijpt wat wij bedoelen.

Hallo Martha,

Het door mij benoemde bloemenveld kent ook onkruid en ik zie wel duidelijk verschil tussen de mooie bloemen en datgene wat voor mij tot het spirituele onkruid behoort. Satanisme enz. vallen voor mij althans volledig buiten de boot. Waar ik wel op wijs is dat een mono-cultuur in flora-land ( de enige spirituele geloofsweg ) bij mij niet hoog scoort, maar dat komt omdat ik met mijn denkraam constateer dat er in de loop van de geschiedenis verschillende wegen zijn ontstaan, die als "" De Enige Weg"' voor het bereiken van Heil door de volgers worden aangeprezen, waarbij door het ontbreken van "' hemeltoerisme "' de echte juistheid van de visie niet kan worden bewezen. Het blijft bij het geloven van de inhoud van "'heilige waarheden"' die door derden werden geformuleerd. Ik vind los van dit alles de inhoud van jouw betoog dat voorafging aan mijn inbreng heel mooi, een prachtige bloem. Een nihilist kan ik dus naar eigen inschatting niet zijn.

[peda]

Hallo pyro,

Ik ben persoonlijk niet zo'n fan van "wegwijzers "'. Veelal zijn dit gelovigen die eenrichtingsverkeer ( weg ) in het vizier hebben.

Tja, je had het over een hindernis die je ervaart en een fase die ik al achter de rug zou hebben. Dat impliceerde in mijn ogen dat je aan een ontwikkelingsweg refereerde. Dat mensen elkaar in algemene zin vooruit zouden kunnen helpen door ervaringen uit te wisselen lijkt me toch niet zo'n probleem.

Ervaringsuitwisseling vind ik voortreffelijk. Dat is ook de reden dat ik ben toegetreden tot dit forum, zeker ook vanwege de veelkleurigheid die je hier tegenkomt. Je weet inmiddels dat ik mij zie als een breedte mens.

[peda]

Oh, maar iemand zou best eens gewoon gelijk kunnen hebben, hoor

Ik zou er heel wat voor over willen hebben om het antwoord op die vraag te krijgen.
Het is juist mijn niet-weten dat zich met die vraag bezig houdt. Beschikt er iemand in de ze mensenwereld over het Absolute Geloofsweten, of wordt er gedacht dan zo'n weten bestaat. Zelf ben ik zo ongeveer de enige die inbrengt dat de Goddelijke Wereld ook nog eens volkomen Onlogisch ( Ondoorgrondelijk ) zou kunnen zijn. Dan valt er voor de mens, ondanks de zeer verheven gedachten, gewoon helemaal niet te weten.

[Piebe Paulusma]

Christenen die geloven in een toekomstige tweede komst, kunnen niet zonder meer negeren dat Jezus stelt dat NIEMAND is opgevaren naar de hemel behalve de mensenzoon, zie Joh. 3:13 en vergelijk Ef 4:9. Op basis van deze tekst gaat alleen God naar de hemel.

[Piebe Paulusma]

Oh, maar iemand zou best eens gewoon gelijk kunnen hebben, hoor

Ik zou er heel wat voor over willen hebben om het antwoord op die vraag te krijgen.
Het is juist mijn niet-weten dat zich met die vraag bezig houdt. Beschikt er iemand in de ze mensenwereld over het Absolute Geloofsweten, of wordt er gedacht dan zo'n weten bestaat. Zelf ben ik zo ongeveer de enige die inbrengt dat de Goddelijke Wereld ook nog eens volkomen Onlogisch ( Ondoorgrondelijk ) zou kunnen zijn. Dan valt er voor de mens, ondanks de zeer verheven gedachten, gewoon helemaal niet te weten.

Geloven in een God die zich niet laat kennen is de gereformeerde visie mijn beste, daarin ben je (helaas) niet de enige. Ik vind het als ik eerlijk ben een gedrocht van een aanname. Dat wij niet weten wat de hemel behelst wil niet zeggen dat God zich niet laat kennen. Immers, wij weten ook niet wat een chirurg uitspookt maar weten wel dat de man het beste voorheeft met de patiënt.

[Martine]

Ik zou er heel wat voor over willen hebben om het antwoord op die vraag te krijgen.
Het is juist mijn niet-weten dat zich met die vraag bezig houdt. Beschikt er iemand in de ze mensenwereld over het Absolute Geloofsweten, of wordt er gedacht dan zo'n weten bestaat. Zelf ben ik zo ongeveer de enige die inbrengt dat de Goddelijke Wereld ook nog eens volkomen Onlogisch ( Ondoorgrondelijk ) zou kunnen zijn. Dan valt er voor de mens, ondanks de zeer verheven gedachten, gewoon helemaal niet te weten.

Bij wat je schrijft waren gelijk twee dingen die in me opkwamen.
Ten eerste: er was die dag dat een lid van onze kerk begraven werd, met een dienst vooraf.
De kist stond op het liturgisch centrum en ik dacht: "vertel me nou heel even, hoe het werkelijk is" Uiteraard gebeurde dat niet.

Het tweede was een lied, dat getuigt van onze zoektocht wat wel of niet geloofd kan en moet worden:
"voor mensen die roepend,
tastend en zoekend
door het leven gaan
verschijnt hier een teken,
brood om te breken:
wij kunnen bestaan

voor mensen die vagend,
wachtend en wakend,
door het leven gaan
weerklinken hier woorden,
God wil ons horen:
wij worden verstaan.
(Nieuwe liedboek 647)

Het gaat mij vooral om de woorden" zoekend, tastend, wachtend en wakend..
Ik herken het voor mijzelf, ik meen het ook bij jou te herkennen: bezig zijn met de vragen die in ons leven over Wie is God, Wat is God, moeten we in Hem geloven,of moet ik zeggen: mogen we geloven.
En waarom juist het geloof uit de bijbelse verhalen, of toch andere religies.
Ik denk, dat we er nooit helemaal uit zullen komen, we blijven zoeken...

[pyro]

Tsja meneer Peda. Het is allemaal wat he, in de wereld zo vandaag. En meneer Pyro, ach, wat heet gelijk.

De wellevendheid is veelal zoekgeraakt onder de jonge mensen. En niet alleen onder de jonge mensen helaas. Laatst kwam ik bij een mevrouw die binnenkort naar een aanleunwoning verhuizen zal. Zij zat in haar appartement te wachten op een pakketje met wat benodigdheden voor haar verzorging. De postbode belde beneden aan en vroeg haar door de centrale telefoon om naar beneden te komen. Zij is pas aan haar heup geopereerd en niet meer zo vlot ter been en kon niet naar beneden komen. Zij vertelde hem dit. Er zijn twee liften in het gebouw, dus erg moe zal hij er niet van geworden zijn als hij het gewoon even boven had gebracht. Maar wat denkt u, welnee, hij heeft het pakketje gewoon mee terug genomen. De brievenbussen in de buurt zijn ook al gesloten. Als ze nu een kaartje naar haar kleinkind wil sturen, zal iemand het moeten meenemen met de auto of de bus. De mens is de mens niet meer.

PostNL klantenservice zegt hierover: "De pakketbezorger dient altijd verplicht pakketten aan te bieden aan de voordeur, ook in flats en galerijwoningen. Alleen wanneer er in een flat geen lift is maar wel een intercom, dan mag de bezorger u verzoeken om naar beneden te komen. Als u vervolgens via de intercom aangeeft dat u wilt dat de bezorger naar boven komt dan dient de bezorger dit te doen." De bezorger heeft in dit geval blijkbaar zijn werk niet goed gedaan, hierover kan deze mevrouw een klacht indienen. Brievenbussen worden weggehaald omdat er minder brieven worden verstuurd. Het is een harde wereld, maar aan de andere kant: er zijn erger dingen. Dat is altijd zo geweest, ook.

In ware spiritualiteit, in spiritualiteit in de ware zin des woords, vieren wij niet onszelf maar eerst en vooral de Ander, God, in dankbaarheid om de schenking van de Spiritus Sanctus. En onmiddellijk van daaruit dienen wij de ander. Spiritualiteit berust altijd op altruïsme en nooit op egoïsme. Indien wij naar de Heilige Geest van God luisteren, ontdekken wij die spiritualiteit, die altijd is gericht op de Ander, de andere en het andere. Maar men noemt van alles en nog wat spiritueel tegenwoordig. Wat men heden ten dage allemaal spiritualiteit noemt is meestal een op zichzelf betrokken spiritualiteit die wordt voortgebracht uit de gevangenis van het eigen ik. Dat is geen spiritualiteit in zijn oorspronkelijke betekenis. Spiritualiteit die uit Gods liefde voorkomt, gaat gepaard met verantwoordelijkheid en dienstbaarheid. Het begin van ware spiritualiteit is elkaar te dienen. Elkaar te dienen in stilte voor Gods aangezicht, niet voor dat van mensen. En wanneer de mens niet dient, dient hij tot niets.

St Benedictus had het zo gezegd kunnen hebben. Anderzijds hoort zelfliefde er ook bij en kan men evenzeer gevangen raken in dienstbaarheid. Het boekje 'God weer vinden' van Zacharias Heyes (monnik in het klooster van Muensterschwarzach) ligt voor me. Dat heeft een hoofdstukje 'God vinden in mezelf'. Een citaat uit de paragraaf 'Zelfaanvaarding':
"Zelfaanvaarding en liefde voor jezelf is in christelijke kringen lange tijd onderbelicht geweest. Het ging te vaak en te uitsluitend over het dienen van je naaste. Je eigen behoeften, zowel fysiek als emotioneel, mochten vooral geen rol spelen en waren ondergeschikt aan de behoeften van anderen. Het heeft er maar al te vaak toe geleid dat mensen over hun grenzen heen gingen en zich op het laatst helemaal leeg gegeven hadden. Juist in kloostergemeenschappen is dit veel voorgekomen. Jezelf aanvaarden betekent dat je jezelf op verschillende manieren accepteert: met het karakter, het verhaal en met het lichaam dat je hebt."

Spiritualiteit in de ware zin des woords doet zich voor dankzij de inspiratie door de Geest. Zonder de Geest bestaat er geen inspiratie. Dit te beseffen maakt de mens bescheiden en wekt hem tot dienstbaarheid. Doch wat zeggen sommige moderne mensen die zichzelf als enorm spiritueel zien, 'er is geen hel, er is geen oordeel, leve de lol, mijn daden en gedachten, mijn beslissingen hebben geen gevolgen'. Met andere woorden, men verheft het niets tot een god. De vraag rondom het begrip spiritualiteit is of het iets is of dat het niets is. Betekent het iets, dan heeft het van doen met Gods Geest. Betekent het niets, dan heeft het te maken met van alles en dus met niets. Ietsisme nodigt uit om tot God te geraken. Nietsisme leidt tot nihilisme. Het is niets en en het blijft dan niets.

En hoe zit dat dan met hemel en hel. Men doet veelal of de gelovige in de Duivel gelooft, maar ons geloof heeft niets met de Duivel te maken. De Duivel is haat. Ons geloof in hemel en hel heeft uitsluitend te maken met God, die de Liefde is. Gelovigen stellen geen belang in de Duivel. Zijn bestaan boezemt ons geen angst in. Als de Duivel niet zou bestaan, dan is dat prima. Maar zou God niet bestaan, dan past het de mens om te verdwijnen in het niets. Want God is al in al. Maar is Hij voor iemand niets, dan is alleen niets de keuze. De Westerse wereld van vandaag is vol van ietsisme en nietsisme. Zogenaamd zo verlichte hoogvliegers houden het op niets. Eenvoudige maar verwereldlijkte mensen houden het op iets. De uitnodiging blijft.

Het probleem dat mensen met de denkbeelden van hemel, hel en de liefdevolle God kunnen hebben is m.i. vooral hoe een eeuwige verdoemenis te rijmen valt met Liefde die sterker is dan de dood en die bovendien alles in allen is. Als dat conflict leidt tot het afwijzen van betreffend gedachtengoed, zou ik dat toch niet meteen willen duiden als een 'leve de lol' standpunt.

[Martine]

PostNL klantenservice zegt hierover: "De pakketbezorger dient altijd verplicht pakketten aan te bieden aan de voordeur, ook in flats en galerijwoningen. Alleen wanneer er in een flat geen lift is maar wel een intercom, dan mag de bezorger u verzoeken om naar beneden te komen. Als u vervolgens via de intercom aangeeft dat u wilt dat de bezorger naar boven komt dan dient de bezorger dit te doen." De bezorger heeft in dit geval blijkbaar zijn werk niet goed gedaan, hierover kan deze mevrouw een klacht indienen. Brievenbussen worden weggehaald omdat er minder brieven worden verstuurd. Het is een harde wereld, maar aan de andere kant: er zijn erger dingen. Dat is altijd zo geweest, ook.

PostNL is raar bezig. Ze halen brievenbussen weg en verhogen de prijs van een postzegel behoorlijk.
En dan zijn ze verbaasd dat het aanbieden van brievenpost steeds minder wordt.
Ik ben gewend om mensen uit onze kerk, die ernstig ziek zijn, geopereerd, of in een revalidatiekliniek verblijven regelmatig een kaartje te sturen. Dat wordt kassa of ernstige verschraling van medeleven met deze mensen.

[pyro]

PostNL is raar bezig. Ze halen brievenbussen weg en verhogen de prijs van een postzegel behoorlijk.
En dan zijn ze verbaasd dat het aanbieden van brievenpost steeds minder wordt.
Ik ben gewend om mensen uit onze kerk, die ernstig ziek zijn, geopereerd, of in een revalidatiekliniek verblijven regelmatig een kaartje te sturen. Dat wordt kassa of ernstige verschraling van medeleven met deze mensen.

Er komt minder post vanwege de digitale media. Dat is voor bedrijven makkelijker en goedkoper dan papieren correspondentie en voor de meeste particulieren ook. Dan is het een harde economische wet dat postnl moet bezuinigen. Ook met dank aan de privatisering sinds 1989, toen de politiek de heilstaat van de vrije marktwerking begon te verheerlijken.

[Martha]

Christenen die geloven in een toekomstige tweede komst, kunnen niet zonder meer negeren dat Jezus stelt dat NIEMAND is opgevaren naar de hemel behalve de mensenzoon, zie Joh. 3:13 en vergelijk Ef 4:9. Op basis van deze tekst gaat alleen God naar de hemel.

Meneer Paulusma, de gemiddelde protestant heeft het er maar moeilijk mee en daar hebben wij begrip voor. Het is een gevolg van het onverstaan van de Heilige Drievuldigheid en de verdrietige strijd die ertegen woedt. Wie deze geloofsgeheimenis verstaat, zit namelijk met de kwestie in het geheel niet.

Men buitelt bijkans over elkaar heen in het dispuut en ziet de meest Trinitarische Schriftplaats meestal over het hoofd.

De heilige Paulus loste uw raadsel op. Romeinen 8, 14-17.

'Allen die zich laten leiden door de Geest van God zijn kinderen van God. De geest die gij ontvangen hebt, is er niet een van slaafsheid, die u opnieuw vrees zou aanjagen. Gij hebt een geest van kindschap ontvangen, die ons doet uitroepen: Abba, Vader! De Geest zelf bevestigt het getuigenis van onze geest, dat wij kinderen zijn van God. Maar als wij kinderen zijn, dan ook erfgenamen, en wel erfgenamen van God, samen met Christus, daar wij delen in zijn lijden, om ook te delen in zijn verheerlijking'.

[Martha]

PostNL klantenservice zegt hierover: "De pakketbezorger dient altijd verplicht pakketten aan te bieden aan de voordeur, ook in flats en galerijwoningen. Alleen wanneer er in een flat geen lift is maar wel een intercom, dan mag de bezorger u verzoeken om naar beneden te komen. Als u vervolgens via de intercom aangeeft dat u wilt dat de bezorger naar boven komt dan dient de bezorger dit te doen." De bezorger heeft in dit geval blijkbaar zijn werk niet goed gedaan, hierover kan deze mevrouw een klacht indienen. Brievenbussen worden weggehaald omdat er minder brieven worden verstuurd. Het is een harde wereld, maar aan de andere kant: er zijn erger dingen. Dat is altijd zo geweest, ook.

PostNL is raar bezig. Ze halen brievenbussen weg en verhogen de prijs van een postzegel behoorlijk.
En dan zijn ze verbaasd dat het aanbieden van brievenpost steeds minder wordt.
Ik ben gewend om mensen uit onze kerk, die ernstig ziek zijn, geopereerd, of in een revalidatiekliniek verblijven regelmatig een kaartje te sturen. Dat wordt kassa of ernstige verschraling van medeleven met deze mensen.

Wij zij het grondig met u eens en hopen dat de wal het schip nog moge keren.

De dienst aan de zieken en de zwakken, zoals u ook doet, maar ook het langer zelfstandig kunnen blijven wonen van mensen komt zo onder steeds hogere druk te staan.

[Piebe Paulusma]

Christenen die geloven in een toekomstige tweede komst, kunnen niet zonder meer negeren dat Jezus stelt dat NIEMAND is opgevaren naar de hemel behalve de mensenzoon, zie Joh. 3:13 en vergelijk Ef 4:9. Op basis van deze tekst gaat alleen God naar de hemel.

Meneer Paulusma, de gemiddelde protestant heeft het er maar moeilijk mee en daar hebben wij begrip voor. Het is een gevolg van het onverstaan van de Heilige Drievuldigheid en de verdrietige strijd die ertegen woedt. Wie deze geloofsgeheimenis verstaat, zit namelijk met de kwestie in het geheel niet.

Men buitelt bijkans over elkaar heen in het dispuut en ziet de meest Trinitarische Schriftplaats meestal over het hoofd.

De heilige Paulus loste uw raadsel op. Romeinen 8, 14-17.

'Allen die zich laten leiden door de Geest van God zijn kinderen van God. De geest die gij ontvangen hebt, is er niet een van slaafsheid, die u opnieuw vrees zou aanjagen. Gij hebt een geest van kindschap ontvangen, die ons doet uitroepen: Abba, Vader! De Geest zelf bevestigt het getuigenis van onze geest, dat wij kinderen zijn van God. Maar als wij kinderen zijn, dan ook erfgenamen, en wel erfgenamen van God, samen met Christus, daar wij delen in zijn lijden, om ook te delen in zijn verheerlijking'.

Nou, wij denken dat u het grote gebod over het hoofd ziet!

Markus 12
29 En Jezus antwoordde hem: Het eerste van al de geboden is: Hoor, Israël, de Heere onze God is een enig Heere.
30 En gij zult den Heere uw God liefhebben uit geheel uw hart en uit geheel uw ziel en uit geheel uw verstand en uit geheel uw kracht. Dit is het eerste gebod.
31 En het tweede, aan dit gelijk, is dit: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven. Er is geen ander gebod groter dan deze.

Zoals u ziet staat er dat God een enig Heere is en dus niet drie-enig!

[Martha]

Meneer Pyro,

Wat de zelfaanvaarding betreft, wijzelf leven in de heilige ruimte van het celibaat en zouden niet anders willen. Vader Poimen vroeg eens vader Jozef, ´Zeg mij hoe ik een echte monnik word!´ En hij gaf hem ten antwoord: 'Wanneer je rust wilt vinden, zo af en toe, vraag je dan bij iedere activiteit af: 'Ik - wie ben ik?' en oordeel niemand!' Zelfaanvaarding is de basis voor de aanvaarding van de ander.

Een van de problemen tussen christenen, is dat men zo oordeelt over andermans roeping. De ene persoon is geroepen tot het heilig celibaat. Deze leeft een leven waarin zij of hij niet toegewijd is aan één specifieke persoon, maar aan God alleen en van daaruit op een bijzondere manier verbonden met de mensheid, in de kerk zowel als daarbuiten. De andere persoon is geroepen tot het heilig huwelijk tussen man en vrouw. Beide vormen van leven, getrouwd en ongetrouwd, vereisen speciale gaven. Allebei zijn nodig. De wereld heeft celibatair levenden nodig zowel als gehuwden.

Niet zelden is het heilig celibaat onderwerp van spotternij en neerbuigendheid. Men haalt dan al te graag allerlei misstanden aan. En die misstanden zijn er soms, en dat zijn ernstige zaken, waar de individu zowel als de Kerk verantwoording voor neemt en dient te nemen. Edoch aan die christenen, waaronder protestanten die voortdurend met het vingertje wijzen, geven wij graag het volgende ter overdenking. Hoevelen van u zijn er niet gestruikeld in het heilig huwelijk? Er zijn tegenwoordig meer christelijke huwelijken die stranden dan niet christelijke. Dan hebben we het nog niet over abortus en sexueel misbruik binnen het christelijke gezin.

Wij hebben als Kerk van Christus allen nog te maken met menselijk falen. Dat is triest maar waar. Met de vinger blijven wijzen naar het heilig celibaat past een christen niet.

Wat betreft leve de lol, mensen die beweren dat hun handelingen, woorden en gedachten geen gevolgen zullen hebben, en spreekt van ervaringen waar men zin in heeft, zonder enig rekening met de ander te hoeven houden, dat vatten wij samen met leve de lol. In christelijk opzicht is dat een vriendelijke samenvatting van een veel scherpere zaak. Maar als u een betere, vriendelijkere samenvatting weet?

Scherper gesteld is het zo dat wij geloven in de gerechtigheid die recht moet wijzen en dat de menselijke gerechtigheid intrinsiek naar de goddelijke verwijst. Anderzijds geloven wij dat het goede het kwade altijd zal overwinnen en dat de hemel de hel dus overwint. Katholieken houden in het algemeen de optie open dat de hel leeg zou kunnen blijven.

[pyro]

Meneer Pyro,

Wat de zelfaanvaarding betreft, wijzelf leven in de heilige ruimte van het celibaat en zouden niet anders willen. Vader Poimen vroeg eens vader Jozef, ´Zeg mij hoe ik een echte monnik word!´ En hij gaf hem ten antwoord: 'Wanneer je rust wilt vinden, zo af en toe, vraag je dan bij iedere activiteit af: 'Ik - wie ben ik?' en oordeel niemand!' Zelfaanvaarding is de basis voor de aanvaarding van de ander.

Een van de problemen tussen christenen, is dat men zo oordeelt over andermans roeping. De ene persoon is geroepen tot het heilig celibaat. Deze leeft een leven waarin zij of hij niet toegewijd is aan één specifieke persoon, maar aan God alleen en van daaruit op een bijzondere manier verbonden met de mensheid, in de kerk zowel als daarbuiten. De andere persoon is geroepen tot het heilig huwelijk tussen man en vrouw. Beide vormen van leven, getrouwd en ongetrouwd, vereisen speciale gaven. Allebei zijn nodig. De wereld heeft celibatair levenden nodig zowel als gehuwden.

Niet zelden is het heilig celibaat onderwerp van spotternij en neerbuigendheid. Men haalt dan al te graag allerlei misstanden aan. En die misstanden zijn er soms, en dat zijn ernstige zaken, waar de individu zowel als de Kerk verantwoording voor neemt en dient te nemen. Edoch aan die christenen, waaronder protestanten die voortdurend met het vingertje wijzen, geven wij graag het volgende ter overdenking. Hoevelen van u zijn er niet gestruikeld in het heilig huwelijk? Er zijn tegenwoordig meer christelijke huwelijken die stranden dan niet christelijke. Dan hebben we het nog niet over abortus en sexueel misbruik binnen het christelijke gezin.

Wij hebben als Kerk van Christus allen nog te maken met menselijk falen. Dat is triest maar waar. Met de vinger blijven wijzen naar het heilig celibaat past een christen niet.

Ik heb geciteerd uit een boek geschreven door een benedictijner monnik die werkt als godsdienstleraar en pastor. Ik begrijp niet zo goed hoe hij, of ik, kritiek levert op de celibataire leefwijze. Misschien wil je dat nog toelichten, hoe je dat verband ziet.

Wat betreft leve de lol, mensen die beweren dat hun handelingen, woorden en gedachten geen gevolgen zullen hebben, en spreekt van ervaringen waar men zin in heeft, zonder enig rekening met de ander te hoeven houden, dat vatten wij samen met leve de lol. In christelijk opzicht is dat een vriendelijke samenvatting van een veel scherpere zaak. Maar als u een betere, vriendelijkere samenvatting weet?

Scherper gesteld is het zo dat wij geloven in de gerechtigheid die recht moet wijzen en dat de menselijke gerechtigheid intrinsiek naar de goddelijke verwijst. Anderzijds geloven wij dat het goede het kwade altijd zal overwinnen en dat de hemel de hel dus overwint. Katholieken houden in het algemeen de optie open dat de hel leeg zou kunnen blijven.

Wat ik voorbij zag komen in de discussie was de gulden regel: 'wat u (niet) wilt dat u wordt gedaan, doe dat ook (niet) aan een ander'. Dat lijkt mij een valide basis voor gewetensvol handelen vanuit moreel besef. Het is mijns inziens de stap van menselijk falen naar eeuwige verdoemenis waar sommigen geen vrede mee hebben.

[peda]

Ik zou er heel wat voor over willen hebben om het antwoord op die vraag te krijgen.
Het is juist mijn niet-weten dat zich met die vraag bezig houdt. Beschikt er iemand in de ze mensenwereld over het Absolute Geloofsweten, of wordt er gedacht dan zo'n weten bestaat. Zelf ben ik zo ongeveer de enige die inbrengt dat de Goddelijke Wereld ook nog eens volkomen Onlogisch ( Ondoorgrondelijk ) zou kunnen zijn. Dan valt er voor de mens, ondanks de zeer verheven gedachten, gewoon helemaal niet te weten.

Bij wat je schrijft waren gelijk twee dingen die in me opkwamen.
Ten eerste: er was die dag dat een lid van onze kerk begraven werd, met een dienst vooraf.
De kist stond op het liturgisch centrum en ik dacht: "vertel me nou heel even, hoe het werkelijk is" Uiteraard gebeurde dat niet.

Het tweede was een lied, dat getuigt van onze zoektocht wat wel of niet geloofd kan en moet worden:
"voor mensen die roepend,
tastend en zoekend
door het leven gaan
verschijnt hier een teken,
brood om te breken:
wij kunnen bestaan

voor mensen die vagend,
wachtend en wakend,
door het leven gaan
weerklinken hier woorden,
God wil ons horen:
wij worden verstaan.
(Nieuwe liedboek 647)

Het gaat mij vooral om de woorden" zoekend, tastend, wachtend en wakend..
Ik herken het voor mijzelf, ik meen het ook bij jou te herkennen: bezig zijn met de vragen die in ons leven over Wie is God, Wat is God, moeten we in Hem geloven,of moet ik zeggen: mogen we geloven.
En waarom juist het geloof uit de bijbelse verhalen, of toch andere religies.
Ik denk, dat we er nooit helemaal uit zullen komen, we blijven zoeken...

Martine. Bedankt, een mij zeer aansprekende bijdrage. Behoud jouw vertrouwen.

[peda]

Scherper gesteld is het zo dat wij geloven in de gerechtigheid die recht moet wijzen en dat de menselijke gerechtigheid intrinsiek naar de goddelijke verwijst. Anderzijds geloven wij dat het goede het kwade altijd zal overwinnen en dat de hemel de hel dus overwint. Katholieken houden in het algemeen de optie open dat de hel leeg zou kunnen blijven.

Wanneer de theologie wordt gevolgd dat uitsluitend dit korte aardse leven bepalend is voor de toekomst na de dood, dan wordt een voortgaande geestelijke ontwikkeling na de dood uitgesloten. Wanneer God ooit Alles in Allen zal worden, dan heeft het Goede het Kwade overwonnen. Er bestaat geen enkele vorm van Kwaad meer, het woord Gerechtigheid is nutteloos geworden en de totale schepping is voltooid. Geen eeuwig verworpenen, want dat zou betekenen een eeuwige tweedeling tussen enkele Goddelijke intimi ( Heilverkrijgers ) en een immens aantal individuen die nooit deel krijgen aan het Heil.

[Martha]

Scherper gesteld is het zo dat wij geloven in de gerechtigheid die recht moet wijzen en dat de menselijke gerechtigheid intrinsiek naar de goddelijke verwijst. Anderzijds geloven wij dat het goede het kwade altijd zal overwinnen en dat de hemel de hel dus overwint. Katholieken houden in het algemeen de optie open dat de hel leeg zou kunnen blijven.

Wanneer de theologie wordt gevolgd dat uitsluitend dit korte aardse leven bepalend is voor de toekomst na de dood, dan wordt een voortgaande geestelijke ontwikkeling na de dood uitgesloten. Wanneer God ooit Alles in Allen zal worden, dan heeft het Goede het Kwade overwonnen. Er bestaat geen enkele vorm van Kwaad meer, het woord Gerechtigheid is nutteloos geworden en de totale schepping is voltooid. Geen eeuwig verworpenen, want dat zou betekenen een eeuwige tweedeling tussen enkele Goddelijke intimi ( Heilverkrijgers ) en een immens aantal individuen die nooit deel krijgen aan het Heil.

En wanneer de theorie wordt gevolgd dat dit korte aardse leven helemaal niet bepalend is voor de toekomst na de dood, lang leve de lol en niets heeft gevolgen zogezegd, dan wordt een voortgaande ontwikkeling in dit leven ook nog uitgesloten. Resultaat nihil. Het begrip van Gerechtigheid is niet tot stand gekomen. Dan is uw bankrekening in de hemel snel op hoor, als men al niet met een negatief saldo begint. 58 mensen neerknallen wordt immers als geen probleem gezien. Hij bezint zich op de volgende capriolen die hij leuk vindt. Ga er maar aan staan, wij benijden de nihilsten niet hoor. Nihilisten in het kabinet zou betekenen dat het gevang dicht kan. Het maakt toch allemaal niet uit immers. Men hoeft zijn kruis immers niet op te pakken volgens de door meneer Zoldeworm uitgesproken visie.

Wij zijn vandaag wat laat hier. Het is vandaag, 6 augustus, precies het feest van de Gedaanteverandering van de Heer. Veertig dagen voor de veertiende september, het feest van Kruisverheffing. Op het feest van de Gedaanteverandering van de Heer gedenken wij dat Christus zijn leerlingen op zijn lijden en dood voorbereidde, waarvan Hij een week daarvoor de voorspelling had gedaan. Hij helpt hen zich voor te bereiden op het Kruis door hen mee te nemen de berg op en daar mogen ze dan terwijl Hij in gebed gaat heel even achter de sluiers kijken naar Zijn Glorie. En zij krijgen daar vooral ook een bevestiging van de hemelse Vader dat Jezus Zijn enige Zoon is en dat zij dus naar Hem moeten luisteren. Ook als Hij hen zulke moeilijke dingen te verwerken geeft als verwerping, lijden en dood. Het duistere van lijden en dood wordt daar tijdens die gebeurtenis op de berg gedompeld in dat glorieuze, goddelijke licht van de wolk en van de stem die zegt, 'dit is Mijn Zoon de welbeminde, luistert naar Hem'. De glorie maakt het kruis aanvaardbaar, maakt het kruis zelf tot glorie, tot verheffing.

Hoe heerlijk de lichtende geheimen van het geloof. De Gratie van de Vader geeft rust en optimisme.

Een gezegende nacht toegewenst.

[Martha]

Scherper gesteld is het zo dat wij geloven in de gerechtigheid die recht moet wijzen en dat de menselijke gerechtigheid intrinsiek naar de goddelijke verwijst. Anderzijds geloven wij dat het goede het kwade altijd zal overwinnen en dat de hemel de hel dus overwint. Katholieken houden in het algemeen de optie open dat de hel leeg zou kunnen blijven.

Wanneer de theologie wordt gevolgd dat uitsluitend dit korte aardse leven bepalend is voor de toekomst na de dood, dan wordt een voortgaande geestelijke ontwikkeling na de dood uitgesloten. Wanneer God ooit Alles in Allen zal worden, dan heeft het Goede het Kwade overwonnen. Er bestaat geen enkele vorm van Kwaad meer, het woord Gerechtigheid is nutteloos geworden en de totale schepping is voltooid. Geen eeuwig verworpenen, want dat zou betekenen een eeuwige tweedeling tussen enkele Goddelijke intimi ( Heilverkrijgers ) en een immens aantal individuen die nooit deel krijgen aan het Heil.

En wanneer de theorie wordt gevolgd dat dit korte aardse leven helemaal niet bepalend is voor de toekomst na de dood, er geheel niet toe doet en lang leve de lol en niets heeft gevolgen zogezegd, dan wordt een voortgaande ontwikkeling in dit leven ook nog uitgesloten. Resultaat nihil. Het begrip van Gerechtigheid is niet tot stand gekomen. Dan is uw bankrekening in de hemel snel op hoor, als men al niet met een negatief saldo begint. 58 mensen neerknallen wordt immers als geen probleem gezien, men heeft voor die dolgezellige ervaring gekozen, wordt er zelfs beweerd. Men bezint zich op de volgende capriolen die hij leuk vindt. Ga er maar aan staan, wij benijden de nihilsten niet hoor. Nihilisten in het kabinet zou betekenen dat het gevang dicht kan. Het maakt toch allemaal niet uit immers. Men hoeft zijn kruis immers niet op te pakken volgens de door meneer Zoldeworm uitgesproken visie.

Wij zijn vandaag nog even laat hier. Het is vandaag, 6 augustus, precies het feest van de Gedaanteverandering van de Heer. Veertig dagen voor de veertiende september, het feest van Kruisverheffing. Op het feest van de Gedaanteverandering van de Heer gedenken wij dat Christus zijn leerlingen op zijn lijden en dood voorbereidde, waarvan Hij een week daarvoor de voorspelling had gedaan. Hij helpt hen zich voor te bereiden op het Kruis door hen mee te nemen de berg op en daar mogen ze dan terwijl Hij in gebed gaat heel even achter de sluiers kijken naar Zijn Glorie. En zij krijgen daar vooral ook een bevestiging van de hemelse Vader dat Jezus Zijn enige Zoon is en dat zij dus naar Hem moeten luisteren. Ook als Hij hen zulke moeilijke dingen te verwerken geeft als verwerping, lijden en dood. Het duistere van lijden en dood wordt daar tijdens die gebeurtenis op de berg gedompeld in dat glorieuze, goddelijke licht van de wolk en van de stem die zegt, 'dit is Mijn Zoon de welbeminde, luistert naar Hem'. De glorie maakt het kruis aanvaardbaar, maakt het kruis zelf tot glorie, tot verheffing.

Hoe heerlijk de lichtende geheimen van het geloof. De Gratie van de Vader geeft rust en optimisme.

Een gezegende nacht toegewenst.

[callista]

@Martha
Je bent nogal bezig het een en ander voor anderen---dwz. voor diegenen die anders denken dan jij---in te vullen op een niet zo'n waardige manier.
Stop daarmee a.u.b.
Jij ook een gezegende nacht gewenst.

[Piebe Paulusma]

Op het feest van de Gedaanteverandering van de Heer gedenken wij dat Christus zijn leerlingen op zijn lijden en dood voorbereidde, waarvan Hij een week daarvoor de voorspelling had gedaan

Alhoewel ik lijden en dood geen gedenkwaardige gebeurtenissen vind en al helemaal geen reden voor een feestje, profeteerden de vaderen al in oudtestamentische teksten over de Christus en dat hij moest lijden (Ps. 22:7. Jes. 53:4. Dan. 9:26. Mark. 9:12) dus het beeld van de lijdende Messias was toen al wat ouder dan zes dagen.

[Martha]

Meneer Pyro,

Wat de zelfaanvaarding betreft, wijzelf leven in de heilige ruimte van het celibaat en zouden niet anders willen. Vader Poimen vroeg eens vader Jozef, ´Zeg mij hoe ik een echte monnik word!´ En hij gaf hem ten antwoord: 'Wanneer je rust wilt vinden, zo af en toe, vraag je dan bij iedere activiteit af: 'Ik - wie ben ik?' en oordeel niemand!' Zelfaanvaarding is de basis voor de aanvaarding van de ander.

Een van de problemen tussen christenen, is dat men zo oordeelt over andermans roeping. De ene persoon is geroepen tot het heilig celibaat. Deze leeft een leven waarin zij of hij niet toegewijd is aan één specifieke persoon, maar aan God alleen en van daaruit op een bijzondere manier verbonden met de mensheid, in de kerk zowel als daarbuiten. De andere persoon is geroepen tot het heilig huwelijk tussen man en vrouw. Beide vormen van leven, getrouwd en ongetrouwd, vereisen speciale gaven. Allebei zijn nodig. De wereld heeft celibatair levenden nodig zowel als gehuwden.

Niet zelden is het heilig celibaat onderwerp van spotternij en neerbuigendheid. Men haalt dan al te graag allerlei misstanden aan. En die misstanden zijn er soms, en dat zijn ernstige zaken, waar de individu zowel als de Kerk verantwoording voor neemt en dient te nemen. Edoch aan die christenen, waaronder protestanten die voortdurend met het vingertje wijzen, geven wij graag het volgende ter overdenking. Hoevelen van u zijn er niet gestruikeld in het heilig huwelijk? Er zijn tegenwoordig meer christelijke huwelijken die stranden dan niet christelijke. Dan hebben we het nog niet over abortus en sexueel misbruik binnen het christelijke gezin.

Wij hebben als Kerk van Christus allen nog te maken met menselijk falen. Dat is triest maar waar. Met de vinger blijven wijzen naar het heilig celibaat past een christen niet.

Ik heb geciteerd uit een boek geschreven door een benedictijner monnik die werkt als godsdienstleraar en pastor. Ik begrijp niet zo goed hoe hij, of ik, kritiek levert op de celibataire leefwijze. Misschien wil je dat nog toelichten, hoe je dat verband ziet.

Wat betreft leve de lol, mensen die beweren dat hun handelingen, woorden en gedachten geen gevolgen zullen hebben, en spreekt van ervaringen waar men zin in heeft, zonder enig rekening met de ander te hoeven houden, dat vatten wij samen met leve de lol. In christelijk opzicht is dat een vriendelijke samenvatting van een veel scherpere zaak. Maar als u een betere, vriendelijkere samenvatting weet?

Scherper gesteld is het zo dat wij geloven in de gerechtigheid die recht moet wijzen en dat de menselijke gerechtigheid intrinsiek naar de goddelijke verwijst. Anderzijds geloven wij dat het goede het kwade altijd zal overwinnen en dat de hemel de hel dus overwint. Katholieken houden in het algemeen de optie open dat de hel leeg zou kunnen blijven.

Wat ik voorbij zag komen in de discussie was de gulden regel: 'wat u (niet) wilt dat u wordt gedaan, doe dat ook (niet) aan een ander'. Dat lijkt mij een valide basis voor gewetensvol handelen vanuit moreel besef. Het is mijns inziens de stap van menselijk falen naar eeuwige verdoemenis waar sommigen geen vrede mee hebben.

Goedenavond meneer Pyro,

Het antwoord was een aanvulling op uw citaat. Aanvaarding van zichzelf is ook aanvaarding van ieders eigen roeping. Pas vanuit die zelfaanvaarding,kan men de ander aanvaarden en tot een geloofsgesprek komen. Zonder alle lollige spotternij die over Zijn Kerk wordt uitgestort alsof het niets is. Wat het verder ook is natuurlijk, niets.

Ja, die gulden regel, dat is wel wat he. Abt Pambo, de woestijnvader, zei het kort en bondig: Als je een hart hebt, dan kun je gered worden. Wanneer er tijd is om bij je hart te komen, ja dan is dat wel een zegen. De Baäl Shem Tov vertelt daar in de achttiende eeuw een mooi archetypisch verhaal over. Hij zegt , we bezitten een schatkist, vergrendeld met een enorm slot, maar de sleutel is zoek. Wat nu? Gods schatkist is de wijsheid, de liefde, zijn eeuwige trouw, toegezegd in de Thora, de zelfopenbaring van God. Het slot is het mensenhart. De sleutel is zoek. We vinden de weg naar ons hart niet meer. Zo schetste de Baäl Shem Tov de geestelijke toestand van zijn tijdgenoten.

HIj gaat verder, Wat nu? Neem een belhamer en sla het slot aan stukken! Breek je hart en je vindt opnieuw toegang tot de schat. Zalig wie langs de weg van het gebroken hart de toegang tot de schat van de menselijkheid mag hervinden. Immers 'een gebroken en vermorzeld hart kan God niet misprijzen'. David had dit in Psalm al ontdekt en aan alle armen van geest toevertrouwd. De Bijbelse mens weet dit behoorlijk zeker. God kan alles, maar Hij kan één ding niet: de vernederde in zijn vernedering negeren, de rouwmoedige misprijzen, de stem van de verdrukten niet horen. De Psalmen verhalen hier prachtig over. Bijvoorbeeld Psalm 22,25 en 51,19 en 69,34 en 102,18.

[pyro]

Goedenavond meneer Pyro,

Het antwoord was een aanvulling op uw citaat. Aanvaarding van zichzelf is ook aanvaarding van ieders eigen roeping. Pas vanuit die zelfaanvaarding,kan men de ander aanvaarden en tot een geloofsgesprek komen. Zonder alle lollige spotternij die over Zijn Kerk wordt uitgestort alsof het niets is. Wat het verder ook is natuurlijk, niets.

Ah zo, bedankt voor de toelichting. Wat betreft het geloofsgesprek op dit forum, om dat bruggetje dan ook maar meteen te leggen, kun je mijn aanvaarding nog het best vergelijken met modder waarop hier en daar een lotusbloem ontluikt, of mest die je nodig hebt om een rozentuin een beetje te laten bloeien en lekker te laten ruiken. Stinkzooi hoort er op een of andere manier toch ook bij.