peda schreef: 09 mei 2019, 14:00
Gaitema schreef: 09 mei 2019, 13:17
De bijbel zegt in wezen niet wanneer de geest ontstond. Dat zijn kerkelijke opvattingen er over. In een bijna doodervaringsverhaal (een boek wat ik er over las) kwam ik het tegen dat de geest al ouder is. De zondeval daarin las ik elders. Het is namelijk een vreemde opvatting dat een baby in zonde geboren zou zijn, vanwege voorouderlijke zonden. Daar kan de baby niks aan doen.
Hallo Gaitema,
Het klassieke christendom gaat er vanuit dat God de ziel schept op het moment van de bevruchting. Geen oude Geest dus.
Klopt, dat is de leer van de kerken.
De ziel is op het moment van schepping door God zondevrij. Door de "' vereniging "" met de stof ( het lichaam ) verliest de ziel de "' reinheid "" en wordt besmet met de aan de stof ( lichaam ) gekoppelde "' erfzonde "'.
Vreemd toch? Ik word toch ook niet zondig, door de kleren die ik aan trek? Maar dat is wat ze leren. De geest wordt onrein, door het lichaam wat die krijgt.
Je kunt deze uitleg terug zien bij de R K Kerk in het sacrament van de doop. De doop zorgt er bij de RK Kerk voor dat de ziel tot nader order "' wedergeboren "' wordt. Bij wedergeboorte wordt de aan de erfzonde verbonden Heilsellende weggenomen.
Met andere woorden, al kan de baby er niks aan doen, ze gaat naar de hel als ze gedoopt wordt, door het lichaam wat ze kreeg van God.
Dat is inderdaad wat de RKK leert en lijkt me niet juist.
Mocht ( zoals vroeger veel meer voorkwam ) de pasgeborene zeer vroeg sterven dan mocht de gedoopte gestorvene ( als reine wedergeborene ) in gewijde grond worden begraven. Was het kind niet gedoopt, was een gewijde begrafenis niet mogelijk.
Dat zal God vast een plezier gedaan hebben, maar niet heus..
Zonder doop geen Heil.
alsof Jezus dat met de doop heeft willen uitdragen.
Dit was vele eeuwen lang de praktijk in het christendom. Nadien moest het leven getekend worden door God-vruchtigheid, anders was de wedergeborene zijn/haar status weer kwijt ( Geloof + werken ). De reformatie nam deze verbinding tussen doop en wedergeboren zijn niet over. Maar ook de reformatie hield de gedachte van het kleine kind belast met ( erf ) zonde wel vast. In de reformatie is dan weer het wedergeboren zijn van de Godvruchtige ouders voor de kleine kinderen bij hun sterven van belang. De kinderen moeten hun status van wedergeboren worden, in het latere leven zelf verwerven.
Dat klinkt al heel wat beter, al blijf je met dat stukje onrechtvaardigheid naar de baby toe, die een zondig lichaam van God krijgt.
Kijk, het lichaam is inderdaad ook onderhevig aan de zondeval van de natuur, maar daar kan de geest van de baby niet op afgerekend worden.
Wat daarvoor weer nodig is, wordt uitgebreid op christelijke fora door de deelnemers uit de doeken gedaan.Kortom het is best wel een ingewikkeld hoofdstuk om de betekenis van de doop, alsmede het bereiken van de status van wedergeboren zijn, binnen de verschillende stromingen helder te krijgen. Mocht ik met mijn betoog ergens fout zitten, gaarne een correctie mededeling.
Je brengt het goed, maar het punt is wel dat het dus niet rechtvaardig is om de baby te veroordelen om zijn of haar lichaam, waar ze in zit.
Ga niet de weg die je niets oplevert en je niet bevrijdt, omdat het niets is.
En Jezus, zo hij bestaan heeft, hoeft daar niet minder om geeërd te worden want een minder fysiek grofstoffelijk terugkomen (als verschijning) zou ook al opzienbarend zijn. En is ook dat niet feitelijk juist blijft er nog steeds ruimte over dat het een zeer bijzondere navolgenswaardige persoon was.
