Er liggen grenzen aan humor, dat zie je denk ik wel veel bij christenen.
Ik kom zelf van de hier neo-gereformeerden genoemd. Ik weet eigenlijk nooit wat neo is, maar het is in ieder geval de minder reformatorische stroming, zou ik zeggen. CU en CDA ongeveer. De CU eerder dan CDA denk ik persoonlijk, maar toch. CDA tot op zekere hoogte ook.
vooral op plaatsen waar nog veel CDA gestemd wordt. Tja, een uitstervend ras geloof ik
Ik kom van zo'n plaats. Plaatselijk stemde ik laatst dat nog. Misschien de volgende keer CU, omdat mijn achterneef daar de lijsttrekker van is.
Zowel hij als ik zijn van een PKN gemeente dat niet tot de zwaardere reformatorische hoek behoord. Daar bedoelen we de gereformeerde bonders mee.
Ik heb een vriend uit de gereformeerde bond en we lachen met elkaar vrij veel kan ik je vertellen en hij is razend dol op Herman Finkers.
Overigens is hij ook een CU-stemmer, dus wat heet zwaar? Daarin is ook de zwaardere en lichtere hoek.
We gingen op vakantie met elkaar en nog een reformatorische vriend via een christelijke reisorganisatie en hij draaide een cassettebandje ( jaja
) van Herman Finkers in de busje waarin we altijd zaten helemaal blauw. Er wordt wel veel gelachen. Maar het is ook persoonlijk waar de grens ligt.
Veel cabaretiers die spotten met minderheden en het christelijke geloof zijn niet echt geliefd in de christelijke kringen, zoals ook blijkt rondom het vertrek van Arie Boomsma bij de EO naar de KRO. Dat had er alles mee te maken. Ook ik ben zelf persoonlijk niet dol op bespottende humor dat spot drijft met het christelijke geloof, andere geloven en zwakheden van anderen. Andre van Duin (wat moderne humor minder, oude meer), Toon Hermans en Herman Finkers vallen daardoor beter in de smaak, omdat ze niet gaan over de ruggen van anderen. Soms wordt de humor van Herman Finkers wel als op het randje en twijfelachtig ervaren.
Dat is per persoon verschillend.
Paul de Leeuw hadden christenen vroeger ook veel moeite mee en ik mocht er van mijn ouders niet naar kijken,
maar hij is zo veranderd door de jaren dat hij vandaag vaak wel gewaardeerd wordt.
Een dominee die humor maakt wordt verschillend over gedacht. Bij ons kan dat wel, maar soms bekruipt je wel het gevoel dat sommige dominee's ook geforceerd denken grappig te moeten zijn en in de zwaardere kring hoorde ik iemand dan ook zeggen dat tegenwoordig in veel kerken men denkt zo stoer te moeten doen. Dit vond een jonge meid uit de SGP hoek van Rijssen die ik eens op een stage sprak. Verder een hele lieve meid en ik merkte bij hen ook wel gevoel voor humor, maar dat buiten de kerkmuren en de grens is er wel denk ik eerder in zicht.
Het probleem met humor is denk ik dat al snel de gene die een grap maakt ook daarmee persoonlijke aandacht naar zichzelf toe trekt en dat als storend ervaren kan worden. Iemand moet dan zo nodig grappig zijn en leuk zijn. En soms zit daar wel wat in en in andere gevallen weer niet.
Ga niet de weg die je niets oplevert en je niet bevrijdt, omdat het niets is.
