Godsbeelden

[Messenger]

De cultuur van de dood zie je overal. Ik las eens een boek over een bijna dood ervaring van een vrouw. Jezus liet haar erin zien dat elke foetus die abortus ondergaat met een afgewezen gevoel bij God terug komt.

Volgens mij kiest de ziel van de foetus gewoon een andere vorm. Elke ziel is een deel van God, en zal de omstandigheden van een abortus wel kennen.

[Martine]

="Coby"Het is moord, maar ze gaan toch naar de hemel en dat is in ieder geval gezelliger dan opgroeien met ouders die je haten.
Ik zag eens zo'n onstabiel mens op Facebook. Oooh ik wil een baby. Zwanger. Oh ik voel me niet lekker van de hormonen. Abortus. Jaar later: oh ik wil toch een baby. Weer zwanger. Ik ben zo depri. Hup nog een abortus. Kan allemaal tegenwoordig. Misschien erg onchristelijk, maar ik was blij voor het kind.

Ach ja. Abortus... Men zegt zoveel. Zwanger, oef daar gaat mijn vakantie. Hup abortus...
Het was een vergissing, zwanger te worden, stom, de pil vergeten...Dus : abortus.
Er zijn tientallen van dergelijke opmerkingen.
Men oordeelt en veroordeelt maar.
Alsof het van de een op de andere minuut beslist wordt: abortus.
Ik ken mensen die hun leven lang blijven worstelen met de vraag of het een goed besluit was geweest, of het niet anders had gemoeten.
Die er niet over durven praten, juist omdat er ge- en veroordeeld wordt.
Een abortus is een zware ingreep.
Er is ook de andere kant: Je zult maar kind zijn van een verkrachting en niet gewenst.
Het klakkoeloos (ver)oordelen irriteert mij mateloos.

[callista]

Precies...niemand kan er over oordelen en vertellen hoe het werkelijk in zijn werk gaat.
Echt niet van het ene op het andere moment...
Voor velen zijn het zware beslissingen waarbij men niet over een nacht ijs gaat en zo werkt die procedure ook...

Ik heb zelf niet voor die keuze gestaan, maar mijn dochter wel na een one night stand...
Het was haar beslissing....en wel heel snel daarna...
Misschien dat ik anders zou hebben besloten.....dat weet ik niet...
Dat weet je pas als je ervoor staat...

[Gaitema]

De cultuur van de dood zie je overal. Ik las eens een boek over een bijna dood ervaring van een vrouw. Jezus liet haar erin zien dat elke foetus die abortus ondergaat met een afgewezen gevoel bij God terug komt.

Volgens mij kiest de ziel van de foetus gewoon een andere vorm. Elke ziel is een deel van God, en zal de omstandigheden van een abortus wel kennen.

Hij zal het vast wel krijgen, maar des ondanks kent het die pijn.

[Gaitema]

Precies...niemand kan er over oordelen en vertellen hoe het werkelijk in zijn werk gaat.
Echt niet van het ene op het andere moment...
Voor velen zijn het zware beslissingen waarbij men niet over een nacht ijs gaat en zo werkt die procedure ook...

Ik heb zelf niet voor die keuze gestaan, maar mijn dochter wel na een one night stand...
Het was haar beslissing....en wel heel snel daarna...
Misschien dat ik anders zou hebben besloten.....dat weet ik niet...
Dat weet je pas als je ervoor staat...

Dat klinkt toch als een "hup, abortus"

[Gaitema]

="Coby"Het is moord, maar ze gaan toch naar de hemel en dat is in ieder geval gezelliger dan opgroeien met ouders die je haten.
Ik zag eens zo'n onstabiel mens op Facebook. Oooh ik wil een baby. Zwanger. Oh ik voel me niet lekker van de hormonen. Abortus. Jaar later: oh ik wil toch een baby. Weer zwanger. Ik ben zo depri. Hup nog een abortus. Kan allemaal tegenwoordig. Misschien erg onchristelijk, maar ik was blij voor het kind.

Ach ja. Abortus... Men zegt zoveel. Zwanger, oef daar gaat mijn vakantie. Hup abortus...
Het was een vergissing, zwanger te worden, stom, de pil vergeten...Dus : abortus.
Er zijn tientallen van dergelijke opmerkingen.
Men oordeelt en veroordeelt maar.
Alsof het van de een op de andere minuut beslist wordt: abortus.
Ik ken mensen die hun leven lang blijven worstelen met de vraag of het een goed besluit was geweest, of het niet anders had gemoeten.
Die er niet over durven praten, juist omdat er ge- en veroordeeld wordt.
Een abortus is een zware ingreep.
Er is ook de andere kant: Je zult maar kind zijn van een verkrachting en niet gewenst.
Het klakkoeloos (ver)oordelen irriteert mij mateloos.

Ik vind dat we als Christenen kleur moeten bekennen. Of het nu een zwaar besluit is of niet, het kan niet.

[callista]

Precies...niemand kan er over oordelen en vertellen hoe het werkelijk in zijn werk gaat.
Echt niet van het ene op het andere moment...
Voor velen zijn het zware beslissingen waarbij men niet over een nacht ijs gaat en zo werkt die procedure ook...

Ik heb zelf niet voor die keuze gestaan, maar mijn dochter wel na een one night stand...
Het was haar beslissing....en wel heel snel daarna...
Misschien dat ik anders zou hebben besloten.....dat weet ik niet...
Dat weet je pas als je ervoor staat...

Dat klinkt toch als een "hup, abortus"

Nee...ze heeft het goed overwogen....

[Gaitema]

Precies...niemand kan er over oordelen en vertellen hoe het werkelijk in zijn werk gaat.
Echt niet van het ene op het andere moment...
Voor velen zijn het zware beslissingen waarbij men niet over een nacht ijs gaat en zo werkt die procedure ook...

Ik heb zelf niet voor die keuze gestaan, maar mijn dochter wel na een one night stand...
Het was haar beslissing....en wel heel snel daarna...
Misschien dat ik anders zou hebben besloten.....dat weet ik niet...
Dat weet je pas als je ervoor staat...

Dat klinkt toch als een "hup, abortus"

Nee...ze heeft het goed overwogen....

One night stand ook?
Kijk weet je, mijn kind gaat nu over een half jaar tijdelijk naar een deeltijd pleeggezin. Ze wordt beschermd tegen interne strubbelingen tussen mijn vrouw en ik, terwijl we daarvoor begeleiding krijgen. Ik vind dat ook foetussen tegen de handelingen van volwassenen beschermd moeten worden, omdat ze net als onze dochter van 2 niet voor zichzelf op kunnen komen.
Ik snap overigens jouw dochter wel, als je niet in bezielde foetussen geloofd, is de ingreep ook niet zo zwaar, als dat wanneer je zoals ik geloofd dat een foetus dan teneergeslagen en afgewezen terug naar Jezus gaat.

[callista]

Precies...niemand kan er over oordelen en vertellen hoe het werkelijk in zijn werk gaat.
Echt niet van het ene op het andere moment...
Voor velen zijn het zware beslissingen waarbij men niet over een nacht ijs gaat en zo werkt die procedure ook...

Ik heb zelf niet voor die keuze gestaan, maar mijn dochter wel na een one night stand...
Het was haar beslissing....en wel heel snel daarna...
Misschien dat ik anders zou hebben besloten.....dat weet ik niet...
Dat weet je pas als je ervoor staat...

Dat klinkt toch als een "hup, abortus"

Nee...ze heeft het goed overwogen....

One night stand ook?

Ach dat kan gebeuren...daar denk je soms niet bij na....

Kijk weet je, mijn kind gaat nu over een half jaar tijdelijk naar een deeltijd pleeggezin. Ze wordt beschermd tegen interne strubbelingen tussen mijn vrouw en ik, terwijl we daarvoor begeleiding krijgen.

Kunnen jullie daar een beetje mee overweg?
En het loslaten?
Uiteindelijk hebben jullie dan wel meer tijd voor elkaar...een kind vergt ook veel aandacht.
Lijkt mij...maar ja, wie ben ik....een wijze beslissing, ook al zal het moeilijk voor jullie zijn...

Ik vind dat ook foetussen tegen de handelingen van volwassenen beschermd moeten worden, omdat ze net als onze dochter van 2 niet voor zichzelf op kan komen.
Ik snap overigens jouw dochter wel, als je niet in bezielde foetussen geloofd, is de ingreep ook niet zo zwaar, als dat wanneer je zoals ik geloofd dat een foetus dan teneergeslagen en afgewezen terug naar Jezus gaat.

Ja...ik moet eerlijk zeggen, wanneer een foetus al veel verder is...ik ook er problemen mee zou hebben, maar veel minder in het eerste begin..
Daarom vind ik die grens van 24 weken vreselijk, maar dat schijnt niet vaak te gebeuren...
Maar ja..ca....17, 18 of 19 weken b.v. vind ik ook al te ver gaan....

Ja..wat mensen erover zeggen inzake Jezus hebben ze volgens mij ook zelf bedacht..
Niemand weet dat.

[Gaitema]

Precies...niemand kan er over oordelen en vertellen hoe het werkelijk in zijn werk gaat.
Echt niet van het ene op het andere moment...
Voor velen zijn het zware beslissingen waarbij men niet over een nacht ijs gaat en zo werkt die procedure ook...

Ik heb zelf niet voor die keuze gestaan, maar mijn dochter wel na een one night stand...
Het was haar beslissing....en wel heel snel daarna...
Misschien dat ik anders zou hebben besloten.....dat weet ik niet...
Dat weet je pas als je ervoor staat...

Dat klinkt toch als een "hup, abortus"

Nee...ze heeft het goed overwogen....

One night stand ook?

Ach dat kan gebeuren...daar denk je soms niet bij na....

De druk is ook enorm. Tegenwoordig is het "normaal" geworden. Iets waar ik veel om geworsteld heb.

Kunnen jullie daar een beetje mee overweg?
En het loslaten?
Uiteindelijk hebben jullie dan wel meer tijd voor elkaar...een kind vergt ook veel aandacht.
Lijkt mij...maar ja, wie ben ik....een wijze beslissing, ook al zal het moeilijk voor jullie zijn...

Ja, het heeft zijn tijd nodig. Mijn vrouw accepteerd het al meer dan ik.

Ja...ik moet eerlijk zeggen, wanneer een foetus al veel verder is...ik ook er problemen mee zou hebben, maar veel minder in het eerste begin..
Daarom vind ik die grens van 24 weken vreselijk, maar dat schijnt niet vaak te gebeuren...
Maar ja..ca....17, 18 of 19 weken b.v. vind ik ook al te ver gaan....

Ik snap het. Dank je voor jouw eerlijkheid.

[callista]

Jij ook bedankt Gaitema...

[coby]

="Coby"Het is moord, maar ze gaan toch naar de hemel en dat is in ieder geval gezelliger dan opgroeien met ouders die je haten.
Ik zag eens zo'n onstabiel mens op Facebook. Oooh ik wil een baby. Zwanger. Oh ik voel me niet lekker van de hormonen. Abortus. Jaar later: oh ik wil toch een baby. Weer zwanger. Ik ben zo depri. Hup nog een abortus. Kan allemaal tegenwoordig. Misschien erg onchristelijk, maar ik was blij voor het kind.

Ach ja. Abortus... Men zegt zoveel. Zwanger, oef daar gaat mijn vakantie. Hup abortus...
Het was een vergissing, zwanger te worden, stom, de pil vergeten...Dus : abortus.
Er zijn tientallen van dergelijke opmerkingen.
Men oordeelt en veroordeelt maar.
Alsof het van de een op de andere minuut beslist wordt: abortus.
Ik ken mensen die hun leven lang blijven worstelen met de vraag of het een goed besluit was geweest, of het niet anders had gemoeten.
Die er niet over durven praten, juist omdat er ge- en veroordeeld wordt.
Een abortus is een zware ingreep.
Er is ook de andere kant: Je zult maar kind zijn van een verkrachting en niet gewenst.
Het klakkoeloos (ver)oordelen irriteert mij mateloos.

Ik vind het belachelijk dat dat zomaar kan.

[callista]

Hoe bedoel je dat?

[coby]

Hoe bedoel je dat?

Zo'n vrouw die helemaal labiel is, die ik als voorbeeld gaf. Dan moeten ze maar verbieden dat die weer zwanger wordt.

[coby]

Als jij van al die zaken gruwt, laat je dat toch gewoon niet toepassen?
Dan doe jij geen abortus, dan laat je je niet vaccineren, dan laat je geen euthanasie toepassen. Moet je helemaal zélf weten, net als ieder ander dat helemaal zélf mag beslissen. Daar heb je dan weer net helemaal niks mee te maken wat een ander doet.
En niemand hoeft mij inderdaad te zeggen dat ik geen seksuele relatie met mannen mag hebben. Ze moeten ook niet zeggen: "Vind ik echt geen probleem hoor!" want het gaat ze geen barst aan.

Het is moord, maar ze gaan toch naar de hemel en dat is in ieder geval gezelliger dan opgroeien met ouders die je haten.
Ik zag eens zo'n onstabiel mens op Facebook. Oooh ik wil een baby. Zwanger. Oh ik voel me niet lekker van de hormonen. Abortus. Jaar later: oh ik wil toch een baby. Weer zwanger. Ik ben zo depri. Hup nog een abortus. Kan allemaal tegenwoordig. Misschien erg onchristelijk, maar ik was blij voor het kind.

Vreselijk! Deze wereld is echt totaal naar de knoppen

Waar doel je nu precies op Gaitema?

De cultuur van de dood zie je overal. Ik las eens een boek over een bijna dood ervaring van een vrouw. Jezus liet haar erin zien dat elke foetus die abortus ondergaat met een afgewezen gevoel bij God terug komt.

Ik las een keer dat een arts die abortussen uitvoerde, al die gezichten van die kinderen zag die in de hemel zaten en toen kapte ie ermee.

[callista]

Hoe bedoel je dat?

Zo'n vrouw die helemaal labiel is, die ik als voorbeeld gaf.
Dan moeten ze maar verbieden dat die weer zwanger wordt.

Oh zo...ja, dat ben ik met je eens....dat ontging mij...

[coby]

.

[Zolderworm]

Het is moord, maar ze gaan toch naar de hemel en dat is in ieder geval gezelliger dan opgroeien met ouders die je haten.
Ik zag eens zo'n onstabiel mens op Facebook. Oooh ik wil een baby. Zwanger. Oh ik voel me niet lekker van de hormonen. Abortus. Jaar later: oh ik wil toch een baby. Weer zwanger. Ik ben zo depri. Hup nog een abortus. Kan allemaal tegenwoordig. Misschien erg onchristelijk, maar ik was blij voor het kind.

Vreselijk! Deze wereld is echt totaal naar de knoppen

Waar doel je nu precies op Gaitema?

De cultuur van de dood zie je overal. Ik las eens een boek over een bijna dood ervaring van een vrouw. Jezus liet haar erin zien dat elke foetus die abortus ondergaat met een afgewezen gevoel bij God terug komt.

Ik las een keer dat een arts die abortussen uitvoerde, al die gezichten van die kinderen zag die in de hemel zaten en toen kapte ie ermee.

Ja, zo kun je natuurlijk van alles verzinnen. Niemand weet of die foetussen al enig bewustzijn hebben. En al helemaal niet of ze naar de hemel gaan.
Ik kan me wel voorstellen dat zo'n arts zich zoiets in z'n hoofd haalt. Maar het is waarschijnlijk z'n eigen fantasie. We moeten niet gaan doen of alsof dit echt de waarheid is.

[coby]

Vreselijk! Deze wereld is echt totaal naar de knoppen

Waar doel je nu precies op Gaitema?

De cultuur van de dood zie je overal. Ik las eens een boek over een bijna dood ervaring van een vrouw. Jezus liet haar erin zien dat elke foetus die abortus ondergaat met een afgewezen gevoel bij God terug komt.

Ik las een keer dat een arts die abortussen uitvoerde, al die gezichten van die kinderen zag die in de hemel zaten en toen kapte ie ermee.

Ja, zo kun je natuurlijk van alles verzinnen. Niemand weet of die foetussen al enig bewustzijn hebben. En al helemaal niet of ze naar de hemel gaan.
Ik kan me wel voorstellen dat zo'n arts zich zoiets in z'n hoofd haalt. Maar het is waarschijnlijk z'n eigen fantasie. We moeten niet gaan doen of alsof dit echt de waarheid is.

Er was een jochie van 3 dat in alle keukenkasten ging kijken en zei: There's another one of me. Where is he? Zijn ouders hadden 'm nooit verteld dat z'n tweelingbroertje dood was gegaan in de baarmoeder, want dat was te traumatisch. Die kinderen zijn niet gek. Ik heb er 20 jaar last van gehad en geen hond wist wat er aan de hand was. Toen kreeg een man bij Ellel een openbaring. Hij zei: I see death in the whomb. Toen zei m'n ma dat ze met 3 maanden idioot veel bloedverlies had en de arts zei: Het is zinloos om plat te blijven liggen. Ga maar voor je andere kinderen zorgen, maar ik werd zonder probleem geboren.

[Zolderworm]

Waar doel je nu precies op Gaitema?

De cultuur van de dood zie je overal. Ik las eens een boek over een bijna dood ervaring van een vrouw. Jezus liet haar erin zien dat elke foetus die abortus ondergaat met een afgewezen gevoel bij God terug komt.

Ik las een keer dat een arts die abortussen uitvoerde, al die gezichten van die kinderen zag die in de hemel zaten en toen kapte ie ermee.

Ja, zo kun je natuurlijk van alles verzinnen. Niemand weet of die foetussen al enig bewustzijn hebben. En al helemaal niet of ze naar de hemel gaan.
Ik kan me wel voorstellen dat zo'n arts zich zoiets in z'n hoofd haalt. Maar het is waarschijnlijk z'n eigen fantasie. We moeten niet gaan doen of alsof dit echt de waarheid is.

Er was een jochie van 3 dat in alle keukenkasten ging kijken en zei: There's another one of me. Where is he? Zijn ouders hadden 'm nooit verteld dat z'n tweelingbroertje dood was gegaan in de baarmoeder, want dat was te traumatisch. Die kinderen zijn niet gek. Ik heb er 20 jaar last van gehad en geen hond wist wat er aan de hand was. Toen kreeg een man bij Ellel een openbaring. Hij zei: I see death in the whomb. Toen zei m'n ma dat ze met 3 maanden idioot veel bloedverlies had en de arts zei: Het is zinloos om plat te blijven liggen. Ga maar voor je andere kinderen zorgen, maar ik werd zonder probleem geboren.

Nou, David Ogilvie beweerde ook altijd dat de miskraamkinderen er nog waren. En ook dat ze zich in de astrale sfeer gewoon verder ontwikkelden. En ook dat ze in de buurt bleven van de moeder. Ik moet zeggen: het zou kunnen. Ik sluit het zeker niet uit.
Maar om er nou een zielig verhaal van te maken, dat die geaborteerde foetussen in de hemel zitten te koekeloeren, en de arts een schuldgevoel zitten te bezorgen?

[callista]

David Ogilvie is ook al ontmaskerd en veel van die verhalen zie ik als propaganda....
Ik wil niet ontkennen dat er niets mogelijk is buiten ons gezichtsveld, maar sommige verhalen en verslagen zijn zo doorzichtig dat een kind ze doorheeft.

[Messenger]

Nou, David Ogilvie beweerde ook altijd dat de miskraamkinderen er nog waren. En ook dat ze zich in de astrale sfeer gewoon verder ontwikkelden. En ook dat ze in de buurt bleven van de moeder. Ik moet zeggen: het zou kunnen. Ik sluit het zeker niet uit.
Maar om er nou een zielig verhaal van te maken, dat die geaborteerde foetussen in de hemel zitten te koekeloeren, en de arts een schuldgevoel zitten te bezorgen?

David Ogilvie vind ik dubieus.

Elke ziel heeft een agenda om ervaringen op te doen in het fysieke leven en het leven van anderen te beroeren.
De ziel van een foetus bestaat in geval van een abortus zeer kort, de impact op anderen is soms van levenslange duur.
Geen enkele ziel eindigt een levenscyclus voordat de agenda is vervuld (of zo je wilt: de bucketlist van de ziel).

Elke ziel verandert in haar eeuwige bestaan vele malen van vorm. Af en toe zijn dat miskramen (natuurlijke abortus) of door de moeder gekozen abortus. Het hoort er kennelijk allemaal bij.

[Zolderworm]

Nou, David Ogilvie beweerde ook altijd dat de miskraamkinderen er nog waren. En ook dat ze zich in de astrale sfeer gewoon verder ontwikkelden. En ook dat ze in de buurt bleven van de moeder. Ik moet zeggen: het zou kunnen. Ik sluit het zeker niet uit.
Maar om er nou een zielig verhaal van te maken, dat die geaborteerde foetussen in de hemel zitten te koekeloeren, en de arts een schuldgevoel zitten te bezorgen?

David Ogilvie vind ik dubieus.

Elke ziel heeft een agenda om ervaringen op te doen in het fysieke leven en het leven van anderen te beroeren.
De ziel van een foetus bestaat in geval van een foetus zeer kort, de impact op anderen is soms van levenslange duur.
Geen enkele ziel eindigt een levenscyclus voordat de agenda is vervuld (of zo je wilt: de bucketlist van de ziel).

Elke ziel verandert in haar eeuwige bestaan vele malen van vorm. Af en toe zijn dat miskramen (natuurlijke abortus) of door de moeder gekozen abortus. Het hoort er kennelijk allemaal bij.

Nou, ik denk dat Ogilvie het zelf ziet en dat jij het van horen zeggen hebben (of omdat je het gelezen hebt). Als het anders is moet je het zeggen. Daarom ben ik toch meer geneigd om Ogilvie te geloven.

[coby]

De cultuur van de dood zie je overal. Ik las eens een boek over een bijna dood ervaring van een vrouw. Jezus liet haar erin zien dat elke foetus die abortus ondergaat met een afgewezen gevoel bij God terug komt.

Ik las een keer dat een arts die abortussen uitvoerde, al die gezichten van die kinderen zag die in de hemel zaten en toen kapte ie ermee.

Ja, zo kun je natuurlijk van alles verzinnen. Niemand weet of die foetussen al enig bewustzijn hebben. En al helemaal niet of ze naar de hemel gaan.
Ik kan me wel voorstellen dat zo'n arts zich zoiets in z'n hoofd haalt. Maar het is waarschijnlijk z'n eigen fantasie. We moeten niet gaan doen of alsof dit echt de waarheid is.

Er was een jochie van 3 dat in alle keukenkasten ging kijken en zei: There's another one of me. Where is he? Zijn ouders hadden 'm nooit verteld dat z'n tweelingbroertje dood was gegaan in de baarmoeder, want dat was te traumatisch. Die kinderen zijn niet gek. Ik heb er 20 jaar last van gehad en geen hond wist wat er aan de hand was. Toen kreeg een man bij Ellel een openbaring. Hij zei: I see death in the whomb. Toen zei m'n ma dat ze met 3 maanden idioot veel bloedverlies had en de arts zei: Het is zinloos om plat te blijven liggen. Ga maar voor je andere kinderen zorgen, maar ik werd zonder probleem geboren.

Nou, David Ogilvie beweerde ook altijd dat de miskraamkinderen er nog waren. En ook dat ze zich in de astrale sfeer gewoon verder ontwikkelden. En ook dat ze in de buurt bleven van de moeder. Ik moet zeggen: het zou kunnen. Ik sluit het zeker niet uit.
Maar om er nou een zielig verhaal van te maken, dat die geaborteerde foetussen in de hemel zitten te koekeloeren, en de arts een schuldgevoel zitten te bezorgen?

Volgens mij zitten ze lekker in de hemel en hebben ze nergens last van.

[Zolderworm]

Ik las een keer dat een arts die abortussen uitvoerde, al die gezichten van die kinderen zag die in de hemel zaten en toen kapte ie ermee.

Ja, zo kun je natuurlijk van alles verzinnen. Niemand weet of die foetussen al enig bewustzijn hebben. En al helemaal niet of ze naar de hemel gaan.
Ik kan me wel voorstellen dat zo'n arts zich zoiets in z'n hoofd haalt. Maar het is waarschijnlijk z'n eigen fantasie. We moeten niet gaan doen of alsof dit echt de waarheid is.

Er was een jochie van 3 dat in alle keukenkasten ging kijken en zei: There's another one of me. Where is he? Zijn ouders hadden 'm nooit verteld dat z'n tweelingbroertje dood was gegaan in de baarmoeder, want dat was te traumatisch. Die kinderen zijn niet gek. Ik heb er 20 jaar last van gehad en geen hond wist wat er aan de hand was. Toen kreeg een man bij Ellel een openbaring. Hij zei: I see death in the whomb. Toen zei m'n ma dat ze met 3 maanden idioot veel bloedverlies had en de arts zei: Het is zinloos om plat te blijven liggen. Ga maar voor je andere kinderen zorgen, maar ik werd zonder probleem geboren.

Nou, David Ogilvie beweerde ook altijd dat de miskraamkinderen er nog waren. En ook dat ze zich in de astrale sfeer gewoon verder ontwikkelden. En ook dat ze in de buurt bleven van de moeder. Ik moet zeggen: het zou kunnen. Ik sluit het zeker niet uit.
Maar om er nou een zielig verhaal van te maken, dat die geaborteerde foetussen in de hemel zitten te koekeloeren, en de arts een schuldgevoel zitten te bezorgen?

Volgens mij zitten ze lekker in de hemel en hebben ze nergens last van.

Nee, daarom hoeft die arts zich ook niet schuldig te voelen.