Gebod, zonde, zondaar, (laatste) oordeel

[Vertrokken user 5]

Peda snapt het wel....verder niks nodig..niks domme jij...
Hij is flexibel...………………….luister maar naar mij

Precies

Daar ben ik heel blij mee. Dat stelt me weer gerust.

Peda zit volgens mij nooit in zak en as. Dat heb ik ook nergens geïmpliceerd, ik sprak je gewoon aan op wat je schreef en ben met Coby blij dat je het hebt toegelicht.

[Mart]

Moet nou een blondje jou nog gaan uitleggen dat relativiteit en illusie geen synoniemen zij

Heb een tijdje natuurkunde gestudeerd alvorens de IT in te gaan. Het onderscheid tussen toekomst, heden en verleden is volgens Einstein natuurkundig gezien aantoonbaar een illusie. En dat klopt, aangezien de kwaliteit van het verstrijken ervan afhankelijk is van snelheid.

dat Einsteins relativiteitstheorie juist leidde tot de conclusie dat het heelal een begin had in de tijd?

In voorstelbare mensentaal hanteren we deze termen in de astronomie, maar tijd is feitelijk en aantoonbaar relatief. Voor licht verstrijkt er geen tijd. Volgens dezelfde relatieviteitstheorie kan ruimte gekromd worden en theoretisch kan zonder snelheid te gebruiken, afstand sneller worden overbrugd dan het licht kan.

[Mart]

Reïncarnatie was gewoon bekend ten tijde van Jezus en in het jodendom. Ook nu nog.

Dat het Judaisme (althans de Farizeeërs) in reïncarnatie geloofde/gelooft, ben ik van op de hoogte. Heb er ooit zelf in geloofd. Zou je kunnen zeggen waar ik stel dat het Judaisme niet in reïncarnatie gelooft?

Ik zou zeggen, ga zelf weer eens in de leer bij die simpele natuurkunde-student.

Heb zelf een tijd natuurkunde gestudeerd. Heb je een onderbouwd weerwoord of gaan we weer op de ad-hominem toer?

[Vertrokken user 5]

Moet nou een blondje jou nog gaan uitleggen dat relativiteit en illusie geen synoniemen zij

Heb een tijdje natuurkunde gestudeerd alvorens de IT in te gaan. Het onderscheid tussen toekomst, heden en verleden is volgens Einstein natuurkundig gezien aantoonbaar een illusie.

Van Dale:
il·lu·sie (de; v; meervoud: illusies)
droombeeld, hersenschim

En dat klopt, aangezien de kwaliteit van het verstrijken ervan afhankelijk is van snelheid.

Dat maakt tijd relatief en geen illusie.

[Mart]

Dat maakt tijd relatief en geen illusie.

Het perspectief bepaalt of tijd vertrijkt en hoe snel deze verstrijkt. Vanuit het perspectief van het licht, bestaat het verstrijken van tijd niet. En Einstein noemde het onderscheid tussen verleden, heden en toekomst notabene zelf een illusie -- al naar gelang het perspectief is dit een prima woordkeuze, lijkt me.

En belangrijker: zou je kunnen zeggen waar ik stel dat het Judaisme niet in reïncarnatie gelooft?

[Vertrokken user 5]

Dat maakt tijd relatief en geen illusie.

Het perspectief bepaalt of tijd vertrijkt en hoe snel deze verstrijkt. Vanuit het perspectief van het licht, bestaat het verstrijken van tijd niet.

Wat maar weer bewijst dat wij in een gevallen schepping leven, die wel aan tijd onderhevig is. De relativiteitstheorie van Einstein leert dat we in een kromme, vierdimensionale ruimtetijdvariëteit leven, en wel eentje die strijdig is met de Euclidische geometrie. Wij christenen geloven dan ook dat wij enkel het Koninkrijk van God binnen kunnen gaan op grond van onze persoonlijke relatie met Jezus Christus. Wij hebben Zijn Lichaam ontvangen, dat niet van deze wereld is, waarvoor de Heilige Geest Woning in ons heeft gemaakt, en waarmee wij uit het domein van deze ruimtetijdvariëteit verlost worden.

En belangrijker: zou je kunnen zeggen waar ik stel dat het Judaisme niet in reïncarnatie gelooft?

Zou jij kunnen zeggen waar ik stel dat jij zou stellen dat het Judaïsme niet in reïncarnatie gelooft?

Je deed het voorkomen alsof mijn Eerstehands Kennis van de reïncarnatie, die honderdduizenden mensen op de wereld met mij delen, iets vreemds zou zijn. Welnu, Mijn Heer, Jezus Zelf, gaf duidelijk de feitelijkheid van de reïncarnatie weer, zoals ik in de links die ik je al gegeven heb, heb uitgelegd. En niet alleen Jezus, maar ook de Joden uit die tijd en ook onder meerdere moderne Joden is dat bekend.

[callista]

Volgens mij behoeft reïncarnatie geen Verlosser zoals Jezus b.v.
Daarom werd het ook verboden in de 6e eeuw door het christendom....lees de Kerk

[Messenger]

Dat maakt tijd relatief en geen illusie.

Het perspectief bepaalt of tijd verstrijkt en hoe snel deze verstrijkt. Vanuit het perspectief van het licht, bestaat het verstrijken van tijd niet. En Einstein noemde het onderscheid tussen verleden, heden en toekomst notabene zelf een illusie -- al naar gelang het perspectief is dit een prima woordkeuze, lijkt me.

Ik hoorde eens dat een gevangenisstraf van een jaar in een cel met meerdere gevangenen sneller verstrijkt dan een zelfde straf in eenzame opsluiting, in de perceptie van de gevangene.

Voor mij bestaat de tijd uit het NU waarin gebeurtenissen hebben plaatsgehad en zullen plaatsvinden. De gebeurtenissen vinden sequenmultaan plaats. Dat is een uitdrukking die Neale Donald Walsch gebruikt en betekent als : sequentieel en simultaan. Hoewel opeenvolgend toch ook tegelijkertijd.

[callista]

Einstein had volgens mij het voorbeeld van een paar minuten vertoeven met je geliefde tegenover een paar minuten vertoeven op een hete kachel.
Zoiets meen ik me te herinneren.

[Messenger]

Volgens mij behoeft reïncarnatie geen Verlosser zoals Jezus b.v.
Daarom werd het ook verboden in de 6e eeuw door het christendom....lees de Kerk

Er is geen verlossing nodig. Van wie dan, van een God die echte liefde is?

Reïncarnatie is het telkens veranderen van vorm, met een nieuwe bucketlist, in een eeuwig durend bestaan.

[Vertrokken user 5]

Volgens mij behoeft reïncarnatie geen Verlosser zoals Jezus b.v.
Daarom werd het ook verboden in de 6e eeuw door het christendom....lees de Kerk

Dit is een verkeerde voorstelling van zaken. De eerste christenen en Jezus Zelf waren bekend met de feitelijkheid (indien men Jezus gelooft, lees de eerder genoemde links maar terug) van de reïncarnatie. Maar reïncarnatie - wat De Wet is van Karma - kan niemand verlossen. Men dient juist uit die eeuwige cirkel verlost te worden. Dat kan alleen op basis van het Offer van Jezus aan het Levenschenkend Kruis.

[Messenger]

Volgens mij behoeft reïncarnatie geen Verlosser zoals Jezus b.v.
Daarom werd het ook verboden in de 6e eeuw door het christendom....lees de Kerk

Dit is een verkeerde voorstelling van zaken. De eerste christenen en Jezus Zelf waren bekend met de feitelijkheid (indien men Jezus gelooft, lees de eerder genoemde links maar terug) van de reïncarnatie. Maar reïncarnatie - wat De Wet is van Karma - kan niemand verlossen. Men dient juist uit die eeuwige cirkel verlost te worden. Dat kan alleen op basis van het Offer van Jezus aan het Levenschenkend Kruis.

Ook van Karma hoeft niemand verlost te worden. Het is eenvoudig terugkijken op het leven en vervolgens jezelf herscheppen in de meest grandioze versie van de meest verheven visie die je over jezelf hebt gehad.

[Vertrokken user 5]

Volgens mij behoeft reïncarnatie geen Verlosser zoals Jezus b.v.
Daarom werd het ook verboden in de 6e eeuw door het christendom....lees de Kerk

Dit is een verkeerde voorstelling van zaken. De eerste christenen en Jezus Zelf waren bekend met de feitelijkheid (indien men Jezus gelooft, lees de eerder genoemde links maar terug) van de reïncarnatie. Maar reïncarnatie - wat De Wet is van Karma - kan niemand verlossen. Men dient juist uit die eeuwige cirkel verlost te worden. Dat kan alleen op basis van het Offer van Jezus aan het Levenschenkend Kruis.

Ook van Karma hoeft niemand verlost te worden. Het is eenvoudig terugkijken op het leven en vervolgens jezelf herscheppen in de meest grandioze versie van de meest verheven visie die je over jezelf hebt gehad.

Dat is wat jij gelooft. En Christenen geloven Iemand anders.

[callista]

@Anja
Dan heeft dat ook weinig tot niets met het gegeven van reïncarnatie te maken

[Mart]

Dat maakt tijd relatief en geen illusie.

Het perspectief bepaalt of tijd vertrijkt en hoe snel deze verstrijkt. Vanuit het perspectief van het licht, bestaat het verstrijken van tijd niet.

Wat maar weer bewijst dat wij in een gevallen schepping leven, die wel aan tijd onderhevig is. De relativiteitstheorie van Einstein leert dat we in een kromme, vierdimensionale ruimtetijdvariëteit leven, en wel eentje die strijdig is met de Euclidische geometrie. Wij christenen geloven dan ook dat wij enkel het Koninkrijk van God binnen kunnen gaan op grond van onze persoonlijke relatie met Jezus Christus. Wij hebben Zijn Lichaam ontvangen, dat niet van deze wereld is, waarvoor de Heilige Geest Woning in ons heeft gemaakt, en waarmee wij uit het domein van deze ruimtetijdvariëteit verlost worden.

Wat iemand gelooft, is aan ieder om zelf te bepalen. Dat tijd een illusie is, valt te verdedigen vanuit het persectief van de snelheid van het licht.

Zou jij kunnen zeggen waar ik stel dat jij zou stellen dat het Judaïsme niet in reïncarnatie gelooft?

Dit is hetgeen je letterlijk schreef:

En dat haalt dan iemand aan die zichzelf telkens opwerpt als kenner van het jodendom. Reïncarnatie was gewoon bekend ten tijde van Jezus en in het jodendom. Ook nu nog.

Daarmee beschuldig je me er ten eerste dat ik me telkens opwerp als kenner van het jodendom, hetgeen nergens m'n intentie is. En ten tweede suggereer je dat een Jood niet zou weten dat reïncarnatie gewoon bekend is binnen het Judaisme en voorkwam ten tijde van de tweede Tempelperiode.

[Messenger]

Volgens mij behoeft reïncarnatie geen Verlosser zoals Jezus b.v.
Daarom werd het ook verboden in de 6e eeuw door het christendom....lees de Kerk

Dit is een verkeerde voorstelling van zaken. De eerste christenen en Jezus Zelf waren bekend met de feitelijkheid (indien men Jezus gelooft, lees de eerder genoemde links maar terug) van de reïncarnatie. Maar reïncarnatie - wat De Wet is van Karma - kan niemand verlossen. Men dient juist uit die eeuwige cirkel verlost te worden. Dat kan alleen op basis van het Offer van Jezus aan het Levenschenkend Kruis.

Ook van Karma hoeft niemand verlost te worden. Het is eenvoudig terugkijken op het leven en vervolgens jezelf herscheppen in de meest grandioze versie van de meest verheven visie die je over jezelf hebt gehad.

Dat is wat jij gelooft. En Christenen geloven Iemand anders.

Ja inderdaad. Het 'blije' (lees: angstige) evangelie spreekt me niet aan. Ik kan het niet rijmen met een God die echte liefde is.

[Mart]

Het perspectief bepaalt of tijd verstrijkt en hoe snel deze verstrijkt. Vanuit het perspectief van het licht, bestaat het verstrijken van tijd niet. En Einstein noemde het onderscheid tussen verleden, heden en toekomst notabene zelf een illusie -- al naar gelang het perspectief is dit een prima woordkeuze, lijkt me.

Ik hoorde eens dat een gevangenisstraf van een jaar in een cel met meerdere gevangenen sneller verstrijkt dan een zelfde straf in eenzame opsluiting, in de perceptie van de gevangene.

Subjectiviteit. Tijd doorbrengen met een goede vriend of vriendin verstrijkt naar het gevoel sneller dan het doorbrengen van dezelfde hoeveelheid tijd in een saaie situatie. Maar de relativiteitstheorie toont aan dat tijd objectief niet bestaat vanuit het perspectief van het licht, terwijl het onder andere snelheden anders verstrijkt.

Voor mij bestaat de tijd uit het NU waarin gebeurtenissen hebben plaatsgehad en zullen plaatsvinden. De gebeurtenissen vinden sequenmultaan plaats. Dat is een uitdrukking die Neale Donald Walsch gebruikt en betekent als : sequentieel en simultaan. Hoewel opeenvolgend toch ook tegelijkertijd.

Dit ene moment is het enige dat werkelijk bestaat. De rest is kennis.

[peda]

Twee verschillende beschouwers waarvan de ene in rusttoestand verkeert en de ander zich ( als het mogelijk zou zijn ) met lichtsnelheid beweegt, zullen de tijd subjektief op dezelfde wijze ervaren en mijns inziens draait het hier nu precies om in het leven. Hoe beleef je persoonlijk het leven in de omstandigheden waaronder je leeft, wat zijn de eigen ervaringen. Wat schiet ik er persoonlijk mee op wanneer ik mij bevindende in rusttoestand te weten dat bij iemand die met lichtsnelheid ( als dat mogelijk zou zijn ) de tijd vanuit mijn perspectief gezien stilstaat. Wat zegt mij dit weten over een eventuele Andere Werkelijkheid of wanneer je niet gelooft in een Andere Wereld of Werkelijkheid over onze werkelijkheid? Welke zin of betekenis voegt dit weten toe aan mijn persoonlijke zingeving, mijn persoonlijke overtuigingen? De gelovige die gelooft in Jezus de Verlosser, zal daar niet anders over gaan denken. Diegene die gelooft in reincarnatie evenmin. Zolderworm zal zijn doel om te transfigureren niet anders gaan invullen en de naturalist zal niet overtuigd raken van een Geestelijke Wereld. Nuttig om te weten dat zeker, maar zonder praktische betekenis in mijn optiek. Reizen door de tijd naar de toekomt of naar het verleden blijven bij de huidige stand van weten voor althans grote "'vormen"' ( in het domein boven de kwantumwereld ) zoals de mens niet mogelijk.Zouden tijdreizen in de praktijk mogelijk zijn dan was de betekenis daarvan GIGANTISCH.

[Zolderworm]

Twee verschillende beschouwers waarvan de ene in rusttoestand verkeert en de ander zich ( als het mogelijk zou zijn ) met lichtsnelheid beweegt, zullen de tijd subjektief op dezelfde wijze ervaren en mijns inziens draait het hier nu precies om in het leven. Hoe beleef je persoonlijk het leven in de omstandigheden waaronder je leeft, wat zijn de eigen ervaringen. Wat schiet ik er persoonlijk mee op wanneer ik mij bevindende in rusttoestand te weten dat bij iemand die met lichtsnelheid ( als dat mogelijk zou zijn ) de tijd vanuit mijn perspectief gezien stilstaat. Wat zegt mij dit weten over een eventuele Andere Werkelijkheid of wanneer je niet gelooft in een Andere Wereld of Werkelijkheid over onze werkelijkheid? Welke zin of betekenis voegt dit weten toe aan mijn persoonlijke zingeving, mijn persoonlijke overtuigingen? De gelovige die gelooft in Jezus de Verlosser, zal daar niet anders over gaan denken. Diegene die gelooft in reincarnatie evenmin. Zolderworm zal zijn doel om te transfigureren niet anders gaan invullen en de naturalist zal niet overtuigd raken van een Geestelijke Wereld. Nuttig om te weten dat zeker, maar zonder praktische betekenis in mijn optiek. Reizen door de tijd naar de toekomt of naar het verleden blijven bij de huidige stand van weten voor althans grote "'vormen"' ( in het domein boven de kwantumwereld ) zoals de mens niet mogelijk.Zouden tijdreizen in de praktijk mogelijk zijn dan was de betekenis daarvan GIGANTISCH.

Het gaat er niet om dat tijd een illusie is, maar de ervaring van het verloop van de tijd. Dat is een essentieel verschil. Kant stelde dat deze ervaring een van de categorieën van het verstand is, dus dat deze door het verstand zelf wordt voortgebracht. Je zou kunnen zeggen dat deze wordt voorgebracht door ons huidige bewustzijnsniveau. Of zoals Krishnamurti zou zeggen: het denken. Ofte wel mentaal bewustzijn.

[peda]

Twee verschillende beschouwers waarvan de ene in rusttoestand verkeert en de ander zich ( als het mogelijk zou zijn ) met lichtsnelheid beweegt, zullen de tijd subjektief op dezelfde wijze ervaren en mijns inziens draait het hier nu precies om in het leven. Hoe beleef je persoonlijk het leven in de omstandigheden waaronder je leeft, wat zijn de eigen ervaringen. Wat schiet ik er persoonlijk mee op wanneer ik mij bevindende in rusttoestand te weten dat bij iemand die met lichtsnelheid ( als dat mogelijk zou zijn ) de tijd vanuit mijn perspectief gezien stilstaat. Wat zegt mij dit weten over een eventuele Andere Werkelijkheid of wanneer je niet gelooft in een Andere Wereld of Werkelijkheid over onze werkelijkheid? Welke zin of betekenis voegt dit weten toe aan mijn persoonlijke zingeving, mijn persoonlijke overtuigingen? De gelovige die gelooft in Jezus de Verlosser, zal daar niet anders over gaan denken. Diegene die gelooft in reincarnatie evenmin. Zolderworm zal zijn doel om te transfigureren niet anders gaan invullen en de naturalist zal niet overtuigd raken van een Geestelijke Wereld. Nuttig om te weten dat zeker, maar zonder praktische betekenis in mijn optiek. Reizen door de tijd naar de toekomt of naar het verleden blijven bij de huidige stand van weten voor althans grote "'vormen"' ( in het domein boven de kwantumwereld ) zoals de mens niet mogelijk.Zouden tijdreizen in de praktijk mogelijk zijn dan was de betekenis daarvan GIGANTISCH.

Het gaat er niet om dat tijd een illusie is, maar de ervaring van het verloop van de tijd. Dat is een essentieel verschil. Kant stelde dat deze ervaring een van de categorieën van het verstand is, dus dat deze door het verstand zelf wordt voortgebracht. Je zou kunnen zeggen dat deze wordt voorgebracht door ons huidige bewustzijnsniveau. Of zoals Krishnamurti zou zeggen: het denken. Ofte wel mentaal bewustzijn.

Hallo Zolderworm,

Dat ontken ik zeker niet, maar wat is de praktische betekenis van dit weten. De gulden boodschap bijvoorbeeld om zinvol te kunnen leven, wordt door het weten van de tijd-illusie toch niet veranderd. Zoals uit mijn reactie hierboven blijkt en waarop jij reageerde, is dit voor mij van dominante
betekenis. Wat doe je met of wat heb je aan weten waarmede je niets kunt doen. Hoe kom je van het begrijpen van de tijd-illusie naar een hoger bewustzijnsniveau bijvoorbeeld. Je kunt toch moeilijk met de armen over elkaar gaan zitten en stoppen met ademen omdat je begrijpt dat tijd een illusie is. Ook zonder de tijd illusie kan ik met mijn beperkte bewustzijn begrijpen dat onze beleefde wereld verre van optimaal is en dat een utopia beter zou zijn. Het streven naar utopia zie ik als zingeving, hoe individueel en verschillend de wegen daarheen zullen worden ingevuld.

[coby]

Twee verschillende beschouwers waarvan de ene in rusttoestand verkeert en de ander zich ( als het mogelijk zou zijn ) met lichtsnelheid beweegt, zullen de tijd subjektief op dezelfde wijze ervaren en mijns inziens draait het hier nu precies om in het leven. Hoe beleef je persoonlijk het leven in de omstandigheden waaronder je leeft, wat zijn de eigen ervaringen. Wat schiet ik er persoonlijk mee op wanneer ik mij bevindende in rusttoestand te weten dat bij iemand die met lichtsnelheid ( als dat mogelijk zou zijn ) de tijd vanuit mijn perspectief gezien stilstaat. Wat zegt mij dit weten over een eventuele Andere Werkelijkheid of wanneer je niet gelooft in een Andere Wereld of Werkelijkheid over onze werkelijkheid? Welke zin of betekenis voegt dit weten toe aan mijn persoonlijke zingeving, mijn persoonlijke overtuigingen? De gelovige die gelooft in Jezus de Verlosser, zal daar niet anders over gaan denken. Diegene die gelooft in reincarnatie evenmin. Zolderworm zal zijn doel om te transfigureren niet anders gaan invullen en de naturalist zal niet overtuigd raken van een Geestelijke Wereld. Nuttig om te weten dat zeker, maar zonder praktische betekenis in mijn optiek. Reizen door de tijd naar de toekomt of naar het verleden blijven bij de huidige stand van weten voor althans grote "'vormen"' ( in het domein boven de kwantumwereld ) zoals de mens niet mogelijk.Zouden tijdreizen in de praktijk mogelijk zijn dan was de betekenis daarvan GIGANTISCH.

Het gaat er niet om dat tijd een illusie is, maar de ervaring van het verloop van de tijd. Dat is een essentieel verschil. Kant stelde dat deze ervaring een van de categorieën van het verstand is, dus dat deze door het verstand zelf wordt voortgebracht. Je zou kunnen zeggen dat deze wordt voorgebracht door ons huidige bewustzijnsniveau. Of zoals Krishnamurti zou zeggen: het denken. Ofte wel mentaal bewustzijn.

Hallo Zolderworm,

Dat ontken ik zeker niet, maar wat is de praktische betekenis van dit weten. De gulden boodschap bijvoorbeeld om zinvol te kunnen leven, wordt door het weten van de tijd-illusie toch niet veranderd. Zoals uit mijn reactie hierboven blijkt en waarop jij reageerde, is dit voor mij van dominante
betekenis. Wat doe je met of wat heb je aan weten waarmede je niets kunt doen. Hoe kom je van het begrijpen van de tijd-illusie naar een hoger bewustzijnsniveau bijvoorbeeld. Je kunt toch moeilijk met de armen over elkaar gaan zitten en stoppen met ademen omdat je begrijpt dat tijd een illusie is. Ook zonder de tijd illusie kan ik met mijn beperkte bewustzijn begrijpen dat onze beleefde wereld verre van optimaal is en dat een utopia beter zou zijn. Het streven naar utopia zie ik als zingeving, hoe individueel en verschillend de wegen daarheen zullen worden ingevuld.

Als je te lui bent om 's ochtends op tijd op je werk te komen, zeg je gewoon tegen je baas: tijd is een illusie.
We hadden ooit een christelijke hoge pief, die een paar minuten te laat was. Toen zei ie: ach wat is een paar minuten op de eeuwigheid?

[Zolderworm]

Twee verschillende beschouwers waarvan de ene in rusttoestand verkeert en de ander zich ( als het mogelijk zou zijn ) met lichtsnelheid beweegt, zullen de tijd subjektief op dezelfde wijze ervaren en mijns inziens draait het hier nu precies om in het leven. Hoe beleef je persoonlijk het leven in de omstandigheden waaronder je leeft, wat zijn de eigen ervaringen. Wat schiet ik er persoonlijk mee op wanneer ik mij bevindende in rusttoestand te weten dat bij iemand die met lichtsnelheid ( als dat mogelijk zou zijn ) de tijd vanuit mijn perspectief gezien stilstaat. Wat zegt mij dit weten over een eventuele Andere Werkelijkheid of wanneer je niet gelooft in een Andere Wereld of Werkelijkheid over onze werkelijkheid? Welke zin of betekenis voegt dit weten toe aan mijn persoonlijke zingeving, mijn persoonlijke overtuigingen? De gelovige die gelooft in Jezus de Verlosser, zal daar niet anders over gaan denken. Diegene die gelooft in reincarnatie evenmin. Zolderworm zal zijn doel om te transfigureren niet anders gaan invullen en de naturalist zal niet overtuigd raken van een Geestelijke Wereld. Nuttig om te weten dat zeker, maar zonder praktische betekenis in mijn optiek. Reizen door de tijd naar de toekomt of naar het verleden blijven bij de huidige stand van weten voor althans grote "'vormen"' ( in het domein boven de kwantumwereld ) zoals de mens niet mogelijk.Zouden tijdreizen in de praktijk mogelijk zijn dan was de betekenis daarvan GIGANTISCH.

Het gaat er niet om dat tijd een illusie is, maar de ervaring van het verloop van de tijd. Dat is een essentieel verschil. Kant stelde dat deze ervaring een van de categorieën van het verstand is, dus dat deze door het verstand zelf wordt voortgebracht. Je zou kunnen zeggen dat deze wordt voorgebracht door ons huidige bewustzijnsniveau. Of zoals Krishnamurti zou zeggen: het denken. Ofte wel mentaal bewustzijn.

Hallo Zolderworm,

Dat ontken ik zeker niet, maar wat is de praktische betekenis van dit weten. De gulden boodschap bijvoorbeeld om zinvol te kunnen leven, wordt door het weten van de tijd-illusie toch niet veranderd. Zoals uit mijn reactie hierboven blijkt en waarop jij reageerde, is dit voor mij van dominante
betekenis. Wat doe je met of wat heb je aan weten waarmede je niets kunt doen. Hoe kom je van het begrijpen van de tijd-illusie naar een hoger bewustzijnsniveau bijvoorbeeld. Je kunt toch moeilijk met de armen over elkaar gaan zitten en stoppen met ademen omdat je begrijpt dat tijd een illusie is. Ook zonder de tijd illusie kan ik met mijn beperkte bewustzijn begrijpen dat onze beleefde wereld verre van optimaal is en dat een utopia beter zou zijn. Het streven naar utopia zie ik als zingeving, hoe individueel en verschillend de wegen daarheen zullen worden ingevuld.

Het eerste doel is een hoger bewustzijn te "bewerkstelligen" (wat een verkeerd woord is, omdat het geen actie van het ego is), of zoals Krishnamurti het zei: in een toestand van meditatie te geraken. Wat wij doorgaans meditatie noemen is niet echt meditatie, maar meer een soezenbollen. Bij Krishnamurti ging het daarbij om de toestand van reflectie waarin wij altijd verkeren, dat wil zeggen dat wij leven vanuit een beeld van de werkelijkheid waarin we het verleden en de toekomst meenemen. En dat we dus niet in het "nu" leven. En dat we daarmee in onszelf een vals werkelijkheidsbeeld scheppen, dat ons in de weg staat indien we de werkelijke werkelijkheid willen ervaren. We blijven dan hangen in het mentale bewustzijn dat ons een vals beeld geeft van de werkelijkheid. En we komen daarmee niet tot de toestand van meditatie.
Een ander ding is (maar dat is persoonlijk) dat ik daarom niet geloof in een schepping. Een schepping is namelijk een gebeurtenis in het tijdsverloop. En, zoals gezegd, is het verloop van de tijd, volgens mij, een illusie. De vraag, als er sprake is van een schepping, is natuurlijk: waarom heeft die schepping precies op dat moment plaatsgevonden? En waarom niet eerder of later? Daarin zit dan een onwerkelijke willekeur. Die is er volgens mij niet. Bestaat er wel een "dat moment"? Ik denk het niet.
De gedachte van een schepping is een puur menselijke gedachte, omdat we nu eenmaal gewend zijn dat onze gebruiksvoorwerpen ooit zijn geschapen. Voor het zijn op zich geldt volgens mij niet zoiets.

[Tin]

Twee verschillende beschouwers waarvan de ene in rusttoestand verkeert en de ander zich ( als het mogelijk zou zijn ) met lichtsnelheid beweegt, zullen de tijd subjektief op dezelfde wijze ervaren en mijns inziens draait het hier nu precies om in het leven. Hoe beleef je persoonlijk het leven in de omstandigheden waaronder je leeft, wat zijn de eigen ervaringen. Wat schiet ik er persoonlijk mee op wanneer ik mij bevindende in rusttoestand te weten dat bij iemand die met lichtsnelheid ( als dat mogelijk zou zijn ) de tijd vanuit mijn perspectief gezien stilstaat. Wat zegt mij dit weten over een eventuele Andere Werkelijkheid of wanneer je niet gelooft in een Andere Wereld of Werkelijkheid over onze werkelijkheid? Welke zin of betekenis voegt dit weten toe aan mijn persoonlijke zingeving, mijn persoonlijke overtuigingen? De gelovige die gelooft in Jezus de Verlosser, zal daar niet anders over gaan denken. Diegene die gelooft in reincarnatie evenmin. Zolderworm zal zijn doel om te transfigureren niet anders gaan invullen en de naturalist zal niet overtuigd raken van een Geestelijke Wereld. Nuttig om te weten dat zeker, maar zonder praktische betekenis in mijn optiek. Reizen door de tijd naar de toekomt of naar het verleden blijven bij de huidige stand van weten voor althans grote "'vormen"' ( in het domein boven de kwantumwereld ) zoals de mens niet mogelijk.Zouden tijdreizen in de praktijk mogelijk zijn dan was de betekenis daarvan GIGANTISCH.

Het gaat er niet om dat tijd een illusie is, maar de ervaring van het verloop van de tijd. Dat is een essentieel verschil. Kant stelde dat deze ervaring een van de categorieën van het verstand is, dus dat deze door het verstand zelf wordt voortgebracht. Je zou kunnen zeggen dat deze wordt voorgebracht door ons huidige bewustzijnsniveau. Of zoals Krishnamurti zou zeggen: het denken. Ofte wel mentaal bewustzijn.

Hallo Zolderworm,

Dat ontken ik zeker niet, maar wat is de praktische betekenis van dit weten. De gulden boodschap bijvoorbeeld om zinvol te kunnen leven, wordt door het weten van de tijd-illusie toch niet veranderd. Zoals uit mijn reactie hierboven blijkt en waarop jij reageerde, is dit voor mij van dominante
betekenis. Wat doe je met of wat heb je aan weten waarmede je niets kunt doen. Hoe kom je van het begrijpen van de tijd-illusie naar een hoger bewustzijnsniveau bijvoorbeeld. Je kunt toch moeilijk met de armen over elkaar gaan zitten en stoppen met ademen omdat je begrijpt dat tijd een illusie is. Ook zonder de tijd illusie kan ik met mijn beperkte bewustzijn begrijpen dat onze beleefde wereld verre van optimaal is en dat een utopia beter zou zijn. Het streven naar utopia zie ik als zingeving, hoe individueel en verschillend de wegen daarheen zullen worden ingevuld.

Voor mijn gevoel zou een werkelijk inzien van het feit dat het ervaren van verloop van tijd een illusie is wel degelijk een gigantische betekenis kunnen hebben.
Niet het tijdreizen zoals door jou omschreven, dat is speculatie binnen ons gedachtenpatroon, maar een echt inzicht in hoe deze illusie werkt.

Dit ene moment is het enige dat werkelijk bestaat. De rest is kennis.

Dit vind ik een fantastisch geformuleerde zin van Mart.
We zijn hier eindeloos aan het onderzoeken, beweren of klessebessen op allerlei verschillende niveaus, maar is dit niet een basis om verder te komen?
Of is het het eindpunt op omdat het niet lukt om verder te komen?
Dan is het toch zinvol dat het door Mart en Zolderworm ter sprake is gebracht.
Kun je nooit zeggen dat het forum geen zin heeft gehad, hoe het zich ook verder ontwikkeld (....).
Ondertussen blijven een Mart, Zolderworm of ik ver uit elkaar qua denkwijzen. Raar maar waar zullen we maar zeggen.
Dus ik ben wel met je eens dat de constatering weinig inpact lijkt te hebben. Moeten we dan bezig met theologische hersenkrakers? Ik persoonlijk denk het niet.
Tenzij men het leuk vindt natuurlijk. Geen bezwaar tegen hoor.
Einstein heeft gereedschap aangedragen om deze materie intelectueel te kunnen begrijpen en onderbouwen en was volgens mij ook een spiritueel mens.
En iemand als Krishnamurti benaderd het meer vanuit die spirituele kant, hoewel nog steeds tamelijk intelectueel.
Maar beide vanuit kanten die de moderne mens vaak meer zullen aanspreken dan de vele religieuze verhalen waar naar gelang het gehalte van de schrijver meer of minder diepe boodschappen in zitten.

[peda]

Voor mijn gevoel zou een werkelijk inzien van het feit dat het ervaren van verloop van tijd een illusie is wel degelijk een gigantische betekenis kunnen hebben.
Niet het tijdreizen zoals door jou omschreven, dat is speculatie binnen ons gedachtenpatroon, maar een echt inzicht in hoe deze illusie werkt.

Dit ene moment is het enige dat werkelijk bestaat. De rest is kennis.

Dit vind ik een fantastisch geformuleerde zin van Mart.
We zijn hier eindeloos aan het onderzoeken, beweren of klessebessen op allerlei verschillende niveaus, maar is dit niet een basis om verder te komen?
Of is het het eindpunt op omdat het niet lukt om verder te komen?
Dan is het toch zinvol dat het door Mart en Zolderworm ter sprake is gebracht.
Kun je nooit zeggen dat het forum geen zin heeft gehad, hoe het zich ook verder ontwikkeld (....).
Ondertussen blijven een Mart, Zolderworm of ik ver uit elkaar qua denkwijzen. Raar maar waar zullen we maar zeggen.
Dus ik ben wel met je eens dat de constatering weinig inpact lijkt te hebben. Moeten we dan bezig met theologische hersenkrakers? Ik persoonlijk denk het niet.
Tenzij men het leuk vindt natuurlijk. Geen bezwaar tegen hoor.
Einstein heeft gereedschap aangedragen om deze materie intelectueel te kunnen begrijpen en onderbouwen en was volgens mij ook een spiritueel mens.
En iemand als Krishnamurti benaderd het meer vanuit die spirituele kant, hoewel nog steeds tamelijk intelectueel.
Maar beide vanuit kanten die de moderne mens vaak meer zullen aanspreken dan de vele religieuze verhalen waar naar gelang het gehalte van de schrijver meer of minder diepe boodschappen in zitten.

Hallo Tin,

Dank voor jouw inbreng. Ik denk dat jij niet verbaast zult zijn als ik als agnost mij heel goed kan vinden bij het post religieuze. Dat houdt wel in dat in dit denken "' waarheidsclaims "' over het niet-stoffelijke volledig voorbij zijn. Universalisme viert hoogtij. Het is niet te weten, is voor mij gewoon de slogan. Dat geldt zowel voor de christelijke zienswijze als Jezus is de Verlosser, de Joods-christelijke visie dat de bijbelse God de Schepper is ( Genesis ) als de opvattingen van Sri Aurobindo en Krisnamurti of de vele andere ( Tao ) wegen die aangereikt worden. Wat er gemeenschappelijk als Grootste Gemene Deler overblijft, is de idee dat het niet ophoudt met een stoffelijke wereld. ( zoals beleden door de naturalist en fysisch monist ). Hoe gekeken wordt naar de onstoffelijkheid is in het post religieuze aan de individuele beschouwer. Daar zie ik het christendom en de daarop gebaseerde christelijke theologie als ""gemakkelijker"' te begrijpen dan de denkwereld van Sri Aurobindo of Kr. In de christelijke omgeving bestaat er een enorm uitgebreide theologie die zich bezig houdt met de uitwerking van de "" Openbaring "'. De thema's op dit forum tonen in mijn optiek aan dat zulke thema's voor iedereen begrijpelijk te bespreken zijn. Dat tijd een "' illusie "is, is in het christelijk begrijpen en in de christelijke theologie geen hot item. Bij Sri Aurobindo en Kr. kennelijk wel, wanneer ik de bijdragen lees van jou en Zolder. Met de "' illusie wereld"' beginnen bij mij de problemen. De relativiteit van de tijd in de natuurwetenschap ( Einstein ) daar heb ik geen moeite mee, maar wel bij de doorvertaling van deze relativiteit naar de in mijn ogen Onkenbare Onstoffelijke wereld. Wat betekent "" tijdillusie "" onder niet stoffelijke "' omstandigheden "' ? Er wordt over gesproken, maar een concrete Jip en Janneke invulling ontdek ik persoonlijk in jouw en Zolder's bijdragen tot op heden nergens.

[Tin]

Hallo Tin,

Dank voor jouw inbreng. Ik denk dat jij niet verbaast zult zijn als ik als agnost mij heel goed kan vinden bij het post religieuze. Dat houdt wel in dat in dit denken "' waarheidsclaims "' over het niet-stoffelijke volledig voorbij zijn. Universalisme viert hoogtij. Het is niet te weten, is voor mij gewoon de slogan. Dat geldt zowel voor de christelijke zienswijze als Jezus is de Verlosser, de Joods-christelijke visie dat de bijbelse God de Schepper is ( Genesis ) als de opvattingen van Sri Aurobindo en Krisnamurti of de vele andere ( Tao ) wegen die aangereikt worden. Wat er gemeenschappelijk als Grootste Gemene Deler overblijft, is de idee dat het niet ophoudt met een stoffelijke wereld. ( zoals beleden door de naturalist en fysisch monist ). Hoe gekeken wordt naar de onstoffelijkheid is in het post religieuze aan de individuele beschouwer. Daar zie ik het christendom en de daarop gebaseerde christelijke theologie als ""gemakkelijker"' te begrijpen dan de denkwereld van Sri Aurobindo of Kr. In de christelijke omgeving bestaat er een enorm uitgebreide theologie die zich bezig houdt met de uitwerking van de "" Openbaring "'. De thema's op dit forum tonen in mijn optiek aan dat zulke thema's voor iedereen begrijpelijk te bespreken zijn. Dat tijd een "' illusie "is, is in het christelijk begrijpen en in de christelijke theologie geen hot item. Bij Sri Aurobindo en Kr. kennelijk wel, wanneer ik de bijdragen lees van jou en Zolder. Met de "' illusie wereld"' beginnen bij mij de problemen. De relativiteit van de tijd in de natuurwetenschap ( Einstein ) daar heb ik geen moeite mee, maar wel bij de doorvertaling van deze relativiteit naar de in mijn ogen Onkenbare Onstoffelijke wereld. Wat betekent "" tijdillusie "" onder niet stoffelijke "' omstandigheden "' ? Er wordt over gesproken, maar een concrete Jip en Janneke invulling ontdek ik persoonlijk in jouw en Zolder's bijdragen tot op heden nergens.

Hallo Peda,

Als aangetoond is dat tijd niet bestaat heeft dat enorme consequenties lijkt me.
Natuurlijk hoeft geen mens dat te geloven, maar zowel langs wetenschappelijke (Einstein) als filosofische (K) weg kun je er wel op uit komen.
Als alleen het Nu bestaat en de rest kennis (=tijd) is, heeft het dan nog zin te speculeren over dat de enige realiteit uit materie of bewustzijn zou bestaan?
Alles is Nu en dan hebben we weer een nieuw woordje gevonden voor Dat, de Tao en ga zo maar door.
Of een nieuw woordje voor het aloude God, maar daar zijn zó veel theorieën theologiën etc. omheen gebouwd. Zoveel verhalen over in 'heilige' boeken geschreven. Dat is allemaal verworden tot kennis = tijd, zodat er weinig nog naar het Mysterie verwijst. Verwijst, want voor ons mensen (manas - de denker - kennis -tijd) blijft het inderdaad grotendeels Mysterie.
Het beste woord Mysterie, dus dat houden we er in