Niet christelijk genoeg?

[DeZoeker]

Een van de opvallendste conclusies uit de peiling die onlangs is gehouden was voor mij dat sommigen dit forum niet christelijk genoeg vonden en om die reden afhaakten. Zelf heb ik hier ook al meegemaakt dat men weigerde verder in discussie te gaan omdat die niet voldoende naar Bijbelse maatstaven zou worden gevoerd. Maar wanneer is iets niet christelijk genoeg, zo vroeg ik mij af? Is het niet juist heel christelijk om -in navolging van Jezus- actief toenadering tot anderen te zoeken en je open te stellen voor hen die niet bekend zijn met de christelijke leer? De alpha cursussen voorzien heel duidelijk in die behoefte en zijn een groot succes gebleken. Waarom zie je dat zo weinig bij andere christelijke organisaties? Die komen op mij vaak over als erg in zichzelf gekeerd.

[Jerommel]

Volgens wie en volgens welke maatstaven zijn de (altijd controversiele) alpha cursussen 'een groot succes gebleken'?

Als het goed is zie je in de Bijbel herhaaldelijke waarschuwingen tegen verwatering, vertroebeling, dwalingen en misleidingen.
Het is zodoende dikwijls nogal zwart wit.
Iets hoort / past bij Gods Woord of niet.

Daar kan je op verschillende manieren mee om gaan.
Van paranoïde tot onverschillig.

Het lijken soms de gelovigen die zich afzetten tegen de levensbeschouwelijke smeltkroes van de wereld.
Maar in wezen is het de wereld die zich af zet tegen God.
Maar daar is maar een klein deel van de bevolking zich van bewust.
Want het komt niet primair vanuit het 'plebs' maar vanuit de heersers, zij die de middelen en de belangen hebben m.b.t. volksmennerij.
Onderschat dit niet !!

Controverses, controverses...

[DeZoeker]

Volgens wie en volgens welke maatstaven zijn de (altijd controversiele) alpha cursussen 'een groot succes gebleken'?

Het concept is bedacht in Engeland naar ik begrijp en een succesvol "exportproduct" gebleken. En waaruit bestaat de controverse precies?
Heb daarover nooit iets vernomen.

[Jerommel]

Het is in feite zelfrealisatie / neuro linguistisch programmeren met sterke christelijke elementen.
Volledig op de cursist zelf gericht.
Bypassen van de Heilige Geest wellicht, die volgens de Schrift het inzicht verschaft en de gelovige leidt.
Om er verder iets over te zeggen zou ik me er weer eens wat in moeten verdiepen.
Het is zo één van de onderwerpen die ooit mijn revue passeerden, binnen het hoofdstuk 'moderne dwalingen' en dergelijke..

[Jerommel]

Succesvol zegt nu eenmaal niets over het waarheidsgehalte.

[DeZoeker]

Opmerkelijk is wel dat direct bij de eerste reactie de enorme onderlinge christelijke verdeeldheid blijkt...

[Jerommel]

Klopt.
Gelovigen worden van alle kanten bestookt met 'valse wind van leer', ook binnen "het christendom".
Het is nu eenmaal het meest controversiële onderwerp dat er bestaat...

[Wim Nusselder]

Een van de opvallendste conclusies uit de peiling die onlangs is gehouden was voor mij dat sommigen dit forum niet christelijk genoeg vonden en om die reden afhaakten.

Ik betwijfel of de peiling representatief genoeg was om te kunnen concluderen dat afhaken vooral voort zou komen uit het onvoldoende christelijk zijn van het forum volgens sommigen.
Naar mijn indruk zijn er ook diverse mensen afgehaakt (dan wel na registratie niet actief geworden) omdat het forum volgens hen te exclusief christelijk was dan wel te zeer 'censureerde' op een een eng opgevatte christelijke inhoud en te weinig oog had voor christelijke of anderszins fatsoenlijke omgangsvormen.

Is het niet juist heel christelijk om -in navolging van Jezus- actief toenadering tot anderen toe zoeken en je open te stellen voor hen die niet bekend zijn met de christelijke leer? De alpha cursussen voorzien heel duidelijk in die behoefte

Zijn alpha cursussen (en cursussen in het algemeen) een voorbeeld van het je open stellen voor (het perspectief van) hen die niet bekend zijn met de christelijke leer?
'Je openstellen voor' betekent voor mij 'in de leer gaan bij' en niet je eigen leer bij voorbaat als zaligmakend beschouwen en die vanuit een positie van vermeende superioriteit aanbieden aan anderen.

Opmerkelijk is wel dat direct bij de eerste reactie de enorme onderlinge christelijke verdeeldheid blijkt...

Die reactie zegt misschien meer over Jerommel dan over het christendom.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[DeZoeker]

Laat ik voorop stellen dat de alpha-cursus ook voor mij op een teleurstelling uitliep in die zin, dat ik vond dat in de thema's die aan de orde werden gesteld de antwoorden min of meer al besloten lagen. In opzet echter vond ik wel dat het heel erg strookte met de Bijbelse boodschap zoals ik 'm interpreteer. Natuurlijk kan je stellen dat een ieder die geïnteresseerd is in de christelijke leer zelf het initiatief kan nemen daar naar op zoek te gaan. Maar misschien was en is juist wel het uitnodigende karakter van een alpha-cursus iets dat past (of zou moeten passen) binnen de christelijke traditie. Er heerste daar een sfeer, dat moet ik ze nageven, waarin christelijke naastenliefde nadrukkelijk aanwezig was: er was een gezamenlijke maaltijd, er was werkelijk sprake van "ontmoeting" en bij mijn vertrek werd me, geheel vrijblijvend, de mogelijkheid geboden terug te keren of om nog met een van de gespreksleiders in contact te treden. Ik heb dat als heel positief ervaren, ondanks de tegenstellingen die er waren.

Als ik zo nu en dan eens loop te grasduinen binnen de in de voor christenen bedoelde subfora dan merk ik dat de nadruk hier heel sterk ligt op leef- en gedragsregels. En dan moet ik onwillekeurig toch denken aan de discussies die Jezus voerde met de Farizeeërs die Hij een te strikte naleving van religieuze wetten verweet. Misschien gaat de vergelijking volledig mank maar dat hoor ik dan graag. Ik ben hier per slot van rekening (ook) om nog wat op te steken.

Waar het mij in de kern misschien ook wel om gaat is het je openstellen naar de ander (wederzijds) en ruimte creëren voor ontmoeting.

[Jerommel]

Opmerkelijk is wel dat direct bij de eerste reactie de enorme onderlinge christelijke verdeeldheid blijkt...

Die reactie zegt misschien meer over Jerommel dan over het christendom.

Ahum... Ik verzin de enorme verdeeldheid in het christendom niet zelf hoor...
De eenheid in Christus is er m.i. toch wel, maar die is van een andere aard.

[Jerommel]

Laat ik voorop stellen dat de alpha-cursus ook voor mij op een teleurstelling uitliep in die zin, dat ik vond dat in de thema's die aan de orde werden gesteld de antwoorden min of meer al besloten lagen. In opzet echter vond ik wel dat het heel erg strookte met de Bijbelse boodschap zoals ik 'm interpreteer. Natuurlijk kan je stellen dat een ieder die geïnteresseerd is in de christelijke leer zelf het initiatief kan nemen daar naar op zoek te gaan. Maar misschien was en is juist wel het uitnodigende karakter van een alpha-cursus iets dat past (of zou moeten passen) binnen de christelijke traditie. Er heerste daar een sfeer, dat moet ik ze nageven, waarin christelijke naastenliefde nadrukkelijk aanwezig was: er was een gezamenlijke maaltijd, er was werkelijk sprake van "ontmoeting" en bij mijn vertrek werd me, geheel vrijblijvend, de mogelijkheid geboden terug te keren of om nog met een van de gespreksleiders in contact te treden. Ik heb dat als heel positief ervaren, ondanks de tegenstellingen die er waren.

Daaruit begrijp ik dat het er niet echt om het Woord gaat, maar om een goed gevoel..
(wat cru gesteld)

Als ik zo nu en dan eens loop te grasduinen binnen de in de voor christenen bedoelde subfora dan merk ik dat de nadruk hier heel sterk ligt op leef- en gedragsregels.

Dat klopt wel.
"Ja, ik geloof!
Wat moet ik nou doen?"

En zo ontstaat er behoefte om er invulling aan te geven, handelingen aan te verbinden.

En dan moet ik onwillekeurig toch denken aan de discussies die Jezus voerde met de Farizeeërs die Hij een te strikte naleving van religieuze wetten verweet. Misschien gaat de vergelijking volledig mank maar dat hoor ik dan graag.

Ik denk dat die vergelijking best relevant is.
De Farizeeën werd het verweten, omdat ze beter zouden moeten weten.
Voor een simpele kerkganger ligt dat m.i. anders.
Daar hebben de kerkleiders hun verantwoording over genomen.
En die zouden goed moeten weten.

Door rituelen, wetten en regels raakt het geestelijke aspect mogelijk ondergesneeuwd.
Het gaat om geloof en bekering i.m.o., en daar begint je "groeien in het geloof" denk ik.
Vaak wordt dat de wedergeboorte genoemd.
Persoonlijk bewaar ik die term vooralsnog voor mijn "wederopstandingswezen".
Want zo lang dit lichaam onze woning is...

Ik ben hier per slot van rekening (ook) om nog wat op te steken.

Waar het mij in de kern misschien ook wel om gaat is het je openstellen naar de ander (wederzijds) en ruimte creëren voor ontmoeting.

Dat ben ik helemaal met je eens.
Interesse, gastvrijheid en respect, daar kom je verder mee.
Maar ik als christen, en dan eentje die de Bijbel als Gods (geschreven) Woord (h)erken, (het is iig fundamenteel en essentieel), kan gewoon niet met alles mee gaan.
Tja, en de ander kan dan meestal niet mee gaan in het Offer aan het vloekhout, waar Jezus Christus stierf voor onze schuld, opdat een ieder die in Hem gelooft het eeuwige leven hebbe.
Want in één mens viel de wereld uit Gods Gratie, maar in één mens is de wereld met God verzoend!

Het is dus een beetje alles of niets...

[Itamar]

Laat ik voorop stellen dat de alpha-cursus ook voor mij op een teleurstelling uitliep in die zin, dat ik vond dat in de thema's die aan de orde werden gesteld de antwoorden min of meer al besloten lagen. In opzet echter vond ik wel dat het heel erg strookte met de Bijbelse boodschap zoals ik 'm interpreteer. Natuurlijk kan je stellen dat een ieder die geïnteresseerd is in de christelijke leer zelf het initiatief kan nemen daar naar op zoek te gaan. Maar misschien was en is juist wel het uitnodigende karakter van een alpha-cursus iets dat past (of zou moeten passen) binnen de christelijke traditie. Er heerste daar een sfeer, dat moet ik ze nageven, waarin christelijke naastenliefde nadrukkelijk aanwezig was: er was een gezamenlijke maaltijd, er was werkelijk sprake van "ontmoeting" en bij mijn vertrek werd me, geheel vrijblijvend, de mogelijkheid geboden terug te keren of om nog met een van de gespreksleiders in contact te treden. Ik heb dat als heel positief ervaren, ondanks de tegenstellingen die er waren.

Als ik zo nu en dan eens loop te grasduinen binnen de in de voor christenen bedoelde subfora dan merk ik dat de nadruk hier heel sterk ligt op leef- en gedragsregels. En dan moet ik onwillekeurig toch denken aan de discussies die Jezus voerde met de Farizeeërs die Hij een te strikte naleving van religieuze wetten verweet. Misschien gaat de vergelijking volledig mank maar dat hoor ik dan graag. Ik ben hier per slot van rekening (ook) om nog wat op te steken.

Beste DeZoeker,
Ik denk, dat je het te moeilijk maakt voor zelf!
Jezus zei, Laat de "Kleinen" tot mij komen en verhinder hen niet. "Kleinen", dat zijn de eenvoudige van "geest". Matth. 5:3. Matth. 18:10.
Want wie niet wordt als een der "Kleinen" kan de hemel niet binnen gaan. Kleinen dat zijn de eenvoudige van geest. Matth 5:3. Matth. 18:14.
In mijn vorige bijdrage had ik teksten er bij gezet, maar je zei dat je ook kon lezen!
Augustinus kwam tot geloof, door een stem in tuin, die riep : (tolle lege et) Neem en Lees Het.

Een hartelijke groet.

Waar het mij in de kern misschien ook wel om gaat is het je openstellen naar de ander (wederzijds) en ruimte creëren voor ontmoeting.

[modbreak: Trajecto] opmaak gecorrigeerd voor de duidelijkheid

[Wim Nusselder]

De eenheid in Christus is er m.i. toch wel, maar die is van een andere aard.

Als je dat laat blijken, ben je geen forumdraak.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[DeZoeker]

Ik denk, dat je het te moeilijk maakt voor zelf!
Jezus zei, Laat de "Kleinen" tot mij komen en verhinder hen niet. "Kleinen", dat zijn de eenvoudige van "geest". Matth. 5:3. Matth. 18:10.
Want wie niet wordt als een der "Kleinen" kan de hemel niet binnen gaan. Kleinen dat zijn de eenvoudige van geest. Matth 5:3. Matth. 18:14.
In mijn vorige bijdrage had ik teksten er bij gezet, maar je zei dat je ook kon lezen!

...dus je had me nog niet helemaal afgeschreven?

Het klopt dat ik zei dat ik die teksten zelf ook kon lezen. Daarmee bedoelde ik (ook) dat het citeren van Bijbelteksten alleen me niet zoveel zei, maar pas betekenis krijgen als je er ook enige toelichting bij geeft. Die toelichting mis ik ook hier een beetje. Overigens vind ik het een hele mooie tekst. Een van mijn favoriete zelfs! Al ken ik hem in een andere (NBG) vertaling ("laat de kinderen tot Mij komen"). De strekking van het verhaal zoals ik het lees (het worden als een kind en de openheid en onbevangenheid van een kind betrachten) spreekt heel erg tot mijn verbeelding. Hetgeen misschien nog iets anders is dan "eenvoudig" van geest. Maar het is me -ook nu- even niet helemaal duidelijk wat je er in dit verband mee wil zeggen.

Eveneens hartelijke groet

[DeZoeker]

Daaruit begrijp ik dat het er niet echt om het Woord gaat, maar om een goed gevoel..
(wat cru gesteld)

Nee, je begrijpt me totaal niet. Ik bedoelde daarmee dat ik in dit gedrag (van hen naar mij toe) Jezus' boodschap van gastvrijheid en naastenliefde tot uitdrukking zag komen. En dat zij zich daarmee (in positieve zin) van sommige andere christenen onderscheiden bij wie ik dat veel minder ervaar en waarbij de nadruk veel sterker ligt op het naleven van (voor mij) betrekkelijk onbelangrijke leefregels (of dogma's zo je het noemen wilt).

[DeZoeker]

En zo ontstaat er behoefte om er invulling aan te geven, handelingen aan te verbinden.

En dan moet ik onwillekeurig toch denken aan de discussies die Jezus voerde met de Farizeeërs die Hij een te strikte naleving van religieuze wetten verweet. Misschien gaat de vergelijking volledig mank maar dat hoor ik dan graag.

Ik denk dat die vergelijking best relevant is.
De Farizeeën werd het verweten, omdat ze beter zouden moeten weten.
Voor een simpele kerkganger ligt dat m.i. anders.
Daar hebben de kerkleiders hun verantwoording over genomen.
En die zouden goed moeten weten.

Dus de kerkleiders wijzen "de schapen" de weg?

[Jerommel]

Dat is iig te hopen..

Maar ze dragen daadwerkelijk een stuk verantwoordelijkheid, als ze die rol vervullen.

Nee, je begrijpt me totaal niet.

Dat valt wel mee, denk ik.
Een lief mens (proberen) te zijn is niet exclusief christelijk natuurlijk, en leefregels e.d. ook niet.
Dogma's zijn leerstellingen = de inhoud van het geloof.
(bijvoorbeeld de laatste zinnen van mijn vorige bericht)

[DeZoeker]

Een lief mens (proberen) te zijn is niet exclusief christelijk natuurlijk, en leefregels e.d. ook niet.

Naastenliefde, een van de kernpunten van het christendom, heb ik het over. En of dat wel of niet exclusief christelijk is doet niet echt ter zake lijkt me.

[Gaitema]

'Je openstellen voor' betekent voor mij 'in de leer gaan bij' en niet je eigen leer bij voorbaat als zaligmakend beschouwen en die vanuit een positie van vermeende superioriteit aanbieden aan anderen.

Met v&Vriendengroet,

Wim

Dit komt bij mij heel tegenstrijdig over wat je zegt.
Leren doen we bij Jezus die de eigen leer als zaligmakend beschouwd.

[Gaitema]

Een van de opvallendste conclusies uit de peiling die onlangs is gehouden was voor mij dat sommigen dit forum niet christelijk genoeg vonden en om die reden afhaakten. Zelf heb ik hier ook al meegemaakt dat men weigerde verder in discussie te gaan omdat die niet voldoende naar Bijbelse maatstaven zou worden gevoerd. Maar wanneer is iets niet christelijk genoeg, zo vroeg ik mij af? Is het niet juist heel christelijk om -in navolging van Jezus- actief toenadering tot anderen toe zoeken en je open te stellen voor hen die niet bekend zijn met de christelijke leer?

Ja inderdaad, zo zie ik het ook
Als het Licht uit de duisternis verdwijnt, hoe duister is het er wel niet?
Bovendien vind ik het hier zo duister nog niet. Het is er eerder schemer op dit forum
en soms zie ik dikke vette bundels licht van boven op het forum schijnen.

De alpha cursussen voorzien heel duidelijk in die behoefte en zijn een groot succes gebleken. Waarom zie je dat zo weinig bij andere christelijke organisaties? Die komen op mij vaak over als erg in zichzelf gekeerd.

Veel christenen hebben het in deze tijd zwaar om te midden van alles wat deze wereld ons aanbiedt, nog het vizier op het Licht te houden.
Jezus bedoelde het zoals ik het geloof ook geestelijk met: "als jouw oog je tot zonden verleidt, ruk het uit" wat zoveel wil zeggen als: "wat jou in jouw ogen geestelijk in slaap sust, neem daar afstand van."
Stel we verliezen morgen al het Electra voor een paar dagen, blijf je dan de zelfde mens?
Als dat niet het geval is, hoe komt dat?

[Wim Nusselder]

'Je openstellen voor' betekent voor mij 'in de leer gaan bij' en niet je eigen leer bij voorbaat als zaligmakend beschouwen en die vanuit een positie van vermeende superioriteit aanbieden aan anderen.

Dit komt bij mij heel tegenstrijdig over wat je zegt.
Leren doen we bij Jezus die de eigen leer als zaligmakend beschouwd.

Zoals ik de Bijbel lees waren het anderen die Jezus' leer als zaligmakend beschouwden.
In de mijns inziens meest betrouwbare weergaven van zijn eigen woorden vroeg hij anderen wat ze van hem vonden, maar pretenteerde hij dat niet.
Hij presenteerde zich denk ik ook niet als superieur: iedereen kon en moest zijns inziens perfect zijn als God.
Hij noemde zijn discipelen 'vrienden', omdat ze in gelijke mate als hij toegang hadden tot God.
Ja, we leren van Christus en we kunnen Christus zien in andere mensen, met name in degenen die we in eerste instantie geneigd zijn als minderwaardig of vijandig te zien.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Vertrokken user_2]

Een van de opvallendste conclusies uit de peiling die onlangs is gehouden was voor mij dat sommigen dit forum niet christelijk genoeg vonden en om die reden afhaakten. Zelf heb ik hier ook al meegemaakt dat men weigerde verder in discussie te gaan omdat die niet voldoende naar Bijbelse maatstaven zou worden gevoerd. Maar wanneer is iets niet christelijk genoeg, zo vroeg ik mij af? Is het niet juist heel christelijk om -in navolging van Jezus- actief toenadering tot anderen toe zoeken en je open te stellen voor hen die niet bekend zijn met de christelijke leer? De alpha cursussen voorzien heel duidelijk in die behoefte en zijn een groot succes gebleken. Waarom zie je dat zo weinig bij andere christelijke organisaties? Die komen op mij vaak over als erg in zichzelf gekeerd.

Toenadering zoeken naar niet-christenen is inderdaad heel christelijk. En af en toe is dat best lastig op een forum, want je kunt nooit helemaal inschatten waar iemand zit op zijn levensweg. Of welke ontwikkeling iemand heeft doorgemaakt. Het is natuurlijk makkelijk om mensen met allerlei vermanende bijbelteksten om de oren te slaan, maar ik heb de indruk dat dat vaak wordt gedaan om zichzelf beter te voelen of om de 'bijbelgetrouwheid' te etaleren.

Als nieuwkomer heb je daar gewoonweg niks aan....iemand die thuis is in de bijbel kan de teksten wel plaatsen, maar een nieuwkomer vaak (nog) niet. Overigens zijn het heel vaak standaardteksten die men neerplempt, omdat men die nu eenmaal zo geleerd heeft en daar het meest mee vertrouwd is.

Ik heb zelf ook ingevuld dat het forum niet christelijk genoeg is. En dan bedoel ik niet dat er een tekort aan 'bijbelvers plempers' is, maar dat er te weinig mensen zijn die kennis hebben van de ontwikkeling en historie van het christendom. Bijvoorbeeld? Waarom geloven we in een twee-naturenleer, Waarom wijzen we Pelagianisme af, Hoe zit het met de drie-eenheid? Etc. etc....dat zijn meer vragen die een christen zou moeten kunnen beantwoorden, want het is nogal essentieel voor wat we geloven en de zuiverheid van het christendom. Maar bij veel christenen (ook Katholieken) krijg je vaak alleen een glazige blik als respons. Een nieuwkomer hoeft zich om dat soort vragen nog niet druk te maken....maar hoe verder je zoektocht reikt, hoe meer het van belang is om dit soort dingen te weten voor je spirituele ontwikkeling.

[DeZoeker]

Een van de opvallendste conclusies uit de peiling die onlangs is gehouden was voor mij dat sommigen dit forum niet christelijk genoeg vonden en om die reden afhaakten. Zelf heb ik hier ook al meegemaakt dat men weigerde verder in discussie te gaan omdat die niet voldoende naar Bijbelse maatstaven zou worden gevoerd. Maar wanneer is iets niet christelijk genoeg, zo vroeg ik mij af? Is het niet juist heel christelijk om -in navolging van Jezus- actief toenadering tot anderen toe zoeken en je open te stellen voor hen die niet bekend zijn met de christelijke leer? De alpha cursussen voorzien heel duidelijk in die behoefte en zijn een groot succes gebleken. Waarom zie je dat zo weinig bij andere christelijke organisaties? Die komen op mij vaak over als erg in zichzelf gekeerd.

Toenadering zoeken naar niet-christenen is inderdaad heel christelijk. En af en toe is dat best lastig op een forum, want je kunt nooit helemaal inschatten waar iemand zit op zijn levensweg. Of welke ontwikkeling iemand heeft doorgemaakt. Het is natuurlijk makkelijk om mensen met allerlei vermanende bijbelteksten om de oren te slaan, maar ik heb de indruk dat dat vaak wordt gedaan om zichzelf beter te voelen of om de 'bijbelgetrouwheid' te etaleren.

Als nieuwkomer heb je daar gewoonweg niks aan....iemand die thuis is in de bijbel kan de teksten wel plaatsen, maar een nieuwkomer vaak (nog) niet. Overigens zijn het heel vaak standaardteksten die men neerplempt, omdat men die nu eenmaal zo geleerd heeft en daar het meest mee vertrouwd is.

Ik heb zelf ook ingevuld dat het forum niet christelijk genoeg is. En dan bedoel ik niet dat er een tekort aan 'bijbelvers plempers' is, maar dat er te weinig mensen zijn die kennis hebben van de ontwikkeling en historie van het christendom. Bijvoorbeeld? Waarom geloven we in een twee-naturenleer, Waarom wijzen we Pelagianisme af, Hoe zit het met de drie-eenheid? Etc. etc....dat zijn meer vragen die een christen zou moeten kunnen beantwoorden, want het is nogal essentieel voor wat we geloven en de zuiverheid van het christendom. Maar bij veel christenen (ook Katholieken) krijg je vaak alleen een glazige blik als respons. Een nieuwkomer hoeft zich om dat soort vragen nog niet druk te maken....maar hoe verder je zoektocht reikt, hoe meer het van belang is om dit soort dingen te weten voor je spirituele ontwikkeling.

Loyola

Bij jou krijg ik een beetje het idee dat je een discussie op academisch niveau wilt voeren met mensen die beschikken over diepgravende kennis over het onderwerp. Bijv. verkregen door een studie theologie en/of filosofie. Niets ten nadele van wie dan ook! Maar niet iedereen beschikt over een dergelijke (intellectuele) bagage en je kunt je afvragen of je daarvoor op het juiste forum zit. En of je wat dat aangaat misschien niet je verwachtingen enigszins moet bijstellen.

Waar ikzelf een beetje op doelde is beslist geen rocket science. Het ging en gaat mij om hele basale, eenvoudige uitgangspunten. Jezus' boodschap kort gezegd. Toen ik onlangs de Bijbel (NT) begon te lezen bekroop me een gevoel van hoe het toch kon dat wat ik las zo NIET in overstemming was en is met wat ik christenen overal om me heen jaar in jaar uit zie doen (of juist niet zie doen). Daarbij doel ik op dingen die ik al eerder aangaf:

- De in zichzelf gekeerdheid van veel kerken en christelijke organisaties
- Het tonen van naastenliefde (of misschien juist wel het gebrek daar aan) op directe of indirecte wijze.
- De sterke gerichtheid op het toetsen van de persoonlijke leefwijze aan de Bijbel, waarbij het dan met name gaat om zaken die mij heel triviaal voorkomen (kleding, haardracht, voorbehoedmiddelen, etc).

En nu ga ik slapen

Welterusten

[Vertrokken user_03]

Loyola

Bij jou krijg ik een beetje het idee dat je een discussie op academisch niveau wilt voeren met mensen die beschikken over diepgravende kennis over het onderwerp. Bijv. verkregen door een studie theologie en/of filosofie. Niets ten nadele van wie dan ook! Maar niet iedereen beschikt over een dergelijke (intellectuele) bagage en je kunt je afvragen of je daarvoor op het juiste forum zit. En of je wat dat aangaat misschien niet je verwachtingen enigszins moet bijstellen.

Loyola is in de regel één van de weinigen hier die nog enige kennis bezit over historie en de bijbel.
Als we het hebben over "geloofsgesprek" dan hebben we het over het christelijk geloof, Loyola is één van de Christgelovigen zeg maar.
Dat zijn kennis een ander in de weg zit behoeft niet zijn probleem te zijn: de bijbel is voor iedereen beschikbaar en er zijn voldoende bronnen om de historie na te slaan.
Dat iemand anders dat niet doet kun je hem niet aanrekenen lijkt mij.

Waar ikzelf een beetje op doelde is beslist geen rocket science. Het ging en gaat mij om hele basale, eenvoudige uitgangspunten. Jezus' boodschap kort gezegd. Toen ik onlangs de Bijbel (NT) begon te lezen bekroop me een gevoel van hoe het toch kon dat wat ik las zo NIET in overstemming was en is met wat ik christenen overal om me heen jaar in jaar uit zie doen (of juist niet zie doen).

goed: je hebt een persoonlijke ervaring en wilt anderen daaraan afmeten? Is dat fair? Het is immers je persoonlijke ervaring die de ander niet heeft?

Daarbij doel ik op dingen die ik al eerder aangaf:

- De in zichzelf gekeerdheid van veel kerken en christelijke organisaties
- Het tonen van naastenliefde (of misschien juist wel het gebrek daar aan) op directe of indirecte wijze.
- De sterke gerichtheid op het toetsen van de persoonlijke leefwijze aan de Bijbel, waarbij het dan met name gaat om zaken die mij heel triviaal voorkomen (kleding, haardracht, voorbehoedmiddelen, etc).

Ik weet niet of je wel of niet onder een tegel leeft (en dat is niet negatief bedoeld!) maar christenen zijn te kennen aan hun manier van leven wat jij triviaal noemt is bijbels op prima gronden niet triviaal vanuit de RKK (de kerk waar Loyola zich bevindt). Dus vertel: welke inzichten heb je om de ander van gedachten te doen veranderen?

En nu ga ik slapen

Welterusten

Sleep well!
Psalm 127 zou ik zeggen

[Vertrokken user_03]

'Je openstellen voor' betekent voor mij 'in de leer gaan bij' en niet je eigen leer bij voorbaat als zaligmakend beschouwen en die vanuit een positie van vermeende superioriteit aanbieden aan anderen.

Dit komt bij mij heel tegenstrijdig over wat je zegt.
Leren doen we bij Jezus die de eigen leer als zaligmakend beschouwd.

Zoals ik de Bijbel lees waren het anderen die Jezus' leer als zaligmakend beschouwden.
In de mijns inziens meest betrouwbare weergaven van zijn eigen woorden vroeg hij anderen wat ze van hem vonden, maar pretenteerde hij dat niet.
Hij presenteerde zich denk ik ook niet als superieur: iedereen kon en moest zijns inziens perfect zijn als God.
Hij noemde zijn discipelen 'vrienden', omdat ze in gelijke mate als hij toegang hadden tot God.
Ja, we leren van Christus en we kunnen Christus zien in andere mensen, met name in degenen die we in eerste instantie geneigd zijn als minderwaardig of vijandig te zien.

Met v&Vriendengroet,

Wim

Was het niet Christus zelf die zei dat Hij de Weg was?
Johannus 14:6 meen ik ?
hoe kom je er dan bij dat Hij zichzelf niet als zaligmaker / zaligmakend zag?
En: wat heeft dit nog te maken met "niet christelijk genoeg?" anders dan dat je post aantoont dat je de inhoud van de bijbel niet lijkt te kennen?
Sorry Wim, ik weet dat je beter kunt
Ik denk dat je wat anders wilt duiden dan wat je schrijft hier