Wat is het nut van het dragen van medailes?

[Storm]

@Peter79,
Mooie bijdrage!

[Petra]

Sja Peter.. ik ben het met je eens. Denk dat de hele maatschappij transformatie vereist.
In de praktijk, gaat het echter stap voor stap... doe een stapje naar voren en weer wat stapjes terug.

[Wim Nusselder]

In hoeverre en wanneer is identiteitsvorming wenselijk?

In zoverre dat die vormen jou helpen om tot expressie te komen op een manier die bij jou past.

Wie of wat is de 'jou' die tot expressie 'moet' komen?
Met andere woorden: wat is de maatstaf voor 'goede' identiteitsvorming?
Waar ontaardt het?

`Ik' zoekt contact, zoekt status, wekt indruk.
Indruk roept angst op, wekt weerstand, ketst af.
[…]
'Ik' is een golf, opgezweept door de wind,
een golf van verlangen, om meer te zijn dan ik ben.

Identiteit is belangrijk voor mensen. Het vergeten van iemands naam kan heel erg zijn voor de persoon in kwestie, terwijl het noemen van iemands naam ontzettend positief kan zijn voor diens eigenwaarde.
Iemands identiteit ligt behalve in zijn of haar naam ook in de opbouw van gebeurtenissen en belevenissen van het verleden tot en met het heden.

Ja, identiteit is een 'eigen' verhaal, met een naam als kapstok.
Identiteit kun je, net als een verhaal, 'herschrijven', ware het niet dat het daar -op zekere leeftijd- inmiddels veel te 'rijk' voor is geworden.
Herschrijven wie je bent verarmt je.

Overigens ben ik van mening dat gebruik van een pseudoniem (nog erger: meerdere wisselende pseudoniemen) je verhaal incoherent en ongeloofwaardig maakt.
Pseudoniemgebruik is een vorm van schizofrenie die slechts in een beperkt aantal gevallen gerechtvaardigd wordt door de tegenstrijdigheden in iemands omgeving.

[Petra]

Ja, identiteit is een 'eigen' verhaal, met een naam als kapstok.
Identiteit kun je, net als een verhaal, 'herschrijven', ware het niet dat het daar -op zekere leeftijd- inmiddels veel te 'rijk' voor is geworden.
Herschrijven wie je bent verarmt je.

Overigens ben ik van mening dat gebruik van een pseudoniem (nog erger: meerdere wisselende pseudoniemen) je verhaal incoherent en ongeloofwaardig maakt.
Pseudoniemgebruik is een vorm van schizofrenie die slechts in een beperkt aantal gevallen gerechtvaardigd wordt door de tegenstrijdigheden in iemands omgeving.

Nou hier! Ik hecht ook nogal belang aan gebruik van mijn eigen naam, blijkbaar zelfs op fora waar pseudoniemen gebruikelijk zijn.
Liefst zie ik ook zelfs avatars met eigen bekkies.
En datzelfde heb ik ook bij die andere kant van de lijn.. eigen namen geven meer het gevoel dat daar een hele mens op dat toetsenbord zit te tikken i.p.v. een typetje.

[Snelheid]

In verband met de persoonlijk veiligheid kan men niet op forums de eigen naam geven of zeggen waar men woonachtig is voor men het weet staan ze met een bijl op de stoep en voor de deur.

Maar goed over medailes dragen laat men ze met trots dragen

[Peter79]

In hoeverre en wanneer is identiteitsvorming wenselijk?

In zoverre dat die vormen jou helpen om tot expressie te komen op een manier die bij jou past.

Wie of wat is de 'jou' die tot expressie 'moet' komen?
Met andere woorden: wat is de maatstaf voor 'goede' identiteitsvorming?
Waar ontaardt het?

Vandaag hoorde ik iemand praten over identiteit met betrekking tot de zwartepietendiscussie. Zwarte piet werkt als symbool om identiteit te construeren. Daarmee hangt samen de polariteit die er nu is. Zwarte piet kan tot een sjibbolet worden om anderen te identificeren als behorend tot je eigen groep of juist tot een andere groep. Daar ontaardt het.

Het moeilijke aan het genderverhaal vind ik als een biologische man zou zeggen dat hij zich vrouw voelt. Het veronderstelt dat hij beide soorten gevoel kent: zich man voelen en zich vrouw voelen. Ik zou liever spreken van zich identificeren met vrouwen of zich thuisvoelen in een vrouwelijke rol. Maar voor wie het niet van binnen kent, is het lastig om te beoordelen. Als je spreekt over identificatie of rol, dan kan je daar ook symbolen bij vinden. Er zijn dingen die specifiek mannelijk of vrouwelijk zijn. Het kan ontaarden als iemand zich op een school kleedt in sletterige kleren, een vrouw zou daar ook op aangekeken worden. Hoe genderrollen eruit zien en wat kan en mag, is maatschappelijk bepaald en verschuift in de loop der tijd.

Wie van buiten een man is, maar zich van binnen meer een vrouw voelt, heeft de behoefte om ook dat aspect van het menszijn vorm te geven. Hoe, waarom, ik weet het niet. Ik zou denk ik doodongelukkig worden als ik elke dag lopende-bandwerk zou moeten doen. Het past niet bij mij, hoewel ik het als het moet wel zou uithouden. Ik weet niet of er een goede maatstaf is voor goede identiteitsvorming. Het gebeurt in een wisselwerking tussen individu en omgeving, door trial en error.

Kleren maken de man. Dat de paus een jurk draagt, is eigenlijk wel grappig. Het is historisch gegroeid en er wordt een waardigheid mee beoogd aan te geven die men ook aan de persoon wil toekennen. Daar kan je het mee eens zijn of niet. Als de ene vrouw er mooi uit wil zien met sieraden, en de ander doet dat niet, dan heb ik daar geen oordeel over behalve dat ik beide personen op een bepaalde manier leer kennen. Als iemand er tiptop uitziet, kan dat best een uitdrukking zijn van perfectionisme. Op zichzelf is daar niets mis mee. Ik heb zelf weinig gevoel voor stijl, maar ik vind het mooi als ik mensen tegenkom, die dat wel hebben. We zijn als mensen ontzettend veelkleurig en laat dat maar zien.

Ja, identiteit is een 'eigen' verhaal, met een naam als kapstok.
Identiteit kun je, net als een verhaal, 'herschrijven', ware het niet dat het daar -op zekere leeftijd- inmiddels veel te 'rijk' voor is geworden.
Herschrijven wie je bent verarmt je.

Wat wel eens voorkomt bij een bekering dat men het oude leven geheel wegwerpt; dat men haast zegt: dat was ik niet. Mensen kunnen na een bekering een tikkeltje extreem zijn. Meestal keren ze na een tijdje toch weer op aarde terug en kunnen ze ook het positieve van het verleden erkennen en de beperkingen van het leven als bekeerd mens. Ik denk dat herschrijven onvermijdelijk is: je zult in je leven steeds nieuwe gezichtspunten opdoen en daarna je leven opnieuw bezien.

Overigens ben ik van mening dat gebruik van een pseudoniem (nog erger: meerdere wisselende pseudoniemen) je verhaal incoherent en ongeloofwaardig maakt.
Pseudoniemgebruik is een vorm van schizofrenie die slechts in een beperkt aantal gevallen gerechtvaardigd wordt door de tegenstrijdigheden in iemands omgeving.

Dat zou kunnen. Anonimiteit maakt dat mensen minder aanspreekbaar zijn. Ik denk dat het ook een soort van leven in de kast is. Toen ik als studentje begon op internet, noemde ik me pjotr, daarna werd het Peter79 en PeterV. Soms wil je ideeën testen, zonder daar door je omgeving op aangesproken te worden. Het is drempelverlagend en dat vind ik niet per se negatief. Ik zou zelf dan ook niet zulke harde woorden gebruiken.

[Petra]

Soms wil je ideeën testen, zonder daar door je omgeving op aangesproken te worden. Het is drempelverlagend en dat vind ik niet per se negatief. Ik zou zelf dan ook niet zulke harde woorden gebruiken.

Ik snap jouw gedachten wel hoor...
Maar het gevolg is dat mensen zich ook niet meer persoonlijk aansprakelijk lijken te voelen voor wat ze er allemaal uitkramen.

Dat bedoelde ik met een typetje. Dat synoniem wordt een typetje wat maar in de wilde weg roept zonder daar de consequenties van te accepteren. Zoals wat snelheid zegt... die is blijkbaar bang dat mensen met een bijl voor zijn deur komen te staan.
Misschien is een bijl wat overdreven. Maar ik kan me indenken dat mensen uit zijn omgeving zouden reageren... hetgeen me niet verkeerd zou lijken.

Mijn mening is; als je dan zo'n uitgesproken mening hébt én wilt uitdragen.. wees dan ook zo moedig om hoogstpersoonlijk achter die mening te staan.
Zeg wat je doet en doe wat je zegt!
Als je dat niet kan of durft kun je IMO beter aan jezelf werken dan druk doen over anderen.

[Wim Nusselder]

In verband met de persoonlijk veiligheid kan men niet op forums de eigen naam geven of zeggen waar men woonachtig is voor men het weet staan ze met een bijl op de stoep en voor de deur.

Ik herinner me geen recente nieuwberichten over voordeuren die ingeslagen worden met bijlen.
Evenmin criminaliteitsstatistieken waarin dat fenomeen prominent figureert (noch vergelijkbare bedreigingen die voortkomen uit openheid op forums).

Op basis van eigen ervaring met het me vindbaar opstellen op internet kan ik je garanderen dat je het behoorlijk lang overleeft voordat het zover komt.
Dat kan te maken hebben met wat je schrijft, natuurlijk; ik ben niet noodzakelijkerwijs representatief.

[Snelheid]

In verband met de persoonlijk veiligheid kan men niet op forums de eigen naam geven of zeggen waar men woonachtig is voor men het weet staan ze met een bijl op de stoep en voor de deur.

Ik herinner me geen recente nieuwberichten over voordeuren die ingeslagen worden met bijlen.
Evenmin criminaliteitsstatistieken waarin dat fenomeen prominent figureert (noch vergelijkbare bedreigingen die voortkomen uit openheid op forums).

Op basis van eigen ervaring met het me vindbaar opstellen op internet kan ik je garanderen dat je het behoorlijk lang overleeft voordat het zover komt.
Dat kan te maken hebben met wat je schrijft, natuurlijk; ik ben niet noodzakelijkerwijs representatief.

Je komt er nog wel is achter de jaren 50 ,50 en 70 zijn voorbij.

[Wim Nusselder]

Het moeilijke aan het genderverhaal vind ik als een biologische man zou zeggen dat hij zich vrouw voelt. Het veronderstelt dat hij beide soorten gevoel kent: zich man voelen en zich vrouw voelen. Ik zou liever spreken van zich identificeren met vrouwen of zich thuisvoelen in een vrouwelijke rol.
[…]
Wie van buiten een man is, maar zich van binnen meer een vrouw voelt, heeft de behoefte om ook dat aspect van het menszijn vorm te geven.

'Wie van buiten een man lijkt, maar zich van binnen als vrouw identificeert', bedoel je dus.
Dat suggereert een identificatiekeuze en geen biologische gegevenheid van genderdysforie.
Daarmee doet een genderdysfoor persoon 'zich' tekort.
Die (hoe dan ook, door 'nature', 'nurture' of whatever) 'gegeven' incoherente gevoelens liggen buiten je macht om te veranderen.
Meestal legt je omgeving voldoende druk op je om te proberen die gevoelens te veranderen, om dat vaak en lang genoeg geprobeerd te hebben, om in elk geval dat met zekerheid te kunnen zeggen dat je in zekere mate, op een of andere manier, hoe onbegrepen ook, ook vrouw 'bent'.
Wat je omgeving daar ook van vindt.

Ja, dat brengt een behoefte met zich mee om dat 'vrouw zijn' ook vorm te geven.
Behoeften al of niet bevredigen is in elk geval wél een keuze.
Je relaties met je omgeving goed houden, de verbondenheid met wie je (hoe dan ook) na zijn komen te staan respecteren, is van belang om een juiste keuze te maken.
Het is niet aan anderen die je niet na staan om te oordelen over de keuze die je daarin maakt.
Als 'jezelf om laten bouwen' technisch mogelijk is en in de mode is, dan is het niet aan anderen om hun verbazing uit te spreken dat je dat niet doet
Als het je koste wat het kost gedragen overeenkomstig je uiterlijk het enig acceptabele is in de omgeving waarin je verzeild bent geraakt en waaruit je je niet los wilt maken, dan is het niet aan anderen om hun verbazing uit te spreken dat je je daar niet uit losmaakt.
Als je de grenzen opzoekt van wat je directe omgeving accepteert om jezelf voor je gevoel geen geweld aan te doen en je omgeving accepteert dat, je worsteling met je 'zelf' kennend, dan is het niet aan anderen die iets verder weg staan om een oordeel uit te spreken dat je te ver gaat in het opzoeken van die grenzen of dat je over hun grenzen heen gaat.

Komt gevoel 'van binnen'??
Is je mannelijke uiterlijk niet ook een soort 'medaille' die je ongewild opgespeld is en worden de gevoelens die e.e.a. in je oproept niet voor een belangrijk deel opgeroepen door de manier waarop je door anderen aangesproken wordt (op die 'medaille')?
Ja, die 'medaille' kun je verwijderen en weggooien (of opbergen in een 'kast'), net zoals je je gevoelens kunt onderdrukken (ja, dat kan en ook dat is een legitiem en begrijpelijk menselijk vermogen), ook voor jezelf ontoegankelijk kunt maken en kunt opbergen in een 'kast'.
Wat maakt je 'rijker' of 'armer'?

Ik denk dat herschrijven onvermijdelijk is: je zult in je leven steeds nieuwe gezichtspunten opdoen en daarna je leven opnieuw bezien.

Ik denk dat herschrijven op een bepaald moment ondoenlijk is, door de omvang die je verhaal gekregen heeft.
Dan moet je grote delen gaan schrappen waar je je niet meer in herkent.
Dat verarmt dus je identiteit.
Het maakt je tot karikatuur.
Je kunt misschien beter je eigen complexiteit erkennen.

[Wim Nusselder]

Je komt er nog wel is achter de jaren 50 ,50 en 70 zijn voorbij.

Ja, de wereld is een stuk verbeterd sindsdien, in elk geval in mijn omgeving en vanuit mijn perspectief.
In mijn bubbel, zo je wilt.

Het maakt mij nieuwsgierig naar jouw omgeving, jouw perspectief en jouw bubbel en waardoor die gevormd zijn.

[Snelheid]

Je komt er nog wel is achter de jaren 50 ,50 en 70 zijn voorbij.

Ja, de wereld is een stuk verbeterd sindsdien, in elk geval in mijn omgeving en vanuit mijn perspectief.
In mijn bubbel, zo je wilt.

Het maakt mij nieuwsgierig naar jouw omgeving, jouw perspectief en jouw bubbel en waardoor die gevormd zijn.

Dat jij in een bubbel zit is wel duidelijk en buiten de realiteit.
De wereld stuk verbeterd ................iedereen weet dat de wereld alleen maar onveiliger is geworden ;haal je kop is uit het zand.Wakker worden @Wim.

[Wim Nusselder]

iedereen weet dat de wereld alleen maar onveiliger is geworden

Kun je wat statistische onderbouwing leveren alsjeblieft?

[Petra]

@ Wim ; Prachtig epistel

Mijn gedachte is dat elk mens een bijzonder complex wezen is. Kleine stukjes uniek en grote delen zo gelijkend.
Karikaturen zijn ook maar wat overblijft na opgetrokken muren. Ik zie er vooral in hoe moeilijk het kan zijn om je als mens staande te houden in die grote boze buitenwereld.
Anonimiteit, meer geld, macht, status, agressie, overheersen, uitbuiten e.d. lijken een groter gevoel van veiligheid te geven.

[HJW]

Mooi WIm,

goed doordacht verhaal !!

[Peter79]

Het moeilijke aan het genderverhaal vind ik als een biologische man zou zeggen dat hij zich vrouw voelt. Het veronderstelt dat hij beide soorten gevoel kent: zich man voelen en zich vrouw voelen. Ik zou liever spreken van zich identificeren met vrouwen of zich thuisvoelen in een vrouwelijke rol.
[…]
Wie van buiten een man is, maar zich van binnen meer een vrouw voelt, heeft de behoefte om ook dat aspect van het menszijn vorm te geven.

'Wie van buiten een man lijkt, maar zich van binnen als vrouw identificeert', bedoel je dus.
Dat suggereert een identificatiekeuze en geen biologische gegevenheid van genderdysforie.
Daarmee doet een genderdysfoor persoon 'zich' tekort.
Die (hoe dan ook, door 'nature', 'nurture' of whatever) 'gegeven' incoherente gevoelens liggen buiten je macht om te veranderen.
Meestal legt je omgeving voldoende druk op je om te proberen die gevoelens te veranderen, om dat vaak en lang genoeg geprobeerd te hebben, om in elk geval dat met zekerheid te kunnen zeggen dat je in zekere mate, op een of andere manier, hoe onbegrepen ook, ook vrouw 'bent'.
Wat je omgeving daar ook van vindt.

In mijn formulering kan je zien dat ik het voelen niet loslaat. Maar het gevoel heeft in de eerste instantie niet betrekking op iets binnenin (ik voel buikpijn, ik voel me ziek), maar op iets van buitenaf. Vergelijk het met een vogel die zonder soortgenoten te horen slechts een rudimentair liedje kan produceren, maar als hij in de gevoelige periode de juiste input krijgt van buitenaf, dan ontwikkelt hij de soortspecifieke zang. Het betreft een interactie. De manier waarop genderrollen begrensd zijn en functioneren, spelen daar in een rol, evenals opvattingen wat bepalend is voor iemands geslacht. Toiletkeuze is iets dat die interactie zichtbaar maakt: mag je een damestoilet binnen omdat je je vrouw voelt of omdat je er (overtuigend) als vrouw uitziet.

Ja, dat brengt een behoefte met zich mee om dat 'vrouw zijn' ook vorm te geven.
Behoeften al of niet bevredigen is in elk geval wél een keuze.
Je relaties met je omgeving goed houden, de verbondenheid met wie je (hoe dan ook) na zijn komen te staan respecteren, is van belang om een juiste keuze te maken.
Het is niet aan anderen die je niet na staan om te oordelen over de keuze die je daarin maakt.
Als 'jezelf om laten bouwen' technisch mogelijk is en in de mode is, dan is het niet aan anderen om hun verbazing uit te spreken dat je dat niet doet
Als het je koste wat het kost gedragen overeenkomstig je uiterlijk het enig acceptabele is in de omgeving waarin je verzeild bent geraakt en waaruit je je niet los wilt maken, dan is het niet aan anderen om hun verbazing uit te spreken dat je je daar niet uit losmaakt.
Als je de grenzen opzoekt van wat je directe omgeving accepteert om jezelf voor je gevoel geen geweld aan te doen en je omgeving accepteert dat, je worsteling met je 'zelf' kennend, dan is het niet aan anderen die iets verder weg staan om een oordeel uit te spreken dat je te ver gaat in het opzoeken van die grenzen of dat je over hun grenzen heen gaat.

Komt gevoel 'van binnen'??
Is je mannelijke uiterlijk niet ook een soort 'medaille' die je ongewild opgespeld is en worden de gevoelens die e.e.a. in je oproept niet voor een belangrijk deel opgeroepen door de manier waarop je door anderen aangesproken wordt (op die 'medaille')?
Ja, die 'medaille' kun je verwijderen en weggooien (of opbergen in een 'kast'), net zoals je je gevoelens kunt onderdrukken (ja, dat kan en ook dat is een legitiem en begrijpelijk menselijk vermogen), ook voor jezelf ontoegankelijk kunt maken en kunt opbergen in een 'kast'.
Wat maakt je 'rijker' of 'armer'?

Een persoon kan gespleten worden doordat het innerlijk op gespannen voet staat met het uiterlijk. Ik denk dat de beste weg die van openheid en dialoog is. De dialoog die het innerlijk kan verscheuren, wordt meestal bepaald door gedachten die in de cultuur leven. De persoon in kwestie kan anderen aan het woord laten om die stemmen te vertegenwoordigen, anderen deelgenoot maken van de spanningen die ervaren worden. Daar word je rijker van.

Ik denk dat herschrijven onvermijdelijk is: je zult in je leven steeds nieuwe gezichtspunten opdoen en daarna je leven opnieuw bezien.

Ik denk dat herschrijven op een bepaald moment ondoenlijk is, door de omvang die je verhaal gekregen heeft.
Dan moet je grote delen gaan schrappen waar je je niet meer in herkent.
Dat verarmt dus je identiteit.
Het maakt je tot karikatuur.
Je kunt misschien beter je eigen complexiteit erkennen.

Ik vergelijk het maar met de Bijbel. Deze heeft vele redacties ondergaan, maar het schokkende materiaal staat er nog steeds in. Als je een aanspreekbaar persoon bent, dan loop je niet weg voor wat je vroeger hebt gedaan, maar als je aangeeft dat je bepaalde dingen betreurt en er afstand van neemt, dan is het droef als iemand je daar nog steeds op vastpint. Voor directe slachtoffers begrijp ik dat sommige dingen een verzoening levenslang in de weg staan.

[Messenger]

In verband met de persoonlijk veiligheid kan men niet op forums de eigen naam geven of zeggen waar men woonachtig is voor men het weet staan ze met een bijl op de stoep en voor de deur.

Ik herinner me geen recente nieuwberichten over voordeuren die ingeslagen worden met bijlen.
Evenmin criminaliteitsstatistieken waarin dat fenomeen prominent figureert (noch vergelijkbare bedreigingen die voortkomen uit openheid op forums).

Op basis van eigen ervaring met het me vindbaar opstellen op internet kan ik je garanderen dat je het behoorlijk lang overleeft voordat het zover komt.
Dat kan te maken hebben met wat je schrijft, natuurlijk; ik ben niet noodzakelijkerwijs representatief.

Of iemand zijn eigen naam gebruikt op forums is aan die persoon zelf. Verstandig is het niet.
Theo van Gogh nam geen blad voor de mond, maar hij is op gruwelijke wijze door een extreme moslim op klaarlichte dag afgeslacht. Is dat niet recent genoeg?

Bovendien worden explosieven bij mensen aan de deur gehangen zonder dat die mensen weten waarom.

Een gevalletje wraak wegens welke mening ook moet maar echt eenduidig bewezen kunnen worden. Mensen worden mishandeld of vermoord zonder duidelijke reden.

Ik vind de moord op Theo van Gogh, iemand van het vrije woord, recent genoeg.

[Snelheid]

In verband met de persoonlijk veiligheid kan men niet op forums de eigen naam geven of zeggen waar men woonachtig is voor men het weet staan ze met een bijl op de stoep en voor de deur.

Ik herinner me geen recente nieuwberichten over voordeuren die ingeslagen worden met bijlen.
Evenmin criminaliteitsstatistieken waarin dat fenomeen prominent figureert (noch vergelijkbare bedreigingen die voortkomen uit openheid op forums).

Op basis van eigen ervaring met het me vindbaar opstellen op internet kan ik je garanderen dat je het behoorlijk lang overleeft voordat het zover komt.
Dat kan te maken hebben met wat je schrijft, natuurlijk; ik ben niet noodzakelijkerwijs representatief.

Of iemand zijn eigen naam gebruikt op forums is aan die persoon zelf. Verstandig is het niet.
Theo van Gogh nam geen blad voor de mond, maar hij is op gruwelijke wijze door een extreme moslim op klaarlichte dag afgeslacht. Is dat niet recent genoeg?

Bovendien worden explosieven bij mensen aan de deur gehangen zonder dat die mensen weten waarom.

Een gevalletje wraak wegens welke mening ook moet maar echt eenduidig bewezen kunnen worden. Mensen worden mishandeld of vermoord zonder duidelijke reden.

Ik vind de moord op Theo van Gogh, iemand van het vrije woord, recent genoeg.

Inderdaad recent en mag ook nooit vergeten worden of men het nou eens was met van Gogh of niet;er lopen te veel gekken rond,dus veiligheid voor alles ook als men lid is van een forum.

[Messenger]

Recenter ook de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo en Westergaard.

[Messenger]

Samengevat vind ik het not done om mensen aan te sporen hun echte identiteit kenbaar te maken, of hun adres of telefoonnummer.
Hou daarmee op alsjeblieft!

[HJW]

Of iemand zijn eigen naam gebruikt op forums is aan die persoon zelf. Verstandig is het niet.
Theo van Gogh nam geen blad voor de mond, maar hij is op gruwelijke wijze door een extreme moslim op klaarlichte dag afgeslacht. Is dat niet recent genoeg?

Bovendien worden explosieven bij mensen aan de deur gehangen zonder dat die mensen weten waarom.

Een gevalletje wraak wegens welke mening ook moet maar echt eenduidig bewezen kunnen worden. Mensen worden mishandeld of vermoord zonder duidelijke reden.

Ik vind de moord op Theo van Gogh, iemand van het vrije woord, recent genoeg.

Als God onvoorwaardelijke Liefde is en niet oordeelt, zal God dan oordelen over de moord op Van Gogh ?
Zo nee, waarom wij dan wel.
Want die vat ik even niet.

[Messenger]

Of iemand zijn eigen naam gebruikt op forums is aan die persoon zelf. Verstandig is het niet.
Theo van Gogh nam geen blad voor de mond, maar hij is op gruwelijke wijze door een extreme moslim op klaarlichte dag afgeslacht. Is dat niet recent genoeg?

Bovendien worden explosieven bij mensen aan de deur gehangen zonder dat die mensen weten waarom.

Een gevalletje wraak wegens welke mening ook moet maar echt eenduidig bewezen kunnen worden. Mensen worden mishandeld of vermoord zonder duidelijke reden.

Ik vind de moord op Theo van Gogh, iemand van het vrije woord, recent genoeg.

Als God onvoorwaardelijke Liefde is en niet oordeelt, zal God dan oordelen over de moord op Van Gogh ?
Zo nee, waarom wij dan wel.
Want die vat ik even niet.

Nee God oordeelt niet. Wij als individuaties die het leven empirisch ervaren doen dat wel. Ook al staat in zelfs de bijbel dat de mens niet moet oordelen.
Ik sprak overigens geen oordeel uit, ik wees op het gevaar van wraak door bepaalde lieden als je het vrije woord verkondigt.
Je kunt namelijk je lichaam beschadigen of verliezen.
Loop je als ziel gevaar? Nee, God en dus ook de ziel is onkwetsbaar.

[Wim Nusselder]

Dat kan te maken hebben met wat je schrijft, natuurlijk; ik ben niet noodzakelijkerwijs representatief.

Ik vind de moord op Theo van Gogh, iemand van het vrije woord, recent genoeg.

Ik voelde me niet gerepresenteerd door Theo van Gogh, al ruim voor zijn onvrijwillig overlijden.
Ik voel me absoluut niet onveiliger door de reactie die zijn 'vrije woord' opriep.

Jezus hanteerde ook geen pseudoniem.
Dat kon toen niet.
Cyberspace zou er beter van worden als het hier ook niet kon.

[Wim Nusselder]

Samengevat vind ik het not done om mensen aan te sporen hun echte identiteit kenbaar te maken, of hun adres of telefoonnummer.
Hou daarmee op alsjeblieft!

Waar doe ik dat?

[Messenger]

Samengevat vind ik het not done om mensen aan te sporen hun echte identiteit kenbaar te maken, of hun adres of telefoonnummer.
Hou daarmee op alsjeblieft!

Waar doe ik dat?

Je hebt vaker gesproken over het forummen onder pseudoniem en dat je dit niet vindt kunnen.

Er zijn nu eenmaal figuren die plaatsvervangend beledigd raken om het minst geringe en dan tot grof geweld over gaan.
Dat is realiteit, maar jouw oproep om met echte identiteit deel te nemen is naïef en gevaarlijk.