peda schreef: 18 jan 2020, 11:03
Messenger schreef: 18 jan 2020, 10:37
Elke mens kan zich de vraag stellen: Kan een almachtige en volmaakte God teleurgesteld zijn in de eigen schepping?
Kan de wil van een almachtige en volmaakte God worden gedwarsboomd door een mens?
Als het antwoord op deze vragen "JA" is, dan heb je het over een onmachtige en mislukte God.
In bepaalde christelijk hoek, kan het bovenstaande door de
Zelfbeperking van God wel degelijk.
Door de Zelfbeperking is God niet overal meer de Alom Soevereine.
Jij wijst met goede onderbouwing de Zelfbeperking van de hand en daarom kom jij ook uit op een andere uitkomst.
Het probleem is hoe schakel je de idee van de Goddelijke Zelfbeperking op onderbouwde wijze uit.
Overigens is de Zelfbeperking van tijdelijke aard, uiteindelijk maakt God een einde aan het verkeerd gebruik van de vrije wil door de mens. De nieuwe aarde en de nieuwe mens en geen Zelfbeperking meer.
Een almachtige en volmaakte God, die vanwege diens onvoorwaardelijke liefde de mens een onvoorwaardelijk vrije wil geeft, heeft geen enkele noodzaak zichzelf te beperken.
Waarom zou zo'n God dit willen of moeten doen?
Als mensen denken wij vaak dat de mens een potje maakt met de vrije wil.
God weet echter dat de echte liefde alle leed zal genezen en helen, en dat elke ziel (net als die van God) onkwetsbaar is. Vandaar ook dat eindeloos durend leven.
'Verkeerd' gebruik van de vrije wil is er niet, omdat een God van echte en onvoorwaardelijke liefde niet oordeelt.
Evenmin zal God interveniëren of achteraf straffen.
Met de Zelfbeperking van God probeert men in bepaalde christelijke hoek het leed door de vrije wil veroorzaakt te verklaren.
God als echte liefde, als almachtig, als onkwetsbaar, als volmaakt, als alomtegenwoordig, als alwetend, als alziend, als behoefteloos wordt eenvoudig niet begrepen. Althans, de implicaties van deze eigenschappen worden niet overzien.
Mijn boodschap is als een gedachte waarmee je kunt spelen zonder deze te accepteren.