¦LB¦ Dood gaan

[Zolderworm]

Het kan niet.

Is onthechting niet mogelijk?
Is opgaan (weer opgenomen worden) in een groter geheel niet (individueel, echt) dood gaan?

Met v&Vriendengroet,

Wim

Nee, dat is niet mogelijk. Je geest blijft leven en je blijft in contact komen met andere geesten in het hiernamaals.
Wie goed doet die goed ontmoet.

Ik denk dat met onthechting iets anders wordt bedoeld dan al of niet in contact komen met geesten. Je kunt onthecht zijn en toch in contact komen met geesten. Dat is immers wat Jezus zelf ook doet, naar wij aannemen.

[Gaitema]

Ik ben niet echt christelijk in de zin van hoe de meesten hier christelijk zijn.

Ik blijf het altijd vreemd vinden dat je wel je eigen ervaringen gelooft, maar niet de christelijke ervaringen.
Dat komt naïef op mij over. Uittredingen zouden dan echt zijn, maar de sterfbedvisioenen en de bijna-doodervaringen in het christendom zijn dus weer niet echt. Daarbij komt het christendom van Jezus, zou die dan niet hebben bestaan?

Zoals hierboven al betoogd, ben ik ervan overtuigd dat je eenmaal uit het lichaam in de eerste plaats terecht kom in zoiets als een driedimensionaal projectiescherm van je eigen gevoelens en overtuigingen. Je schept daarin als het ware je eigen hiernamaals volgens je eigen ideeën, die meestal op je geloof zijn gebaseerd. Daarbij komt ook, en dat is misschien nog wel belangrijker, dat je werkelijk aanwezige krachten en entiteiten in de astrale of mentale sfeer als het ware aankleedt met je eigen voorstellingen, die eveneens meestal gebaseerd zullen zijn op je eigen geloofsbeelden.
Je hebt dan wel ontmoetingen met bepaalde hogere wezens, maar je ziet dan niet hun ware vorm, maar je eigen voorstellingen ervan. Deze wezens kunnen dan wel weer wel handelen, en tot je spreken, in het door jouw geschapen uiterlijke beeld van hen.

Nee, dat zie ik toch anders. Het Jodendom hangt samen met de ervaringen die Joden hadden en hoe zij getuigen dat God hen hielp om als zwakkere volk te midden van sterkere toch overwinning op overwinning te halen en een rijk oprichten die een voorbeeld was in het midden oosten, met de geboden van Mozus die de mensen gezond maakten en de maatschappij sterk evenwichtig. De geboden zeiden wat wel en niet gegeten moest worden bijvoorbeeld. Wat blijkt vandaag de dag: als je het vlees wat niet gegeten mocht worden niet goed zou doorbakken, dan was het schadelijk voor je gezondheid en zelfs doe je dat wel, dan is bijvoorbeeld varkensvlees nog steeds slecht voor je hart bijvoorbeeld.
Het vlees wat ze wel mochten eten bleek wel okee te zijn. Echter in die tijd hadden ze geen verstand van bacteriën enzo, dus hoe ze aan die kennis kwamen?
Nog een voorbeeld: joden mochten niet huwen met andere volken. Joden hadden een sterk moralistisch leven. In andere volken vond veel seksuële immoraliteit plaats en ze droegen veel ziektes bij zich onder de mensen. Doordat de joden volgens de regels leefden vond er een stuk minder seksuele immoraliteit plaats en ze waren gezonder en werden ouder.
Neem nu de ark van Noach. Dat blijkt volgens de wetenschap in de afmetingen die er in de bijbel gegeven zijn het meest ideaal te zijn om als boot gebouwd te worden. Het zei dan op laag water, wat ik dan eens meekreeg op het forum. In die tijd werden boten met totaal andere afmetingen gebouwd, die veel minder bestand waren tegen de elementen. Het schip strandde uiteindelijk ook op de bergtoppen, dus het zou wel boven die bergen gedobberd hebben. Zonvloedverhalen komen trouwens in alle culturen voor.

Alles bij elkaar van dit volk aan hun godsdienstige overleving, maakt dat het veel te perfect samenhangt en veel te veel voordelen het volk gebracht heeft, om te kunnen geloven dat een mens dat zeker in die tijd (met een gebrek aan wetenschapelijke kennis van vandaag de dag) dit allemaal uit zijn duim zuigen kon. Ook omdat de bijbel ontwikkeld is in een periode van duizenden jaren.
De eerste overleveringen kwamen van Mozus en de laatste eindigt met de Openbaring van Johannes.
Ook na die tijd zijn de ervaringen niet gestopt. Al die profeten, apostelen en Jezus hebben bestaan en als ze met lauter verzinsels kwamen,
dan had het geen vruchten uitgedragen. Immers waren het mensen met andere geloven (romeinen, inwoners van het midden oosten tot over de hele wereld) die hierin de waarheid herkenden en erin gingen geloven. Het was het geloof met de krachtigste overtuigingskracht van aller tijden gebleken en het ging (en gaat nog) gepaard met zegeningen.

[Gaitema]

Het kan niet.

Is onthechting niet mogelijk?
Is opgaan (weer opgenomen worden) in een groter geheel niet (individueel, echt) dood gaan?

Met v&Vriendengroet,

Wim

Nee, dat is niet mogelijk. Je geest blijft leven en je blijft in contact komen met andere geesten in het hiernamaals.
Wie goed doet die goed ontmoet.

Ik denk dat met onthechting iets anders wordt bedoeld dan al of niet in contact komen met geesten. Je kunt onthecht zijn en toch in contact komen met geesten. Dat is immers wat Jezus zelf ook doet, naar wij aannemen.

Ja, dat is zo, ik bedoel dan vooral te zeggen dat dit na de dood niet stopt. Er zijn veel mensen die denken dat iedereen naar de hemel gaat na de dood, maar mijn logica verteld me dat dit niet kan kloppen. Iemand die op deze aarde al niet leeft vanuit ware liefde, zal dat als geest in het hiernamaals evengoed niet doen. Hij veranderd niet opeens in een engel of zo. Vandaar: wie goed doet, die goed ontmoet.

[Gaitema]

Volgens de (meeste) religies gaat het leven na de dood verder.

Als ik sterf, vind ik dat wel niet prikkelend, maar wil niet percé verderleven. Ik ben blij dat ik mocht leven. Maar daarnaa wil ik gewoon sterven.

Bestaat er een mogelijkheid daaraan te ontkomen?
Bestaat er een mogelijkheid gewoon dood te gaan?

tja...men kan zich er allerlei bespiegelingen over maken....het gaat zoals het gaat....niemand zal het je kunnen vertellen.

Je kan wel leren van mensen met ervaringen. Vele mensen in onze kerk die sterfbedvisioenen hebben en sommigen hebben een bijna dood ervaring gehad. 10 mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad zaten met elkaar in een kring met een dominee. Velen van hen konden en durfden er nooit over te praten, bang om voor gek gesleten te worden. Niemand van hen (op één na) durft het te zeggen voor in de kerk. Ze hebben elkaar ontmoet in die kring om het met elkaar te delen. Zo voeden ze elkaar, zijn ze tot steun voor elkaar. Allemaal hebben ze wel één ding gemeen. Door die ervaring hechten ze minder waarde aan religie en meer aan naastenliefde.

[Wim Nusselder]

Het kan niet.

Is onthechting niet mogelijk?
Is opgaan (weer opgenomen worden) in een groter geheel niet (individueel, echt) dood gaan?

Nee, dat is niet mogelijk. Je geest blijft leven en je blijft in contact komen met andere geesten in het hiernamaals.

Als je geest opgaat in een groter geheel en niet meer individueel te onderscheiden is, ben je individueel in zekere zin dood.
Met onthechting bedoelde ik het niet meer in contact zijn of je verbonden voelen met de materie.

Wie goed doet die goed ontmoet.

Die toevoeging begrijp ik niet in dit verband.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Zolderworm]

Ik ben niet echt christelijk in de zin van hoe de meesten hier christelijk zijn.

Ik blijf het altijd vreemd vinden dat je wel je eigen ervaringen gelooft, maar niet de christelijke ervaringen.
Dat komt naïef op mij over. Uittredingen zouden dan echt zijn, maar de sterfbedvisioenen en de bijna-doodervaringen in het christendom zijn dus weer niet echt. Daarbij komt het christendom van Jezus, zou die dan niet hebben bestaan?

Zoals hierboven al betoogd, ben ik ervan overtuigd dat je eenmaal uit het lichaam in de eerste plaats terecht kom in zoiets als een driedimensionaal projectiescherm van je eigen gevoelens en overtuigingen. Je schept daarin als het ware je eigen hiernamaals volgens je eigen ideeën, die meestal op je geloof zijn gebaseerd. Daarbij komt ook, en dat is misschien nog wel belangrijker, dat je werkelijk aanwezige krachten en entiteiten in de astrale of mentale sfeer als het ware aankleedt met je eigen voorstellingen, die eveneens meestal gebaseerd zullen zijn op je eigen geloofsbeelden.
Je hebt dan wel ontmoetingen met bepaalde hogere wezens, maar je ziet dan niet hun ware vorm, maar je eigen voorstellingen ervan. Deze wezens kunnen dan wel weer wel handelen, en tot je spreken, in het door jouw geschapen uiterlijke beeld van hen.

Nee, dat zie ik toch anders. Het Jodendom hangt samen met de ervaringen die Joden hadden en hoe zij getuigen dat God hen hielp om als zwakkere volk te midden van sterkere toch overwinning op overwinning te halen en een rijk oprichten die een voorbeeld was in het midden oosten, met de geboden van Mozus die de mensen gezond maakten en de maatschappij sterk evenwichtig. De geboden zeiden wat wel en niet gegeten moest worden bijvoorbeeld. Wat blijkt vandaag de dag: als je het vlees wat niet gegeten mocht worden niet goed zou doorbakken, dan was het schadelijk voor je gezondheid en zelfs doe je dat wel, dan is bijvoorbeeld varkensvlees nog steeds slecht voor je hart bijvoorbeeld.
Het vlees wat ze wel mochten eten bleek wel okee te zijn. Echter in die tijd hadden ze geen verstand van bacteriën enzo, dus hoe ze aan die kennis kwamen?
Nog een voorbeeld: joden mochten niet huwen met andere volken. Joden hadden een sterk moralistisch leven. In andere volken vond veel seksuële immoraliteit plaats en ze droegen veel ziektes bij zich onder de mensen. Doordat de joden volgens de regels leefden vond er een stuk minder seksuele immoraliteit plaats en ze waren gezonder en werden ouder.
Neem nu de ark van Noach. Dat blijkt volgens de wetenschap in de afmetingen die er in de bijbel gegeven zijn het meest ideaal te zijn om als boot gebouwd te worden. Het zei dan op laag water, wat ik dan eens meekreeg op het forum. In die tijd werden boten met totaal andere afmetingen gebouwd, die veel minder bestand waren tegen de elementen. Het schip strandde uiteindelijk ook op de bergtoppen, dus het zou wel boven die bergen gedobberd hebben. Zonvloedverhalen komen trouwens in alle culturen voor.

Alles bij elkaar van dit volk aan hun godsdienstige overleving, maakt dat het veel te perfect samenhangt en veel te veel voordelen het volk gebracht heeft, om te kunnen geloven dat een mens dat zeker in die tijd (met een gebrek aan wetenschapelijke kennis van vandaag de dag) dit allemaal uit zijn duim zuigen kon. Ook omdat de bijbel ontwikkeld is in een periode van duizenden jaren.
De eerste overleveringen kwamen van Mozus en de laatste eindigt met de Openbaring van Johannes.
Ook na die tijd zijn de ervaringen niet gestopt. Al die profeten, apostelen en Jezus hebben bestaan en als ze met lauter verzinsels kwamen,
dan had het geen vruchten uitgedragen. Immers waren het mensen met andere geloven (romeinen, inwoners van het midden oosten tot over de hele wereld) die hierin de waarheid herkenden en erin gingen geloven. Het was het geloof met de krachtigste overtuigingskracht van aller tijden gebleken en het ging (en gaat nog) gepaard met zegeningen.

Met de gedachte dat een mens na de dood Jezus, engelen, enzovoort, een vorm geeft zoals hij dat gewend is op basis van beelden, illustraties enzovoort (die hij heeft gezien tijdens zijn leven), betekent niet dat Jezus, engelen, enzovoort niet bestaan. Maar dat zij op niet-stoffelijke gebieden feitelijk geen vaste vorm hebben, maar veeleer geestelijke machten zijn. Echter omdat ze als louter geestelijke machten voor ons moeilijk waar te nemen zijn, geven we ze dan, na het overlijden, tijdelijk - door projectie - een vorm die ons bekend is. Dan kunnen we met hen communiceren. Of ze nemen zelf een vorm aan die ons bekend is. Dat kan ook. Dat is althans wat ik geloof dat er gebeurt.

[Zolderworm]

Het kan niet.

Is onthechting niet mogelijk?
Is opgaan (weer opgenomen worden) in een groter geheel niet (individueel, echt) dood gaan?

Met v&Vriendengroet,

Wim

Nee, dat is niet mogelijk. Je geest blijft leven en je blijft in contact komen met andere geesten in het hiernamaals.
Wie goed doet die goed ontmoet.

Ik denk dat met onthechting iets anders wordt bedoeld dan al of niet in contact komen met geesten. Je kunt onthecht zijn en toch in contact komen met geesten. Dat is immers wat Jezus zelf ook doet, naar wij aannemen.

Ja, dat is zo, ik bedoel dan vooral te zeggen dat dit na de dood niet stopt. Er zijn veel mensen die denken dat iedereen naar de hemel gaat na de dood, maar mijn logica vertelt me dat dit niet kan kloppen. Iemand die op deze aarde al niet leeft vanuit ware liefde, zal dat als geest in het hiernamaals evengoed niet doen. Hij veranderd niet opeens in een engel of zo. Vandaar: wie goed doet, die goed ontmoet.

Nee, ik ben er ook beslist van overtuigd dat niet iedereen na de dood naar de hemel gaat. Naar mijn idee echter is er niet één hemel, maar zijn er verschillende gebieden van verschillend allooi. Dat is ook wat Gijsbert van der Zeeuw heeft geschreven.

[Gaitema]

Mijn interesse is nu wel gewekt: hoe en wanneer ervaar je dat dan? Gaat zoiets spontaan? Wek je het op? Hoe vaak gebeurt het?
Zeer nieuwsgierig

Tegenwoordig heb ik geen uittredingen meer. Maar ik heb ze wel jarenlang gehad. Ik ben er zelf mee gestopt, omdat het echt gevaarlijk werd. Op een of andere manier kreeg ik toch onvoldoende bescherming en werd ik steeds vaker aangevallen door een soort demonische wezens, die zich als het ware aan mijn astrale lichaam vastkleefden om te voorkomen dat ik terug kon in mijn lichaam. Dat was soms een hele strijd. Een medium dat mij niet kende en niet wist dat ik uittredingen had, kwam toen naar mij toe en zei dat geesten hem vroegen mij te waarschuwen voor die uittredingen. Ik moest ermee stoppen. Ik denk dat die geesten mij in de uittredingen zelf niet konden bereiken. Dus moesten ze het via een medium doen.
Bij mij kwamen de uittredingen als gevolg van bepaalde ontspanningsoefeningen die ik deed. Daarbij voelde ik op een bepaald moment mijn lichaam niet meer. Op zo'n moment trad ik weliswaar niet direct uit, maar er was vermoedelijk wel een soort verbinding los geraakt waardoor ik gemakkelijk kon uittreden, meestal op momenten tussen waken en slapen in, hetzij 's avonds, hetzij 's morgens vroeg. De uittredingen 's avonds waren nooit prettig, maar de uittredingen 's morgens vroeg waren vaak geweldig. Maar het heeft ook een keerzijde en er zijn ook momenten waarop je in contact komt met demonen. Maar vaak ook trad ik gewoon uit in m'n eigen huis en dwaalde ik als een soort geest door m'n huis.
Het gebeurde destijds niet iedere dag, maar wel één of twee keer in de week. Ik had ook wel momenten overdag bij wakker zijn, waarin er vreemde dingen gebeurden met de waarneming. Ik ervoer dan bijvoorbeeld dingen die ver weg zijn als heel dichtbij en andersom. En soms werden alle kleuren heel intens. Ook had ik soms het gevoel dat ik horizontaal zweefde ter hoogte van m'n hoofd, maar dat m'n astrale hoofd nog wel in het stoffelijk lichaam zat. Ik voelde dan dus niet meer de stoel waarin ik zat, maar zweefde ter hoogte van m'n hoofd horizontaal in de kamer.
En er waren momenten dat de tijd zich uitstrekte, dat ik niet meer in de nauwe tijdsvissenkom zat. Die ervaringen mis ik nu wel heel erg. Maar het werd echt te gevaarlijk.

Toch zijn deze dingen niet wezen vreemd aan het christendom, wat je als verzinsels omschreef (wat me eerlijk gezegd irriteerde).
Ooit sprak ik op een vakantie van Cross Roads (christelijke jongerenvakanties) een meid die in midden Amerika een tijd heeft gezeten voor een één of het andere goede doel. Daarin baden christelijke indianen voor haar en ze ervoer toen de uitstorting van Gods Geest zoals dat met Pinksteren in Handelingen gebeurde. Zal ik verder niets over toevoegen, maar ze verklaarde het voor zichzelf als het doorbreken van Gods Geest. Hoewel ze het niet met zekerheid verklaren kon. Ze geloofde immers al voor die gebeurtenis. Echter na die gebeurtenis kan ze ook geesten zien. Ze ontmoet geesten die bezig zijn met een bepaalde opdracht en haar er vragen over stellen, maar ze geeft iedere keer aan dat ze met haar eigen levenswandel bezig is en dus hen niet kan helpen. Daarover heb ik meer gelezen en ik zie toch die engelenverschijningen en verschijningen van deze geesten als verschijningen van de zelfde soort wezens, maar met verschillende taken. Engelen zijn echt met een bepaalde opdracht in dienst van God en zijn ook vaak de genen die als beschermers over mensen zijn aangesteld. Je hebt ook gewoon geesten van mensen die hier hebben geleefd of gaan leven die het zelfde kunnen doen. Ze staan meer op gelijke hoogte met mensen op de aarde. Dat kan demonisch van aard tot vrij goedgezind van aard zijn. Demonen zijn weer geesten die hun taak "engel zijn" hebben vaarwel gezegd en het tegenovergestelde ervan zijn gaan doen.

[Gaitema]

Ik ben niet echt christelijk in de zin van hoe de meesten hier christelijk zijn.

Ik blijf het altijd vreemd vinden dat je wel je eigen ervaringen gelooft, maar niet de christelijke ervaringen.
Dat komt naïef op mij over. Uittredingen zouden dan echt zijn, maar de sterfbedvisioenen en de bijna-doodervaringen in het christendom zijn dus weer niet echt. Daarbij komt het christendom van Jezus, zou die dan niet hebben bestaan?

Zoals hierboven al betoogd, ben ik ervan overtuigd dat je eenmaal uit het lichaam in de eerste plaats terecht kom in zoiets als een driedimensionaal projectiescherm van je eigen gevoelens en overtuigingen. Je schept daarin als het ware je eigen hiernamaals volgens je eigen ideeën, die meestal op je geloof zijn gebaseerd. Daarbij komt ook, en dat is misschien nog wel belangrijker, dat je werkelijk aanwezige krachten en entiteiten in de astrale of mentale sfeer als het ware aankleedt met je eigen voorstellingen, die eveneens meestal gebaseerd zullen zijn op je eigen geloofsbeelden.
Je hebt dan wel ontmoetingen met bepaalde hogere wezens, maar je ziet dan niet hun ware vorm, maar je eigen voorstellingen ervan. Deze wezens kunnen dan wel weer wel handelen, en tot je spreken, in het door jouw geschapen uiterlijke beeld van hen.

Nee, dat zie ik toch anders. Het Jodendom hangt samen met de ervaringen die Joden hadden en hoe zij getuigen dat God hen hielp om als zwakkere volk te midden van sterkere toch overwinning op overwinning te halen en een rijk oprichten die een voorbeeld was in het midden oosten, met de geboden van Mozus die de mensen gezond maakten en de maatschappij sterk evenwichtig. De geboden zeiden wat wel en niet gegeten moest worden bijvoorbeeld. Wat blijkt vandaag de dag: als je het vlees wat niet gegeten mocht worden niet goed zou doorbakken, dan was het schadelijk voor je gezondheid en zelfs doe je dat wel, dan is bijvoorbeeld varkensvlees nog steeds slecht voor je hart bijvoorbeeld.
Het vlees wat ze wel mochten eten bleek wel okee te zijn. Echter in die tijd hadden ze geen verstand van bacteriën enzo, dus hoe ze aan die kennis kwamen?
Nog een voorbeeld: joden mochten niet huwen met andere volken. Joden hadden een sterk moralistisch leven. In andere volken vond veel seksuële immoraliteit plaats en ze droegen veel ziektes bij zich onder de mensen. Doordat de joden volgens de regels leefden vond er een stuk minder seksuele immoraliteit plaats en ze waren gezonder en werden ouder.
Neem nu de ark van Noach. Dat blijkt volgens de wetenschap in de afmetingen die er in de bijbel gegeven zijn het meest ideaal te zijn om als boot gebouwd te worden. Het zei dan op laag water, wat ik dan eens meekreeg op het forum. In die tijd werden boten met totaal andere afmetingen gebouwd, die veel minder bestand waren tegen de elementen. Het schip strandde uiteindelijk ook op de bergtoppen, dus het zou wel boven die bergen gedobberd hebben. Zonvloedverhalen komen trouwens in alle culturen voor.

Alles bij elkaar van dit volk aan hun godsdienstige overleving, maakt dat het veel te perfect samenhangt en veel te veel voordelen het volk gebracht heeft, om te kunnen geloven dat een mens dat zeker in die tijd (met een gebrek aan wetenschapelijke kennis van vandaag de dag) dit allemaal uit zijn duim zuigen kon. Ook omdat de bijbel ontwikkeld is in een periode van duizenden jaren.
De eerste overleveringen kwamen van Mozus en de laatste eindigt met de Openbaring van Johannes.
Ook na die tijd zijn de ervaringen niet gestopt. Al die profeten, apostelen en Jezus hebben bestaan en als ze met lauter verzinsels kwamen,
dan had het geen vruchten uitgedragen. Immers waren het mensen met andere geloven (romeinen, inwoners van het midden oosten tot over de hele wereld) die hierin de waarheid herkenden en erin gingen geloven. Het was het geloof met de krachtigste overtuigingskracht van aller tijden gebleken en het ging (en gaat nog) gepaard met zegeningen.

Met de gedachte dat een mens na de dood Jezus, engelen, God enzovoort, een vorm geeft zoals hij dat gewend is op basis van beelden, illustraties enzovoort (die hij heeft gezien tijdens zijn leven), betekent niet dat Jezus, engelen, God enzovoort niet bestaan. Maar dat zij op niet-stoffelijke gebieden feitelijk geen vaste vorm hebben, maar veeleer geestelijke machten zijn. Echter omdat ze als louter geestelijke machten voor ons moeilijk waar te nemen zijn, geven we ze dan, na het overlijden, tijdelijk - door projectie - een vorm die ons bekend is. Dan kunnen we met hen communiceren. Of ze nemen zelf een vorm aan die ons bekend is. Dat kan ook. Dat is althans wat ik geloof dat er gebeurt.

als je het zo verwoord kan ik er in mee gaan. Immers las ik eens een verhaal in het blad van Open Doors van iemand die in een droom of een visioen Jezus zag die hem naar een bepaalde kerk wees. Deze persoon was toen nog moslim. Toen hij bij die kerk kwam, was daar nu net iemand van die kerk erbij bezig en liet hem of haar (weet ik niet meer) binnen. Die zag een schilderij van Jezus en herkende die, omdat Hij er op die schilderij er precies zo uitzag als in die droom of visioen.
De herinnering aan dit verhaal is mij vervaagd, maar ik had toen er wel vraagtekens bij. Jezus kon immers toch niet precies zo uitgezien hebben. Dat zou wel erg toevallig zijn. Dus het aannemen van een gedaante geloof ik wel in. God is ook niet in één mens te vangen. Hij is immers overal met Zijn Geest.

[Zolderworm]

Mijn interesse is nu wel gewekt: hoe en wanneer ervaar je dat dan? Gaat zoiets spontaan? Wek je het op? Hoe vaak gebeurt het?
Zeer nieuwsgierig

Tegenwoordig heb ik geen uittredingen meer. Maar ik heb ze wel jarenlang gehad. Ik ben er zelf mee gestopt, omdat het echt gevaarlijk werd. Op een of andere manier kreeg ik toch onvoldoende bescherming en werd ik steeds vaker aangevallen door een soort demonische wezens, die zich als het ware aan mijn astrale lichaam vastkleefden om te voorkomen dat ik terug kon in mijn lichaam. Dat was soms een hele strijd. Een medium dat mij niet kende en niet wist dat ik uittredingen had, kwam toen naar mij toe en zei dat geesten hem vroegen mij te waarschuwen voor die uittredingen. Ik moest ermee stoppen. Ik denk dat die geesten mij in de uittredingen zelf niet konden bereiken. Dus moesten ze het via een medium doen.
Bij mij kwamen de uittredingen als gevolg van bepaalde ontspanningsoefeningen die ik deed. Daarbij voelde ik op een bepaald moment mijn lichaam niet meer. Op zo'n moment trad ik weliswaar niet direct uit, maar er was vermoedelijk wel een soort verbinding los geraakt waardoor ik gemakkelijk kon uittreden, meestal op momenten tussen waken en slapen in, hetzij 's avonds, hetzij 's morgens vroeg. De uittredingen 's avonds waren nooit prettig, maar de uittredingen 's morgens vroeg waren vaak geweldig. Maar het heeft ook een keerzijde en er zijn ook momenten waarop je in contact komt met demonen. Maar vaak ook trad ik gewoon uit in m'n eigen huis en dwaalde ik als een soort geest door m'n huis.
Het gebeurde destijds niet iedere dag, maar wel één of twee keer in de week. Ik had ook wel momenten overdag bij wakker zijn, waarin er vreemde dingen gebeurden met de waarneming. Ik ervoer dan bijvoorbeeld dingen die ver weg zijn als heel dichtbij en andersom. En soms werden alle kleuren heel intens. Ook had ik soms het gevoel dat ik horizontaal zweefde ter hoogte van m'n hoofd, maar dat m'n astrale hoofd nog wel in het stoffelijk lichaam zat. Ik voelde dan dus niet meer de stoel waarin ik zat, maar zweefde ter hoogte van m'n hoofd horizontaal in de kamer.
En er waren momenten dat de tijd zich uitstrekte, dat ik niet meer in de nauwe tijdsvissenkom zat. Die ervaringen mis ik nu wel heel erg. Maar het werd echt te gevaarlijk.

Toch zijn deze dingen niet wezen vreemd aan het christendom, wat je als verzinsels omschreef (wat me eerlijk gezegd irriteerde).
Ooit sprak ik op een vakantie van Cross Roads (christelijke jongerenvakanties) een meid die in midden Amerika een tijd heeft gezeten voor een één of het andere goede doel. Daarin baden christelijke indianen voor haar en ze ervoer toen de uitstorting van Gods Geest zoals dat met Pinksteren in Handelingen gebeurde. Zal ik verder niets over toevoegen, maar ze verklaarde het voor zichzelf als het doorbreken van Gods Geest. Hoewel ze het niet met zekerheid verklaren kon. Ze geloofde immers al voor die gebeurtenis. Echter na die gebeurtenis kan ze ook geesten zien. Ze ontmoet geesten die bezig zijn met een bepaalde opdracht en haar er vragen over stellen, maar ze geeft iedere keer aan dat ze met haar eigen levenswandel bezig is en dus hen niet kan helpen. Daarover heb ik meer gelezen en ik zie toch die engelenverschijningen en verschijningen van deze geesten als verschijningen van de zelfde soort wezens, maar met verschillende taken. Engelen zijn echt met een bepaalde opdracht in dienst van God en zijn ook vaak degenen die als beschermers over mensen zijn aangesteld. Je hebt ook gewoon geesten van mensen die hier hebben geleefd of gaan leven die het zelfde kunnen doen. Ze staan meer op gelijke hoogte met mensen op de aarde. Dat kan demonisch van aard tot vrij goedgezind van aard zijn. Demonen zijn weer geesten die hun taak "engel zijn" hebben vaarwel gezegd en het tegenovergestelde ervan zijn gaan doen.

Ja, met die visie ben ik het eens (afgezien van het feit dat ik niet geloof dat demonen ooit engelen waren). Dat zijn volgens mij ook geen verzinsels. Verzinsels zijn voor mij de gedachte dat het volk van Israël destijds direct persoonlijk contact zou hebben gehad met God en dat God persoonlijk tot hen gesproken zou hebben en hun diensten zou hebben verleend. Dat geloof ik niet echt. Net zo min als ik geloof dat de Bijbel het persoonlijke Woord van God is (iets anders dan geïnspireerd door God). Maar wat jij hierboven beschrijft, daar ben ik zeker van overtuigd.

[Gaitema]

Is onthechting niet mogelijk?
Is opgaan (weer opgenomen worden) in een groter geheel niet (individueel, echt) dood gaan?

Met v&Vriendengroet,

Wim

Nee, dat is niet mogelijk. Je geest blijft leven en je blijft in contact komen met andere geesten in het hiernamaals.
Wie goed doet die goed ontmoet.

Ik denk dat met onthechting iets anders wordt bedoeld dan al of niet in contact komen met geesten. Je kunt onthecht zijn en toch in contact komen met geesten. Dat is immers wat Jezus zelf ook doet, naar wij aannemen.

Ja, dat is zo, ik bedoel dan vooral te zeggen dat dit na de dood niet stopt. Er zijn veel mensen die denken dat iedereen naar de hemel gaat na de dood, maar mijn logica vertelt me dat dit niet kan kloppen. Iemand die op deze aarde al niet leeft vanuit ware liefde, zal dat als geest in het hiernamaals evengoed niet doen. Hij veranderd niet opeens in een engel of zo. Vandaar: wie goed doet, die goed ontmoet.

Nee, ik ben er ook beslist van overtuigd dat niet iedereen na de dood naar de hemel gaat. Naar mijn idee echter is er niet één hemel, maar zijn er verschillende gebieden van verschillend allooi. Dat is ook wat Gijsbert van der Zeeuw heeft geschreven.

Ja, dat is ook niet in strijd met de bijbel. In de kerkgeschiedenis is het beeld ontstaan van één hel en één hemel, maar bijbels is het om over de hemelse gewesten bijvoorbeeld te hebben, over het koninkrijk der hemelen en Paulus had het over iemand die hij kende die naar de derde hemel was opgevaren met zijn geest. De apostel Paulus getuigde echter in zijn brieven in de bijbel dat hij vanwege het hem ontbreken van dergelijke ervaringen niet kon zeggen of deze ervaring nu in of buiten het lichaam betrof, maar hij zou dingen hebben gezien waar hij met niemand over mocht spreken. Ook zei Jezus dat bijvoorbeeld het lot van Sodom en Gemorra niet zo zwaar zou zijn als van vele Joden die Hij trof in zijn tijd.
Er wordt ook door hem onderscheid gemaakt in gradaties.

[Gaitema]

Ja, met die visie ben ik het eens (afgezien van het feit dat ik niet geloof dat demonen ooit engelen waren). Dat zijn volgens mij ook geen verzinsels. Verzinsels zijn voor mij de gedachte dat het volk van Israël destijds contact zou hebben gehad met God en dat God persoonlijk tot hen gesproken zou hebben en hun diensten zou hebben verleend. Dat geloof ik echt niets van. Net zo min als ik geloof dat de Bijbel het Woord van God is (iets anders dan geïnspireerd door God). Maar wat jij hierboven beschrijft, daar ben ik zeker van overtuigd.

Okido, maar wat is voor jou de reden dat je het niet geloofd? Zoals ik omschreef: hoe kwamen zij aan hun wetten en hun maatschappij in die tijd dat zoveel malen beter was dan de omringende maatschappijen? Hoe wisten zij te overleven tussen de grootmachten als dat van Egypte en Babylon? Waarom zouden geesten jou wel kunnen spreken en God als Geest geen mensen kunnen spreken? Zou God als Vader van alle geesten als Vader niet kunnen spreken?
Daarbij: die boze demonische geesten, geloof je dat ze altijd zo waren of zo zijn geworden?

[Gaitema]

Nog een toevoeging vanuit mijn eigen ervaring.
die heb ik eerder gedeeld. Ik was in de vol evangelische gemeente met een achterbuurman van me, die me uitnodigde mee te gaan.
Ik dacht gewoon te luisteren naar een prediker uit de VS, maar hij bleek profetische gaven te hebben. Na een oproep aan mensen die de laatste tijd gemerkt hadden dat demonische machten christenen uit elkaar probeerden te trekken of die naar voren wilden komen, werd ik toen ik naar voren was gekomen naar hem toe geroepen. Niet door mijn naam te noemen of me op te halen. Nee hij zei iets als: "er is hier iemand die niet lid is van deze gemeente, maar met iemand is mee gekomen." Ik leek de enige vooraan in de rij te zijn en stapte daarop naar voren. Daarop begon hij me te vertellen wie ik in het verleden was en dat ik absoluut niet ben dan dat ze zou verwachten te zien. Ik ben vrij lang, maar ik ben volgens hem (ik wil niet pochen ) heel liefdevol, maar moest me niet onder laten drukken door mensen. Mijn liefde is niet mijn zwakte, vertelde hij me, maar mijn kracht. Ik zou volgens hem een hele tijd nodig hebben om te herstellen, maar het zou goed met me gaan. Hij zei nog wel wat dingen meer over me, maar dat was de kern. Ik was erg onder de indruk. Hoe kon hij dit allemaal weten? Ik geloof dat God me aansprak, ook eens in een droom:

De droom:
Het begon in diepe duisternis. In de nacht liep ik van huis naar de supermarkt. In die supermarkt kwam ik in de rij voor de kassa te staan waar vele mensen in die rij boos op me werden en me verwijten maakten. Ik voelde me daar in het nauw gedreven, zocht naar woorden, maar kon die niet vinden. Door angst werd ik er in overvallen. Ik begon wat van me af te duwen om van ze af te komen met de boze opmerkingen over mij, waarop zij buitengewoon woedend werden en kwaad riepen: "word je agressief!!" Toen rende ik van blinde paniek uit de supermarkt dwars door de nacht naar huis terug. Het was vrij koud buiten. Ik ging met mijn rug tegen de muur van de schuur achter mijn huis zitten. Terwijl ik daar met hartkloppingen teruggetrokken was, kwam een agent de oprijlaan bij ons oplopen. Iemand die ook lid is van onze kerk. Hij liep naar me toe en zei: "we weten alles van je. Alles wat je gedaan hebt. Je wordt daarom uit het land gezet. Zelfs je ouders schamen zich voor je en willen je uit huis hebben."
Ik raakte compleet in blinde paniek. Een alles overheersende angst overviel me. Ik schreeuwde het uit dat ik alsjeblieft niet uit het land zou worden gezet.
Vervolgens werd het helemaal licht om me heen. Het was dag. De zon scheen vol op en het was warm. Ik was opeens heel ergens anders. Een schitterend natuurgebied met glooiende heuvels en het bloeide overal, met bossen op de achtergrond. Ik zag er mijn familie in een rij rustig dansend op het veld. In een schuine rij. Mijn moeder voor op. Ze keken me met een liefdevolle vriendelijke blik aan waarin een soort berusting, vergevingsgezindheid sprak. Het was goed, werd me daarmee doorgegeven. Het is goed zo, het is voorbij.
De warmte van de zon dreef de panische angst uit me weg en ik werd helemaal kalm. Ik zag dat ze heel mooie kleren aan hadden. Witte jurken, alsof het bruiloftskleren waren, met voor op de buik en borstkast een grote vierkante bloemenstructuur erin. Daarin las ik tekens. Niet dat ze met het oog zichtbaar waren, maar toch nam ik die tekens waar. Ik zag in de tekens het beeld voor me van een regisseur die met een film bezig was. Een hele filmploeg hielp hem mee. Ik zag dat dit beeld voorstelde dat God de regisseur is van mijn leven.
Daarmee werd ik wakker.

Voor mij zijn dit wijzen waarin ik God tot me zag spreken en daarin werd ik rood, begon ik te zweten en voelde ik me enorm verlegen worden.
Maar Hij veroordeelde me niet om mijn fouten, maar sprak me bemoedigend liefdevolle woorden.

[Tin]

Als je geest opgaat in een groter geheel en niet meer individueel te onderscheiden is, ben je individueel in zekere zin dood.
Met onthechting bedoelde ik het niet meer in contact zijn of je verbonden voelen met de materie.

Is het niet vooral het niet meer in contact zijn met je beperkte ikje, dat je op doet gaan in een groter geheel?

[Zolderworm]

Ja, met die visie ben ik het eens (afgezien van het feit dat ik niet geloof dat demonen ooit engelen waren). Dat zijn volgens mij ook geen verzinsels. Verzinsels zijn voor mij de gedachte dat het volk van Israël destijds contact zou hebben gehad met God en dat God persoonlijk tot hen gesproken zou hebben en hun diensten zou hebben verleend. Dat geloof ik echt niets van. Net zo min als ik geloof dat de Bijbel het Woord van God is (iets anders dan geïnspireerd door God). Maar wat jij hierboven beschrijft, daar ben ik zeker van overtuigd.

Okido, maar wat is voor jou de reden dat je het niet gelooft? Zoals ik omschreef: hoe kwamen zij aan hun wetten en hun maatschappij in die tijd dat zoveel malen beter was dan de omringende maatschappijen? Hoe wisten zij te overleven tussen de grootmachten als dat van Egypte en Babylon? Waarom zouden geesten jou wel kunnen spreken en God als Geest geen mensen kunnen spreken? Zou God als Vader van alle geesten als Vader niet kunnen spreken?
Daarbij: die boze demonische geesten, geloof je dat ze altijd zo waren of zo zijn geworden?

Ik denk dat ik een heel ander beeld heb van God, dan gebruikelijk in christelijke kringen. God is voor mij te heilig en te hoogstaand om zich direct, als een soort burgemeester, te bemoeien met menselijke zaken. (Maar dat is natuurlijk slechts mijn mening.) Je moet ook kijken naar hoe groot het universum is, en dat de Aarde waarschijnlijk maar een van de vele miljoenen bewoonde planeten is. Het lijkt mij dat God zich echt niet gaat bemoeien met al die, wat zal het zijn, honderden miljoenen volken in het universum. Zo zie ik God niet.
Bovendien vind ik de God in het Oude Testament veel te agressief en wraaklustig om een liefdevolle God te zijn. Dat kan volgens mij helemaal niet. Zo is God niet.
Ik denk dat de Israëlieten gewoon aan hun weten en regels kwamen op basis van ervaring in de loop der tijd opgedaan, en dat ze God alleen maar erbij betrokken om ze meer gezag te geven. Als ze God er niet bij noemden dan hielden de mensen zich er niet aan, en dat zou voor de gemeenschap gevaarlijk zijn. Maar dat God er werkelijk bij betrokken zou zijn, dat geloof ik niet.

Ik denk dat een klein aantal demonen in den beginne zijn geschapen als goede wezens, maar dat zij gevallen zijn. Volgens Mirra Alfassa waren dat er oorspronkelijk vier, maar hebben twee zich inmiddels alweer bekeerd. Een van hen is volgens haar degene die Hitler heeft geïnspireerd.
Ik denk echter dat daarnaast veel demonen afsplitsels zijn van gedachten, begeerten, aandriften en wilsuitingen van mensen die leven of ooit geleefd hebben. Denk aan de vele oorlogen en strijdtonelen, waaruit ongetwijfeld allerlei astrale wezens zijn voortgekomen, die zich hebben afgesplitst van de mens en een eigen leven zijn gaan leiden in de astrale sfeer. Om zichzelf als zelfstandig wezen in leven te houden moeten ze gaan vampiriseren op mensen, dat wil zeggen astrale krachten bij hen wegzuigen, die ze zeer eerst opwekken door deze mensen ertoe aan te zetten agressieve of lustvolle dingen te gaan doen.
Maar ik geloof dat er daarnaast sowieso veel slechte astrale wezens in de astrale wereld aanwezig zijn, die het werk van God vijandig zijn, zonder dat we nou echt begrijpen waar ze vandaan komen.

[vrolijke]

Daarop begon hij me te vertellen wie ik in het verleden was en dat ik absoluut niet ben dan dat ze zou verwachten te zien. Ik ben vrij lang, maar ik ben volgens hem (ik wil niet pochen ) heel liefdevol, maar moest me niet onder laten drukken door mensen. Mijn liefde is niet mijn zwakte, vertelde hij me, maar mijn kracht. Ik zou volgens hem een hele tijd nodig hebben om te herstellen, maar het zou goed met me gaan. Hij zei nog wel wat dingen meer over me, maar dat was de kern. Ik was erg onder de indruk. Hoe kon hij dit allemaal weten?

1) Mensenkennis.
2) Wazige formuleringen.

Als je een goede mensenkenner bent, kan je in een oogopslag zien, hoe een mens zich momentaan voelt. En daar worden al die "wetenswaardigheden" op opgebouwd.

Kijk eens naar de horoskopen in de tijdschriften. Die staan vol met dingen die "opgaan". De formulering wordt zo gekozen, dat het praktisch op iedereen van toepassing kan zijn.

[Wim Nusselder]

[modbreak Trajecto] Zie viewtopic.php?f=3&t=5#p9
Je voortaan houden aan de regels betreffende het gebruik van namen, s.v.p.

Hoi Sebastiaan,

Als je geest opgaat in een groter geheel en niet meer individueel te onderscheiden is, ben je individueel in zekere zin dood.
Met onthechting bedoelde ik het niet meer in contact zijn of je verbonden voelen met de materie.

Is het niet vooral het niet meer in contact zijn met je beperkte ikje, dat je op doet gaan in een groter geheel?

Ik ben geneigd dat beperkte ikje op te vatten als datgene wat opgaat in een groter geheel.
Zie mijn gedicht Genesis 3.
Het blijft echter slechts beeldspraak, dus niet per se strijdig met jouw kijk er op.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Itamar]

Hoi Sebastiaan,

Als je geest opgaat in een groter geheel en niet meer individueel te onderscheiden is, ben je individueel in zekere zin dood.
Met onthechting bedoelde ik het niet meer in contact zijn of je verbonden voelen met de materie.

Is het niet vooral het niet meer in contact zijn met je beperkte ikje, dat je op doet gaan in een groter geheel?

Ik ben geneigd dat beperkte ikje op te vatten als datgene wat opgaat in een groter geheel.
Zie mijn gedicht Genesis 3.
Het blijft echter slechts beeldspraak, dus niet per se strijdig met jouw kijk er op.

Met v&Vriendengroet,

Wim

Beste Nus-,
Wie is Sebastiaan.

Een hartelijke groet.

[vrolijke]

Wie is Sebastiaan.

Dat was ook mijn eerste gedachte.
Dan heb ik gezocht.

Kijk eens: http://www.forum.geloofsgesprek.nl/foru ... 969#p26969
Tin ondertekend met "Sebastiaan".

[callista]

Wie is Sebastiaan.

Dat was ook mijn eerste gedachte.
Dan heb ik gezocht.

Kijk eens: http://www.forum.geloofsgesprek.nl/foru ... 969#p26969
Tin ondertekend met "Sebastiaan".

mijn mening is dat men iemand dient aan te spreken met de gekozen profielnaam....
maar ja....zo denk ik erover.

[Vertrokken user_03]

Wie is Sebastiaan.

Dat was ook mijn eerste gedachte.
Dan heb ik gezocht.

Kijk eens: http://www.forum.geloofsgesprek.nl/foru ... 969#p26969
Tin ondertekend met "Sebastiaan".

mijn mening is dat men iemand dient aan te spreken met de gekozen profielnaam....
maar ja....zo denk ik erover.

Totaal offtopic maar het is ook een regel meen ik.
voor je het weet noemen ze mij hier Okidoki, je moet er niet aan denken zeg

(En gelijk heb je wel Callista)

[Wim Nusselder]

Hoi Sebastiaan (aka Tin),

mijn mening is dat men iemand dient aan te spreken met de gekozen profielnaam....

Hoe wil jij aangesproken worden?

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Gaitema]

Daarop begon hij me te vertellen wie ik in het verleden was en dat ik absoluut niet ben dan dat ze zou verwachten te zien. Ik ben vrij lang, maar ik ben volgens hem (ik wil niet pochen ) heel liefdevol, maar moest me niet onder laten drukken door mensen. Mijn liefde is niet mijn zwakte, vertelde hij me, maar mijn kracht. Ik zou volgens hem een hele tijd nodig hebben om te herstellen, maar het zou goed met me gaan. Hij zei nog wel wat dingen meer over me, maar dat was de kern. Ik was erg onder de indruk. Hoe kon hij dit allemaal weten?

1) Mensenkennis.
2) Wazige formuleringen.

Als je een goede mensenkenner bent, kan je in een oogopslag zien, hoe een mens zich momentaan voelt. En daar worden al die "wetenswaardigheden" op opgebouwd.

Kijk eens naar de horoskopen in de tijdschriften. Die staan vol met dingen die "opgaan". De formulering wordt zo gekozen, dat het praktisch op iedereen van toepassing kan zijn.

Ik was de enige aanwezige vooraan die niet van hun kerk was en ook de spreker zelf kwam uit de VS, toch had hij het over mij als iemand die niet van deze gemeente kwam, maar met iemand mee was. Opzettelijk mij bedriegen in de zin van dat iemand van de gemeente heb informeerde dat ik niet van die gemeente kwam of zo, lijkt me niet waarschijnlijk.
Daarbij geloof ik dat God dit gewoon kan.

[Gaitema]

Ik denk dat ik een heel ander beeld heb van God, dan gebruikelijk in christelijke kringen. God is voor mij te heilig en te hoogstaand om zich direct, als een soort burgemeester, te bemoeien met menselijke zaken.

Dat vind ik juist een te aards religieus begrip. Neerknielen voor de grote boven alles verheven God die te waardig is om met je te praten.
Die houding hebben veel aardse machthebbers ten opzichte van hun onderdanen ook gehad. Die houding past niet bij een liefdevolle God, naar mijn bewustzijn. Maar er is meer aan de hand. God heeft ons niet zo geschapen als dat we nu zijn geworden. God schiep ons naar zijn beeld. We zijn geschapen zoals Hij zelf is, met als verschil: dat we alles zijn uit Hem en door Hem en slechts daardoor ook door Hem blijven leven. We kunnen niets uit ons zelf. Alles komt van Hem vandaan. We zijn echter vervallen tot mensen die tasten in de duisternis en het is de bedoeling dat we weer worden, zoals God ons geschapen heeft. Dat is door de weg die Jezus open gemaakt heeft weer mogelijk geworden. Jezus leefde ons dat voor, wat het is om te zijn zoals God is. Zoals de mens bedoeld is. Feitelijk is Jezus de enige echte Mens geweest die de aarde rijk was. De rest van de mensen schoten in het Mens zijn tekort.

Je moet ook kijken naar hoe groot het universum is, en dat de Aarde waarschijnlijk maar een van de vele miljoenen bewoonde planeten is. Het lijkt mij dat God zich echt niet gaat bemoeien met al die, wat zal het zijn, honderden miljoenen volken in het universum. Zo zie ik God niet.

Als God dat niet zou doen, dan zou niets in leven kunnen blijven en niets kunnen blijven bestaan. Het geeft juist de grootheid van God weer, dat Hij zo nauw bij alles betrokken is en alles leidt. Als Hij het aan het lot over liet, dan zou het niets zijn. Letterlijk niets zijn.

Bovendien vind ik de God in het Oude Testament veel te agressief en wraaklustig om een liefdevolle God te zijn. Dat kan volgens mij helemaal niet. Zo is God niet.

Dat zie ik niet zo. Als God niet zo handelde, dan zouden er veel meer slachtoffers zijn gevallen door de mensheid zelf.
Het waren bloeddorstige liefdeloze volken waar geen eer meer aan te behalen viel. Nineve echter werd bespaard. Terwijl dat zo'n volk was dat anderen volledig uitmoorden met hele genocides. Egypte bleef bespaard en Babylon ook. De nakomelingen van Kaïn bleven bespaard. God trad alleen in uiterste noodzaak ten strijde met zijn volk.

Ik denk dat een klein aantal demonen in den beginne zijn geschapen als goede wezens, maar dat zij gevallen zijn. Volgens Mirra Alfassa waren dat er oorspronkelijk vier, maar hebben twee zich inmiddels alweer bekeerd. Een van hen is volgens haar degene die Hitler heeft geïnspireerd.
Ik denk echter dat daarnaast veel demonen afsplitsels zijn van gedachten, begeerten, aandriften en wilsuitingen van mensen die leven of ooit geleefd hebben. Denk aan de vele oorlogen en strijdtonelen, waaruit ongetwijfeld allerlei astrale wezens zijn voortgekomen, die zich hebben afgesplitst van de mens en een eigen leven zijn gaan leiden in de astrale sfeer. Om zichzelf als zelfstandig wezen in leven te houden moeten ze gaan vampiriseren op mensen, dat wil zeggen astrale krachten bij hen wegzuigen, die ze zeer eerst opwekken door deze mensen ertoe aan te zetten agressieve of lustvolle dingen te gaan doen.
Maar ik geloof dat er daarnaast sowieso veel slechte astrale wezens in de astrale wereld aanwezig zijn, die het werk van God vijandig zijn, zonder dat we nou echt begrijpen waar ze vandaan komen.

Dat astrale geloof ik niet in. Het zijn letterlijk allemaal geesten zoals jij en ik en ik houd de christelijke openbaringen er over aan. Immers is er veel bekend over demonen. Jezus deed al aan demonen uitdrijven.
Overigens klopt het wat je zei over demonische verschijningen 's avonds tijdens je uittreden en schitterende verschijningen op de ochtend.
Dit las ik nog in een boek thuis over christelijke verschijningen wat samen hing met de geesten die je ziet 's avonds en die je ziet overdag.
Ik snapte het verband niet en vond het vreemd het te lezen, maar nu ik het in jouw ervaringen ook weer lees, zal het wel kloppen.

[vrolijke]

Daarop begon hij me te vertellen wie ik in het verleden was en dat ik absoluut niet ben dan dat ze zou verwachten te zien. Ik ben vrij lang, maar ik ben volgens hem (ik wil niet pochen ) heel liefdevol, maar moest me niet onder laten drukken door mensen. Mijn liefde is niet mijn zwakte, vertelde hij me, maar mijn kracht. Ik zou volgens hem een hele tijd nodig hebben om te herstellen, maar het zou goed met me gaan. Hij zei nog wel wat dingen meer over me, maar dat was de kern. Ik was erg onder de indruk. Hoe kon hij dit allemaal weten?

1) Mensenkennis.
2) Wazige formuleringen.

Als je een goede mensenkenner bent, kan je in een oogopslag zien, hoe een mens zich momentaan voelt. En daar worden al die "wetenswaardigheden" op opgebouwd.

Kijk eens naar de horoskopen in de tijdschriften. Die staan vol met dingen die "opgaan". De formulering wordt zo gekozen, dat het praktisch op iedereen van toepassing kan zijn.

Ik was de enige aanwezige vooraan die niet van hun kerk was en ook de spreker zelf kwam uit de VS, toch had hij het over mij als iemand die niet van deze gemeente kwam, maar met iemand mee was. Opzettelijk mij bedriegen in de zin van dat iemand van de gemeente heb informeerde dat ik niet van die gemeente kwam of zo, lijkt me niet waarschijnlijk.
Daarbij geloof ik dat God dit gewoon kan.

Iemand die er geoefend in is, kan veel herkennen aan iemands houding.
In dit geval geloof jij, dat de predikant dat kan. Niet god.