Alpha schreef: ↑02 mar 2020, 16:40
Zijn wetenschappers het met elkaar eens over evolutie?
Ja. En ongetwijfeld heb je ergens een naam van iemand die ook wat doet in een wetenschap die het er niet mee eens is. Maar evolutie is de gangbare verklaring voor de wijze waarop het leven op aarde zich ontwikkeld.
Alpha schreef: ↑16 mar 2020, 12:07
Ik heb een stuk of 50 voorbeelden gevonden en heb de link daarvan al enkele malen gegeven.
Tot nu toe is er niemand geweest die heeft aangetoond dat dat falsificaties waren, of dat het wetenschappelijk niet klopt.
Zoals Zolderworm ook al aangeeft zijn die 50 voorbeelden die je aanhaalt niet meer dan algemene beschrijvingen van processen of functies die inderdaad een complexe schoonheid bevatten. Maar het is zeker niet zo dat je, door iedere keer op het einde van de beschrijving een nogal suggestieve vraag te stellen "
Wat denkt u? Is het .... door toeval ontstaan? Of is het ontworpen?" je daarmee aantoont dat er een schepper is. De beschrijvingen zijn van een dusdanige oppervlakkigheid dat je er werkelijk niets mee aantoont.
Voorbeeldje:
Het herstellend vermogen van het menselijk lichaam
Los van dat het zelfherstellend vermogen van mensen nog wel zo zijn beperkingen kent (waarom kunnen wij, in tegenstelling tot verschillende andere dieren, niet gewoon ledematen terug laten groeien? Om eens een voorbeeld te noemen) wordt in dit artikel gesteld
Een ontsteking beschermt tegen besmetting en verwijdert het ‘puin’ dat door de verwonding kan zijn veroorzaakt.
Er is een bacterie,
Porphyromonas gingivalis die ontstekingen van tandvlees aangrijpt om zich in het immuumsysteem te verstoppen en op die manier succesvol het lichaam te infiltreren. Hij gebruikt dus het herstellende vermogen van de mens ten eigen faveure. Inmiddels wordt deze bacterie gelinkt aan het ontstaan van ziektes als diabetes 2 en Alzheimer (lees hiervoor het artikel "Stiekeme ziekmakers" in de Newscientist van februari 2020). P. gingivalis leeft op het 'puin' van ontstekingen.
Wat denkt u? Heeft een ontwerper een zelfherstellend vermogen ontworpen en daarna een ontwerp voor het misbruiken van dit vermogen door pathogene ontworpen, of zou dit evolutie kunnen zijn?
De opslagcapaciteit van DNA
In dit artikel wordt gezegd
"Wetenschappers hopen de huidige methoden voor digitale opslag spectaculair te verbeteren door een superieur dataopslagsysteem uit de natuur te imiteren: DNA."
Je kunt je afvragen of dit wel een zo superieur dataopslagsysteem is. Natuurlijk is het uitermate compact en neemt heel weinig ruimte in voor veel informatie. Maar efficient lijkt mij anders. Leven is gebaseerd op 20 aminozuren die de bouwblokken voor eiwitten bevatten. DNA codeert in codons (tripletten) de
genetische codes voor deze aminozuren. Alanine wordt door 4 verschillende codons gecodeerd (GCU,GCC,GCA en GCG). Pyrrolysine wordt door slechts één codon gecodeerd. (UAG) waarbij dit codon ook nog eens de functie kan hebben dat dit codon aangeeft dat de codering moet stoppen (een functie die ook in het codon UAA aanwezig is, dat voor geen enkel aminozuur codeert). Redundantie en verdeling van de coderingen lijken volstrekte willekeur te hebben.
Wat denkt u? Heeft een ontwerper deze codering bedacht , of zou dit door een ongestuurd proces tijdens evolutie kunnen zijn ontstaan?
Alpha schreef: ↑02 mar 2020, 16:40
Miljoenen "toevallen" kunnen geen toeval meer zijn.
Ik heb voor de lol ooit eens uitgerekend hoe groot de kans is dat iemand hier teksten op het forum plaatst.
Wat ik gedaan heb is proberen uit te rekenen hoe groot de kans is dat ene Alpha hier op het forum zit met het genenpakket dat hij van zijn ouders heeft meegekregen. Dat is natuurlijk niet helemaal hetzelfde als miljoenen toevallen, anderzijds, in je voorgeschiedenis zijn er vast betovergrootouders of nog eerdere familieleden die elkaar toevallig zijn tegengekomen.
Uitgangspunten:
- Aantal zaadcellen in een ejaculatie 150.000.000 (bron). Ik ben uitgegaan van het gemiddelde dat de bron geeft, tussen de 100 en 200 miljoen per keer;
- Aantal zaadlozingen dat per keer nodig was om tot een bevruchting te leiden is 5. Dit is een uiterst conservatieve schatting, want dat is natuurlijk veel meer. Men zal de hand aan zichzelf slaan, natte dromen hebben, de vrouw is langer onvruchtbaar dan vruchtbaar. Maar ik moest toch iets;
- Vrouwen hebben bij het begin van de pubertijd circa 400.000 eicellen (bron);
- Ik ben uitgegaan van 3 generaties per eeuw en begonnen met Adam en Eva. Met als uitgangspunt dat het 6500 jaar geleden begon en er daarmee 1950 generaties zijn geweest.
- De eerste kans die je dan krijgt is bij je eigen ouders: 1/750.000.000 * 1/400.000 = 3,33333...^-15. Dat is al bijzonder klein.
De tweede stap is dat je dit per generatie moet herhalen, dat is (3,333^-15)^1920 (nu weet ik niet precies hoe ik het moet doen want volgens mij loop ik op deze manier maar één voorouderlijke lijn af terwijl het aantal voorouders natuurlijk exponentieel groeit). Mijn rekenmachine, noch excel kan hiermee overweg en komt op kans 0.
Kortom, de kans dat jij hier op dit forum met jouw genenpakket gezellig mee kletst is praktisch nul. Maar je bent er wel, met dat ene genenpakket! Waarom zou die miljoenen toevallen er dan ook niet kunnen zijn?