Welvaartsreligie

[Zolderworm]

Ik kan uit deze woorden opmaken dat je geen redder in de nood hebt herkend. Ook niet toen demonen jou belaagden en engelen jou te hulp schoten.

Ik had toen geen nood. Ik ben twee keer aangevallen door demonen, maar kon in beide gevallen vrij snel m'n lichaam in vluchten. Bepaalde geesten hebben mij toen gemeld dat het beter was om met de uittredingen te stoppen, wat ik heb gedaan.

Maar deze broeders en zusters schetsen een schitterend Godsbeeld waar ik kippenvel van krijg tot in mijn dikke teen : https://youtu.be/_YJ4vddbJJo

Ik kan het me voorstellen, maar ik heb er niet zoveel mee. Maar dat wist je al.

[Zolderworm]

In de bijbel worden we opgeroepen onze hoop op Jezus te vestigen en te bidden en ik haal daar veel levenskracht uit. We hoeven dan geen zorgen meer te maken. Het werkt ook zeer therapeutisch.

Ja, maar het wordt dan toch een beetje: Jezus als sociale dienst.

Dat klinkt niet negatief in mijn oren.

Nou ja, als hij er maar een goed salaris voor krijgt. Dat valt bij ambtenaren nog wel eens tegen.

Ambtenaren? Die doen toch voor de helft van de tijd niet echt wat?

Ja, dat was vroeger. Maar tegenwoordig is dat niet meer zo. Het geldt nu alleen nog voor mensen die het onkruid wieden in de parken. Die hebben een soort stok meegekregen om op te leunen. Ze noemen het een schoffel.

[peda]

Daarom vind ik de Boeddhistische versie het mooist dit gedachtegoed verwoorden:
In de Pali-canon, leert de Boeddha:

"Wat voor mij onwelgevallig en onaangenaam is, is voor anderen ook onwelgevallig en onaangenaam. Hoe zou ik dan een ander kunnen belasten met wat voor mijzelf onwelgevallig en onaangenaam is?'

Deze 'eigenschap' zit van nature al in de mens. Althans, ik ervaar dat zo. Er zit echter wel een andere kant aan deze uitspraak van de Boeddha.
Wij mensen vinden niet allemaal hetzelfde onwelgevallig en onaangenaam. Ik kan nogal vrolijk en uitbundig zijn en in die uitbundigheid kan het zo zijn dat ik iemand beledig of kwets. Zelf ben ik nooit beledigd of gekwetst. Maar ik heb dan ook weer alles mee: man, blank, geen moslim, geen homo en van binnen alleen maar leegte. Doch ik besef terdege dat andere mensen wel gekwetst of beledigd kunnen worden.

Dan beschik jij over goed werkende "' spiegel neuronen "". Omdat ik mijn ego-ik een grote betekenis geef, ben ik wel degelijk te kwetsen en te beledigen. Het gaat er bij mij om hoe dan te reageren. Ik heb aangeleerd om bij bewuste opzet, over te gaan op de niet meer reageren modus.
Je hebt elkaar dan van mijn kant bezien niets meer te zeggen. Dat is beter dan de receptuur volgen van het op elkaar blijven reageren overeenkomstig de ( sterk instinkt matige ) Pavlov reactie.

[hopper]

Dan beschik jij over goed werkende "' spiegel neuronen "". Omdat ik mijn ego-ik een grote betekenis geef, ben ik wel degelijk te kwetsen en te beledigen. Het gaat er bij mij om hoe dan te reageren. Ik heb aangeleerd om bij bewuste opzet, over te gaan op de niet meer reageren modus.
Je hebt elkaar dan van mijn kant bezien niets meer te zeggen. Dat is beter dan de receptuur volgen van het op elkaar blijven reageren overeenkomstig de ( sterk instinkt matige ) Pavlov reactie.

Het is idd de ego-ik die gekwetst of beledigd is. Maar met het objectiveren (waarnemen) van de belediging gebeurd er niks in je zelf.
Net zoals je een boom waarneemt, dan gebeurd er ook niks. Het punt is dus: mensen begrijpen hun eigen bewustzijn niet.


Dat je elkaar dan niks (of niet veel) meer te vertellen heeft is evident. Met iemand die beledigd is kun je geen gesprek meer voeren.
Soms is het nog erger en dan is iemand beledigd omdat je zijn denkbeeldige God of Allah beledigd.
Dat wijst er dan op dat zo iemand plaatsvervangend beledigd is wegens zijn of haar eigen denkbeelden.

[peda]

Soms is het nog erger en dan is iemand beledigd omdat je zijn denkbeeldige God of Allah beledigd.
Dat wijst er dan op dat zo iemand plaatsvervangend beledigd is wegens zijn of haar eigen denkbeelden.

De hersenen van gelovigen vertonen ( op bewezen wijze ) verbindingen die wijzen op het voor hen bestaan van een relationele, dus Persoonsachtige God. Daar kun je uiteraard over heen vegen, maar feelings kunnen wel degelijk facts worden. Als je dat niet ziet, begrijpt, blijf je vervolgens naast elkaar praten. De ene herhaalt maar dat feelings geen facts zijn en de ander blijft herhalen dat facts wel degelijk facts zijn. Vanuit de eigen optiek gezien , hebben er dan twee het persoonlijk gelijk aan hun zijde. De niet denkbeeldige God is in zo'n geval dan te kwetsen, net zoals een vader of goede vriend gekwetst kunnen worden, althans in de beleving van de beschouwer. De zendende kwetser ziet een denkbeeldig idee gekwetst, de ontvanger registreert de uitgezonden kwetsing als dat een dierbaar Persoon wordt geraakt. Het kan dus verkeren.

[Zolderworm]

Soms is het nog erger en dan is iemand beledigd omdat je zijn denkbeeldige God of Allah beledigd.
Dat wijst er dan op dat zo iemand plaatsvervangend beledigd is wegens zijn of haar eigen denkbeelden.

De hersenen van gelovigen vertonen ( op bewezen wijze ) verbindingen die wijzen op het voor hen bestaan van een relationele, dus Persoonsachtige God. Daar kun je uiteraard over heen vegen, maar feelings kunnen wel degelijk facts worden. Als je dat niet ziet, begrijpt, blijf je vervolgens naast elkaar praten. De ene herhaalt maar dat feelings geen facts zijn en de ander blijft herhalen dat facts wel degelijk facts zijn. Vanuit de eigen optiek gezien , hebben er dan twee het persoonlijk gelijk aan hun zijde. De niet denkbeeldige God is in zo'n geval dan te kwetsen, net zoals een vader of goede vriend gekwetst kunnen worden, althans in de beleving van de beschouwer. De zendende kwetser ziet een denkbeeldig idee gekwetst, de ontvanger registreert de uitgezonden kwetsing als dat een dierbaar Persoon wordt geraakt. Het kan dus verkeren.

Misschien zou de ontvanger zijn hersenen moeten overstijgen. Nou ja, feitelijk ontbreekt het ook aan een zekere intelligentie, ofte wel het vermogen abstract te kunnen denken. Maar als ik dat hier verkondig, dan breekt doorgaans de hel uit.

[hopper]

Soms is het nog erger en dan is iemand beledigd omdat je zijn denkbeeldige God of Allah beledigd.
Dat wijst er dan op dat zo iemand plaatsvervangend beledigd is wegens zijn of haar eigen denkbeelden.

De hersenen van gelovigen vertonen ( op bewezen wijze ) verbindingen die wijzen op het voor hen bestaan van een relationele, dus Persoonsachtige God. Daar kun je uiteraard over heen vegen, maar feelings kunnen wel degelijk facts worden. Als je dat niet ziet, begrijpt, blijf je vervolgens naast elkaar praten. De ene herhaalt maar dat feelings geen facts zijn en de ander blijft herhalen dat facts wel degelijk facts zijn. Vanuit de eigen optiek gezien , hebben er dan twee het persoonlijk gelijk aan hun zijde. De niet denkbeeldige God is dan te kwetsen, net als een vader of goede vriend gekwetst kunnen worden, althans in de visie van de beschouwer. De zendende kwetser ziet een denkbeeldig idee gekwetst, de ontvanger registreert de uitgezonden kwetsing als dat een dierbaar Persoon wordt geraakt. Het kan dus verkeren.

Maar dat is mij bekend hoor. Geloof doet wat met de hersenen van gelovigen. God bevind zich letterlijk in het hoofd van gelovigen en is voor hen net zo reëel als een overleden vader.

Ik heb ook overleden (en levende) dierbaren, maar die wonen niet in mijn hoofd. Die wonen in mijn hart. In mijn hoofd bevindt zich alleen de leegte van het bewustzijn. Leegte kan niet beledigd of gekwetst worden. Ik zou het ook als een belediging kunnen opvatten om God in mijn hoofd te positioneren. Voor mij is het raar dat mensen in denkbeeldigheid verkeren.

[peda]

Soms is het nog erger en dan is iemand beledigd omdat je zijn denkbeeldige God of Allah beledigd.
Dat wijst er dan op dat zo iemand plaatsvervangend beledigd is wegens zijn of haar eigen denkbeelden.

De hersenen van gelovigen vertonen ( op bewezen wijze ) verbindingen die wijzen op het voor hen bestaan van een relationele, dus Persoonsachtige God. Daar kun je uiteraard over heen vegen, maar feelings kunnen wel degelijk facts worden. Als je dat niet ziet, begrijpt, blijf je vervolgens naast elkaar praten. De ene herhaalt maar dat feelings geen facts zijn en de ander blijft herhalen dat facts wel degelijk facts zijn. Vanuit de eigen optiek gezien , hebben er dan twee het persoonlijk gelijk aan hun zijde. De niet denkbeeldige God is in zo'n geval dan te kwetsen, net zoals een vader of goede vriend gekwetst kunnen worden, althans in de beleving van de beschouwer. De zendende kwetser ziet een denkbeeldig idee gekwetst, de ontvanger registreert de uitgezonden kwetsing als dat een dierbaar Persoon wordt geraakt. Het kan dus verkeren.

Misschien zou de ontvanger zijn hersenen moeten overstijgen. Nou ja, feitelijk ontbreekt het ook aan een zekere intelligentie, ofte wel het vermogen abstract te kunnen denken. Maar als ik dat hier verkondig, dan breekt doorgaans de hel uit.

Zolder,

Ik ben geen neuroloog, dus weet ik niet hoe het vormen van hersenstructuren in zijn werk gaat. ik let op de effecten die ontstaan uit de feitelijke verbindingen in de hersenen. Waarom zijn die verbindingen tussen de mensen onderling anders? Hebben bijvoorbeeld ex-gelovigen nooit die verbindingen gehad die de blijvende gelovigen wel hebben en kunnen zij daardoor makkelijker het geloof vaarwel zeggen ? Kortom voor mij een raadsel. Zijn wij ons brein ?

[hopper]

Misschien zou de ontvanger zijn hersenen moeten overstijgen. Nou ja, feitelijk ontbreekt het ook aan een zekere intelligentie, ofte wel het vermogen abstract te kunnen denken. Maar als ik dat hier verkondig, dan breekt doorgaans de hel uit.

Soms moet er ook de hel uit breken. Dan kan er wat afgebroken worden om plaats te maken voor een wederopstanding.

Overigens ontbreekt het niet aan intelligentie, de kwaal waar de mens aan lijdt is een overmaat aan intelligentie.
Mijn hond is dan weer veel slimmer dan al die intelligente mensen. Die weet uit zichzelf al dat zijn hoofd leeg is!

[Jerommel]

Is het leven op deze aarde eerlijk?
Nee, helaas niet.
Maar het is sowieso tijdelijk.

Het leven is hartstikke eerlijk, een ieder krijgt wat hem of haar toe komt.

Bull****.

[hopper]

Is het leven op deze aarde eerlijk?
Nee, helaas niet.
Maar het is sowieso tijdelijk.

Het leven is hartstikke eerlijk, een ieder krijgt wat hem of haar toe komt.

Bull****.

En heb je ook nog wat inhoudelijks te melden, Jerommel? Of ben je jezelf weer aan het diskwalificeren zoals gewoonlijk?

[Jerommel]

Is het leven op deze aarde eerlijk?
Nee, helaas niet.
Maar het is sowieso tijdelijk.

Het leven is hartstikke eerlijk, een ieder krijgt wat hem of haar toe komt.

Bull****.

En heb je ook nog wat inhoudelijks te melden, Jerommel? Of ben je jezelf weer aan het diskwalificeren zoals gewoonlijk?

Gebruik je denk knobbel dan eens voor iets anders dan zelfbevrediging.
Krijgt een kind dat verkracht en gemarteld wordt wat het toe komt?

[Zolderworm]

Soms is het nog erger en dan is iemand beledigd omdat je zijn denkbeeldige God of Allah beledigd.
Dat wijst er dan op dat zo iemand plaatsvervangend beledigd is wegens zijn of haar eigen denkbeelden.

De hersenen van gelovigen vertonen ( op bewezen wijze ) verbindingen die wijzen op het voor hen bestaan van een relationele, dus Persoonsachtige God. Daar kun je uiteraard over heen vegen, maar feelings kunnen wel degelijk facts worden. Als je dat niet ziet, begrijpt, blijf je vervolgens naast elkaar praten. De ene herhaalt maar dat feelings geen facts zijn en de ander blijft herhalen dat facts wel degelijk facts zijn. Vanuit de eigen optiek gezien , hebben er dan twee het persoonlijk gelijk aan hun zijde. De niet denkbeeldige God is in zo'n geval dan te kwetsen, net zoals een vader of goede vriend gekwetst kunnen worden, althans in de beleving van de beschouwer. De zendende kwetser ziet een denkbeeldig idee gekwetst, de ontvanger registreert de uitgezonden kwetsing als dat een dierbaar Persoon wordt geraakt. Het kan dus verkeren.

Misschien zou de ontvanger zijn hersenen moeten overstijgen. Nou ja, feitelijk ontbreekt het ook aan een zekere intelligentie, ofte wel het vermogen abstract te kunnen denken. Maar als ik dat hier verkondig, dan breekt doorgaans de hel uit.

Zolder,

Ik ben geen neuroloog, dus weet ik niet hoe het vormen van hersenstructuren in zijn werk gaat. ik let op de effecten die ontstaan uit de feitelijke verbindingen in de hersenen. Waarom zijn die verbindingen tussen de mensen onderling anders? Hebben bijvoorbeeld ex-gelovigen nooit die verbindingen gehad die de blijvende gelovigen wel hebben en kunnen zij daardoor makkelijker het geloof vaarwel zeggen ? Kortom voor mij een raadsel. Zijn wij ons brein ?

Ik denk niet dat wij ons brein zijn, maar dat ons bewustzijn thans wel beperkt is tot het zogenaamde hersenbewustzijn. Maar goed, dat betekent niet dat wij niet thans door onze hersenen gedomineerd worden. Ik denk trouwens dat de feitelijke geheugeninhoud buiten de hersenen liggen. De hersenen zijn te klein om al onze geheugenbeelden te bevatten. Zij vervoeren de geheugenbeelden alleen maar naar het buitenbreinse geheugen.

[callista]

Bedoel je misschien met het buitenbreins geheugen de intuïtie?
Iets wat veel mensen verloren hebben?
En over wat elke dier nog beschikt?

[Zolderworm]

Bedoel je misschien met het buitenbreins geheugen de intuïtie?
Iets wat veel mensen verloren hebben?
En over wat elke dier nog beschikt?

Nee, ik bedoel het geheugen. We weten dat ervaring de bedrading van de hersenen verandert en sommige verbindingen tussen hersencellen versterkt. Maar een rekensom leert dat dit alles bij lange na niet genoeg bits aan opslagcapaciteit oplevert om alles wat we ons in ons leven herinneren op te slaan, hoeveel hersencellen we ook hebben.
In een computer is geheugeninhoud op een gestructureerde manier opgeslagen in eenheden, die alleen maar 'ja' of 'nee' kunnen zeggen. Zo'n eenheidje noemen we een bit. Feitelijk hebben we afgesproken dat het nul of één zegt, maar dat doet er niet toe.
Als we uitgaan van een processor die werkt met eenheden van 16 bits, dan 'bevat' 1 Mb 1.048.576 x 16 = 16.777.216 bits. Volgens de fysicus en wiskundige John Von Neumann slaat de mens in z'n leven 2,8 x 1020 bits aan informatie op. Dat is ongeveer 16.700.000 miljoen megabyte.
In de hersenen kun je niets vinden dat zoveel geheugeninhoud zou kunnen opslaan. Laten we bijvoorbeeld de verbindingen tussen hersencellen als de bits beschouwen, omdat de plaats en aantallen van die verbindingen gezien kunnen worden als het eindresultaat van structuureigenschappen zoals de lengte van de dendrieten en de axonen (de verbindingsdraden tussen hersencellen) en de plaats waar die op elkaar aangrijpen. Het vuren van deze verbindingen, dat wil zeggen het overbrengen van een elektrische impuls, is dat waar het in de hersenen uiteindelijk allemaal om te doen is. Deze verbindingen kunnen versterkt worden in hun neiging tot vuren. Een dergelijke versterking is het gevolg van allerlei basische chemische veranderingen in de verbindingen. De verbindingen worden hechter en zullen bij een lagere drempelwaarde vuren. Een bepaald totaal patroon van de mate van neiging tot vuren zou volgens de neurowetenschap een weergave van een in het geheugen opgeslagen gebeurtenis kunnen zijn, een zogenaamd engram.
Het feit negerend dat lang niet alle hersencellen in aanmerking komen voor betrokkenheid bij geheugenactiviteit kunnen we uitgaan van een brok hersenen van ongeveer honderd miljard cellen met, bij elkaar opgeteld, plusminus 300.000 miljard onderlinge verbindingen. Beschouwen we de aard van de verbindingen als de bit, dan 'bevatten' die hersenen ongeveer 20 miljoen megabyte opslagcapaciteit. Dat lijkt veel maar is op zich erg weinig als je het vergelijkt met de 16.700.000 miljoen megabyte van John Von Neumann.
Hierbij is ook interessant te weten dat sommige autisme-patiënten ons leren dat wij mensen alle informatie die onze geest bereikt voor altijd opslaan, dus ook alle zintuiglijke indrukken. Iets vergeten is feitelijk alleen maar iets niet meer kunnen oproepen. Het is nog wel aanwezig.
Bovendien is er bij ons geheugen hoe dan ook geen sprake is van een één-op-één-opslag. Uw geheugen is zeer vindingrijk, heel anders dan uw starre foto-album. U kunt bijvoorbeeld uw herinneringen aanschouwen vanuit verschillende waarnemingspunten. U kunt de geheugenbeelden zien vanuit uw lichaam, dus zoals u het in werkelijkheid zag. Maar ook vanuit de positie van een onafhankelijk waarnemer. U ziet uzelf dan als deelnemer van het gebeuren. Deze twee soorten herinnering worden waarnemingsherinneringen (in uw lichaam) respectievelijk veldherinneringen (erbuiten) genoemd.
Geheugenbeelden zijn hoe dan ook lang niet altijd letterlijke weergaven van onze ervaringen in het verleden.
Onze subjectieve ervaringen over de tijd van ons leven waarin de dingen die we ons herinneren zich afspeelden, veranderen de inhoud van die herinneringen. Zo ook onze gevoelens en opvattingen in het hier en nu. Een enkele herinnering is hoe dan ook betekenisloos als het herinnerde beeld niet gecombineerd wordt met ons hedendaags beeld van het betreffende object. Herinneringen zijn in feite reconstructies van de verbeelding onder invloed van ons hedendaags bewustzijn. Ze zijn zeer flexibel. Het zijn denkbeeldige constructies.
Het is erg onwaarschijnlijk dat dergelijke herinneringen in onze hersenen zijn opgeslagen. Het ziet ernaar uit dat ons brein hier alleen maar een bemiddelend instrumentarium is tussen onze ervaringen en opslag ergens anders, misschien wel in een onstoffelijke geest. Waarschijnlijk vindt er in het brein wel een tijdelijke geheugenopslag plaats als tussenstap op weg naar definitieve opslag ergens anders.
Het feit dat beschadiging van hersenonderdelen tot geheugenstoornissen leidt, toont nog niet aan dat die hersendelen daadwerkelijk het geheugen zijn. Dat geldt zelfs voor delen van de hersenen, die worden beschouwd als opslaggebieden. Zij zouden min of meer een bemiddelende instantie kunnen zijn. En als bemiddeling faalt, faalt alles. Althans zolang de mens is gecentreerd in het stoffelijk lichaam en het daarvan moet hebben.
De daadwerkelijke opgeslagen informatie traceren overigens is het meest duistere aspect van het onderzoek naar het geheugen. De meeste vormen van disfunctioneren betreffen simpelweg het opslaan op zich of het zoeken en terugvinden.

[peda]

Zolder,

Ik ben geen neuroloog, dus weet ik niet hoe het vormen van hersenstructuren in zijn werk gaat. ik let op de effecten die ontstaan uit de feitelijke verbindingen in de hersenen. Waarom zijn die verbindingen tussen de mensen onderling anders? Hebben bijvoorbeeld ex-gelovigen nooit die verbindingen gehad die de blijvende gelovigen wel hebben en kunnen zij daardoor makkelijker het geloof vaarwel zeggen ? Kortom voor mij een raadsel. Zijn wij ons brein ?

Ik denk niet dat wij ons brein zijn, maar dat ons bewustzijn thans wel beperkt is tot het zogenaamde hersenbewustzijn. Maar goed, dat betekent niet dat wij niet thans door onze hersenen gedomineerd worden. Ik denk trouwens dat de feitelijke geheugeninhoud buiten de hersenen liggen. De hersenen zijn te klein om al onze geheugenbeelden te bevatten. Zij vervoeren de geheugenbeelden alleen maar naar het buitenbreinse geheugen.

Je ontkomt dan bij een buitenbreins geheugen niet aan het hoofdstuk "' onstoffelijke "" informatie overdracht naar en van de neuronen in de hersenen. Zoals de neuronen verbinding bij eerder genoemde gelovigen ( facts zijn facts ) daar zit je met de vraag waar zit de "' trigger "" voor die neuronale verbindingen ( al of niet invloed buiten brein ). Beinvloedt God bijvoorbeeld op onkenbare wijze het buiten brein en heeft daarmede ook invloed op het menselijk brein. Als God het buiten brein niet beinvloedt hoe is dat dan weer te weten. Kortom het accepteren van een buitenbrein lijkt een aantal vragen te beantwoorden, maar levert tegelijkertijd weer een hele reeks aan andere vragen op. Zijn wij ons brein, of zijn wij ons buiten brein en hoe kom je daar ooit uit ?

[Zolderworm]

Zolder,

Ik ben geen neuroloog, dus weet ik niet hoe het vormen van hersenstructuren in zijn werk gaat. ik let op de effecten die ontstaan uit de feitelijke verbindingen in de hersenen. Waarom zijn die verbindingen tussen de mensen onderling anders? Hebben bijvoorbeeld ex-gelovigen nooit die verbindingen gehad die de blijvende gelovigen wel hebben en kunnen zij daardoor makkelijker het geloof vaarwel zeggen ? Kortom voor mij een raadsel. Zijn wij ons brein ?

Ik denk niet dat wij ons brein zijn, maar dat ons bewustzijn thans wel beperkt is tot het zogenaamde hersenbewustzijn. Maar goed, dat betekent niet dat wij niet thans door onze hersenen gedomineerd worden. Ik denk trouwens dat de feitelijke geheugeninhoud buiten de hersenen liggen. De hersenen zijn te klein om al onze geheugenbeelden te bevatten. Zij vervoeren de geheugenbeelden alleen maar naar het buitenbreinse geheugen.

Je ontkomt dan bij een buitenbreins geheugen niet aan het hoofdstuk "' onstoffelijke "" informatie overdracht naar en van de neuronen in de hersenen. Zoals de neuronen verbinding bij eerder genoemde gelovigen ( facts zijn facts ) daar zit je met de vraag waar zit de "' trigger "" voor die neuronale verbindingen ( al of niet invloed buiten brein ). Beinvloedt God bijvoorbeeld op onkenbare wijze het buiten brein en heeft daarmede ook invloed op het menselijk brein. Als God het buiten brein niet beinvloedt hoe is dat dan weer te weten. Kortom het accepteren van een buitenbrein lijkt een aantal vragen te beantwoorden, maar levert tegelijkertijd weer een hele reeks aan andere vragen op. Zijn wij ons brein, of zijn wij ons buiten brein en hoe kom je daar ooit uit ?

Ja, de bekende problemen van het substantiedualisme, waar nog nooit iemand een goed antwoord op heeft gegeven. Maar de substantiedualisten hebben, voor zover ik weet, nooit God erbij betrokken.

[peda]

Zolder,

Ik ben geen neuroloog, dus weet ik niet hoe het vormen van hersenstructuren in zijn werk gaat. ik let op de effecten die ontstaan uit de feitelijke verbindingen in de hersenen. Waarom zijn die verbindingen tussen de mensen onderling anders? Hebben bijvoorbeeld ex-gelovigen nooit die verbindingen gehad die de blijvende gelovigen wel hebben en kunnen zij daardoor makkelijker het geloof vaarwel zeggen ? Kortom voor mij een raadsel. Zijn wij ons brein ?

Ik denk niet dat wij ons brein zijn, maar dat ons bewustzijn thans wel beperkt is tot het zogenaamde hersenbewustzijn. Maar goed, dat betekent niet dat wij niet thans door onze hersenen gedomineerd worden. Ik denk trouwens dat de feitelijke geheugeninhoud buiten de hersenen liggen. De hersenen zijn te klein om al onze geheugenbeelden te bevatten. Zij vervoeren de geheugenbeelden alleen maar naar het buitenbreinse geheugen.

Je ontkomt dan bij een buitenbreins geheugen niet aan het hoofdstuk "' onstoffelijke "" informatie overdracht naar en van de neuronen in de hersenen. Zoals de neuronen verbinding bij eerder genoemde gelovigen ( facts zijn facts ) daar zit je met de vraag waar zit de "' trigger "" voor die neuronale verbindingen ( al of niet invloed buiten brein ). Beinvloedt God bijvoorbeeld op onkenbare wijze het buiten brein en heeft daarmede ook invloed op het menselijk brein. Als God het buiten brein niet beinvloedt hoe is dat dan weer te weten. Kortom het accepteren van een buitenbrein lijkt een aantal vragen te beantwoorden, maar levert tegelijkertijd weer een hele reeks aan andere vragen op. Zijn wij ons brein, of zijn wij ons buiten brein en hoe kom je daar ooit uit ?

Ja, de bekende problemen van het substantiedualisme, waar nog nooit iemand een goed antwoord op heeft gegeven. Maar de substantiedualisten hebben, voor zover ik weet, nooit God erbij betrokken.

Dat klopt, maar uit te sluiten, is het weer niet. Mysterieus Niemandsland, behalve voor de naturalist. Wat niet te meten is, is niet te weten en wat niet te weten is, doet gewoon bij verstandige mensen ( dus de naturalist ) niet mee.

[hopper]

Ik denk niet dat wij ons brein zijn, maar dat ons bewustzijn thans wel beperkt is tot het zogenaamde hersenbewustzijn. Maar goed, dat betekent niet dat wij niet thans door onze hersenen gedomineerd worden. Ik denk trouwens dat de feitelijke geheugeninhoud buiten de hersenen liggen. De hersenen zijn te klein om al onze geheugenbeelden te bevatten. Zij vervoeren de geheugenbeelden alleen maar naar het buitenbreinse geheugen.

Ons bewustzijn is overdag doorgaans beperkt tot het lichaamsbewustzijn. (Adamsbewustzijn)
Maar dat wil niet zeggen dat het bewustzijn niet toegankelijk is voor andere gebieden.
Opheffen van afgescheidenheid (Christusbewustzijn) betekent letterlijk het openen van nieuwe waarnemingsgebieden.
Die ook dat wat we ruimte en tijd noemen een andere dimensie geeft.
Waarmee het eigen sterfelijke bestaan ook klein en benepen wordt.

[Gaitema]

Ik ga trouwens straks in traumatherapie. Het blijkt serieus nodig te zijn. Ik ben beschadigder dan men aanvankelijk dacht. Heb er ook hard voor moeten knokken om er voor in aanmerking te komen. Ze wilden me eerst niet testen namelijk. Het leek hen niet nodig. Maar ik zette door en nu blijkt het inderdaad nodig te zijn.

Mijn excuses wanneer ik je er te vaak op heb gewezen dat je meer op jezelf dan op jouw God moet vertrouwen. Wellicht komt er na de therapie een andere balans en zo niet dan gaan we hier op de oude voet door. Succes.

Dank je

[Gaitema]

Ik kan uit deze woorden opmaken dat je geen redder in de nood hebt herkend. Ook niet toen demonen jou belaagden en engelen jou te hulp schoten.

Ik had toen geen nood. Ik ben twee keer aangevallen door demonen, maar kon in beide gevallen vrij snel m'n lichaam in vluchten. Bepaalde geesten hebben mij toen gemeld dat het beter was om met de uittredingen te stoppen, wat ik heb gedaan.

"Toevallig" waren die geesten er voor je.
Zou God de controle kwijt zijn over Zijn schepping?

[Gaitema]

Ja, maar het wordt dan toch een beetje: Jezus als sociale dienst.

Dat klinkt niet negatief in mijn oren.

Nou ja, als hij er maar een goed salaris voor krijgt. Dat valt bij ambtenaren nog wel eens tegen.

Ambtenaren? Die doen toch voor de helft van de tijd niet echt wat?

Ja, dat was vroeger. Maar tegenwoordig is dat niet meer zo. Het geldt nu alleen nog voor mensen die het onkruid wieden in de parken. Die hebben een soort stok meegekregen om op te leunen. Ze noemen het een schoffel.

[Gaitema]

Amen!

Ik ga trouwens straks in traumatherapie. Het blijkt serieus nodig te zijn. Ik ben beschadigder dan men aanvankelijk dacht. Heb er ook hard voor moeten knokken om er voor in aanmerking te komen. Ze wilden me eerst niet testen namelijk. Het leek hen niet nodig. Maar ik zette door en nu blijkt het inderdaad nodig te zijn.

Knokken jullie er samen voor?

Ja, dat moet ook wel. We hebben elkaar hard nodig hierin.

Naast werk, gezin, huishouding, -de week zit zo vol. En dan bezig met fundamentele dingen, het zal intensief zijn. De kracht van je geloof, de steun van je vrouw, de motivatie om er te zijn voor je kind, de gemeenschap van mensen die om je heen staan, het maakt ook dat je dit nu kan oppakken. In elk geval veel sterkte voor de komende tijd en hou vol.

https://m.youtube.com/watch?v=Kw1cHugjelA

Dank je wel! Het is de goede tijd er voor, denk ik. We hebben nu een vaste woonplek (eindelijk) en met het werk gaat het goed, dus is de stabiele factor er om hier aan goed te kunnen werken.

[Adinomis]

Is dit niet wat we allemaal moeten beseffen?

Ik trok het destijds niet vanwege het enorme drama gehalte, maar nu 7 jaar later maakte het een diepe indruk op me.
Alsnog bedankt voor het delen.

Ik neem al lang geen deel meer aan dit forum. "Toevallig" wilde ik vandaag op het forum kijken en las dit bericht. Veel zegen Jerommel!

[EdVaessen]

Evengoed ga ik momenteel financieel niet goed, en ik baal daar ernstig van en ben beetje wanhopig...
En dan klaag ik toch bij God daar over...
Eigenlijk klaag ik altijd tot God als ik niet wel vaar..
Jerommel is de beproevingen (des levens) erg beu ook..

Hopelijk gaat het nu wel goed?