Symbolisch woordengebruik Statenvertaling

[Kessel]

Hoi Jerommel,
Ik heb me ooit laten vertellen dat het talent een muntstuk van erg grote waarde was. Als je daar in die tijd eentje van had, kon je er maanden van leven.
Dat het geloof symboliseert heb ik nog nooit gehoord. (Wel hoorde ik veel uitleggers zeggen dat het de heilige Geest zou symboliseren.)
Heb je dit uit een exegese?

[Jerommel]

Hoi Jerommel,
Ik heb me ooit laten vertellen dat het talent een muntstuk van erg grote waarde was. Als je daar in die tijd eentje van had, kon je er maanden van leven.
Dat het geloof symboliseert heb ik nog nooit gehoord. (Wel hoorde ik veel uitleggers zeggen dat het de heilige Geest zou symboliseren.)
Heb je dit uit een exegese?

Hallo Kessel,

Ja, grote waarde, want het is een goudstuk.
In de vergelijking geeft de Koning 3 mensen ieder 1 Talent.
God geeft de mens het geloof.
En het geloof is hetgeen dat de mens heiligt.
Van zichzelf heeft de mens geen heiligende eigenschappen, omdat de mens moreel corrupt is = ondanks het geweten toch onheilig is in de handel en wandel.
Verder is er een parallel te trekken met de vergelijking van de zaaier.
Hier is het zaadje ook het geloof (verrouwen) in God.
Maar niet elk zaadje komt tot wasdom, overleeft het uiteindelijk niet.
Het is de bedoeling dat het door God gegeven geloof groeit / vemeerdert, of in elk geval dat er iets mee wordt gedaan met dat doel.
Dit heeft natuurlijk wel een verband met de Heilige Geest in de gelovige, maar ik zie het talent als een symbool voor geloof.

Ja, ik was wat stellig in mijn eerste bewering.

[Kessel]

Hallo Kessel,

Ja, grote waarde, want het is een goudstuk.
In de vergelijking geeft de Koning 3 mensen ieder 1 Talent.
God geeft de mens het geloof.
En het geloof is hetgeen dat de mens heiligt.
Van zichzelf heeft de mens geen heiligende eigenschappen, omdat de mens moreel corrupt is = ondanks het geweten toch onheilig is in de handel en wandel.

Oké ja, daar zit wat in. Hoe meer talenten, hoe meer geloof je hebt. En daarbij zegt hij: "Want aan een ieder die heeft, zal gegeven worden, en hij zal overvloedig hebben; maar van hem die niet heeft, van hem zal genomen worden ook wat hij heeft."

Zelf denk ik dat lamp/kaars voor het geloof staat, maar mijn uitleg is persoonlijk, niet officieel. Ik ben benieuwd wat lamp of kaars bij jou betekent.

Verder is er een parallel te trekken met de vergelijking van de zaaier.
Hier is het zaadje ook het geloof (verrouwen) in God.
Maar niet elk zaadje komt tot wasdom, overleeft het uiteindelijk niet.
Het is de bedoeling dat het door God gegeven geloof groeit / vemeerdert, of in elk geval dat er iets mee wordt gedaan met dat doel.

Bij Jezus' uitleg van de gelijkenis van de zaaier in Mattheüs 13, 18-23 haal ik eruit dat het zaad het woord is.
In Johannes 12, 24 staat: Indien het tarwegraan in de aarde niet valt, en sterft, zo blijft hetzelve alleen; maar indien het sterft, zo brengt het veel vrucht voort.
In dit geval is het een graankorrel en stelt hij de Christus voor, die ook wel het Woord genoemd wordt.

Dit heeft natuurlijk wel een verband met de Heilige Geest in de gelovige, maar ik zie het talent als een symbool voor geloof.

Dus dit is hoe jij het ziet of heb je het uit een officiële exegese?

[Jerommel]

Ik weet eerlijk gezegd niet of dit een gangbare of 'officiële' exegese is.
Maar goud is wel vaker een symbool voor heiligheid.
Maar dan kom ik weer terug bij het geloof dat heiligt en iets anders niet, dus zie ik het als metafoor voor geloof.

[Kessel]

Dat zie ik ook zo. Het goud is edel. Van edelmetalen weten we dat ze in hun element blijven en niet snel ergens mee reageren tot een nieuwe verbinding. Roesten kan het niet. Ook kun je het door vuur heen laten gaan zonder dat het verbrandt. Het blijft goud. Ook leerde de kerk mij dat goud in het teken van puurheid staat. En vastheid. Reinheid zou ook kunnen.

[Biker2]

Filippenzen 3:19 Hun einde is het verderf, hun god is de buik en hun eer is in hun schande; zij bedenken aardse dingen.

Ik heb een heel ander begrip van deze tekst dan de algemene uitleg, die de gerefomeerde statenvertaling hanteert. Het gaat hier over de joden, en die eten kosher (de buik was hun god geworden) en zij beriepen zich op hun besnijdenis (hun schaamte/geslachtsorgaan/schande). Aardse aangelegenheden dus, die de mens niet kunnen redden, maar tot het verderf leiden. Net als de brede weg, (hebr:Halacha), die de farizeers breed hadden gemaakt met alsmaar meer regels en wetjes, geboden en verboden.

[Inktvlam]

Hierbij een uitleg over goud, zaaien en oogsten.
Voor de ongelovige:
[11] Daar de zaaier of de lezer echter niets ziet opkomen wat de moeite waard is, zal hij dan niet mismoedig worden en de akker en al het gezaaide graan dat geen oogst opleverde tenslotte verwensen? !
[12] Duidelijk gezegd: Zulke mensen worden dan ongelovig, vallen de goede zaak af en houden hem tenslotte voor puur bedrog.
https://www.nieuweopenbaring.nl/boeken-lezen/24/2/

Over talenten, het uitgedeelde woord van God.
https://www.nieuweopenbaring.nl/boeken-lezen/24/26/

[Piebe Paulusma]

Filippenzen 3:19 Hun einde is het verderf, hun god is de buik en hun eer is in hun schande; zij bedenken aardse dingen.

Ik heb een heel ander begrip van deze tekst dan de algemene uitleg, die de gerefomeerde statenvertaling hanteert. Het gaat hier over de joden, en die eten kosher (de buik was hun god geworden) en zij beriepen zich op hun besnijdenis (hun schaamte/geslachtsorgaan/schande). Aardse aangelegenheden dus, die de mens niet kunnen redden, maar tot het verderf leiden. Net als de brede weg, (hebr:Halacha), die de farizeers breed hadden gemaakt met alsmaar meer regels en wetjes, geboden en verboden.

Uitstekende uitleg, dank hiervoor!

[Kessel]

Een ieder die een vrouw aanziet om haar te begeren, heeft reeds in zijn hart overspel met haar gepleegd.
Oh, het betreft begeerte, een schending van het tiende gebod en eh... overspel is de zonde waar het uiteindelijk toe kan leiden. Hij moet het hebben over de vrouw van iemand anders.
--------------------------------
Volgens het woordenboek heeft het woord ziel meerdere betekenissen. Het kan gezien worden als geest. Het kan gezien worden als het niet-materiële deel van de mens waarvan aangenomen wordt dat het leven aan het lichaam schenkt. Of als een individu. En meer.
En vreest niet hen, die het lichaam doden, en de ziel niet kunnen doden, maar vreest veel meer Hem, Die beide ziel en lichaam kan vernietigen in de hel.
In deze context wordt met ziel op je geest gedoeld. Je persoonlijkheid.
Dit lijkt tegenstrijdig met wat hij leerde in de gelijkenis van de talenten over de ziel als levenskracht of de lengte daarvan. Nog een voorbeeld hiervan kan in Mattheüs 18, 30 en 34 gevonden worden, waar het duidelijk gaat over het uitzitten van tijd in de gevangenis.
Als je naar de hel moet wordt je persoonlijkheid vernietigd en je levenskracht afgepakt (Mattheüs 25, 28), omdat die net als het geld eigendom van de staat blijft en nog steeds hergebruikt kan worden.
In onze taal wordt ziel vaker toegepast als levenskracht en minder vaak als persoonlijkheid. Geest wordt vaker toegepast als persoonlijkheid en minder vaak als levenskracht. De ziel is het niet lichamelijke deel van de mens, maar kan worden opgesplitst in het bewuste en het onbewuste. Het onbewuste is wat de Stoïcijnen presenteren als het onbeschreven blad. Het bewuste als het geschrevene op het blad. Beide staan met elkaar in verbinding. Het een is uit God en het ander uit jezelf of ben je zelf. Iedere mens heeft een stukje eigendom van God in zich. Met het geld wist hij ons dit in een hoeveelheid uit te drukken.

[Kessel]

Diersoorten.

De verschillende dieren lijken vaker te staan voor verschillende engelen of God.
Dieren kunnen demonen zijn of zelfs mensen in het bezit daarvan, maar ook heilige mensen. Zowel dieren als engelen worden onderscheiden tussen vliegende- en niet vliegende soorten. Bij mensen is dit niet zo, dus in het geval van vogels is het zeker dat ze voor God of een engel staan (mits het een metafoor betreft natuurlijk wat afhangt van de context), maar niet vliegende dieren kunnen symbool staan voor God, een engel of een mens.
Bijvoorbeeld een draak kan vliegen dus is het zeker dat hij niet naar een mens verwijst, maar naar een engel. De duivel.
Een slang kan niet vliegen en ook die verwijst meestal naar de duivel, want een draak is in feite een slang met vleugels, poten en het vermogen om vuur te spugen. In een enkel geval wordt een slang met Christus vergeleken. En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden. De slang wordt gezien als wijs en de duivel ook.

Er zijn websites die zeggen dat de adelaars engelen zijn die ervoor zorgen dat je wordt weggenomen zoals Henoch en Melchisedek.
Waar het lichaam is, aldaar zullen de arenden vergaderd worden. - Waar de gemeenschap is zullen de engelen zich verzamelen.
Volgens mij klopt dat.
Voor een kudde landdieren kan de aanval van een adelaar zo snel gaan dat ze niet eens zien hoe hun metgezel wordt meegenomen. De adelaar duikt, grijpt zijn prooi en gebruikt de snelheid van zijn duik om weer omhoog te schieten. Als de anderen van de grond op dat moment niet keken lijkt het voor hen net alsof hun vriend er eerst nog was en daarna plotseling is verdwenen.
In de 3 verzen daarvóór (34, 35 en 36) had hij het over dat wegnemen waarop de apostelen vroegen waar. Zij meenden dat die toekomstige broeders ergens naar toe moeten gaan met hun hele kerkgemeenschappen. Hij antwoordde hen dat dat niet hoeft. Ze zullen worden opgehaald waar ze zich op dat moment ook bevinden. Net als Henoch en Melchisedek zullen deze broeders de dood niet hoeven proeven.
Maar ja volgens het Mattheüs evangelie gaat het ook om kadavers. Dat komt omdat hij voor die toekomstige tijd een tijd van grote verdrukking heeft voorspeld. Hij zei, zo die dagen niet verkort werden, zou geen vlees behouden worden. De strijd zal dan flink gaande zijn. Engelen komen te hulp. Voor sommigen op tijd. En voor sommigen te laat.

Zwijnen en honden zouden een aanduiding kunnen zijn voor heidense, goddeloze of gewoon duivelse mensen. Hoe dan ook staan ze buiten de gemeente.
Zij zijn waar je als gemeente het zouteloze naartoe stuurt. Het zouteloze behoudt toch niemand meer. Hij zegt, het is van die tijd af nergens goed voor, dan te worden uitgeworpen, en te worden vertrapt onder de voeten van mensen.
Mattheüs 7 kan ermee in verband gebracht worden, Geef niet dat wat heilig is aan honden, noch werpt u uw parels voor de zwijnen, opdat zij ze niet onder hun voeten vertrappen, en keren zich weer en scheuren u uiteen.
Vertrappen = onderdrukken, verpletteren.
Als kerk moet je geen goede broeders prijsgeven aan honden omdat die je kerk uiteindelijk ook te pakken zullen nemen. Je moet een goede kerk zijn en alleen de ergernis weg doen. Of het zouteloze. Niet het heilige. Dat doe je ook niet met echte parels.

-

Hierbij beeld ik de parels weer in als zielen, omdat parels een betaalmiddel zijn.
Wederom is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een koopman, die flinke parels zoekt: Wie, toen hij een parel van grote waarde gevonden had, heenging en alles verkocht wat hij had, en kocht hem.
Zielen behorende tot het koninkrijk.
De koopman verwijst terug naar het voorgaande vers over de man die de akker met daarin de schat kocht en daarmee geen gewone man meer is, maar nu een koopman.
Zoals je bij het scheppingsverhaal ziet hoe Eva uit Adam gemaakt is, zo is de gemeente geestelijk uit God ontstaan. Ik beeld hem me in als een man en de gemeente als vrouw. De man wordt gezien als de leider van het gezin.
Op gelijke wijze is de koopman de oprichter en daardoor de leider van zijn gemeente. Zij ontstond uit hem. Hij verkocht alles wat hij had (vermelding in de verleden tijd), dat wil zeggen de parels die hij al had. Of gewonnen had.
De 12 poorten van het hemelse Jeruzalem uit Openbaring 21 elk van een parel gemaakt, kunnen voor zulk een ziel staan. 12 Is alle stammen van Israël. Heel Israël. Dit is een toekomst visioen van het koninkrijk dat dan vervuld zal zijn. Hoe dan ook kocht de koopman jou met hen en zijn daardoor je deur tot de hemel. De koopman leert al zijn leden zich op te offeren om een volgende ziel te winnen. Dat betekent niet dat ze onmiddellijk opgeofferd worden, maar het ligt hem (net als bij vers 44) meer in de acceptatie van je sterfelijkheid. Een geestelijke dood. Je gaat pas later echt dood.
Echter vers 44 leert dat je het koninkrijk eerst verbergt, wat wil zeggen dat je inziet dat er een koninkrijk zal zijn, maar tot de terugkeer van de Heer niet ziet wie daartoe behoren. Voor de zekerheid koop je maar de hele wereld. Hij verkoopt alles wat hij heeft (vermelding in de tegenwoordige tijd), is het hele leven dat je nog te gaan hebt. Ook dit is geestelijk. Je vergeeft de hele wereld, maar niet iedereen behoort tot het koninkrijk. Doordat je niet kunt zien wie nu wel en niet in die vergiffenis geloven, is het koninkrijk voor jou nog verborgen. Als je de hele wereld koopt weet je in ieder geval zeker dat je het koninkrijk hebt... verborgen in je genade voor de hele wereld. Je weet in feite nog niet wie je koopt. En omdat je intussen nog niet echt dood bent altijd snel blijven zijn met vergeven want het zondigen gaat alsmaar door. Ook al geeft iemand geen gehoor aan God en weet je niet zeker of je hem redt. Toch vergeven! Ongehoorzaamheid kan tijdelijk zijn. Echter om dat uit te zoeken is op dat moment niet aan jou.
Dan komen bij vers 45 en 46 de parels aan bod. Deze kan de koopman zien. Je weet dat ze van jou zijn. Je hebt ze zelf gewonnen. Toch ga je verder op zoek naar een parel van grote waarde, de volgende ziel waarbij het zichtbaar wordt dat hij gewonnen is daar hij jouw vergeving aanvaardt en bereid is te gaan meebetalen. Het laat zien dat je dus wel gaat zoeken naar wie je in de wereld hebt verborgen. Dat kan naar iedereen zijn. Uit de honden. Uit de zwijnen. We doen dit in de geest van één voor allen en allen voor één. Jij sterft voor het hele koninkrijk (vers 44) en het hele koninkrijk voor jou (vers 46). Dit principe gaat zo steeds door met iedere nieuwe ziel die gewonnen wordt tot de voleindiging van de tijd. Het stopt niet waar die ene parel gevonden wordt. De zoektocht naar nog een volgende blijft doorgaan. Dat hij één parel genoemd wordt wil zeggen dat hij maar een enkeling is na lang zoeken, zeer moeilijk te vinden of zoals hij vervolgt met, van grote waarde.
Schat is abstract en algemeen. Parel is concreet en persoonlijk. Het verschil tussen de schat en de parel is dat de schat uit meerdere zielen bestaat, terwijl één parel één ziel is. De schat zijn alle parels van het hele koninkrijk. De man die de schat vindt ziet in dat hij iets groots heeft, maar zijn vondst is zo groot dat hij die onmogelijk kan overzien. Dan besluit hij de schat te kopen waardoor hij zelf een onderdeel van de schat wordt. De koopman die daarna de ene parel vindt is zelf al zo'n parel en de ene parel die door hem gevonden wordt zal ook zo'n koopman worden, omdat dat degene is die hij zal vertegenwoordigen. Het koninkrijk.

-

Geestelijk zijn we al gestorven. Het christendom leert dat je in geest opnieuw geboren wordt. Eerst word je lichamelijk geboren, maar zonder geloof. Als een hond. Wanneer je je bekeert, word je geestelijk geboren. Je oude persoonlijkheid sterft af. Romeinen 6 leert dat we dood zijn voor de zonde (en dat voor die van je broeders). Dit betekent dat God ons aardse leven niet zal sparen. Zelfs zijn eigen zoon, die helemaal geen zonden deed, spaarde hij niet. Dat we zullen sterven is een vaststaand feit. Dit beelden we ook uit met de doop. Het ondergedompeld worden in het water symboliseert Christus' dood en hoe wij met hem mee sterven. Het weer omhoog komen uit het water symboliseert zijn opstanding en hoe wij ook daarin met hem zullen zijn, maar tot dan toe zijn we alleen nog geestelijk herboren.
We symboliseren meer met de doop. We beelden uit hoe Mozes door de zee is getrokken nadat hij zijn volk uit Egypte van de slavernij bevrijdde en het zeewater hun niet doodde. Toen de Egyptenaren hetzelfde probeerden werden ze door het water verslonden en verdronken.
Het doopwater staat ook voor het bloed van Christus waarin we worden schoongewassen van onze zonden. Het toont onze gemeenschap aan zijn bloed. We doen het doopritueel slechts eenmalig.

Israël heeft Christus al vóór zijn bestaan op allerlei manieren uitgebeeld.
Elk jaar offeren de Joden het paaslam, maar is het volgens de traditie niet de bedoeling dat ze diens pootjes breken. Daarmee symboliseren ze de dood van Jezus. Toen hij aan het kruis hing, braken ze zijn benen niet.
Ook Isaak is een voorafbeelding van hem. Ten dode opgeschreven omdat zijn vader Abraham hem op de berg ging offeren. Toch kwam hij levend de berg af nadat Abraham het offer gebracht had. Zo werd ook Christus gedood en leefde daarna verder. Isaak stierf figuurlijk en op een letterlijke berg. Christus letterlijk en op beide berg en wereldrijk want daar staat hij boven. Inmiddels is die berg gevallen.
De slang die door Mozes in de woestijn op een stang gesteld werd als de gekruisigde Heer.
Jona met zijn driedaagse reis door de buik van een vis als de tijd die Christus in zijn graf was.
En nog veel meer.

[Kessel]

Als het over zaad gaat, concludeer ik na verdere overpeinzing het volgende:
Zaad = afstammeling, nageslacht, kind, volgeling, geloof, woord van God.
Zaad valt onder te verdelen in menselijk- en plantaardig zaad. Bij menselijk zaad verwijst het altijd naar een (synoniem van) afstammeling of een meervoud daarvan en nooit naar geloof of woord van God, terwijl plantaardig zaad vaker een verwijzing naar geloof of woord van God is, maar ook een verwijzing naar nakomelingschap kan zijn. Je moet er rekening mee houden dat het zaad de vrucht van een plant is en soms als zodanig beschouwd kan worden, zoals dat bijvoorbeeld het geval is bij de gelijkenis van het onkruid waar Jerommel het over had uit Mattheüs 13,24 t/m 30.
24 Een mens die goed zaad zaaide in zijn akker. - God die zijn kinderen in de wereld uitzond.
In vers 25 wordt duidelijk dat dit het zaad van tarwe betreft.
26 Toen nu het kruid opkwam en vrucht voortbracht. - Toen de zaak opkwam en resultaten opleverde.
Zie je wel? De vrucht van het kruid is dat er meer geloof komt. Meer kinderen van God, gelovigen. Ook kan de vrucht erop duiden dat jouw persoonlijke geloof, jouw inzicht, vermeerdert (je kunt altijd verschillende richtingen uit met de uitlegging).
Dan vragen de dienstknechten aan de heer des huizes of zij het onkruid onmiddellijk moeten weghalen, maar de heer zegt, Nee, opdat u bij het verzamelen van het onkruid niet misschien tegelijk daarmee de tarwe uittrekt.
Iemand kan vandaag ongelovig en tot het onkruid gerekend zijn, maar morgen gelovig worden waardoor hij tot één van de vruchten van de tarwe behoort. Dat de heer wacht tot de oogsttijd verklaart dat hij eerst wil zien dat iedereen tot geloof komt wie daartoe voorbestemd is en dat het vrucht dragen een belangrijk gegeven is binnen het christendom.

Dat zaad ook woord van God is blijkt uit Lukas 8,11 wat in verband gebracht kan worden met Johannes 12,24,
Indien het tarwegraan in de aarde niet valt, en sterft, zo blijft hetzelve alleen; maar indien het sterft, zo brengt het veel vrucht voort. - Indien de Christus niet naar de aarde neerdaalt, en sterft, blijft alleen hij over, maar indien hij sterft, brengt hij veel resultaten voort.
In dit geval stelt de ene graankorrel de Christus voor, die ook wel het Woord van God genoemd wordt. Dat hij alleen zou blijven, zou uiteraard gelden voor de tijd na het oordeel waarin niemand staande kon blijven zonder zijn volmaakte offer.

------------------------------

Niemand doet nieuwe wijn in oude leren zakken; anders zal de nieuwe wijn de leren zakken doen barsten, en de wijn zal uitgestort worden, en de leren zakken zijn bedorven. Maar nieuwe wijn moet men in nieuwe leren zakken doen, en beide blijven samen behouden. En niemand die oude wijn drinkt, begeert terstond nieuwe; want hij zegt: De oude is beter.
De ZDA-ers onderwijzen dat wijn doctrine is en ik sluit dat niet uit. Zelf houd ik het er voor dat wijn ritueel is en dat wordt vooral duidelijk wanneer je het verhaal van deze gelijkenis in zijn geheel neemt, want met deze gelijkenis uit Lucas 5,37 beantwoordt hij de vraag waarom zijn discipelen niet vasten, maar die van Johannes wel. Welnu, vasten is een ritueel, dus vandaar.
De oude- en nieuwe leren zakken zijn de oude- en nieuwe etiketten die de productiedatum vermelden en dus welke rituelen ze bevatten. De zakken zijn het oude- en nieuwe testament. Of bij de gelijkenis van het nieuwe kleed zou je kunnen spreken over een nieuw uiterlijk. Je naait geen onderdeel daarvan op een oud kleed, anders verscheurt het nieuwe het oude omdat ze niet met elkaar overeenkomen.
Met andere woorden, het oude testament is al groot en complex genoeg. Ga je het nog groter en complexer maken, dan wordt het te veel. De Joden moeten zo veel rituelen doen dat wij ons vaak afvragen of dat wel menselijk is, dus als daar nóg meer bij komen...
Dat oude wijn beter is, blijkt wanneer je het met de nieuwe vergelijkt. Zeg het zelf maar! Wat heb je liever? Samenkomen, brood breken en dít opeten? Of samenkomen, een lammetje offeren en dát opeten? Laat het nu zo zijn dat echte oude wijn ook lekkerder smaakt dan nieuwe.

Omdat het nieuwe testament naar de heidenen is gegaan zie ik de heidenen als de nieuwe mensen. Christus zag dit vooruit toen hij zei dat eersten de laatsten zullen zijn en laatsten de eersten (Mattheüs 19,30 t/m 20,16, Markus 10,31 en Lukas 13,30). Het was zijn plan om het evangelie in handen van het heidendom te geven om daar het christendom te vestigen, hoewel ons hoofdkwartier in Jeruzalem moet zijn. Het verschil tussen eerst en laatst betekent hetzelfde als het verschil tussen oud en nieuw. Of Jood en heiden. Of gerechtvaardigd en ongerechtvaardigd.
Hierbij gaat hij uit van de oude betekenis. Die van vóór de komst van het evangelie toen heidenen nog niet gerechtvaardigd konden worden door geloof in Christus, hoewel de uitspraak "laatsten zullen eersten zijn en eersten laatsten" een is die in het nieuwe testament geschreven staat van welke de betekenis pas later bekend zou worden (vergelijk dit met 2 Petrus 2,20, Mattheüs 12,45, Hebreeën 4,6 en ook 10,9). Deze 2 werelden heeft hij in zichzelf met elkaar verenigd. In zijn dood. In zijn woorden. Want Jood leverde hem uit. En heiden vermoordde hem. Beiden hadden een functie in zijn verhaal. In zijn reddingsplan.

De 24 oudsten uit Openbaring 4 die in de hemel elk een positie rondom de troon van God zullen hebben, zouden een verwijzing naar 24 Joodse personen kunnen zijn, omdat ze 'oud' worden genoemd. Ten eerste de 12 zonen van Jakob waarnaar ook de stammen van Israël zijn vernoemd en ten tweede de 12 apostelen van Jezus waarvan de verrader verloren ging, maar later door Matthías werd vervangen.

------------------------------

In Spreuken 6,20 en 21 instrueert heer Salomo om het gebod van uw vader te onderhouden en de wet van uw moeder niet te verlaten. Bind ze voortdurend aan uw hart en bind ze om uw hals. In Spreuken 3,3 staat hetzelfde over barmhartigheid en waarheid. Iets om je hals dragen is iets herkenbaar maken om jezelf en anderen mee te waarschuwen. De molensteen uit Mattheüs 18,6 is wederom zulk een symbolische wijze om de ander te waarschuwen voor de verleider die het graan (zaad) gedurende zijn leven vermalen (onderdrukt) heeft, net zoals de 5 dwaze maagden uit de gelijkenis van de 10 maagden eraan herinnerd zullen worden hoe zij hun eigen olie altijd verkochten en in de opstanding niks hadden. Ook het vertreden wat de honden en de zwijnen doen kan ermee in verband gebracht worden, omdat het over onderdrukking gaat. Het is dus niet zozeer dat de dwaze maagden zondaars vervolgden (wat al heel erg is), maar veeleer dat zij hun onderdrukken verkochten als was het olie. Wat het natuurlijk niet is.
En ik vermoed dat deze betekenissen parallel verlopen aan die van de gelijkenis van het zuurdesem dat een vrouw nam en in 3 maten meel verbergt, omdat ook meel gemalen zaad is. Mattheüs lijkt in hoofdstuk 16 vers 12 vrijuit te schrijven dat zuurdesem doctrine is. Verbergen betekent dat iets ergens bij wordt inbegrepen. Omdat zaad geloof is, volgt daaruit dat meel een onderdrukt geloof is. Te weten zuurdesem wordt gemaakt door meel en water te mengen en omdat het daarin verborgen wordt, houd ik ook meel voor dezelfde betekenis als desem. Doctrine schijnt een synoniem van geloof te zijn. Hier is dat het Jodendom dat onder andere wordt gekenmerkt door het feest van de ongezuurde broden. Een op zichzelf staande doctrine van aanhangers die zichzelf zien als zijnde los van het christendom daar de meesten van hen Jezus niet als de Messias aanvaarden. De 3 maten wil zeggen dat het 3x groter is. Zuren is leren of op z'n plat gezegd, indoctrineren . En ik denk dat bedoeld wordt dat dit aan het geheel van ontvankelijke mensen, dat komen gaat, geleerd moet zijn.
Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan zuurdesem, dat een vrouw nam en in 3 maten meel verborg, totdat het geheel doorzuurd was. - Het koninkrijk der hemelen is gelijk aan een doctrine (NT), die een gemeente nam en bij een onderdrukte doctrine, die 3x zo groot is (OT), had inbegrepen, totdat het aan iedereen geleerd was (Mattheüs 13,33).

Bij de gelijkenis van het mosterdzaad, die direct voor de gelijkenis van het zuurdesem staat, is het zaad geloof en wil hij ermee zeggen dat er niet veel voor nodig is daar het zaad van mosterd heel klein is, want hij heeft ook gezegd, mijn last is licht. Slechts door een klein geloof kun je gered worden. Enkel te geloven dat Jezus voor jouw zonden stierf, is al genoeg. Het christendom is in dit opzicht een afwijkend geloof ten opzichte van andere geloven, omdat het het enige is dat leert dat je door het geloof gerechtvaardigd wordt, terwijl andere geloven leren dat je iets moet doen om gerechtvaardigd te worden, waardoor je een zwaardere last wordt opgelegd.
Er wordt ook aangenomen dat Jezus het mosterdzaadje voorstelt, God die zichzelf klein, nederig en kwetsbaar heeft gemaakt door de hemel te verlaten en naar de aarde te komen. Bij deze zienswijze is het begrijpelijker als je zegt dat zaad kind of volgeling betekent.

[Piebe Paulusma]

Interessante gedachten waarvoor dank! Sta me toe er iets aan toe te voegen.

De heidenen waar Paulus naar gezonden werd noemde hij vervreemd van het burgerschap Israëls (Ef. 2:12) welnu, hoe kan iemand ergens van vervreemden zonder er eerst bij te hebben gehoord?

[Robert Frans]

Ik denk dat als je echt de Statenvertaling ten volle wil begrijpen en beleven, je je dan zou moeten onderdompelen in de geloofstraditie waaruit zij voortgekomen is. En dat is de calvinistische, vandaag de dag vooral bevindelijke traditie.
Naar mijn idee komt de Statenvertaling het beste tot haar recht als zij door een ervaren lezer op het juiste ritme en met de juiste ietwat gezwollen dictie wordt voorgedragen. Het beste nog in een klassieke calvinistische eredienst met psalmgezang uit het Geneefse Psalter, overdonderend orgelspel, een diepgravende prediking en een hechte gemeenschap.
Natuurlijk kun je als buitenstaander met enige oefening en wellicht een begrippenlijst ver komen en blijft het de vertaling van een geschrift dat in heel de christelijke geloofstraditie haar centrale plaats heeft, maar de Statenvertaling staat echt niet op zichzelf. Zij komt naar mijn idee het meest volledig tot leven in die genoemde tradities en vindt daarin het meest haar plaats.

Ik heb zelf weleens een eredienst van een gereformeerde gemeente bijgewoond en daar paste het lezen uit die bijbel gewoon naadloos in het geheel, alsof het niet anders had kunnen zijn. En misschien kan het ook niet anders, zonder die unieke cultuur (enig) geweld aan te doen.

[Piebe Paulusma]

Ik denk dat als je echt de Statenvertaling ten volle wil begrijpen en beleven, je je dan zou moeten onderdompelen in de geloofstraditie waaruit zij voortgekomen is. En dat is de calvinistische, vandaag de dag vooral bevindelijke traditie.

Nee, die lijkt er totaal niet op. De SV is ontstaan in een tijd dat het protestantisme nog vrij nieuw was. De oude SV is in feite een katholieke vertaling zou je kunnen zeggen omdat de samenstellers nog met een been in het katholicisme stonden.

[Kessel]

Interessante gedachten waarvoor dank! Sta me toe er iets aan toe te voegen.

De heidenen waar Paulus naar gezonden werd noemde hij vervreemd van het burgerschap Israëls (Ef. 2:12) welnu, hoe kan iemand ergens van vervreemden zonder er eerst bij te hebben gehoord?

Daar heb je een goed punt.
Ja, want wat wij nu Israël noemen is niet altijd Israël geweest. Het is pas later in de vorm van een verbond aan het zaad van Abraham beloofd geworden en ik denk dat het ermee te maken heeft dat God steeds verder gaat met degenen die geloof hebben. En dat Hij van Abraham een hoofdrol figuur maakte om zijn grote geloof. Wie Abraham vervolgden raakten dan vervreemd. Er konden dus ook vervolgers uit Abrahams eigen zaad ontstaan. Net zoals er inwoners van omliggende landen waren die weigerden om Israël aan te vallen niet vervreemd waren omdat zij de God van Israël vreesden.

[Piebe Paulusma]

Interessante gedachten waarvoor dank! Sta me toe er iets aan toe te voegen.

De heidenen waar Paulus naar gezonden werd noemde hij vervreemd van het burgerschap Israëls (Ef. 2:12) welnu, hoe kan iemand ergens van vervreemden zonder er eerst bij te hebben gehoord?

Daar heb je een goed punt.
Ja, want wat wij nu Israël noemen is niet altijd Israël geweest. Het is pas later in de vorm van een verbond aan het zaad van Abraham beloofd geworden en ik denk dat het ermee te maken heeft dat God steeds verder gaat met degenen die geloof hebben. En dat Hij van Abraham een hoofdrol figuur maakte om zijn grote geloof. Wie Abraham vervolgden raakten dan vervreemd. Er konden dus ook vervolgers uit Abrahams eigen zaad ontstaan. Net zoals er inwoners van omliggende landen waren die weigerden om Israël aan te vallen omdat zij de God van Israël vreesden.

De noordelijke stammen zijn onder de volken verstrooid waardoor zij vervreemden van Israël. De heidenen waar Paulus naar gezonden werd, waren hun nakomelingen dus Israëlieten vervreemd van Israël.

[Kessel]

Ik denk dat als je echt de Statenvertaling ten volle wil begrijpen en beleven, je je dan zou moeten onderdompelen in de geloofstraditie waaruit zij voortgekomen is. En dat is de calvinistische, vandaag de dag vooral bevindelijke traditie.
Naar mijn idee komt de Statenvertaling het beste tot haar recht als zij door een ervaren lezer op het juiste ritme en met de juiste ietwat gezwollen dictie wordt voorgedragen. Het beste nog in een klassieke calvinistische eredienst met psalmgezang uit het Geneefse Psalter, overdonderend orgelspel, een diepgravende prediking en een hechte gemeenschap.
Natuurlijk kun je als buitenstaander met enige oefening en wellicht een begrippenlijst ver komen en blijft het de vertaling van een geschrift dat in heel de christelijke geloofstraditie haar centrale plaats heeft, maar de Statenvertaling staat echt niet op zichzelf. Zij komt naar mijn idee het meest volledig tot leven in die genoemde tradities en vindt daarin het meest haar plaats.

Ik heb zelf weleens een eredienst van een gereformeerde gemeente bijgewoond en daar paste het lezen uit die bijbel gewoon naadloos in het geheel, alsof het niet anders had kunnen zijn. En misschien kan het ook niet anders, zonder die unieke cultuur (enig) geweld aan te doen.

De gereformeerden zijn erg groot. Als ik ergens bang voor ben is het grootheid. Ik voel me te ongemakkelijk in een groot gezelschap, sorry. Ik ben ervan vervreemd. Van het hele gemeenschapsleven. Ik wantrouw een grote kerk omdat ik denk dat ze door de mensen gezien willen worden, bewust theater gedrag vertonen en zodoende groot zijn geworden. Ik ben meer iemand van: Waar 2 of 3 zich in Mijn naam samen vergaderen ben Ik in hun midden.
Echter de Statenvertaling vertrouw ik heel erg omdat ik er dingen in zie die me bij andere vertalingen ontgaan. Hoewel de SV een verwarrende zinsopbouw kan hebben die vaak maakt dat je een zin op 2 manieren kunt opvatten. Daarom denk ik dat je gelijk hebt en zij op het juiste ritme en met een bepaalde dictie gelezen moet worden.
En als ik dan bij Handelingen uitkom waar staat dat de eerste christenen hun have verkochten, al hun bezittingen gemeenschappelijk maakten naardat elk nodig had, zij in eenvoud van hart leefden, bijna altijd samen waren, samen aten en dagelijks in eendracht in de tempel volhardden, denk ik bij mezelf: Wie doet dat nu nog? Ik zou het zo wel willen. Maar met wie? En degenen die het willen zouden in conflict komen met mijn achterdocht en mijn sterk verlangen om me terug te trekken uit een sociaal gezelschap omdat ik veel rust en tijd nodig heb om andermans inbreng te verwerken.

[Kessel]

Daar heb je een goed punt.
Ja, want wat wij nu Israël noemen is niet altijd Israël geweest. Het is pas later in de vorm van een verbond aan het zaad van Abraham beloofd geworden en ik denk dat het ermee te maken heeft dat God steeds verder gaat met degenen die geloof hebben. En dat Hij van Abraham een hoofdrol figuur maakte om zijn grote geloof. Wie Abraham vervolgden raakten dan vervreemd. Er konden dus ook vervolgers uit Abrahams eigen zaad ontstaan. Net zoals er inwoners van omliggende landen waren die weigerden om Israël aan te vallen omdat zij de God van Israël vreesden.

De noordelijke stammen zijn onder de volken verstrooid waardoor zij vervreemden van Israël. De heidenen waar Paulus naar gezonden werd, waren hun nakomelingen dus Israëlieten vervreemd van Israël.

Ah oké, daar zit wat in Jij ook bedankt hiervoor!

[Robert Frans]

De gereformeerden zijn erg groot. Als ik ergens bang voor ben is het grootheid. Ik voel me te ongemakkelijk in een groot gezelschap, sorry. Ik ben ervan vervreemd. Van het hele gemeenschapsleven. Ik wantrouw een grote kerk omdat ik denk dat ze door de mensen gezien willen worden, bewust theater gedrag vertonen en zodoende groot zijn geworden. Ik ben meer iemand van: Waar 2 of 3 zich in Mijn naam samen vergaderen ben Ik in hun midden.

Ik denk dat dat een beetje een vooroordeel van je is, misschien gebaseerd op eigen ervaringen, ik weet het niet. Bedenk wel dat kleine kerkgemeenschappen ook zo hun valkuilen hebben; zij kunnen weer heel exclusief en sektarisch worden en zich vooral op een specifieke doelgroep willen richten. Bovendien glip je als buitenstaander daar niet even anoniem binnen, wat niet weinig mensen weer heel prettig vinden.
In grote kerkgemeenschappen kom je onvermijdelijk mensen uit alle lagen van de bevolking tegen, die je allen moet leren liefhebben. Van die deftige, snobistische dame tot die eenvoudige, grofgebekte kerel; ze zijn allen Gods kinderen en dus ook allen door Hem geliefd.
De meeste grote kerken hebben dan ook kleinere verenigingen, gemeenschappen, ordes en of kringen voor het meer persoonlijke contact en voor meer specifieke belevingen van het geloof.

En als ik dan bij Handelingen uitkom waar staat dat de eerste christenen hun have verkochten, al hun bezittingen gemeenschappelijk maakten naardat elk nodig had, zij in eenvoud van hart leefden, bijna altijd samen waren, samen aten en dagelijks in eendracht in de tempel volhardden, denk ik bij mezelf: Wie doet dat nu nog? Ik zou het zo wel willen. Maar met wie? En degenen die het willen zouden in conflict komen met mijn achterdocht en mijn sterk verlangen om me terug te trekken uit een sociaal gezelschap omdat ik veel rust en tijd nodig heb om andermans inbreng te verwerken.

Kloosters doen dat nog steeds. Zowel open kloosters, actief in de samenleving, als slotkloosters, actief in het gebed, zijn zelfvoorzienende gemeenschappen waar niemand eigen bezit heeft, men eenvoudig en sober leeft van werk en gebed en waar men ook dagelijks het brood breekt, ofwel de eucharistie viert. Dingetje is wel dat ze over het algemeen katholiek of oosters-orthodox zijn.

Echter, er is wereldwijd een bescheiden trend gaande van off-grid communities, in de vorm van tiny houses of nog eenvoudiger, waarin men probeert zoveel mogelijk zelfvoorzienend en duurzaam te leven.
Wanneer je dat echt aanstaat, kun je er natuurlijk werk van maken je er bij een aan te sluiten, of anders een eigen (christelijke) te stichten. Alleen weet wel dat dat heel hard werken is, je onvermijdelijk met vervelend 'menselijk gedoe' te maken gaat krijgen, ook als je strakke afspraken met elkaar maakt, en het ook veel tijd en energie van je vraagt, meer dan je zou wensen.
Het heeft een reden waarom het kloosterleven in de betreffende kerken als een serieuze roeping wordt gezien, iets wat lang niet voor iedereen is weggelegd en waarbij intrede ook jaren voorbereiding en zelfreflectie vergt. En waarom die omschreven leefwijze in Handelingen niet lang standhield toen de kerk zich verspreidde.
Zo'n leefwijze kan dus ontzettend veel opleveren en zegen brengen, maar weet wel waar je aan begint en bereid je voor op (heftige) teleurstellingen.

[Piebe Paulusma]

De noordelijke stammen zijn onder de volken verstrooid waardoor zij vervreemden van Israël. De heidenen waar Paulus naar gezonden werd, waren hun nakomelingen dus Israëlieten vervreemd van Israël.

Ah oké, daar zit wat in Jij ook bedankt hiervoor!

Vaak over het hoofd gezien, maar als je Romeinen 7 leest met dit in gedachten valt alles op zijn plaats. Immers, broeders die de wet kennen (vers 1) kunnen nooit heidenen zijn in de hedendaagse betekenis.

[Balthasar]

Ik denk dat als je echt de Statenvertaling ten volle wil begrijpen en beleven, je je dan zou moeten onderdompelen in de geloofstraditie waaruit zij voortgekomen is. En dat is de calvinistische, vandaag de dag vooral bevindelijke traditie.

Nee, die lijkt er totaal niet op. De SV is ontstaan in een tijd dat het protestantisme nog vrij nieuw was. De oude SV is in feite een katholieke vertaling zou je kunnen zeggen omdat de samenstellers nog met een been in het katholicisme stonden.

Onzin, de Statenvertaling is zo gereformeerd als je maar gereformeerd kunt zijn.

De noordelijke stammen zijn onder de volken verstrooid waardoor zij vervreemden van Israël. De heidenen waar Paulus naar gezonden werd, waren hun nakomelingen dus Israëlieten vervreemd van Israël.

Dat is volslagen fantasie. 0,0 bewijs.

[Kessel]

@ Robert Frans,
Ik heb er niet zo'n goede ervaringen mee dus ik heb er wel een mening over of ook als ik online een verstreken dienst bekijk, ben ik blij dat ik hem online bekeek omdat ik er liever niet bij had willen zijn. Ik zeg je gewoon rechtuit dat àls ik naar een gemeenschap ga, ik puur met de missie zou gaan om de mensen eruit te trekken omdat ik vind dat ze er geestelijk gevangen zitten. Ik vind de meeste kerkmensen vaak verdacht en zie vaak nog meer gedragseigenschappen die ik niet zou willen overnemen. Dan kan ik beter zeggen dat ik niet moet gaan.
Het neemt niet weg dat ik de broederschap mis. Integendeel. Het gaat me zelfs aan het geweten. Vooral als ik zie dat iemand als jij zich om mij bekommert. Dat stel ik op prijs. Maar ik kan het ook omdraaien en van jou vragen te geloven in de kracht van het individu, want als je maar gelooft kun je in je eentje bergen verzetten. Kijk maar naar Jezus! Die werd buitengesloten voor het zeggen van de waarheid. Zo breng ook ik mijn boodschap over door buiten te blijven staan en dat zegt soms meer dan duizend woorden. Je hoeft je om mij echt geen zorgen te maken.

[Kessel]

Ah oké, daar zit wat in Jij ook bedankt hiervoor!

Vaak over het hoofd gezien, maar als je Romeinen 7 leest met dit in gedachten valt alles op zijn plaats. Immers, broeders die de wet kennen (vers 1) kunnen nooit heidenen zijn in de hedendaagse betekenis.

Ja dat klopt. Het komt overeen met wat je eerder zei, omdat Paulus zegt, "broeders... ik spreek tot hen die de wet verstaan." Maar hij spreekt niet alleen tegen de verstrooide Israëlieten die in het heidendom terecht zijn gekomen, toch? En dat hij door die heidense Israëlieten te bereiken ook alle andere heidense gelovigen bereikt, nietwaar?

Romeinen 11,16 is ook vergelijkbaar,
En indien de eerstelingen heilig zijn, dan is ook het deeg heilig; en indien de wortel heilig is, dan zijn ook de takken heilig.
Nu volgens mijn OP had ik dat wortel bron is. Eerstelingen de volgers van het oude testament; oftewel de bron. Bij deeg kom ik er tot dusver op uit dat het zoiets betekent als school of les. De takken is de rest van Israël die God verder gaat volgen met het nieuwe testament en dat als vertakkingen tot in het heidendom. En de stam is God, dus zowel de wortel als de takken zijn daarmee verbonden.
Dan ineens gaat het in vers 17 over de takken van een wilde olijfboom die in de plaats komen van de afgebroken takken.

[Kessel]

De noordelijke stammen zijn onder de volken verstrooid waardoor zij vervreemden van Israël. De heidenen waar Paulus naar gezonden werd, waren hun nakomelingen dus Israëlieten vervreemd van Israël.

Dat is volslagen fantasie. 0,0 bewijs.

Maar wil dat zeggen dat het niet in de bijbel staat?

[Piebe Paulusma]

Vaak over het hoofd gezien, maar als je Romeinen 7 leest met dit in gedachten valt alles op zijn plaats. Immers, broeders die de wet kennen (vers 1) kunnen nooit heidenen zijn in de hedendaagse betekenis.

Ja dat klopt. Het komt overeen met wat je eerder zei, omdat Paulus zegt, "broeders... ik spreek tot hen die de wet verstaan." Maar hij spreekt niet alleen tegen de verstrooide Israëlieten die in het heidendom terecht zijn gekomen, toch? En dat hij door die heidense Israëlieten te bereiken ook alle andere heidense gelovigen bereikt, nietwaar?

Romeinen 11,16 is ook vergelijkbaar,
En indien de eerstelingen heilig zijn, dan is ook het deeg heilig; en indien de wortel heilig is, dan zijn ook de takken heilig.
Nu volgens mijn OP had ik dat wortel bron is. Eerstelingen de volgers van het oude testament; oftewel de bron. Bij deeg kom ik er tot dusver op uit dat het zoiets betekent als school of les. De takken is de rest van Israël die God verder gaat volgen met het nieuwe testament en dat als vertakkingen tot in het heidendom. En de stam is God, dus zowel de wortel als de takken zijn daarmee verbonden.
Dan ineens gaat het in vers 17 over de takken van een wilde olijfboom die in de plaats komen van de afgebroken takken.

Vaak wordt gedacht dat de edele takken meer zijn dan de verwilderde, maar deze takken waren alleen maar edel doordat de wortel heilig is en die wortel is Christus.