Symboliek versus realiteit

[Zolderworm]

Nou ik kan wel leven met het idee dat de vloed een symbolische betekenis had, Maar dat wil niet zeggen dat het dan geen letterlijke gebeurtenis zou zijn geweest. De vloed staat inderdaad symbool voor de doop, Maar dat stond de doortocht door de schelfzee ook. Ook die gebeurtenis stond symbool voor de doop, Maar het was wel een letterlijke gebeurtenis.

Je krijgt wel een probleem als je het ene wel letterlijk wil nemen en iets anders niet. Na mijn weten is de Bijbel duidelijk wanneer iets letterlijk dan wel symbolisch opgevat dient te worden. Wat doe je dan bv met de schepping, De zondeval, Sodom en Gomorra. Moet je dat dan ook symbolisch opvatten of letterlijk?
Overal in de Bijbel waar gesproken wordt over de vloed wordt het beschreven als een letterlijke wereldwijde gebeurtenis, Alleen die gebeurtenis symboliseerde iets.
Zoals ook de verwoesting van Sodom en Gomorra iets symboliseerde, Maar het was wel een letterlijke gebeurtenis. En die gebeurtenis was een spiegel op het aanstaande oordeel als Christus terugkomt.

Dat is de manier waarop God werkt. God wil ons iets Geestelijks leren dmv letterlijke gebeurtenissen. Zoals bv het offer van Abraham die symbool stond voor de kruisiging van Christus die eeuwen later pas plaatsvond. De tabernakel en het bijbehorende offersysteem stond ook symbool voor het offer die Christus heeft gemaakt. Christus was het Lam van God geworden, Zoals ze in OT tijden een letterlijk lam moesten offeren, Zo is Christus het symbolische Lam geworden.
Dat noemen ze typologie, Type en antitype, Waarvan het antitype altijd groter is als het type. Het type symboliseert een gebeurtenis in de verre toekomst, Die ze het antitype noemen.

Nou, ik moet zeggen dat ik dit op zich een zeer interessante gedachte vind, waar zeker een kern van waarheid in zit. Zelfs in het dagelijks leven gebeurt het wel eens dat reële gebeurtenissen een voorafschaduwing zijn van latere gebeurtenissen op het geestelijke vlak. Mij is dat althans verschillende keren overkomen. Jung noemde dit principe synchroniciteit. Dus je kunt zeker gelijk hebben.
Persoonlijk zie ik dit als een gevolg van de structuur van de werkelijkheid, waarin reële gebeurtenissen hun wortel vinden in de geestelijke werkelijkheid. Je zou kunnen zeggen dat niets toevallig gebeurt. Ik weet niet of God hier de oorsprong van is, maar in ieder geval wel een hogere geestelijk werkzaamheid.
Maar veel van de in de Bijbel beschreven gebeurtenissen vind ik toch te onwaarschijnlijk om te kunnen geloven dat ze echt letterlijk zijn gebeurd.

[Wilsophie]

Je moet het ook nooit omdraaien, de symboliek is er dankzij de letterlijke betekenis, als je zegt dat de appel niet ver van de boom valt, zul je toch eerst moeten weten wat een appel en een boom precies voor dingen zijn.
Het Hebreeuwse alphabeth heeft een letter en een getal en daarnaast ook een betekenis, aangezien dit de taal van de Bijbel is kun je uitzoeken wat bijvoorbeeld dat ding is wat Jonah krijgt om in de schaduw te zitten.
Vreemd genoeg zat hij onder een afdak, waarom dan nog dat extra ding en wat is dat dan?
Wij zeggen het is een wonderboom, maar dan weet je toch nog niks.
In de taal van de Bijbel staat het woord Kikajon, en dat is een woord met een getalswaarde van 276 dus ga je dat opzoeken in de Bijbel dan komt dat getal nog 1 keer voor namelijk bij het aantal geredde mensen bij de schipbreuk op Malta in Handelingen vermeld.
Ga je die 276 dagen omzetten in weken kom je uit op 40 weken en dat is de duur van de zwangerschap.
Zo kun je via de taal van de Bijbel nader onderzoek doen naar een woord als "wonderboom".
En waarom stond die boom die Jonah ook daadwerkelijk kreeg, maar verdween dat ding na een nacht meen ik.
Dat is symboliek.

[vrolijke]

Je moet het ook nooit omdraaien, de symboliek is er dankzij de letterlijke betekenis, als je zegt dat de appel niet ver van de boom valt, zul je toch eerst moeten weten wat een appel en een boom precies voor dingen zijn.
Het Hebreeuwse alphabeth heeft een letter en een getal en daarnaast ook een betekenis, aangezien dit de taal van de Bijbel is kun je uitzoeken wat bijvoorbeeld dat ding is wat Jonah krijgt om in de schaduw te zitten.
Vreemd genoeg zat hij onder een afdak, waarom dan nog dat extra ding en wat is dat dan?
Wij zeggen het is een wonderboom, maar dan weet je toch nog niks.
In de taal van de Bijbel staat het woord Kikajon, en dat is een woord met een getalswaarde van 276 dus ga je dat opzoeken in de Bijbel dan komt dat getal nog 1 keer voor namelijk bij het aantal geredde mensen bij de schipbreuk op Malta in Handelingen vermeld.
Ga je die 276 dagen omzetten in weken kom je uit op 40 weken en dat is de duur van de zwangerschap.
Zo kun je via de taal van de Bijbel nader onderzoek doen naar een woord als "wonderboom".
En waarom stond die boom die Jonah ook daadwerkelijk kreeg, maar verdween dat ding na een nacht meen ik.
Dat is symboliek.

Mij lijkt dat meer op koffiedik kijken.

[Peter79]

Nou, ik moet zeggen dat ik dit op zich een zeer interessante gedachte vind, waar zeker een kern van waarheid in zit. Zelfs in het dagelijks leven gebeurt het wel eens dat reële gebeurtenissen een voorafschaduwing zijn van latere gebeurtenissen op het geestelijke vlak. Mij is dat althans verschillende keren overkomen.

Dat kan je dan toch alleen achteraf zo interpreteren? Met de kennis van later, kijk je terug op die reële gebeurtenissen. Wat is dan het verband tussen de reële gebeurtenissen en de latere gebeurtenissen op het geestelijke vlak? (Ik begrijp uit het begrip synchroniciteit dat het niet een causaal verband hoeft te zijn).

Jung noemde dit principe synchroniciteit. Dus je kunt zeker gelijk hebben.
Persoonlijk zie ik dit als een gevolg van de structuur van de werkelijkheid, waarin reële gebeurtenissen hun wortel vinden in de geestelijke werkelijkheid. Je zou kunnen zeggen dat niets toevallig gebeurt. Ik weet niet of God hier de oorsprong van is, maar in ieder geval wel een hogere geestelijk werkzaamheid.
Maar veel van de in de Bijbel beschreven gebeurtenissen vind ik toch te onwaarschijnlijk om te kunnen geloven dat ze echt letterlijk zijn gebeurd.

Ik denk dat het gaat om belevingstaal of ervaringstaal. "De zon gaat op", is ervaringstaal, omdat je de aarde als vast punt neemt. Het is geen wetenschappelijke taal. Maar als je dit doordenkt, dan kan je ook de zon als vast punt nemen, maar ook dat doet de wetenschap niet (meer).

Geloof heeft alleen zin, in mijn optiek, als ik daarin met de realiteit te maken heb. Maar mijn vaste punt is niet, dat wat er letterlijk staat, ook letterlijk zo gebeurd is. De relatie tussen woorden en realiteit verschilt, naar gelang spreker/schrijver en genre.

Zo is het ook met het principe van synchroniciteit, het is een alternatief voor het altijd maar causale denken. Niet alles is te reduceren tot oorzaak en gevolg.

Is de relatie tussen symboliek (beeldende taal) en realiteit alleen een interpretatiekader dat je kan loslaten op de Bijbel, of kan je uit de Bijbel ook afleiden dat er verschillende relaties zijn tussen symboliek en realiteit?
Als het alleen een interpretatiekader is, een bril, dan kan deze benadering nieuwe betekenissen van bijbelteksten op het spoor komen. Dan is het interessant om voorbeelden uit de Bijbel te beschrijven.
Als de Bijbel zelf ook aanknopingspunten biedt (bijvoorbeeld paradoxen en tegenstrijdigheden die beter verklaarbaar zijn vanuit symboliek in plaats van letterlijk-historische verklaringen), dan vind ik dat nog interessanter, want soms doen bepaalde interpretaties van de Bijbel het verstand geweld aan, terwijl dat niet goed past in de algemene lijnen in de Bijbel.

[Wilsophie]

Wij Hollanders kennen lang niet zo veel symboliek als de Joden en in hun taal speelt de symboliek een grote rol. De getalswaarden van woorden idem dito.
Je kunt dat koffiedik kijken noemen, maar dat getuigt dan van onkunde. Er zijn vele vele symbolieken die met name door Prof. Bettex en Prof. Weibreb zijn beschreven in hun boeken. De Bijbel als schepping is de titel die ook weergeeft dat God Zich uitdrukt in Zijn Schepping. Het is dan ook triest als men de symboliek in de Bijbel wegdoet en afdoet als koffiedik kijken.
Dat mag je best zeggen, maar zeg dan waarom je dat zegt. Zo kan ik er niks mee meneer Vrolijk.

[Wilsophie]

Als de Bijbel zelf ook aanknopingspunten biedt (bijvoorbeeld paradoxen en tegenstrijdigheden die beter verklaarbaar zijn vanuit symboliek in plaats van letterlijk-historische verklaringen), dan vind ik dat nog interessanter, want soms doen bepaalde interpretaties van de Bijbel het verstand geweld aan, terwijl dat niet goed past in de algemene lijnen in de Bijbel.

Absoluut zijn die beter verklaarbaar vanuit de symboliek, hoeveel voorbeelden wil je hebben?

[Peter79]

Absoluut zijn die beter verklaarbaar vanuit de symboliek, hoeveel voorbeelden wil je hebben?

Maar veel van de in de Bijbel beschreven gebeurtenissen vind ik toch te onwaarschijnlijk om te kunnen geloven dat ze echt letterlijk zijn gebeurd.

Misschien kan Zolderworm als topicstarter wat voorbeelden geven?

[Wilsophie]

Als God Eén is of Echad, dan is dat mooi uit te leggen in de Aleph en de Beth en dan weer de Aleph, de 1 en de 2 dus die je als een pyramide in lijnen trekt 2 keer waardoor de Magen David ontstaat.
A-B-B-A. Het dualisme of de tweeheid speelt dan ook in de tegenstellingen in de herscheppingsdagen van Genesis 1 een grote rol. Ze verhouden als tegenstelling keurig tot elkaar. Het woord Abba kennen wij als Vader. Maar het zijn de Aleph en de Beth van de 1 naar de 2 en retour.
Er gaat dus een tweeheid naar een eenheid.
Anders gezegd, we gaan van Midzraim als tweeheid naar Kanaan als eenheid en die getals waarden zijn dan ook 2 : 1.
Ik meen uit mijn hoofd 180 = Kanaan en 360 is Egypte dus Midzraim, maar weet het niet zeker meer.

[Wilsophie]

Zolderworm is aan het schoffelen in de tuin.
Dus ik ben alvast begonnen.

[Wilsophie]

Ik zat bijna goed. Het is 380 even gezocht op internet.

citaat". Opmerkelijk is het verschil in
getalswaarde tussen Egypte en het land Kanaän: Egypte is 380 en Kanaän
heeft als getalswaarde 190: De gang van Egypte naar Kanaän is al een gaan
van de 2 naar de 1, naar de oorsprong, naar de bron.
Je "daalt" ook af naar Egypte en je "gaat op" naar Kanaän."