Mijn visie op de ziel is die van de ziel als kenvermogen. (bewustzijn) Het is mij gebleken dat het kenvermogen gedragen wordt door mijn fysieke lichaam, maar niet mijn fysieke lichaam is. (Het fysieke lichaam, met de daarbijbehorende hersenen is het ego-ik.) Dat ego-ik heeft herinneringen aan dit leven.peda schreef: ↑24 okt 2020, 12:22Bij mijn weten slaat de Atman ( Ziel in Hindoe visie ) , de informatie ( ervaring ) op. De Atman overleeft de stoffelijke dood en neemt de informatie mee naar de volgende wedergeboorte. Hoe de informatie opslag plaats vindt op een onstoffelijke informatie drager is onbekend. M.i. splits jij de Atman in een ego-ik en een christus-ik en daarmede maak jij het omgaan met de Atman veel moeilijker. Bij de christenen neemt de geschapen, niet Goddelijke ziel de informatie mee na de dood. Bij de Jg die geen "" ziel "' kennen, slaat God Zelve de informatie op. Kortom je kunt met de meta-fysische informatie-opslag vele kanten uit. De naturalist heeft het simpel, de informatie wordt bij leven opgeslagen in de stoffelijke hersenen en die hersenen vergaan bij de dood, met als gevolg persoonlijke informatie volledig verdwenen.hopper schreef: ↑24 okt 2020, 11:49
Om tot wetendheid te komen is het van belang af te vragen wat er reïncarneert. De wie kan niet reïncarneren, want de 'wie' is de acteur op het toneel die na 80 jaar dood gaat en nooit meer terug komt.
Als er sprake is van reïncarnatie kan alleen 'wat' reïncarneren. Dat betekent dat er ergens informatie opgeslagen moet liggen over dat 'wat'.
Maar dieper weggestoken zit de ziel/kenvermogen als losstaande 'ik'. Wie het eigen kenvermogen kent/vindt die weet dat het ego-ik slechts een ervaring is. Bij het ego-ik kijkt het kenvermogen alleen maar naar buiten (de wereld in). Maar het kenvermogen kan ook de andere kant op kijken naar binnen. Dus hoewel het kenvermogen van zichzelf ledig is, ligt de informatie elders. Dat maakt ook dat jij of ik niet morgen wakker worden en vergeten zijn 'wat' we zijn. Daarmee bedoel ik dat jij niet morgen zomaar een verschrikkelijke boef bent. Of dat een grote boef (Hitler) zomaar een goedaardig oud mannetje zou zijn geworden.
Dat wat wij ervaren (de acteur, het ego-ik) veranderd ons zelf op onzichtbare wijze. Daarin hebben we een vrije keuze. En het is een mogelijkheid dat je dat mee neemt naar een volgend leven. Dat zetten oorzaak en gevolg zich gewoon voort.