Ik begreep niet wat homoseksualiteit was.

[Maria K]

Ik heb dit topic elders geplaatst, maar dacht dat het hier ook wel actueel zou kunnen zijn.

Wanneer kwamen wij voor het eerst in aanraking met homoseksualiteit en sinds wanneer begrepen we ten volle wat het inhoudt?
Hoe oud waren we toen?
En heeft het te maken met de omgeving waarin we opgroeiden?
En natuurlijk de tijd waarin we leefden.
De vraag geldt eigenlijk voor mensen met alle geaardheden ieder via de eigen specifieke wijze en kanalen van kennis vergaring.

REESE WITHERSPOON ‘DIDN’T UNDERSTAND WHAT HOMOSEXUALITY WAS’ UNTIL MOVING TO LA

Reese Witherspoon has said she “didn’t understand what homosexuality was” until she moved to Los Angeles, having not been taught about sexuality during her upbringing.
The 44-year-old drew comparisons between a statement made by her character in the script and the way in which she learnt about homosexuality in the same time period.

The actor said it was a “great experience” to be able to “look at a time that was actually 30 years ago and think: ‘I was a teenager then. What did my mum say about sexuality, race, class? What were the things that I was told that maybe were true or not true?

“No one spoke to me about sexuality when I was a teenager,” she said. “I didn’t understand what homosexuality was. My grandparents didn’t explain it; my parents didn’t explain it. I had to learn from somebody I met on an audition in Los Angeles.”

“We incorporated some of the conversation I had with my grandmother afterward,” she told King.
“She said: ‘Homosexuality is very rare, Reese. That’s not a thing that happens very often.’ And we put it in the script.”(haar grootmoeder)
Witherspoon added that her character Elena said that particular line “because that’s what was said to me in Nashville, Tennessee, in 1994”

Reese Witherspoon
Geboren 1976 en opgegroeid Nashville (Tennessee).
Het enige wat ze hoorde was in 1994 van haar grootmoeder, dat het zelden voorkwam.
Pas toen ze naar Los Angeles ging, is het haar duidelijk uitgelegd.

Naar aanleiding van dit artikel, dacht ik aan mijn eigen jeugd en de tijd dat ik voor het eerst in aanraking kwam met homosexualiteit.
Thuis en in eigen omgeving is het nooit ter sprake geweest.
Dat was op de middelbare school ergens toen ik 14-15 was en er gesuggereerd werd dat onze tekenleraar homo was.
Ik realiseerde me niet ten volle wat dat precies inhield, maar sindsdien herkende ik de duidelijke signalen in nog 2 mensen bij ons in het dorp.
Gesproken werd er nooit over.
Alleen dat zij als mannen alleen en op hun leeftijd hun huishouden zo keurig op orde hadden.
Of zij werkelijk homoseksueel waren heb ik nooit zeker geweten.
Dat vrouwen lesbisch konden zijn, kwam niet in me op.
Het was pas veel later, dat het ten volle tot me doordrong, dat zij slechts de uitzonderingen waren en ze daardoor herkenbaar waren.

[callista]

Ik zie dit topic nu pas.
Toen ik jong was...jaren geleden.. ..werd er helemaal niet over gesproken.
Sterker nog.......ik stond er dan ook helemaal niet bij stil.....
Er kwam verliefdheid enz....zo gaat dat...in de pubertijd....
Achteraf bleek dat veel ---eigenlijk de meeste---- van mijn vriendjes en verkering--zoals dat toen heette--- homoseksueel waren.

Hoewel ik ben opgegroeid in de biblebelt kwam het toen niet ter sprake....ja...een aantal jaren later wel....en toen met veroordelingen vooral uit de kerk...

Eigenlijk val ik nog steeds op een bepaald type man; net zoals toen ...dit terzijde.

[Maria K]

Ik zie dit topic nu pas.
Toen ik jong was...jaren geleden.. ..werd er helemaal niet over gesproken.
Sterker nog.......ik stond er dan ook helemaal niet bij stil.....
Er kwam verliefdheid enz....zo gaat dat...in de pubertijd....

In die tijd wist ik ook helemaal niet wie van mijn leeftijdgenoten homo zou kunnen zijn.
Zelfs als ik terugkijk zou ik moeten raden.

Achteraf bleek dat veel ---eigenlijk de meeste---- van mijn vriendjes en verkering--zoals dat toen heette--- homoseksueel waren.

Hoewel ik ben opgegroeid in de biblebelt kwam het toen niet ter sprake....ja...een aantal jaren later wel....en toen met veroordelingen vooral uit de kerk...

Eigenlijk val ik nog steeds op een bepaald type man; net zoals toen ...dit terzijde.

Ja, heel frappant.
Zou je kunnen zeggen, wat het dan was wat jou aantrok?
Op latere leeftijd ben ik een tijd alleengaander geweest. Me ten volle bewust van de verschillende geaardheden.
Ik had dat toen ook wel eens, dat ik zei, [*1]zonde dat hij op mannen valt.
Meestal was het dan wel een man waar ik het niet duidelijk kon merken aan gedrag.
Degene die in hun gedrag vrouwelijk overkomen kan ik net zo goed waarderen, maar daar val ik niet voor.
Eigenlijk logisch, want ik val niet op vrouwen.

Tegen de tijd, dat ik het doorhad heeft me de kerkelijke afwijzing persoonlijk niets gedaan, want ik had al afstand gedaan van het hele wettische gebeuren in de ozo door mensen aangezette normen van de tijd waarin we leefden.

[*1] zonde = jammer voor mij.

[Messenger]

Wanneer kwamen wij voor het eerst in aanraking met homoseksualiteit en sinds wanneer begrepen we ten volle wat het inhoudt?
Hoe oud waren we toen?
En heeft het te maken met de omgeving waarin we opgroeiden?
En natuurlijk de tijd waarin we leefden.
De vraag geldt eigenlijk voor mensen met alle geaardheden ieder via de eigen specifieke wijze en kanalen van kennis vergaring.

Al op de kleuterschool ging ik alleen om met jongens. Van de jongens herinner ik me een aantal, van de meisjes geen een.
Op de lagere school voelde ik me fysiek meer aangetrokken tot jongens, hoewel lichamelijk er nog geen seksualiteit mogelijk was.

De aantrekking tot de eigen sekse was er dus al vroeg.

Ik groeide op in een heteroseksuele omgeving en ooms en tantes vroegen steevast of ik al een vriendinnetje had.
Een kennis van mijn ouders was homo en deze man gedroeg zich vrouwelijk. Pas toen ik vernam dat hij door een date was gewurgd, ging er een belletje rinkelen.
Die kennis was homo, gedroeg zich vrouwelijk en had seks met een andere man gehad dat hem fataal geworden was.

In mijn kindertijd werd mysterieus omgegaan met homoseksualiteit en bleven BN-ers in de kast.
Behalve Albert Mol. Deze aardige man maakte geen geheim van zijn geaardheid en bleek ook zeer vrouwelijk.

Mijn referentiekader was dat homo's vrouwelijke mannen waren, ik kende immers verder geen.
Bij het accepteren van mijn eigen geaardheid was dat een probleem. De gedachte "zo word ik ook" werd een angstscenario, net als de gedachte "alle homo's zijn vrouwelijk". Ik voelde me geen vrouw en viel op echte gozers.

De middelbare schooltijd was bedreigend omdat voortdurend jongens, en ook ik, homo werden genoemd. Het was een soort schelden, maar niet direct persoonlijk want iedere jongen werd homo of mietje genoemd. Was je niet goed in voetbal dan was je al een mietje.

Dat homoseksualiteit gevoelig lag, met name vanwege religieuze visie daarop, was me wel duidelijk en daarom hield ik het verborgen. Mijn ouders spraken zich nooit uit tegen homoseksualiteit maar ook niet voor homoseksualiteit.
We praatten sowieso weinig over gevoelige kwesties.

Mijn opvoeding was ongelovig, maar er werd wel gekozen voor protestants-christelijk onderwijs. Simpel omdat die school dichtbij was. Daar kreeg ik verplicht een dagopening elke dag die mij gestolen kon worden. Ik vond het weinig positief.
Een Sinterklaasverhaal waar volwassenen nog in geloofden. Ik geloofde wel in een God, maar niet als beschreven in de bijbel.

Toen ik een bijbel van school kreeg bij het eindexamen, las ik homofobe passages waar ik door verward raakte. De bijbel wordt verkocht als het enige Woord (met hoofdletter!) van God.

Dat heeft een allesbepalende invloed gehad op mijn coming out.

[Maria K]

Dat heeft een allesbepalende invloed gehad op mijn coming out.

Ontzettend bedankt voor je eerlijke verslag van jouw ervaringen.
Eigenlijk wel iets wat ik had verwacht van mensen, die al een lange geschiedenis hebben en al een tijd eerlijk met zichzelf en met anderen erover kunnen praten.
Ik denk dat iedere mens in jouw omstandigheden de invloed van buiten af als zeer sterk ervaren heeft.
Wat de uiteindelijke uitkomst ook is.
Ik laat het even bezinken en hoop op meer eerlijke bijdragen.

Alleen nog één vraag.
Heb jij connectie met nog mensen, die jou in vertrouwen nemen, en waardoor je verschillende soorten oorzaken kunt leren kennen van het niet openbaar willen maken van hun geaardheid?
Want dat er heel andere redenen kunnen zijn dan religie lijkt me ook duidelijk.
En herken jij daarin ook wat bij jezelf?

Dat laatste uiteraard alleen als je zelf wil.

[Messenger]

Heb jij connectie met nog mensen, die jou in vertrouwen nemen, en waardoor je verschillende soorten oorzaken kunt leren kennen van het niet openbaar willen maken van hun geaardheid?
Want dat er heel andere redenen kunnen zijn dan religie lijkt me ook duidelijk.
En herken jij daarin ook wat bij jezelf?

Ik merk in de wereld van vandaag een minder accepterende mensheid op in het algemeen.

Europa heeft geen interne grenzen meer en zo kun je in Berlijn Poolse mensen tegenkomen die schreeuwen dat je als homo daar niets te zoeken hebt (meegemaakt op straat met vrienden).

Zo ook in Nederland waar ik zelf weer terug de kast in kruip als de situatie daarom vraagt.
Op het CS in Amsterdam kon je je homovrienden een aantal jaar geleden nog begroeten met een kus op de wang, maar nu moet je uitkijken wie daar op let en mogelijk agressief op reageert, verbaal of fysiek.

Dat kussen ter begroeting, maar vooral ten afscheid laat ik buitenwege. Als ik afscheid neem zoals ik zou willen, en ik ga op eigen houtje verder naar huis en de ander ook, weet ik niet of we ergens halverwege te maken krijgen met geweld.

Oostbloklanden denken op een achterlijke manier over homoseksualiteit.
Van sommige moslims vind ik dat ook, maar in een volledig blanke omgeving voel ik me al niet veilig.

In Amsterdam, dat ooit wél maar allang niet meer de Gay Capitol of Europe was/is.

[Maria K]

Zo ook in Nederland waar ik zelf weer terug de kast in kruip als de situatie daarom vraagt.

Dit raakte mij in heel zijn primitieve kunst en een wereldomvattend gevoel.
Voor jou deze virtuele knuf.

https://www.fredtriep.nl/beeldhouwen/mi ... ing-3.html

[Messenger]

Dit raakte mij in heel zijn primitieve kunst en een wereldomvattend gevoel.
Voor jou deze virtuele knuf.

https://www.fredtriep.nl/beeldhouwen/mi ... ing-3.html

Dankjewel Maria K !

[Storm]

Mijn referentiekader was dat homo's vrouwelijke mannen waren, ik kende immers verder geen.
Bij het accepteren van mijn eigen geaardheid was dat een probleem. De gedachte "zo word ik ook" werd een angstscenario, net als de gedachte "alle homo's zijn vrouwelijk". Ik voelde me geen vrouw en viel op echte gozers.

De middelbare schooltijd was bedreigend omdat voortdurend jongens, en ook ik, homo werden genoemd. Het was een soort schelden, maar niet direct persoonlijk want iedere jongen werd homo of mietje genoemd. Was je niet goed in voetbal dan was je al een mietje.

Dat homoseksualiteit gevoelig lag, met name vanwege religieuze visie daarop, was me wel duidelijk en daarom hield ik het verborgen. Mijn ouders spraken zich nooit uit tegen homoseksualiteit maar ook niet voor homoseksualiteit.
We praatten sowieso weinig over gevoelige kwesties.

Mijn opvoeding was ongelovig, maar er werd wel gekozen voor protestants-christelijk onderwijs. Simpel omdat die school dichtbij was. Daar kreeg ik verplicht een dagopening elke dag die mij gestolen kon worden. Ik vond het weinig positief.
Een Sinterklaasverhaal waar volwassenen nog in geloofden. Ik geloofde wel in een God, maar niet als beschreven in de bijbel.

Toen ik een bijbel van school kreeg bij het eindexamen, las ik homofobe passages waar ik door verward raakte. De bijbel wordt verkocht als het enige Woord (met hoofdletter!) van God.

Dat heeft een allesbepalende invloed gehad op mijn coming out.

@Messenger,
Ik herken dat ook bij mijzelf; in mijn jeugd dacht ik bij homoseksualiteit aan mensen uit de kunst en theaterwereld. Albert Mol was echt een voorbeeld; zo waren homoseksuelen dus; vrouwelijk en vooral heel leuk. André van Duin schoof ook aan dus het positieve beeld werd versterkt. De meeste homoseksuele mensen waren kunstzinnig dus ze hadden een beroep in theaters of de kunst.. Ze woonden vooral in de randstad. Negatieve reacties hoorde ik niet of het had niet mijn interesse, dat homoseksuele jongens niet altijd vrouwelijke trekken hadden en lesbische meisje geen manwijven waren merkte ik later pas op.
In mijn fam komt homoseksualiteit nogal eens voor en ik had een ongetrouwde tante, waarvan mijn moeder zei dat men tante zich niet geschikt vond om te trouwen...later viel het kwartje. Neven en nichten die absoluut niet aan het stereotiepe beeld van homo/lesbisch voldeden. Homoseksualiteit leek weinig voor te komen in mijn jeugd, leek.... Wat zal er veel eenzaamheid geweest zijn, en misschien ook; "ik kan er niets mee, dus het zei zo". Heerlijk om nu foto's op facebook te zien waar men geniet met zijn/haar partner, homo of hetero.

Nu hoor ik ook vaker; "ik word verliefd op een mens, het kan een vrouw of man zijn". En ik zie dat nogal eens na een moeilijk huwelijk, zeker bij vrouwen dat er voor een vriendin gekozen wordt. Ik kan dat goed begrijpen maar ik heb nog niet naar cijfers gezocht om dit te onderbouwen.

[EdVaessen]

Ik ben van 1956 en in de Rooms-Katholieke omgeving van de Mijnstreek waarin ik opgroeide werd er niet over gesproken. Maar er werd over heel wat nog niet gesproken. Als er op school homoseksuele leerlingen of leraren waren, dan wisten we dat niet. Homo's waren verwijfde, aanstellerige mannen met wie iets mis was. Henk Elsinks 'Harm met het Harpje' bevestigde dat beeld waar we toen nog hartelijk om konden lachen.
Pas na 1975 begon het inzicht te groeien dat we last hadden van vooroordelen.

[Maria K]

Ik herken dat ook bij mijzelf; in mijn jeugd dacht ik bij homoseksualiteit aan mensen uit de kunst en theaterwereld. Albert Mol was echt een voorbeeld; zo waren homoseksuelen dus; vrouwelijk en vooral heel leuk. André van Duin schoof ook aan dus het positieve beeld werd versterkt. De meeste homoseksuele mensen waren kunstzinnig dus ze hadden een beroep in theaters of de kunst..

Ik kreeg als kind mee, dat je het niet van de grote stad moest hebben.
Daar kon je een prooi worden van de duivel
En de bioscoop was bij ons taboe.
Wij hadden thuis pas TV toen ik al 17 was en die was vooral voor het nieuws en uitzendingen van de christelijke zenders.
Studeren moest wel daar, maar elk weekend vrijdagavond naar huis.

Pas na 1975 begon het inzicht te groeien dat we last hadden van vooroordelen.

Wisten wij veel.

Ik denk dat daar in Nederland Albert Mol op zijn manier een voortrekkersrol in heeft gespeeld.
Hij kwam toch maar (later in bijna) elke huiskamer met TV binnen.
En anders Jos Brink wat later wel, die er met humor, en zeker ook serieus over kon spreken.
Zeker toen hij de kans kreeg te gaan spreken binnen de kerk.

[Snelheid]

Ik ben van 1956 en in de Rooms-Katholieke omgeving van de Mijnstreek waarin ik opgroeide werd er niet over gesproken. Maar er werd over heel wat nog niet gesproken. Als er op school homoseksuele leerlingen of leraren waren, dan wisten we dat niet. Homo's waren verwijfde, aanstellerige mannen met wie iets mis was. Henk Elsinks 'Harm met het Harpje' bevestigde dat beeld waar we toen nog hartelijk om konden lachen.
Pas na 1975 begon het inzicht te groeien dat we last hadden van vooroordelen.

In heel Nederland werd er niet over gesproken heeft niets met de mijnstreek te maken in Noord Limburg.Tot de jaren 80 van de vorige eeuw kon het zijn dat een homo ontslagen werd om dat hij anders geaard was.

[Bonjour]

Jaren 80? Ik lees hier 2013.
https://nos.nl/artikel/504327-homodocen ... slaan.html

[dingo]

Jaren 80? Ik lees hier 2013.
https://nos.nl/artikel/504327-homodocen ... slaan.html

Toch is er verschil: tot de jaren tachtig werden er homo's ontslagen omdat ze homofiel waren. Later was dat omdat ze homo/lesbisch waren en een relatie aangingen. Heel dubbel uiteraard en allebei erg fout.

[EdVaessen]

Ondertussen heeft SGP met de PVV gestemd tegen de aanpassing van onze Grondwet die nu ook homo's uitdrukkelijk gaat beschermen tegen (religieuze) discriminatie.

[EdVaessen]

Ik ben van 1956 en in de Rooms-Katholieke omgeving van de Mijnstreek waarin ik opgroeide werd er niet over gesproken. Maar er werd over heel wat nog niet gesproken. Als er op school homoseksuele leerlingen of leraren waren, dan wisten we dat niet. Homo's waren verwijfde, aanstellerige mannen met wie iets mis was. Henk Elsinks 'Harm met het Harpje' bevestigde dat beeld waar we toen nog hartelijk om konden lachen.
Pas na 1975 begon het inzicht te groeien dat we last hadden van vooroordelen.

In heel Nederland werd er niet over gesproken heeft niets met de mijnstreek te maken in Noord Limburg.Tot de jaren 80 van de vorige eeuw kon het zijn dat een homo ontslagen werd om dat hij anders geaard was.

De Mijnstreek, die overigens in Zuid-Limburg lag (en daar nog steeds ligt), was inderdaad niet wezenlijk anders dan andere streken in Nederland.

[Snelheid]

De Mijnstreek, die overigens in Zuid-Limburg lag (en daar nog steeds ligt), was inderdaad niet wezenlijk anders dan andere streken in Nederland.

Klopt; in de provincie Noord Limburg.

[modbreak Bonjour] Citaat aangepast

[Messenger]

Ondertussen heeft SGP met de PVV gestemd tegen de aanpassing van onze Grondwet die nu ook homo's uitdrukkelijk gaat beschermen tegen (religieuze) discriminatie.

Het verbaast me niets dat de PVV samen met de SGP stemt in deze.
De PVV leeft erg mee met zorgmedewerkers en andere beroepsgroepen maar stemt vaak tegen hun belangen in.
Ze wekken een indruk die met het stemgedrag niet overeenkomt.

[Bonjour]

De Mijnstreek, die overigens in Zuid-Limburg lag (en daar nog steeds ligt), was inderdaad niet wezenlijk anders dan andere streken in Nederland.

Klopt; in de provincie Noord Limburg.

Er is geen provincie Noord-Limburg. Alleen Limburg. Ook in België heet de provincie Limburg.
Er zijn geen mijnen boven Sittard geweest, laat staan boven Roermond, waar voor mij Noord-Limburg ligt.

[Bonjour]

Nee het is een vuile kliek
En ook bij ons op de fabriek
Daar is een gozer die ze steeds lopen te plagen
Maar dat is een flikker Mien
En dat kan je zo wel zien
Dus die hebben we maar in mekaar geslagen

Robert Long - Mien , van het album Vroeger of Later.
Ik denk dat dat album veel invloed gehad heeft op de jeugd van toen. Ik denk dat dit stukje ook bij mij iets geleerd heeft over de positie van homo's in de maatschappij.

[Snelheid]

De Mijnstreek, die overigens in Zuid-Limburg lag (en daar nog steeds ligt), was inderdaad niet wezenlijk anders dan andere streken in Nederland.

Klopt; in de provincie Noord Limburg.

Er is geen provincie Noord-Limburg. Alleen Limburg. Ook in België heet de provincie Limburg.
Er zijn geen mijnen boven Sittard geweest, laat staan boven Roermond, waar voor mij Noord-Limburg ligt.

Wie zegt er dan dat er kolen mijnen zijn boven Sittard???? Voorts is er helemaal geen mijnbouw meer want die mijnen zijn al jaren gesloten.