Eenzaamheid (afsplitsing)

[Zolderworm]

Een andere ik = een ander.

Een andere ik kan ook in mensen zelf zitten en wel meer ikken....

Gaat dat dan niet richting schizofrenie?

Hoeft niet altijd, maar kan zeker zoals iedereen weet.
Elk mens heeft ook verschillende ikken...maar dan anders.

Mijn vrouw hoorde stemmen. Maar ik weet niet of je die nou andere ikken kunt noemen. Het is toch anders dan een multi-persoonlijkheidsstoornis.

[callista]

Dat is inderdaad wat anders.
Daar had Gurdjieff het niet over.

[hopper]

Een andere ik = een ander.

Een andere ik kan ook in mensen zelf zitten en wel meer ikken....

Als er één ik in de illusie kan leven, dan kunnen meerdere ikken dat ook.

Nu moet ik zomaar aan een forumdeelnemer denken.

[peda]

Een andere ik = een ander.

Een andere ik kan ook in mensen zelf zitten en wel meer ikken....

Als er één ik in de illusie kan leven, dan kunnen meerdere ikken dat ook.

Nu moet ik zomaar aan een forumdeelnemer denken.

De zeer grote vraag is wel of al of niet in illusie leven een realiteit is, of dat de gedachte van leven in een illusie een illusie is.
Helaas levert de wetenschap nog niet het definitieve antwoord.

[Zolderworm]

Een andere ik = een ander.

Een andere ik kan ook in mensen zelf zitten en wel meer ikken....

Als er één ik in de illusie kan leven, dan kunnen meerdere ikken dat ook.

Nu moet ik zomaar aan een forumdeelnemer denken.

De zeer grote vraag is wel of al of niet in illusie leven een realiteit is, of dat de gedachte van leven in een illusie een illusie is.
Helaas levert de wetenschap nog niet het definitieve antwoord.

Feitelijk deels wel. Want we leven in een ruimtetijd-continuüm.

[peda]

Een andere ik = een ander.

Een andere ik kan ook in mensen zelf zitten en wel meer ikken....

Als er één ik in de illusie kan leven, dan kunnen meerdere ikken dat ook.

Nu moet ik zomaar aan een forumdeelnemer denken.

De zeer grote vraag is wel of al of niet in illusie leven een realiteit is, of dat de gedachte van leven in een illusie een illusie is.
Helaas levert de wetenschap nog niet het definitieve antwoord.

Feitelijk deels wel. Want we leven in een ruimtetijd-continuüm.

Dat klopt, maar in dit continuum is er wel de tijdrichting. Gevolg komt nooit voor oorzaak en de entropie neemt toe en niet af ( behoudens onder niche omstandigheden ). Daarvoor moet een oplossing gevonden worden, immers een niet hard bewezen zo-is-het-uitspraak, heeft alleen gezag bij gelijk denkenden.

[hopper]

De zeer grote vraag is wel of al of niet in illusie leven een realiteit is, of dat de gedachte van leven in een illusie een illusie is.
Helaas levert de wetenschap nog niet het definitieve antwoord.

Op de wetenschap kun je lang wachten betreffende de illusie.
De wetenschap bestudeert de illusie.
(De wetenschap bestudeert dat wat waarneembaar is.)

[peda]

De zeer grote vraag is wel of al of niet in illusie leven een realiteit is, of dat de gedachte van leven in een illusie een illusie is.
Helaas levert de wetenschap nog niet het definitieve antwoord.

Op de wetenschap kun je lang wachten betreffende de illusie.
De wetenschap bestudeert de illusie.
(De wetenschap bestudeert dat wat waarneembaar is.)

De wetenschap bestudeert ook niet sec de illusie. Illusie is een conclusie. De premissen waarop de conclusie "' illusie "' vervolgens getrokken wordt, kunnen wel degelijk wetenschappelijk onderzocht worden. Gevolg komt nooit voor de oorzaak en entropie neemt toe ( behoudens onder niche omstandigheden ), de tijdrichting. Tot op heden is de wetenschappelijke wereld inzake "" illusie "" verdeeld, verschillende hypothesen.

[Zolderworm]

Een andere ik kan ook in mensen zelf zitten en wel meer ikken....

Als er één ik in de illusie kan leven, dan kunnen meerdere ikken dat ook.

Nu moet ik zomaar aan een forumdeelnemer denken.

De zeer grote vraag is wel of al of niet in illusie leven een realiteit is, of dat de gedachte van leven in een illusie een illusie is.
Helaas levert de wetenschap nog niet het definitieve antwoord.

Feitelijk deels wel. Want we leven in een ruimtetijd-continuüm.

Dat klopt, maar in dit continuum is er wel de tijdrichting. Gevolg komt nooit voor oorzaak en de entropie neemt toe en niet af ( behoudens onder niche omstandigheden ). Daarvoor moet een oplossing gevonden worden, immers een niet hard bewezen zo-is-het-uitspraak, heeft alleen gezag bij gelijk denkenden.

Volgens onze ervaring heeft het een tijdrichting. Dat is de illusie.

[peda]

Als er één ik in de illusie kan leven, dan kunnen meerdere ikken dat ook.

Nu moet ik zomaar aan een forumdeelnemer denken.

De zeer grote vraag is wel of al of niet in illusie leven een realiteit is, of dat de gedachte van leven in een illusie een illusie is.
Helaas levert de wetenschap nog niet het definitieve antwoord.

Feitelijk deels wel. Want we leven in een ruimtetijd-continuüm.

Dat klopt, maar in dit continuum is er wel de tijdrichting. Gevolg komt nooit voor oorzaak en de entropie neemt toe en niet af ( behoudens onder niche omstandigheden ). Daarvoor moet een oplossing gevonden worden, immers een niet hard bewezen zo-is-het-uitspraak, heeft alleen gezag bij gelijk denkenden.

Volgens onze ervaring heeft het een tijdrichting. Dat is de illusie.

Hallo Zolder,

Dat snap ik, maar hoe onderbouw je dat "' statement "' op harde wijze, dat is the question. Zelfs bij Einstein wordt de factor tijd voor waarnemers die zich met verschillende snelheid voortbewegen niet uitgeschakeld. Er worden conclusies ingebracht, prima maar hoe worden de conclusies via een onderbouwd, goed logisch beargumenteerd voortraject in de conclusie-fase hard gemaakt. In de wetenschap zijn er ook meerdere tijd-hypothesen, maar het verlossende antwoord is er nog steeds niet. Is tijd een emergente eigenschap bijvoorbeeld.

[Zolderworm]

De zeer grote vraag is wel of al of niet in illusie leven een realiteit is, of dat de gedachte van leven in een illusie een illusie is.
Helaas levert de wetenschap nog niet het definitieve antwoord.

Feitelijk deels wel. Want we leven in een ruimtetijd-continuüm.

Dat klopt, maar in dit continuum is er wel de tijdrichting. Gevolg komt nooit voor oorzaak en de entropie neemt toe en niet af ( behoudens onder niche omstandigheden ). Daarvoor moet een oplossing gevonden worden, immers een niet hard bewezen zo-is-het-uitspraak, heeft alleen gezag bij gelijk denkenden.

Volgens onze ervaring heeft het een tijdrichting. Dat is de illusie.

Hallo Zolder,

Dat snap ik, maar hoe onderbouw je dat "' statement "' op harde wijze, dat is the question. Zelfs bij Einstein wordt de factor tijd voor waarnemers die zich met verschillende snelheid voortbewegen niet uitgeschakeld. Er worden conclusies ingebracht, prima maar hoe worden de conclusies via een onderbouwd, goed logisch beargumenteerd voortraject in de conclusie-fase hard gemaakt. In de wetenschap zijn er ook meerdere tijd-hypothesen, maar het verlossende antwoord is er nog steeds niet. Is tijd een emergente eigenschap bijvoorbeeld.

Dat komt om we met lichtkegels werken als we de gevolgen van de relativiteitstheorie uitleggen. Die redden de causaliteit.

[peda]

Zolder,

De Lichtkegel, het had van mij kunnen zijn. Prima, prachtig

[Zolderworm]

Zolder,

De Lichtkegel, het had van mij kunnen zijn. Prima, prachtig

Jouw verstand is één grote lichtkegel.

[hopper]

De zeer grote vraag is wel of al of niet in illusie leven een realiteit is, of dat de gedachte van leven in een illusie een illusie is.
Helaas levert de wetenschap nog niet het definitieve antwoord.

Op de wetenschap kun je lang wachten betreffende de illusie.
De wetenschap bestudeert de illusie.
(De wetenschap bestudeert dat wat waarneembaar is.)

De wetenschap bestudeert ook niet sec de illusie. Illusie is een conclusie. De premissen waarop de conclusie "' illusie "' vervolgens getrokken wordt, kunnen wel degelijk wetenschappelijk onderzocht worden. Gevolg komt nooit voor de oorzaak en entropie neemt toe ( behoudens onder niche omstandigheden ), de tijdrichting. Tot op heden is de wetenschappelijke wereld inzake "" illusie "" verdeeld, verschillende hypothesen.

De wetenschap bestudeert dat wat waarneembaar/benoembaar is. Dat is tevens de illusie. Oorzaak en gevolg voltrekt zich binnen de illusie.
Staat men buiten de illusie dan staat men ook buiten oorzaak en gevolg.

[peda]

De zeer grote vraag is wel of al of niet in illusie leven een realiteit is, of dat de gedachte van leven in een illusie een illusie is.
Helaas levert de wetenschap nog niet het definitieve antwoord.

Op de wetenschap kun je lang wachten betreffende de illusie.
De wetenschap bestudeert de illusie.
(De wetenschap bestudeert dat wat waarneembaar is.)

De wetenschap bestudeert ook niet sec de illusie. Illusie is een conclusie. De premissen waarop de conclusie "' illusie "' vervolgens getrokken wordt, kunnen wel degelijk wetenschappelijk onderzocht worden. Gevolg komt nooit voor de oorzaak en entropie neemt toe ( behoudens onder niche omstandigheden ), de tijdrichting. Tot op heden is de wetenschappelijke wereld inzake "" illusie "" verdeeld, verschillende hypothesen.

De wetenschap bestudeert dat wat waarneembaar/benoembaar is. Dat is tevens de illusie. Oorzaak en gevolg voltrekt zich binnen de illusie.
Staat men buiten de illusie dan staat men ook buiten oorzaak en gevolg.

Ik zie geen mogelijkheid om werkelijk buiten oorzaak en gevolg te kunnen komen. In de fantasie wereld lukt dat wel, maar fantasie is illusie en dat is nu juist weer niet de bedoeling, want het gaat er juist om buiten de illusie te komen. Een Gordiaanse knoop.

[hopper]

Ik zie geen mogelijkheid om werkelijk buiten oorzaak en gevolg te kunnen komen. In de fantasie wereld lukt dat wel, maar fantasie is illusie en dat is nu juist weer niet de bedoeling, want het gaat er juist om buiten de illusie te komen. Een Gordiaanse knoop.

Alles wat wordend is, is onderhevig aan oorzaak en gevolg. (Karma) Hetgeen logisch is, gevolg is wordend door de oorzaak. Het een volgt uit het ander.

Omdat het hier over eenzaamheid gaat zien we in eenzaamheid ook oorzaak en gevolg aan het werk.
Eenzaamheid is het missen van een ander die afwezig is. Oorzaak: afwezigheid van de ander. Gevolg: eenzaamheid.

Dat wat ik het Ene noem is niet onderhevig aan oorzaak en gevolg. Omdat het in zichzelf is. Er is geen ander om te missen.
Dat is de ware betekenis van het Ene. Een volkomen gelijkwaardigheid omdat er geen maat meer is om mee te meten. (Luisteren de Jezus-volgers ook mee?)

Waar wel met een maat gemeten wordt daar is ongelijkwaardigheid. Waar ongelijkwaardigheid is kan oorzaak en gevolg zijn werk doen.
En daar is dan ook het geween en tandengeknars. En eenzaamheid....

[Petra]

Omdat het hier over eenzaamheid gaat zien we in eenzaamheid ook oorzaak en gevolg aan het werk.
Eenzaamheid is het missen van een ander die afwezig is. Oorzaak: afwezigheid van de ander. Gevolg: eenzaamheid.

Volgens mij is er een wereld van verschil tussen een afwezig iemand missen en je eenzaam voelen.

Iemand missen gebeurt zo vaak; iemand is overleden, of langere tijd op vakantie of.. (hoorde ik laatst hier van een kennis) een Franse vrouw die ff op vakantie ging en vanwege covid niet meer terug mocht. Man en 13jarig kind zaten hier en zij in Frankrijk; 6 maanden lang! Wat een tranendal.
Maar..geen van alleen voelden zich eenzaam. Ik ben ook maandenlang in NL bij mijn moeder geweest, miste wel enorm mijn man maar was verre van eenzaam.
Eenzaamheid voel je als je je met niemand verbonden voelt of het gevoel hebt dat je er niet toe doet.
Dat kan naar ik begrepen heb zelfs met mensen of familie om je heen. Het treft ook in de regel vooral ouderen. Als je niks meer om handen hebt, niet zo mobiel meer bent en nog maar weinig sociaal contact. Het lijkt me ook een rotgevoel als je een beetje nutteloos en verzuurd naar je geraniums zit te staren of als dagelijkse bezigheid je druk maakt met je buren/ongeving in de gaten houden (lees; opdringerig lastig vallen). Maar sja..denk dat dat manieren zijn om je dan toch maar een beetje belangrijk te voelen dan.
Covid maakt dat natuurlijk nog lastiger.

[coby2]

Omdat het hier over eenzaamheid gaat zien we in eenzaamheid ook oorzaak en gevolg aan het werk.
Eenzaamheid is het missen van een ander die afwezig is. Oorzaak: afwezigheid van de ander. Gevolg: eenzaamheid.

Volgens mij is er een wereld van verschil tussen een afwezig iemand missen en je eenzaam voelen.

Iemand missen gebeurt zo vaak; iemand is overleden, of langere tijd op vakantie of.. (hoorde ik laatst hier van een kennis) een Franse vrouw die ff op vakantie ging en vanwege covid niet meer terug mocht. Man en 13jarig kind zaten hier en zij in Frankrijk; 6 maanden lang! Wat een tranendal.
Maar..geen van alleen voelden zich eenzaam. Ik ben ook maandenlang in NL bij mijn moeder geweest, miste wel enorm mijn man maar was verre van eenzaam.
Eenzaamheid voel je als je je met niemand verbonden voelt of het gevoel hebt dat je er niet toe doet.
Dat kan naar ik begrepen heb zelfs met mensen of familie om je heen. Het treft ook in de regel vooral ouderen. Als je niks meer om handen hebt, niet zo mobiel meer bent en nog maar weinig sociaal contact. Het lijkt me ook een rotgevoel als je een beetje nutteloos en verzuurd naar je geraniums zit te staren of als dagelijkse bezigheid je druk maakt met je buren/ongeving in de gaten houden (lees; opdringerig lastig vallen). Maar sja..denk dat dat manieren zijn om je dan toch maar een beetje belangrijk te voelen dan.
Covid maakt dat natuurlijk nog lastiger.

Dan komt het toch ook omdat ze mensen missen.
Ik voelde me alleen maar eenzaam na m'n scheiding.
Nu voel ik me niet eenzaam meer, maar ik heb kinderen. Als die mensen en geen partner meer hebben en de kinderen komen nooit en vrienden zijn er niet meer, is het geen wonder dat ze eenzaam zijn. Dan is het wel een gevolg van mensen missen.

[hopper]

Omdat het hier over eenzaamheid gaat zien we in eenzaamheid ook oorzaak en gevolg aan het werk.
Eenzaamheid is het missen van een ander die afwezig is. Oorzaak: afwezigheid van de ander. Gevolg: eenzaamheid.

Volgens mij is er een wereld van verschil tussen een afwezig iemand missen en je eenzaam voelen.

Iemand missen gebeurt zo vaak; iemand is overleden, of langere tijd op vakantie of.. (hoorde ik laatst hier van een kennis) een Franse vrouw die ff op vakantie ging en vanwege covid niet meer terug mocht. Man en 13jarig kind zaten hier en zij in Frankrijk; 6 maanden lang! Wat een tranendal.
Maar..geen van alleen voelden zich eenzaam. Ik ben ook maandenlang in NL bij mijn moeder geweest, miste wel enorm mijn man maar was verre van eenzaam.
Eenzaamheid voel je als je je met niemand verbonden voelt of het gevoel hebt dat je er niet toe doet.
Dat kan naar ik begrepen heb zelfs met mensen of familie om je heen. Het treft ook in de regel vooral ouderen. Als je niks meer om handen hebt, niet zo mobiel meer bent en nog maar weinig sociaal contact. Het lijkt me ook een rotgevoel als je een beetje nutteloos en verzuurd naar je geraniums zit te staren of als dagelijkse bezigheid je druk maakt met je buren/ongeving in de gaten houden (lees; opdringerig lastig vallen). Maar sja..denk dat dat manieren zijn om je dan toch maar een beetje belangrijk te voelen dan.
Covid maakt dat natuurlijk nog lastiger.

Het rouw-gevoel is in wezen familie van de eenzaamheid. Het is een andere vorm van iemand missen die er niet is.

Ik pik deze zin er even uit: Eenzaamheid voel je als je je met niemand verbonden voelt of het gevoel hebt dat je er niet toe doet.

Want dat is precies wat ik bedoel. Het ego wenst altijd verbonden te zijn met anderen. Het ego wenst altijd er toe te doen.
En ja, met Covid lopen nu veel mensen tegen dat probleem van eenzaamheid aan. Het is het wensende ego wat het probleem is, het is het wensende ego wat verbonden wenst te zijn. En dat wekt nu eenmaal lijden op (Mijn God, Mijn God, waarom heeft u mij verlaten).

Het is het wensende karakter van het ego wat het probleem is. Daarom zei Jezus ook: "Niet mijn wil geschiedde".
Dus als je in alle eenzaamheid in je flatje zit en de kinderen komen niet dan herhaal je maar de woorden van Jezus en ga je het lijden aan.
Maar dat is natuurlijk vloeken in de christelijke kerk(en), die denken dat Jezus al het vuile werk heeft opgeknapt.
Niet dus...de mens zal zelf zijn lijden aan moeten gaan. Of anders maar in misere leven.

[Gaitema]

Is dat zo? Ik denk dat behalve acceptatie er ook een traject is om te leren te voorkomen dat er momenten van eenzaamheid zijn. Dat kan door actief naar plekken te gaan waar anderen zijn.

Dat is zeker waar. Ik heb moeten leren mensen echt op te zoeken, in plaats van te wachten dat ze zelf komen. Vaak stellen ze het echt op prijs! Maak je ook vrienden mee

[Piebe Paulusma]

Een citaat van mijn neef Arnon Grunberg: 'erger dan eenzaamheid is samenzijn met mensen die je eenzaam laten voelen'.

[Petra]

Ik pik deze zin er even uit: Eenzaamheid voel je als je je met niemand verbonden voelt of het gevoel hebt dat je er niet toe doet.

Want dat is precies wat ik bedoel. Het ego wenst altijd verbonden te zijn met anderen. Het ego wenst altijd er toe te doen.

In het algemeen zijn mensen zijn nou eenmaal sociale dieren.
Waarom zou je moeite doen om dat te verliezen, terwijl het het leven zoveel leuker en gezelliger maakt?

Zo denk ik ook over mijn Moeder. Ik heb liever de pijn van het verlies dan dat ik haar Liefde niet gehad had.

[Petra]

Een citaat van mijn neef Arnon Grunberg: 'erger dan eenzaamheid is samenzijn met mensen die je eenzaam laten voelen'.

Dan heb je volgens mij gewoon pech dat je niet met mensen maar met onmensen te maken hebt.
Familieleden krijg je door geboorte, maar je vrienden kun je kiezen.

[hopper]

Ik pik deze zin er even uit: Eenzaamheid voel je als je je met niemand verbonden voelt of het gevoel hebt dat je er niet toe doet.

Want dat is precies wat ik bedoel. Het ego wenst altijd verbonden te zijn met anderen. Het ego wenst altijd er toe te doen.

In het algemeen zijn mensen zijn nou eenmaal sociale dieren.
Waarom zou je moeite doen om dat te verliezen, terwijl het het leven zoveel leuker en gezelliger maakt?

Zo denk ik ook over mijn Moeder. Ik heb liever de pijn van het verlies dan dat ik haar Liefde niet gehad had.

Mijn opvatting is dat de mens als (sociaal) dier uit de evolutie voort komt. Daaruit is het verklaarbaar dat mens-dieren zich verbonden met andere mens-dieren. En als die verbondenheid er niet meer is dan is er pijn en gemis.

Op spiritueel niveau kan men uitstijgen boven dat "uit de evolutie voortkomende". Dat wat we liefde noemen is niks anders dan het verbonden-zijn zelf. In die liefde kan ook geen eenzaamheid bestaan.

Je hoeft het een niet op te geven voor het ander. Met diverse familieleden welke mij ontvallen zijn is de liefde zo aanwezig dat zij nog altijd in mij voortleven. Eenzaamheid, pijn en gemis komt louter voort uit zich afgescheiden voelen. Waarom zou ik daar naar terug gaan?

[hopper]

Een citaat van mijn neef Arnon Grunberg: 'erger dan eenzaamheid is samenzijn met mensen die je eenzaam laten voelen'.

Dan heb je volgens mij gewoon pech dat je niet met mensen maar met onmensen te maken hebt.
Familieleden krijg je door geboorte, maar je vrienden kun je kiezen.

Dat denk je maar. Vrienden kies je niet, ze vallen je toe.

Dat citaat van Arnon Grunberg is flauwekul en zegt eigenlijk meer wat over Arnon Grunberg dan over zijn vrienden.
(Of mss beiden, dat kan ook nog)