De twee bewustzijnstoestanden

[hopper]

Hmm...teruglezende vermoed ik dat mijn poging om het stapje voor stapje uit te leggen niet geslaagd is.
Waarvoor dan mijn excuses, waar je ook weer niks aan hebt.

Maar wat dan wel weer gewaardeerd wordt

Dus daar heb ik dan wel weer wat aan, aan die excuses. En jij ook, aan mijn waardering.

En dan vraag ik mij gelijk weer af waar dit soort basale menselijke vriendelijkheid past in jouw filosofie, als je begrijpt wat ik bedoel

Het wegnemen van de afgescheidenheid opent de weg naar een menselijke vriendelijkheid welke ongekend is.

[Messenger]

Het wegnemen van de afgescheidenheid opent de weg naar een menselijke vriendelijkheid welke ongekend is.

Dat klopt volgens mij, als iedereen elkaar als één ziet met zichzelf is de illusie van afgescheidenheid voorbij en zal er meer eenheid zijn.

[hopper]

Het wegnemen van de afgescheidenheid opent de weg naar een menselijke vriendelijkheid welke ongekend is.

Dat klopt volgens mij, als iedereen elkaar als één ziet met zichzelf is de illusie van afgescheidenheid voorbij en zal er meer eenheid zijn.

Ik zou het anders uitdrukken. Niet elkaar als één zien, want dat gaat nooit lukken. En dan heb ik het over de uiterlijke kenmerken.
De 'iemand' in ons voelt zich 'iemand' omdat hij zich kan onderscheiden van de andere iemanden. Bijvoorbeeld: jij bent homoseksueel en ik ben heteroseksueel. Daarin onderscheiden we ons van elkaar als een 'iemand'. Maar er is ook 'iets' waarin alle mensen hetzelfde zijn ongeacht geaardheid, geslacht, huidskleur, afkomst, religie enz. Dat is het diepste bewustzijn (subject) waarmee we de verschillen waarnemen.


In het diepte-subject zijn alle mensen op dezelfde wijze een subject. Dat is individualiteit-op-dezelfde-wijze. Er zijn bijna geen woorden voor te vinden om te duiden. Waarmee we ook gelijk hét probleem van de mens(heid) te pakken hebben: we willen zo graag 'iemand' zijn die zich onderscheidt van de anderen. We willen zo graag superieur zijn aan anderen.

[Mullog]

Hmm...teruglezende vermoed ik dat mijn poging om het stapje voor stapje uit te leggen niet geslaagd is.
Waarvoor dan mijn excuses, waar je ook weer niks aan hebt.

Maar wat dan wel weer gewaardeerd wordt

Dus daar heb ik dan wel weer wat aan, aan die excuses. En jij ook, aan mijn waardering.

En dan vraag ik mij gelijk weer af waar dit soort basale menselijke vriendelijkheid past in jouw filosofie, als je begrijpt wat ik bedoel

Het wegnemen van de afgescheidenheid opent de weg naar een menselijke vriendelijkheid welke ongekend is.

Tjeempie, moet ik afgescheidenheid wegnemen om vriendelijk te zijn? Kan ik dat niet gewoon vanuit mezelf zijn? Maak je de wereld niet ongelofelijk complex terwijl het meestal heel simpel is?

[hopper]

Hmm...teruglezende vermoed ik dat mijn poging om het stapje voor stapje uit te leggen niet geslaagd is.
Waarvoor dan mijn excuses, waar je ook weer niks aan hebt.

Maar wat dan wel weer gewaardeerd wordt

Dus daar heb ik dan wel weer wat aan, aan die excuses. En jij ook, aan mijn waardering.

En dan vraag ik mij gelijk weer af waar dit soort basale menselijke vriendelijkheid past in jouw filosofie, als je begrijpt wat ik bedoel

Het wegnemen van de afgescheidenheid opent de weg naar een menselijke vriendelijkheid welke ongekend is.

Tjeempie, moet ik afgescheidenheid wegnemen om vriendelijk te zijn? Kan ik dat niet gewoon vanuit mezelf zijn? Maak je de wereld niet ongelofelijk complex terwijl het meestal heel simpel is?

Je probeert me met je woorden klem te zetten. Eerst vraag je je af waar dit soort basale menselijke vriendelijkheid past in mijn filosofie.

Om vervolgens -nadat ik antwoord heb gegeven- te doen alsof het omgekeerde het geval is.

Overigens is het niet louter filosofie, we hebben het hier over bewustzijn wat in een toestand verkeert. Bij de meeste mensen verkeert bewustzijn in de toestand van een zelf. Dat is werkelijkheid. Welke vervolgens illusionair is.

Enfin, Mullog. Je ziet dat ik niet in je doorzichtige retorische trucjes trap. Je zult echt met wat beters moeten komen dan dit.....

[Mullog]

Hmm...teruglezende vermoed ik dat mijn poging om het stapje voor stapje uit te leggen niet geslaagd is.
Waarvoor dan mijn excuses, waar je ook weer niks aan hebt.

Maar wat dan wel weer gewaardeerd wordt

Dus daar heb ik dan wel weer wat aan, aan die excuses. En jij ook, aan mijn waardering.

En dan vraag ik mij gelijk weer af waar dit soort basale menselijke vriendelijkheid past in jouw filosofie, als je begrijpt wat ik bedoel

Het wegnemen van de afgescheidenheid opent de weg naar een menselijke vriendelijkheid welke ongekend is.

Tjeempie, moet ik afgescheidenheid wegnemen om vriendelijk te zijn? Kan ik dat niet gewoon vanuit mezelf zijn? Maak je de wereld niet ongelofelijk complex terwijl het meestal heel simpel is?

Je probeert me met je woorden klem te zetten. Eerst vraag je je af waar dit soort basale menselijke vriendelijkheid past in mijn filosofie.

Om vervolgens -nadat ik antwoord heb gegeven- te doen alsof het omgekeerde het geval is.

Overigens is het niet louter filosofie, we hebben het hier over bewustzijn wat in een toestand verkeert. Bij de meeste mensen verkeert bewustzijn in de toestand van een zelf. Dat is werkelijkheid. Welke vervolgens illusionair is.

Enfin, Mullog. Je ziet dat ik niet in je doorzichtige retorische trucjes trap. Je zult echt met wat beters moeten komen dan dit.....

Wat mij betreft is (of was) het geen truc. Ik vind het een uitermate vreemde gedachte dat op het moment dat ik goedemorgen tegen iemand zeg (wat i deze ochtend tijdens mijn wandeling een tiental keren tegen volstrekte vreemden heb gedaan) ik dan iedere keer afgescheidenheid moet wegnemen om dat te kunnen doen.

[Zolderworm]

Ik ben blij dat we het roerend eens zijn. Maar wat ik mij dan afvraag is of er iemand ook maar iets aan dit diepe inzicht heeft of dat dit diepe inzicht iets verklaard. En als dat zo is, wat heb je er dan aan?

Wat Zolderworm schrijft: Men leeft dan vanuit een nieuwe, compleet andere werkelijkheid.
Zonder de last van het ego is het leven anders.

Knappe jongen (of meisje) die zijn (of haar) ego naast zich neer kan leggen.

Je hoeft alleen maar de discussies op dit forum te lezen om te zien dat niemand die hier aanwezig is daar toe in staat is. Ik betwijfel of er überhaupt iemand is die dat kan. Naar de consequentie voor je redenering mag je raden.

Als "iemand" het ego naast zich neerlegt, wat is dan die "iemand"? Inderdaad het ego. Dus dan legt het ego het ego naast zich neer. Dat kan dus niet. Want "iemand" is het ego. "Iemand" kan het ego niet naast zich neer leggen. Het moet voor "iemand" worden gedaan door een niet-ego.

Om heel eerlijk te zijn kan ik aan dit soort redeneringen geen touw vastknopen. Wat is in vredesnaam een niet-ego, een soort boom?

Bijvoorbeeld een paar gymschoenen, een beschimmeld stuk appeltaart, of een oude fiets met één wiel. Volgens de ESOTERIE kenmerken wij mensen ons door het hebben van een stoffelijk lichaam, een emotie-mechanisme en een denk-mechanisme. Bij jou ontbreekt helaas het laatste. Nee hoor, grapje.
Je hebt het wel, maar gebruikt het niet. Nee hoor, alweer een grapje. Stoppen nou, Zolder.
Stoffelijk lichaam, emotie-mechanisme (volgens de esoterie ook gecentreerd in een eigen emotie-lichaam, maar niet stoffelijk materieel) en denk-mechanisme (volgens de esoterie ook .... denklichaam) vormen tesamen het menselijk ego. Dus lijf + emotie + denken = ego.
Zoals de emotioneel ontwikkelde beverrrat, op liefdespad, nooit zal vermoeden dat er naast zijn stoffelijk lichaam en zijn emotie-mechanisme, ook nog zoiets bestaat als het denken, zo vermoedt de gemiddelde mens niet dat er (daar gaan we weer) naast het stoffelijk lichaam, het emotie-mechanisme en het denk-mechanisme een vierde vermogen is, namelijk het zogeheten bovenmentale vermogen. Dat vermogen ligt dus buiten het ego. Dat is dus niet-ego. En volgens de ESOTERIE zijn er daarboven (daarbuiten etc.) nog meer vermogens die we niet kennen. Dezulken zijn alle niet-ego.

[Zolderworm]

Maar wat dan wel weer gewaardeerd wordt

Dus daar heb ik dan wel weer wat aan, aan die excuses. En jij ook, aan mijn waardering.

En dan vraag ik mij gelijk weer af waar dit soort basale menselijke vriendelijkheid past in jouw filosofie, als je begrijpt wat ik bedoel

Het wegnemen van de afgescheidenheid opent de weg naar een menselijke vriendelijkheid welke ongekend is.

Tjeempie, moet ik afgescheidenheid wegnemen om vriendelijk te zijn? Kan ik dat niet gewoon vanuit mezelf zijn? Maak je de wereld niet ongelofelijk complex terwijl het meestal heel simpel is?

Je probeert me met je woorden klem te zetten. Eerst vraag je je af waar dit soort basale menselijke vriendelijkheid past in mijn filosofie.

Om vervolgens -nadat ik antwoord heb gegeven- te doen alsof het omgekeerde het geval is.

Overigens is het niet louter filosofie, we hebben het hier over bewustzijn wat in een toestand verkeert. Bij de meeste mensen verkeert bewustzijn in de toestand van een zelf. Dat is werkelijkheid. Welke vervolgens illusionair is.

Enfin, Mullog. Je ziet dat ik niet in je doorzichtige retorische trucjes trap. Je zult echt met wat beters moeten komen dan dit.....

Wat mij betreft is (of was) het geen truc. Ik vind het een uitermate vreemde gedachte dat op het moment dat ik goedemorgen tegen iemand zeg (wat i deze ochtend tijdens mijn wandeling een tiental keren tegen volstrekte vreemden heb gedaan) ik dan iedere keer afgescheidenheid moet wegnemen om dat te kunnen doen.

Jouw vriendelijkheid is niet ongekend.

[peda]

Zolder dat klopt, maar een naturalist zegt dat niets.
De naturalist komt onmiddellijk met het meten= weten beginsel. Laat mij de meetresultaten maar eens zien. Toon mij God in de meting, Toon mij het supra mentale in de meting van de hersengolven. Geef mij foto's van astrale wezens. Toon mij het bewustzijn buiten de hersenen. Tonen, laten zien, meetresultaten en geen mooie verhalen. De naturalist bewoont de wereld van het meten en datgene dat niet gemeten kan worden, doet niet mee, is pseudo-wetenschap, levert geen echt weten, maar 2e rangs kennis. Je wordt het gewoon nooit met elkaar eens. Wanneer er geen interesse bestaat voor het niet meetbare, houdt het gewoon op. Je kunt blijven praten tot Sint Juttemis, er verandert niets. Het doet wel mee, neen het is onzin, wel roepen maar niet luisteren, wel veel bladvulling.

[Zolderworm]

Zolder dat klopt, maar een naturalist zegt dat niets.
De naturalist komt onmiddellijk met het meten= weten beginsel. Laat mij de meetresultaten maar eens zien. Toon mij God in de meting, Toon mij het supra mentale in de meting van de hersengolven. Geef mij foto's van astrale wezens. Toon mij het bewustzijn buiten de hersenen. Tonen, laten zien, meetresultaten en geen mooie verhalen. De naturalist bewoont de wereld van het meten en datgene dat niet gemeten kan worden, doet niet mee, is pseudo-wetenschap, levert geen echt weten, maar 2e rangs kennis. Je wordt het gewoon nooit met elkaar eens. Wanneer er geen interesse bestaat voor het niet meetbare, houdt het gewoon op. Je kunt blijven praten tot Sint Juttemis, er verandert niets. Het doet wel mee, neen het is onzin, wel roepen maar niet luisteren, wel veel bladvulling.

De naturalist kan niet bewijzen dat het bewustzijn door de stoffelijke hersenen wordt voortgebracht. Daar begint voor hem de ellende.

[hopper]

De naturalist die meten=weten zegt, die is een zelf die in de tijd leeft.
Die heeft een dermate obsessie met de tijd en de daarin verschijnende vormen, dat hij denkt dat het 'wordende' waarachtig is.
Juist omdat hij dat denkt is hij niet in staat om te ontsnappen aan het wordende.
Een toneelspeler die niet beseft dat hij de acteur is van zijn eigen leven.

[peda]

Zolder dat klopt, maar een naturalist zegt dat niets.
De naturalist komt onmiddellijk met het meten= weten beginsel. Laat mij de meetresultaten maar eens zien. Toon mij God in de meting, Toon mij het supra mentale in de meting van de hersengolven. Geef mij foto's van astrale wezens. Toon mij het bewustzijn buiten de hersenen. Tonen, laten zien, meetresultaten en geen mooie verhalen. De naturalist bewoont de wereld van het meten en datgene dat niet gemeten kan worden, doet niet mee, is pseudo-wetenschap, levert geen echt weten, maar 2e rangs kennis. Je wordt het gewoon nooit met elkaar eens. Wanneer er geen interesse bestaat voor het niet meetbare, houdt het gewoon op. Je kunt blijven praten tot Sint Juttemis, er verandert niets. Het doet wel mee, neen het is onzin, wel roepen maar niet luisteren, wel veel bladvulling.

De naturalist kan niet bewijzen dat het bewustzijn door de stoffelijke hersenen wordt voortgebracht. Daar begint voor hem de ellende.

Je weet ook dat dan het antwoord van de naturalist is, dat hij/zij dat ook niet beweert. In het woordenboek van de naturalist komt bewustzijn buiten de hersenen niet voor. Wie beweert dat bewustzijn buiten de hersenen bestaat, moet dat maar empirisch aantonen en wanneer dat niet lukt, bestaat bewustzijn buiten de hersenen niet. Wat mij dan wel bevreemdt, is waarom de naturalist dan gaan forummen in een omgeving waar volgens hem/ haar pure onzin verteld wordt. Een goed antwoord op die vraag, ben ik nog niet tegengekomen. Je ziet wel inbreng, maar het waarom die inbreng geleverd wordt, die vraag wordt niet beantwoord. Vreemd, wanneer ik niet van voetbal houd, ga ik toch ook niet op een voetbalveld schreeuwen dat ik niets zie in voetbal.

[hopper]

Hallo peda,

Je keert de kwestie natuurlijk wel om. De wetenschap heeft nog nooit bewustzijn aangetroffen onder het schedeldak.
Er is nooit een bewijs geleverd dat de hersenen bewustzijn genereren.

Het is de naturalist die maar eens bewustzijn moet aan tonen: dáár zit het!
Dat gaat nooit gebeuren omdat bewustzijn geen ding is.

[peda]

Hallo peda,

Je keert de kwestie natuurlijk wel om. De wetenschap heeft nog nooit bewustzijn aangetroffen onder het schedeldak.
Er is nooit een bewijs geleverd dat de hersenen bewustzijn genereren.

Het is de naturalist die maar eens bewustzijn moet aan tonen: dáár zit het!
Dat gaat nooit gebeuren omdat bewustzijn geen ding is.

Het begint reeds met de vraag over de juiste definitie van bewustzijn. Mij bekend is de definitie die bewustzijn koppelt aan een individu met bepaalde vermogens van/tot waarneming en verwerking van de buitenwereld. Bij die definitie relatie betekent het wel dat wanneer het individu weg is, het bewustzijn ook weg is. Bewustzijn zonder een individu kom ik in de mij bekende definities nergens tegen. Vervolgens leveren hersenbeschadigingen meetbare gevolgen op voor het bewustzijn en beschadigingen aan andere organen niet. Kortom de hersenen hebben empirisch meetbaar te doen met bewustzijn en bij grote hersenbeschadiging is het bewustzijn ook meetbaar sterk gestoord.
Wil je bewustzijn dus zien los van de hersenen, ben je aangewezen op een andere definitie en die definitie heeft dan weer het probleem ( voor het weerleggen van het standpunt van de naturalist ) dat empirische meting van de juistheid van die andere definitie bepaling niet te leveren is.

[hopper]

Het begint reeds met de vraag over de juiste definitie van bewustzijn. Mij bekend is de definitie die bewustzijn koppelt aan een individu met bepaalde vermogens van/tot waarneming en verwerking van de buitenwereld. Bij die definitie relatie betekent het wel dat wanneer het individu weg is, het bewustzijn ook weg is. Bewustzijn zonder een individu kom ik in de mij bekende definities nergens tegen. Vervolgens leveren hersenbeschadigingen meetbare gevolgen op voor het bewustzijn en beschadigingen aan andere organen niet. Kortom de hersenen hebben empirisch meetbaar te doen met bewustzijn en bij grote hersenbeschadiging is het bewustzijn ook meetbaar sterk gestoord.

De definitie van bewustzijn is wat mij betreft het onderscheid tussen 'ik' en de (buiten)wereld om mij heen.
Dat is de wijze waarop bewustzijn zich in zelf-bewustzijn voordoet.
Daarbij gebruik makend van de zintuigen.

Het is dit zintuigelijk bewustzijn wat de suggestie wekt dat er 'iemand' is die de wereld waarneemt en de waarnemingen verwerkt.
En als men mij een klap op de hersenpan uitdeelt dan 'verlies' ik het bewustzijn.
In die suggestie leeft de persoon in de 'droomtoestand'.
De persoon gelooft dan dat wat hij/zij meemaakt in 'de wereld' echt is.

Wil je bewustzijn dus zien los van de hersenen, ben je aangewezen op een andere definitie en die definitie heeft dan weer het probleem ( voor het weerleggen van het standpunt van de naturalist ) dat empirische meting van de juistheid van die andere definitie bepaling niet te leveren is.

Als men bewustzijn los van het lichaam ervaart, dan is dat ook los van de hersenen. Dat is een ervaren los van de persoon welke 'ik' zelf ben.
Waaruit blijkt dat bewustzijn onpersoonlijk is. Het bewustzijn van 'mij' verschilt niet van het bewustzijn van 'jou'. Dan blijkt dat het het bewustzijn is wat het vermogen heeft om de dingen/vormen van elkaar te onderscheiden.

Wat weer tot de conclusie leidt dat het het lichaam is, wat drager is van bewustzijn. En aangezien de situatie bij jou hetzelfde is, dat hetzelfde bewustzijn elkaar (jij en ik) in de vorm waar neemt. Bewustzijn is dermate één dat de vormen (lichamen) noodzakelijk waren om bewustzijn op te splitsen. Resumerend is bewustzijn opgedeeld onder de mensen en toch één gebleven. Zodat de ogenschijnlijke situatie zich voordoet dat de vormen (lichamen, ikken) van elkaar gescheiden zijn, maar dat dat niet de werkelijkheid is.

[peda]

Als men bewustzijn los van het lichaam ervaart, dan is dat ook los van de hersenen. Dat is een ervaren los van de persoon welke 'ik' zelf ben.
Waaruit blijkt dat bewustzijn onpersoonlijk is. Het bewustzijn van 'mij' verschilt niet van het bewustzijn van 'jou'. Dan blijkt dat het het bewustzijn is wat het vermogen heeft om de dingen/vormen van elkaar te onderscheiden.

Wat weer tot de conclusie leidt dat het het lichaam is, wat drager is van bewustzijn. En aangezien de situatie bij jou hetzelfde is, dat hetzelfde bewustzijn elkaar (jij en ik) in de vorm waar neemt. Bewustzijn is dermate één dat de vormen (lichamen) noodzakelijk waren om bewustzijn op te splitsen. Resumerend is bewustzijn opgedeeld onder de mensen en toch één gebleven. Zodat de ogenschijnlijke situatie zich voordoet dat de vormen (lichamen, ikken) van elkaar gescheiden zijn, maar dat dat niet de werkelijkheid is.

Hallo Hopper,

Voor de naturalist geldt dat de stoffelijke hersenen menselijk bewustzijn genereren. Als je daar ja op zegt, dan heb je de agree situatie.
Zeg je neen, dan zal de naturalist opmerken dat je dan wel voor de bewijslast staat, om het neen hard te maken.
Hoe het bewustzijn precies functioneert, is nog steeds onderwerp van neurologische studie. Het naturalistisch uitgangspunt is en blijft "' hersenen weg, bewustzijn is weg"'. Het heelal is dan geheel zonder bewustzijn. Of je moet dan aannemen dat op andere planeten in de kosmos stoffelijke hersenen bestaan die bewustzijn genereren, dan is er weer sprake van bewustzijn in de kosmos.

[hopper]

Hallo Hopper,

Voor de naturalist geldt dat de stoffelijke hersenen menselijk bewustzijn genereren. Als je daar ja op zegt, dan heb je de agree situatie.
Zeg je neen, dan zal de naturalist opmerken dat je dan wel voor de bewijslast staat, om het neen hard te maken.
Hoe het bewustzijn precies functioneert, is nog steeds onderwerp van neurologische studie. Het naturalistisch uitgangspunt is en blijft "' hersenen weg, bewustzijn is weg"'. Het heelal is dan geheel zonder bewustzijn. Of je moet dan aannemen dat op andere planeten in de kosmos stoffelijke hersenen bestaan die bewustzijn genereren, dan is er weer sprake van bewustzijn in de kosmos.

In je reactie spreek je in plaatsen (andere planeten). Bewustzijn echter is op geen enkele plaats of tijd aanwezig, het neemt tijd en plaats waar.
Bewustzijn en 'het wordende' (tijd en plaats) zijn innig met elkaar verbonden. Het éne neemt het andere waar zonder in plaats of tijd aanwezig te zijn. Bewustzijn is niet "van deze wereld" , maar neemt deze wereld waar. (Het licht schijnt in de duisternis, dwz de wereld)

Dat is de illusie, dat wij als mensen in de tijd aanwezig zijn.

[peda]

Hallo Hopper,

Voor de naturalist geldt dat de stoffelijke hersenen menselijk bewustzijn genereren. Als je daar ja op zegt, dan heb je de agree situatie.
Zeg je neen, dan zal de naturalist opmerken dat je dan wel voor de bewijslast staat, om het neen hard te maken.
Hoe het bewustzijn precies functioneert, is nog steeds onderwerp van neurologische studie. Het naturalistisch uitgangspunt is en blijft "' hersenen weg, bewustzijn is weg"'. Het heelal is dan geheel zonder bewustzijn. Of je moet dan aannemen dat op andere planeten in de kosmos stoffelijke hersenen bestaan die bewustzijn genereren, dan is er weer sprake van bewustzijn in de kosmos.

In je reactie spreek je in plaatsen (andere planeten). Bewustzijn echter is op geen enkele plaats of tijd aanwezig, het neemt tijd en plaats waar.
Bewustzijn en 'het wordende' (tijd en plaats) zijn innig met elkaar verbonden. Het éne neemt het andere waar zonder in plaats of tijd aanwezig te zijn. Bewustzijn is niet "van deze wereld" , maar neemt deze wereld waar. (Het licht schijnt in de duisternis, dwz de wereld)

Dat is de illusie, dat wij als mensen in de tijd aanwezig zijn.

Als naturalist heb je een veel eenvoudiger kijk op bewustzijn. Zijn er geen mensen met hersenen, dan is er geen bewustzijn. Illusie speelt geen rol, het zijn de hersenen die bepalen of er bewustzijn is of niet. Geen hersenen , geen bewustzijn. Kort en bondig, zo de naturalist. Ik meet hersenen, dus hersenen zijn geen illusie, dus hersenen bestaan en dus bestaat bewustzijn en bestaand bewustzijn is geen illusie.
Wie het anders ziet, svp aantonen via meten=weten.

[Messenger]

https://www.demorgen.be/nieuws/deze-man ... gle.com%2F

Iemand van 44 zonder hersenen maar wel met bewustzijn.

[peda]

https://www.demorgen.be/nieuws/deze-man ... gle.com%2F

Iemand van 44 zonder hersenen maar wel met bewustzijn.

Geen man zonder hersenen, maar een man met weinig hersenen.
Als er een mens geheel zonder hersenen zou rondlopen en toch bewustzijn vertonen, dan was het tijd voor een grote paradigma verandering.
Bewustzijn buiten de hersenen vastgesteld door meten= weten. Zover is het nog niet. Van Lommel moet nog even wachten.

[Messenger]

https://www.demorgen.be/nieuws/deze-man ... gle.com%2F

Iemand van 44 zonder hersenen maar wel met bewustzijn.

Geen man zonder hersenen, maar een man met weinig hersenen.
Als er een mens geheel zonder hersenen zou rondlopen en toch bewustzijn vertonen, dan was het tijd voor een grote paradigma verandering.
Bewustzijn buiten de hersenen vastgesteld door meten= weten. Zover is het nog niet. Van Lommel moet nog even wachten.

Een man met bar weinig hersenen. Dat hij daarmee normaal functioneert met bewustzijn, zegt mij dat het bestaan niet afhangt van het stoffelijk lichaam. Van Lommel heeft volgens mij gelijk met Eindeloos Bewustzijn.

[peda]

https://www.demorgen.be/nieuws/deze-man ... gle.com%2F

Iemand van 44 zonder hersenen maar wel met bewustzijn.

Geen man zonder hersenen, maar een man met weinig hersenen.
Als er een mens geheel zonder hersenen zou rondlopen en toch bewustzijn vertonen, dan was het tijd voor een grote paradigma verandering.
Bewustzijn buiten de hersenen vastgesteld door meten= weten. Zover is het nog niet. Van Lommel moet nog even wachten.

Een man met bar weinig hersenen. Dat hij daarmee normaal functioneert met bewustzijn, zegt mij dat het bestaan niet afhangt van het stoffelijk lichaam. Van Lommel heeft volgens mij gelijk met Eindeloos Bewustzijn.

Dat sluit ik ook niet uit, maar niet uitsluiten is totaal wat anders als zeker kunnen meten= nagenoeg zeker kunnen weten. De naturalist bewijst de juistheid van de meten = weten regel, diegenen die verder gaan ( waartoe ik zelve ook behoor ) staan wel voor het probleem van het hard aantonen van de verdedigde positie, simpel omdat zulks niet gelukt.

[Mullog]

... En volgens de ESOTERIE zijn er daarboven (daarbuiten etc.) nog meer vermogens die we niet kennen...

Hoe bouw je kennis op over iets wat we niet kennen?

[Mullog]

... De wetenschap heeft nog nooit bewustzijn aangetroffen onder het schedeldak.
Er is nooit een bewijs geleverd dat de hersenen bewustzijn genereren...

Netzomin als de beweringen dat bewustzijn niet aan plaats en tijd gebonden is (als ik mij goed herinner heb je dat ergens beweerd, maar corrigeer me als ik er naast zit). Mijn bewustzijn bevindt zich echter nog niet eens in het huis van de buren. Wat ik een sterke aanwijzing vind voor het feit dat mijn bewustzijn op zijn minst aan mijn lichaam gebonden is.

[Bastiaan73]

Tja. Er zijn inmiddels een aantal orgaantransplantaties mogelijk, waaronder harttransplantaties.

Ook een bloedtransfusie behoort tot de mogelijkheden. Geen van deze leidt (voor zover ik weet) tot een andere bewustzijnstoestand. Ook al zit volgens de Bijbel de ziel in het bloed en gelooft men met het hart.

Als hersentransplantatie mogelijk zou zijn zonder dat daarbij de persoonlijkheid en/of het bewustzijn van de betreffende persoon verandert zou er wat voor te zeggen zijn dat het bewustzijn niet in de hersenen zit.

Aangezien dat niet zo is, is dat niet zo.