De Bijbel, letterlijk of symbolisch

[peda]

Hallo Barnabas,

Ik houd mij bij de gedachten van de filosoof Heidegger. God als Het Zijn gaat vooraf aan God als Zijnde. Het is filosofie en geen bijbel studie. In de bijbel toont God Zich als Zijnde, daarover bestaat geen verschil van mening. Het zou ook vreemd zijn als de Relationele niet tot de Zijnden met zijn geschapenen zou behoren. Het gebied van de positieve theologie. Wat is jouw visie over de negatieve theologie die zich bezig houdt met het Transcendente, Het Zijn van God.

[Barnabas]

Trajecto: Dit is een topic, gestart als afsplitsing van een ander topic.

- - - - - - -

Het christendom is geen verzonnen religie. De schepping is een realiteit en die staat beschreven in de bijbel. Het is moeilijk om wetenschappelijk aan te tonen dat God een God is die dit kan. Daarvoor zou je iets heel hoogs moeten bewijzen zoals je relativiteitstheorie zou moeten bewijzen aan schoolkinderen. Maar schoolkinderen beginnen bij eenvoudige dingen. Zo ook blijkt dat de bijbel waar is op basis van archeologisch onderzoek. In Israël wordt veel onderzoek gedaan daar naar. Er is bijvoorbeeld wel eens getwijfeld aan het koningschap van Baltesasar in het rijk van de Chaldeeën. Historische geschriften noemden een andere koning in die tijd. Dat deed wetenschappers twijfelen over de juistheid van de schrift. Maar zij wisten niet dat er nog een andere vondst zou worden gedaan die beschreef dat de bewuste koning twee weken voor de val van zijn rijk zijn gezag overdroeg aan de in de bijbel genoemde koning.
Wat ook is is een wetenschappelijk onderzoek waarbij (met behulp van Maya tijdsbepaling) werd gevonden dat er in de tijdrekening een halve dag of zo miste. De bijbel kent de verklaring, een wonder dat God deed door de schaduw van een gebouw tien treden of zo terug te laten gaan.
Het zeggen dat ons bestaan een illusie is: Dat is verzonnen.

Dat er geschiedkundig beschouwd zaken in de bijbel worden beschreven die kloppen, wil nog niet zeggen wat alles dat de bijbel vermeldt letterlijk zo is gebeurd. Neem de uittocht uit Egypte. Daar heeft men veertig jaar over gedaan. Veertig jaar! Letterlijk beschouwd is dit absurd. Dat is zo'n 40 meter per dag. En dan was men op de vlucht. Zie je het al voor je? Men spreekt van 42 halteplaatsen. Dat zou inhouden dat men er een jaar over deed om van halteplaats naar halteplaats te gaan.
Johan Pameijer heeft in zijn boek "De mythe van Christus" op onovertroffen wijze beschreven wat de symbolische betekenis hiervan is. Ook heeft hij uitvoerig beschreven wat de symbolische betekenis van het evangelieverhaal is. Daarbij voorbij gaand aan de visie van Jung. Over Jungs leer heeft hij het niet gehad.
Maar jij neemt blijkbaar alles letterlijk, en hebt geen gevoel voor een symbolisch representerende betekenis.

In de bijbel vinden we bijvoorbeeld veel symbolisch representerende kabbalistische betekenissen. Om wat voorbeelden te noemen:

Bijvoorbeeld de verloren zoon. Dat is de mens die steeds verder omlaag dwaalt op de levensboom.
Het Marcusverhaal: Daarin vinden we dat de hogere beginselen van de mens in zekere zin zo gestimuleerd worden dat hij de stimulans ontvangt om zijn persoonlijkheid om te vormen.
Johannes de Doper als de mens op de drempel in Tipharet, de hoogste onder de mens, maar de minste in het Koninkrijk der Hemelen.
De Hof van Eden: de lichtwereld. De mens leeft in de verstolde, verharde en geskeletteerde wereld, die kristalliseert uit de vloeiende lichtwereld, die we de Hof van Eden noemen.
De kennis van de Boom des Levens wordt gevoed door de engelen, de hogere hiërarchieën stralen voortdurend hun goddelijke wijsheid door.
Ab-raham, vader van de volken, stelt in de Kabbala dat stadium van de mensheid voor, waarin zij gewikkeld is in haar dichtste involutie, ontwikkeling, neerdaling in de fysieke wereld.
Adam ontvangt de levensboom. De onbewuste Licht-Adam, gecreëerd in de hoogste werelden, daalt af door alle zich verdichtende werelden tot hij hier beneden eindigt in een grote omsluiering en de gevallen Adam wordt de persoonlijkheid.
Mozes treedt "in een lichtwolk". Mozes hult zich in een wolk als hij binnengaat op de berg tot de heilige onuitsprekelijke Godheid. De lichtwolk is dus zijn lichtlichaam, hij treedt uit de aardse weg en in zijn lichtlichaam heeft hij contact met de Allerhoogste.
Na het offer op Golgotha scheurt de voorhang in de tempel, en is de weg naar Tiphareth, de zoonswereld, open voor ieder mens die streeft en zoekt.
Kob, strijdende menshied in haar evolutie, heet verlangen en heimwee naar Jah, de twee letters van de Heilige Naam, die boven de afgrond van hem zijn afgenomen: J + H = Jah. Daarheen wil hij terug, daarom heet de mensheid in haar worsteling "Jacob". Zodra Jacob opstaat naar zijn grote evolutie, ontstaat een fantastische strijd om zich uit de wereld van psychische illusies, van materiele zintuiglijkheid op te werken naar een geestelijk doorschouwen van al deze elementaire werelden.
Zodra Jacob dit inzet, begint hij met de verovering van de stoffelijke wereld, die wordt uitgedrukt door een vrouw, symbool van de Bruid.
Jacob verovert eerst zijn Bruid en wanneer het visioen gegeven wordt van Jacob, die worstelt met de Engel staat er geschreven dat Jacob opstijgt met twee vrouwen naast zich. De tweede vrouw is de slot-He van de Heilige Naam. Jacob, die nu door het middenpad (van de levensboom) omhoog snelt in zijn evolutie bereikt nu de Maagdelijke Wateren. Daar staat hij aan de afgrond, hij moet door de afgrond heen aan het eind van zijn evolutie, zoals in het kabbalistisch visioen is weergegeven, om terug te keren.
Op de bruiloft in Cana -- bruiloft is altijd een mystieke term voor een vereniging van het onsterfelijke, van de Logos met de persoonlijkheid -- wordt water in wijn veranderd. Wijn is Sod, de uitdrukking van de innerlijke illuminatie. Water, de psyche van de religie van het devoot openbaren, verandert in wijn, in het innerlijk mysterie, in het innerlijk zelfstandig schouwen.
Wanneer de eerste Adam, de licht-Adam langzamerhand indaalt, wordt hij beneden in deze wereld verduisterd, hij valt, hij wordt getekend in het tweede stadium, in de letter Daleth, de beginletter van David. Wanneer David uit het licht- en donker-bewustzijn, uit de gespletenheid van de persoonlijkheid moet opstijgen naar het derde stadium aangegeven door de M van Meshia, hebben we te maken met het stadium van de hogepriester, die nu gesteld wordt in een verduisterde wereld omdat het licht in hemzelf schijnt.
Enzovoort enzovoort.

Wat betreft het verhaal van Exodus en de uittocht hadden de Israëlieten alleen in het begin met achtervolging door het leger van Egypte te maken. Nadat zij in het water van de schelfzee verdonken waren hoefde Israël niet meer te vluchten. Hun reis door de woestijn was dus ook geen vlucht. Daarnaast gebeurde er vele dingen. Het doel van de woestijnreis was niet om Egypte te ontvluchten maar om het beloofde land te bereiken. Dat konden zij in korte tijd bereiken maar toen zij de opdracht kregen het land te verspieden en in te nemen werden zij bang en weigerden het land in te nemen. De woestijnreis had dus een ander doel dan vluchten en de reis had heel kort kunnen zijn wanneer zij God gelooft hadden. Om reden van hun ongeloof duurde de reis nog eens veertig jaar. Pas toen was het volk opnieuw klaar om het alsnog in te nemen.
Het feit dat deze zaken letterlijk gebeurd zijn neemt niet weg dat er tevens sprake is van een symbolische betekenis. Zo is daar bij voorbeeld het manna dat uit de hemel daalde en letterlijk voor brood zorgde dat vergeleken wordt met Jezus Christus en dat Hij het levende brood is dat uit de hemel neerdaalde waarbij geld dat de mens leeft van ieder woord dat uit de mond van God uitgaat. Zo zijn de woorden van Christus eten voor alle dag en geven zij een gevoel van gegeten te hebben dat de honger stilt. Ook de Israëlieten hoorden de woorden van God via Mozes en de priesters en leefden daardoor. De wetten gaven leven omdat zij wijs waren.
God is een kunstenaar die zichzelf tot uitdrukking brengt in de schepping. Hij gebruikt daarbij symboliek veelvuldig. Zo is er een paraleel tussen fysiek en geestelijk. Zo zijn werkelijkheid en symboliek te verenigen.

Maar er zijn ook verhalen die duidelijk verzonnen zijn om te onderwijzen. Jezus vertelt verschillende gelijkenissen. Maar de bijbel is altijd duidleijk over de oorsprong van het verhaal. Gelijkenissen worden niet als echt gebeurd neergezet en vise versa. Zo is dus duidelijk te onderscheiden welke verhalen echt zijn en welke verzonnen zijn en slechts ter lering dienen.
Verder lees ik dat je heel goed begrijpt dat de bijbel uitgelgd kan worden op vele gebieden vanhet leven. Maar dat daaruit blijkt dat het slechts verzonnen is. Die conclusie kan daarop niet gebaseerd worden.
NB: De worsteling van Jacob met de engel wordt niet als visioen beschreven maar als een reëel verhaal. Een verhaal dat heel wel realistisch is wanneer men aanneemt dat engelen werkelijk door God geschapen zijn.

[Barnabas]

Voor God is niets onmogelijk. Het is net als met nu en eeuwigheid als je bereidt bent met anderen mee te discussiëren en je door anderen te laten beïnvloeden ontdek je allerlei dingen die je niet voor mogelijk had gehouden. En voor een God die oneindig is moet het toch een koud kunstje zijn iets onmogelijks te doen in grote hoeveelheden. Als je kunt bedenken dat nu eeuwigheid is zou je dat toch moeten kunnen bedenken.

Ik heb een ander godsbeeld dan jij. Volgens mij kun je van God niet zeggen dat hij "is". En ook niet dat hij "handelt" of "denkt". Als je zo spreekt dan beschouw je God als een zijnde. Terwijl hij feitelijk het Zijn is.

Dat God "het zijn" is is een belachelijke uitspraak. God presenteert zich in de bijbel en is een persoon. een persoon is, maar is meer dan dat. Ook bestaan er buiten God andere zaken zoals mensen. Mensen hebben een zelfstandig zijn, afhankelijk van God. Zij kunnen zelf kiezen om God te gehoorzamen of niet maar zij kunnen niet kiezen om te bestaan (zijn dus) of niet. En god zegt dat Hij is die Hij is. Ook God is iemand die is, bestaat dus en zichzelf kan zijn. Dat is wat Hij zegt. Hij is die Hij is. Hij handelt naar hetgeen Hij is en Hij is zichzelf.
Ook de mens doet dat, handelen naar wie men is. Dat is het geheim van het zijn.
En omdat er buiten God meer is dan zichzelf, immers heeft Hij de mens gemaakt die buiten hem om kan bestaan. Zo zijn daar mensen die God niet willen kennen maar die toch eeuwig bestaan, althans hun ziel zal dat doen. Zo is hun bestaan eeuwig. Maar zij zullen zonder God zijn (het leven) want zij willen God niet en God zal hen verlaten. Wie dan bij God blijft die zal eeuwig leven hebben.
Omdat er mensen zijn die buiten hem om bestaan kan God zelf het "zijn" niet zijn tenzij er iets in de bijbel staat waaruit blijkt dat er zonder God niets kan bestaan. En dat staat er ook want zonder God is niets dat er is want alle dingen zijn door God gemaakt. Alle dingen zijn dus door God.Maar of iets daarna God nog nodig heeft om te bestaan lijkt mij van niet. De duivel wil niets met hem te maken hebben en vice versa en er staat dat hij vergeten zal worden maar niet dat hij niet meer zal zijn. Dus hij "is" maar hij is zonder God.
Wat is "het zijn" dan wel? Het zijn is een eigenschap van iets dat een bestaan heeft. Het zijn is geen op zichzelf staand iets dat terugkeert. Dat behoeft een zijn ook niet want de eigenschap van het zijn is dat het er is en dus onafhankelijk van ergens zijn is. en dus ook niet hoeft terug te keren om te zijn.

[Bastiaan73]

24 De God, die de wereld gemaakt heeft en al wat daarin is, die een Heer is van hemel en aarde, woont niet in tempels met handen gemaakt,
25 En laat Zich ook niet door mensenhanden dienen, alsof Hij nog iets nodig had, daar Hij zelf aan allen leven en adem en alles geeft.
26 Hij heeft uit een enkele het gehele menselijke geslacht gemaakt om op de ganse oppervlakte der aarde te wonen en Hij heeft de hun toegemeten tijden en de grenzen van hun woonplaatsen bepaald,
27 Opdat zij God zouden zoeken, of zij Hem al tastende vinden mochten, hoewel Hij niet ver is van een ieder van ons.
28 Want in Hem leven wij, bewegen wij ons en zijn wij, gelijk ook enige van uw dichters hebben gezegd: Want wij zijn ook van zijn geslacht.

Letterlijk of symbolisch?

[Barnabas]

Toch denk ik dat aan de basis van de bijbel mensen hebben gestaan die innerlijke kennis hadden.
Er zijn tal van verwijzingen naar die stelling. Waarschijnlijk hebben onwetenden het later verprutst.
Afgezien daarvan, innerlijke kennis doe je natuurlijk niet op uit een boek.
Dus je kunt het ook als christen als een uitdaging zien om in de bijbel zin van onzin te scheiden.

Menig Christen gelooft dat de bijbel het onfeilbare woord van God is. Niet voor iedereen bevat de bijbel onzin. Dat is een uitgangspunt, een geloofspunt, maar wel een geloofspunt dat niet uit de lucht gegrepen is. Geloof kan opgebouwd worden op basis van eenvoudige zaken waarbij men later moeilijker zaken gaat begrijpen. Iedereen heeft iets aparts gekregen om te begrijpen en iedereen heeft iets bijzonders dat hij kan bijdragen aan de wereld. Iedereen is uniek. Maar men moet wel luisteren en belangstelling hebben voor wat anderen schrijven en bouwen aan zijn eigen visie en zicht op de waarheid. En omdat niet iedereen hetzelfde is heeft een ander nogal eens wat te zegen dat bijdraagt aan de visie van een ander en bruikbaar is voor het leven van alle dag. maar dan moet men wel open staan in redelijkheid voor de argumenten van anderen en niet categorisch afwijzen wat niet begrepen wordt. Het komt nogal eens voor dat er niet in wordt gegaan op zaken die nieuw zijn, dat er niet naar waarheid gezocht wordt en feiten die aangedragen worden niet genoemd worden in een antwoord. Feiten worden naast zich neergelegd terwijl daar juist de verrijking in zit. Het erkennen van nieuwe feiten en het onderzoek daar naar. En iemand die al lange tijd een standpunt heeft kan natuurlijk gelijk hebben en bij te dragen hebben aan nieuwe inzichten. Zo kan een visie zich bijschaven en opbouwen. En wie oprecht en getrouw de waarheid zoekt zal die ook vinden.

[Nic]

24 De God, die de wereld gemaakt heeft en al wat daarin is, die een Heer is van hemel en aarde, woont niet in tempels met handen gemaakt,
25 En laat Zich ook niet door mensenhanden dienen, alsof Hij nog iets nodig had, daar Hij zelf aan allen leven en adem en alles geeft.
26 Hij heeft uit een enkele het gehele menselijke geslacht gemaakt om op de ganse oppervlakte der aarde te wonen en Hij heeft de hun toegemeten tijden en de grenzen van hun woonplaatsen bepaald,
27 Opdat zij God zouden zoeken, of zij Hem al tastende vinden mochten, hoewel Hij niet ver is van een ieder van ons.
28 Want in Hem leven wij, bewegen wij ons en zijn wij, gelijk ook enige van uw dichters hebben gezegd: Want wij zijn ook van zijn geslacht.

Letterlijk of symbolisch?

Wat is de context van het verhaal?
Hiervoor heeft Paulus een aantal synagoges bezocht in verschillende plaatsen.
Paulus zegt dit in Athene tegen niet Joodse maar wel geschoolds toehoorders.

Ik denk dat de verhalen in Handelingen wel een bepaalde structuur kennen, maar ik ken het boek eigenlijk te weinig.
Wat Paulus hier zegt lijkt me gebaseerd te zijn op zijn kennis van o.a. Genesis, wat hij vrij interpreteert met de aanname dat
de God van Israël ook de God van alle volken is.

Wat valt hier nu precies letterlijk of symbolisch aan te interpreteren?

[Nic]

Ds.Rienk Lanooy (Kloosterkerk)
Paulus in Athene. Goden genoeg: die van de markt, die van de sterkste, die van het opportunisme, misschien wel cynisme.
Of is hij nu te negatief? Wat zich daar afspeelt is toch een afspiegeling van de rest van het land?
Maar een altaar voor de onbekende god, voor dat wat ons te boven gaat, staat er niet.
En dus struint de apostel verder in de residentie. Langs de altaren van de macht, de tempels van het geld, ze zijn hem bekend, ze zijn van alle tijden en alle plaatsen.
Is er nog ergens een plaats in de stad waar de mensen iets nieuws willen horen? Iets ongehoords? Een verrassende gedachte, een prikkelend woord, een ander perspectief?
Of worden we liever bevestigd in wat we al weten. Meer van hetzelfde.

Sommigen in Athene zijn inderdaad niet geïnteresseerd.
Ze noemen Paulus een praatjesmaker, kletser, letterlijk: een woordzaaier, iemand die als een vogel zaadjes oppikt en ze zomaar,
overal en nergens, zonder structuur laat vallen. 'Geen touw aan vast te knopen, aan wat die Paulus te vertellen heeft', zeggen ze.
Anderen zijn wel geïnteresseerd.
Want het nieuwe, het vreemde, dat is in Athene toch ook de drijfveer voor het debat met de filosofen van de stad.
Hier is iemand met een nieuwe leer, zeggen ze als ze met Paulus spreken.
Hier is iemand met woorden die vreemd klinken in de oren van de denkers des vaderlands, de Epicureeërs en Stoïcijnen. Wij willen graag weten wat u bedoelt, zeggen ze tegen hem. Dat is al winst.
Een oprechte interesse in wat de ander wil zeggen.
In de monocultuur die wij mensen vaak zoeken, willen we vaak helemaal niet altijd weten wat de ander bedoelt.
Tolerantie noemen we dat, maar het is meestal onverschilligheid.

Zo niet deze Atheners: met een mengeling van oprechte nieuwsgierigheid en zachte dwang brengen ze hem naar de Areopagus om het gesprek aan te gaan. Het is geen rechtszitting, eerder een hoorzitting, maar helemaal zonder gevaar is het niet.
Het lijkt wel of Lukas, de schrijver van het Handelingenboek, in dit verhaal Paulus mede modelleert naar de grote filosoof Socrates,
die een vijftal eeuwen vóór hem in Athene leefde.
Ook hij kwam met nieuwe gedachten, maar uiteindelijk werden die hem fataal: Socrates werd ter dood veroordeeld omdat hij de jeugd misleidde en “niet geloofde in de goden van de stad, maar in andere, nieuwe demonen/goden” (Plato, Apologie 24b)
Nieuw, anders – zeker als het over godsdienst gaat, daar moet je voorzichtig mee zijn en Paulus weet uit eigen ervaring en uit het evangelie dat hij verkondigt, dat het gevaarlijk is om je je met het nieuwe/het andere in en je er over uit te laten. Hij moet op spitsroeden lopen en doet dat ook.

'Wat heb je te melden, Paulus'?, vragen ze. En Paulus vertelt eerst maar over wat hij heeft gezien.
Hij neemt de denkers voor zich in. In jullie stad zijn veel heiligdommen.
Jullie Atheners moeten wel buitengewoon godsdienstig zijn – of misschien kun je ook met wat meer ironie vertalen:
jullie Atheners zijn buitengewoon bijgelovig. Ja, vervolgt hij, ik vond zelfs een altaar met daar op de tekst: 'voor een onbekende god'.
'Laat ik die nu kennen', vertelt hij.

Tenminste zo lijkt het. Of is dat nu net de vraag? Komt Paulus hen vertellen wie die onbekende God is, of zegt hij iets anders?
En wat dan? Kan het zijn dat hij hen komt vertellen van een God die eigenlijk onkenbaar is, die buiten de orde van het bekende godendom valt?
Stelt u zich eens voor dat dat laatste het geval is.
Dan zegt Paulus niet: ach ja, ik zag nog een altaar voor een onbekende god; jullie hebben er al zoveel en ik dacht: ik ken ook nog een god, laat ik die er maar aan toevoegen. Hoe meer goden, hoe meer vreugd.

Paulus zegt dan: jullie vereren een God die eigenlijk onkenbaar is, die zich altijd weer onttrekt aan wat we over hem denken te weten. Een God die niet in tempels woont die door mensenhanden zijn gemaakt.
Een God die er niet om vraagt gediend te worden met offers, met handeltjes, rituelen.
Die niet gunstig gestemd hoeft te worden met een kruisje vóór de wedstrijd begint.

Ik verkondig, zegt Paulus, een geheel andere God. En u hoort wel dat hij ondertussen van het redeneren is overgegaan op de verkondigen.
Een geheel andere God. Een die niet uit ons ego voortkomt, maar uit wie wij allen voortkomen.
Die de wereld gemaakt heeft en alles wat daar in is, Heer van de hemel en van de aarde,
die niet woont in tempels door mensenhanden gemaakt.
Maar waar woont hij dan wel, hoor je de filosofen denken?

En Paulus vervolgt, alsof hij hun gedachten leest: Hij is niet ver van een ieder van ons.
Want in hem leven, bewegen en zijn wij... Wij zijn van zijn geslacht.
De gehele wereld is de tempel Gods.
En wij, wij mensen horen bij hem. 'Gewoon', niet door iets te moeten, niet door hem te kennen, maar door er te zijn.
Wij wonen in God.
De hele wereld is Gods tempel, in hem leven, bewegen en zijn wij, maar ons wordt ook gevraagd dat wij hem tastend zoeken en binnenlaten, dat – om het in Pinkstertaal te zeggen – de Geest binnenwaait en ons verbindt aan deze onbekende,
onkenbare God, die zo onzegbaar nabij is.

[EdVaessen]

Een God die is kan meer zijn dan het zijn. Als God buiten zichzelf dingen heeft gemaakt zoals de mens dan is er meer dan God alleen. Dan is God het zijn dus niet. Maar wat is kan meer zijn dan alleen dat het er is. Een mens is er en daarnaast doet hij van alles. Hij is dus mens en dat houdt in dat hij meer is dan alleen een wezen.

De Nederlandse taal biedt alle handvaten om je duidelijk uit te drukken.
Maak er eens gebruik van in plaats van zulke vaagheden te plaatsen.

[EdVaessen]

Ik denk dat je het erover moet hebben of je wel de juiste bril op hebt.

Het is een questie van waarheidsvinding. Jezus openbaart zich als God. Hij zegt dat zelf in de bijbel. Jezus staat boven de bijbel. Hij is onafhankelijk van de bijbel. Maar de bijbel is Gods woord en God heeft er voor gezorgd dat Zijn woord betrouwbaar is. Dat is te onderzoeken. Zelfs de gekste verhalen blijken onderbouwingen te hebben.

Men noemt dat pseudowetenschap en het is niet iets om trots op te zijn.

[EdVaessen]

Anderen zijn wel geïnteresseerd.

Het klinkt naar volgelingen van Mohammed in het hem vijandig gezinde Mekka.
Men meet de waarheid van wat iemand zegt natuurlijk niet af aan de mening van mensen die een misleid mens kritiekloos volgen. Voor je het weet is Willem Engel een Messias.

[Petra]

Ik heb een lezing bijgewoond over zijn eerste boek en mijn versie laten signeren.

Ah dit boek dus:

Zijn debuut 'God en ik' werd genomineerd voor de Socratesbeker en gekroond tot het ‘beste theologische boek van het jaar’.

Vond je het wat? Ik had er een recensie over gelezen.
https://www.nieuwwij.nl/opinie/recensie ... n-verheij/

Hij studeert er zelfs theologie en trouwt als begin twintiger met een medestudente. Inmiddels is hij daar ook al van bekeerd, zowel van de NGK als van de studente. Een pijnlijke scheiding later doet Alain het qua geloof zonder kerkelijk lidmaatschap en is hij zo het vleesgeworden voorbeeld van de moderne trend: believing maar niet belonging.

God en ik is al met al een heel aardig boek waarin Verheij zijn liefde voor de Bijbelse verhalen goed over weet te brengen. Of dat ook aanslaat bij zijn generatiegenoten, weet ik niet, maar aan het enthousiasme van de schrijver zal het niet liggen.

[Nic]

Ik heb een lezing bijgewoond over zijn eerste boek en mijn versie laten signeren.

Ah dit boek dus:

Zijn debuut 'God en ik' werd genomineerd voor de Socratesbeker en gekroond tot het ‘beste theologische boek van het jaar’.

Vond je het wat? Ik had er een recensie over gelezen.
https://www.nieuwwij.nl/opinie/recensie ... n-verheij/

Hij studeert er zelfs theologie en trouwt als begin twintiger met een medestudente. Inmiddels is hij daar ook al van bekeerd, zowel van de NGK als van de studente. Een pijnlijke scheiding later doet Alain het qua geloof zonder kerkelijk lidmaatschap en is hij zo het vleesgeworden voorbeeld van de moderne trend: believing maar niet belonging.

God en ik is al met al een heel aardig boek waarin Verheij zijn liefde voor de Bijbelse verhalen goed over weet te brengen. Of dat ook aanslaat bij zijn generatiegenoten, weet ik niet, maar aan het enthousiasme van de schrijver zal het niet liggen.

Zoals Bert Altena zegt, het is een heel aardig boek maar vooral voor mensen die weinig van het Christelijk geloof en de bijbel
afweten of die graag willen mijmeren over hun geloofsopvoeding en niet gelijk met allerlei dogma’s om de oren worden geslagen.

Persoonlijk miste ik de diepgang maar ook een manier van bijbellezen waar je verder mee kan.
Zijn tweede boek Ode aan de verliezer over o.al Kain en Abel heeft dat denk ik meer, maar dat heb ik niet gelezen.

Ik lees nu het boek Tempel van Johan ter Beek.
Verder heb ik Heerschappij van Tom Holland en Leviticus van Jonathan Sacks in de koffer zitten.

[Snelheid]

Deze draad gaat maar door en door,en het belang tja,de gewone gelovige zal het een worst wezen. die wil een prachtige Liturgie een Misviering waar men mee verder kan een Priester die met zijn hart celebreert een goede troostrijke homilie houdt en goed pastoraat beoefend mensen bij staat als dat nodig is.

En de Bijbel dus de Heilige Schrift letterlijk of symbolisch eerder een protestantse zaak.De Katholiek is vrij in zijn/haar Geloof voorst is het ook daarin duidelijk zo ook wat er in de Heilige Schrift staat daar wordt over gezegd.........................Wij moeten ons houden aan dat gene wat overal altijd en door allen geloofd is.
Sint Vincentius Lerinensis.

[Petra]

Zoals Bert Altena zegt, het is een heel aardig boek maar vooral voor mensen die weinig van het Christelijk geloof en de bijbel
afweten of die graag willen mijmeren over hun geloofsopvoeding en niet gelijk met allerlei dogma’s om de oren worden geslagen.

Persoonlijk miste ik de diepgang maar ook een manier van bijbellezen waar je verder mee kan.
Zijn tweede boek Ode aan de verliezer over o.al Kain en Abel heeft dat denk ik meer, maar dat heb ik niet gelezen.

Ik lees nu het boek Tempel van Johan ter Beek.
Verder heb ik Heerschappij van Tom Holland en Leviticus van Jonathan Sacks in de koffer zitten.

Die Johan ter Beek had je als 's gelinkt. Leek me idd ook een leuke schrijver.
https://lazarus.eo.nl/blogs/johan-ter-beek

In de Bijbel werden de hemel en de aarde gezien als twee sferen die heel dicht bij elkaar liggen en soms in elkaar overlopen, vertelt Johan ter Beek. ‘De tempel was de plaats waar de hemel en de aarde elkaar raakte.’

Ik ben Sophie's World aan het lezen https://en.wikipedia.org/wiki/Sophie%27s_World. (Omdat mijn jongste nogal graag met mij filosofeert en het een schande vond dat ik hem deze nooit heb aangeraden. ).

[Nic]

De wereld van Sofie is een geweldig leuk boek.
Ooit uitgeleend en nooit teruggekregen.

[Barnabas]

Een God die is kan meer zijn dan het zijn. Als God buiten zichzelf dingen heeft gemaakt zoals de mens dan is er meer dan God alleen. Dan is God het zijn dus niet. Maar wat is kan meer zijn dan alleen dat het er is. Een mens is er en daarnaast doet hij van alles. Hij is dus mens en dat houdt in dat hij meer is dan alleen een wezen.

De Nederlandse taal biedt alle handvaten om je duidelijk uit te drukken.
Maak er eens gebruik van in plaats van zulke vaagheden te plaatsen.

Als je geÏnteresseerd ben om over "zijn" te praten geef dat dat aan. Dan kun je vragen stellen en wellicht kan ik je dan nadere uitleg geven die je wel begrijpt.

[Barnabas]

Het is een questie van waarheidsvinding. Jezus openbaart zich als God. Hij zegt dat zelf in de bijbel. Jezus staat boven de bijbel. Hij is onafhankelijk van de bijbel. Maar de bijbel is Gods woord en God heeft er voor gezorgd dat Zijn woord betrouwbaar is. Dat is te onderzoeken. Zelfs de gekste verhalen blijken onderbouwingen te hebben.

Men noemt dat pseudowetenschap en het is niet iets om trots op te zijn.

Waarom "pseudowetenschap"?

[Nic]

Men noemt dat pseudowetenschap en het is niet iets om trots op te zijn.

Waarom "pseudowetenschap"?

Barnabas, wellicht eens wat meer verdiepen in de bijbelwetenschap?
Er is veel bekend over hoe en wanneer bepaalde verhalen zijn ontstaan.

Daniël is een mooi voorbeeld, hoe voorspellende verhalen worden gebruikt in de bijbel.
De verhalen worden geprojecteerd op een periode in het verleden, maar hebben te maken met de huidige omstandigheden.
Dit is vooral onderdrukking: de ballingschap bij Jesaja, door de Romeinen bij Johannes in Openbaring en de Syriërs bij Daniël.
Daniël is ingedeeld in een eerste gedeelte (hfd. 1-6) over de gebeurtenissen in Babel, maar de schrijver(s) en lezers zijn inmiddels al lang teruggekeerd in Israël.
Het is elke keer een stuk troost om het vol te houden onder de huidige Syrische koning Antiochus IV.
Het volk was wel teruggekeerd uit de ballingschap, maar het Joodse leven en geloof stond nog steeds zwaar onder druk.
Daarna gaat het over de toekomst (hfd. 7-12), wat dus feitelijk weer over de tijd van de toenmalige hoorders gaat.
Historicus Jona Lendering schreef een achtergrondartikel over Daniël 11, zie https://mainzerbeobachter.com/2020/12/12/daniel-11/

De bijbel is geen magisch toverboek, het is met hard werken en (wat ik geloof) de benodigde inspiratie opgeschreven.

[Barnabas]

Waarom "pseudowetenschap"?

Barnabas, wellicht eens wat meer verdiepen in de bijbelwetenschap?
Er is veel bekend over hoe en wanneer bepaalde verhalen zijn ontstaan.

Daniël is een mooi voorbeeld, hoe voorspellende verhalen worden gebruikt in de bijbel.
De verhalen worden geprojecteerd op een periode in het verleden, maar hebben te maken met de huidige omstandigheden.
Dit is vooral onderdrukking: de ballingschap bij Jesaja, door de Romeinen bij Johannes in Openbaring en de Syriërs bij Daniël.
Daniël is ingedeeld in een eerste gedeelte (hfd. 1-6) over de gebeurtenissen in Babel, maar de schrijver(s) en lezers zijn inmiddels al lang teruggekeerd in Israël.
Het is elke keer een stuk troost om het vol te houden onder de huidige Syrische koning Antiochus IV.
Het volk was wel teruggekeerd uit de ballingschap, maar het Joodse leven en geloof stond nog steeds zwaar onder druk.
Daarna gaat het over de toekomst (hfd. 7-12), wat dus feitelijk weer over de tijd van de toenmalige hoorders gaat.
Historicus Jona Lendering schreef een achtergrondartikel over Daniël 11, zie https://mainzerbeobachter.com/2020/12/12/daniel-11/

De bijbel is geen magisch toverboek, het is met hard werken en (wat ik geloof) de benodigde inspiratie opgeschreven.

Er is ook een tekst die zegt dat arbeiders (het mag er iets anders staan) uitgebuit (of mishandelt) worden door hun werkgevers (Jeremia of Jesaja meen ik mij te herinneren)
Dat is wel een misstand. Rijkdom is bedoelt door God om anderen mee te dienen en anderen mee te behagen. Want er staat dat men er op uit dient te zijn om elkaar te behagen. Er staat dat ook Jezus niet zichzelf maar anderen behaagde. Zo is het dus zijn wens dat ook wij elkaar onderling behagen met wat wij hebben.

Dat de bijbel spreekt over werken ben ik met je eens. Er staat: Bid en werk. ook Jezus werkte. Het komt je niet allemaal aanwaaien. Ook staat er dat wie niet werkt niet zak eten. Wij zijn ook gemaakt om te werken en dat is geen schande.

[Barnabas]

Waarom "pseudowetenschap"?

Barnabas, wellicht eens wat meer verdiepen in de bijbelwetenschap?
Er is veel bekend over hoe en wanneer bepaalde verhalen zijn ontstaan.

Daniël is een mooi voorbeeld, hoe voorspellende verhalen worden gebruikt in de bijbel.
De verhalen worden geprojecteerd op een periode in het verleden, maar hebben te maken met de huidige omstandigheden.
Dit is vooral onderdrukking: de ballingschap bij Jesaja, door de Romeinen bij Johannes in Openbaring en de Syriërs bij Daniël.
Daniël is ingedeeld in een eerste gedeelte (hfd. 1-6) over de gebeurtenissen in Babel, maar de schrijver(s) en lezers zijn inmiddels al lang teruggekeerd in Israël.
Het is elke keer een stuk troost om het vol te houden onder de huidige Syrische koning Antiochus IV.
Het volk was wel teruggekeerd uit de ballingschap, maar het Joodse leven en geloof stond nog steeds zwaar onder druk.
Daarna gaat het over de toekomst (hfd. 7-12), wat dus feitelijk weer over de tijd van de toenmalige hoorders gaat.
Historicus Jona Lendering schreef een achtergrondartikel over Daniël 11, zie https://mainzerbeobachter.com/2020/12/12/daniel-11/

De bijbel is geen magisch toverboek, het is met hard werken en (wat ik geloof) de benodigde inspiratie opgeschreven.

PS Wat betreft "pseudowetenschap" staat deze vraag in verband met een kritiek op mij door iemand anders. Wat is jouw affiniteit met het onderwerp?

[Zolderworm]

Ik denk dat je het erover moet hebben of je wel de juiste bril op hebt.

Het is een questie van waarheidsvinding. Jezus openbaart zich als God. Hij zegt dat zelf in de bijbel. Jezus staat boven de bijbel. Hij is onafhankelijk van de bijbel. Maar de bijbel is Gods woord en God heeft er voor gezorgd dat Zijn woord betrouwbaar is. Dat is te onderzoeken. Zelfs de gekste verhalen blijken onderbouwingen te hebben. Maar je moet er wel naar zoeken zoals een politieagent onderzoek doet. Dan is het zaak de feiten te erkennen en de waarheid zelf in acht te nemen. anders kom je bedrogen uit en kan men geen rechter zijn over de schrift of de juistheid er van.

Waarheidsvinding gaat alleen lukken als je bij nul begint en niet van tevoren allerlei twijfelachtige dingen als waarheid vooraf gaat beschouwen, zoals bijvoorbeeld het bestaan van de bijbelse God. De enige methode tot nu toe om vast te stellen wat de waarheid is, is de wetenschappelijke methode, die werkt met hypothese en herhaalbaar bewijs op basis van toetsing. Al het andere is geloof, alhoewel men binnen de menswetenschappen natuurlijk niet alles kan toetsen, maar zaken toch als zeer waarschijnlijk kan beschouwen. Maar dat geldt beslist niet voor de inhouden van de verschillende religies.

[Zolderworm]

Trajecto: Dit is een topic, gestart als afsplitsing van een ander topic.

- - - - - - -


Dat er geschiedkundig beschouwd zaken in de bijbel worden beschreven die kloppen, wil nog niet zeggen wat alles dat de bijbel vermeldt letterlijk zo is gebeurd. Neem de uittocht uit Egypte. Daar heeft men veertig jaar over gedaan. Veertig jaar! Letterlijk beschouwd is dit absurd. Dat is zo'n 40 meter per dag. En dan was men op de vlucht. Zie je het al voor je? Men spreekt van 42 halteplaatsen. Dat zou inhouden dat men er een jaar over deed om van halteplaats naar halteplaats te gaan.
Johan Pameijer heeft in zijn boek "De mythe van Christus" op onovertroffen wijze beschreven wat de symbolische betekenis hiervan is. Ook heeft hij uitvoerig beschreven wat de symbolische betekenis van het evangelieverhaal is. Daarbij voorbij gaand aan de visie van Jung. Over Jungs leer heeft hij het niet gehad.
Maar jij neemt blijkbaar alles letterlijk, en hebt geen gevoel voor een symbolisch representerende betekenis.

In de bijbel vinden we bijvoorbeeld veel symbolisch representerende kabbalistische betekenissen. Om wat voorbeelden te noemen:

Bijvoorbeeld de verloren zoon. Dat is de mens die steeds verder omlaag dwaalt op de levensboom.
Het Marcusverhaal: Daarin vinden we dat de hogere beginselen van de mens in zekere zin zo gestimuleerd worden dat hij de stimulans ontvangt om zijn persoonlijkheid om te vormen.
Johannes de Doper als de mens op de drempel in Tipharet, de hoogste onder de mens, maar de minste in het Koninkrijk der Hemelen.
De Hof van Eden: de lichtwereld. De mens leeft in de verstolde, verharde en geskeletteerde wereld, die kristalliseert uit de vloeiende lichtwereld, die we de Hof van Eden noemen.
De kennis van de Boom des Levens wordt gevoed door de engelen, de hogere hiërarchieën stralen voortdurend hun goddelijke wijsheid door.
Ab-raham, vader van de volken, stelt in de Kabbala dat stadium van de mensheid voor, waarin zij gewikkeld is in haar dichtste involutie, ontwikkeling, neerdaling in de fysieke wereld.
Adam ontvangt de levensboom. De onbewuste Licht-Adam, gecreëerd in de hoogste werelden, daalt af door alle zich verdichtende werelden tot hij hier beneden eindigt in een grote omsluiering en de gevallen Adam wordt de persoonlijkheid.
Mozes treedt "in een lichtwolk". Mozes hult zich in een wolk als hij binnengaat op de berg tot de heilige onuitsprekelijke Godheid. De lichtwolk is dus zijn lichtlichaam, hij treedt uit de aardse weg en in zijn lichtlichaam heeft hij contact met de Allerhoogste.
Na het offer op Golgotha scheurt de voorhang in de tempel, en is de weg naar Tiphareth, de zoonswereld, open voor ieder mens die streeft en zoekt.
Kob, strijdende menshied in haar evolutie, heet verlangen en heimwee naar Jah, de twee letters van de Heilige Naam, die boven de afgrond van hem zijn afgenomen: J + H = Jah. Daarheen wil hij terug, daarom heet de mensheid in haar worsteling "Jacob". Zodra Jacob opstaat naar zijn grote evolutie, ontstaat een fantastische strijd om zich uit de wereld van psychische illusies, van materiele zintuiglijkheid op te werken naar een geestelijk doorschouwen van al deze elementaire werelden.
Zodra Jacob dit inzet, begint hij met de verovering van de stoffelijke wereld, die wordt uitgedrukt door een vrouw, symbool van de Bruid.
Jacob verovert eerst zijn Bruid en wanneer het visioen gegeven wordt van Jacob, die worstelt met de Engel staat er geschreven dat Jacob opstijgt met twee vrouwen naast zich. De tweede vrouw is de slot-He van de Heilige Naam. Jacob, die nu door het middenpad (van de levensboom) omhoog snelt in zijn evolutie bereikt nu de Maagdelijke Wateren. Daar staat hij aan de afgrond, hij moet door de afgrond heen aan het eind van zijn evolutie, zoals in het kabbalistisch visioen is weergegeven, om terug te keren.
Op de bruiloft in Cana -- bruiloft is altijd een mystieke term voor een vereniging van het onsterfelijke, van de Logos met de persoonlijkheid -- wordt water in wijn veranderd. Wijn is Sod, de uitdrukking van de innerlijke illuminatie. Water, de psyche van de religie van het devoot openbaren, verandert in wijn, in het innerlijk mysterie, in het innerlijk zelfstandig schouwen.
Wanneer de eerste Adam, de licht-Adam langzamerhand indaalt, wordt hij beneden in deze wereld verduisterd, hij valt, hij wordt getekend in het tweede stadium, in de letter Daleth, de beginletter van David. Wanneer David uit het licht- en donker-bewustzijn, uit de gespletenheid van de persoonlijkheid moet opstijgen naar het derde stadium aangegeven door de M van Meshia, hebben we te maken met het stadium van de hogepriester, die nu gesteld wordt in een verduisterde wereld omdat het licht in hemzelf schijnt.
Enzovoort enzovoort.

Wat betreft het verhaal van Exodus en de uittocht hadden de Israëlieten alleen in het begin met achtervolging door het leger van Egypte te maken. Nadat zij in het water van de schelfzee verdonken waren hoefde Israël niet meer te vluchten. Hun reis door de woestijn was dus ook geen vlucht. Daarnaast gebeurde er vele dingen. Het doel van de woestijnreis was niet om Egypte te ontvluchten maar om het beloofde land te bereiken. Dat konden zij in korte tijd bereiken maar toen zij de opdracht kregen het land te verspieden en in te nemen werden zij bang en weigerden het land in te nemen. De woestijnreis had dus een ander doel dan vluchten en de reis had heel kort kunnen zijn wanneer zij God gelooft hadden. Om reden van hun ongeloof duurde de reis nog eens veertig jaar. Pas toen was het volk opnieuw klaar om het alsnog in te nemen.
Het feit dat deze zaken letterlijk gebeurd zijn neemt niet weg dat er tevens sprake is van een symbolische betekenis. Zo is daar bij voorbeeld het manna dat uit de hemel daalde en letterlijk voor brood zorgde dat vergeleken wordt met Jezus Christus en dat Hij het levende brood is dat uit de hemel neerdaalde waarbij geld dat de mens leeft van ieder woord dat uit de mond van God uitgaat. Zo zijn de woorden van Christus eten voor alle dag en geven zij een gevoel van gegeten te hebben dat de honger stilt. Ook de Israëlieten hoorden de woorden van God via Mozes en de priesters en leefden daardoor. De wetten gaven leven omdat zij wijs waren.
God is een kunstenaar die zichzelf tot uitdrukking brengt in de schepping. Hij gebruikt daarbij symboliek veelvuldig. Zo is er een paraleel tussen fysiek en geestelijk. Zo zijn werkelijkheid en symboliek te verenigen.

Maar er zijn ook verhalen die duidelijk verzonnen zijn om te onderwijzen. Jezus vertelt verschillende gelijkenissen. Maar de bijbel is altijd duidleijk over de oorsprong van het verhaal. Gelijkenissen worden niet als echt gebeurd neergezet en vise versa. Zo is dus duidelijk te onderscheiden welke verhalen echt zijn en welke verzonnen zijn en slechts ter lering dienen.
Verder lees ik dat je heel goed begrijpt dat de bijbel uitgelgd kan worden op vele gebieden vanhet leven. Maar dat daaruit blijkt dat het slechts verzonnen is. Die conclusie kan daarop niet gebaseerd worden.
NB: De worsteling van Jacob met de engel wordt niet als visioen beschreven maar als een reëel verhaal. Een verhaal dat heel wel realistisch is wanneer men aanneemt dat engelen werkelijk door God geschapen zijn.

Misschien kun je bang zijn om zo'n land in te nemen, maar om dan maar veerig jaar over een reis te doen in een gebied waarin je volgens mij geen akkerbouw kunt plegen, dat is natuurlijk volkomen absurd.
De kabbalistische fragmenten van de bijbel zijn natuurlijk niet zomaar verzonnen, maar verkregen door inspiratie van binnen uit, zoals droomervaringen en beelden die opdoemen bij toestanden van meditatie.

[Zolderworm]

Ik heb een ander godsbeeld dan jij. Volgens mij kun je van God niet zeggen dat hij "is". En ook niet dat hij "handelt" of "denkt". Als je zo spreekt dan beschouw je God als een zijnde. Terwijl hij feitelijk het Zijn is.

Dat God "het zijn" is is een belachelijke uitspraak. God presenteert zich in de bijbel en is een persoon. een persoon is, maar is meer dan dat. Ook bestaan er buiten God andere zaken zoals mensen. Mensen hebben een zelfstandig zijn, afhankelijk van God. Zij kunnen zelf kiezen om God te gehoorzamen of niet maar zij kunnen niet kiezen om te bestaan (zijn dus) of niet. En god zegt dat Hij is die Hij is. Ook God is iemand die is, bestaat dus en zichzelf kan zijn. Dat is wat Hij zegt. Hij is die Hij is. Hij handelt naar hetgeen Hij is en Hij is zichzelf.
Ook de mens doet dat, handelen naar wie men is. Dat is het geheim van het zijn.
En omdat er buiten God meer is dan zichzelf, immers heeft Hij de mens gemaakt die buiten hem om kan bestaan. Zo zijn daar mensen die God niet willen kennen maar die toch eeuwig bestaan, althans hun ziel zal dat doen. Zo is hun bestaan eeuwig. Maar zij zullen zonder God zijn (het leven) want zij willen God niet en God zal hen verlaten. Wie dan bij God blijft die zal eeuwig leven hebben.
Omdat er mensen zijn die buiten hem om bestaan kan God zelf het "zijn" niet zijn tenzij er iets in de bijbel staat waaruit blijkt dat er zonder God niets kan bestaan. En dat staat er ook want zonder God is niets dat er is want alle dingen zijn door God gemaakt. Alle dingen zijn dus door God.Maar of iets daarna God nog nodig heeft om te bestaan lijkt mij van niet. De duivel wil niets met hem te maken hebben en vice versa en er staat dat hij vergeten zal worden maar niet dat hij niet meer zal zijn. Dus hij "is" maar hij is zonder God.
Wat is "het zijn" dan wel? Het zijn is een eigenschap van iets dat een bestaan heeft. Het zijn is geen op zichzelf staand iets dat terugkeert. Dat behoeft een zijn ook niet want de eigenschap van het zijn is dat het er is en dus onafhankelijk van ergens zijn is. en dus ook niet hoeft terug te keren om te zijn.

Ik kan me niet voorstellen dat iemand die zo intelligent is jij, niet snapt dat dit allemaal dingen zijn die jij persoonlijk gelooft en dat dat helemaal niet hoeft te betekenen dat ze ook echt waar zijn. Als zelfs jij je geloof tot een in beton gegoten waarheid maakt, dan geef ik het op.

[Nic]

Barnabas, wellicht eens wat meer verdiepen in de bijbelwetenschap?
Er is veel bekend over hoe en wanneer bepaalde verhalen zijn ontstaan.

Daniël is een mooi voorbeeld, hoe voorspellende verhalen worden gebruikt in de bijbel.
De verhalen worden geprojecteerd op een periode in het verleden, maar hebben te maken met de huidige omstandigheden.
Dit is vooral onderdrukking: de ballingschap bij Jesaja, door de Romeinen bij Johannes in Openbaring en de Syriërs bij Daniël.
Daniël is ingedeeld in een eerste gedeelte (hfd. 1-6) over de gebeurtenissen in Babel, maar de schrijver(s) en lezers zijn inmiddels al lang teruggekeerd in Israël.
Het is elke keer een stuk troost om het vol te houden onder de huidige Syrische koning Antiochus IV.
Het volk was wel teruggekeerd uit de ballingschap, maar het Joodse leven en geloof stond nog steeds zwaar onder druk.
Daarna gaat het over de toekomst (hfd. 7-12), wat dus feitelijk weer over de tijd van de toenmalige hoorders gaat.
Historicus Jona Lendering schreef een achtergrondartikel over Daniël 11, zie https://mainzerbeobachter.com/2020/12/12/daniel-11/

De bijbel is geen magisch toverboek, het is met hard werken en (wat ik geloof) de benodigde inspiratie opgeschreven.

Er is ook een tekst die zegt dat arbeiders (het mag er iets anders staan) uitgebuit (of mishandelt) worden door hun werkgevers (Jeremia of Jesaja meen ik mij te herinneren)
Dat is wel een misstand. Rijkdom is bedoelt door God om anderen mee te dienen en anderen mee te behagen. Want er staat dat men er op uit dient te zijn om elkaar te behagen. Er staat dat ook Jezus niet zichzelf maar anderen behaagde. Zo is het dus zijn wens dat ook wij elkaar onderling behagen met wat wij hebben.

Dat de bijbel spreekt over werken ben ik met je eens. Er staat: Bid en werk. ook Jezus werkte. Het komt je niet allemaal aanwaaien. Ook staat er dat wie niet werkt niet zak eten. Wij zijn ook gemaakt om te werken en dat is geen schande.

Ik snap werkelijk niet waarover je het hebt.
Wat ik bedoel is dat er heel veel wetenschappelijk onderzoek is gedaan naar de bijbelse verhalen.
Onderzoek op gebied van historie, literatuur, archeologie.
Wat blijkt: de bijbel is geschiedkundig (!) niet een heel betrouwbaar boek.

Daniël is veel later geschreven,
Jericho was al veel eerder verwoest dan Jozua beschrijft,
de boeken van Mozes en Jozua kennen al de ballingschap,
er is weinig bewijs dat het Joodse volk zo uit Egypte is ontsnapt en in de woestijn heeft verbleven,
geen bewijzen voor de eerste tempel van Salomo (volgens Johan ter Beek),
Jezus is in Nazareth geboren
Openbaring slaat op de Romeinse onderdrukking
Petrus, Johannes en Paulus beleven dezelfde verhalen als Jezus in Handelingen.

Dat zijn allemaal ontdekkingen door zowel gelovige als ongelovige wetenschappers en exegeten.
Christenen zullen daar toch een mening over moeten vormen, want je wordt er door anderen mee om de oren geslagen.
Persoonlijk zie ik het als winst dat ik niet alles historisch hoef op te vatten , want dan was ik in hoofdstuk 3 al gestopt.
Er is een andere wijze en dan ga je juist de teksten als inspirerend, betrouwbaar, waarachtig, ja als woord van God benoemen.

[Barnabas]

Er is ook een tekst die zegt dat arbeiders (het mag er iets anders staan) uitgebuit (of mishandelt) worden door hun werkgevers (Jeremia of Jesaja meen ik mij te herinneren)
Dat is wel een misstand. Rijkdom is bedoelt door God om anderen mee te dienen en anderen mee te behagen. Want er staat dat men er op uit dient te zijn om elkaar te behagen. Er staat dat ook Jezus niet zichzelf maar anderen behaagde. Zo is het dus zijn wens dat ook wij elkaar onderling behagen met wat wij hebben.

Dat de bijbel spreekt over werken ben ik met je eens. Er staat: Bid en werk. ook Jezus werkte. Het komt je niet allemaal aanwaaien. Ook staat er dat wie niet werkt niet zak eten. Wij zijn ook gemaakt om te werken en dat is geen schande.

Ik snap werkelijk niet waarover je het hebt.
Wat ik bedoel is dat er heel veel wetenschappelijk onderzoek is gedaan naar de bijbelse verhalen.
Onderzoek op gebied van historie, literatuur, archeologie.
Wat blijkt: de bijbel is geschiedkundig (!) niet een heel betrouwbaar boek.

Daniël is veel later geschreven,
Jericho was al veel eerder verwoest dan Jozua beschrijft,
de boeken van Mozes en Jozua kennen al de ballingschap,
er is weinig bewijs dat het Joodse volk zo uit Egypte is ontsnapt en in de woestijn heeft verbleven,
geen bewijzen voor de eerste tempel van Salomo (volgens Johan ter Beek),
Jezus is in Nazareth geboren
Openbaring slaat op de Romeinse onderdrukking
Petrus, Johannes en Paulus beleven dezelfde verhalen als Jezus in Handelingen.

Dat zijn allemaal ontdekkingen door zowel gelovige als ongelovige wetenschappers en exegeten.
Christenen zullen daar toch een mening over moeten vormen, want je wordt er door anderen mee om de oren geslagen.
Persoonlijk zie ik het als winst dat ik niet alles historisch hoef op te vatten , want dan was ik in hoofdstuk 3 al gestopt.
Er is een andere wijze en dan ga je juist de teksten als inspirerend, betrouwbaar, waarachtig, ja als woord van God benoemen.

Wanneer een mens doet wat in de bijbel staat dan blijkt het te werken. Er staat dat wie zoekt zal vinden. De waarheid van de bijbel blijkt uit de toepassing er van. Het is net als met wetenschap. Je begint bij iets eenvoudigs dat je kunt bevatten. Zoals iets in gebed aan Jezus vragen. Als het dan gebeurt dan is dat een bevestiging. Zo werkt het met wetenschap en zo werkt het met geloof. En wie volhoudt en blijft bouwen aan zijn geloof die ontdekt vele zaken. Zelfs dat God doden op kan wekken en opnieuw tot leven brengen.
Er zijn vele archeologische opgravingen geweest die bevestigen dat de bijbel klopt.
Er is een verhaal van de vondst van de ark van Noach. Dat is op You Tube te vinden.
Er is in de bijbel een verslag waarin Job een dier beschrijft dat lijkt op een Bracchiosaurus en eentje die lijkt op een T. Rex. Het is een ooggetuigenverslag waaruit blijkt dat een mens een dino gezien heeft en dat zij tegelijkertijd leefden. Dat is bewijs voor de schepping.
het is heel makkelijk te zeggen dat dat verzonnen is omdat velen anders beweren. Ook zijn er fantastische presentaties te zien over evolutie die alleen op basis van presentatie en overweldiging met vele feiten overtuigen van de (vermeende) waarheid er van. Maar de juistheid wordt door enkele feiten die niet genoemd worden onderuit gehaald.
Adam leefde bijna duizend jaar. Noach werd geboren tijdens zijn leven en leefde nog toen Abraham geboren werd. Dat betekent dat er tijdens het leven van Abraham een man was die uit de tweede hand kon getuigen dat Adam en Eva God in de volmaakte situatie gekend hebben en dat zij uit het paradijs gezet zijn. Dat levert een betrouwbaar verslag op dat in de tijd van Abraham opgetekend kon worden.
Maar deze zaken kunnen te groot zij voor het geloof van een ander en dan leidt het niet tot overtuiging maar tot standpunten die niet nader tot elkaar komen. Het heeft ook geen zin iemand te willen overtuigen die niet overtuigd wil worden. Dan krijg je alleen maar welles nietes discussies.
Over de betrouwbaarheid van de bijbel kan ik vertellen dat ik vele zaken heb gevonden die de waarheid van de bijbel onderbouwen. Maar het voornaamste bewijs is dat wanneer ik zelf uitvoer wat in de bijbel staat dan blijkt dat het klopt. Maar dan moet je wel begrijpen wat de bijbel (eigenlijk God) van je verwacht op dat je experiment naar waarheid uitgevoerd wordt. Dan blijkt dat fantastische zaken werkelijk kunnen gebeuren.

Om discussie aan te gaan is het nodig om onderlegt te zijn. Maar niet iedereen wil overtuigd worden. Wanneer iemand overtuigd wil worden dan zal hij ingaan op de feiten die nieuw voor hem zijn. Dan verbreedt je je eigen spectrum en kom je tot elkaar.

Dat er allemaal ontdekkingen zijn betekent nog niet dat een ander daar zomaar de betrouwbaarheid van erkent. Bovendien geld dat mensen verschillend zijn en ieder een eigen wijze heeft van denken en waarheid vinden. Daarom heeft het geen zin om lukraak feiten op te sommen maar dient men in te gaan op wat een ander schrijft en de feiten die een ander aanreikt te erkennen. Of te erkennen dat men de juistheid er van niet weet. Dat is een basis voor betrouwbare waarheidsvinding.