Mullog schreef: ↑04 aug 2021, 12:49
Snelheid schreef: ↑04 aug 2021, 08:21
Het kwam over een met de scheppingsverhalen twee stuks in de Heilige Schrift ,zover men dat nu kan nagaan.
Aha, dus twee mythologische verhalen die overeenkomsten hebben bewijzen schepping. Mogen dan mythologische scheppingsverhalen die geen overeenkomsten hebben als tegenbewijs worden ingebracht?
- De mens die aan een ketting veren uit de hemel zakt (Mindanao, Filippijnen)
- Een Oude Man die uit Moeder Aarde balletjes vlees rolde (Okanagon, Canada)
- De heer Abukuenduli de mens in een pot had gestopt die op een oerzee dreef (Manchu, China)
- De mythes waarin de aarde met de hemel paart (ook echt gebeurt want er zijn er verschillende van)
En nog veel meer voorbeelden in
Iedere cultuur bedenkt zijn eigen scheppingsmythe
Het Inca scheppingsverhaal:
Viracocha creëert de wereld:
In het begin was alles duisternis en bestond er niets. Viracocha de Schepper kwam voort uit de wateren van het Titicacameer en schiep het land en de lucht voordat hij terugkeerde naar het meer. Hij creëerde ook een ras van mensen - in sommige versies van het verhaal waren ze reuzen. Deze mensen en hun leiders waren ontevreden over Viracocha, dus kwam hij weer uit het meer en liet de wereld overstromen om hen te vernietigen. Hij veranderde ook enkele mannen in stenen. Toen schiep Viracocha de zon, de maan en de sterren.
Mensen zijn gemaakt en komen vooruit:
Toen maakte Viracocha mannen om de verschillende gebieden en regio's van de wereld te bevolken. Hij schiep mensen, maar liet ze in de aarde achter. De Inca noemden de eerste mannen Vari Viracocharuna . Viracocha creëerde vervolgens een andere groep mannen, ook wel viracocha's genoemd . Hij sprak met deze viracocha's en liet hen de verschillende kenmerken herinneren van de volkeren die de wereld zouden bevolken. Daarna zond hij alle viracocha's op twee na. Deze viracocha's gingen naar de grotten, beken, rivieren en watervallen van het land - elke plaats waar Viracocha had bepaald dat mensen van de aarde zouden voortkomen. De viracocha'ssprak met de mensen op deze plaatsen en vertelde hen dat de tijd was gekomen dat ze uit de aarde zouden komen. De mensen kwamen naar voren en bevolkten het land.
Viracocha en de Canas-bevolking:
Viracocha sprak toen met de twee die waren achtergebleven. Hij stuurde er een naar het oosten naar de regio genaamd Andesuyo en de ander naar het westen naar Condesuyo. Hun missie was, net als de andere viracocha's , om de mensen wakker te schudden en hun verhalen te vertellen. Viracocha vertrok zelf in de richting van de stad Cuzco. Terwijl hij verder ging, maakte hij de mensen wakker die op zijn pad waren, maar die nog niet waren gewekt. Onderweg naar Cuzco ging hij naar de provincie Cacha en maakte de Canas-mensen wakker, die uit de aarde kwamen maar Viracocha niet herkenden. Ze vielen hem aan en hij liet het vuur regenen op een nabijgelegen berg. De Cana's wierpen zich aan zijn voeten en hij vergaf hen.
Viracocha sticht Cuzco en loopt over de zee:
Viracocha ging verder naar Urcos, waar hij op de hoge berg zat en de mensen een speciaal beeld gaf. Toen stichtte Viracocha de stad Cuzco. Daar riep hij vanaf de aarde de Orejones uit: deze "grote oren" (ze plaatsten grote gouden schijven in hun oorlellen) zouden de heren en heersende klasse van Cuzco worden. Viracocha gaf Cuzco ook zijn naam. Toen dat eenmaal was gebeurd, liep hij naar de zee en maakte mensen wakker terwijl hij ging. Toen hij de oceaan bereikte, wachtten de andere viracocha 's op hem. Samen liepen ze de oceaan over nadat ze zijn volk nog een laatste advies hadden gegeven: pas op voor valse mannen die zouden komen beweren dat zij de teruggekeerde viracocha's waren .
Variaties op de mythe:
Vanwege het aantal veroverde culturen, de manier om het verhaal te bewaren en de onbetrouwbare Spanjaarden die het voor het eerst opschreven, zijn er verschillende variaties op de mythe. Pedro Sarmiento de Gamboa (1532-1592) vertelt bijvoorbeeld een legende van het Cañari-volk (dat ten zuiden van Quito woonde) waarin twee broers ontsnapten aan de verwoestende overstroming van Viracocha door een berg te beklimmen. Nadat het water was gezakt, maakten ze een hut. Op een dag kwamen ze thuis om daar eten en drinken voor hen te zoeken. Dit gebeurde verschillende keren, dus op een dag verstopten ze zich en zagen twee Cañari-vrouwen het eten brengen. De broers kwamen uit hun schuilplaats, maar de vrouwen renden weg. De mannen baden toen tot Viracocha en vroegen hem de vrouwen terug te sturen. Viracocha vervulde hun wens en de vrouwen kwamen terug: de legende zegt dat alle Cañari afstammen van deze vier mensen.
Bron:
https://www.greelane.com/nl/geesteswete ... a-2136321/
Volgens een mythe opgetekend door Juan de Betanzos , [5] rees Viracocha op uit het Titicacameer (of soms de grot van Paqariq Tampu ) in de tijd van duisternis om licht voort te brengen. [6] Hij maakte de zon, de maan en de sterren. Hij maakte de mensheid door in stenen te ademen, maar zijn eerste creatie waren hersenloze reuzen die hem niet bevielen. Dus vernietigde hij ze met een overstroming en maakte mensen, wezens die beter waren dan de reuzen, van kleinere stenen. Nadat ze waren gemaakt, werden ze over de hele wereld verspreid. [7]
Viracocha verdween uiteindelijk over de Stille Oceaan (door over het water te lopen) en keerde nooit meer terug. Hij zwierf over de aarde vermomd als een bedelaar, leerde zijn nieuwe creaties de basis van de beschaving en verrichtte talloze wonderen. Velen weigerden echter zijn leringen te volgen en vervielen in oorlogvoering en delinquentie; Viracocha huilde toen hij het lot zag van de wezens die hij had geschapen. [7] Men dacht dat Viracocha opnieuw zou verschijnen in tijden van nood. Pedro Sarmiento de Gamboa schreef dat Viracocha werd beschreven als "een man van gemiddelde lengte, wit en gekleed in een wit gewaad als een albe die om zijn middel was bevestigd en dat hij een staf en een boek in zijn handen droeg." [8]
In één legende had hij een zoon, Inti , en twee dochters, Mama Killa en Pachamama . In deze legende vernietigde hij de mensen rond het Titicacameer met een grote overstroming genaamd Unu Pachakuti , die 60 dagen en 60 nachten duurde, en er twee redde om beschaving naar de rest van de wereld te brengen. Deze twee wezens zijn Manco Cápac , de zoon van Inti (soms gezien als de zoon van Viracocha), welke naam "prachtige stichting" betekent, en Mama Uqllu , wat " moedervruchtbaarheid " betekent. Deze twee stichtten de Inca-beschaving met een gouden staf, genaamd 'tapac-yauri'. In een andere legende verwekte hij de eerste acht beschaafde mensen. In sommige verhalen heeft hij een vrouw genaamdMama Qucha .
In een andere legende [9] had Viracocha twee zonen, Imahmana Viracocha en Tocapo Viracocha. Na de zondvloed en de schepping stuurde Viracocha zijn zonen om de stammen in het noordoosten en noordwesten te bezoeken om te bepalen of ze nog steeds zijn geboden gehoorzaamden. Viracocha reisde naar het noorden. Tijdens hun reis gaven Imaymana en Tocapo namen aan alle bomen, bloemen, vruchten en kruiden. Ze leerden de stammen ook welke van deze eetbaar waren, welke geneeskrachtige eigenschappen hadden en welke giftig waren. Uiteindelijk kwamen Viracocha, Tocapo en Imahmana aan in Cusco (in het huidige Peru) en de kust van de Stille Oceaan, waar ze over het water wegliepen totdat ze verdwenen. Het woord "Viracocha" betekent letterlijk "Zeeschuim".
Bron:
https://en.wikipedia.org/wiki/Viracocha ... h_accounts
Ongelooflijk! Bijna identiek aan de twee verhalen in Genesis!
...
τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστιν, καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ πνεύματος πνεῦμά ἐστιν.
